'Het ontbrak aan samenwerking'
J We hebben schorre
kelen van het zingen'
Kaffers kermis gekker9 dan reizigers
Aanrander
op polderpad
Vliegkamp moet wijken
voor wonen in 'Valkerhout'
Geen overlast
op 'laatste'
house-party
tANDAG 21 MAART 1994
7
Boos
9 De WD is boos over
het nieuwe college in
Zoeterwoude. „Er is gerot
zooid bi) de onderhande
lingen."
oorschoten i
•ogovens 1 tic Hea,rixlaa
0 tot 61^nBaslek
en per ongeluk
VNUble£nl1IHeTs,-,V
"sTOienluizen ontruimd na vinden gaslek
onzekern gas]ejdjng 0p hoek van de Julianalaan
Voorschoten is vanochtend rond half tien
Tijdens een routineklus boorden werklie-
een gasleiding, aldus brandweercomman-
I huizen werden ontruimd en het verkeer
n leedt)erc* omge'ei<J- De politie adviseerde andere bewoners deuren
op n ramen dicht te houden. Een uur later had het energiebedrijf
e achtei*71lek ge^'cht-
nen bij D
m°anc^Ut0 0Vt'r ('e ^°P
iven, zijtidenEen 30-jarige Leidenaar is vrijdagavond met zijn
Heinekere Hadewychlaan in de Stevenshof over de kop geslagen. Om-
Lreeks 22.45 uur verloor de man door nog onbekende oorzaak
—ie macht over het stuur. De auto raakte een verkeerspaal en ee
toom en sloeg daarna over de kop. Toen de politie arriveerde,
de auto op z'n dak zonder dat de bestuurder in de buurt
op
I)ie is later thuis gehoord.
chemie?5jommelding in Groenoordhal
:en lagen
'dat hetEIDEN* Hjdens een Antilliaans feest in de Groenoordhal, waar
m£n§eveer 5000 bezoekers waren, is zaterdag omstreeks 14.30 uur
Minder ?en bommelding binnengekomen bij de telefoniste van de hal.
zijPe politie onderzocht direct de hal nam het telefoontje niet seri-
'-r werd dan ook niet besloten om het feest te onderbreken
wepf de hal t
sitie he
Thuiszorg en Ouderenwerk konden al een jaar niet meer overweg met SEB
Het project Zijloever liep niet zoals het hoort te lopen.
Die conclusie van de Stichting tot Exploitatie van Bejaar
dencentra (SEB) durven directeur A.P. Berkhout van
Thuiszorg Groot Rijnland en haar collega A.C. Verlaan
van Stichting Ouderenwerk direct te onderschrijven.
Maar ze zijn gekrenkt over de kritiek van de SEB als zou
er door de zorgverleners ondeskundig en te laat hulp
worden geboden. Waar het volgens Verlaan en Berkhout
aan ontbrak was niet deskundigheid, maar de bereidheid
van de deelnemende instellingen om écht samen te wer
ken.
we ordinair over straat liggen te
rollen", zegt Verlaan. „Zoiets
moet je gewoon als instellingen
met elkaar kunnen bespreken."
Maar enige vorm van overleg
met de SEB, van samenwerking,
was volgens Verlaan en Berk
hout al een jaar niet meer mo
gelijk. Verlaan: „We hadden nog
leiden. annetv
Eigenlijk wilden Thuiszorg en
Ouderenwerk eerst niet eens re
ageren op de kritieken van de
SEB, die vorige week bekend
maakte uit het project te stap
pen. „We houden er niet van
om publiekelijk ruzie te maken.
Niemand is ermee gediend als
wel
ker niet meer on speaking
terms."
Wij leveren goede zorg, zeg
gen de twee instellingen die an
ders c^an de SEB verder gaan
met het project Zijloever. „Het
project is vooral op bestuurlijk
niveau misgelopen. Er was geen
sprake meer van een samen
werkingsverband", zegt Berk
hout. „De SEB maakte het
boodschappenlijstje, die en die
zorg is nodig, en wij moesten
het uitvoeren. Overleg over dat
boodschappenlijstje was niet
mogelijk, we hadden wat dat
betreft geen enkele vinger in de
pap. Van samenwerking is al
een jaar geen sprake meer. Wij
moeten de zorg leveren, maar
slechts de SEB besliste over wie
welke zorg nodig heeft, op wel
ke tijdstippen enzovoort."
Verlaan: „Als er een klacht bij
de SEB binnenkwam, werd die
tot buiten proporties opgebla
zen om zo de andere parners,
Thuiszorg en Ouderenwerk, een
loer te draaien." De verwikke
lingen rondom het prestige
project Zijloever, waar ouderen
uit Leiden-Noord in hun eigen
huis die hulp krijgen aangebo
den die ze nodig hebben, zitten
Berkhout en Verlaan hoog.
De opstelling van de verzor
gingstehuizen, die te kennen
hebben gegeven dat zij het pro
ject over willen nemen omdat
zij indertijd bedden en geld
hebben afgestaan, betitelen de
twee als 'in en in triest' en 'hy
pocriet'. Verlaan: „Destijds,
toen het project Zijloever zou
beginnen, hebben de verzor
gingstehuizen gezegd dat we
het maar moesten bekijken, dat
we het zelf maar moesten rege
len. Nu zeggen ze ineens dat het
hun bedden zijn, dat het hun
geld is. Het is hun geld niet. Het
is het geld van de Nederlandse
bevolking, waarmee ouderen
die de hulp moeten kunnen
krijgen die ze nodig hebben.
Zijloever mag geen hobby zijn
van de beleidsmakers."
„De verzorgingstehuizen als
collectief kiezen op dit moment
wel heel sterk voor een concur-
rentie-positie. Ze willen net als
tafeltje-dekje maaltijden gaan
verzorgen, ze kunnen die en die
zorg ook gaan bieden... Ik vraag
me af of de cliënt erbij gebaat is
als organisaties elkaar gaan be
concurreren". zegt Berkhout.
Verlaan: „Ik heb het Van Oosten
(directeur v.m de SEB en dire<
teur van verzorgingstehuis Rijn
en Vliet, red.) horen zeggen: Ik
zou het geld van Zijloever willen
De directeur van Thuiszorg
Groot Rijnland durft overigens
wel enigszins de hand in eigen
boezem te steken. „Door de di
rectie zijn indertijd toezeggin
gen gedaan die niet uitvoerbaar
waren. Over de mogelijkheid
om 24 uur per dag hulp te kun
nen bieden, bijvoorbeeld. Een
enorme organisatie, die je niet
een, twee, drie op poten hebt.
Het gevolg? Precies, klachten.
Inmiddels loopt het goed. ko
men er nauwelijks klachten
meer over die nachtzorg. Maar
wat er anderhalf jaar gelden ge
beurde. krijg je er niet meer uit.
Daar grijpt de SEB nog steeds
op terug. Wfj willen verder met
dit belangrijke project, want we
geloven erin."
Een 41-jarige Leidse vrouw is
zaterdagmiddag door een onbe
kend gebleven jongen onzede
lijk betast. Dat gebeurde toen
de v
het
foto henk bouwman
Feestelijke uitreiking Stevenshof gedichtenwedstrijd
1
J .eiden» valerie leenheer
j j.We hebben ons kostelijk ver-
(naakt. Ook al zong die ene me-
peer met die gitaar af en toe een
beetje vals, het was fantastisch.
1 We hebben schorre kelen van
het zingen." De bezoekers van
ide prijsuitreiking van de Ste-
(venshof gedichtenwedstrijd en
de presentatie van de Stevens-
d jhof gedichtenbundel in buurt
huis de Stevenshof, hebben een
'geweldige zondagmiddag ge-
a had. Zo leuk zelfs, dat na afloop
een groepje ouderen spontaan
26ieen 'wilde' polonaise ging lo-
(Pen.
De feestmiddag rond de prijs
uitreiking was georganiseerd
idoor de Openbare Bibliotheek,
'buurthuis Stevenshof en de
Stichting Ouderenwerk. Zij had-
jljden gezorgd voor een muzikale
51 middag waar de ouderen uit de
wijk hun kelen schor konden
Gingen. Het optreden van het
j orkest 'Tussen wal en schip'
bracht de stemming er vanaf
9 het begin af aan goed in. Er
1 werd hard meegezongen en
M meegedeind op 'De moeder van
een zeeman' en 'Ketelbinkie'.
I Voor de ouderen was het een
I feest van herkenning. „Wij ken
nen deze liedjes allemaal uit
ons hoofd", vertelt mevrouw
Van 't Zand. „Het zijn lie'djes uit
bei onze tijd, die je nu niet zo vaak
meer hoort."
Ook tijdens de optredens van
Alexandre Fonteij en het smart
lappenkoor 'Leedvermaak' was
het publiek niet stil. Zichtbaar
genietend zongen de ouderen
mee met liedjes van Louis Da
vids, Wim Sonneveld en Rob de
Nijs. „Zo kunnen wij weer eens
lekker de kelen smeren", genoot
mevrouw Van 't Zand. „Veel van
de mensen die hier zijn, zitten
ook in het bejaardenkoor Ste
venshof en zijn allemaal gek op
zingen. Vandaar dat we zo ge
nieten."
De gedichtenwedstrijd werd
gewonnen door mevrouw Van
Tongeren. De derde prijs ging
naar mevrouw Oostrom („ik
heb het gedicht nog wel 's
nachts geschreven") en me
vrouw Boom won de tweede
prijs. De prijzen, boekenbon-
nen, fruitmanden en een dag
tocht, werden uitgereikt door de
bekende Leidse dichteres Toos
Kop. Zelf een echte gedichten
expert, want ze heeft in haar 74-
jarige leven 12.208 gedichten
geschreven.
De winnares mevrouw Van
Tongeren woont 'al acht fijne
jaren' in de Stevenshof en de
liefde voor haar wijk is duidelijk
in het winnende gedicht te le
zen. Ook schrijft zij vol bewon
dering over de vrouwen waar
naar de straten van de Stevens
hof vernoemd zijn:
'De straatnamen spreken van
hen een beter leven geven, was
de allergrootste wens.
Daar zijn ze in geslaagd.
Daarom eren wij hen door hun
namen te vernoemen
en hen zo als dank
dank
baar zijn", legt de winnares uit.
„Wat die allemaal gedaan heb
ben. En dan bedoel ik niet al
leen de verzetsvrouwen, maar
ook de vrouwen die bijvoor
beeld in het Diaconessenhuis
werkten. Dat waren allemaal
belangrijke vrouwen. Ik wilde
mijn dank in mijn gedicht uit
spreken", zegt ze trots.
De jury, die bestond uit me
dewerkers van de Openbare Bi
bliotheek, de Stichting Oude
renwerk en buurthuis Stevens
hof. hebben er bij het kiezen
van een winnaar vooral op gelet
of de ontwikkeling van de wijk
in het gedicht naar voren kwam.
„Dat vonden wij het belangrijk
ste", vertelt Marja Desar van de
Stichting Ouderenwerk. „In het
gedicht van mevrouw Van Ton
geren is dat ook zo. Ze schrijft
over de groei van de Stevenshof.
Hoe er steeds meer dingen bij
gekomen zijn. En verder is het
natuurlijk ook nog prachtig ge
schreven. Je kan wel merken dat
ze het vaker doet."
op het Knotterpad in polder
park Cronestein. De Leidse
maakte zich uit de voeten, ter
wijl een getuige vergeefs de
achtervolging op de jongen in
zette.
Jongens spelen
met olie op
Blauwpoortsbrug
Een handvol fietsers en brom
fietsers is vrijdagavond onderuit
gegaan op de Blauwpoortsbrug
omdat daar plassen olie op het
wegdek lagen. De brandweer
moest omstreeks 22.00 uur uit
rukken om met verschillend
verwerkingsmateriaal de olie te
bestrijden. Een onbekend ge
bleven groep van vijf jongens
gooicje echter enkele minuten
later opnieuw olie op de brug,
waardoor wederom fietsers uit
gleden. En opnieuw moest de
brandweer er aan te pas komen.
Later speelde hetzelfde tafereel
zich nog een keer af. De inmid
dels gearriveerde politie wacht
te de jongens daarna op maar
tot een vierde keer kwam het
niet. De politie verzoekt getui
gen en gedupeerden zich te
melden.
leiden» Het was fraai, zonnig weer afgelopen zaterdag in de Beatrixstraat. Kortom, een mooie dag voor de lentemarkt die in de winkelstraat
werd gehouden. Het publiek kon niet alleen veel 'lente-artikelen' kopen, kinderen konden zich ook laten schminken. De lentemarkt werd goed
bezocht. foto henk bouwman
leiden rudolf kleun
Valkerhout is de naam van de
nieuwbouwkern die tussen Lei
den en de Bollenstreek moet
verrijzen. Een woongebied met
9.000 huizen in de midden- en
duurdere klasse, omringd door
groen, hoogwaardige werkgele
genheid en ontsloten door
sneltrams. Als tenminste de
bestuurders van de regio Lei
den en de provincie Zuid-Hol
land hun zin krijgen. Want Val
kerhout is nu nog marinevlieg
kamp Valkenburg. Defensie
houdt nog steeds vast aan het
handhaven daarvan en tot
overmaat van ramp liet minis
ters Alders vorige week weten
dat er wat hem betreft niet
wordt gebouwd op Valkenburg.
De regio Leiden en de pro
vincie verzamelden de afgelo
pen maanden onverdroten ar-
Plan voor 9.000 huizen
Het onderzoek gaat op vrij
wel alle aspecten van bouwen
op Valkenburg in. Het hele
project, inclusief natuuront
wikkeling langs de rand van
het gebied en de bodemsane
ring, zou kostendekkend kun
nen worden uitgevoerd. Ook
zou het voor Defensie finan-
gumenten om toch op Valken
burg te bouwen. Het resultaat
van die studie is vandaag offi
cieel gepresenteerd in de vorm
van een brochure. Die is aan
geboden aan de kamerleden J.
Blaauw (WD, voorzitter van de
kamercommissie voor defen
sie) en P. Lankhorst (Groen
Links, plaatsvervangend voor
zitter van de kamercommissie
volkshuisvesting).
De regio Leiden en de Duin
en Bollenstreek moeten tot
2015 31.000 huizen bouwen.
Het vinden van locaties daar
voor stuit op grote problemen
omdat het bouwen ten koste
van natuurgebieden gaat. Lei
den en Zuid-Holland zien in
bebouwing van Valkenburg de
enige mogelijkheid om aan de
woningbehoefte tegemoet te
komen. Bovendien kan op die
manier bollengrond van be
bouwing worden gespaard. Nu
blijkt ook nog eens dat 'Valker
hout' geen ruimte biedt voor
7900 hulzen, zoals eerder ge
schat, maar aan 9.000.
Volgens de studie gaat be
bouwing niet ten koste van de
groene buffer tussen Leiden en
de Bollenstreek. De 'groene'
bouwlokalie, zou in combina
tie met de aanleg van een bos
juist een versterking daarvan
zijn. Met dat argument hopen
Leiden en Zuid-Holland minis
ter Alders er alsnog van te
overtuigen dat het vliegkamp
moet worden bebouwd. Vorige
week heeft de leidse wethou
der T. van Rij daarover al con
tact gezocht met Alders.
zijn
de
Marine-Orions te verplaatsen
naar Eindhoven. Een aantal
defensietaken zouden vanaf
Schiphol kunnen worden uit
gevoerd. Ook regeringsvluch-
ten, bezoekende staatshoofden
en het koninklijk huis zouden
daarnaar kunnen worden ver
wezen. Het verdwijnen van
1.000 arbeidsplaatsen van de
Marine zou ruimschoots opwe
gen tegen de werkgelegenheid
die ontstaat door het in ont
wikkeling brengen van het ge
bied.
leiden erna straatsma
J 'Kameraden in de kermisgekte' ontmoet-
j ten elkaar gisteren in Leiden. Tijdens de
j eerste 'nationale kermiscontactdag'
|J schudden exploiterende reizigers en ver-
zamelende kaffers elkaar de hand. Een
I ontmoeting die duidelijk maakte dat
hobbyisten veel 'kermisgekker' zijn dan
I beroepsbeoefenaars.
Spiegeltenthouders, oliebollenverko-
pers en verzamelaars hebben uitgebrei-
jj de fotocollecties meegenomen naar de
bijeenkomst in café-restaurant De Bran-
j derij. Er wordt druk gebladerd in mapjes
vol afbeeldingen van superlange vracht
wagens, molens, gondels en carrousels.
i Exploitanten uit Leiden en omstreken
informeren naar het wel en wee van col-
Jega_'s in andere steden. Modelbouwers
en andere lunapark-fanaten kijken en
r-Juisteren nieuwsgierig mee naar hun ver-
I halen.
De bijeenkomst heeft een
lig karakter, wellicht omdat het a
eerste keer is dat een dergelijke
ting plaatsvindt. „Ik had echt geen idee
wat er op onze uitnodiging zou afko
men", zegt Leiderdorper Dirk-Jeroen
Teijgeler. Als een van de organisatoren
van de stichting Kermis-Cultuur is hij te
vreden over de opkomst; het afgehuurde
zaaltje is omstreeks half drie 's middags
goed gevuld.
Teijgelaars behoort tot de categorie
kermisfanaten, die als hobby stad en
land afreist om botsautootjes, achtbanen
en spookhuizen op foto of film vast te
leggen. „Het is een beetje uit de hand
gelopen", zegt hij, bijna verontschuldi
gend. „Ik woonde vroeger in Leiderdorp
naast het kermisterrein, vlakbij de Stiere-
brug. Dus van jongsaf aan heb ik met die
kermis te maken gehad. Later ging ik at
tracties fotograferen en nu ga ik soms
ook op pad met een vriend die een
bingotent heeft."
Op uitnodiging van de stichting Ker
mis-Cultuur vertelt George Reemer-Jan-
vier uit Bergen op Zoom een verhaaltje
over een door hem gebouwde stoomcar-
rousel, die inmiddels een rustplaats heeft
gekregen in recreatiepark De Efteling. De
73-jarige Reemer zegt dat hij weliswaar
25 jaar in het kermisvak heeft gezeten,
maar toch een burger is. ,»Of een kaffer,
zoals ze dat in de kermiswereld noemen
Hij onderscheidt zich daarmee van
veel kermisexploitanten die zichzelf rei
zigers noemen en in woonwagens wo
nen. Reemer dist een kort zakelijk ver
haal op over het zware werk van een ker
misexploitant, vlak na de oorlog. „Dat
was echt beulen, met twaalf wagons vol
23 kermissen afreizen. Nu ja, u ziet dat ik
het overleefd heb, ik besta nog."
Daama is het de beun aan hobbyist
Karei Loeff, een Larense student kunst
geschiedenis en kermisfanaat die redac
teur is van het kermisblad Euro-Kermis
Magazine. Voor zijn studie komt hij vaak
in Italië en daar brengt hij dan gelijk wat
bezoekjes aan de lokale lunaparken. De
daar ontdekte 'typisch Italiaanse' attrac
ties heeft hij op de gevoelige plaat vast
gelegd en toont hij vol trots. Vermaakza-
ken en kijkzaken passeren in snel tempo
de revue en worden kort toegelicht.
Flonkerend
In tegenstelling tot de hobbyisten heb
ben de exploitanten na een half uurtje
genoeg van de diavoorstelling. De plaat
jes van nagenoeg lege, kleinschalige Ita
liaanse kermissen kunnen hen maar ma
tig bekoren. Reactie van de Leidse ex
ploitant Goeman: „Leuk hoor deze fo
to's, maar wat kermis echt is zie je op
een foto van een kind die met flonkeren
de ogen op een paard in de draaimolen
zit. Niet op overzichtsplaatjes van attrac
ties die het gaan maken in de 21ste
leiden roderick de smit
Op de toegangskaartjes staat
het verzoek om 'het buiten rus
tig te houden' en 'te denken aan
de omwonenden'. Het is zater
dagavond en er is weer een
house-party in het gekraakte
bedrijfspand aan de Willem Ba
ren tszstraat 45. De meeste be
zoekers van de 'Very Important
Party' lijken zich aan de bood
schap op het kaartje te houden.
Ze komen om te dansen en niet
om herrie te schoppen.
Er staan buiten iets meer au
to's geparkeerd dan normaal en
af en toe lopen er mensen naar
binnen of naar buiten. Er is
geen lawaai, en vechtpartijen of
urinerende jongeren zijn even
eens nergens te bekennen. Al
leen wie voor de deur van het
pand staat kan de doffe dreun
van de muziek horen.
Misschien proberen de orga
nisatoren er een voorbeeldig
feest van te maken, het kan im
mers de laatste keer zijn. Mor
gen beslist de rechter of de kra
kers het pand moeten verlaten.
Hoe minder klachten er komen,
hoe meer kans dat de krakers
mogen blijven.
Het gerucht dat er op de fees
ten zeshonderd bezoekers ko
men is schromelijk overdreven,
meer dan tweehonderd passen
er niet in. Mensen zouden bui
ten hun behoefte doen omdat
toiletbezoek een gulden kost.
Ook dit is niet waar. Er hoeft
niet betaald te worden. De
kaartjes voor het feest kosten
dertig gulden, maar daar is alle
drank bij inbegrepen. Dat is vrij
uniek, vaak kost alleen de i
tree van een houseparty al 45
gulden.
De zaal gaat om kwart voor
twaalf open. en de bezoekers
kunnen tot zeven uur 's och
tends blijven. De muziek is
'mellow', een relatief rustige va
riant van house. Van drugge
bruik is weinig te merken. Er
wordt hier en daar een jointje
doorgegeven. Maar het publiek
is vooral vrolijk, niet laveloos of
opgefokt.
Sommige buurtbewoners
hebben toch wel last gehad van
het feest, blijkt de volgende dag.
„Ik heb ze vannacht weer door
de straat zien zwalken", vertelt
een van hen. „Het is toch krom
dat die lui zomaar een pand
kunnen bezetten en daar gaan
feesten." Bij de politie komt die
nacht één klacht binnen over
geluidsoverlast, maar er hoeft
niet te worden ingegrepen.