'Elk biljet wordt gecontroleerd' )olitie bijt tanden stuk op diefstal van kunstgebitten Euromast biedt 'Rotterdam vanuit de ruimte' Regio M"ERDAG 26 MAART 1994 elastingdienst int dit jaar circa 144 miljard gulden CHEF* HENNY VAN FGMOND. 071-356414. PIV-CHEF* HANS KOENE KOOP. 071 -356429 e helpen eerst maar even wat borrelpraat de wereld uit. lee. het is niet waar dat eenderde van de ingeleverde >rmulieren zonder enige controle wordt 'doorgegooid'. b de driecijfer-code naast het antwoordnummer op de jmslag bepaalt ook niet of het biljet er wordt uitgepikt. Setjes ingevulde aangiften krijgen geen voorrang boven lummelige, tenzij die beschilderd zijn of in de juspan zijn [edoopt, en de formulieren van belastingambtenaren :lf worden niet door hun collega's nagekeken. [wel, er zijn nog altijd mensen die de drempel voor de litengewone lasten overschrijden en inderdaad, er irdt weieens wat verkeerd ingevuld. Maar ze geven niet ijs tot welk bedrag ze dat laten zitten. „Ja, we gaan daar beetje de kat op het spek binden." lEIDEN PAUL DE TOMBE belasting en belastingamb- iaren. Onderwerp van veel ijaardagsverhalen die be- lald niet altijd even vrolijk li. Eerzame huisvaders [ijgen een wilde blik in de ogen het om het betalen van een islag gaat. En de heffing Éomt in vele vormen. Loonbe- tsting, inkomstenbelasting, on- aerend-goedbelasting, motor hondenbe- jgting. BTW. accijnzen. Onver mijdelijk misschien in een be- 'haafde samenleving, maar uk is anders. oor 1 april dienen ze weer in- fieverd te zijn, de blauwe en- •loppen met inhoud. Wie be ien moet, stelt dat zolang mo- ga^ijk uit. 'Dus' loopt het op de If^ond van de 31ste maart weer voor het belastingkantoor ge} het Leidse Stationsplein, )re£ar belastingplichtigen uit de ]s (gio hun biljet moeten inleve- Dg n. ..Tegen elven is het spitsuur 'kun je hier niet meer parke- UIpn". lacht Sjaak Boom. door Winneke r ^gt, voorlichter van de lande- kóflie Belastingdienst, laat hij wat er vervolgens met de es^igifte gebeurt. Boom is leider een van de zes teams die n in Leiden (,,Op Nijmegen hel kleinste district van Ne tland waar het particulieren reft bezighouden met de yordeling en de verwerking oere formulieren, hef1n c"c biljet wordt gecontro- i^jdzo ruimt hij meteen een onp(ynekkig misverstand uit de „Maar we maken wel on- tcheid. Nee, die code heeft •idinf n'ets mee te maken. Die pt alleen aan of de aangifte in 'Q-aren 90, 91 en 92 nog niet be 's '^an staat er een naar^ er we' 8econtro'eerd 's- niet gecorri8eerd (b. of gecontroleerd en gecorri- njandis(2)." code op zich is geen aanlei- J* tot diepgaander controle", ze 'oom uit. „Heeft in bepaal- s'sin- dienst is en de juis.te bedragen heeft ingevuld. Maar er zijn na tuurlijk zwaardere gevallen. Als iemand op doktersadvies een tijd naar Majorca moet en daar voor 10.000 gulden opvoert of iemand die opgeeft 10.000 gulden aan Greenpeace te heb ben geschonken...Die zaken worden bekeken door aparte, gespecialiseerde leden van het team." Dat hanteert ook overigens criteria voor het nader onder zoeken van de aangifte, „maar die vertellen we nieï, zegt Boom. De staat van het formu lier heeft er in elk geval niets mee te maken. „Zolang het bil jet leesbaar is, wordt het in be handeling genomen. En aan de verzamelstaat kun je zien wie 'in moet behandelen", aldus Boom. „Elke aangifte krijgt de aandacht die ze verdient." Leespen In Leiden worden jaarlijks zo'n 120.000 formulieren door parti culieren ingeleverd die op alfa betische volgorde worden ver deeld over de teams in het be lastingkantoor. Er zitten er twee op elke etage, waar op de gang lange rijen dossiers hangen. Als de leespen over het biljet is heengegaan, is de aangifte in het systeem geboekt en is op beeldscherm te zien wie z'n aangifte heeft ingeleverd en wie niet. Verder reikt de automatise ring nog niet. Controle en ver werking zijn nog hoofd- en handwerk, de computer speelt alleen een rol bij de versturing van de gegevens naar het cen traal kantoor in Apeldoorn, waarna het* nog vier tot zes we ken duurt voor de aanslag in de bus valt. „Maar in het najaar begint er een proef met vijf con sulenten die aangiften op floppy gaan inleveren", meldt Winne ke Logt. Een van de grootste ge varen daarbij is dat er een virus binnenkomt, maar het weer houdt de dienst niet van het ex periment. Klantvriendelijkheid en een voud staan de laatste jaren dan Belastingambtenaar Sjaak Boom (r): „Tegen elven is het spitsuur en kun je ook voorop bij de belasting dienst. In Venlo loopt momen teel een experiment met een biljet dat bestaat uit een enkel A4tje met een voorflap, „wat voor 2 1/2 van de 5,6 miljoen belastingplichtigen genoeg zou zijn", aldus Logt. De dienst zelf krijgt het steeds drukker. Belastingtelefoon en proeven kunnen dat niet voor komen. Integendeel. In Leiden wordt nog evenveel hulp ge vraagd (jaarlijks zo'n 3300 ver zoeken) bij het invullen, en er worden steeds meer formulie ren ingeleverd. Gevolg van een aantal zaken. Boom kan ze zo noemen: „Het groeiende eigen woningbezit, het parttime werken, het aange paste huurwaardeforfait. Meer mensen lenen en hebben meer af te trekken. Die beginnen met een T-biljet, wat nog meer zal worden aangevraagd als de hier niet meer parkeren." FOTO LOEK ZUYDERDUIN drempel voor teruggaaf ver laagd is. Nu ligt die op 331 gul den en op 221 gulden voor 65 plussers. Voor het belastingjaar 1994 Windt de drempel 150 gul den voor iedereen en het jaar daarna 25 gulden. Landelijk zal dat een forse stijging van het aantal formulieren te zien ge ven. Dus we zullen wel verder moeten automatiseren. We moeten inspelen op de ontwik kelingen." Hoe de dienst ook z'n best doet, populair zal-ie nooit worden. Dat hij slechts uitvoerder is voor de wetgever wordt niet als ver zachtende omstandigheid aan gemerkt. Evenmin als het feit dat belastingambtenaren ook zelf aangifte moeten doen, „die met aparte richtlijnen worden bekeken door een technisch team." De 'inners' hebben nog net zo'n slechte naam als in het verre verleden. Het heffen van belastingen gaat terug tot het oude Egypte en het Romeinse Rijk met z'n tollenaars, die het recht tot in nen hadden gekocht. De weer stand die zij wekten bleef door de jaren heen bestaan en de heffing van de tiende penning (een soort omzetbelasting van 10 procent) door de Spanjaar den droeg zelfs bij tot het uit breken van de Tachtigjarige Oorlog. Een volksoproer tegen particuliere belastingpachters in Nederland, die net als de tolle naars ook hun eigen zakken vulden, was de aanzet tot het ontstaan van de huidige belas tingdienst. Die int dit jaar circa 144 mil jard gulden. Daarmee worden tal van algemene voorzieningen betaald. Logt: „De meeste men sen begrijpen dat en betalen ge woon netjes. Een kleine groep doet dat niet." Die groep 'pro beert' wat, maar waar de grens ligt tot waar gesjoemel wordt getolereerd, wil voorlichter noch teamleider zeggen. „Maar het zal duidelijk zijn dat je het apparaat niet in werking zet als je over een correctie van bij voorbeeld twaalf gulden vijftig praat." Waar de grens wel ligt, willen ze niet kwijt maar onbewust en bewust gaan er elk jaar mensen overheen. Die worden gecorri geerd via een telefoontje of een briefje en in het uiterste geval via invorderaar en deurwaarder. Aan de andere kant wordt ook de dienst weieens terecht gezet. Via bezwaarschrift en/of rech ter, „aan wiens oordeel wc ons houden." De ambtenaren blijven tegen woordig altijd correct. Boom: „Er is meer begrip voor de klant, we besteden meer aan dacht aan de relatie met hem. We zijn beter bereikbaar, de te ruggaaf komt sneller en we bie den hulp bij het invullen. Dat leidt tot waardering. We krijgen zelfs bedankbriefjes en vorig jaar hebben we een enqüete ge houden waaruit bleek dat 80 procent van de klanten die ge holpen waren bij het invullen tevreden was over die hulp." „Mooi compliment" vinden ze bij de dienst, zeker nu de werkdruk stijgt en de belasting zo hoog is. rotterdam gpd/cees de graaff Een bezoekje aan de Euromast in Rotterdam is vanaf vandaag meer dan een kijkje hoog bo ven de stad. Als het aan de di rectie ligt, staat de Euromast garant voor een ruimte-avon tuur, eventueel in combinatie met een bezoek aan het Imax- theater. Want niet alleen de nieuwe Space Cabin, maar de hele Euromast staat in het te ken van de ruimtevaart, vanaf het moment van binnenkomen in de hal tot aan de terugkeer van de Space Cabin op zijn platform. Eind 1991 bleek dat de oude cabine, die de bezoekers van de Euromast naar 185 meter hoogte bracht, aan vervanging toe was. De kersverse directeur W.G. van Hartesvcldt had de keus tussen eenvoudig vervan gen of op een andere toer gaan. De prijs van vervanging was duidelijk. Voor twee ton kon er een nieuwe cabine worden ge bouwd, die met een beetje ge luk de volgende twintig jaar dienst kon doen. Maar gezien de slechte exploitatieresultaten van de Euromast van de afgelo pen jaren, moest er een nieuw elan komen. Alleen bezuinigen op de uitgaven zou niet vol doende zijn om de Euromast erbovenop te helpen. Dus koos directeur Van Har- tesveldt voor een nieuwe bena dering. Centraal blijft staan het uitzicht van grote hoogte over Rotterdam, maar dan spannen der aangekleed en meer pas send bij de geest van de tijd. Om de kosten beperkt te hou den. gingen de directeur en zijn chef technische dienst Piet Kool uit van de bestaande lift-instal- latie. die de Space Cabin al ja ren van 100 naar 185 meter hoogte trekt. Maar waar de ou de cabine om zo te zeggen 'on der de liftinstallatie hing' en aan een groot wiel ronddraaide, ko zen ze ditmaal voor een andere constructie. De nieuwe cabine kwam op de 'vloer' van de liftinstallatie te rusten en draait op 24 wielen over een rail. Dit technisch con cept. door Piet Kool zelf be dacht, bleek werkbaar en levert in de praktijk een heel wat rusti gere beweging van de Space Ca bin op. Het schokkerige draai en, begeleid door wat knarsen de en kreunende geluiden, dat de oude cabine een onbetrouw baar gevoel gaf. is vervangen door een vrijwel geruisloos voorbijglijden van de windstre ken aan het oog van de ruimte- reiziger. De nieuwe Space Ca bin is gebouwd door Duyvis Machinefabriek uit Koog aan de Zaan en is in de periode tussen begin januari en eind maart op de Spacetower geïnstalleerd. Vanaf vandaag maakt hij weer vast onderdeel uit van een be zoek aan de Euromast. Het ruimte-avontuur in de Euromast begint al in de hal be neden. Daar staan modellen van ruimteschepen opgesteld, is een echt astronautenpak te be wonderen en zelfs een stukje oorspronkelijke maansteen, door de Apollo-astronauten mee teruggenomen naar de aar de. En in beide liften naar het platform worden de bezoekers op hun ruimte-avontuur voor bereid. De start van de reis in de Space Cabin is spectaculair te noemen. Wie in de nieuwe ca bine heeft plaats genomen on der een 'sterrenhemel' van lampjes, raakt op een gegeven moment overdonderd door het brullende geluid van raketmo toren. De banken gaan trillen, langs de grote ramen spuit rook omhoog en een vuurgloed sug gereert het motorgewcld. Dan verheft zich bij het 'lift-ofT de cabine met toenemende snel heid van zijn platform en ont hult door de ramen het kleiner wordende beeld van de stad be neden. Kleine raampjes in de bodem van de cabine bieden de mogelijkheid recht omlaag te kijken, waar het platform steeds kleiner wordt. En dan, terwijl het geluid van de motoren lang zaam wegsterft, ontstaat een weldadige rust en begint de ca bine zachtjes te draaien. De ruimtereis is begonnen. Pas bij de terugkeer naar het platform herinnert de herrie van de Tem- raketten' nog eenmaal aan de overweldigende start. waart een kunstgebit- dief door de streek, die oor zorgde dat al meer 1 tien mensen hun tan- l kwijtraakten. Volgens Leidse tandprotheticus Juwer heeft de dief chts één doel: nieuwe Mtten verkopen. „Want business is keihard." RIETA KROFT» alstrekt belachelijk." Met •bijstering reageert de Leidse ïtheticus Pieter Brouwer (67) de activiteiten van de kunst- bittendief die rondloopt in omgeving van Alphen. „Die tst het gebit gewoon uit je Dnd. En wat heeft een ander aan? Helemaal niets. Een nstgebit heeft alleen per- onlijke waarde." )e diefstal van kunstgebitten tram begin dit jaar in het ïuws en de dief blijft gewoon orgaan. Eind januari meldde n 48-jarige vrouw uit Alphen t slachtoffer te zijn gewor- n. I n uur nadat zij haar ge- t had laten repareren, belde mand 'namens' haar tand- otheticus. Er zouden levens- vaarlijke stoffen zijn gebruikt de reparatie. Het gebit werd gehaaid en een uur later zou ;t worden teruggebracht. De Pl nse zag het nooit terug en tandprotheticus wist van weken geleden sloeg de ndendief toe in Hoofddorp. i vrouw, eveneens 48 jaar, eeg een 'net uitziende man' i de deur die zich uitgaf als dewerker van de Technische niversiteit te Delft. Hij nam ar gebit mee voor een onder- Noch haar kunstgebit, ich de man heeft ze sinds- ien teruggezien. I Een misplaatste grap of pure oodnijd?. Brouwer gelooft het Zelfs je kunstgebit is niet meer veilig. laatste. „De kunstgebittenbusi- ness is keihard", vertelt hij. De Leidenaar, van oorsprong tand- technicus maar sinds 1974 tandprotheticus, is jaren actief geweest in belangenorganisa ties. „Maar dit heb ik nog nooit meegemaakt", zegt hij. Trekinrichting Brouwer heeft wel de hele ont staansgeschiedenis van tand- techniek meegemaakt. Van de zogenaamde trekinrichtingen tot de strijd met tandartsen die bang waren inkomsten te ver liezen. „Wij werden te vuur en te zwaard bestreden door tand artsen. Zij vreesden voor verlies aan inkomsten." Brouwer kan zich nog kwaad maken om die houding. „De protheticus heeft er acht jaar speciaal voor geleerd om kunstgebitten te maken. Een tandarts is gespecialiseerd in het natuurlijke gebit en weet veel minder over het maken van kunstgebitten. Tandartsen laten de fabricage van een kunstgebit dan ook over aan een tandtechnicus, maar die is weer gespecialiseerd in het ma ken van kronen en bruggen." Volgens Brouwer spelen han dige vertegenwoordigers in op de concurrentiestrijd in de we reld van de kunstgebittenma- kers. Zij gaan langs de deur om gebitten te verkopen en geven tandtechnici dan weer de op dracht om het gebit te maken. De strijd om het kunstgebit is niet alleen van deze tijd. Na de FOTO» LOEK ZUYDERDUIN oorlog ontstonden trekinrich tingen, die via 'adviseurs' klan ten wierven. „In die inrichtin gen kwam het tot ongehoorde toestanden", weet Brouwer nog. „Duizenden mensen gin gen erheen. Onder narcose werden de tanden en kiezen er in één keer uitgetrokken, of ze goed waren of niet. En er werd meteen een snertgebit in je mond geduwd. Er waren meis jes die dat voor hun trouwen lieten doen. Dan hadden ze daama geen tandartskosten meer." De 39-jarige loke van der Zwet uit het Noordse Dorp (vlakbij Nieuwkoop) weet er al les van. Zij kreeg twintig jaar geleden met een adviseur te maken. Een man uit Schoon hoven verkocht haar aan de deur een gebit en stuurde haar naar een trekinrichting in Rot terdam „Ik weet nog dat ik een verdoving kreeg en dal ik thuis, hevig bloedend weer bij kwam." Vorig jaar juni kwam dezelf de man weer bij haar aan de deur. Of ze intussen niet eens aan een nieuw gebit toe was. Ze wimpelde hem af: „Ik had hoofdpijn en nekklachten." Op vrijdagavond 10 december kreeg ze een telefoontje van 'een medewerker' van een 'ge zondheidsdienst'. „Die vroeg of ik wel eens last had van hoofd pijn- en nekklachten. Dat kon hij verhelpen, zei hij. Afgespro ken werd dat ik mijn gebit in een plastic zakje aan de voor deur zou hangen." Het gebit werd opgehaald en nooit meer teruggebracht. Het zal Brouwer niet verba zen als de Schoonhovenaar daarachter zit. Door loke van der Zwet gqconfontreerd met de feiten ontkende die man weliswaar alles, maar Brouwer weet wel een motief. „Hij hoopt natuurlijk dat die vrouw nu weer contact met hem op neemt. Sommigen doen alles om een nieuw gebit te verko pen." Dat blijkt wel uit een voorval in de Woerdense Verlaat. Een vrouw, die ooit had meege werkt aan een telefonische en quête over kunstgebitten, werd eind oktober gebeld door een man die haar meedeelde dat haar gebit 'even' moest worden onderzocht in een laboratori um in Rotterdam. Ze vertrouw de de zaak niet en gaf de ene helft van haar oude gebit mee en de andere helft van haar huidige gebit. Ze zag ze niet meer tenig. De verdachte Schoonhove naar zelf doet er het zwijgen toe. Op zijn werkadres wordt de telefoon wel opgenomen, maar er is slechts één reactie: de man verblijft in Belgié en is onbereikbaar voor commen taar. Overigens is niet alleen de Schoonhovenaar actief, zo blijkt uit een aantal andere za ken. rond de praktijk van een Alphense tandprotheticus. Die is doodziek van de diefstallen en wil ook niet meer met zijn naam in de krant. Na de eerste publicatie.'ben ik uren kwijt ge weest om andere media te woord te staan', vertelt hij. Drie cliënten die bij hem hun gebit lieten repareren, werden vervolgens thuis opgebeld door iemand die zei te spreken 'na mens' de Tandprothetische Praktijk Alphen. Hij vertelde dat de gebitten met levensge vaarlijke stoffen waren behan deld en dat hij ze zou komen ophalen om ziektes te voorko men. Twee van de drie klanten zagen hun gebit niet meer te Mig Zoeken naar de dader is zoe ken naar een speld in de hooi berg. Zeker nu een duidelijk signalement ontbreekt. De po litie Rijn en Aarlanden en Hol lands Midden, waar de aangif ten binnen zijn gekomen, heeft evenmin aanknopingspunten. „Het onderzoek heeft ook geen hoge prioriteit voor ons", zegt II. Schimmel van het korps. „Ik kan me voorstellen dat het voor de slachtoffers prioriteit num mer 1 is, maar voor ons zijn er heel veel belangrijkere zaken te doen." Agent W. de Gelder, die de zaak behandelt, heeft zijn tanden er op stuk gebeten. „VVe zijn op dood spoor beland."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 15