Postma weet zich
geen raad met zon
Jacqueline Poelman breekt internationaal door met bronzen medaille
Toonstra op weg
naar marathon
Van Duyn nestelt zich in
Alphen vlak voor Kleyweg
Sport
Zieke Kamiel Maase mist titelstrijd
MAANDAG 14 MAART 1994
23
'Eerlijk is eerlijk: Koss was niet te kloppen
De onverwachte combinatie van een hagelbui en een
vrolijk lentezonnetje bracht de Nederlandse schaatsers
afgelopen weekeinde danig van hun a propos. Tot laat in
de middag moesten de elitetroepen van Ab Krook giste
ren vrezen dat een onbeduidend Japans duo hen van het
podium zou verdringen. Uiteindelijk zorgden Ids Postma
en Rintje Ritsma alsnog voor opluchting in het Oranje
kamp. Dat grote kampioenen zich niet van de wijs laten
brengen door de weergoden, bewees Johann Koss, die in
Gothenburg zijn derde wereldtitel in de wacht sleepte.
GOTHENBURG WYBREN DE BOER
GPD-VERSLAGGEVER
Aanvankelijk leek Postma zich
op te werpen als voornaamste
kandidaat voor de erfenis van
provinciegenoot Falko Zand-
stra. De debutant uit Deersum
opende het bal met een sprintje
waar volgens Krook de 'pure
klasse' vanaf droop. Omdat
Ritsma naar eigen zeggen een
'diep trieste 500 meter' aflever
de en Koss eveneens een volle
seconde prijsgaf, was er na het
openingsnummer in feite nog
slechts sprake van één favoriet.
Door een matig optreden op de
vijf kilometer verschafte Postma
zijn beide belagers echter een
herkansing.
Krook wijtte de terugval aan
een gebrek aan ervaring. Op de
zachte ijspiste bleek Postma
niet in staat zijn techniek aan te
passen. „Met zijn normale, lan
ge slag, snijdt Ids zich op een
zachte baan vast in het ijs. Dat
heb ik hem vooraf ook verteld,
maar hij mist nog de ervaring
om over te schakelen op een
hogere slagfrequentie met een
iets minder krachtige afzet."
Postma, die zichzelf voor het
toernooi reeds als een typische
indoor-schaatser kwalificeerde,
kon die woorden slechts be
amen. „Vooral in de bochten
viel ik steeds stil."
De gemiste wereldtitel ten
spijt had Krook in zijn jongste
telg een toekomstig kampioen
ontwaard. „Zijn manier van
omgaan met de sport, met de
spanning van zo'n groot toer
nooi, is heel goed. Hij is nuch
ter, maar daarnaast heeft hij de
absolute wil om te winnen. Zo
af en toe zag ik iets van Leo Vis
ser in hem terug. Die blik in de
ogen als hij aan de start staat:
het ijs willen opvreten."
Als Krook zaterdag niet aan
de noodrem had getrokken, was
Postma mogelijk met lege han
den naar huis gekeerd. Terwijl
hij zich opwarmde voor zijn
vijf-kilometeroptreden barstte
boven de piste van Ruddalen
een striemende hagelbui los,
die de Noor Kjell Storelid er
overigens niet van weerhield de
winnende tijd op de klokken te
brengen. Voor Krook waren de
neerkletterende hagelstenen
evenwel het sein om hoofd-
scheidsrechter Lars-Olaf Eklund
aan de jas te trekken.
De Zweedse arbiter honoreer
de Krooks verzoek om de bui te
laten overdrijven en liet zich
voorts verleiden het dweilsche-
ma aan te passen. In plaats van
na vier paren verschenen daar
om na drie ritten de Zambonis
op het ijs. Postma wreef zich al
in de handen dat hij op een
glimmend gepoetste vloer zou
mogen starten, maar bijna exact
op het moment dat hij het trai
ningspak uittrok, brak boven
Gothenburg de zon door. Bij
een temperatuur van 15 graden
veranderde het natte ovaal in
een kleverig en zacht ijstapijt.
venstad een prestatie van for
maat neer. „Op zo'n zachte
baan graaft hij zichzelf hele
maal in", sprak Krook zaterdag
nog zijn vrees uit. De beer uit
Lemmer wilde op voorhand
echter niet capituleren en Hield
al ploeterend, op zowel de vijf
als de tien kilometer, de schade
tot een minimum beperkt.
„Maar ik ging onderweg wel
drie keer dood."
Zijn bronzen eindklassering
kon Ritsma nauwelijks een vol
daan gevoel verschaffen. „Koss
was een maatje te groot, maar
die tweede plaats had ik toch
wel moeten kunnen pakken."
De kans op hel zilver had hij
naar eigen zeggen zaterdag in
de vroege middag al laten lig
gen. „Het verschil met Ids op de
500 meter mag hooguit vier
tiende zijn, niet een volle secon
de. Waarschijnlijk kom ik na
zo'n lang seizoen toch dat
laatste beetje kracht te kort. De
explosiviteit is er niet meer."
Drievoudig olympisch kam
pioen Koss vond wel de kracht
en motivatie om nogmaals zijn
suprematie te tonen. Net als
zijn legendarische landgenoot
Hjalmar 'Hjallis' Andersen liet
hij op zijn olympische goldrush
een wereldtitel volgen. Volgens
Koss moet de ISU na het WK in
Gothenburg tot de conclusie
komen, dat internationale litel-
toernooien in de toekomst uit
sluitend nog indoor afgewerkt
mogen worden. „Tijdens de
Olympische Spelen heeft ieder
een kunnen zien hoe fantas
tisch de sport in een hal kan
zijn. Dat imago moet de ISU
koesteren. Ixial de ISU maar
geld beschikbaar stellen aan
landen als Zweden en Italië om
een hal te bouwen. Daarmee
bewijs je de sport een dienst."
Ids Postma had in Gothenburg voornamelijk moeite met de wisselende weersomstandigheden.
Alles beter dan moeten op
boksen tegen een hagelbui, stel
de Krook. „Want dan had hij er
gens in de acht minuten gere
den." Met een gunstigere loting
had hij wellicht Koss nog de
stuipen op het lijf kunnen ja
gen, mijmerde Postma na af
loop. Maar bovenal wilde hij
zijn WK-debuut van de positie
ve kant bekijken. „Mijn eerste
WK en gelijk tweede, da's toch
fantastisch. Eerlijk is eerlijk, ook
als ik een betere loting had ge
had, was Koss niet te kloppen
geweest."
De Noor mocht twee ritten na
Postma het strijdperk betreden,
vooraf gegaan door Ritsma. Ook
zij draaiden in de felle zon hun
rondjes, wat voor het toernooi
in zekere zin de redding bete
kende. Weliswaar was in Go
thenburg sprake van wisselende
weersomstandigheden, maar
omdat de drie favorieten dezelf
de slechte fase troffen, viel de
schade in het algemeen klasse
ment mee. „De juiste drie staan
in de juiste volgorde op het po
dium", meende de Noorse
coach Kristiansen.
Gelet op zijn lichaamsgewicht
van 96 kilo, ruim tien kilo
zwaarder dan Koss en Postma,
zette Ritsma in de Zweedse ha
PARUS» FRANS DREISSEN
Er is dynamiek op de middenafstand in Nederland, maar voorlopig
worden de medailles nog in de wacht gesleept door de nationale
sprintelite. Gisteren trad Jacqueline Poelman uit de schaduw van
Nelli Cooman. De 20-jarige ClOS-studente maakte op de 200 meter
haar flinterdun geachte medaillekans met brons (23,43 seconden)
volledig waar.
Stella Jongmans en Ester Goossens daarentegen vielen op de 800
meter ondanks hun fris en lichtvoetig optreden buiten de prijzen.
Jongmans scherpte haar nationaal record flink aan tot 2.01,82,
maar finishte als vierde. Goossens, die in de halve finale krachtig
haar visitekaartje had afgegeven, viel in de finale ten prooi aan
spanningen en werd vijfde.
De Oranje-vrouwen stalen de show tijdens het EK-indoor in Pa
rijs. Terwijl de mannen Van Helden (valpartij) en Vroemen vroegtij
dig het toneel moesten verlaten, verspringer Maas ondanks 7,75 in
de kwalificatie teleurstelde en zevenkamper Dost met een nieuw
persoonlijk record van 5734 punten (achtste) belangrijke interna
tionale sfeer opsnoof, scoorden de vrouwen dikke persoonlijke re
cords.
„Ik ben waarschijnlijk net zo blij met brons op de 200 als
Cooman met goud op de 60 meter", sprak de uitgelaten Poelman,
op de 60 meter uitgeschakeld in de halve eindstrijd met een per
soonlijk record van 7,26. „Ik werd altijd afgeschilderd als de opvolg
ster van Cooman. Nu kan men niet meer om mij heen. Hier ben ik.
Jacqueline Poelman. Dit brons geeft zelfvertrouwen voor de toe
komst."
Een toekomst waarin de doorgaans nuchtere Groningse nog
meer de nadruk op de atletiek wil leggen. „Ik ga langzaam de trai-
ningsomvang opvoeren. Elk jaar een schepje erbovenop doen", zei
Poelman, de vice-jeugdwereldkampioene voor wie de 100 meter
het hoofddoel blijft.
Jongmans en Goossens hadden in de finale 800 meter op bedui
dend meer gerekend dan een vierde en vijfde plaats. De teleurstel
ling was groot, al verzachtten de tijden de pijn. Goossens liep zich
in de halve finale met 2.02,79 al 'total loss'. „In de finale was ik te
schijterig", bekende de 22-jarige Goossens. „Bovendien miste ik
tempogevoel. De 800 meter is na jaren 400 meter een compleet
nieuwe ervaring. Parijs heeft me in elk geval geleerd dat ik hardere
tempo's moet gaan trainen."
Jongmans, die in de voorronden een volwassen indruk maakte
en duw- en trekwerk niet schuwde, voelde zich nog onzeker bij het
inlopen. „De druk was groot. Enerzijds omdat ik een.medaille vyil-
de, anderzijds omdat ik per se van Ester wilde winnen. Daarnaast
heb ik me laten verrassen. Even niet opgelet. Een leerproces."
Internationaal gezien was de EK een gezapig en langdradig toer
nooi. Zonder sfeer, met weinig sterren en slechts een handvol aan
sprekende resultaten. De spoeling was zo dun, dat ei van een titel
strijd nauwelijks sprake was. Het enige vuurwerk kwam van Colin
Jackson. De Brit, die zich vrijdag al krachtig had gemanifesteerd op
de 60 meter, tekende een etmaal later voor een vernietigende ren
op de 60 meter horden. De kersverse wereldrecordhouder (7,30 se
conden) liet zien dat een zwaar en vermoeiend indoorseizoen (21
races) nauwelijks vat op zijn gespierde benen heeft gekregen. Hoe
wel Jackson de horden niet meer met die fluwelen techniek van een
week geleden bejegende, zette hij met 7,39 (halve eindstrijd) en
7,41 (finale) nog toptijden neer.
Ten slotte ontsteeg de Rus Bochkaryov het bedenkelijke niveau
letterlijk door zich met de polsstok over 5,90 meter te lanceren.
'Twintig' valt crosskampioen Dirks zwaar
GPD-VERSLAGGEVER
Vorig jaar begon voor Christine
Toonstra in Alphen aan den
Rijn de ellende. Uitgestapt, geen
kracht, zoals zij het hele seizoen
1993 krachteloos was. Een le
veraandoening, bloed dat niet
in orde was, kortom voor de at
lete viel bitter weinig eer te be
halen. Een sofjaar beter gezegd.
Met haar overwinning tijdens
de Twintig van Alphen (15 km
in 51.06), afgelopen zaterdag,
lijken voor Toonstra betere tij
den aan te breken. De Neder
landse atleten moesten volgens
verwachting hun meerdere er
kennen in de Duitser Wolfgang
Freigang, die de 20 kilometer af
legde in precies 59 minuten.
De overwinning van Toonstra
was voor haar een verrassing,
ondanks het feit dat zij vorige
week tijdens de Nederlandse
crosskampioenschappen in
Wieringerwerf met een derde
plaats ook al goed presteerde.
„Ik ben vanaf november weer
met de opbouw bezig, maar
normaal, op mijn oude niveau,
train ik pas sinds enkele we
ken", verklaarde de gelukkige
Toonstra. „Dit geeft vertrou-
De wijze waarop zij won moet
haar goed hebben gedaan. Hal
verwege de race nam zij het ini
tiatief over van de Duitse Clau
dia Metzner en constateerde ze
tot haar verbazing dat niemand
in staat was haar te volgen. Stai-
cu, Barocsi en Sorokivskaja
hadden niet die klasse in huis
om Toonstra bij te benen. „Ter
wijl het toch niet in mijn bedoe
ling lag hen los te lopen", sprak
ze later.
Toonstra treedt over twee we
ken ook aan in de City Pier City
loop voor de 21 kilometer, een
afstand die voor haar toch min
of meer nieuw is. „Mijn toe
komst ligt op de weg. Uiteinde
lijk wil ik mij nog eens wagen
aan de marathon. Als ik dat doe
moet ik wel onder de 2.30 kun
nen lopen gezien mijn tijden op
de tien kilometer."
Die afstand wordt voor de at
lete uit Bilthoven "evenals twee
jaar geleden het belangrijkste
Een afstand ook waar
op zij zich moeiteloos voor het
EK in Helsinki moet kunnen
kwalificeren. Tonnie Dirks wil
dat ook wel, maar dan moet het
wel beter gaan dan afgelopen
zaterdag in Alphen.
De zo superieure Nederland
se crosskampioen van een week
geleden sjokte in de wedstrijd
bij de mannen vermoeid over
het parcours bij Alphen en ein
digde ergens in de midden
moot. „Dit moet ik ook niet
meer doen", zei de vertwijfeld
ogende Dirks. „Direct na zo'n
NK cross gaat het nooit goed
met mij. Misschien heb ik te
lang in een feeststemming ver
keerd."
„Als ik hem zo zie lopen denk
ik bij hem eerder aan een opko
mend griepje", zei toeschouwer
Gerard Nijboer, marathonloper
in ruste. Als Nijboer gelijk heeft
valt er voor Dirks deze week
weinig te kiezen, WK cross of de
finale van het Pickwick wegcir-
cuit, de CPC loop in Den Haag.
In de Twintig van Alphen,
vanaf de 15de kilometer gedo
mineerd door Wolfgang Frei
gang, ging de aandacht vooral
uit naar het optreden van Bert
van Vlaanderen. De nummer
drie op de marathon van het
WK in Stuttgart kwam voor het
eerst sinds bijna tweeëneenhal-
ve maand weer in een wedstrijd
in actie na een vervelende achil
lespeesblessure.
Van Vlaanderen, 14de in
1.00.52, toonde zich tevreden.
„Ik mis nog tempohardheid,
maar dat kan ook niet anders. Ik
heb vier weken helemaal niets
kunnen doen. Dat vreet aan je.
Pas de laatste weken ben ik
weer volop bezig. Dan valt zo'n
tijd hier in Alphen mij ontzet-'
tend mee, zeker gezien de om
standigheden die met de harde
wind behoorlijk zwaar waren."
De doelstellingen van Van
Vlaanderen voor dit jaar blijven
ongewijzigd. Geen EK, wel het
realiseren van een toptijd op de
marathon. „Deze week gaan we
een voorlopige planning ma
ken. Misschien nog een mara
thon in mei of juni, afhankelijk
de vorderingen. En zeker
in het najaar."
ATLETIEKMEDEWERKER
Met Regina Hazeleger-Van
Duyn, Joke Kleyweg en Paul
Overbeek bij de eerste tien Ne
derlanders hebben De Bataven
van zich doen spreken in de
Twintig van Alphen. Hazeleger
hield Kleyweg twaalf tellen ach
ter zich en scoorde met haar
vijftiende plaats in 53.21 het
beste. Overbeek werd 26ste in
1.03.18. Veteraan Henk van Vel-
zen verbaasde weer met een
knappe 32ste plaats (1.04.31).
Regina van Duyn heeft zich
definitief geworpen op de weg-
atletiek en dat legt haar voorals
nog geen windeieren. Zij nadert
de nationale top. Behalve win
nares Toonstra hoefde de Kat-
wijkse slechts gevestigde atletes
als Koens, Van der Linde, Beurs-
kens en Kamp voor zich te dul
den. Daar kwam nog bij dat Van
Duyn vanaf de eerste kilometers
alleen liep. „Met de tegenwind
was het zwaar", meldde de 28-
jarige atlete. „Ik wist wel dat Jo
ke dicht achter me zat, maar je
kunt ook niet gaan wachten. Als
ze me had kunnen inhalen, was
het voor ons alletwee wel voor
delig geweest."
Voor 1995 heeft Van Duyn
een marathon op het program
ma, dit jaar is het NK over de
halve afstand het doel. Volgen
de week maakt ze echter eerst
deel uit van een Bataven-team
tijdens het nationaal kampioen
schap Ekiden. Hier maakt ook
Joke Kleyweg haar opwachting.
Kleyweg scoorde in Alphen een
zelfde zestiende plaats als vori
ge week op de NK Cross, maar
de overeenkomst is slechts
schijn, gezien de negen buiten
landse atletes van plaats twee
tot tien. „Het ging veel beter",
aldus Kleyweg. „Ik ben rustig
gestart, maar kwam tussen vijf
en tien kilometer in mijn ritme
zodat ik wat kon inlopen. Alleen
op het laatste stuk langs het ka
naal heb je die wind, dus dan
kun je verder niet zo veel begin-
Overbeek werkte hard in het
winderige Alphen. Het leverde
hem een mooie klassering op.
„Ik zat in een goede groep", zei
de Haagse Bataaf. „Toch heb ik
na twaalf kilometer besloten
minder kopwerk te doen, omdat
ik wist dal het laatste stuk tegen
die wind in moest. Ais je blijft
sleuren, lig je er in die snoeihar
de slotkilometer zo af. Nu kon
ik er langer bijblijven."
Veteraan en cross-kampioen
Van Velzen moest het dit keer
op de weg afleggen tegen Over
beek. Toch bleek de Warmon-
der, in totaal ruim vijf jaar actief
in de atletiek, ook op de weg
straatlengten beter dan tevoren.
Met zijn 1.04.31 ontnam hij niet
alleen Bram Wassenaar het
clubrecord uit 1986, maar was
hij ook nog ruim drie minuten
sneller dan ooit op de twintig
kilometer.
Enigszins buiten de schijn
werpers maakte triatleet Jan van
der Marei indruk met de winst
in de businessloop over vijftien
kilometer. De man uit Ter Aar
hield in 49.08 onder meer de
gevestigde wegatlect John Bus-
kermolcn (49.21achter zich.
Grote afwezige in Alphen was
Jan-Dirk Hazeleger. Na een uit
glijder tijdens een training,
kampte de echtgenoot van Van
Duijn met rugklachten. Dankzij
fysiotherapie en medicijnen van
de Belgische arts Nuis is Haze
leger genoeg hersteld om de
training te hervatten, maar de
deelname aan de marathon van
Rotterdam is van de baan.
één
De Duitser Wolfgang Freigang domineerde zaterdag de laatste vijf kilometer v
Door een opgelopen voedsel
vergiftiging heeft Leidenaar Ka
miel Maase, momenteel stude
rend in het Texaanse Austin, dit
weekeinde de Amerikaanse stu
dentenkampioenschappen in
door in Indianapolis moeten
missen. Na een trip met het at-
letiekteam van zijn universiteit
lag de Bataaf vorige week enkele
dagen in het ziekenhuis. Nadat
was gebleken dat de blinde
darm niet was geïnfecteerd (bij
een teamgenoot was dat wel het
geval), mocht Maase thuis uit
zieken. Inmiddels heeft hij col
leges en training hervat. Naar
alle waarschijnlijkheid loopt hij
deze week al weer de 1500 me
ter in een UCLA-invitatiewed-
strijd.
Op haar.24ste verjaardag heeft
Brenda Sleeuwenhoek de Ame
rikaanse indoor-studententitel
op de 5.000 meter behaald. De
atlete van Avantri uit Schoon
hoven bleef de Britse Louise
Watson en Jennifer Rhines uit
de Verenigde Staten voor in de
strijd om de medailles.
Voor vrouwen is de 5000 me
ter een incourante afstand.
Blijkbaar was de onwennigheid
overgeslagen op de wedstrijdlei
ding, die de atletes één ronde
van 200 meter te veel liet lopen.
Sleeuwenhoeks tijd over 5.200
meter bedroeg 16.46,54, maar
het was onmogelijk een presta
tie over 5.000 meter te noteren.
Marko Koers uit Nijmegen
werd zaterdag tweede op de 800
meter. De 21-jarige atleet, die
werktuigbouwkunde studeert
aan de universiteit van Cham
paign in Illinois, was in de over
dekte Hoosier Dome 0,53 se
conde langzamer dan de Ameri
kaanse winnaar Parrilla, 1.47,77
tegen 1.48,30. Hij kwam niet in
de buurt van zijn persoonlijke
record op buitenbanen
(1.45,57).
Bosnische voorrijder op WK
Slavenko Likic stond zaterdag voor het eerst sinds twee jaar op
schaatsen. Het duurde 48,96 seconden, op de finishlijn viel de 19-
jarige Bosniër. Likic fungeerde op de 500 meter als voorrijder, op
uitnodiging van het organisatiecomité van het WK allround. Met
hulp van de Verenigde Naties was hij vanuit Sarajevo en via Zagreb,
Wenen, Kopenhagen naar Göteborg gevlogen. De Zweden leverden
daarmee hun bijdrage aan de hulp voor de slachtoffers van de bur
geroorlog in voormalig Joegoslavië.