L
mt
'Wij verkopen wat warmte, meer niet'
-JFO's bestaan, marsmannetjes (nog) niet
IMensen kijken
|e aan of je een
stuk vuil bent'
Halve kip vervangt
rinkelende munt
Het Gesprek van de Dag
Dikbil neusje
van de zalm
IIJDAG 25 MAART 1994
17
chef gert visser. 071 356-119
ht over Rotterdam; het was
je week weer eens zover. Er
„ig een UFO boven de stad,
ja bene als eerste gesigna-
door twee politie agenten
jöus zeker een waarneming
armee rekening gehouden
f nde te worden. Een handvol
jfoontjes bevestigden het
jld dat de dienders op die
•ge morgen voor ogen
id. Maar op vliegveld Zes-
ihoven kon niemand van de
htleiding zo één-twee-drie
lerheid in deze verschaffen,
noedelijk te laag gevlogen
irhet radar, hetgeen direct
aanleiding gaf tot specula-
an allerlei orde en grootte,
ielefoon in de meldkamer
de politie en bij de Rijks-
itvaartdienst stond rood-
:iend. Opeens, zo leek het
had half-Rotterdam 's och-
op zes uur het geheimzin-
'ding' gehoord of gezien,
n en omgevingsliep in dit
rustig verder, wat niet wil
gen dat dat ook zo blijft,
ant meestal is het zo. dat als
veer eens iets in de pers ver-
ijnt over UFO's, er een soort
bij het publiek ont-
t. Dan wil ook bij ons de te-
®ion wat regelmatiger over-
h dan anders", aldus profes-
dr. Vincent Icke.
nomeen
hoogleraar is verbonden aan
„eidse Sterrewacht en heeft
lie hoedanigheid intussen
d Ine ervaring opgedaan met
'fenomeen UFO's.Wij wor-
l'rj wekelijks wel een paar maal
éld door mensen die mel-
:crk maken dat ze 'iets' gezien
Op de Sterrewacht van prof. Vincent Icke nemen ze de meldingen over UFO's serieus. „Waar moeten de
anders terecht?' foto henk bouwman
hebben. Dat gebeurt in toene
mende mate wanneer er publi
citeit is gegeven aan zoiets. Ze
hebben het dan zelf ook waar
genomen, of herinneren zich
een waarneming uit het verle
den."
Hijzelf, of de medewerkers van
zijn afdeling staan bellers graag
ter wille, zo blijkt uit zijn woor
den. Jazeker, wij geven altijd
fatsoenlijk antwoord. Denken
ook mee, althans als dat binnen
onze de mogelijkheden ligt. Er
zijn ruwweg twee soorten bel
lers. Mensen die voor hen iets
ïngelse bedelaar op Leids station
jijt heb honger. Een beetje hulp voor leven a.u.b.', staat erop
Met stuk karton dat hij voor zich heeft. In het lawaai van de
ujwwerkzaamheden zit hij voor de ingang van het station in
:iden. Dean is 26 jaar en komt uil Leeds, Engeland. Hij ziet er
et hongerig uit. Wel een beetje verlopen en ongewassen.
F~~S san is al een paar keer van het station verwijderd door de
j oorwegpolitie. „Maar zodra ze zich omdraaien, kom ik weer
1 rug." Hij vindt het vernederend om te moeten bedelen, maar
j| san is ervan overtuigd dat hij in zijn huidige toestand geen
Jidere keuze heeft. „Ik wil best een baan zoeken, ik ben niet
of zo. Alleen moet ik me dan eerst kunnen baden, scheren
schone kleren aantrekken. Anders zal geen baas me aanne-
)ft-drugs
vee weken geleden kwam hij met een vriend naar Amster-
en een korte vakantie, genieten van de vrije verkoop
soft-drugs, en na een week weer terug naar 'good old Eng-
nd.' Dat was althans de bedoeling. En dat is althans zijn ver-
al.
Isan en zijn reisgenoot waren zo stom om al hun geld bij hun
Igage in een tas te stoppen. Terwijl ze in de coffeeshop zaten,
ten ze even niet op en toen was hun tas al gestolen. Ze wa-
niet verzekerd.
an heeft eerst nog een paar dagen in Amsterdam rondge-
orven, maar daar zijn al zoveel bedelaars dat het moeilijk is
nog wat geld op te halen. Het Leger des Heils zat vol, en
■n hij van iemand hoorde dat er in Leiden Engelsen in kraak-
nden wonen, kwam hij hierheen.
li zit hij te bedelen. ,,lk zit hier één tot twee uur per dag, dan*
kal ik ongeveer vijftien gulden op. Dat is genoeg om van te
en. Ik slaap in een kraakpand."
[lfeel mensen kijken je aan of je een stuk vuil bent. ze spugen
«*)g net niet naar me. Anderen zijn aardiger en maken een
vajaatje en geven wat geld. Meestal een gulden, maar ik heb
so)k al eens een tientje gekregen."
^Jinachtend
iSep forensen die langs Dean lopen kijken inderdaad iriinach-
g^id of verbaasd opzij als ze hem passeren, of ze staren juist
j jak voor zich uit. Bedelaars zijn ook een vrij ongewoon ver-
pjnijnsel in Leiden.
politiewoordvoerder kent maar één geval waarin iemand
•or bedelen werd opgepakt de laatste jaren. Bedelen is name-
t|ajc strafbaar. „Als iemand op straat gitaar speelt moet hij daar
een vergunning voor hebben," zegt de voorlichter van de
v^litie. „Maar als er geen klachten komen, doen we daar niet
]tjj moeilijk over. Bedelaars worden wel opgepakt, en anders
enagen we tenminste of zé hun activiteiten willen staken."
'erkloos
hij niet terug naar Engeland? „Nadat ik bestolen was ging
naar het Engelse consulaat. Daar konden ze me niet aan een
Iket voor de terugreis helpen. Ik kon wel bellen met iemand
n mijn familie of vrienden om geld te laten sturen. Met mijn
lendin had ik hel net uitgemaakt, dus daar hoefde ik niet aan
kloppen. Mijn vrienden zijn allemaal werkloos, dus die heb-
|n geen geld. En mijn ouderk heb ik niet meer gesproken
(ds ik op mijn zestiende uit huis ging. Dus daar ga ik zeker
jen geld aan vragen, dan bedel ik nog liever."
in woordvoerder van de Engelse ambassade vertelt dat men-
n vToeger een ticket voor de terugreis kregen als ze bestolen
tren. „Alleen was het de bedoeling dat de mensen als ze weer
Uis waren wel het geld terug betalen. Dat deden de meesten
Pt, zodat de kosten voor de Engelse belastingbetaler waren,
eristen kunnen bij ons wel altijd contact opnemen met fa-
llie of vrienden. Je staat er overigens versteld van hoeveel En-
sen zonder geld naar Nederland komen. We kunnen er niet
^er aan beginnen om voor al die mensen de terugreis te be-
itigen. Dan moeten ze zich maar beter voorbereiden.
Dean van tevoren had geweten dat zijn reis zo zou aflopen.
hij een reisverzekering genomen. Dan krijg je het gestolen
ld gewoon terug. Nu zal hij voorlopig nog hier blijven. In En-
'and heeft hij trouwens toch geen baan. Wel een flat, en die
hij graag nog eens terug zien.
eau is een valse naam, de man wilde niet met zijn echte
m in de krant.)
ondefinieerbaars hebben waar
genomen en personen die met
buitenissige dingen aankomen.
Zoals marsmannetjes. Nee, ook
die poeieren we niet af. Die
staan we netjes te woord. We
gaan er altijd vanuit dat mensen
te goeder trouw zijn."
Nabrander
De wetenschapper gaat overi
gens verder dan alleen mensen
geruststellen of uitleg geven. Hij
komt eventueel achter zijn bu
reau of kijker vandaan om zelf
wat veldwerk te verrichten. „Ik
had laatst een mevrouw aan de
telefoon die naast haar flat in de
lucht een plat voorwerp had
waargenomen. Ze vertelde dat
in het ding op gezette tijden een
licht aanflitste. Na het uur was
het weg, haar man had het in
tussen ook gezien. Een echte
UFO-melding dus. Ik heb toen
wat speurwerk verricht en ben
eens gaan rondbellen. Ze bleek,
zo tegen zonsondergang, een
hete luchtballon te hebben ge
zien in de richting van vliegveld
Valkenburg. Door de weerkaat
sing van het licht leek die plat.
Het licht was de nabrander. Ik
heb ze teruggebeld en ze vond
het wel een aardige verklaring."
Venus
Professor Icke somt vervolgens
een aantal vaak voorkomende
verschijnselen in de ruimte op.
,,De planeet Venus geeft nog al
eens aardige effecten af, vallen
de meteoren en draaiende sa
tellieten kunnen eveneens de
mensen verbaasd doen staan.
Een vliegtuig dat onder een be
paalde lichtval tussen de wol
kenslierten vliegt en zijn lan
dingsgestel uitdoet, kan onher
kenbaar zijn. En zo zijn er meer
van die dingen. Of we die mel
dingen allemaal opslaan? Nee,
dat niet. Tenzij het met sterren
kunde te maken heeft. Dan na
tuurlijk weer wel.
Het betoog van prof. dr. Icke
klinkt even helder als serieus.
Maar hoe serieus moeten we al
die verhalen over UFO's ook
daadwerkelijk nemen? Bestaan
ze nu, of bestaan ze niet, dat is
de kwestie. Vincent Icke; „De
afkorting zegt het al: Unindenti-
fied Flying Objects. Als zijnde
ondefinieerbare vliegende ob
jecten in de ruimte bestaan ze.
Dat kan namelijk van alles zijn.
Als zijnde marsmannetjes, zeg
ik nee. Het bestaan daarvan
heeft althans nog niemand hard
kunnen maken."
Zo, Rotterdam kan weer rustig
gaan slapen. De invasie uit de
ruimte zal, zo laat het zich aan
zien, voorlopig nog wel weer
even op zich laten wachten.
ad van kaam
Zouden hardnekkige gokkers
ook voor een maaltijd of een
meter bier willen spelen, of
moet er gewoon uitbetaald wor
den? Binnenkort begint de over
gangsperiode waarin de ge
meente het aantal gokkasten in
Leiden probeert terug te drin
gen. Op 1 april 1995 treedt ver
volgens een gemeentelijke ver
ordening in werking die alle
gokkasten in de 'droge' horeca
verbiedt. Dan mogen snackbars,
koffiehuizen en kantines alleen
nog behendigheidsspelen heb
ben. Geen speelautomaten die
geld uitkeren.
Cor Bronk. exploitant van flip
perkasten. computerspelen en
gokkasten, denkt een onschul
dige vervanging voor de fruitau
tomaat gevonden te hebben. Je
kan er wel wat mee winnen,
maar in elk geval geen geld. „De
bedoeling van deze kast is dat je
een kaartspel speelt, eenen
twintigen of pokeren. Daar kun
je punten mee winnen. De sco
re wordt genoteerd in de 'Hall
of Fame'. De eigenaar van de
snackbar of sportkantine kan
vervolgens beslissen om één
keer per week een gratis maal
tijd of een meter bier aan te bie
den aan degene met de hoogste
score," aldus Bronk. „De druk
van het gokken verdwijnt, je
hoeft niet je inleg terug te win
nen, maar er is toch een belo
ning. Bovendien onstaat er een
competitie-element."
Wie een gulden in de 'Quin-
toon' gooit, krijgt een scherm te
zien met vijf rijen kaarten.
Rechtsboven verschijnt een
kaart, die kan de speler in een
van de rijen plaatsen. Zo pro
beert de speler in elke rij een to
taal van eenentwintig te halen
en kan hiermee punten winnen.
Het gok-element zit in de kaar
ten die de speler krijgt, de kast
maakt een willekeurige keuze
uit de 52 verschillende speel
kaarten. De behendigheid is de
keuze van de speler om de kaart
in een bepaalde rij te leggen. En
wat als de snackbareigenaar be
sluit om een geldprijs uit te ke
ren aan de speler met de hoog
ste score? „Dan overtreedt hij
de Wet op kansspelen en is dus
strafbaar. Het is een elk geval
niet de bedoeling van deze ap
paraten."
In Leiden staat nu op één plaats
de nieuwe speelautomaat, in de
kantine van sporthal Broekplein
in de Mérenwijk. Kantinebc-
heerder Sjaak Voskuil vindt het
geen vervanging van de gewone
gokkast. „Je moet het zien als
een tijdverdrijf. Ik geef mensen
die meer dan een bepaald aan
tal punten halen een meter bier.
maar alleen de vaste klanten
weten dat. Bovendien komen
hier toch de echte gokkers
niet." De omzet van de Quin-
toon is overigens stukken min
der dan die van de gokkast. De
winstmarge mag wel groter zijn.
maar Voskuil is ervan overtuigd
dat hij met de nieuwe kast toch
minder verdient. Zodat de spe
ler minder ook minder arm
naar huis gaat.
roderick de smit
Leidse zonnestudio introduceert de Powerbit
Naar zonnig Hawaii en toch
binnen de Leidse vesten blijven.
Dat kan tegenwoordig. Want
wie eenmaal zijn vermoeide en
bleke leden onder de Powerhit
heeft uitgestrekt, zal moeten
toegeven dat deze zonnebank
van zonnestudio Solarent de
Bounty-stranden zeer dicht be
nadert. Daar, aan de Leidse
Langegracht, wervelt een heer
lijke passaatwind langs je li
chaam terwijl een tropisch zon
netje je de Nederlandse regen
buiten doet vergeten. En al na
de eerste keer ben je behoorlijk
bruin. Ja, zelfs de binnenkant
van je armen, die meestal zo wit
als een vissebuik blijft, heeft een
gezonde teint.
Henk Tuin, de eigenaar van
zonnnesjudio Solarent, vertelt
met gepaste trots over zijn Po
werhit. „Er zit een zeer speciale
airconditioning in deze bank.
En een paar krachtige zijbrui-
ners. Als die airconditoning er
niet in zat, was het niet uit te
houden. Want deze bank is echt
tropisch. Hij komt uit een fa
briek in Bielefeld en er zit voor
zo'n dertig procent patent op. Ik
ben de enige in Nederland die
hem heeft."
Het verschil is volgens hem evi
dent. „Kijk, alle verhalen over
turbo-bruiners.zonnekanon-
nen en ander grof geschut kun
je rustig met een grote korrel
zout nemen. Het is tenslotte
toch het eigen lichaam dat
bruint. Wie snel bruin wordt, zal
ook onder de zonnebank snel
bruin worden. Wie minder snel
een kleur krijgt, zal met een wat
langere bruintijd genoegen
moeten nemen. Maar deze Po
werhit is echt iets speciaals.
Hiermee gaat het echt snel. Ik
heb al tientallen enthousiaste
reacties gehad van klanten."
Bescherming
Henk Tuin pleit voor een be
scherming van de beroeps
groep. Binnenkort wordt er een
vereniging opgericht waarin
dermatologen, artsen en andere
deskundigen hun zegje kunnen
doen over de zonnestudio's.
Tuin noemt het een soort BO-
Onder het nieuwe zonnekanon waan je je voor even op Aruba.
VAG. Hij wordt meteen lid van
die vereniging. Noemt dat lid
maatschap een waarmerk. Zo
weten de klanten dat ze niet
met een knoeier hebben te ma
ken.
„De zonnestudio zo zegt Tuin,
„zit toch nog steeds een beetje
in een schemergebiedje. Afgelo
pen zondag was mijn kind ziek.
Ik moest naar huis. Maar ik had
hier nog wat te doen en kon
niet meteen weg. Toen de tele
foon ging, dacht ik dat het mijn
vrouw was. dus ik zei zonder af
te wachten wie zich meldde; 'Ik
kom'. 'Oh', zei een vreemde da
me aan de andere kant, „spreek
ik dan met een 06-lijn?' Kijk, ik
bedoel maar. Zeventig procent
van mijn klanten bestaat uit
vrouwen. Het gebeurt wel dat
hun mannen eerst eens komen
informeren hoe het hier aan toe
gaat. Nou, je ziet zelf dat we
professioneel bezig zijn en dat
er niks gebeurt wat niet door de
beugel kan. Wij verkopen in dit
koude kikkerland wat warmte,
meer niet."
Angst
„Sommige mensen hebben nog
steeds angst voor de zonne
bank. Als de koepel dichtgaat,
denken ze dat ze opgesloten zit
ten. Maar er is bij alle banken
genoeg knieruimte en alle ban
ken hier zijn computergestuurd.
Na de gewenste bruintijd slaan
ze automatisch af. Er kan dus
niks gebeuren. Maar als iemand
toch bang is, dan laat hij de
koepel toch gewoon een beetje
open. Dan probeert hij eerst
eventjes te wennen. Kijk, de
zonnebank alleen is niet zalig
makend. Het is een extra. De
meeste mensen komen hier om
vast een beetje aan te bruinen
voor ze met vakantie gaan."
Marcel (32), die op de vroege
dinsdagochtend heeft besloten
de zon op te zoeken, noemt de
zonnebank een 'cosmeticapro-
dukt'. Hij is enthousiast over de
Powerhit. „Eens in de week per
mitteer ik me een zonnebankje.
Noem het ijdelheid. Ik vind het
gewoon fijn om er goed uit te
zien. Ik weet wel dat zoiets on
der mannen nog niet echt is ge
accepteerd. De meeste mannen
vinden dit overbodig. Ik niet
dus."
En dan, enthousiast. „Als ik on-
foto hielco kuipers
der die Powerhit lig, stel ik me
voor dat ik voorop een jacht lig
te zonnen. De airconditioning is
de wind die over de punt van
het schip waait. We koersen
naar Aruba. Als de zonnebank
afslaat, is het jacht aangemeerd
in een witte haven. Zo lig ik
heerlijk weg te dromen en daar
knap je enorm van op. Als mijn
kennissen en vrienden mijn
bruine hoofd zien, vragen ze
bijna altijd: 'Zo, ben je wegge
weest?' Dan heb ik altijd de nei
ging om te zeggen: ja. ik was er
een paar daagjes uit. Naar wat
kennissen van me die een huis
hebben aan de Cóte d'Azur."
cees van hoore
leiden» Nu nog in de stal, dadelijk
op uw bord. Deze roodbonte dik
bil was een van de topkoeien op
de Paasvebo van anderhalve week
geleden. Slager Ed Nozeman uit
Leiden besloot het dier te kopen
om zo voor de aanstaande feest
dagen verzekerd te zijn van nog
beter vlees voor zijn klanten. „Dit
is echt het neusje van de zalm",
aldus de slager. Het is de bedoe
ling dat de koe vlak voor Pasen
wordt geslacht.
foto holvast/mark lamers
Reacties en suggesties voor
"Gesprek von de Dag"
Telefoon 071-356444
of
Postbus 54,2300 AB
te Leiden
Bruikbare tips worden
beloond met een cadeaubon
van 25 gulden.
De telefoon. Voor de een 'n
lastpost, voor de ander het
enige contact met de bui
tenwereld. Hoe het ook zij,
buiten kijf staat dat het
apparaat in onze samenle
ving een centrale plaats in
neemt. In de serie 'In Ge
sprek' willen wij u een in
druk geven van de vreug
den maar ook van de droe-
fenisscn die de uitvinding
van Alexander Graham
Bell ons heeft gebracht.
Over de anonieme beller,
het onheilspellende gerin
kel 's nachts, de tijdmel
ding, de 06-nummers, de
autotelefoon, de zwets-
hoorn als geduchte con
current van de brief, het
sociale tarief voor oude
ren, de vernielde cel, het
onthouden van nummers
en nog veel, veel meer. En
dat alles onder het motto:
anno 1994 vullen praatjes
wel degelijk gaatjes. Van
daag: de afluisteraar.
De autotelefoon en de
draadloze huistelefoon. Ap
paraten die echt van deze
tijd zijn. Leuk om te hebben.
Kun je je yuppen-bestaan
nog wat meer aanzien mee
geven. Staat snel. Maar een
nadeel hebben beide appa
raten. Ze zijn voor een beetje
technische jongen met een
scanner zomaar af te luiste
ren.
Uiten we onze afluisteraar
Hein noemen. Met zijn ech
te naam wil hij niet in de
krant. Begrijpelijk. Want
deze luistervink weet meer
van ons dan onze biechtva
der. als we die tenminste
nog hebben. Al onze gehei
men en roddels, al onze pri-
vébelevenissen kan hij op
vangen. Akkoord, hij doet er
niks mee. maar beangsti
gend is het wel. Het is wel
even wat anders dan met
een glas aan je oor de ruzie
van de buren proberen op te
vangen.
..Natuurlijk is de autotele
foon af te luisteren zegt
Hein. ..Je hebt bepaalde fre
quent ieboeken en die fre
quentie kun je dan intikken
op je scanner. Er zijn dui
zenden frequenties, dus echt
gericht afluisteren is niet
mogelijk. Dan moet je een
speciaal apparaatje hebben
dat de frequentie van een
bepaalde autotelefoon kan
opvangen. En daarop kun je
je scanner dan instellen.
..Maar veel leuker is het af
luisteren van draadloze
huistelefoons. Die zijn op
vijfhonderd meter afstand
nog te horen. Als ze aan de
overkant van jouw flat een
draadloze telefoon hebben,
kun je precies horen wat ze
zeggen. Ik zat eens bij een
vriendin die ruzie had met
haar schoonzuster. Die
hoorde haar schoonzuster
door de telefoon tegen ie
mand zeggen: Ja. ik heb het
nu wel met haar bijgelegd,
maar het blijft een rotwijf.
Die vriendin van mij kon
zich niet meer beheersen en
belde haar schoonzuster
meteen op om opheldering
te vragen. Grote hilariteit.
Hoe kon zij dat nou weten?
Ja, dat zijn leuke dingen
voorde mensen."
„Laafst had ik op mijn
scanner de autotelefoon van
n ie u wspresentator Jeroen
Paauw te pakken. Hij was
met zijn vriendin aan het
praten. Het ging over een
ruzie die hij had op de
nieuwsdienst van RTI. I Hij
zou het late journaal niet
meer doen als de chef
nieuwsdienst tegen hem
bleef doorzeiken. Maar
meestal vang je op die auto
telefoon toch zakelijke ge
sprekken op. En ook wel het
gelul op de babbelboxen.
Schuine praat dus. Als die
kerels anoniem blijven, dur
ven ze wel wat tegen een
vrouw te zeggen, neem dat
maar van mij aan. Je hebt
autotelefoons die 'hands
free'zijn. Zitten ze tegen
hun voorruit op hun ge-
makkie gore taal uit te
slaan.
,,lk heb geen moeite met het
afluisteren van gesprekken.
En het mag ook, als je de in
formatie maar niet door
geeft aan een derde. Waar
om ik het doe? Omdat het
me een aardig inkijkje geeft
in de geest van de mensen.
Je kijkt als het ware even
door hun beschaafde bui
tenkant heen. Maar over
zo'n jaar of tien is het afluis
teren voor mij onmogelijk.
Dan krijg je digitcde trans
missietechnieken en hoor je
geen gesproken woord meer
maar alleen een signaal.
H. KIuck van PTT-Telecom
bevestigt de lezing dat af
luisteren niet strafbaar is.
Tenzij inderdaad de infor
matie wordt doorgegeven
aan derden.
CEES VAN HOORE
