Corbino: oog voor detail
Nasmaak Sonsbeek 93 bitter
'De bergen bewegen' in Volkenkunde
Cultuur Kunst
Brutale commentaren
van Lebbis Jansen
Golden Earring: opzwepend
ruig en nooit routineus
Premièreserie Concertgebouw Heelal vol speelse dans
Amsterdam Kunstenstad
wil 50 miljoen extra
RO kri jgt eigen theater
ZATERDAG 19 MAART 1994
CHEF ANNEMIEK RUYGROK. 071-356472. PLV -CHEF JAN RIJSDAM. 071-356472
Lak, plastiek en andere kunst in regio
regio Joop Beermann maaJct schilderijen met transparante lak.
Ze zijn tot 10 mei te zien bij restaurant Bernsen in Leiden van
maandag tot en met zaterdag van 9.30-20.30 uur. Keramische
plastieken van Brigitte Schreuder en tekeningen van Mirjam
Schreuder zijn tot 21 april tentoongesteld in het gemeentehuis
van Leiderdorp. Maandags t/m vrijdags van 8-17 uur. Schilderij
en van Jeanne de Jong hangen tot 21 april in het Diaconessen-
huis in Leiden. Ze zijn daar van acht tot acht uur te bezichtigen.
De eerste openbare expositie van Kars Woudstra laat het publiek
kennismaken met zijn tekenwerk. Onder de titel 'Verbeeldingen'
is dit te zien in de bibliotheek in de Leidse Stevenshof, Trix Ter-
windstraat 6. De expositie is geopend tijdens de openingstijden
van de bibliotheek en duurt nog tot 1 april.
Extra concert Oleta Adams
numegen» Behalve concerten in Groningen (19 april) en Den
Haag (20 april) geeft Oleta Adams op 9 april ook een concert in
De Vereeniging in Nijmegen. De voorverkoop begint vandaag.
Evergreens en andere dansen NDT 3
leiden/den haag» Vijf korte werken staan op het programma van
het Nederlands dans Theater 3, de 'seniorengroep' van het NDT:
'Evergreens' van Hans van Manen, 'Caught' van David Parsons,
Amasti mai? van Susanne Linke, 'La Voce' van Maurice Béjart en
'Susto' van Paul Lightfoot. Kaarten en gratis busvervoer voor de
voorstelling op 1 april in het Haagse AT&T-Danstheater zijn te
bestellen bij het Uitbureau van K&O, Oude Vest 45, Leiden, tele
foon 071-141141.
'Evergreens' van Hans van Maanen op het programma van het Ne
derlands Dans Theater 3. Met Sabine Kupferberg en Cérard Lemaitre.
foto hans gerritsen
theater
recensie wijnand zeilstra
'Goedkope Oplossingen' door Lebbis
Jansen. Teksten Hans Sibbel en Dolf Jan
sen Gezien: 18/3, Schouwburg, Leiden.
Aldaar nog te zien: vanavond.
De crosstalk, de flitsende heen-
en-weer-babbel, is het specialis
me van Lebbis Jansen. Daar
mee vielen ze op, toen ze in
1989 het Leids Cabaret Festival
wonnen. En daarmee hebben ze
in het cabaretgenre, waar de
eenlingen de boventoon voeren,
als duo nog steeds een sterke
troef in handen.
Hun samenspraak lijkt haast
moeiteloos als vanzelf te gaan.
Er valt voor een buitenstaander
eigenlijk moeilijk te peilen, hoe
strak of hoe los hun systeem
van onderlinge afspraken in el
kaar zit. Het functioneert in elk
geval probleemloos en houdt de
vaart in de voorstelling. Ook al
blijft hun echte grote kracht
toch op het korte baanwerk lig
gen. Avondvullend verliest hun
felheid onvermijdelijk aan
kracht door gewenning bij het
kijken en luisteren daarnaar.
Portretten van uiteenlopende kunstenaars
'Ia hoor, leuk mijn beeltenis. Wordt er een presentatie
feestje gegeven, waarbij geportretteerden een gratis ex.
van het boek krijgen? Ik kom gaarne. Wat betreft de t.o.
pagina: een mooie bloeiende marihunaplant lijkt mij het
beste. Heeft Maarten daar geen foto van? Lijkt me niet
moeilijk te vinden!'
Was getekend: Simon Vinkenoog. De dichter/schrijver
is één van de geportetteerden in het boek Corbino. een
verzameling foto's van Maarten Corbijn.
amsterdam npa
Het is zijn tweede boek. In 1988
verscheen Toeval bestaat niet",
„een simpel boek van foto tot
foto", zoals Corbijn het zelf om
schrijft. Voor Corbino, in een
opvallend mooi jasje gestoken
door vormgevers Bril en Visser,
koos hij voor een andere aan
pak.
Alle geportretteerden werd
door mede-samensteller Jan Ei
lander gevraagd een eigen bij
drage te leveren om op de te
genoverliggende pagina te
plaatsen. Een gedicht, een teke
ning, een foto of zomaar een
kattebelletje zoals dat van Vin
kenoog. Vocaliste Greetje Bijma
wilde bijvoorbeeld dat naast
haar portret een foto van wol
ken werd afgedrukt, want zin
gen is lucht, zo vindt ze. Film
maakster Mijke de Jong stuurde
stills uit haar film Hartverscheu
rend. Actrice Monique van de
Ven vroeg om een foto van een
Arriflex, de eerste camera die ze
ooit zag, en de illustratie bij de
foto van Wim T. Schippers
stamt uit 1982, toen hij een
Renault in elkaar sloeg, vervol
gens liet opspuiten en als
'kunst-taxi' in Parijs liet rijden.
Gevoel
Voor het boek maakte Corbijn
een selectie uit de foto's die hij
maakte voor onder meer de
Volkskrant, Esquire en het niet
meer bestaande blad O. Corbijn
selecteerde meer vanuit zijn ge
voel dan vanuit een fotografisch
oogpunt. „Of ik een foto goed
vind, hangt af van de manier
waarop deze tot stand kwam",
zegt Corbijn. „Je bent emotio
neel betrokken bij een sessie.
Als het klikt, als er een bepaald
contact tussen de gefotografeer
de en mij tot stand komt, ben ik
tevreden. Als de vonk niet over
springt, wat gelukkig zelden
voorkomt, dan is voor mij de lol
eraf, dan vind ik zo'n foto niets,
al is die dan nog zo mooi ge
worden."
In totaal zijn 38 zeer uiteenlo
pende portretten van theater- of
filmmakers, schrijvers, ontwer
pers. acteurs of muzikanten in
het boek opgenomen. „Ik wil in
mijn foto's een bepaald aspect
van iemands persoonlijkheid
benadrukken dat mij tijdens de
sessie opviel, iets dat ik bijzon
der vond", zegt Corbijn. Vooral
die nadruk is altijd aanwezig.
Als iemand ingetogen gefoto
grafeerd is, is- ie héél erg inge
togen, een theatrale foto is héél
erg theatraal.
Auteur Adri van der Heijden
bijvoorbeeld: hij poseert als een
vermoeide diva: de ogen gelo
ken. één hand op het voor
hoofd. Theatermaker en uitge
ver Jan Ritsema, die met een in
zichzelf verzonken blik bijna
schuil gaat achter een paar
enorme stapels boeken. Acteur
Henk van Ulsen staart met een
intens gekwelde blik vanachter
een tralievenster omhoog in het
Grote Niets. En dan die foto van
Kees van Kooten. gemaakt tij
dens de film 'O Boy' van Orlow
Seunke. Zwarte vegen op het
gezicht, een zelf gebreide trui
met een stoer Harley-Davidson
logo. achteloos leunend op een
blik benzine, met een blik vol
zelfspot in zijn ogen. 'Ik ben
heavy'.
Corbino, Uitgeverij Duo,
Duo, Rotterdam. Prijs: 40 gul
den.
Simon Vinkenoog: 'Ja hoor, leuk mijn beeltenis. Wordt er een presenta
tiefeestje gegeven?' foto maarten corbiin
arnhem» anp
- De tentoonstelling Sonsbeek
93, die vorig jaar zomer in Arn
hem plaatsvond, was een zwaar
avontuur. In zijn eindrapport,
dat deze week werd gepresen
teerd, concludeert het bestuur
van de Stichting Sonsbeek 93
dat de tekortkomingen op het
gebied van de organisatie en
publiciteit bepalend zijn ge
weest voor het teleurstellende
bezoekersaantal. Slechts 12.000
betalende bezoekers kwamen
naar de tentoonstelling in en
rond het centrum van Arnhem.
Van tevoren was men uitgegaan
van 50.000 belangstellenden.
Het bestuur erkent dat er te
weinig rekening is gehouden
met de onervarenheid op orga
nisatorisch gebied van de direc
teur, de Amerikaanse Valery
Smith. Het concept van de ten
toonstelling, het ter plekke ma
ken van kunstwerken en het
proces daaromheen, vergde
veel ad-hoc beslissingen. Het
bracht met zich mee dat pas bij
de opening de uiteindelijke ten
toonstelling duidelijk zou wor
den. Het maken van bijvoor
beeld de catalogus liep hierdoor
vertraging op.
Directie en bestuur hebben
de gevolgen hiervan danig on
derschat. De organisatie is niet
in staat geweest het concept
van Sonsbeek 93 op een duide
lijke manier aan het publiek te
presenteren. Ondanks tussen
tijdse aanpassingen van platte
gronden en routebeschrijvin
gen, had een groot deel van de
bezoekers moeite om de kunst
werken, her en der verspreid
door de stad Arnhem, te vinden.
Uit een enquête blijkt dat 80
procent van de bezoekers een
HBO of universitaire opleiding
had. Bijna de helft had beroeps
matig met kunst te maken. De
ze gegevens bevestigen de kri
tiek die is geuit op het elitaire
karakter van Sonsbeek 93.
Op Financieel gebied hoopt de
stichting eind april de boeken te
kunnen sluiten. Aanvankelijk
bestond wegens de tegenvallen
de bezoekersaantallen de vrees
voor een finacieel debacle.
Maar omdat de gemeente Arn
hem enkele werken heeft aan
gekocht, wordt voorkomen dat
de organisatie in de rode cijfers
belandt. Een van de gemeente
lijke aankopen is het beeld „De
pisser" van Mark Quinn. Dit ge
ruchtmakende beeld van een
naakte man met erectie in een
telefooncel krijgt een plaatsje in
de beeldentuin van het Arn
hemse gemeentemuseum.
Het kritische eindrapport be
tekent niet het einde van de se
rie Sonsbeek-tentoonstellingen.
Volgens de Arnhemse wethou
der zal er een nieuwe Sonsbeek-
tentoonstelling worden georga
niseerd als ,,de tijd er rijp voor
is". Het is goed mogelijk dat dat
zal zijn in 1999. Dan bestaat
Park Sonsbeek honderd jaar.
leiden dick hermsen
Eindelijk is het dan zover. De
podiumvloer glimt, de snoe
ren zijn onzichtbaar wegge-
plakt. Nog slechts het hoog
nodige staat op de bühne:
twee gitaren, wat versterkers
en hoog achter het imposante
bouwwerk van 's lands meest
populaire slagwerker. De zaal
verduistert. Op het podium
wordt een rookgordijn opge
trokken. gehuld in zacht
blauw licht. In de zaal is elke
ruimte benut. Niemand kan
er meer bij. Een toch nog fikse
menigte voor de deur van de
Stadsgehoorzaal trotseert de
regen in de hoop alsnog een
kaartje te bemachtigen. Te
vergeefs druipen de fans te
leurgesteld af.
Binnen is er niemand die
aan vertrekken denkt. Als de
muzikanten door het rookgor
dijn herkenbaar worden,
komt het publiek massaal in
beweging. Eerst wat - bijna
plichtsmatige - nummers van
de nieuwe CD. Het grote pu
bliek wacht natuurlijk op de
hits. Bij het intro van Another
45 Miles' zet het publiek defi
nitief de zaal ondersteboven.
Hit na hit wordt de zaal inge-
slingerd. Indrukwekkende so
lo's voeren de muziek naar
ongekende hoogtepunten.
Teksten worden van voor
naar achter meegezongen. De
muziek klinkt zoals het al drie
decennia doet: opzwepend,
ruig en, zelfs na zoveel keer
spelen, nooit routineus. De
Golden Earring bestaat ruim
dertig jaar. De leden zelf krui-
pen al naar de vijftig. De mu
ziek is tijdloos. Jong en oud
vinden zich nog steeds in de
krachtige composities die de
viermansformatie inmiddels
op haar naam heeft gezet. De
hits hebben geenszins aan
kracht ingeboet. De Haagse
band bewees wederom nog
volop mee te draaien aan de
top van het nationale popcir
cuit.
Optreden: Golden Earring.
Voorprogramma, Chicas del
Rock.
Gezien: 18/3, Stadsgehoor
zaal Leiden.
Zakelijk leider Scapino op non-actief
rotterdam anp
De grapdichtheid van 'Goed
kope Oplossingen' ligt, zoals
meestal bij Lebbis Jansen,
hoog. Dat kunnen lang niet al
tijd voltreffers zijn. Meestentijds
zijn het niet zozeer echte grap
pen. maar meer brutale com
mentaren die hun kracht aan
gevatheid en actualiteitswaarde
te danken hebben.
Een scala van onderwerpen
passeert de revue: Van der Valk,
Epe, Aids, religie, de NS, Cyra
no, Michael Jackson, gemeente
verkiezingen, het
'gèröntofascisme' van Eelco
Brinkman, legitimatieplicht en
nog veel meer. Dat alles wordt
met veel bluf becommentari
eerd door twee pesterige eikel
tjes. Daarbij is de laatste kwalifi
catie ontleend aan het lied vóór
de pauze, waarin met name
Dolf Jansen prat gaat op dit
image.
Daaruit blijkt nog maar weer
eens hun zelfverzekerdheid, die
zelfs grenst aan zelfgenoeg
zaamheid, en dat willen Lebbis
Jansen waarschijnlijk ook, als
was het maar om een klein
beetje te provoceren.
Twee gebieden in Irian Jaya, het
vroegere Nederlands Nieuw
Guinea, zijn vastgelegd op een
aantal foto's van Wiek Lenssen.
De foto-expositie 'De bergen
bewegen. Veranderingen in
Irian Jaya' is tot 26 april te zien
in de hal van het Rijksmuseum
voor Volkenkunde in Leiden. De
invloed van andere culturen op
de cultuur van de Papoea's in
West Nieuw-Guinea is lange tijd
gering geweest. Daar kwam de
ze eeuw verandering in. In 1962
kwam het land onder bestuur
van Indonesië, dat de naam in
Irian Jaya veranderde. De ont
wikkelingsplannen van de Indo
nesische regering voor deze
provincie hebben verregaande
consequenties voor de traditio
nele manier van leven van de
Papoea's. De regering is begon
nen met de aanleg van twee
hoofdwegen: de Trans Irian
Road volgt nauwkeurig de grens
met Papua New Guinea en de
geplande Trans Highland Road
moet het centrale bergland
doorkruisen. De foto-expositie
amsterdam npa
Het vliegveld, tot nu toe de enige verbinding tussen de kust en het bergland van Irian Jaya. Maar daar komt
verandering in. foto wiek lenssen
brengt de huidige situatie in de- Het Rijksmuseum voor Vol- opend: di t/m vr 10-17 uur, za,
ze twee gebieden in beeld. kenkunde, Steenstraat 1, is ge- zo en feestdagen 12-17 uur.
amsterdam anp
Het Koninklijk Concertgebouworkest (KCO) in
Amsterdam brengt het seizoen 1994/95 twee
nieuwe series. Doel ervan is een zo breed moge
lijk en liefst ook nieuw publiek te bereiken.
Jan Zekveld, sinds 1993 artistiek directeur van
het KCO, presenteerde het programma deze
week. Nieuw is de Première-serie: elk programma
bevat een wereldpremière of eerste uitvoering in
Nederland. De nieuwe T-serie krijgt ieder jaar een
andere invulling. Komend seizoen staat Béla Bar-
tók centraal. In 1995 is het vijftig jaar geleden dat
deze componist overleed. De B-serie, traditiege
trouw het hoofdprogramma van het orkest, blijft.
De muziek van de 20ste eeuw zal in het nieuwe
seizoen prominent aanwezig zijn. want, zo zei
Zekveld, als je kijkt naar wat er aan 20ste eeuwse
muziek in Nederland wordt gedaan, stemt dat
niet echt vrolijk. In de volgende seizoenen blijft
de eigentijdse muziek een belangrijke plaats inne
men.
Zekveld is niet ontevreden met het nieuwe pro
gramma. Perfect vindt hij het nog niet, want hij
•■moest roeien met de riemen die hij kreeg." Voor
het seizoen '94/95 waren bijvoorbeeld met uit
zondering van Zoltén Peskó en Evgeny Svetlanov
alle dirigenten ingevuld, maar een programma
was er nog niet.
In de toekomst wil hij eerst het beleid bepalen
en pas daarna de meest geschikte dirigenten aan
trekken. Dat Bernard Haitink nu Bartóks Hertog
Blauwbaards Burcht gaat doen. ligt dan ook niet
voor de hand. Maar Zekveld verwacht dat het één
van de hoogtepunten wordt.
Voor het nieuwe seizoen heeft de nieuwe artis
tiek directeur geprobeerd de samenhang in het
totale programma-aanbod te vergroten. In het
verleden ontbrak die in zijn visie nogal eens. De
len uit de Bartók- of Première-serie zullen dan
ook zijn terug te vinden in het hoofdprogramma
van de B-serie.
Zekveld wil ieder seizoen een aantal keren een
festivalachtig programma brengen. Komend sei
zoen lukt dat nog niet. Maar in april 1996 hoopt
hij met De Nederlandse Opera een muziekthea
terfestival van de grond te tillen.
Ook wil hij het KCO op de internationale presti
gieuze podia brengen. Komend seizoen treedt het
orkest onder meer op in Berlijn, Wenen. Parijs,
Londen en New York (Carnegie Hall). Ook doet
het in 1995 weer mee aan het Holland Festival.
Met de buitenlandse reizen kunnen de musici
ook het eigen inkomen enigszins verhogen. Zoals
bekend blijven de salarissen van de musici ver
achter bij die van bijvoorbeeld de Wiener en Ber
liner Philharmoniker. Omdat extra subsidies van
de overheid of sponsors er niet inzitten, kunnen
de musici met buitenlandse optredens hun inko
men aanvullen. Van een structurele salarisverbe
tering is geen sprake.
Na de financiële problemen die het orkest ja
renlang teisterden, gaat het volgens zakelijk direc
teur Willem Wijnbergen nu weer goed. Het tekort
van 2,5 miljoen gulden is weggewerkt. Reserves
zijn er echter nog niet. Om meer geld te vergaren
is het orkest onlangs ook een wervingsactie be
gonnen onder particulieren.
dans
recensie maarten baanders
Voorstelling: 'Kepler's Kamer' door Ange-
lika Oei Company Gezien 18/3 LAKthe-
ater Leiden Nog te zien 19/3 LAKtheater
20.30 u.
Angelika Oei koos voor haar
choreografie Kepler's Kamer'
het leven en werk van de zes-
tiende-eeuwse astronoom Ke
pler als uitgangspunt. Het heelal
dat deze bestudeerde is de ka
mer waarin dé choreografie zich
afspeelt. Net als de hemellicha
men draaien de twee danseres
sen en de twee dansers om hun
as en in banen om elkaar heen.
Maar behalve deze bewegin
gen zien we ook de mens die de
ongewone dimensies ervaart
waarin hij zich beweegt. Grillige
impulsen schieten door de wis
kundige lijnen heen. Het prach
tige decor speelt hierin een gro
te rol.
Tafels van allerlei afmetingen
staan naast en op elkaar en vor
men horizontale en hellende
vlakken. Over het hele toneel is
een dia geprojecteerd van een
kathedraal, waarvan het ge
woonlijk tot grote hoogte rei
kende lijnenspel een kwart slag
gedraaid is. Het normale gevoel
voor wat onder en boven, links
en rechts is. staat op losse
schroeven.
Geleidelijk komen de mensen
die in Keplers kamer leven cen
traal te staan. De bewegingen
worden hoe langer hoe meer
bepaald door verstandhoudin
gen en spelletjes. Veel passages
zitten vlijmscherp in elkaar. De
dansers gaan met enorme vaart
rakelings langs de metalen tafel
poten, ze werpen zich wild in
eikaars armen, zitten elkaar na
langs en over de tafel en kron
kelen tussen de poten door. Ze
sleuren elkaar mee in hun be
wegingen. laten zich op de
grond vallen en omhelzen el
kaar.
Ondanks de heftige bewegin
gen is de voorstelling doortrok
ken van een gemoedelijke licht
heid en veel humor. Een schit
terend voorbeeld is het spelletje
waarbij de dansers eikaars aan
dacht proberen te trekken door
te laten zien hoeveel manieren
er bestaan om dood te vallen,
kokhalzend en stuiptrekkend.
Kepler's Kamer' is een voorstel
ling waar je gefascineerd en met
plezier naar kijkt. Het thema
wordt met veel fantasie en af
wisseling uitgewerkt.
Noordbrabants
Museum koopt
barokschilderij
den bosch anp
Het Noordbrabants Museum
in Den Bosch heeft een schil
derij gekocht uit de barokpe
riode van de Nederlandse
kunstenaar Lodewijk Vay
(1630-1676). Aangezien van
Vay slechts twee a drie gesig
neerde werken bekend zijn,
mag de aankoop uitzonder
lijk worden genoemd, zo
meldt het museum.
Vorige jaar was het doek.
getiteld Allegorie op de
deugdzaamheid, op de inter
nationale kunstbeurs Iefaf in
Maastricht te zien bij kunst
handel Noortman. Kort daar
na kwam het doek op zicht
naar het museum. Van aan
koop kon toen gezien de be
perkte financiële middelen
geen sprake zijn. Nu is het
schilderij met steun van de
provincie Noord-Brabant
aangekocht. Over het aan
koopbedrag doet het muse
um geen mededelingen.
De zakelijk leider van het Scapino-ballet in Rotterdam. J. Schretz-
meijer, is op non-actief gesteld en ontslag aangezegd. Volgens H.
Molenaar, voorzitter van het bestuur van Scapino, bestonden tus
sen Schretzmeijer en het bestuur al geruime tijd verschillen van in
zicht over de financiële discipline die noodzakelijk was.
Het budget is al een aantal jaren met enkele tonnen overschre
den. aldus Molenaar. Hij voegt eraan toe dat de grote betrokken
heid van Schretzmeijer bij Scapino de zakelijk leider ertoe gebracht
heeft onvoldoende de noodzakelijke financiële discipline in acht te
nemen. Voor dit jaar werkt Scapino met een begroting van rond vijf
miljoen gulden.
Schretzmeijer vecht het ontslag bij de rechter aan. Molenaar ver
wacht eind april een uitspraak.
gend jaar september de grond
Voor realisering van het Gen
trum voor Nieuwe Muziek is
nog een gemeentelijke bijdrage
van minimaal 15 miljoen nodig.
Voor het combinatieplan van
Toneelgroep Amsterdam en
Bellevue/Nieuwe de la Mar aan
de Marnixstraat wil Amsterdam
Kunstenstad een bijdrage van
minimaal 20 miljoen uit de ge
meentekas.
De stichting is een bundeling
van Amsterdamse kunstinstel
lingen. het bedrijfsleven'en de
overheid en kreeg voor drie jaar
subsidie voor de versterking van
de culturele positie van de
hoofdstad. Er is inmiddels een
projectgroep opgericht die een
plan gaat opstellen voor nieuwe
activiteiten vanaf 1 januari
1995. In het bestuur zit ook cul
tuurwethouder Ernst Rakker.
De Stichting Amsterdam Kun
stenstad wil de komende vier
jaar minimaal 50 miljoen gul
den extra voor de Amsterdamse
cultuursector. Deze extra mid
delen zijn nodig voor een Cen
trum voor Nieuwe Muziek op
het terrein van de voormalige
Westergasfabriek, een eigen
theater voor Toneelgroep Am
sterdam en het wegwerken van
achterstallig onderhoud van
kunstaccomodaties.
In een memorandum aan de
onderhandelaars over het pro
gramakkoord voor de periode
1994-1998 wijst Amsterdam
Kunstenstad op de drie priori
teiten in het huidige Kunsten
plan. Voor het Stedelijk Muse
um ligt er inmiddels een finan-
cieringsvoorstel. De eerste paal
voor de nieuwe vleugel gaat vol-
rotterdam anp
Het RO Theater in Rotterdam krijgt een eigen theater aan de
Witte de Withstraat in de Maasstad. Volgend voorjaar hoopt
het gezelschap er de eerste voorstellingen te spelen.
De produktie Angels in America van de Amerikaan Tony
Kushner luidt de officiële opening in. Wie het stuk gaat regisse
ren is nog niet bekend. Het RO Theater brengt in het nieuwe
huis per seizoen drie produkties uit. De zaal telt ruim driehon
derd stoelen.
Vijf jaar geleden ging de Rotterdamse Schousvburg open die
speciaal voor het RO Theater werd gebouwd. Het gezelschap
kan er echter per seizoen slechts 70 voorstellingen spelen. Ook
is er te weinig repetitie- en kantoorruimte. De drie grote zaal
produkties. die het gezelschap per seizoen brengt, blijven wel
gewoon in de Rotterdamse Schouwburg in premiere gaan.
