Brandweer vreest een
smallere Engelendaal
'Niemand gebaat met in de fik steken'
Regio
Aalst wil vriendjes worden met Alphen
Provincie krijgt geen
schadeclaim van Alcom
Klok even teruggezet op landgoed
Milieureclame op verkiezingsborden
'Conflict jachtwerf uit dc Sjanie Waayer Stompwijks favoriet voor Dorpsraad
hand gelopen burenruzie' 'Ze weten dat ik mijn mond durf open te trekken'
ZATERDAG 12 MAART 1994
Met Belgische stadje Aal:
de gemeente Alphen a;
Rijn gevraagd om officiële
vriendschapshanden aan te
knopen. Het historische stadje,
op Jent na de grootste gemeen
te binnen de provincie Oost-
Vlaanderen, is al langere tijd op
zoek naar een Nederlandse
tnerstad. De Alphense poli-
;ageert ger
tiek i
op het verzoek
De leden van de
gemeen bestuurl
den deze week n
Alphense burger
itigd positie!
de Belgen.
den ingelicht over de toenade
ringspoging van Aalst. Burgers
zouden dan verder zelf het ini
tiatief moeten nemen. De ge
meente ziet weinig in officiële
vriendschapsbanden, omdat
een jumelage met een Belgische
gemeente past niet binnen het
buitenland-beleid van Alphen.
Aalst zo
parlnerger
Nederlandse
dicht bij huis houdt. Door de
korte afstand en de afwezigheid
van een taalbarrière kunnen
zonder problemen een groot
aantal inwoners deelnemen aan
uitwisselingsactiviteiten. Toen
verschillende historische steden
in Nederland afhaakten, klop
ten burgemeester en schepenen
van Aalst in december vorig jaar
aan bij de groeigemeente Al
phen. Ér zijn dan ook geen bij
zondere redenen
stadsbestuurders zich tot Al
phen hebben gericht. Naast het
feit dat beide gemeenten onge
veer even groot zijn en voorin
het telefoonboek staan, zijn er
geen in het oog springende
overeenkomsten.
Gemeentesecretaris G. de
Graaff heeft zijn Belgische colle
ga inmiddels uitgelegd dat het
aangaan van vriendschapsban
den binnen West-Europa voor
Alphen geen hoge prioriteit
heeft. De gemeente richt zich
liever op de Derde Wereld,
Oost-Europa en de Europese
Unie in het algemeen. Vanuit
Alphen worden op dit moment
al banden onderhouden met
het Poolse Jenenia Góra.
Desondanks bleven de Belgen
aandringen, terwijl ook De
Graaf zijn enthousiasme over
een mogelijke jumelage met
een Belgische stad niet onder
stoelen of banken stak. In een
toelichting schrijft de gemeen
tesecretaris over zijn goede er
varingen die hij in een vorige
functie heeft opgedaan met een
Belgische jumelage-partner.
Volgens hem kunnen Neder
landse bestuurders nog heel wat
leren van hun zuiderburen.
Of de Alphense bestuurders
zullen profiteren van contacten
met de Oostvlaamse stad, is
voorlopig nog zeer de vraag.
Voor de burgers van Alphen
staat de deur naar de stad met
het grootste carnavalsfeest van
heel België in ieder geval wa
genwijd open.
Vermiste kater Bruys terecht
De Siamese kater Faber van Joke Bruys is terecht. Er bleek uitein
delijk niets ernstigs aan de hand; het beest had waarschijnlijk ge-'
woon zin in een ommetje. Tot groot verdriet van de televisiester -
momenteel te zien in 'vreemde praktijken' en 'Toen was geluk heel
gewoon' - nam Faber op 1 maart de kuierlatten uit het huis van
Bruys in Wassenaar. Tot gisteren was hij spoorloos.
Een advertentiecampagne in de Wassenaarse huis-aan-huis-bla-'
den deze week waarin de kat met foto en al onder de aandacht
werd gebracht, leverde volgens de echtgenoot van Bruijs veel tele-|
foontjes op. ,,Een heleboel mensen hadden hem gezien, hij schijnt
zelfs over de Rijksstraatweg te zijn gegaan. Faber had denk ik het
voorjaar in zijn hoofd. Maar uiteindelijk kwam hij na tien dagen uit
eigen beweging weer binnenlopen. We weten nu wèl waar we hem
moeten zoeken als hij weer op stap gaat."
De gemeenteraadsverkiezingen
net achter de rug of de kamer-
Wat moet
zijn nog
verkiezingen komen er al
je dan met die verkiezingsborden die her en
der in de gemeente staan. Weghalen en over
een paar weken weer neerzetten? Dat kost al
leen maar tijd en geld. Óf moeten ze maar
blijven staan zodat de mensen nog even kun
nen nagenieten van de oude posters?" Dat is
ook niets.
De gemeente Alkemade heeft er iets op be
dacht. Alle borden in de gemeente worden
een dezer dagen met beplakt met reclame
posters voor het milieu, afkomstig van het
ministerie van vrom. Ze blijven hangen tot
half april, wanneer er weer verkiezingsposters
op de borden mogen worden aangebracht.
foto ben de bruyn
Voorschotenaren krijgen meer zeggenschap over kunstwerken
De gemeente Voorschoten wil
voorkomen dat bewoners in op
stand komen tegen de plaatsing
van kunstwerken in hun buurt.
Vandaar dat de inwoners van
Voorschoten nauw moeten
worden betrokken bij het plan
om de komende vier jaar op
acht plaatsen in het dorp beel
den neer te zetten. ,,Dat levert
misschien risicoloze kunst op,
maar dat moet dan maar als het
gaat om openbare ruimtes,"
vindt Groenlinks-raadslid Steef
Harlaar. „Als de bewoners het
kunstwerk elitair vinden en het
wordt in de fik gestoken, dan is
daar niemand bij gebaat."
De Voorschotense politiek
heeft deze week enthousiast ge
reageerd op het plan van het
college van B en W om nog voor
1998 het dorp te verfraaien met
acht beelden. Het Treubplein,
de twee stations en vijf andere
plekken kunnen volgens het
college best een kunstwerk ge
bruiken. Wel hamerden de frac
ties erop om de kunstwerken in
overleg met de buurt uit te kie
zen. Toestanden zoals met een
kunstwerk in park Adegeest, wil
de gemeente voorkomen. Het
object dat daar in 1983 werd
neergezet, kon de bewoners
niet bekoren. Het werd uitein
delijk in brand gestoken.
Het plan om een kunstwerk
neer te zetten in het midden
van de Leidseweg, ter hoogte
van de Zilverfabriek, vindt geen
gehoor bij D66-fractievoorzitter
Y. Molenkamp. Er moet daar
een metalen object komen, dat
voor een (klein) deel wordt gefi
nancierd door het Nederlands
Instituut voor Lastechniek, dat
aan de Leidseweg is gevestigd.
„Een metalen kunstwerk con
curreert met alles wat daar al
is," aldus Molenkamp. Volgens
haar is een plek even verderop,
richting brug, meer geschikt.
Wethouder M. Breunesse gaat
kijken of er iets valt te regelen.
Als alles doorgaat, telt Voor
schoten in 1998 negenenveertig
openbare kunstwerken. Het is
de bedoeling dat er tegen die
tijd een beeldenroute door het
dorp is samengesteld.
alkemade marieta kroft
De firma Alcom dient geen
schadeclaim in bij de provincie
Zuid-Holland. Alcom overwoog
enkele maanden geleden nog
'een fors schadebedrag met een
hoop nullen' op de provincie te
verhalen omdat deze weigerde
mee te werken aan de bouw van
een compostfabriek in Alkema
de. Alcom (een samenwerkings
verband van het Proav, West-
woude Management, Agry Sys
tems en Groen Recycling) wilde
in elk geval de voorbereidings-
kosten en de winstderving van
de provincie vergoed krijgen.
Wat de reden is van Alcom om
af te zien van de claim, wil
woordvoerder A. Booy van
Westwoude Management niet
kwijt.
Alcom doet al een jaar of vier
tevergeefs pogingen om een
compostinstallatie in Alkemade
van de grond te tillen. Eerst in
de Ruiten Troefhallen. Onder
druk van de plaatselijke bevol
king besloot de gemeente Alke
made geen bouwvergunning te
verlenen. Vervolgens richtte Al
com zich op de plek van Groen
Recycling aan de provinciale
weg in Rijpwetering. De ge
meente verleende alle mede
werking. Maar nu wilde de pro
vincie niet meewerken omdat
de installatie inbreuk doet op
het open polderlandschap. Uit
eindelijk heeft de provincie de
plannen van Alcom diep in de
ijskast gezet omdat ze momen
teel voldoende verwerkingsca
paciteit voor compostafval
heeft.
Volgens Booy is met dit be
sluit de firma Alcom niet naar
het graf gedragen. „We hebben
nog allerlei plannen. We probe
ren toch iets in de gemeente
Alkemade op poten te zetten. Of
het nu in de Ruiten Troefhallen
•of bij Groen Recycling of ergens'
anders is en of het nu om de
verwerking van GFT of andere
afval gaat, we zijn er nog volop
mee bezig."
Rapport in cle maak met knelpunten in Leiderdorp
De Leiderdorpse brandweer luidt de noodklok over de
slechte bereikbaarheid van sommige delen van de ge
meente. Binnenkort wordt een lijst met knelpunten op
gesteld, die tegen de zomer wordt gepresenteerd. Verder
heeft de brandweer uit oogpunt van bereikbaarheid zo
haar bedenkingen tegen versmalling van de Engelendaal.
De brandweer moet binnen zes
minuten na een alarmmelding
met de eerste wagen op de
plaats des onheils zijn. Nu lukt
dat in bijna alle gevallen, mede
door de gunstige ligging van de
kazerne aan de Simon Smitweg.
De chauffeurs van de ladder
en spuitwagens worden echter
steeds vaker geconfronteerd
met allerlei obstakels die vertra
gend werken. Drempels en
paaltjes zijn voorbeelden, maar
ook verkeerd geparkeerde au-
Vooral woonerven vormen
knelpunten. „Zolang iedereen
daar binnen de vakken par
keert, is er niets aan de hand.
Maar er hoeft er maar één ver
keerd te staan en de hele boel
slibt dicht," aldus brandweer
commandant A. Vons. Ook het
illegaal aan twee zijden van de
weg parkeren is de brandweer
een doorn in het oog. „Daar
door wordt het vaak zo smal dat
je er niet meer doorkomt."
De chauffeurs gaan binnen
kort de probleem-straten in
kaart brengen. Dit betekent dat
de spuitgasten op gezette tijden
'zo maar' gaan rondrijden in de
wagens. Maar een aantal slecht
bereikbare delen van de ge
meente is al bekend. Als voor
beeld noemt Vons de omgeving
van de Hoofdstraat in het Oude
Dorp, waar veel nauwe straatjes
aan weerszijden staan vol ge
parkeerd.
Vons is van zins bewoners-
brieven op te stellen om de Lei
derdorpers te wijzen op de ge
varen van hun parkeergedrag.
Dit gebeurt overigens pas als
het rapport met de knelpunten
uit is. De commandant hoopt
het rapport tegen de zomer
klaar te hebben om het vervol
gens te kunnen aanbieden aan
het college van B en W.
Verder volgt de brandweer de
discussie over de Engelendaal
met argusogen. Een mogelijke
versmalling en vooral de aanleg
van rotondes zouden haar voor
grote problemen stellen. „Als
het een beetje druk wordt, sta je
bij zo'n rotonde at snel een hal
ve minuut in de rij. En we heb
ben natuurlijk een strak sche
ma." Van de zes minuten die de
brandweer heeft na een alarm,
wordt al de helft opgeslokt door
het verzamelen van de vrijwilli
gers op de kazerne.
Vons kan zich wel vinden in
een busbaan, waarover ook het
alarmverkeer kan rijden. „Als
dit onderwerp ter sprake komt,
houden we zeker een warm
pleidooi voor zo'n aparte
strook. We kunnen er eigenlijk
niet buiten."
De commandant benadrukt
dat hij niet louter voor eigen pa
rochie predikt. „Ook de EHD en
de tegenwoordig regionaal wer
kende politie maken natuurlijk
gebruik van dezelfde Engelen
daal. Ook voor die instanties is
het van levensbelang dat er een
goede doorstroming is."
wassenaar Negentiende-eeuwse taferelen
speelden zich gisteren af in Park Rust en
Vreugd in Wassenaar. Burgemeester P.H.
Schoute bezocht het statige landgoed geheel
t stijl. Met een koets en een heuse lakei
kwam Schoute de sleutel van het onlangs ge
restaureerde monumentale toegangshek
overhandigen aan een vertegenwoordiger van
de stichting Rust en Vreugd. Het landgoed is
in erfpacht bij de gemeente, die daarom ver
plicht is het terrein en het hek te onderhou
den. De gemeente had echter mazzel, want
de stichting Rust en Vreugd was zelf ook be
reid om bij te dragen in de restauratiekosten
van het hek. foto
den haag/leiderdorp»
persbureau cerberus
Leiderdorper A. van Hecke had
een zakje met speeksel van een
van z'n kinderen meegenomen
voor de rechter. Als de rechter
dat liet onderzoeken op het ge
rechtelijk labaratorium, dan zou
keihard komen vast te staan dat
jachtwerf De Koning Keyzer uit
Leiderdorp giftige verfdampen
in zijn tuin blaast. Eigenlijk was
het een groot onrecht, vond Van
Hecke, dat hij zich in een kort
geding moest verantwoorden
voor zijn publiciteitacties tegen
de werf. De jachtwerf was in
zijn ogen zelf een veel grotere
boosdoener en daarom kwam
Van Hecke tijdens het kort ge
ding met een tegeneis. De
jachtwerf zou een boete moeten
krijgen voor het geval ze nog
een keer verf spuit.
De Haagse rechtbankpresi
dent mr. Westenberg voelde er
gisteren echter niets voor om
een beslissing" te nemen in de
zaak. „Het is eigenlijk niet veel
meer dan een fiks uit de hand
gelopen burenruzie", betoogde
de rechter, nadat beide partijen
over en weer hun beklag had
den gedaan. Van Hecke kon zijn
zakje speeksel houden. Beide
partijen moesten nog maar
eens rustig om de tafel gaan zit
ten. Het had voor de werf en
voor de buurman geen enkele
zin om elkaar te bestoken in in
gewikkelde juridische procedu
res, zei de rechter op bedaagde
toon. Lukt het niet om het con-
flit uit te spreken, dan wil hij
alsnog wel uitspraak doen in
het kort geding.
Jachtwerf De Koning Keyzer
had het kort geding aangespan
nen om een eind te maken aan
de 'lasterpraatjes' van buurman
Van Hecke over de werf. De
buurman heeft onder meer
pamfletten verspreid in de wijk
en een brief geschreven in het
Leiderdorps Weekblad waarin
de werf wordt beticht van
milieuverontreiniging. Dezelfde
beschuldiging stond te lezen op
een bord in Van Hecke's tuin.
De werf beweert zich echter
niet schuldig te maken aan het
spuiten met verf of een andere
vorm van ongeoorloofde
milieuverontreinging. Van Hec
ke zou daarom een rectificatie
in het weekblad moeten plaat
sen en ook alvast vijfduizend
gulden moeten betalen als
voorschot op een schadever-
goeding.
Rechtbankpresident Westen
berg merkte na het bestuderen
van een hele serie foto's echter
op dat de klachten van de buur
man toch niet helemaal verzon
nen kunnpn zijn.
stompwuk .judy nihof
Om haar te betitelen als de
'Stompwijkse caissière' in de
Dorpsraad, vindt Sjanie Waayer
te ver gaan. „Dat slaat nergens
op. Net alsof ik daarom in de
Dorpsraad ben gekozen. Ik
denk ook dat de mensen me
niet zozeer uit de winkel ken
nen, maar van de sport. Ik heb
gehandbald en in het bestuur
gezeten, en organiseer nog wel
Sjanie Waayer (40) stelde zich
enkele maanden geleden be
schikbaar voor de verkiezingen
voor de Dorpsraad en het was
meteen goed raak. Waayer haal
de veruit de meeste stemmen
binnen. „Dat had ik niet ver
wacht. De mensen hebben vre
selijk veel vertrouwen in me ge
steld." Waayer werd gevraagd
om mee te doen aan de verkie
zingen door. Dorpsraadlid Bea
van Bemmelen. Na het wegval
len van Carla Bregman, vreesde
Van Bemmelen dat het aandeel
van vrouwen in de Dorpsraad
minimaal zou worden. Waayer
aarzelde niet, want ook zij vindt
het belangrijk dat vrouwen goed
vertegenwoordigd zijn. „Anders
wordt het zo'n mannenwereld-
je. Vrouwen kijken toch soms
net even anders naar naai- de
dingen dan mannen." Waayer
hoeft niet lang na te denken
over de vraag waarom zoveel
mensen op haar hebben ge
stemd. „Ze weten dat ik mijn
mond open durf te trekken. En
ja, als ik me ergens voor inzet,
dan ga ik ervoor."
Waayer, moeder van drie kin
deren, is een geboren en geto
gen Stompwijkse, die gehecht is
aan haar dorp. „Ik zou niet in
een stad kunnen wonen." Kijkt
door het raam van haar nieuw
bouwwoning naar buiten over
de landerijen. „In een stad zou
ik me opgesloten voglen." Sinds
enige tijd werkt ze in de plaatse
lijke supermarkt. „Een paar
ochtendjes, gewoon omdat ik
het leuk vind." Want ze houdt
van mensen om zich heen en
het leggen van contacten. In dat
opzicht is Waayer aardig door
de wol geverfd. Jarenlang stond
ze achter een kraam op de
markt in Leiden.
Waayer denkt dat de Dorps
raad een prima schakel is tus
sen de inwoners van Stompwijk
en de gemeente Leidschendam.
„Mensen stappen niet zo snel
naar de gemeente, wel naar de
mensen van de Dorpsraad." In
middels de nieuwe Dorps
raad moet nog geïnstalleerd
worden is ze al diverse keren
door Stompwijkers aangespro
ken. Iemand klaagde bij haar
bijvoorbeeld over de herrie door
het legen van de glasbak, dat al
om half zeven 's ochtends zou
gebeuren. Of daar niet wat aan
gedaan kon worden. Waayer
vindt dat ze achter dat soort
vragen aan moet gaan. Toch
zijn er een paar punten die haar
speciale aandacht hebben. De
woningbouw voor alleenstaan
de jongeren bijvoorbeeld. Met
name voor deze groep wordt
volgens haar veel te weinig ge
bouwd. „Je komt hier als alleen
staande gewoon niet aan de
bak. Zelfs niet als je in je eentje'
een huis wilt kopen en je hebt
het geld ervoor klaar liggen. Ik
weet niet of ik er wat aan kan
doen, maar ik ga het proberen."
Ook het probleem van het
sluipverkeer zal ze de komende
vier jaar regelmatig aan de orde
stellen. „Ik weet wat het is, heb
zelf aan de Dr. van Noortstraat
gewoond. De weg is ook zo
slecht, je zit er te trillen in je
huis. Daar mag best minder
verkeer overheen." Als oplos
sing ziet Waayer de aanleg van
een nieuwe weg om Stompwijk
heen. Ook de aanleg van de
Landscheidingsweg, waarover
al ongeveer twintig jaar wordt
gesproken, zou al een hoop ver
lichting betekenen. Dat er soms1
zo lang gepraat moet worden
voor er iets wordt bereikt, daar1
kan Waayer met haar hoofd niet
bij. „Er is wel drie jaar gepraat
over de verbreding van de brug
bij de Huyssitterweg. Dan denk
ik: kan dat nou niet sneller."
Wat dat betreft zal het in de
Dorpsraad wennen worden,
denkt Waayer, die in de regel
snel spijkers met koppen slaat.
„Ik denk dat je er een behoorlij
ke portie geduld moet hebben."