Ik heb altijd goeie maatjes
met de klanten willen zijn
t
t
Dansen in een wolk van tule
Leiden Regio
Deze zomer nog gratis
parkeren aan Wantveld
I
I
Opa hoort half jaar eisen na
ontucht met z'n kleindochter
DINSDAG 1 MAART 1994
NOORDWUK PAUL DE VLIEGER
Dagjesmensen die komende
zomer het strand in Noordwijk
bezoeken kunnen het parkeer-
geld in hun zak houden. Het
Wantveld, Noordwijks grootste
parkeerterrein voor de strand-
gasten, blijft nog minimaal een
seizoen gratis. Niet eerder dan
in september willen burge
meester en wethouders van de
badplaats de gemeenteraad
een (nieuw) voorstel doen voor
het invoeren van een betaald
parkeren-systeem.
,,De gemeenteraad in zijn
nieuwe samenstelling zal met
fris elan zijn energie steken in
de beoordeling van de door het
college met hernieuwde geest
drift ontvouwde voorstellen op
het terrein van betaald parke
ren". schrijven B en W in een
mededeling aan de commissie
toerisme en financiën. Mooie
woorden die eigenlijk willen
zeggen: we komen er nu niet
uit. laten we het komende na
jaar nog een keer proberen.
Het wordt in september dan
de zoveelste keer dat Noord-
wijk een poging onderneemt
betaald-parkeren op grote
schaal in te voeren. Al meer
dan vijf jaar geleden werd be
sloten hier toe over te gaan.
omdat 'ook de dagtoerist dien
de mee te betalen aan het pro-
dukt Noordwijk'. Het leidde
drie jaar terug tot het beruchte
parkeerdebacle met de nooit
werkende slagbomen, dat
Noordwijk zes ton kostte. Be
gin dit jaar werden nieuwe
ideeën besproken - onder
meer verpachten van het
Wantveld aan een particulier -
maar over deze voorstellen
bleken raad en college niet op
één lijn te kunnen komen.
In de nieuwe voorstellen die
in september worden bespro
ken. wordt met alle elementen
die met de invoering van be
taald-parkeren samenhangen
rekening gehouden, zo belo
ven B en W. De kosten en de
opbrengsten uiteraard, maar
ook het te verwachten vlucht
gedrag van de automobilisten
en de verschillende soorten
maatregelen die daartegen zijn
Toon van Es een kwart eeuw discotheekportier
NOORDWIJK PAUL DE VLIEGER
De laatste jaren kwam het regel
matig voor dat er meisjes en
jongens binnenkwamen die zei
den: 'Toon, je moet de groeten
hebben van m'n vader en moe
der'. „Ja echt, die ouders ken
den mij uit de tijd dat ze zelf
gingen stappen. Mooi toch.
Complete generaties heb ik zien
langskomen. D'r zullen niet al te
veel collega's van me zijn, die
dat kunnen vertellen."
Toon van Es - 47, Hagenaar,
26 jaar getrouwd en kroegbaas
In zijn woonplaats - was 24 jaar
lang portier in Noordwijk. Tot
en met zondagavond. Toen be
leefde discotheek Club 71 aan
de Oude Zeeweg haar laatste
grote houseparty en was het
daarna ook voor Toon over en
uit. Op de plek van de disco ver
schijnen straks appartementen.
i,lk had graag de 25 jaar volge-
maakt, dat wel. Maar om me
nog eens in een nieuwe 'winkel'
té gaan waarmaken, daar heb ik
geen trek meer in. Het boek is
dicht. En het was een mooi
boek."
Een portier die liever een lol
letje trapt dan het achterwerk
van een lastige gast. Zo om
schrijft Van Es zich zelf. „Ik heb
er altijd naar gestreefd goeie
maatjes te zijn met de klanten
en dat is me meestal wel gelukt.
Op sommige momenten was
het bij mij in de hal zo gezellig,
dat het er drukker was dan bin
nen. Maar als er stront aan de
knikker was, stond ik natuurlijk
wel mijn mannetje. Daar ben je
tenslotte voor, om de orde in de
winkel te handhaven."
Van Es begon ooit het por-
tierswerk in discotheek Club 70
in Leiden, bij de stationsfiat.
„De portier daar was met een
mes gestoken door een klant. Ze
vroegen me of ik voor hem wil
de invallen. De bedoeling was
voor een paar weken, maar het
zijn dus uiteindelijk 24 jaren ge
worden." Die eerste weken van
Van Es waren voor hem meteen
de moeilijkste, herinnert hij
zich. „Toen ik kwam, was het
daar nogal onrustig. Dat blijkt
ook wel uit hoe het mijn voor
ganger was vergaan. In die 'eer
ste dagen heb ik er wel een stuk
of veertien knock-out moeten
laten gaan, voordat ik een
beetje rust in de tent had. Daar
na ging het goed."
Van Club 70 verhuisde Van Es
al snel naar Noordwijk waar hij
in de zaken van wijlen Van Hese
- „de beste baas die je je kan
voorstellen, zet dat maar in de
krant" - bij de deur kwam te
staan. Eerst in De Mira-Mar on
der het Palacehotel. Toen dat
afbrandde bij Casino en sinds
een jaar of vijftien in Club 71
Gasten weigeren heeft Toon
van Es de laatste jaren nauwe
lijks gedaan. „Je selecteert te
genwoordig op karakter en niet
op uiterlijk. Of ze moeten er ex
treem vies uitzien, maar dat is
een ander verhaal. Het komt er
dus op neer dat iedereen de
eerste keer naar binnen mag.
Maar als er rotzooi wordt ge
trapt, dan is het natuurlijk over
en komen ze er een volgende
keer niet meer in."
Vroeger lagen die criteria wel
anders. Van Es: „Ik heb de
stropdassentijd meegemaakt,
dan kwam je er zonder zo'n
dassie om je nek echt niet in.
Later was alleen een net over
hemd verplicht. Verder heb ik
meegemaakt dat de baas geen
jongens met lange haren in z'n
zaak wilde. Gelukkig is dat nu
allemaal wel anders. Iemand
met lange haren kan een hele
Toon van Es bij de deur van Club 71„Het liefst hield ik het gezellig, i
stond ik natuurlijk wel mijn mannetje."
beste gozer zijn en een kortge
knipte een kwijl, ja toch."
In zijn lange carrière als por
tier heeft Van Es de nodige rob
bertjes met klanten uitgevoch
ten. maar, zo verzekert hij, niet
al te vaak. „Laat het de laatste
tijd misschien één keer in de
twee jaar knokken geweest zijn.
Dat valt toch wel mee, hè? Dat
is nou juist een kwestie van
steeds vriendelijk blijven als
portier. Als je een agressieve
portier bent, dan kan dat lang
goed gaan, maar volgens mij
kom .je op een gegeven moment
de verkeerde tegen."
Bang is Van Es nooit geweest,
zegt-ie. „Ook niet als er tien te
genover me stonden, nee. Weet
je wat het is? Op zulke momen
ten moet je gebruik maken
je mensenkennis. Een groep
van een man of tien heeft altijd
een paar leiders, gasten met de
grootste bekken die de boel op
fokken. De rest stelt niks voor.
Wat je dus doet, is de grootste
belhamel eruit pikken en die leg
je neer. Vervolgens pak je dc
tweede met een grote bek en
die leg je ernaast. Klaar. Of ik ze
altijd wel kon neerleggen? Jawel,
als ik er een raak. dan gaat-ie
zitten."
Verdiend heeft Van Es trou
wens best in zijn tijd als portier.
„Maar vraag me niet hoeveel,
want dat zeg ik niet. Ik sta op de
loonlijst hier en kreeg verder
wel eens een fooitje van de
mensen als ze naar buiten gin
gen. Vroeger meer dan tegen
woordig, trouwens. Toen werk
ten ze op hun vijftiende, nu
hebben ze allemaal een studie
beursje. Of ik boos werd als ze
niets gaven? Nee. nooit. Ten
eerste heeft dat geen zin want
als er duizend mensen binnen
waren, waren er misschien vijf
tig die niks gaven. Bovendien,
mijn ervaring was dat als ik ook
de achtste keer vriendelijk bleef
tegen een klant die zonder fooi
wegging, dan kwam de negende
keer dat muntje toch wel."
Nu zijn portiersloopbaan ten
einde is, gaat Van Es zich hele
maal richten op zijn kroeg 'Rio
Deux' aan de Rijklof van Goens-
straat in Den Haag. Boven de
bar komt binnenlwrt de deur
van Club 71 te hangen. Een ge
schenk van Van Es' laatste baas,
Jan-Frank Rubingh. Want die
heeft dat ding toch niet meer
nodig. En Toon van Es, die be
waart er dierbare herinneringen
LEIDEN DORITH UGTVOET
In wolken van tule een tango
dansen. Alle variaties, inclusief
de fraaie knik met het hoofd,
beheersen. Applaus van het pu
bliek. omdat je samen zo mak
kelijk over de dansvloer zwiert.
Maar dat is schijn. Dansen is
sport, op de hogere niveaus
topsport zelfs. Niet voor niets is
het stijldansen begin dit jaar er
kend door de Nederlandse
Sport Federatie.
Anja Luik en Leo van der
Mee. die vorige maand de
Noordwijkse Krauthammer In
ternational prijs wonnen, trai
nen drie keer per week en vol
gen daarnaast geregeld privé-
lessen. Een dure hobby, zo
blijkt, want een uur privé-les
kost al snel 75 gulden en voor
dansschoenen tel je zo 200 gul
den neer. Een beetje dansjurk
kost inclusief losse sleep, pail
letten en andere versierselen al
gauw 2.500 gulden. En hoewel
ze toch al geen pondje mag
aankomen, kan Luik slechts één
t deze 'creatie' toe.
Ze wil per slot van rekening ver
mijden dat de jury en concur
renten haar na verloop van tijd
"kunnen uittekenen in die ene
jurk.
Het paar heeft er alle opoffe
ringen in tijd en geld voor over,
want Luik en Van der Mee noe
men zich 'bezeten van dansen'.
Tot nu toe lonen de inspannin
gen zich ook. In 1992 en 1993
werden ze Nederlands kam
pioen ballroom-dansen in de
hoogste amateurklasse. Ball
room is ook hun specialisatie.
„We hebben wel eens gepro
beerd om de latijns-amerikaan-
se dansen erbij te doen maar
dat is niet gelukt. I let kwa
op i
dat
ehaar
tijd tussen ballroom en latijns-
amerikaanse dansen moesten
verdelen. Het ballroom leed
daaronder, dus we zijn er snel
mee opgehouden", vertelt Luik.
een ex-Noordwijkse. die sinds
kort in Leiden woont.
F rustrerend
De sfeer, het samen iets berei
ken, de strijd en de spanning.
I let zijn allemaal elementen die
de danssport voor het duo aan
trekkelijk maken. Alleen het feit
dat dansen een jurysport is, vin
den ze soms frustrerend. „Je
kan de beste zijn en toch niet
winnen, want smaken verschil
len. Ook bij juryleden. De een
houdt van snelheid, de ander
ziet graag een lang paar dansen
of juist weer een kleiner stel",
zeggen Van der Mee en Luik.
Het stel danst nu drie-en-
een-half jaar met elkaar en
vormt ook buiten de dansvloer
een paar. „Dat is niet noodza
kelijk. maar wel gemakkelijk. Je
krijgt niet te maken met jaloezie
van een niet-dansende partner.
Je ziet dat dansparen daar nogal
eens op stuklopen", zegt Van
der Mee. ..Als de ander steeds
i de i
ekeii
s best frustrerend. Je kan de beste zijn e
den wedstrijden moet dansen,
is dat natuurlijk niet zo leuk
voor de niet-dansende partner",
geeft Luik toe.
Luik en Van der Mee zijn erg
blij met de Krauthammer Inter
national prijs die hen in staat
stelt om in juni een trainings
stage te lopen bij de wereldbe
roemde danser Steven Hilliard.
„Engeland is het mekka van de
dansport", is het oordeel van
Luik en Van der Mee. ..Tevoren
hadden we ons al voorgenomen
om. als we zouden winnen, het
geld zouden gebruiken voor een
dansstage in Engeland. Maar de
reis is nu geheel verzorgd", al
dus een tevreden Van der Mee.
„Ik stond echt even te 'shaken'
toen ik hoorde wat de prijs in
hield", zegt zijn lachende vrien
din.
Doel
De cursus zal hen een stapje
verder brengen naar het ge
wenste doel: een carrière als
professionals. Van der Mee
hoopt nog dit jaar een opleiding
af te ronden waardoor hij een
eigen danssschool kan begin
nrn. les m.iK p-i. n .i.iti wil
strijdparen en kan jureren bij
wedstrijden. „Ik hoop ooit in
elk geval voor een deel - van het
dansen te kunnen leven. De
prijs is een stapje in de goede
richting."
VRIJE TIJD
Ouderengvm
In het verzorgingstehuis Zijloe
ver wordt elke woensdag van
10.30-11.30 uur gymles voor ou
deren gegeven. Er zijn nog
plaatsen over voor nieuwe deel-
Opgave via telefoon-
r233208.
Afrika
Out in Africa' is de titel van de
lezing die de Afrika-stichting de
Boabab en de COC-Leiden op
donderdag 3 maart houden.
Onderwerp is de sociale positie
van homoseksuelen en traves
tieten in Kano in Noord-Nige-
ria. De engelstalige lezing be
gint om 19.30 uur in het COC-
gebouw aan de Lange Gracht.
Klaverjassen
In de kantine van voetbalver
eniging LFC aan de Boshuizer-
kade wordt vrijdag 4 maart een
sjoel- en klaverjasavond gehou
den. Aanvang 20 uur.
Rockgroep
De Rotterdamse rockformatie
De Doppelgangers treedt zater
dag 5 maart op in jongerencen
trum Stathuys. De band won in
1993 de Grote i'rijs van Neder
land. Iedereen is vanaf 21 uur
welkom aan de Brcestraat. En
tree 7,50.
Postzegels
De postzegelsvereniging Phila-
telica houdt op zaterdag 5
maart een postzcgelbeurs in de
kantine van het Dr. Visser 't
Hooftlyceum aan de Kager
straat, de beurs duurt van 10-
16.30 uur.
Salsa
In café Goeie Mie (Nieuwe
Beestenmarkt) treedt zaterdag 5
maart de salsaband Enos op.
Aanvang 2130 uur.
Vrijwilligers
De meidenopvanggroep stich
ting De Mare zoekt vrijwilligers
om meisjes op te vangen die
problemen hebben, zoals be
dreiging. mishandeling of in
cest. Informatie via telefoon
071-419394.
NAGERECHT
EEN GOEDE RAAD: STEM WD.
Wol deze
gemeente
nodig
heeft.
Meineed
Een discotheekhouder uit
Heemstede wist gisteren niet
wat hem overkwam bij de Leid-
se politierechter. Hij legde on
der ede een verklaring af in het
voordeel van een verdachte,
werd vervolgens beschuldigd
van meineed en naar hét poli
tiebureau weggevoerd. Dat was
nog nooit eerder gebeurd bij het
Leidse kantongerecht.
De discotheekhouder was ko
men getuigen voor een plaats
genoot. een fors gebouwde bok
ser/judoka die een tijd geleden
een voetganger op de parallel-
boulevard in Noordwijk zou
hebben mishandeld. De voet
ganger stak de weg over. de
Heemstedenaar moest hard
voor hem remmen en vervol
gens onstond een kort handge
meen. Daarbij zou het slachtof
fer een klap op de kaak hebben
gekregen, De politie constateer
de overigens geen zware ver-
Wonding; slechts een lichte
zwelling op het gezicht.
De judoka moest opboksen
tegen diverse belastende getui
genverklaringen. Drie mensen
hadden geconstateerd dat de
verdachte na de noodstop uit
zijn auto was gesprongen en na
een korte woordenwisseling had
uitgehaald.
Volgens de Heemstedenaar
was er weinig aan de hand ge
weest. „Ik reed daar met nor
male snelheid. Die voetganger
stak plotseling schuin de weg
over. naast het zebrapad. Ik
stopte, omdat ik dacht dat hij
iets wilde vragen. Dc man
opende echter mijn portier en
begon me uit te schelden. Toen
heb ik hem een duw gegeven.
Geslagen heb ik niet."
De verklaring van de verdach
te werd bevestigd door de even
eens zwaar gebouwde disco
theekhouder, een kennis van de
Heemstedenaar. Deze reed ach
ter zijn plaatsgenoot, moest
derhalve ook stoppen en con
stateerde dat er geduwd werd.
„Ik heb niet waargenomen dat
er iemand geslagen werd."
Officier van justitie J. van Ek,
die bekend staat om zijn stren
ge manier van optreden, geloof
de niets van dat verhaal. „Mijn
heer staat hier gewoon te liegen.
Hij komt hier als getuige ineens
uit de lucht vallen en verklaart
dan iets dat haaks staat op de
overige verklaringen. Ik heb dat
vaker meegemaakt, dat een
kennis van een verdachte nog
even een verhaal komt ophan
gen om te helpen. Wij nemen
meineed zeer hoog op. We
moeten wel, ander blijft er van
het rechtssysteem niets over",
aldus Van Ek. Het proces-ver
baal werd ter plekke opgemaakt
en de getuige kon direct met de
politie, altijd aanwezig om orde
te houden in de rechtszaal, ver
trekken.
De advocate van de verdachte
was waarschijnlijk zeer verrast
door het wegvallen van haar
kroongetuige, maar ze liet daar
niets van merken. „Ik acht mis
handeling niet bewezen. Ter
plaatse is namelijk een vlucht
heuvel aanwezig en enkele ver-
keerszuilen, die het zicht op de
weg belemmeren. Mijn cliënt
heeft de voetganger daardoor
niet goed kunnen zien en moest
plotseling remmen. Wat er
daarna gebeurd is, is door te
genstrijdigheden in de verkla
ringen niet duidelijk, maar ik
hou het er op dat er geduwd is.
Als mijn cliënt zou slaan zou
dat, gezien zijn kracht en vecht
sportervaring. veel grotere ge
volgen gehad moeten hebben",
stelde ze.
Kantonrechter Van Leeuwen
hield het toch maar op mishan
deling, maar beperkte de boete
omdat er nauwelijks sprake was
van letsel: 350 gulden. Over de
mogelijke meineed had hij ook
wel zo zijn gedachten. „Die
man is waarschijnlijk niet eens
in Noordwijk geweest op de be
wuste dag. Maar dat gaan we
dus uitzoeken."
Discriminatie
Een vechtpartij met aanzienlijk
grotere gevolgen had zich een
tijd terug afgespeeld in Leiden.
Een jeugdige Leidse was slaags
geraakt met een Marokkaanse,
naar aanleiding van een racisti
sche scheldpartij. De Marok
kaanse zou aan haar haren van
de fiets zijn getrokken en tegen
de grond zijn geslagen. En toen
had zich een typisch vrouwelij
ke vechtpartij afgespeeld: met
veel bijten en krabben, waarbij
beide partijen de nodige ver
wondingen hadden opgelopen.
Volgens de Marokkaanse
fietste ze met haar moeder
langs een groepje jongeren, dat
enkele zeer beledigende opmer
kingen maakte. Toen ze rea
geerde resulteerde dat in een
kloppartij, waarbij haar onder
meer de haren het uit het hoofd
werden getrokken.
„Er werd inderdaad wel het
een en ander geroepen, maar
toen ze afstapte zei ik direct dat
het maar een grapje was. De
Marokkaanse zette echter haar
bril af. legde haar tas neer en gaf
me een duw. En toen zijn de za
ken uit de hand gelopen", aldus
de Leidse.
Kantonrechter Van leeuwen
achtte het onwaarschijnlijk dat
de Marokkaanse het gevecht
zou zijn begonnen, omdat ze
tegenover een overmacht stond.
Volgens de advocate van de
Leidse was er van discriminatie
in het geval van haar cliënte in
elk geval geen sprake, omdat
deze een Marokkaanse vriend
heeft.
Voor Van Ek maakte het alle
maal niet zoveel uit. „Er is ge
slagen. daar gaat het mij om.
Discriminatie is niet ten laste
gelegd. Die vechtpartij had ver
meden kunnen worden en
daarom eis ik 400 gulden boe
te."
Van leeuwen zag toch wel
wat schuld aan twee kanten en
hield het uiteindelijk op 250
gulden boete.
LEIDEN PERSBUREAU CERBERUS
De ene helft van de familie gelooft de 74-jarige
grootvader. De andere helft kiest voor de Klein
dochter die zegt misbruikt te zijn. Gisteren zaten
ze in groten getale bij de Leidse politierechter
waar de 74-jarige llillegommer alle aantijgingen
van officier van justitie, mr. I. van Ek, ontkende.
De aanklager zelf bleek zelfs niet te geloven dat
de verdachte ontkende: „Volgens mij ontkent
meneer eigenlijk niet echt, maar heeft hij gewoon
een andere lezing van het geheel, iets wat ik wel
meer zie in dit soort zaken". De aanklager eiste
zes maanden cel wegens ontucht. „Dat is dc
hoogste straf die ik hier bij de politierechter, mag
vragen. Ik wil daarmee een signaal geven naar an
dere opa's die dit soort dingen doen", aldus Van
Ek. Hij tipte zelfs een andere manier voor groot
vaders die aan hun gerief willen komen; „Ik denk
daarbij aan commerciële sex."
Volgens het nu 21-jarige slachtoffer begon opa
haar op 10-jarige leeftijd te benaderen als hij op
paste. Hij zou dc slaapkamer binnen zijn gegaan
en bij haar in bed zijn gekropen. Om haar daarna
te betasten. Dat betasten zou in de jaren erna
door ziin doorgegaan. „Op verjaardagen probeer
de hij bij het zoenen zijn tong in mijn mond te
stoppen. Ik kreeg ook altijd extra geld van hem.
Dat mocht ik tegen niemand zeggen. In de keu
ken greep hij mij van achter bij mijn borstenzo
las politierechter, mr. R. van I .eeuwen, gisteren
een bloemlezing uit de verklaringen van het
slachtoffer voor. De verdachte zegt dat hij moge
lijk weieens 'per ongeluk' de borsten van zijn
kleinkind heeft aangeraakt. „Maar dat was bij het
troosten, /.e kwam vaak bij mij, ook in de tijd dat
ze problemen met haar ouders had." De llille
gommer kon geen enkele verklaring voor het feit
geven waarom het slachtoffer een in zijn ogen
valse aangifte had gedaan. De kleindochter deed
de aangifte toen zij enige tijd geleden een aantal
maanden in therapie ging.
Verdachtes raadsman, mr. L Heukels, die erva
ring had opgedaan in de volgens hem 'grootste
zedenaffaire van Nederland', de Rhenense ver
krachtingen. had daarvan geleerd dat slachtoffers
niet altijd geloofd moeten worden. „Daar bleken
meisjes gruwelijke details over verkrachtingen te
hebben verteld, terwijl later bleek dat ze nog
maagd waren." De raadsman bepleitte vrijspraak,
maar vroeg de rechter ook terugverwijzing naar
de rechter-commissaris voor nader onderzoek.
„Het slachtoffer heeft ook al een keer over een
aanranding door een ander gesproken en heeft
een borstverklciningsoperatie ondergaan, moge
lijk heeft ze daar trauma's van. Dat had bij het
vooronderzoek niet buiten beschouwing gelaten
mogen worden."
Rechter Van Leeuwen zal over twee weken
schriftelijk uitspraak doen. Als hij tot een veroor
deling komt zal de raadsman in beroep gaan bij
het gerechtshof in Den Haag, kondigde mr. Heu
kels gisteren na de zitting al aan.
