'Vrij logisch dat onervaren krachten soms in de fout gaan Letse badplaats wil Russen graag terug Feiten &Meningen Liberale FDP balanceert op rand van de afgrond <//ti mm Aanstaande zaterdag kunnen ze vallen... ff DONDERDAG 24 MAART 1994 In kwestie Noord-Korea is vooral geduld een schone zaak De beslissing van dc Amerikaanse president Bill Clinton om Patriot-raketten naar Zuid- Korea te sturen is een teken van zijn frustra tie over de ontwijkende manier waarop Noord-Korea zijn nucleaire geheimen ver dedigt. De raketten zullen Zuid-Korea niet beschermen tegen een kernaanval en ook geen waarneembare druk uitoefenen op Noord-Korea. Het is een wanhoopsgebaar. Maar Clinton heeft weinig keus. Het Noordkoreaanse regime probeert nu al bij na een jaar te voorkomen dat bet Interna-" tionaal Agentschap voor Atoomenergie (IAEA) inspecties uitvoert zoals is vastge legd in het non-proliferatieverdrag (NPV). Het Agentschap wordt informatie over de produktie van plutonium geweigerd, heeft belangrijke plaatsen niet mogen bezoeken en dc verzegeling op apparatuur in de op werkingsfabriek Yongbyon is verbroken. Er werd Noord-Korea om opheldering ge vraagd, maar Pyongyang draaide eromheen en dreigde zich terug te trekken uit het NPV. dat de verspreiding van kernwapens tegengaat. Zoals gezegd heeft Clinton weinig keus. Militaire actie is niet effectief omdat de be langrijk te fabrieken zich onder de grond bevinden en ook sancties hebben weinig zin omdat de Noordkoreaanse economie toch al op een zeer laag pitje staat. Regiona le druk tenslotte is moeilijk te realiseren omdat Clinton China en Japan al met ande re kwesties van zich heeft vervreemd. Bo vendien is China in principe tegen alle sancties en Zuid-Korea is doodsbang voor de onvoorspelbare gevolgen van een ineen storting in het noorden. Het land vreest een grote stroom vluchtelingen en eventueel enorme herenigingskosten. Niemand weet wat het Noordkoreaanse regime aan het doen is. Gebruikt het zijn nucleaire geheimen om over economische hulp te onderhandelen of is het een laatste, ii rationele poging om te overleven? Des kundigen zijn het zelfs niet eens over de vraag of het land al een atoombom heeft of op het punt staat er een te ontwikkelen. Wel is duidelijk dat het land zich in de laatste fa se van verval bevindt, de economie in el kaar stort en het leiderschap op sterven na dood is. De besluitenmachine ligt stil om dat niemand de tekortschietende macht van Kim II Sung durft aan te vallen. Dat zou de duistere tactiek van de Noord- koreanen kunnen verklaren, maar belooft tegelijkertijd weinig wat betreft rationele onderhandelingen met het regime. Waarschijnlijk is hel het beste om lering te trekken uit de ervaringen met gijzelne mers. Blijf praten, voorkom dreigingen of plotselinge bewegingen, voer voorzichtig de druk op, stelt voorwaarden ook eventuele concessies, wees op het ergste voorbereid en, bovenal, zorg voor een eindeloos ge duld. Een falend regime is altijd gevaarlijk. Voorzichtigheid is geboden. Maar het is niet waarschijnlijk dat dit regime een kernaan val lanceert die niet is uitgelokt. President Clinton heeft dan ook in eerste instantie heel hard regionale bondgenoten nodig. LONDEN «THE INDEPENDENT Jonge bewaarders gevoelig voor corruptie Zware criminelen richten in toenemende mate hun pijlen op de zwakste schakel in het gevan geniswezen: de penitentiair inrichtingswerker (PIW) ofwel de gevangenbewaarder. Vooral jon ge bewaarders blijken gevoelig voor een gevul de envelop of dreiging met fysiek geweld. ,,Het is het bekende postzegel-ver- haal", zo reageert voorzitter H. Aal- bers van de Bond van Personeel bij de Straf- en Aanverwante Gestichten, zoals de bond voor gevangenbewaar ders officieel heet. „Het begint met het bezorgen van een brief aan de echtgenote van de gevangene en het eindigt met het naar binnen smokke len van verdovende middelen en wa pens. Sommige gevangenen zullen al tijd proberen de bewaarder in te pak ken." Dat constateert ook psycholoog drs. J. Dhondt die in opdracht van staatssecretaris Kosto (justitie) een onderzoek heeft verricht naar norm afwijkend gedrag in het gevangenis wezen. Aanleiding vormde de betrok kenheid van PlW'ers in de afgelopen jaren bij het naar binnen smokkelen van drugs en wapens en hulp bij ont vluchtingen. De onderzoeker stelt in zijn rapport dat vooral jonge bewaar ders kwetsbaar zijn voor omkoping of bedreiging. In de afgelopen jaren is het aantal cellen en dus ook het aan tal, veelal jonge en onervaren, be waarders fors toegenomen. Onder zoeker Dhondt adviseert vooral in de opleiding aandacht te besteden aan corruptie en geen bewaarders jonger dan 23 jaar aan te stellen. Het aantal PlW'ers dat wordt betrapt op corruptie of normoverschrijdend gedrag, valt volgens Dhondt niet con creet aan te geven. Jaarlijks komen slechts enkele zaken aan het licht, maar dat is het topje van de ijsberg, denkt de onderzoeker. Niet aan alle zaken wordt ruchtbaarheid gegeven. Voorzitter H. Aalbers meent daarente gen dat het wel meevalt. „In de oplei ding wordt steeds meer aandacht ge schonken aan corruptie en aanver wante zaken. Maar toegegeven, net zoals in de rest van de samenleving, komt het ook onder PlW'ers voor. Al leen moeten we ervoor oppassen dat we nu alle jonge bewaarders over één kam gaan scheren. Net zoals een leer ling-timmerman wel eens een spijker scheef het hout in slaat, gaat wel eens een jonge bewaarder in de fout. Het is ook een kwestie van ervaring." De voorzitter van de vereniging van gevangenisdirecteuren C. Boeij is het daarmee eens. „Het is vrij logisch dat onervaren krachten soms de fout in gaan, of verliefd worden op een ge vangene. Op 8.000 gevangenen heb ben we circa 6.500 bewaarders. Daar onder is altijd wel een enkeling te vin den dié de verleiding niet kan weer staan. Wat dit betreft vind ik het rap port van Dhondt een open deur." Vooral zware jongens, bijvoorbeeld drugcriminelen, lopen met hun soms aanzienlijke vermogens te koop in de gevangenis. En dan kan dat wel eens verleidelijk zijn, meent afdelingsdirec teur J. de Jong van De Grittenborgh in Hoogeveen. Hij denkt echter niet dat het 'platgaan' van bewaarders per de finitie iets te maken heeft met leeftijd. „Wij wijzen soms kandidaten van rond de 30 jaar af, omdat die nog te nat achter de oren zijn. Iemand van 20 kan veel meer levenservaring heb ben." Toch hebben ze in De Gritten borgh een voorkeur voor een iets ou dere bewaker. De Jong: „Als je rond de 20 ben is dat wel heel erg jong. Wij nemen het liefst mensen aan vanaf 23 jaar." In de begeleiding van nieuwe bewaar ders neemt in De Grittenborgh het onderwerp corruptie een belangrijke plaats in. Jonge bewaarders worden voortdurend op de gevaren van om koping gewezen, stelt De Jong. „Als je een gedetineerde een vinger geeft, neemt hij je hele hand. Je hebt na tuurlijk met een doelgroep te maken, die er helemaal niet wil zitten." Penitentiair inrichtingwerkers hebben een basiscursus van zes maanden achter de rug. Daarna of daarvoor moeten ze een MBO-opleiding inrich tingswerk hebben afgerond. Vervol gens worden ze begeleid binnen de strafinrichting waar ze werkzaam zijn. Toch, zo meent onderzoeker Dhondt, schort het in de gevangenissen aan een open cultuur om gevoelige zaken bespreekbaar te maken. Bewaarders zijn bang voor verklikker te worden uitgemaakt. Voorzitter Boeij van de «a biljartbal die bedoeld was voor een bewaarder van de Bijlmer-ba- vereniging van gevangenisdirecteuren erkent dat probleem. „Er wordt aan gewerkt, maar het kan veel beter. Za ken als corruptie en bedreigingen moeten worden gemeld en er moet over worden gesproken. Dan kun je als gevangenis ook maatregelen ne men. Maar er is moed voor nodig om bijvoorbeeld te zeggen dat je verliefd bent geworden op een gevangene of dat je geld aangeboden hebt gekre gen. Dat soort zaken ligt toch heel ge voelig, want het maakt je verdacht." DEN HAAG CEES VAN DER LAAN Na de zware verkiezingsneder lagen van de Duitse liberale FDP in Nedersaksen en Sleeswijk-Holstein is de discus sie over de koers van de partij in alle hevigheid losgebarsten. Sinds 1949 heeft de kleine partij in alle kabinetten gezeten, met uitzondering van de driejarige grote coalitie tussen 1966 en 1969. Elke keer waren de libera len nodig om de sociaal-demo craten of de CDU-CSU aan de meerderheid te helpen. De liberalen zagen en zien zich als een corrigerende factor: zij zijn de garantie dat een kabinet niet te links of de conservatief wordt. Maar steeds meer kiezers vertrouwen de liberalen deze rol niet meer toe. Sterker nog: on der de nieuwe partijvoorzitter, minister Klaus Kinkel (buiten landse zaken), naderen de libe ralen de rand van de afgrond. Ze vliegen uit alle regionale par lementen en het is zelfs niet uit gesloten dat ze bij de algemene verkiezingen van 16 oktober over de kiesdrempel van 5 pro cent struikelen. Kinkel dreigt de geschiedenis in te gaan als de man die zijn partij de vernieling in heeft geholpen. En passant kan dan bondskanselier Helmut Kohl zijn koffers pakken: want dat zijn partij de absolute meer derheid zal halen, gelooft zelfs de trouwste CDU-fan niet. Voorbij zijn de tijden dat libera le tactische grootmeesters als Otto Lambsdorff en natuurlijk Hans-Dietrich Genscher in ie der geval de indruk wisten te wekken dat de FDP onmisbaar was. Onder Kinkel zien steeds meer kiezers de liberalen als een overbodig aanhangsel van de CDU. Op de vraag welk be leid de FDP eigenlijk vertegen woordigt, wist onlangs bij een enquête 64 procent van de on dervraagden geen antwoord te geven. Het is aandoenlijk om Kinkel na elke verkiezingsblamage de 'pijnlijke en bittere nederlaag' te horen verklaren, waaraan hij steevast bijna hulpeloos toe voegt dat 'we eenvoudig beter moeten worden'. Lambsdorff analyseerde tegelijk heel nuch ter dat de liberalen er niet in slagen de kiezers duidelijk te maken waarom ze FDP moeten stemmen. Binnen de FDP zijn de menin gen over het antwoord op die vraag zeer verdeeld. De nog al tijd populairste liberaal, oud minister en FDP-erevoorzitter, Genscher stelde minister Rexrodt (economische zaken) min of meer verantwoordelijk voor de liberale misère, omdat deze het economisch-politieke karakter van de partij niet ge noeg profileert. Dat liet Rexrodt uiteraard niet op zich zitten en hij kreeg steun van de 'grijze oude dame' van de FDP. de kansloze kandidaat voor het presidentschap Hilde- gardt Hamm-Brücher. Zij waar schuwde ervoor dat de partij niet uitsluitend als belangenbe hartiger van de beter verdienen- Klaus Kinkel dreigt de geschiede- nis in te gaan als de man die de FDP in de vernieling heeft gehol- i penFOTO REUTER DENNIS O WE* den moet worden verkocht. An4 deren, onder wie secretaris-ge-| neraal Hoyer en Kinkel, zetten in op het 'liberale levensgevoel' I en op de FDP als 'beschermer J van de vrijheidsrechten'. Maar i tegelijkertijd is de werkelijk libe-t raai denkende justitieminister Sabine Leutheusser-Schnarren- berger gemuilkorfd omdat zij potentiële conservatieve kiezers zou kunnen afschrikken. Of het allemaal nog niet erg ge* noeg is, verlangt de CDU dat dé FDP nu eindelijk duidelijk zej^ dat de partij na de verkiezingen' de coalitie wil voortzetten. Ach ter de schermen bezweren veel liberalen dat ze verder willen gaan met de christen-democra ten. Hardop zeggen ze dat eclv ter niet, omdat een achterdeur tje open moet worden gehou den voor een mogelijke samen werking met de SPD. De liberalen gokken op de on- der de kiezers wijd verbreide zorg dat een machtswissel on aangename gevolgen zal heb ben voor de nu verworven wel-, vaart. Ze proberen zich weer te presenteren als de corrigerende kracht binnen een coaltie met de CDU-CSU of met de SPD. De voornaamste vertegenwoor diger van deze aloude opportu nistische FDP-lijn is Jürgen Möllemann. De man die vorig jaar het veld moest ruimen als minister van economische za ken omdat hij de commerciële A belangen van een neef al te öp-k vallend ondersteunde, is al lang| weer terug. Als voorzitter van den FDP-afdeling Noordrijn-Westfit- len, de machtigste binnen de l partij, heeft hij heel wat te zeg-1 gen en Möllemann doet dat j( ook. 1 Tot grote woede van Kinkel ver l, kondigt hij overal dat de FDP weer een eigen gezicht moet to-j( nen: „We moeten Kohl, Waigel i (CSU-voorzitter red.) en Schar- ping (SPD-voorzitter red.) elke dag tussen de horens slaan. r Conflicten dienen aan de kook;ï te blijven." Möllemann vreest "F dat de FDP met de CDU ten onji der zal gaan, indien de liberalen geen afstand nemen van het kail binetsbeleid. BERLIJN. HANS HOOGENDUK r CORRESPONDENT THE INDEPENDENT Zoals de meeste clubs, bars, winkels en ca sino's in de Letse badplaats Jurmala heeft Café de la Presse betere dagen gekend. Sergei, die achter de bar staat, kan zich nog herinneren dat de klanten in de rij stonden om binnen te komen. En dat was niet eens zo lang geleden. Nog eind jaren '80 vertegenwoordigde lurmala, of Riga-aan-zec, het hoogtepunt van de Sovjet-chique. Bijna niemand kon dichter bij de verboden vruchten van het Westen komen. Na de Zwarte Zee (voor sommigen te heet), was Jurmala hèt favoriete vakantie oord voor menig hoogwaardigheidsbekle der van de Communistische Partij. Maar ook trok het honderdduizenden 'gewone' bezoekers uit de hele Sovjetunie. „Voor Sovjet-begrippen bruiste het hier van het leven", jammert Sergej. „Nu is het in een spookstad veranderd. Voor degenen onder ons die hier proberen de kost te ver dienen zijn de afgelopen twee jaar rampza lig geweest." De officiële cijfers illustreren hoe dat komt. Volgens de Letse WV bedroeg het aantal bezoekers aan Jurmala in 1991 het laatste jaar van de Sovjetunie 220.000. Vorig jaar was dat aantal gezakt tot 25.000, nauwelijks 10 procent van wat er vroeger kwam. De redenen die worden opgegeven voor het grote wegblijven, zijn verschillend. Sommi gen schrijven het toe aan de boosheid van met name de Russen over de manier waar op Letland en de andere Baltische staten zich hebben losgemaakt van Moskou. Die zijn nu verontwaardigd over het feit dat zij een visum nodig hebben (dat minstens 17,50 gulden kost) om een land binnen te komen dat zij ooit als het hunne beschouw den of nog steeds beschouwen. Anderen leggen de oorzaak bij de milieuac tivisten die aan het eind van de jaren '80 aan de bel hingen vanwege de vervuiling van de Oostzee. De meesten schrijven het echter simpelweg toe aan de kosten: hoewel naar westerse maatstaven goedkoop, moet voor vakanties in Jurmala nu in harde valu ta worden betaald, en daar hebben de meeste Russen niet veel van. De gevolgen van de ineenstorting zijn ver schrikkelijk. De afgelopen twee jaar heeft de helft van de hotels in Jurmala de deuren moeten sluiten en de helft van het medi sche personeel en modderbadspecialisten in de vele sanatoria is ontslagen. Volgens Viktor Greiza-Lisovskis, hoofd van de toeris tenvereniging in Jurmala, staan alle andere bedrijven van de badplaats 'aan de rand van het faillissement' Toen Letland in augustus 1991 eindelijk zijn onafhankelijk herwon, hoopte de toeristen industrie dat de badplaats zou worden overstroomd met een iets welgestelder type bezoeker uit het Westen, in plaats van de toerist uit het Oosten. Uiteindelijk is er nau welijks iets uit het Westen binnengedrup peld. En de enkelen die zijn gekomen, zijn niet enthousiast over wat ze hebben gezien. Hoewel er nog steeds flink wat pittoreske houten villa's staan die zijn gebouwd door de vooroorlogse Duitse gemeenschap in Letland, wordt het algehele beeld geschaad door de talloze hoge gebouwen van beton en architectonische gruwelen die er in de Sovjet-tijdperk aan zijn toegevoegd, en door het meer recente verschijnen van verdacht- uitziende 'zaken'types, die tot de talrijke maffiabendes uit de omgeving behoren. Ook zijn er klachten gekomen over de facili teiten in het algemeen sommige zeer eenvoudige hotels hebben niet eens stro mend water en over het feit dat op veel plaatsen Russisch de enige internationale taal is die wordt gesproken. „Het meeste wat we hier hebben voldoet aan Sovjet maatstaven, maar heeft nog een lange weg te gaan voordat we ons met het Westen kunnen meten", geeft Greiza-Lisovskis toe. Zonder enig vooruitzicht, althans nog niet, op een golf van westerse bezoekers, is de hoop nu gevestigd op een opleving van de - --- ffirïï! .Ca. 8L t'VjjH"1?'"-" Vergane glorie aan het strand van Jurmala. oude stroom uit het oosten. „Niet veel Let ten willen het toegeven, maar hier in Jur mala zien we echt graag de Russen en an deren terugkomen aldus Uldis Likops, de plaatselijke vertegenwoordiger van het Let se ministerie van welzijn. „En we denken dat ze dat doen. In het Westen mag Jurmala FOTO DAMIEN LOOk II dan niet zo bekend zijn, maar in het Oosten krijgen ze het met de paplepel ingegoten n Op een gegeven moment in hun leven wil-Jl len ze allemaal hier komen." JURMALA ADRIAN BRIDGE VERTALING: LUUTJE NIEMANTSVERDRIET De hoofdprijs bij Lotto jackpot is nu 2.5 miljoen guldenlïekking om 18.50 uur op Nederland 2. Bel voor adressen van uw Lotto-winkelier: 06-9525 (50 ct. p.m.). Of kijk in dc Gouden .irK Lotto Jackpot. Haal nu het speiformuiier bij uw Lotto-winkelier!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 2