UIT
Wacht even, ik heb nog wat'
V
Een neus waar niets mis mee is
'We hebben zeker driejaar
nodig om ons te bewijzen'
Rtv show
MAANDAG 14 MAART 1994
12
'Tussen Kunst en Kitschblijkt een succesfowiule
Ontbijt TV, een programma zonder ochtendhumeur
GESPROKEN
TV-Magazine:
,,lk ben ter verantwoording geroe
pen in het programma 'Ratel'.
Een boze mevrouw had er ernstig
bezwaar tegen dat ik een recept
had gegeven voor cavia. Je mag
mensen niet aanzetten tot het
opeten van je cavia, vond ze en
zeker niet 's morgens om een uur
of negen. 'Hoe laat dan wel?'
vroeg ik argeloos. 'Nou', zei ze.
'Opeen fatsoenlijk tijdstip. Een
uur of twee'."
Astrid Joosten in Humo:
„Ik zou nooit met iemand vrijen
zonder dat ik verliefd op hem ben,
laat staan dat ik ervoor zou beta
len."
idem:
„Sinds ik ook in een candid ca
mera-val ben getrapt, begrijp ik
hoe Lady Di en Prins Charles zich
gevoeld moeten hebben toen de
bandopnames van hun overspeli
ge telefoongesprekken uitlekten.
Ik heb er angstdromen van ge
had."
Presentratrice Paulien Huizinga in
de AVRO Bode:
„ledereen die met zijn hoofd op
de televisie is, wil aandacht. Dat
zit er van nature al in. Maar het is
niet zó, dat ik sta te stampvoeten
als ik geen aandacht krijg. Als het
niet meer lukt, ga ik wel in een
café staan of zo."
Peter-Jan Rens vindt zijn werk één
grote bruiloft. foto archief
Peter-Jan Reus in Privé:
„Mijn werk is eigenlijk één grote
bruiloft. Zo'n trouwerij hoeft dus
voor mij niet zo. Waarom zouden
Joke en ik trouwen? Ik hoef mijn
liefde voor haar niet op die ma
nier te bevestigen. Joke is mijn
vrouw. Punt uit! We kennen el
kaar al 15 jaar en we wonen nu 4
jaar samen. Prima zo. Daarbij,
voor veel mensen is zo'n huwelijk
toch een vorm van aandacht krij
gen. En ik krijg al genoeg aan
dacht."
Actrice Natasja Goedemans in
Story:
I k zie mezelf niet als sexy. nee.
Dat die Suzan in de serie 'Nie
mand de deur uit' pikant gekleed
gaat, ja, dat hoort erbij. Ze is een
losbol, een fladderaar. Ze wil met
de tijd mee en modieus gekleed
gaan. En het is bovendien ook
leuk om te zien. Ik wil ook niet in
truttige dingen lopen. Ik ben zelf
ook regelmatig op een house-par
ty te vinden, hoor."
Whoopi Goldberg in VARA TV-Ma-
gazine:
„Weet je wat een whoopee-kus-
sen is?. Dat is een rubberen
luchtkussen dat je onder je zitvlak
stopt om zachter te zitten. Als je
de stop er uittrekt, zegt dat ding
'prrrrt'. Ze hebben mij dus
Whoopi genoemd, omdat ik voort
durend dat geluid maakte."
Yvonne van den Hurk, alias Pam
Wesseling uit 'Pleidooi' in de AVRO
Bode:
„Ik word van de meeste program
ma's, zoals 'Flodder', 'GTST' of
'Onderweg naar morgen' op TV in
tens treurig. Ze zijn gemaakt om
de kassa van de producenten te
spekken. Als ik ernaar kijk, krijg
ik zo'n leeg gevoel. Ik kan er moe
deloos van worden als ik zie hoe
kijkers automatisch al die onzin
slikken. Het draait bijna altijd om
wie het met wie doet! Is er nou
echt niets beters te verzinnen? En
dat allemaal voor de kijkcijfers."
Actrice Geert de Jong in VARA TV-
Magazine:
„Half Nederland liep uit om de
film 'Schatjes' te zien. Mensen op
straat probeerden
me aan te raken. Ze
keken naar me alsof
ik van een andere
planeet kwam. Maar
wanneer je, zoals ik
in een dorp woont. ~W
dan is het succes -
snel over, hoor."
Klokkenspecialist F. Kats en presentator Cees van Drongelen bekijken een waardevolle vondst.
HILVERSUM TON DE JONG
GPD
M e komen met tassen en koffers
f vol. Met steekwagens en bestel
de A bussen als het moet. Soms zijn de
schilderijen of tafelbladen zo groot dat de
experts maar even mee naar buiten moeten
komen. Buiten, waar het volk voorheen sa
mendromde om zijn kunstobjecten te laten
taxeren. Maar de massa laat zich tegen
woordig wat beter beheersen met die vijf
verschillende toegangskaarten. Pardon?
Voor de opnamen van Tussen Kunst en
Kitsch zijn vijf soorten toegangskaarten no-
dig?
„Ja, het is een luxeprobleem", glimt pre
sentator/eindredacteur Cees van Dronge
len, „maar twéé verschillende entreebewij
zen bleken niet voldoende. En dus hanteren
we nu voor vijf uur opnamen vijf verschil
lende soorten kaarten."
Dat kwam zo. Toen het programma nog
in zijn jonge jaren was, de derde jaargang,,
is het in Zwolle een keer bijna uit de hand
gelopen. Een AVRO-medewerker die voor
suppoost moest spelen, kreeg rond de klok
van drie de onprettige taak om de staart
van de lange rij wachtenden naar huis te
sturen. Er zou, zo viel op dat moment te
voorzien, onvoldoende tijd resten om al
hun Chinese vazen, naïeve schilderijen,
porseleinen kopjes en art deco-lampen die
zelfde middag nog even aan een deskundi
ge blik te onderwerpen. Waarop de arme
boodschapper bijna de woede van het
Zwolse gepeupel aan den lijve moest voé
len. Van Drongelen: „Het was ongeveer de
opstand van het kaas- en broodvolk. Heel
logisch, trouwens. De zaken waren gewoon
slecht georganiseerd."
Uitverkocht huis
Maar na tien jaar morgen is de jubileum
uitzending vanuit Brugge heerst er geen
angst voor oproer meer. Niettemin: een uit
verkocht huis, keer op keer, en dan praten
we toch over 1100, 1200 bezoekers. Hoop-
vollen, die graag voor het oog van een tele
visiecamera zouden horen dat ze op een
rommelmarkt de slag van hun leven heb
ben geslagen, door er voor weinig geld een
schilderijtje weg te kapen dat bij nader in
zien het tienvoudige waard blijkt. Of liefst
nóg meer.
En de teleurgestelden? Die lopen net zo
vrolijk met hun ongeloof door naar de vol
gende expert, in de hoop dat die oma's an
tieke halsketting op hogere waarde zal
schatten. Of ze zeggen: „Wacht even, ik heb
nóg wat", en ze diepen een beschilderd pa
neeltje onder uit de tas dat vele malen
waardevoller is dan het object waar ze aan
vankelijk hun hoop op hadden gevestigd.
Er werden de afgelopen tien jaar zo'n 75
uitzendingen gemaakt. Nimmer kon Van
Drongelen bevroed hebben, dat zijn 'kind'
zo'n doorslaand en langlopend succes zou
worden. Nóg hoort hij het meedenkende
hoofd boekhouding in 1984 zeggen: 'Joh,
we moeten eens kunst uitleggen'. Zo ont
stond het idee om gewone mensen met
hun antieke bezittingen voor de camera te
halen, waar een deskundige die meege
brachte kostbaarheden op waarde zou
schatten.
De presentator herinnert zich nog goed
de proefuitzending. Op een woensdagmid
dag en opgenomen in het Singermuseum in
Laren. Daar dook pardoes een doodgewoon
heerschap op met een doek dat bij nader
inzien toch al gauw zo'n vijftien mille waard
bleek.
Musea
Sommige van de pronkstukken die particu
lieren meebrachten naar een van de uitzen
dingen belandden achteraf in musea, zo
waardevol bleken ze. Volgens Van Dronge
len zijn de meeste mensen gewoon be
nieuwd naar wat zo'n ding op zolder waard
is. Hij schrijft dat mede toe aan het feit dat
rommelmarkten en verzamelbeurzen de
laatste jaren een enorme vlucht hebben ge
nomen. „De mensen willen gewoon weten
of ze op zo'n beurs de mazzel van het jaar
hebben gekocht. Of juist niet, natuurlijk."
„Ie kunt zeggen dat al dat gepraat over de
wéarde van spullen hebberigheid in de
hand werkt, maar die informatie schept ook
inzicht in de markt. Dingen die vroeger in
de vuilnisbakken werden geflikkerd, blijken
dan ineens duizenden guldens waard te
zijn. Mensen worden zich op zo'n manier
bewust dat ze gebruikte artikelen niet zo
gauw moeten weggooien."
Vandaar dat Van Drongelen, die van de
AVRO-leiding met Tussen Kunst en Kitsch
voorlopig voor onbepaalde tijd door mag
gaan, van het programma vooral een kijker-
en consumentvriendelijk programma wil
maken. Met bij voorbeeld ook informatie
over behoud en herstel van kunstobjecten
van allerlei aard. Al is het alleen maar om te
voorkomen dat men nog eens op zo'n ze-
ventiende-eeuws paneeltje, dat ongetwij
feld twintig- dertigduizend gulden waard
zou zijn geweest, wanneer de eigenaar niet
zo klunzig had geprobeerd om de boel ei
genhandig een beetje op te poetsen. Van
Drongelen: „Dat gaat me dan aan het hart."
„Ik had vroeger een leraar kunstgeschie
denis, die ons voorhield dat je eigen be
schaving slechts een afgeleide is van wat er
in het verleden was. Dat idee kweekte ook
het besef dat wat vernietigd wordt, ook
nooit meer terugkomt. Kón komen. Of dat
nou de Akropolis is, of een prachtig kris
talglas uit Engeland. Wat weg is, is weg, en
dat is dan een verarming van je cultuur
goed. Dat besef had ik vrij vroeg, en dat is
gegroeid door die tien jaar met dit pro
gramma."
(Uitzending: morgenavond, 19.00 uur, Ne
derland 1)
Op de voorgrond presentatrice Karin de Groot met de medewerkers. foto ton kastermans
Na tweehonderd succes
volle voorstellingen in
het seizoen '92-'93 ging
gisteravond in Amsterdam Cyrano -
De Musical voor een tweede ronde
in première. In een afgeladen Carré
genoten de genodigden van de
amoureuze escapades van de be
roemdste neus van de wereld, ver
tolkt door Bill van Dijk, vers terug
uit Broadway. Mèt een verse opzet-
neus. De Nederlandse Cyrano ver
toont veel overeenkomsten met zijn
Amerikaanse broertje, maar wijkt
wat het opvallend reukorgaan van
de hoofdpersoon betreft enigszins
af. Bill krijgt in Carré een ander mo
delletje opgeplakt dan wat hem
avond aan avond in het Neil Simon
Theater op Broadway werd aapge-
Uiteraard waren op de première
alle 'bladen' en alle TV show-pro
gramma's die ons landje kent druk
filmend en schrijvend en fotografe
rend aanwezig. Op de party na af
loop werden de aanwezige be
roemdheden dan ook bestormd met
de vraag wat ze van de voorstelling
gevonden hadden. En natuurlijk
vond men het unaniem 'schitte
rend', 'fantóèèóstisch' en 'superge-
weldig'. En natuurlijk was men van
mening dat Bill van Dijk een sublie
me prestatie leverde. En natuurlijk
jubelde men ook gepast hevig over
Ryan van den Akker als Roxane en
de vertolking van Christian door
Danny de Munk. Op een première is
men immer himmelhoch jauch-
zend. 'Het Wereldje' -zelf op de voet
gevolgd door de camera's van AT 5
in verband met een flitsende Special
Report-documentaire voor de Am
sterdamse kabel TV- vroeg zich af
wat je te horen zou krijgen als je de
zaak nu eens ongebruikelijk omge-
foto frank fahrner keerd benaderde. Dus mengde Pan-
ducenten ook wel toevertrouwen."
Reinout -Arnie- Oerlemans: „Mis?
Welke miss? Miss Holland?" 'GTST'-
collega dokter Simon: „Ik houd niet
van musicals. Dus er is eigenlijk iets
mis met mij."
Ben Cramer kan helaas geen pro
fessioneel commentaar geven op
het gebeuren: „Ik heb de hele avond
spook gespeeld in Scheveningen en
kom net pas binnen." Ster van de
avond, Danny de Munk: „Een min
puntje? Geen een. We hebben heel
veel geleerd van het vorig seizoen
en van Broadway. Nu is het af. Het
is perfect." Sylvia Millecam: „Ik heb
alleen maar genoten. Als ik mensen
zó mooi hoor zingen, wat ik zelf niet
kan, dan ben ik een gelukkig mens."
En wat vindt de politiek van Neer-
lands nieuwste kassakraker? Ernst -
D '66- Bakker: „Het is een prachtige
voorstelling." Is dat een diplomatiek
antwoord? „Nee, dat is een eerlijk
antwoord. Tenslotte ben ik commis
saris van Carré en Carré is een
prachtig theater." Seth Gaaikema:
„Ik vind vooral die huilende meisjes
prachtig."
En tot slot de grote gelukkige van
de avond, Joop van den Ende: „Ik
zie wel dingetjes die fout gaan, maar
dat hoort erbij. Kritisch kijken is
mijn vak. Maar mis? Nee. Deze mu
sical is de mooiste die ik ooit heb
mogen produceren."
Vermoeid doch verheugd verlaat
'Het Wereldje' in een fraai AT 5
'eindshot' het pand. We hebben een
historische avond meegemaakt: we
hebben een musical gezien die. op
wat piepkleine moeizaam verkregen
kanttekeningen na. unaniem perfect
gevonden wordt. Rest ons dus niets
anders dan snel het nummer van de
speciale 'Cyrano-lijn' te vermelden:
020-4.200.200.
Pal naast de ingang van
de studio staat een
reusachtige koffieke
tel. Een enkele enkele gast van
Ontbijt TV maakt gebruik van
deze goedkope vorm van self
service. Presentatrice Karin de
Groot wordt bijgepoederd door
de dame van de schmink. Het is
nog vroeg, kwart over zeven.
Opmerkelijk relaxed worden de
laatste minuten voor het begin
van de uitzending gebruikt om
de puntjes op de i te zetten.
Het gaat er, zo vroeg in de
morgen, ontspannen aan toe.
Eindredacteur Jan van Galen:
„Een ochtendhumeur wordt
niet getolereerd. We vormen
een hechte ploeg die dag en
nacht met het werk bezig is, dat
maakt je kwetsbaar. Collegiali
teit houden we hoog in het
vaandel. We zijn begonnen met
vier redactieleden. Dat is geluk
kig uitgebreid naar zeven, plus
een producer. Maar dan nog
blijft het erg hard werken."
De KRO, NCRV en IKON ma
ken sinds begin dit jaar elke
werkdag tussen half acht en half
negen een uur Ontbijt TV. Per
uitzending heeft de ploeg een
kleine veertienduizend gulden
te besteden. „Met de nodige in
ventiviteit proberen we iedere
week weer om het er beter uit te
laten zien. Omdat het low bud
get is, hebben we geen eigen ca
meraploeg. Maar vorige week
hebben we toch onze eerste ei
gen reportages uitgezonden",
meldt Van Galen trots.
Studiogesprekken
In deze aflevering zijn de pro
grammamakers weer aangewe
zen op studiogesprekken. Bui
ten beeld tekent Cees Quax van
de ANWB met een dikke viltstift
de files op de kaart van Neder
land. „Gelukkig krijgen we daar
straks ook een computer voor",
zegt Van Galen. „De meeste kij
kers vinden die viltstift nogal
knullig."
Ontbijt TV staat bloot aan
veel kritiek. Het voornaamste
verwijt: er wordt radio op televi
sie gemaakt. Van Galen: „Maar
kijk eens naar CNN. Daar klep
pen ze soms wel tien minuten
door met één en het zelfde
postzegelplaatje. Wij maken te
levisie, dus willen we toch zo
veel mogelijk in beeld brengen.
Maar voor schitterende kijkre-
portages van twintig minuten
leent ons programma zich niet.
Het tempo moet hoog liggen.
Qchtendtelevisie hoort nog niet
bij de Nederlandse cultuur. Het
is nu nog de radio die 's och
tends aanstaat."
In het begin vroegen de pro
grammamakers van Ontbijt TV
zich geregeld af of de te inter
viewen personen wel bereid wa
ren in alle vroegte naar de stu
dio te komen. „Maar", vertelt
Van Galen, „ons is gebleken dat
de decision makers rond dit tijd
stip allang op zijn. Journalistiek
beginnen we al aardig ingenes
teld te raken. We worden in het
ANP of het journaal aange
haald. De kritiek die we over
ons heen krijgen, gaat dan ook
altijd over de vorm, niet over de
inhoud."
Van Galen is tamelijk hoopvol
gestemd over de toekomst van
Ontbijt TV. „Om ons echt te
kunnen bewijzen, hebben we
wel een jaar of drie nodig. De
tijd zal leren of Nederland Ont
bijt TV \vil."
De kijkcijfers zijn niet slecht.
Het tweede deel van het pro
gramma, tussen acht en half ne
gen, trekt gemiddeld 125.000
kijkers, met soms uitschieters
naar 180.000 kijkers.
Dat Ontbijt TV met een krap
budget moet werken, komt me
de doordat de AVRO dit seizoen
van deelname heeft afgezien.
„Als de AVRO volgend seizoen
mee zou doen, zou dat een
hoop van de problemen oplos
sen. De AVRO is niet onwelwil
lend, maar heeft andere priori
teiten gesteld en voor Via Ria
gekozen. Ik hoop dat we vol
gend seizoen gewoon door kun
nen gaan. Het liefst zouden we
dan tussen zeven en negen uur
een programma maken. Maar
dat kost ook weer meer."
Het concept heeft Van Galen
al in zijn hoofd. „Het eerste blok
zou sociaal economisch nieuws
moeten bevatten en na half ne
gen zouden we aan human in
terest kunnen doen."
Tijdens de STER na het Acht
uur-Journaal, verneemt Karin
de Groot dat een item vervalt.
Zij: „Je moet snel denken en
improviseren. Fouten maken
hoort er bij. Als ik al improvise
rende een fout maak, vind ik
dat niet erg. Dan moet ik daar
om lachen. Het is wel vervelend
als uit een gesprek niet komt
wat er uit moet komen of als de
kijker de indruk krijgt dat je je
slecht hebt voorbereid."
's Ochtends om vier uur
maakt De Groot al een begin
met haar voorbereiding op het
programma. „Als ik onder de
douche sta, heb ik al overal om
me heen papier op de grond lig
gen om me ondertussen voor te
bereiden. Het opstaan valt me
erg mee. In de week dat ik niet
voor Ontbijt TV werk, heb ik er
meer moeite mee om alles goed
te plannen en om zeven uur
wakker naast mijn bed te
staan."
da zich na het klaterend slotapplaus
onder de glitter en schitter met de
vraag 'Wat vond u nou (een heel
klein beetje) NIET leuk aan Cyrano?'
Een vraag waar met ge
paste verbazing op werd
gereageerd door het in
feestelijk tempo cham
pagne innemende pre
mière-publiek. Gert-Jan
Dróge: „Kind, hoe kun je
dat nu vragen op een
première. Op een pre
mière is toch altijd alles
mooi en prachtig? Dus
dat vind ik ook: mooi en
prachtig. En -schrijf dat
ook even op- aanstaande
zaterdag is mijn première
van 'De wereld volgens
G.B.J. Dróge'. Oók heel
belangrijk." Ruud Hen
driks, ex RTL 4-kanon:
„Het enige minpuntje is
dat de Amerikanen het
niet mooi genoeg vinden.
Misschien moeten we daar eens wat
ontwikkelingshulp naartoe sturen
Ook Jacques 'd Ancona, weer geheel
de oude, pardon jonge, na een grie
zelige operatie, weet niets fouts over
Cyrano op te merken. „Het begon
misschien een beetje aarzelend,
maar het is natuurlijk een première.
Er wordt heel mooi gezongen en
met name Danny vind ik heel op
merkelijk. Hij is nu écht de officier,
en niet meer het jongetje dat de of
ficier spéélt." Johnny Kraaykamp ju
nior: „Iets mis met Cyrano? Jawel.
Zijn neus. Hij is rijp voor dokter An-
dries Molenaar, die zou een goeie
klus aan hem hebben." Jos Brink:
„Het was fantóèstisch. Jammer voor
Broadway dat Bill van Dijk daar nu
weg is." Henk van der Meyden: „Ik
heb er niets mee te maken hoor!
Een minpuntje? Nee! Niets! Echt
niets. Niets!"
Meneer Ursul de Geer, mag ik u
een kritische vraag stellen? „Hè bah,
een kritische vraag." Dat doet u
toch ook altijd in uw
programma? „Nou
vooruit. Iets mis met
Cyrano? Nou, ik begrijp
niet waarom de sjaal
van De Guiche opeens
in het vaandel terecht
komt. Dat vind ik per
soonlijk wat onbegrij
pelijk. Maar voor de
rest vind ik het prach
tig. Goed dat ze die
scène met die nonnen
emit geknipt hebben."
Houdt u niet van non
nen? „O jawel hoor.
Maar zo is het sneller.
Spannender. En, schrijf
op: vooral Ryan van
den Akker is weer ge-
wel-dig." Aangenaam
onderuitgezakt achter
een glaasje champagne zit, omringd
door bewonderaars. Jacky Bow.
grootmeester van 'de ouderwetse
Spijt
Onlangs was hij nog te zien bij Ca
roline Tensen in 'Het spijt me'. Zeer
tot zijn spijt: „Ik vond het verschrik
kelijk." En wat vond de, naar eigen
zeggen 'oude rot in het vak' van
Cyrano? „Het is helemaal geen mu
sical. Het is een toneelstuk met mu
ziek. En er zit heel weinig humor in.
Maar het ziet er wel schitterend uit
en het is spectaculair Rob Fruit-
hof: „Mij heeft het niet echt ge
boeid. De tekst vind ik een soort
rijm dat maar een beetje stroomt en
de muziek vind ik niet spetterend
genoeg. Verder is het een zeer ver
zorgde show. Dat kun je deze pro-
V1GNET PANDA
Het
Wereldje
