Badmode is pure geniet-mode Leven en wonen Op de compost of op het bord? Geen plaats in de herberg3 Badkleding zorgvuldig behandelen DINSDAG 29 MAART 1994 TUIN SPREEKUUR De planten die wij geheel ten onrechte on kruid noemen, groeien beteren sneller dan onze cultuurplanten. Dus zijn we een zo mer lang bezig om ruimte vrij te maken voor de planten die van nature niet in de zelfde grond thuis horen. Over hel alge meen trekken of steken we onkruid uit onkruidbestrijdingsmiddelen gebruikt im mers geen weldenkend mens meer. Daarna brengen we ze naar de compost of doen we ze bij het GFI -afval zodat er weer compost van gemaakt kan worden. Eigenlijk is er niets in te brengen tegen deze gang van za ken. Desondanks zou ik willen aanraden om het 'onkruid' eens wat kritischer te be naderen. Veel van de planten die onder de noemer onkruid vallen, blijken namelijk niet alleen eetbaar, maar ook lekker en gezond te zijn. Om te voorkomen dat degenen die niet zo thuis zijn in de wereld van de planten zich aan gifkikkers wagen, hier een paar voor beelden van planten die gemakkelijk te her ken -ijn. De PAARDEBLOEM (Taraxacum officinale). Officinale vertelt ons al dat dit overal voor komende onkruid al in de oudheid als ge neesmiddel werd gebruikt. Bovendien is het blad van de paardebloem met de licht bitte re smaak, heel lekker in salades, mits men het kleingesneden toevoegt. Liefst jonge blaadjes, die smaken het best. De bekende molsla is niets anders dan het blad van ge bleekte paardebloemen. Men kan ook thee zetten van paardebloem. Hiervoor wordt anderhalve theelepel fijngesneden kruid (de wortel mag er ook bij, de bloemstengel niet) overgoten met een kwart liter koud water. Samen aan de kook brengen, een minuut koken, tien minuten trekken zeven en drin ken. Deze thee werkt gunstig op nieren en lever en is ook goed voor hen die last heb ben van reumatische kwalen. Nadelige bij werkingen zijn niet bekend. Alleen is het af te raden om kleine kinderen teveel blaadjes van paardebloemen te laten eten. MADE- LIEP' (Bellis perennis). Er zal wel niemand zijn die dit kleine zachtmoedige bloemetje niet kent. Te weinig is bekend dat men de verse groene blaadjes met succes fijnge knipt in soep, saus en salade kan gebruiken. Ze geven er een fris groene smaak aan. De bloempjes staan eigenwijs als versiering op de sla. Bovendien kan men ook thee maken van het hele kruid (bloem en blad). Twee thee lepels fijngesneden kruid overgieten met een kwart liter kokend water, een kwartier laten trekken en twee maal der dag een kopje werkt bloedzuiverend en is goed bij algemene vermoeidheid. Bijwerkingen in negatieve zin zijn er niet. HERDERSTASJE (Capsella bursa-pastoris). Dit lieflijke kleine onkruid heeft zijn naam te danken aan de vorm van de piepkleine vruchten die lijken op de tassen zoals deze in vroeger eeuwen^ door geestelijken werden gebruikt. Her derstasje bloeit het hele jaar en komt dus veel en vaak voor op plaatsen waar we het liever kwijt zijn. Dus plukken we het en voe gen het zeer fijngesneden toe aan stamp pot, soep of sla. We kunnen er ook thee van maken. Hiervoor twee theelepels kruid met een kwart liter kokend water overgieten, tien minuten trekken, zeven en twee kopjes per dag drinken. Deze thee werkt gunstig bij lever- en galklachten en kan ook als spoelmiddel gebruikt worden bij keelaan doeningen. Omdat er geen schadelijke bij werkingen bekend zijn. kan men ook dit kruid onbezwaard gebruiken. Dan blijft de composthoop kleiner maar wordt de ge zondheid beter. LEZERSVRAAG MEVROUW ASSINK-BOEK uit LEIDER DORP wil graag weten wat er nu precies be doeld wordt met bosgras. Nu staat de aan duiding bosgras niet in de officiële lijst van grassen. Er is wel een bosbeemdgras (Poa chaixii), een overblijvende grassoort die soms wel in loofbossen voorkomt. Deze grassoort wordt tot 120 centimeter hoog en bloeit van mei tot juli. Waarschijnlijker lijkt me dat met bosgras een Festuca soort be doeld wordt. Ik denk aan Festuca rubra, ook overblijvend, met rode pluim en tot 100 centimeter hoog. Beter lijkt mij op schrale grond Festuca ovina (schapegras) met een bloeihoogte tot maximaal 60 centimeter ook met tere bloeipluimen. Mijn advies: als het gaat om inzaaien op grotere stukken zou ik een zeer kleine hoeveelheid bos beemdgras en schapegras zaaien en kijken wat het beste bevalt. Komt er bij u al tuinierend of wandelend in de natuur een vraag op? Greet Buchner zal proberen voor u het antwoord te vin den. De vraag kunt u opsturen naar Dami- ate Dagbladen, Postbus 507, 2003 AP Haarlem t.a.v. de redactie LEVEN EN WO NEN. Op de ziekenhuisafdeling waar ik op het 51 ogenblik werk, werd een dame op leeftijd, ex-onderwijzeres, opgenomen. Ze kwam bit ons terecht omdat ze een longontsteking had. Ze kreeg antibiotica en herstelde voor spoedig. Tot hiertoe dus een heel gewoon, 31 vTolijk verhaal. Het verdere beloop was 41 minder vrolijk, maar helaas even gewoon. De patiënte bleek tijdens haar opname zee vergeetachtig en uit gesprekken met haar 5! kinderen bleek dat thuis al verscheidene malen levensgevaarlijke situaties waren 1 ontstaan, doordat zij het gas aanliet en een keer het straalkacheltje was vergeten. Om e Dementie 2' en lang verhaal kort te maken: me- v werd onderzocht. Aan haar vergeet achtigheid bleek een dusdanig voortge schreden dementie ten grondslag te liggen, dat terugkeer naar haar eigen woning on mogelijk was. Opname in een verpleeghui^ op een zogenaamde psychogeriatrische af deling was noodzakelijk. Dit hele verhaal speelt zich af rond de kerst dagen. Maar de vrouw ligt nog steeds in heo ziekenhuis. De specifieke opvang die zij 110 dig heeft, kan haar op een ziekenhuisafde ling niet worden geboden, en alle techni sche voorzieningen en kostbare diagnosti sche apparaten die een ziekenhuisverblijf 4 zo duur maken, heeft zij helemaal niét no dig. Kortom, ze ligt voor een dikke achthonderc gulden per dag op de verkeerde plek, in hei verkeerde bed. In de omgeving worden ver zorgings- en verpleeghuizen gesloten, tja, de bezuinigingen, dokter, net wat u zegt, voorlopig is er geen plaats in de herberg. De bezuinigingen komen hard aan, met na me verzorgingsplaatsen verdwijnen als sneeuw voor de zon. Geen geld voor. Schrij nende situaties zoals hierboven zijn het ge3i volg. Onbegrijpelijk In dit verband is het volkomen onbegrijpefl- lijk dat er in een instituut als het Neder- 0! lands Astmacentrum te Davos, Zwitserland zo blijkt uit recente kranteberichten, steedi opnieuw geld wordt gepompt. Iedere pa tiënt die daar wordt opgenomen is voor tenminste 92 dagen onder de pannen. Voa meer dan duizend piek per dag (rekent u even snel mee) staat er een aantal hulpver leners voor u klaar, die zich o.a. bezighou den met uw psychisch welzijn. Zodra zich echter een belangrijke wijziging voordoet ii uw gezondheidstoestand, moet u worden overgeplaatst, want men beschikt niet ovei de faciliteiten van een echt ziekenhuis. Als rechtvaardiging voor de exorbitante P prijs wordt aangevoerd dat in het hoogge-[j bergte geen allergische prikkels zouden j- zijn. Met name gaat het hier om de huis stofmijt. Dit mag waar zijn, maar astma- |S aanvallen worden niet uitsluitend veroor- Tr zaakt door allergische prikkels. Luchtverv^e ling kan een grote rol spelen, en iedereen et die in Davos een ommetje maakt, astma o{^ geen astma, begint te kuchen van de uit- laatgassen. 2 Daarbij: Zwitsers met astma blijven niet in de bergen hangen, maar vertrekken naar Arad bij de Dode Zee, waar niet alleen de r huisstofmijten ontbreken, maar ook de uit^, laatgassen. De stelling dat verblijf in het ig hooggebergte iets toevoegt aan de behan- ia deling van astma, iets dat niet op Neder- ,l; landse bodem kan worden bereikt, is nog nooit wetenschappelijk onderbouwd. Der-er halve ontbreekt ook de medisch-weten- d schappelijke rechtvaardiging van een ast-1 ma-centrum in de bergen. Nutteloos 4 Denkt u nou niet dat ik mensen met astmty een goede behandeling misgun. Misschien' is het voor patiënten die in ernstige mate p geïnvalideerd zijn door hun longproblemef^ heel goed om eens weg te zijn uit de dage-4 lijkse omgeving. Misschien is het ook heel goed als er eens een andere dokter naar u fa kijkt. Maar het is absoluut niet goed als daf voor veel te veel geld gebeurt in een fraai, maar uit oogpunt van gezondheid nuttelo(r berglandschap. Als we daar met z'n allen van overtuigd ra*'; ken, kan mijn patiënte misschien binnen- kort elders een plaatsje krijgen. [e <*0 m MARISKA KOSTER Badkleding bestaat niet alleen uit een badpak of bikini, er hoort op z'n minst een T-shirt of pareo (omslagdoek) bij. foto schiesser i geel en Macao-blauw, 'beschilderd' als grof aardewerk, uit de collectie v Zie je het voor je? Kilometers oogverblindend zand strand. Zacht wuivende palmbomen tegen een azuur blauwe hemel. Hen turquoise zee, afgelijnd door een rand opspattend wit schuim. Condensdruppels die traag langs een glas ijskoud mineraalwater glijden, terwijl het geluid van kabbelende golven samenvloeit met het ge lach van spelende kinderen in een slaapverwekkende melodie? Nee? Dan wordt het tijd om een blik te werpen op de badmode voor komende zomer, want gegaran deerd datje dan de lokroep hoort van het tropische para dijs. De badmode geeft alle aanlei ding tot dagdromen. Sportief, exotisch en romantisch als ze is. Een badmode die voor heel wat meer geschikt is dan tien baan tjes vlinderslag in het vijftig-me- terbad om de hoek. Kleding om in te zwemmen en te zonnen, om in te flaneren, maar vooral... om in te genieten. Dat doe je trouwens alleen al van de kakelbonte kleuren. De zwemkleding is namelijk kleuri ger dan ooit met haar heldere pastels, harde primaire tinten en vlammende neon- kleuren. En vrolijker gedessi neerd dan ze in jaren is ge weest; Romantiek Bloemmotieven blijven favoriet. In allerlei soorten; van lieflijke boeketjes tot vurige exotische flora. Maar daarnaast maken ook allerlei abstracte afbeeldin gen, fruitdessins, ondeugende stippeltjes, sportieve strepen, oriëntaalse mozaïek- en pais- leydessins en vage vlekken in fraai in elkaar overlopende tin ten de badkleding tot een trac- tatie voor het netvlies. De modellen van de nieuwe badpakken en bikini's doen er nog een schepje bovenop. Ro mantiek is het sleutelwoord en een ieder kan daar haar eigen in terpretatie aan geven. De ver scheidenheid aan belijningen is namelijk enorm. Badpakken met sexy been- en halsuitsnij dingen bepalen niet meer al leen het beeld. In feite is de nieuwe badmode een ware bloemlezing uit de rijke ge schiedenis van het zwemkos- Hollywood Sophisticated strapless mo dellen brengen bij voorbeeld de glorie van het vroegere Hollywood in herinnering. Badpakken met extra brede schouderbanden lijken zo weggehaald uit de beroemde films van de zwemmende ster Esther Williams. Fraai gedrapeerde zwempakken en bikini's met voorge vormde cups doen de zwoele strandcultuur van de jaren vijftig herleven. In de gestreepte en gestippel de bikini's met gepronon ceerde cups zijn de jaren zestig weerspiegeld, terwijl de speelse exemplaren met broekjes met pijpen en ruches een eerbetoon lijken aan het 'zwemkos- tuum' uit de jaren twin tig- Maar al schuilt er dan nogal wat nostalgie in de mo dellen, dank zij de nieuwe ma terialen is de badkleding toch helemaal van deze tijd. Geen zwemkledij meer die, eenmaal in contact geweest met het zilte nat, vormloos wordt en maar langzaam droogt. Weliswaar is voor de wat gedateerde model len soms gekozen voor een authentieke katoen-optiek, maar de hedendaagse mengin gen van katoen met elastische garens zijn alle vormvast, kleurecht en sneldrogend. Zondoorlatend Het nieuwste onder de zomer zon zijn de zondoorlatende zwempakken, waarmee ook de bedekte lichaamsdelen een mooi bruin tintje krijgen. Ze zijn nog niet in elke badkieding- collectie te vinden, maar ze zijn er wel. Het technisch vernuftige materiaal is doorgaans naad- en figuurloos verwerkt, waardoor de zondoorlatende badpakken vooral geschikt zijn voor de jeugdige zonaanbidster. Voor wie echt het gevoel wil hebben als een Robinson Crusoë te zijn aangespoeld op een onbewoond eiland zijn er bovendien nog allerlei exempla ren in een puur-natuur-look met een zijde-, linnen- of zeem leeroptiek en versierd met ac centen van raffia. Rijk gevarieerd Ook voor de mannen is er een overvloed aan badkleding in de- FOTO zelfde kleurenpracht en bonte dessins. De modellen zijn al even rijk gevarieerd als die van de badpakken. Wie veel bruin op z'n spierbundels wenst, kiest voor een minuscule tanga of aansluitende heupslip. Wie de bovenbenen liever beschermt tegen de meedogenloze zonne stralen, stapt de surfplank op met een zwembroek in boxers- hort- of bermuda-stijl, compleet met tailleband en koordsluiting. Stralend uit het kleedhokje tevoor schijn komen in een nieuw badpak is geen kunst. Maar de zwemkleding even mooi houden als ze was bij aan schaf, vergt een zorgvuldige behan deling. De meeste materialen zijn weliswaar bestand tegen agressieve zonnestralen en chloor, maar deson danks is het verstandig een badpak, bikini of zwembroek na gebruik even uit te wassen in een sopje met een bescheiden hoeveelheid was middel. Laat de kleding niet weken, maar spoel de zeepresten direct uit met lauw water. Zwemkleding dient ook niet snel gedroogd te worden, bij voorbeeld boven een verwarming. Hierdoor kan de Lycra zijn elasticiteit ver liezen. Gewoon laten opdrogen en daarna het liefst op een luchtige plaats wegleggen. En niet verpak ken in plastic, want dat doet de badkleding ook geen goed.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 8