Macedonië is ongewenst kind van Europa Stunten met luiers en soepen mag U Feiten Meningen Tijd voor een boycot van Athene Adro VRIJDAG 18 FEBRUARI 1994 Twee jaar geleden was het nog een klucht. Een Griekse discjockey riep zijn luisteraars op om Nederlandse produkten te boycot ten. Nederland zou namelijk voorop lopen bij het verkrijgen van internationale erken ning van Macedonië. Dat kon Athene niet toleren. Hoewel de boycot uiteindelijk wei nig voorstelde is de Griekse obsessie met Macedonië er niet minder om geworden. Woensdag kondigde Athene een embargo af tegen het buurland en sloot het de haven van Thessaloniki voor goederen van en uit Skopje. Het Griekse besluit is van alle kanten scherp veroordeeld. EU-functionarissen ventileerden gisteren de mening dat Grie kenland illegaal heeft gehandeld door op ei gen houtje een buitengrens van de Europe se Unie te sluiten. Amerika dat militairen heeft gelegerd in Macedonië sprak zijn ernstige bezorgdheid uit. Athene heeft ver zoeken de maatregelen in te trekken echter hooghartig van de hand gewezen. Inmiddels heeft Griekenland met nieuwe maatregelen gedreigd. Het is niet uitgeslo ten dat alle Griekse havens voor goederen met bestemming Macedonië worden geslo ten. De bevoorrading vanuit Bulgarije dat de havenstad Burgas als alternatief heeft aangeboden is erg omslachtig en kost baar. Macedonië zal dan ook al op korte termijn met ernstige tekorten te kampen krijgen. Dat is ook de opzet van het Griekse embargo. Wie niet horen wil moet maar voelen, zo redeneert Athene, dat twee jaar geleden al een lange lijst met eisen in Skop je heeft gedeponeerd. Aanvankelijk kreeg Athene internationaal nog wel enige steun voor zijn standpunt, maar die sympathie is veranderd in mede lijden. De afgelopen weken zijn Rusland, de Verenigde Staten en Australië in navol ging van de meeste lidstaten van de Eu ropese Unie, waaronder Nederland tot erkenning overgegaan. De Nederlandse mi nister Kooijmans (buitenlandse zaken) heeft juist deze dagen een onderhoud met zijn Macedonische ambtsgenoot. Grieken land voelt zich in de steek gelaten. Het is niet de enige klap die Athene re centelijk heeft moeten incasseren. Ook in het conflict in Bosnië heeft Griekenland het onderspit moeten delven. Het afkondigen door de NAVO van een ultimatum aan het adres van de Bosnische Serviërs was tegen het zere been van de Grieken. Die hadden daags daarvoor als voorzitter van de Eu ropese Unie krachtig optreden van 'Brussel' nog weten te voorkomen. Griekenland voelt zich verwant met het orthodoxe Servië, dat het als bondgenoot ziet in de eeuwige strijd tegen aartsvijand Turkije. Uit ooggetuigen-verslagen uit Bel grado blijkt steeds weer dat het aan Griekse produkten niet ontbreekt. Athene, dat zelf ook veel hinder ondervindt van het door de Verenigde Naties afgekondigde embargo te gen rest-Joegoslavië, staat oogluikend toe dat er toch goederen richting Servië worden verscheept. Al wordt dat in Athene in alle toonaarden ontkend. Het 'straffen' van het zwakke Macedonië is één manier om de frustraties af te reage ren. Het eigenmachtige optreden van Athe ne kan echter niet door de beugel. Brussel moet niet alleen zeggen dat het embargo 'niet verenigbaar is met de spelregels van de Europese Unie' (commissaris Hans van den Broek gisteren), maar dat ook laten merken. Hoe? Allereerst door Griekenland een ul timatum te stellen. Als de boycot van Mace donië direct wordt stopgezet, draait de EU de subsidiekraan dicht. Het geld dat op die manier*vrijkomt wordt gebruikt om Skopje uit het moeras te helpen. Er kan een lucht brug worden geopend waarmee Macedonië dat midden in de winter nog maar voor veertien dagen brandstof heeft wordt be voorraad. Blijft Athene desondanks volharden dan is er altijd nog de mogelijkheid van een eco nomische boycot. Als vakantiegangers mas saal wegblijven en Griekse olijfolie, druiven en feta geen afeet meer vinden, dan zege viert wellicht ook in Griekenland het gezon de verstand. HANS JACOBS ONNO HAVERMANS De Europese Commissie heeft gisteren fel gereageerd op het woensdag afgekon digde Griekse embargo te gen buurland Macedonië. Commissievoorzitter Delors zei dat de stap niet in de geest is van het Unie-ver drag. Nederland heeft 'met verontrusting' kennis geno men vim het embargo. Den Haag liet weten dat het Griekse besluit de economi sche positie van Macedonië aantast en een bedreiging vormt voor de politieke sta biliteit in de regio. Neder land roept beide partijen op hun geschillen aan de on derhandelingstafel op te lossen. MACEDONIË Het lossen van het Russische vrachtschip Gudosnik Mour in de haven van Thessaloniki is gisteren gestaakt nadat Griekenland een embargo heeft afgekondigd op voor Ma cedonië bestemde goederen. foto epa Hoofdstad: Skopje Aantal inwoners: 2 miljoen 65% Macedoniërs, 21% Albane zen, 4,8% Turken in 1991 Oppervlakte: 25.713 km2 Griekenland: 131.000, Neder land 40.844 Bevolkingsdichtheid: 64 Nederland 368 per km2 Talen: Macedonisch, Servisch, Albanees, Turks Macedonië heeft geschokt gereageerd op het Griekse besluit het consulaat in Skopje te sluiten en het gebruik van de havenstad Thessaloniki te verbieden. Voor de wankele economie van de arm lastige voormalige Joegoslavische deelrepubliek kunnen deze maatregelen de doodsteek beteke nen. Ook kan onder druk van de Macedonische nationalisten de positie van de gematigde rege ring in gevaar komen, waardoor er op de Balkan een nieuwe conflicthaard bijkomt. Eeuwenlang is het ruige bergland, met zijn kleine, vruchtbare valeien in het zuidoosten van de Balkan, twistappel tussen vele volkeren. Ma cedonië is het ongewenste kind van de door strijd verscheurde Joegosla vische familie. Een verstoten repu bliek begin déze eeuw door de Turken verlaten, door Bulgaren be streden, door Grieken gehaat, door Serviërs geminacht en door Albane zen opgeëist. En nu door Athene van de buitenwereld afgesneden. De Griekse premier Papandreou zei dat hij tot'de maatregelen was ge dwongen door 'de toegenomen on verzettelijkheid van Skopje'. Skopje is de Griekse benaming voor Mace donië. Athene wil dat de Macedo niërs de naam van hun republiek, hun vlag en grondwet zo wijzigen dat ze geen aanspraak maken op Grieks erfgoed of grondgebied. Toe geven aan de Griekse eisen rede lijk of niet zou voor de Macedoni sche regering politieke zelfmoord betekenen en de extreme nationalis ten in het land in de kaart spelen. ALLEENRECHT Athene meent het alleenrecht te hebben op het gebruik van de term Macedonië het patent hierop is 3.000 jaar geleden al gedeponeerd en iedereen moet daarvan afblijven. Dat de regering in Skopje vasthoudt aan de geografisch juiste naam ziet Athene behalve als een belediging, ook als een bedreiging. Skopje maakt daarmee impliciet aanspraak op de aansluitende Griekse provin- Automobilisten in Skopje staan in de rij voor een benzinestation. Brandstof is schaars in Macedo nië. cie Macedonië. Inderdaad streven de extreme nationalisten in Skopje her eniging na van alle gebieden in Griekenland, Bulgarije en Albanië die tot 1913 tot 'Macedonië' behoor den. Het gaat nog om een minder heid, maar wel een die door het Griekse fanatisme steeds meer weer klank vindt. Athene heeft meer noten op haar zang. Zo moet de ster van Vergina verdwijnen van de rood-gouden vlag van Macedonië. De ster, gevonden bij het graf van Philippus II, de vader van Alexander de Grote, behoort Griekenland toe. Het lijkt allemaal erg kinderachtig, maar de Grieken kunnen er niet om lachen. Tot voor kort wisten ze internationa le erkenning van Macedonië op deze gronden tegen te houden. Die strijd is echter verloren. Na het merendeel van de lidstaten van de Europese Unie erkende vorige week de Vere nigde Staten Macedonië, zij het on der de door de Verenigde Naties voorgestelde compromisnaam: Voormalige Joegoslavische Repu bliek Macedonië (Fyrom). VREES Serieuzer is de Griekse wens dat Ma cedonië nog eens. expliciet in zijn Grondwet vastlegt geen gebiedsaan- foto epa spraken te maken, al zou het niet te veel gevraagd zijn om een zelfde eis te deponeren op het bord van Athe ne. Tenslotte heeft het dunbevolkte Macedonië op dit moment meer te vrezen van het militair en econo misch sterkere Griekenland, dan omgekeerd. Het Joegoslavische federale leger (JNA) heeft Macedonië begin 1992 zonder slag of stoot verlaten, maar met medenemen van alle materiaal. En daarbij is geen stopcontact verge ten. Het Macedonische leger be schikt over zo'n 30.000 licht bewa pende manschappen. Griekenland stelt daar 162.500 man tegenover. Maar ook anderszins zou Macedonië het wel uit zijn hoofd laten om de zuiderbuur aan te vallen. Die kan immers een beroep doen op assis tentie van zijn vijfden NAVO-bond- genoten. Macedonië was van de zes Joegosla vische deelrepublieken de minst ontwikkelde. De verplichte VN-boy- cot van Servië en Montenegro, de oorlog in Bosnië, de geïsoleerde lig ging èn het door Grieks toedoen uit blijven van erkennning, heeft die si tuatie alleen maar verslechterd. Skopje is sinds het uiteenvallen van Joegoslavië in feite economisch af hankelijk geworden van Grieken land. Ruim driekwart van alle importen en met name de olie-aanvoer verloopt via de Griekse havenstad Thessalo niki. Macedonië heeft een olievoor raad die net toereikend is voor vijf tien dagen. Dagelijks importeert het 5.000 ton olie- en aardolieproduk- ten. Er is weliswaar een raffinaderij, maar petroleum, teer en kerosine worden uitsluitend uit of via Grie kenland betrokken. Bulgarije en an dere landen leveren slechts een frac tie van de produkten die Macedonië nodig heeft. De Griekse boycot maakt de situatie kritiek. Sociale onrust in Macedonië zou voor de buurlanden Servië voorop aanleiding kunnen zijn om ander maal in dit gebied nieuwe grenzen te trekken. Dan is de chaos op de Bal kan compleet. Athene doet er goed aan zich dat nog eens te bedenken. LEIDEN HANS JACOBS I NAIROBI De knisperigheic van nieuw geld 'Geld, er kleeff BBZESE0BI bloed aan van r W - geweldAan dl frase uit een lïflL.liedje van het li gendarischedl NeerlandsHoo moet ik dagelijks denken als ft weer eens zo'n verfomfaaid briefje van tien of twintig Kenj aanse shilling in handen ge- drukt krijg. Maar in Kenya kletj aan de kleinere coupures niet alleen bloed. Er kleeft van allq hande vuiligheid aan, waardoj de briefjes onleesbaar en on handelbaar worden Het publiek heeft al vaak over het vuile geld geklaagd bij Ke nya's Centrale Bank. Die geeft; toe dat het treurig gesteld is m de conditie van bankbiljetten, Maar volgens bankdirekteur Cheserem is het veel te duur o| i steeds weer nieuwe, knisperigi briefjes in roulatie te brengen en dat dat ook helemaal niet i nodig zou zijn als de Kenyanei maar wat voorzichtiger om sprongen met hun geld. Wat dat laatste argument be treft, moet ik de heer Cheserei groot gelijk geven. Een voor beeld. Ben je in de supermarkt de kassa bijna genaderd, dan duurt het vaak nog een hele tij voor je aan de beurt bent omd de klant voor je allerlei tijdro vende capriolen moet uithalen voordat zijn geld tevoorschijni getoverd. Het komt uit sokken onderbroeken, bh's, afgetrapte schoenen, mouwen en hoofd deksels. En ging het dan nog maar om schone kledingstuk ken, alla, maar vaak ben je noodzaakt je neus af te wendei De meest populaire 'portemon nee' is overigens de zakdoek. De bankbiljetten worden heel klein gevouwen en in een zak doek gestopt waarna er vele knopen in worden gelegd. Ik had laatst een mevrouw voor me die na de ontknoping al haar geld aan de cassière gaf, flink haar neus in de zakdoek snoot en vervolgens het wissel geld er weer fraai in wegmoffe de. Maakt een briefje van tien of twintig een keer een ronde langs al deze kledingstukken vaak onbedekte ledematen, da is het niet zo verwonderlijk dat ze er na afloop niet zo smakelij meer uitzien. Daar is geen Cen trale Bank tegen opgewassen. Door deze onverkwikkelijke praktijken begint ook president Moi z'n gezicht te verliezep. Niet alleen omdat de contouref van zijn trotse beeltenis op de meeste briefjes totaal vervaagd is en hij daardoor anoniem is geworden, maar vooral vanwe ge een recentelijk besluit van d Centrale Bank. Die vond in een van haar kluizen stapels spik splinternieuwe maar verouder de bankbiljetten met het hoofd van Mois voorganger Kenyatta en besloot ze, kennelijk uit ui terste noodzaak, in roulatie te brengen. Een grotere vernede ring is nauwelijks denkbaar voor een Afrikaans leider. j De vraag is alleen hoe lang die Kenyatta-briefjes fris en herken baar zullen blijven. Laatst zagil een ernstig door lepra aangetal te man die wat geld vanonder z'n bandages vandaan haalde - en er dikke schilfers afklopte al: vorens het aan een handelaar tl overhandigen. Dergelijke schil fers geven de biljetten natuurlij wel weer iets van hun oorspron kelijke knisperigheid terug, maar verder. FRANS VAN DEN HOUDT CORRESPONDENT Nieuwe wet maakt korte metten met prijskartels WIM STEVENHAGEN Mensen die graag een meubel met-een-merk willen, kennen het verschijnsel. Waar je ook komt, in de plaatselijke meubel winkel of in één van de grote warenhuizen, overal betaal je tot op de gulden hetzelfde voor het leuke Gelderlandbankje of het comfortabele Auping-bed. Maar ook in het klein kun je aanlopen tegen winkeliers die wel heel eensgezind zijn in hun prijsbeleid: de luiers van Pam pers en Libero kosten overal hetzelfde en zelfs voor de soe pen van Unox betaal je overal evenveel. Dat komt omdat Nederland een kartelparadijs is. Zo op het eer ste gezicht lijkt het of de onder nemers elkaar doodconcurre- ren, maar in de praktijk valt dat wel mee. Er zijn weinig landen waar de prijsafspraken tussen bedrijven zo lang stand hebben gehouden. Met een radicale ommezwaai wil staatssecretaris Van Rooy (economische zaken) daaraan nu een eind maken. Vroeger was het zo dat prijsaf spraken mochten worden ge maakt, tenzij ze werden verbo den. Nu komt er een algeheel verbod waarvan slechts in uit zonderlijke gevallen wordt afge weken. De vinnige aanpak van de kartelvorming is niet hele maal nieuw. Onder druk van zware Europese eisen is Van Rooy al een tijdje bezig de con sument weer te geven waar hij recht op heeft: het eerlijke spel van vraag en aanbod, vrije con currentie. Dat hebben de makelaars ge- merkt. Ze hebben met de hete adem van Van Rooy in hun nek besloten hun vaste tarieven af te schaffen. Voortaan gelden 'slechts' adviesprijzen. Hoewel de makelaars er natuurlijk baat bij hebben de klant die prijs ook te laten betalen, heeft de verko per van een huis nu op zijn minst de mogelijkheid af te din gen. Het verbod op prijsafspraken zal de grote supermarkten wel kom zijn. Ze slaan elkaar in de concurrentieslag graag met steeds lagere prijzen om de oren. Vroeger konden de win kels lang niet altijd zo ver gaan als ze wilden. De leveranciers van luiers, waspoeder en voe dingsmiddelen hanteren 'consumenten-adviesprijzen' die in de praktijk ook worden gehanteerd. In het verleden weigerden grote leveranciers zelfs te leveren aan supermarkten die wilden stun ten met hun produkten. Uit vrees voor prijsbederf, wat kan uitdraaien op wegsmeltende winstmarges, werd de toevoer naar de 'raddraaier' stopgezet. Tegenwoordig zullen ze er zo snel niet meer voor uitkomen dat wordt gedreigd met een boycot, omdat de rechter daar snel korte metten mee maakt. Peter Stuyts is algemeen-direc teurvan supermarktketen Kon- mar. Daarvoor was hij directeur van Bas van der Heijden, een concern dat graag klanten lokte met lage prijzen. Hij heeft me nig conflict met grote leveran ciers moeten uitvechten als hij bijvoorbeeld demerksoepen te goedkoop in het schap zette. Stuyts is tevreden over de voor genomen maatregel. „Als daar door ook maar eens bepaalde bedrijven worden aangepakt", zegt hij, zonder namen te noe men. „Gelukkig zijn de prijsbin dingen van groente, fruit en zui- velprodukten al eerder losgela ten. Dus van deze produkten kunnen we zelf de prijs al bepa len. Nu nog enkele andere pro dukten die we verkopen", aldus Stuyts, die inmiddels wel zover is dat hij niet meer zwicht voor het dreigement dat de leveran tie wordt gestaakt: „Eén ding is zeker: ik wens niet te worden geboycot." Het principe van vaste prijzen geldt zeker ook in de meubel branche. Winkeliers maken er geen geheim van dat bijvoor beeld de bankjes van Jan des Bouvrie in het hele land voor dezelfde prijs worden verkocht. Korting mag niet van de fabri kant. Hoewel dit duidelijk een van de voorbeelden is waar volgens de staatssecretaris misbruik wordt gemaakt van een economische machtspositie, zijn niet alle winkeliers blij met de vrijere concurrentie. J. Seip, eigenaar van twee meubelwinkels in Rot terdam, vindt het verbod 'een slechte zaak voor de kleine mid denstander'. Zelfheeft hij als dealer van verschillende grote meubelfabrikanten te maken met vastgestelde verkoopprij - zen en dat mag van hem zo blij ven. „Die adviesprijs functio neerde voor veel winkeliers als een persoonlijke bescherming tegen de grotere zaken. Deze bescherming valt nu weg." Seip vreest daarbij niet voor zijn eigen bedrijven. „De vergrote concurrentie durven we best aan. Uiteindelijk gaat het om de verhouding tussen prijs en kwa liteit. En om de service natuur lijk." Eén voorspelling staat bij voorbaat vast: het verbod op kartels zal de kleine midden stand zeker niet verleiden tot een regen van onbezonnen stuntprijzen. Maar de grote su permarkten en warenhuizen zullen ongetwijfeld nog wat van zich laten horen. In de fietsenbranche verandert er naar verwachting nauwelijks iets door het voorgenomen kar telverbod. De 'bewaker van het tweewieler-kartel', het Centraal Bureau van de Rijwielhandel, is vorig jaar opgedoekt. Bij deze instantie, die controleerde of de prijsafspraken tussen handela ren en fabrikant 'netjes' werden nageleefd, waren vrijwel alle producenten aangesloten. Win keliers die zich niet hielden aan de vastgestelde prijzen, wachtte een onverbiddelijk oordeel: geen merkfïetsen meer. Volgens de bedrijfsleider van een tweewielerzaak houden de handelaren zich nog altijd aan de adviesprijzen van de fabri kanten. Hij heeft daar een een voudige verklaring voor: „De winstmarge op een fiets is hooguit 28 procent. Dat is zo laag dat niemand onder de prijs gaat zitten". ROTTERDAM EVERT NUKAMP W6 ZIJU g£2iq m 8EK) M PW rn KJOÊJ V6EL ..•ALS mg- IHÊMSEW TteguM- &6M Aütfl fOODIé) STugEW WÉ- Hfclt «qfcJTÊ mo, (VIETopffEüfc t ew Ai$ p/r Nou UW ^E0EUW lATSsl we', éioh! tar MiEiwiof Vie fmto op vm tupem pöofre NOU èÉgft V SCRH-PEÊtN É&X- A4M QEMOtf H VA ?°MT-IE OfWT EN BART VERKADE

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 2