Postma weet zich geen raad met zon Jacqueline Poelman breekt internationaal door met bronzen medaille Toonstra op weg naar marathon Van Duyn nestelt zich in Alphen vlak voor Kleyweg Sport Zieke Kamiel Maase mist titelstrijd MAANDAG 14 MAART 1994 23 'Eerlijk is eerlijk: Koss was niet te kloppen De onverwachte combinatie van een hagelbui en een vrolijk lentezonnetje bracht de Nederlandse schaatsers afgelopen weekeinde danig van hun a propos. Tot laat in de middag moesten de elitetroepen van Ab Krook giste ren vrezen dat een onbeduidend Japans duo hen van het podium zou verdringen. Uiteindelijk zorgden Ids Postma en Rintje Ritsma alsnog voor opluchting in het Oranje kamp. Dat grote kampioenen zich niet van de wijs laten brengen door de weergoden, bewees Johann Koss, die in Gothenburg zijn derde wereldtitel in de wacht sleepte. GOTHENBURG WYBREN DE BOER GPD-VERSLAGGEVER Aanvankelijk leek Postma zich op te werpen als voornaamste kandidaat voor de erfenis van provinciegenoot Falko Zand- stra. De debutant uit Deersum opende het bal met een sprintje waar volgens Krook de 'pure klasse' vanaf droop. Omdat Ritsma naar eigen zeggen een 'diep trieste 500 meter' aflever de en Koss eveneens een volle seconde prijsgaf, was er na het openingsnummer in feite nog slechts sprake van één favoriet. Door een matig optreden op de vijf kilometer verschafte Postma zijn beide belagers echter een herkansing. Krook wijtte de terugval aan een gebrek aan ervaring. Op de zachte ijspiste bleek Postma niet in staat zijn techniek aan te passen. „Met zijn normale, lan ge slag, snijdt Ids zich op een zachte baan vast in het ijs. Dat heb ik hem vooraf ook verteld, maar hij mist nog de ervaring om over te schakelen op een hogere slagfrequentie met een iets minder krachtige afzet." Postma, die zichzelf voor het toernooi reeds als een typische indoor-schaatser kwalificeerde, kon die woorden slechts be amen. „Vooral in de bochten viel ik steeds stil." De gemiste wereldtitel ten spijt had Krook in zijn jongste telg een toekomstig kampioen ontwaard. „Zijn manier van omgaan met de sport, met de spanning van zo'n groot toer nooi, is heel goed. Hij is nuch ter, maar daarnaast heeft hij de absolute wil om te winnen. Zo af en toe zag ik iets van Leo Vis ser in hem terug. Die blik in de ogen als hij aan de start staat: het ijs willen opvreten." Als Krook zaterdag niet aan de noodrem had getrokken, was Postma mogelijk met lege han den naar huis gekeerd. Terwijl hij zich opwarmde voor zijn vijf-kilometeroptreden barstte boven de piste van Ruddalen een striemende hagelbui los, die de Noor Kjell Storelid er overigens niet van weerhield de winnende tijd op de klokken te brengen. Voor Krook waren de neerkletterende hagelstenen evenwel het sein om hoofd- scheidsrechter Lars-Olaf Eklund aan de jas te trekken. De Zweedse arbiter honoreer de Krooks verzoek om de bui te laten overdrijven en liet zich voorts verleiden het dweilsche- ma aan te passen. In plaats van na vier paren verschenen daar om na drie ritten de Zambonis op het ijs. Postma wreef zich al in de handen dat hij op een glimmend gepoetste vloer zou mogen starten, maar bijna exact op het moment dat hij het trai ningspak uittrok, brak boven Gothenburg de zon door. Bij een temperatuur van 15 graden veranderde het natte ovaal in een kleverig en zacht ijstapijt. venstad een prestatie van for maat neer. „Op zo'n zachte baan graaft hij zichzelf hele maal in", sprak Krook zaterdag nog zijn vrees uit. De beer uit Lemmer wilde op voorhand echter niet capituleren en Hield al ploeterend, op zowel de vijf als de tien kilometer, de schade tot een minimum beperkt. „Maar ik ging onderweg wel drie keer dood." Zijn bronzen eindklassering kon Ritsma nauwelijks een vol daan gevoel verschaffen. „Koss was een maatje te groot, maar die tweede plaats had ik toch wel moeten kunnen pakken." De kans op hel zilver had hij naar eigen zeggen zaterdag in de vroege middag al laten lig gen. „Het verschil met Ids op de 500 meter mag hooguit vier tiende zijn, niet een volle secon de. Waarschijnlijk kom ik na zo'n lang seizoen toch dat laatste beetje kracht te kort. De explosiviteit is er niet meer." Drievoudig olympisch kam pioen Koss vond wel de kracht en motivatie om nogmaals zijn suprematie te tonen. Net als zijn legendarische landgenoot Hjalmar 'Hjallis' Andersen liet hij op zijn olympische goldrush een wereldtitel volgen. Volgens Koss moet de ISU na het WK in Gothenburg tot de conclusie komen, dat internationale litel- toernooien in de toekomst uit sluitend nog indoor afgewerkt mogen worden. „Tijdens de Olympische Spelen heeft ieder een kunnen zien hoe fantas tisch de sport in een hal kan zijn. Dat imago moet de ISU koesteren. Ixial de ISU maar geld beschikbaar stellen aan landen als Zweden en Italië om een hal te bouwen. Daarmee bewijs je de sport een dienst." Ids Postma had in Gothenburg voornamelijk moeite met de wisselende weersomstandigheden. Alles beter dan moeten op boksen tegen een hagelbui, stel de Krook. „Want dan had hij er gens in de acht minuten gere den." Met een gunstigere loting had hij wellicht Koss nog de stuipen op het lijf kunnen ja gen, mijmerde Postma na af loop. Maar bovenal wilde hij zijn WK-debuut van de positie ve kant bekijken. „Mijn eerste WK en gelijk tweede, da's toch fantastisch. Eerlijk is eerlijk, ook als ik een betere loting had ge had, was Koss niet te kloppen geweest." De Noor mocht twee ritten na Postma het strijdperk betreden, vooraf gegaan door Ritsma. Ook zij draaiden in de felle zon hun rondjes, wat voor het toernooi in zekere zin de redding bete kende. Weliswaar was in Go thenburg sprake van wisselende weersomstandigheden, maar omdat de drie favorieten dezelf de slechte fase troffen, viel de schade in het algemeen klasse ment mee. „De juiste drie staan in de juiste volgorde op het po dium", meende de Noorse coach Kristiansen. Gelet op zijn lichaamsgewicht van 96 kilo, ruim tien kilo zwaarder dan Koss en Postma, zette Ritsma in de Zweedse ha PARUS» FRANS DREISSEN Er is dynamiek op de middenafstand in Nederland, maar voorlopig worden de medailles nog in de wacht gesleept door de nationale sprintelite. Gisteren trad Jacqueline Poelman uit de schaduw van Nelli Cooman. De 20-jarige ClOS-studente maakte op de 200 meter haar flinterdun geachte medaillekans met brons (23,43 seconden) volledig waar. Stella Jongmans en Ester Goossens daarentegen vielen op de 800 meter ondanks hun fris en lichtvoetig optreden buiten de prijzen. Jongmans scherpte haar nationaal record flink aan tot 2.01,82, maar finishte als vierde. Goossens, die in de halve finale krachtig haar visitekaartje had afgegeven, viel in de finale ten prooi aan spanningen en werd vijfde. De Oranje-vrouwen stalen de show tijdens het EK-indoor in Pa rijs. Terwijl de mannen Van Helden (valpartij) en Vroemen vroegtij dig het toneel moesten verlaten, verspringer Maas ondanks 7,75 in de kwalificatie teleurstelde en zevenkamper Dost met een nieuw persoonlijk record van 5734 punten (achtste) belangrijke interna tionale sfeer opsnoof, scoorden de vrouwen dikke persoonlijke re cords. „Ik ben waarschijnlijk net zo blij met brons op de 200 als Cooman met goud op de 60 meter", sprak de uitgelaten Poelman, op de 60 meter uitgeschakeld in de halve eindstrijd met een per soonlijk record van 7,26. „Ik werd altijd afgeschilderd als de opvolg ster van Cooman. Nu kan men niet meer om mij heen. Hier ben ik. Jacqueline Poelman. Dit brons geeft zelfvertrouwen voor de toe komst." Een toekomst waarin de doorgaans nuchtere Groningse nog meer de nadruk op de atletiek wil leggen. „Ik ga langzaam de trai- ningsomvang opvoeren. Elk jaar een schepje erbovenop doen", zei Poelman, de vice-jeugdwereldkampioene voor wie de 100 meter het hoofddoel blijft. Jongmans en Goossens hadden in de finale 800 meter op bedui dend meer gerekend dan een vierde en vijfde plaats. De teleurstel ling was groot, al verzachtten de tijden de pijn. Goossens liep zich in de halve finale met 2.02,79 al 'total loss'. „In de finale was ik te schijterig", bekende de 22-jarige Goossens. „Bovendien miste ik tempogevoel. De 800 meter is na jaren 400 meter een compleet nieuwe ervaring. Parijs heeft me in elk geval geleerd dat ik hardere tempo's moet gaan trainen." Jongmans, die in de voorronden een volwassen indruk maakte en duw- en trekwerk niet schuwde, voelde zich nog onzeker bij het inlopen. „De druk was groot. Enerzijds omdat ik een.medaille vyil- de, anderzijds omdat ik per se van Ester wilde winnen. Daarnaast heb ik me laten verrassen. Even niet opgelet. Een leerproces." Internationaal gezien was de EK een gezapig en langdradig toer nooi. Zonder sfeer, met weinig sterren en slechts een handvol aan sprekende resultaten. De spoeling was zo dun, dat ei van een titel strijd nauwelijks sprake was. Het enige vuurwerk kwam van Colin Jackson. De Brit, die zich vrijdag al krachtig had gemanifesteerd op de 60 meter, tekende een etmaal later voor een vernietigende ren op de 60 meter horden. De kersverse wereldrecordhouder (7,30 se conden) liet zien dat een zwaar en vermoeiend indoorseizoen (21 races) nauwelijks vat op zijn gespierde benen heeft gekregen. Hoe wel Jackson de horden niet meer met die fluwelen techniek van een week geleden bejegende, zette hij met 7,39 (halve eindstrijd) en 7,41 (finale) nog toptijden neer. Ten slotte ontsteeg de Rus Bochkaryov het bedenkelijke niveau letterlijk door zich met de polsstok over 5,90 meter te lanceren. 'Twintig' valt crosskampioen Dirks zwaar GPD-VERSLAGGEVER Vorig jaar begon voor Christine Toonstra in Alphen aan den Rijn de ellende. Uitgestapt, geen kracht, zoals zij het hele seizoen 1993 krachteloos was. Een le veraandoening, bloed dat niet in orde was, kortom voor de at lete viel bitter weinig eer te be halen. Een sofjaar beter gezegd. Met haar overwinning tijdens de Twintig van Alphen (15 km in 51.06), afgelopen zaterdag, lijken voor Toonstra betere tij den aan te breken. De Neder landse atleten moesten volgens verwachting hun meerdere er kennen in de Duitser Wolfgang Freigang, die de 20 kilometer af legde in precies 59 minuten. De overwinning van Toonstra was voor haar een verrassing, ondanks het feit dat zij vorige week tijdens de Nederlandse crosskampioenschappen in Wieringerwerf met een derde plaats ook al goed presteerde. „Ik ben vanaf november weer met de opbouw bezig, maar normaal, op mijn oude niveau, train ik pas sinds enkele we ken", verklaarde de gelukkige Toonstra. „Dit geeft vertrou- De wijze waarop zij won moet haar goed hebben gedaan. Hal verwege de race nam zij het ini tiatief over van de Duitse Clau dia Metzner en constateerde ze tot haar verbazing dat niemand in staat was haar te volgen. Stai- cu, Barocsi en Sorokivskaja hadden niet die klasse in huis om Toonstra bij te benen. „Ter wijl het toch niet in mijn bedoe ling lag hen los te lopen", sprak ze later. Toonstra treedt over twee we ken ook aan in de City Pier City loop voor de 21 kilometer, een afstand die voor haar toch min of meer nieuw is. „Mijn toe komst ligt op de weg. Uiteinde lijk wil ik mij nog eens wagen aan de marathon. Als ik dat doe moet ik wel onder de 2.30 kun nen lopen gezien mijn tijden op de tien kilometer." Die afstand wordt voor de at lete uit Bilthoven "evenals twee jaar geleden het belangrijkste Een afstand ook waar op zij zich moeiteloos voor het EK in Helsinki moet kunnen kwalificeren. Tonnie Dirks wil dat ook wel, maar dan moet het wel beter gaan dan afgelopen zaterdag in Alphen. De zo superieure Nederland se crosskampioen van een week geleden sjokte in de wedstrijd bij de mannen vermoeid over het parcours bij Alphen en ein digde ergens in de midden moot. „Dit moet ik ook niet meer doen", zei de vertwijfeld ogende Dirks. „Direct na zo'n NK cross gaat het nooit goed met mij. Misschien heb ik te lang in een feeststemming ver keerd." „Als ik hem zo zie lopen denk ik bij hem eerder aan een opko mend griepje", zei toeschouwer Gerard Nijboer, marathonloper in ruste. Als Nijboer gelijk heeft valt er voor Dirks deze week weinig te kiezen, WK cross of de finale van het Pickwick wegcir- cuit, de CPC loop in Den Haag. In de Twintig van Alphen, vanaf de 15de kilometer gedo mineerd door Wolfgang Frei gang, ging de aandacht vooral uit naar het optreden van Bert van Vlaanderen. De nummer drie op de marathon van het WK in Stuttgart kwam voor het eerst sinds bijna tweeëneenhal- ve maand weer in een wedstrijd in actie na een vervelende achil lespeesblessure. Van Vlaanderen, 14de in 1.00.52, toonde zich tevreden. „Ik mis nog tempohardheid, maar dat kan ook niet anders. Ik heb vier weken helemaal niets kunnen doen. Dat vreet aan je. Pas de laatste weken ben ik weer volop bezig. Dan valt zo'n tijd hier in Alphen mij ontzet-' tend mee, zeker gezien de om standigheden die met de harde wind behoorlijk zwaar waren." De doelstellingen van Van Vlaanderen voor dit jaar blijven ongewijzigd. Geen EK, wel het realiseren van een toptijd op de marathon. „Deze week gaan we een voorlopige planning ma ken. Misschien nog een mara thon in mei of juni, afhankelijk de vorderingen. En zeker in het najaar." ATLETIEKMEDEWERKER Met Regina Hazeleger-Van Duyn, Joke Kleyweg en Paul Overbeek bij de eerste tien Ne derlanders hebben De Bataven van zich doen spreken in de Twintig van Alphen. Hazeleger hield Kleyweg twaalf tellen ach ter zich en scoorde met haar vijftiende plaats in 53.21 het beste. Overbeek werd 26ste in 1.03.18. Veteraan Henk van Vel- zen verbaasde weer met een knappe 32ste plaats (1.04.31). Regina van Duyn heeft zich definitief geworpen op de weg- atletiek en dat legt haar voorals nog geen windeieren. Zij nadert de nationale top. Behalve win nares Toonstra hoefde de Kat- wijkse slechts gevestigde atletes als Koens, Van der Linde, Beurs- kens en Kamp voor zich te dul den. Daar kwam nog bij dat Van Duyn vanaf de eerste kilometers alleen liep. „Met de tegenwind was het zwaar", meldde de 28- jarige atlete. „Ik wist wel dat Jo ke dicht achter me zat, maar je kunt ook niet gaan wachten. Als ze me had kunnen inhalen, was het voor ons alletwee wel voor delig geweest." Voor 1995 heeft Van Duyn een marathon op het program ma, dit jaar is het NK over de halve afstand het doel. Volgen de week maakt ze echter eerst deel uit van een Bataven-team tijdens het nationaal kampioen schap Ekiden. Hier maakt ook Joke Kleyweg haar opwachting. Kleyweg scoorde in Alphen een zelfde zestiende plaats als vori ge week op de NK Cross, maar de overeenkomst is slechts schijn, gezien de negen buiten landse atletes van plaats twee tot tien. „Het ging veel beter", aldus Kleyweg. „Ik ben rustig gestart, maar kwam tussen vijf en tien kilometer in mijn ritme zodat ik wat kon inlopen. Alleen op het laatste stuk langs het ka naal heb je die wind, dus dan kun je verder niet zo veel begin- Overbeek werkte hard in het winderige Alphen. Het leverde hem een mooie klassering op. „Ik zat in een goede groep", zei de Haagse Bataaf. „Toch heb ik na twaalf kilometer besloten minder kopwerk te doen, omdat ik wist dal het laatste stuk tegen die wind in moest. Ais je blijft sleuren, lig je er in die snoeihar de slotkilometer zo af. Nu kon ik er langer bijblijven." Veteraan en cross-kampioen Van Velzen moest het dit keer op de weg afleggen tegen Over beek. Toch bleek de Warmon- der, in totaal ruim vijf jaar actief in de atletiek, ook op de weg straatlengten beter dan tevoren. Met zijn 1.04.31 ontnam hij niet alleen Bram Wassenaar het clubrecord uit 1986, maar was hij ook nog ruim drie minuten sneller dan ooit op de twintig kilometer. Enigszins buiten de schijn werpers maakte triatleet Jan van der Marei indruk met de winst in de businessloop over vijftien kilometer. De man uit Ter Aar hield in 49.08 onder meer de gevestigde wegatlect John Bus- kermolcn (49.21achter zich. Grote afwezige in Alphen was Jan-Dirk Hazeleger. Na een uit glijder tijdens een training, kampte de echtgenoot van Van Duijn met rugklachten. Dankzij fysiotherapie en medicijnen van de Belgische arts Nuis is Haze leger genoeg hersteld om de training te hervatten, maar de deelname aan de marathon van Rotterdam is van de baan. één De Duitser Wolfgang Freigang domineerde zaterdag de laatste vijf kilometer v Door een opgelopen voedsel vergiftiging heeft Leidenaar Ka miel Maase, momenteel stude rend in het Texaanse Austin, dit weekeinde de Amerikaanse stu dentenkampioenschappen in door in Indianapolis moeten missen. Na een trip met het at- letiekteam van zijn universiteit lag de Bataaf vorige week enkele dagen in het ziekenhuis. Nadat was gebleken dat de blinde darm niet was geïnfecteerd (bij een teamgenoot was dat wel het geval), mocht Maase thuis uit zieken. Inmiddels heeft hij col leges en training hervat. Naar alle waarschijnlijkheid loopt hij deze week al weer de 1500 me ter in een UCLA-invitatiewed- strijd. Op haar.24ste verjaardag heeft Brenda Sleeuwenhoek de Ame rikaanse indoor-studententitel op de 5.000 meter behaald. De atlete van Avantri uit Schoon hoven bleef de Britse Louise Watson en Jennifer Rhines uit de Verenigde Staten voor in de strijd om de medailles. Voor vrouwen is de 5000 me ter een incourante afstand. Blijkbaar was de onwennigheid overgeslagen op de wedstrijdlei ding, die de atletes één ronde van 200 meter te veel liet lopen. Sleeuwenhoeks tijd over 5.200 meter bedroeg 16.46,54, maar het was onmogelijk een presta tie over 5.000 meter te noteren. Marko Koers uit Nijmegen werd zaterdag tweede op de 800 meter. De 21-jarige atleet, die werktuigbouwkunde studeert aan de universiteit van Cham paign in Illinois, was in de over dekte Hoosier Dome 0,53 se conde langzamer dan de Ameri kaanse winnaar Parrilla, 1.47,77 tegen 1.48,30. Hij kwam niet in de buurt van zijn persoonlijke record op buitenbanen (1.45,57). Bosnische voorrijder op WK Slavenko Likic stond zaterdag voor het eerst sinds twee jaar op schaatsen. Het duurde 48,96 seconden, op de finishlijn viel de 19- jarige Bosniër. Likic fungeerde op de 500 meter als voorrijder, op uitnodiging van het organisatiecomité van het WK allround. Met hulp van de Verenigde Naties was hij vanuit Sarajevo en via Zagreb, Wenen, Kopenhagen naar Göteborg gevlogen. De Zweden leverden daarmee hun bijdrage aan de hulp voor de slachtoffers van de bur geroorlog in voormalig Joegoslavië.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 23