'Het ontbrak aan samenwerking' J We hebben schorre kelen van het zingen' Kaffers kermis gekker9 dan reizigers Aanrander op polderpad Vliegkamp moet wijken voor wonen in 'Valkerhout' Geen overlast op 'laatste' house-party tANDAG 21 MAART 1994 7 Boos 9 De WD is boos over het nieuwe college in Zoeterwoude. „Er is gerot zooid bi) de onderhande lingen." oorschoten i •ogovens 1 tic Hea,rixlaa 0 tot 61^nBaslek en per ongeluk VNUble£nl1IHeTs,-,V "sTOienluizen ontruimd na vinden gaslek onzekern gas]ejdjng 0p hoek van de Julianalaan Voorschoten is vanochtend rond half tien Tijdens een routineklus boorden werklie- een gasleiding, aldus brandweercomman- I huizen werden ontruimd en het verkeer n leedt)erc* omge'ei<J- De politie adviseerde andere bewoners deuren op n ramen dicht te houden. Een uur later had het energiebedrijf e achtei*71lek ge^'cht- nen bij D m°anc^Ut0 0Vt'r ('e ^°P iven, zijtidenEen 30-jarige Leidenaar is vrijdagavond met zijn Heinekere Hadewychlaan in de Stevenshof over de kop geslagen. Om- Lreeks 22.45 uur verloor de man door nog onbekende oorzaak —ie macht over het stuur. De auto raakte een verkeerspaal en ee toom en sloeg daarna over de kop. Toen de politie arriveerde, de auto op z'n dak zonder dat de bestuurder in de buurt op I)ie is later thuis gehoord. chemie?5jommelding in Groenoordhal :en lagen 'dat hetEIDEN* Hjdens een Antilliaans feest in de Groenoordhal, waar m£n§eveer 5000 bezoekers waren, is zaterdag omstreeks 14.30 uur Minder ?en bommelding binnengekomen bij de telefoniste van de hal. zijPe politie onderzocht direct de hal nam het telefoontje niet seri- '-r werd dan ook niet besloten om het feest te onderbreken wepf de hal t sitie he Thuiszorg en Ouderenwerk konden al een jaar niet meer overweg met SEB Het project Zijloever liep niet zoals het hoort te lopen. Die conclusie van de Stichting tot Exploitatie van Bejaar dencentra (SEB) durven directeur A.P. Berkhout van Thuiszorg Groot Rijnland en haar collega A.C. Verlaan van Stichting Ouderenwerk direct te onderschrijven. Maar ze zijn gekrenkt over de kritiek van de SEB als zou er door de zorgverleners ondeskundig en te laat hulp worden geboden. Waar het volgens Verlaan en Berkhout aan ontbrak was niet deskundigheid, maar de bereidheid van de deelnemende instellingen om écht samen te wer ken. we ordinair over straat liggen te rollen", zegt Verlaan. „Zoiets moet je gewoon als instellingen met elkaar kunnen bespreken." Maar enige vorm van overleg met de SEB, van samenwerking, was volgens Verlaan en Berk hout al een jaar niet meer mo gelijk. Verlaan: „We hadden nog leiden. annetv Eigenlijk wilden Thuiszorg en Ouderenwerk eerst niet eens re ageren op de kritieken van de SEB, die vorige week bekend maakte uit het project te stap pen. „We houden er niet van om publiekelijk ruzie te maken. Niemand is ermee gediend als wel ker niet meer on speaking terms." Wij leveren goede zorg, zeg gen de twee instellingen die an ders c^an de SEB verder gaan met het project Zijloever. „Het project is vooral op bestuurlijk niveau misgelopen. Er was geen sprake meer van een samen werkingsverband", zegt Berk hout. „De SEB maakte het boodschappenlijstje, die en die zorg is nodig, en wij moesten het uitvoeren. Overleg over dat boodschappenlijstje was niet mogelijk, we hadden wat dat betreft geen enkele vinger in de pap. Van samenwerking is al een jaar geen sprake meer. Wij moeten de zorg leveren, maar slechts de SEB besliste over wie welke zorg nodig heeft, op wel ke tijdstippen enzovoort." Verlaan: „Als er een klacht bij de SEB binnenkwam, werd die tot buiten proporties opgebla zen om zo de andere parners, Thuiszorg en Ouderenwerk, een loer te draaien." De verwikke lingen rondom het prestige project Zijloever, waar ouderen uit Leiden-Noord in hun eigen huis die hulp krijgen aangebo den die ze nodig hebben, zitten Berkhout en Verlaan hoog. De opstelling van de verzor gingstehuizen, die te kennen hebben gegeven dat zij het pro ject over willen nemen omdat zij indertijd bedden en geld hebben afgestaan, betitelen de twee als 'in en in triest' en 'hy pocriet'. Verlaan: „Destijds, toen het project Zijloever zou beginnen, hebben de verzor gingstehuizen gezegd dat we het maar moesten bekijken, dat we het zelf maar moesten rege len. Nu zeggen ze ineens dat het hun bedden zijn, dat het hun geld is. Het is hun geld niet. Het is het geld van de Nederlandse bevolking, waarmee ouderen die de hulp moeten kunnen krijgen die ze nodig hebben. Zijloever mag geen hobby zijn van de beleidsmakers." „De verzorgingstehuizen als collectief kiezen op dit moment wel heel sterk voor een concur- rentie-positie. Ze willen net als tafeltje-dekje maaltijden gaan verzorgen, ze kunnen die en die zorg ook gaan bieden... Ik vraag me af of de cliënt erbij gebaat is als organisaties elkaar gaan be concurreren". zegt Berkhout. Verlaan: „Ik heb het Van Oosten (directeur v.m de SEB en dire< teur van verzorgingstehuis Rijn en Vliet, red.) horen zeggen: Ik zou het geld van Zijloever willen De directeur van Thuiszorg Groot Rijnland durft overigens wel enigszins de hand in eigen boezem te steken. „Door de di rectie zijn indertijd toezeggin gen gedaan die niet uitvoerbaar waren. Over de mogelijkheid om 24 uur per dag hulp te kun nen bieden, bijvoorbeeld. Een enorme organisatie, die je niet een, twee, drie op poten hebt. Het gevolg? Precies, klachten. Inmiddels loopt het goed. ko men er nauwelijks klachten meer over die nachtzorg. Maar wat er anderhalf jaar gelden ge beurde. krijg je er niet meer uit. Daar grijpt de SEB nog steeds op terug. Wfj willen verder met dit belangrijke project, want we geloven erin." Een 41-jarige Leidse vrouw is zaterdagmiddag door een onbe kend gebleven jongen onzede lijk betast. Dat gebeurde toen de v het foto henk bouwman Feestelijke uitreiking Stevenshof gedichtenwedstrijd 1 J .eiden» valerie leenheer j j.We hebben ons kostelijk ver- (naakt. Ook al zong die ene me- peer met die gitaar af en toe een beetje vals, het was fantastisch. 1 We hebben schorre kelen van het zingen." De bezoekers van ide prijsuitreiking van de Ste- (venshof gedichtenwedstrijd en de presentatie van de Stevens- d jhof gedichtenbundel in buurt huis de Stevenshof, hebben een 'geweldige zondagmiddag ge- a had. Zo leuk zelfs, dat na afloop een groepje ouderen spontaan 26ieen 'wilde' polonaise ging lo- (Pen. De feestmiddag rond de prijs uitreiking was georganiseerd idoor de Openbare Bibliotheek, 'buurthuis Stevenshof en de Stichting Ouderenwerk. Zij had- jljden gezorgd voor een muzikale 51 middag waar de ouderen uit de wijk hun kelen schor konden Gingen. Het optreden van het j orkest 'Tussen wal en schip' bracht de stemming er vanaf 9 het begin af aan goed in. Er 1 werd hard meegezongen en M meegedeind op 'De moeder van een zeeman' en 'Ketelbinkie'. I Voor de ouderen was het een I feest van herkenning. „Wij ken nen deze liedjes allemaal uit ons hoofd", vertelt mevrouw Van 't Zand. „Het zijn lie'djes uit bei onze tijd, die je nu niet zo vaak meer hoort." Ook tijdens de optredens van Alexandre Fonteij en het smart lappenkoor 'Leedvermaak' was het publiek niet stil. Zichtbaar genietend zongen de ouderen mee met liedjes van Louis Da vids, Wim Sonneveld en Rob de Nijs. „Zo kunnen wij weer eens lekker de kelen smeren", genoot mevrouw Van 't Zand. „Veel van de mensen die hier zijn, zitten ook in het bejaardenkoor Ste venshof en zijn allemaal gek op zingen. Vandaar dat we zo ge nieten." De gedichtenwedstrijd werd gewonnen door mevrouw Van Tongeren. De derde prijs ging naar mevrouw Oostrom („ik heb het gedicht nog wel 's nachts geschreven") en me vrouw Boom won de tweede prijs. De prijzen, boekenbon- nen, fruitmanden en een dag tocht, werden uitgereikt door de bekende Leidse dichteres Toos Kop. Zelf een echte gedichten expert, want ze heeft in haar 74- jarige leven 12.208 gedichten geschreven. De winnares mevrouw Van Tongeren woont 'al acht fijne jaren' in de Stevenshof en de liefde voor haar wijk is duidelijk in het winnende gedicht te le zen. Ook schrijft zij vol bewon dering over de vrouwen waar naar de straten van de Stevens hof vernoemd zijn: 'De straatnamen spreken van hen een beter leven geven, was de allergrootste wens. Daar zijn ze in geslaagd. Daarom eren wij hen door hun namen te vernoemen en hen zo als dank dank baar zijn", legt de winnares uit. „Wat die allemaal gedaan heb ben. En dan bedoel ik niet al leen de verzetsvrouwen, maar ook de vrouwen die bijvoor beeld in het Diaconessenhuis werkten. Dat waren allemaal belangrijke vrouwen. Ik wilde mijn dank in mijn gedicht uit spreken", zegt ze trots. De jury, die bestond uit me dewerkers van de Openbare Bi bliotheek, de Stichting Oude renwerk en buurthuis Stevens hof. hebben er bij het kiezen van een winnaar vooral op gelet of de ontwikkeling van de wijk in het gedicht naar voren kwam. „Dat vonden wij het belangrijk ste", vertelt Marja Desar van de Stichting Ouderenwerk. „In het gedicht van mevrouw Van Ton geren is dat ook zo. Ze schrijft over de groei van de Stevenshof. Hoe er steeds meer dingen bij gekomen zijn. En verder is het natuurlijk ook nog prachtig ge schreven. Je kan wel merken dat ze het vaker doet." op het Knotterpad in polder park Cronestein. De Leidse maakte zich uit de voeten, ter wijl een getuige vergeefs de achtervolging op de jongen in zette. Jongens spelen met olie op Blauwpoortsbrug Een handvol fietsers en brom fietsers is vrijdagavond onderuit gegaan op de Blauwpoortsbrug omdat daar plassen olie op het wegdek lagen. De brandweer moest omstreeks 22.00 uur uit rukken om met verschillend verwerkingsmateriaal de olie te bestrijden. Een onbekend ge bleven groep van vijf jongens gooicje echter enkele minuten later opnieuw olie op de brug, waardoor wederom fietsers uit gleden. En opnieuw moest de brandweer er aan te pas komen. Later speelde hetzelfde tafereel zich nog een keer af. De inmid dels gearriveerde politie wacht te de jongens daarna op maar tot een vierde keer kwam het niet. De politie verzoekt getui gen en gedupeerden zich te melden. leiden» Het was fraai, zonnig weer afgelopen zaterdag in de Beatrixstraat. Kortom, een mooie dag voor de lentemarkt die in de winkelstraat werd gehouden. Het publiek kon niet alleen veel 'lente-artikelen' kopen, kinderen konden zich ook laten schminken. De lentemarkt werd goed bezocht. foto henk bouwman leiden rudolf kleun Valkerhout is de naam van de nieuwbouwkern die tussen Lei den en de Bollenstreek moet verrijzen. Een woongebied met 9.000 huizen in de midden- en duurdere klasse, omringd door groen, hoogwaardige werkgele genheid en ontsloten door sneltrams. Als tenminste de bestuurders van de regio Lei den en de provincie Zuid-Hol land hun zin krijgen. Want Val kerhout is nu nog marinevlieg kamp Valkenburg. Defensie houdt nog steeds vast aan het handhaven daarvan en tot overmaat van ramp liet minis ters Alders vorige week weten dat er wat hem betreft niet wordt gebouwd op Valkenburg. De regio Leiden en de pro vincie verzamelden de afgelo pen maanden onverdroten ar- Plan voor 9.000 huizen Het onderzoek gaat op vrij wel alle aspecten van bouwen op Valkenburg in. Het hele project, inclusief natuuront wikkeling langs de rand van het gebied en de bodemsane ring, zou kostendekkend kun nen worden uitgevoerd. Ook zou het voor Defensie finan- gumenten om toch op Valken burg te bouwen. Het resultaat van die studie is vandaag offi cieel gepresenteerd in de vorm van een brochure. Die is aan geboden aan de kamerleden J. Blaauw (WD, voorzitter van de kamercommissie voor defen sie) en P. Lankhorst (Groen Links, plaatsvervangend voor zitter van de kamercommissie volkshuisvesting). De regio Leiden en de Duin en Bollenstreek moeten tot 2015 31.000 huizen bouwen. Het vinden van locaties daar voor stuit op grote problemen omdat het bouwen ten koste van natuurgebieden gaat. Lei den en Zuid-Holland zien in bebouwing van Valkenburg de enige mogelijkheid om aan de woningbehoefte tegemoet te komen. Bovendien kan op die manier bollengrond van be bouwing worden gespaard. Nu blijkt ook nog eens dat 'Valker hout' geen ruimte biedt voor 7900 hulzen, zoals eerder ge schat, maar aan 9.000. Volgens de studie gaat be bouwing niet ten koste van de groene buffer tussen Leiden en de Bollenstreek. De 'groene' bouwlokalie, zou in combina tie met de aanleg van een bos juist een versterking daarvan zijn. Met dat argument hopen Leiden en Zuid-Holland minis ter Alders er alsnog van te overtuigen dat het vliegkamp moet worden bebouwd. Vorige week heeft de leidse wethou der T. van Rij daarover al con tact gezocht met Alders. zijn de Marine-Orions te verplaatsen naar Eindhoven. Een aantal defensietaken zouden vanaf Schiphol kunnen worden uit gevoerd. Ook regeringsvluch- ten, bezoekende staatshoofden en het koninklijk huis zouden daarnaar kunnen worden ver wezen. Het verdwijnen van 1.000 arbeidsplaatsen van de Marine zou ruimschoots opwe gen tegen de werkgelegenheid die ontstaat door het in ont wikkeling brengen van het ge bied. leiden erna straatsma J 'Kameraden in de kermisgekte' ontmoet- j ten elkaar gisteren in Leiden. Tijdens de j eerste 'nationale kermiscontactdag' |J schudden exploiterende reizigers en ver- zamelende kaffers elkaar de hand. Een I ontmoeting die duidelijk maakte dat hobbyisten veel 'kermisgekker' zijn dan I beroepsbeoefenaars. Spiegeltenthouders, oliebollenverko- pers en verzamelaars hebben uitgebrei- jj de fotocollecties meegenomen naar de bijeenkomst in café-restaurant De Bran- j derij. Er wordt druk gebladerd in mapjes vol afbeeldingen van superlange vracht wagens, molens, gondels en carrousels. i Exploitanten uit Leiden en omstreken informeren naar het wel en wee van col- Jega_'s in andere steden. Modelbouwers en andere lunapark-fanaten kijken en r-Juisteren nieuwsgierig mee naar hun ver- I halen. De bijeenkomst heeft een lig karakter, wellicht omdat het a eerste keer is dat een dergelijke ting plaatsvindt. „Ik had echt geen idee wat er op onze uitnodiging zou afko men", zegt Leiderdorper Dirk-Jeroen Teijgeler. Als een van de organisatoren van de stichting Kermis-Cultuur is hij te vreden over de opkomst; het afgehuurde zaaltje is omstreeks half drie 's middags goed gevuld. Teijgelaars behoort tot de categorie kermisfanaten, die als hobby stad en land afreist om botsautootjes, achtbanen en spookhuizen op foto of film vast te leggen. „Het is een beetje uit de hand gelopen", zegt hij, bijna verontschuldi gend. „Ik woonde vroeger in Leiderdorp naast het kermisterrein, vlakbij de Stiere- brug. Dus van jongsaf aan heb ik met die kermis te maken gehad. Later ging ik at tracties fotograferen en nu ga ik soms ook op pad met een vriend die een bingotent heeft." Op uitnodiging van de stichting Ker mis-Cultuur vertelt George Reemer-Jan- vier uit Bergen op Zoom een verhaaltje over een door hem gebouwde stoomcar- rousel, die inmiddels een rustplaats heeft gekregen in recreatiepark De Efteling. De 73-jarige Reemer zegt dat hij weliswaar 25 jaar in het kermisvak heeft gezeten, maar toch een burger is. ,»Of een kaffer, zoals ze dat in de kermiswereld noemen Hij onderscheidt zich daarmee van veel kermisexploitanten die zichzelf rei zigers noemen en in woonwagens wo nen. Reemer dist een kort zakelijk ver haal op over het zware werk van een ker misexploitant, vlak na de oorlog. „Dat was echt beulen, met twaalf wagons vol 23 kermissen afreizen. Nu ja, u ziet dat ik het overleefd heb, ik besta nog." Daama is het de beun aan hobbyist Karei Loeff, een Larense student kunst geschiedenis en kermisfanaat die redac teur is van het kermisblad Euro-Kermis Magazine. Voor zijn studie komt hij vaak in Italië en daar brengt hij dan gelijk wat bezoekjes aan de lokale lunaparken. De daar ontdekte 'typisch Italiaanse' attrac ties heeft hij op de gevoelige plaat vast gelegd en toont hij vol trots. Vermaakza- ken en kijkzaken passeren in snel tempo de revue en worden kort toegelicht. Flonkerend In tegenstelling tot de hobbyisten heb ben de exploitanten na een half uurtje genoeg van de diavoorstelling. De plaat jes van nagenoeg lege, kleinschalige Ita liaanse kermissen kunnen hen maar ma tig bekoren. Reactie van de Leidse ex ploitant Goeman: „Leuk hoor deze fo to's, maar wat kermis echt is zie je op een foto van een kind die met flonkeren de ogen op een paard in de draaimolen zit. Niet op overzichtsplaatjes van attrac ties die het gaan maken in de 21ste leiden roderick de smit Op de toegangskaartjes staat het verzoek om 'het buiten rus tig te houden' en 'te denken aan de omwonenden'. Het is zater dagavond en er is weer een house-party in het gekraakte bedrijfspand aan de Willem Ba ren tszstraat 45. De meeste be zoekers van de 'Very Important Party' lijken zich aan de bood schap op het kaartje te houden. Ze komen om te dansen en niet om herrie te schoppen. Er staan buiten iets meer au to's geparkeerd dan normaal en af en toe lopen er mensen naar binnen of naar buiten. Er is geen lawaai, en vechtpartijen of urinerende jongeren zijn even eens nergens te bekennen. Al leen wie voor de deur van het pand staat kan de doffe dreun van de muziek horen. Misschien proberen de orga nisatoren er een voorbeeldig feest van te maken, het kan im mers de laatste keer zijn. Mor gen beslist de rechter of de kra kers het pand moeten verlaten. Hoe minder klachten er komen, hoe meer kans dat de krakers mogen blijven. Het gerucht dat er op de fees ten zeshonderd bezoekers ko men is schromelijk overdreven, meer dan tweehonderd passen er niet in. Mensen zouden bui ten hun behoefte doen omdat toiletbezoek een gulden kost. Ook dit is niet waar. Er hoeft niet betaald te worden. De kaartjes voor het feest kosten dertig gulden, maar daar is alle drank bij inbegrepen. Dat is vrij uniek, vaak kost alleen de i tree van een houseparty al 45 gulden. De zaal gaat om kwart voor twaalf open. en de bezoekers kunnen tot zeven uur 's och tends blijven. De muziek is 'mellow', een relatief rustige va riant van house. Van drugge bruik is weinig te merken. Er wordt hier en daar een jointje doorgegeven. Maar het publiek is vooral vrolijk, niet laveloos of opgefokt. Sommige buurtbewoners hebben toch wel last gehad van het feest, blijkt de volgende dag. „Ik heb ze vannacht weer door de straat zien zwalken", vertelt een van hen. „Het is toch krom dat die lui zomaar een pand kunnen bezetten en daar gaan feesten." Bij de politie komt die nacht één klacht binnen over geluidsoverlast, maar er hoeft niet te worden ingegrepen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 7