Trappen of getrapt worden Boeken uit de Vlaamse pot Tolkin schreef nachtmerrie over de bizarre leedindustrie Nederlands beste columnist Boeken Duizend-en-een-nacht en het echte Aladdin verhaal Hella Haasse gastschrijver aan Sorbonne AMSTERDAM ANP Nederlandse schrijvers kunnen voortaan ook een gastdocent schap vervullen in Parijs. Hella S. Haasse zal de eerste Neder landse auteur zijn die in het na jaar naar de Sorbonne in de Franse hoofdstad wordt uitge zonden. Ze zal er één a twee maanden blijven. Vorig jaar startte het Literair Produktie- fonds met gastdocentschappen in de Europese steden Londen. München en Berlijn. Die Europese programma's werden ingesteld uit onvrede met de bestaande gastdocent schappen in de VS. Schrijvers verbleven daar voor negen maanden aan de University of Texas in Austin en de University of Minnesota in Michigan. Die writer-in-residence-plaatsen zijn inmiddels opgeheven. Wel zal er eens in de twee jaar, voor een periode van vier maanden, een schrijver worden uitgezon den naar de University of Mi chigan in Ann Arbor. Ook over weegt het Produktiefonds naar New York te gaan. Er worden onderhandelingen gevoerd met de City University of New York en de Colombia University al daar. Mogelijk zullen Neder landse schrijvers daar drie we ken blijven om een aantal colle ges te geven. Een vast gastdo centschap zit er waarschijnlijk niet in. Afgelopen jaar waren writer in residence A.F.Th, van der Heij den (Berlijn), Margriet de Moor (München) en J. Bernlef (Lon den). JEUGDBOEKEN ir RECENSIE CASPER MARKESTEIJN sabeth Marain, Driftbuien Houtekiet, 24,90. s I vander Heyden, Gedachten komen in nacht Tekeningen Klaas Verplancke. le Houtekiet. 24,90 let is net alsof Elisabeth Ma- lin en Gil vander Heyden even ij elkaar in de keuken gekeken ebben. De twee bekende laamse auteurs laten in hun ieuwe kinderboeken (voor 10 i lar en ouder) een weduwe met nén of meer kinderen in hun erhaal optreden en in beide evallen is sprake van een nieu we relatie van moeders kant. In Driftbuien van Marain n ekt moeder Maité Stijnen met aar drie kinderen Jen, Fien en 'oet in bij 'Oompje', zoals moe der graag \vil dat de kinderen haar nieuwe vriend noemen. Oompje is nogal wat ouder dan Maité, woont in een joekel van een huis met een enorme tuin, doet iets onduidelijks in de ar cheologie en is daartoe soms op expeditie. Gelukkig is hij erg aardig. Probleempjes zijn er natuur lijk ook. De kinderen vinden bij voorbeeld dat moeder te weinig aandacht voor hen heeft nu ze zich weer volop aan haar werk kan wijden: het tekenen van vlinders. Op de nieuwe school gaat alles ook niet altijd van een leien dakje, maar echt ernstige obstructies zijn er eigenlijk niet. Althans, dat maakt de schrijfster niet duidelijk. Elisabeth Marain blijft in alles wat te vluchtig. Dat is jammer, want een gegeven als dit biedt meer mogelijkheden. Bij Gil vander Heyden is het Wim die in Gedachten komen in de nacht geen vader meer heeft. Omdat Wim ziek is geweest en aan moet sterken, gaat hij met zijn moeder naar zee. Wim ont moet daar Nibian, met wie iets vreemds aan de hand is. Ze is met haar moeder in het dorp ondergedoken, omdat haar va der in Kameroen haar de dag na haar elfde verjaardag zal komen halen. Noch Nibian, noch haar moeder willen terug naar Afrika. Bovendien krijgt Nibian 's nachts gedachten die haar va der haar 'stuurt', maar die Ni bian alleen bovengronds kun nen bereiken. Om zowel letterlijk als figuur lijk aan haar vader te ontko men, graaft Nibian een onder gronds hol op een terrein waar een golfbaan moet komen. Zo iets kan natuurlijk niet goed gaan. Door het werk van bulldo zers stort de ingang van Nibians schuilplaats in. Met hulp van de ook al wat geheimzinnige ex- gedetineerde Dodo weet Wim Nibian op het nippertje te red den en heeft er een vriendin voor het leven bij. Aangezien moeder intussen een nieuwe vriend heeft opgedaan, vallen er na de herstelperiode aan zee twee brieven op één dag in de bus: Eén voor moeder, één voor Wim. Vooral door al die geheimzin nige toestanden met de vader van Nibian, is Gedachten komen in de nacht een intrigerend boek, waarin de nieuwe relatie van Wims moeder niet nodig was geweest voor een boeiend verhaal. Gil vander Heyden had de ruimte die dan over was ge bleven beter kunnen gebruiken om Wim en Nibian verder uit te diepen. Frank Gale heeft besloten zijn leven te beteren. Hij zal zijn buitenechtelijke relatie beëindi gen, zijn vrouw alles opbiechten en haar dan de keus te laten of ze, met een schone lei met hem - en hun dochtertje - verder wil gaan. Zorgvuldig regisseert hij de laatste lunch met zijn maitresse en het tijdstip waarop zijn vrouw zijn biechtbrief zal lezen. Maar de bekeerde huis vader komt na de lunch vast te zitten in het verkeer. Vanuit de auto belt hij naar het vliegveld, waar vrouw en kind reeds ge reed staan om het vliegtuig naar Acapulco te nemen. Daar, in een vakantiepark in Mexico zou hij haar de brief laten lezen, en in een ontspannen sfeer zou al les dan weer goed komen... Maar zijn vrouw blijkt al bij het inpakken der koffers de brief te hebben gevonden en snauwt Frank nu per autotelefoon hele maal niet vergevingsgezind af. Toch neemt zij het vliegtuig, dat Frank dus mist. Het vliegtuig stort neer - alle inzittenden slaan te pletter cn verbranden. En Frank wordt het onderwerp van een pikzwarte geschiedenis. Als de toch al gefrustreerde Frank wordt geconfronteerd met de dood van zijn vrouw en kind, terwijl hij juist zijn hele bestaan afhankelijk had ge maakt van hun vergiffenis, gaat het helemaal mis. In het media spektakel dat meteen rond de ramp losbarst had Frank als De Man Die De Rampvlucht Miste een treurige held kunnen wor den. Maar, overmand door angst, verdriet en vooral schuld gevoelens wordt hij iets heel an ders. Stil en onhandelbaar en gekweld door de vrees dat zijn mislukte poging zijn huwelijk te redden uitkomt, wordt hij het zwartgallig middelpunt van een afgrijselijk wrange vertoning. Michael Tolldn tekent met scherpe pen de kleffe p.r.-deken van hypocrisie die eerst door de vliegmaatschappij, later door journalisten over de nabestaan den van de ramp wordt uitge gooid. Bedrijfspsychologen, rouwconsulenten met hun vier- fasen-receptuur, een assorti ment geestelijken en wat de leed-industrie ook maar te bie den heeft - het is er allemaal in de hotels waar de nabestaanden zolang in collectieve treur-qua- rantaine worden gehouden. Tolkin maakte eerder naam met de roman en gelijknamige film The Player, waarin het on derwerp juist wel zijn omgeving weet te sturen. Maar in Onder de Doden gunt de schrijver zijn hoofdpersoon geen moment respijt: in een reeks bizarre ge beurtenissen zet die zichzelf wanhopig en hopeloos te kak ken - letterlijk zelfs - en de pers en de nabestaandenpaaiers van de luchtvaartmaatschappij ko men stapje voor stapje achter zijn privé-drama. Onder deze overbelichting begeven Franks zenuwen het finaal. Hij is ver lamd van angst - precies zoals in die nachtmerrie waarin je wilt wegrennen, maar geen cen timeter vooruit komt. Onder de Doden is een boek waar je pijn in je buik van krijgt; niet van het lachen, al doe je dat ook wel bij het lezen van de pa rodieën op de leed-begelei dingsindustrie. maar van de wijze waarop Michael Tolkin beheerst een akelig herkenbare nachtmerrie op papier zet. Heerlijk naar om te lezen! - (ummer en de harde werkelijkheid van militaire dienst: Gedichten op lantaarnpalen DOETINCHEM NPA De dichter Simon Vinkenoog is op 18 maart één van de promi nente gasten bij de onthulling van het poëzieproject in Doe- tinchem. Met nog zeventien Nederlandse dichters is hij bin nenkort 'voor eeuwig' met een gedicht (of een gedeelte ervan) vertegenwoordigd op de sokkels van achttien lantaarpalen in de binnenstad. Doetinchem heeft zich in middels verzekerd van de poëti sche bijdragen van achttien dichters, variërend van de po pulaire religieuze dichteres Nel Benschop tot Vijftiger Gerrit Kouwenaar. Ze kregen allemaal het dringende verzoek om bin nen de beschikbare ruimte op de door Theo van Koot ontwor pen paal te blijven. Een groot aantal van hen bleek daar niet gevoelig voor en nam de dich terlijke vrijheid om al te lijvige verzen in te sturen. Ijzergieterij Vulcanus, die de sokkels en de plaatjes waarop de gedichten komen in produktie heeft, zoekt nog naar een oplossing voor dit probleem. Het gaat overigens om bestaande gedichten, met uitzondering van de bijdrage van Jan Kal. Zijn pennevrucht is speciaal voor deze gelegenheid gemaakt. De straks vereeuwigde dich ters zijn: H.H. ter Balkt, Nel Benschop, Carla Bogaards, Hans Bouma, Fleur Bourgonje, Remco Campert, Jan G. Elburg, Liselore Gerritsen, Jan Kal, Ger rit Kouwenaar, Hanny Michae- lis. Diana Ozon, Jean Pierre Ra- wie, Kees Stip, Simon Vinken oog, Elly de Waard, Rogi Wieg en Willem Wilmink. politiek totdat hij bevriend raakt met Steven Sithole, een verbit terde jonge Zuidafrikaan. Bert Bakker, 257 pagina's, 39,90. - Edith Wharton, Ethan Fra me. Novelle over de arme boer Ethan Frome die met zijn zieke lijke \touw Zeena letterlijk en fi guurlijk in een isolement leeft. De komst van Zeena's bekoor lijke nicht Mattie maakt duide lijk dat Ethan gevangen zit in normen en waarden en niet de moed heeft zich los te breken. Prometheus, 119 pagina's, 24,90. - Rita Mae Brown, Venusnijd. Roman over galeriehoudster Mary Frazier Armstrong die te horen krijgt dat ze kanker heeft en nog maar enkele uren te le ven heeft. Ze schrijft vriend en vijand een brief waarin ze er rond voor uitkomt hoe ze oven hen denkt en dat ze lesbisch is. Die brieven zijn al onderweg als de patiënt te horen krijgt dat ze geen kanker heeft maar slechts een milde vorm van bronchitis. Bert Bakker, 313 pagina's, 39,90. - Bas Heijne, Vlees en bloed. Negen verhalen over verwach ting en verlies, hartstocht en onthechting. Prometheus. 154 pagina's, 24,90. - Kees van Beijnum. Hier zijn leeuwen. Debuutroman over Hans Kolk, een eenzelvige oude man die in een psychiatrische inrichting verblijft. In de jaren twintig trok hij naar Afrika. Als lid van een medische expeditie redt hij de Afrikaan Nkongo en samen reizen ze naar New York. Nijgh Van Ditmar, 249 pagi na's, 34,90. rBOEKEN RECENSIE ROB VOOREN oos van Zomeren, Zomeren Winter, met ikeningen van Peter Vos De Arbeiders pers, 24,90 per boek. edere krant met enig zelfres- lect heeft een welbespraakte olumnist in dienst, die in ge ratte en beknopte woorden het eed van de wereld, de overtre- ling in de sport of de lulligheid an de man bespreekt. Co- umns zijn bij voorkeur erudiet, [eestig en vooral kort. Zij vatten n zeer kort bestek alle tragiek :n waanzin samen, die men el- Iers in de krant uitvoeriger en aaier tegenkomt. Natuurlijk is de columnist zei len een onderknuppel van een ournalist. Geest, verfijning, ver- riogen tot relativering en cherpte van pen zijn geen ei- en die men een eenvoudige irantenman of -vrouw stelt, lok de literaire schrijver is zei len geschikt, gewend als hij is ian lange verhalen en romans, och ken ik zo twee uitzonde- ingen, Remco Campert, die eutige stukjes in de Volkskrant loet, en Koos van Zomeren, de >este Nederlandse columnist ran altijd. Van Zomeren schrijft in NRC landelsblad, links onderaan op Ie voorpagina, nu al ruim een aar dagelijks een perfecte co urtin. Over zichzelf, over vogels n andere dieren, over natuur in milieu, over literatuur, over Ie liefde, over bekenden en on- lekenden, over dood en over le- 'en. Zijn inspiratie is grenze- oos. Zelfs uit onmacht ontstaan de irachtigste stukjes, zoals in Maëstro!', waarin Mozart inspi- eert tot déze gedreven passage: r a BOEKEN RECENSIE LETTY STAM Het verhaal van Aladdin en de wonder lamp. Vertaling Richard van Leeuwen Uitgeverij Bulaaq/Kritak, 22,50 De vertellingen van duizend-en-een-nacht, deel 1 /2 Vertaling Richard van Leeuwen met illustraties van Jean-Paul Franssens. Uitgeverij Bulaaq, deel 1 en 2 gebonden 95.=, paperback per deel 39,90 Aladdin-kauwgom, Aladdin- stickers, Aladdin-multomap- pen: in de hausse aan produk- ten rondom de zo populaire tekenfilm verscheen nu ook het boek Het verhaal van Alad din en de wonderlamp bij Bu laaq/Kritak. Daaruit blijkt dat er weinig Arabisch aan Aladdin is. Zo woont hij in China. En volgens vertaler Richard van Leeuwen is het een sprookje om te denken dat Aladdin uit de originele Duizend-en-een- nacht stamt. Naar alle waar schijnlijkheid is de jongen een Europees verzinsel, bedacht door de oriëntalist Antoine Galland. Hij was de man die begin achttiende eeuw de sprookjes in het Frans vertaalde en zo het boek in Europa introdu ceerde. De verhalen sloegen zo enorm aan dat 'letterpiraten', zoals Van Leeuwen ze in zijn nawoord noemt, het boek in rap tempo vertaalden. En zo vrij waren naar eigen inzicht de sprookjes te bewerken of .Y. Kummer kreeg in 1968 bekendheid als indrukwek- ende vertaler van de onvergetelijke roman Reis naar het inde van de nacht van Louis-Ferdinand Céline 1894-1961). In 1971 verzorgde, nu E. Kummer, de uitga- e Van de ene dood naar de andere, waarin een keuze uit iéline's niet mis te verstane antisemitische pamfletten irerd opgenomen met een even ondubbelzinnig oordeel an de vertaler. Em. Kummer debuteerde in 1990 met de oman Afscheid in Meudon. De titel verwijst naar de laats waar Céline zijn laatste jaren sleet. Het boek sug- preert een afscheid van Céline, met wie Kunjmer zich, sker wat zijn militairistisch verleden betreft, vereenzel- igde. Maar hij komt niet los van de Fransman. IDEN NICO KEUNING Je lok bij lezing van Kummers veede roman, Helden zijn wart, doen bepaalde beschrij ngen sterk denken aan Céline, breekt er in vele passages een gen, rustiger en beschouwen- er geluid door. Dat melancho- sche deuntje klinkt op uit be- :hrijvingen over de jeugd van «n Lasalle bij zijn oom en tan- in Nederland en uit de soms leemoedige bekentenissen van fcgheid en eenzaamheid in het ger in Marokko en Indo-Chi- Aanvankelijk moet Lasalle als h ranse jongen zijn weg vinden i het saaie vooroorlogse Ne- i erland. Door zijn vereenzelvi- ng met de helden uit zijn boe- in (Tarzan, d'Artagnan) vecht asalle zich vooruit schippe- :nd tussen voor- en tegenstan- ers, vrienden en vijanden. Hij ert de taal van de straat, de 5 ethoden om ontzag af te ivingen. Maar voordat hij klaar voor zijn reis naar het helden- om, moet hij afscheid nemen in wat hem het dierbaarste is: iet zijn oom in de grote leren 0 uteuil boeken lezen, "'t Is 1 loeilijk uit te leggen hoe dat in r kaar zit, maar laat ik 't er op i ouden dat voor mij de werke- ie kheid zijn overzichtelijkheid door en, wie weet, misschien okwel zijn diepte." io Lasalle stapt in het leger en elandt in '194...' in Marokko, luitenant Graziani maakt de terkelijkheid weer een stuk overzichtelijker met zijn inde ling van mensen in wekelingen, impotente flikkers, en kerels met kloten. Lasalle beschouwt zichzelf als een tussengenre. Het toppunt van mannenge- drag komt tot uitdrukking in rugby. Lasalle moet het spel le ren, het spel dat als metafoor dient voor zijn diensttijd. Trap pen of getrapt worden. Kummer beschrijft die wereld zoals-ie is: plat, hard en grof. André Verrer is geen held maar toch voelt Lasalle zich tot hem aangetrokken. Beiden staan opgesteld in het rugby- team voor een belangrijke wed strijd, die dank zij hen wordt verloren. André deserteert en Lasalle wordt veroordeeld tot Indo-China, het doel van zijn reis naar het heldendom. Terug naar zijn geboortegrond, naar de oevers van de Mekong. Daar komt hij tot het inzicht dat heldendom geen diepte heeft en dat avonturen niets voor hem zijn. Dat had Kum mer ons in de gesprekken van Lasalle met Graziani, André en Bonavonture en in de vele flash-backs naar zijn jeugd bij oom en tante al dqjdelijk ge maakt. De schoonheid van mu ziek en literatüur heeft meer diepte dan heldendom. De plaats die Kummer in de litera tuur vertegenwoordigt is net als die van Lasalle in het leger: een tussengenre. Em. Kummer, Helden zijn zwart. Nijgh Van Ditmar, 29,90. De Leidse auteur Kummer klinkt in zijn nieuwe roman eigener, rustiger en beschouwender. FOTO LOEK ZUYDERDUIN net uit "Bij die muziek schuif je dan achter je schrijfmachine. Je draait er een vel papier in, steekt een sigaar op, kijkt een tijdje naar buiten, tikt een zin en nog een zin, maar nooit he lemaal de goede. Je haakt je ene duim achter je broeksband, wrijft met de andere over je lip pen, blaast een schilfer as van het toetsenbord en kijkt op nieuw naar buiten. God, wat een regen. Een volgend vel pa pier, een ander woord, een nieuwe zin. Muziek allang ver geten, daar hoor je ondertussen niéts meer van. Of toch? Helpt het toch? Klinkt er toch iets van Scarlatti in dit stukje door? Het leerboek Duits onder je hoofd kussen, dat hielp toch ook?" (Uit: Wintei Ik zou, om deze superieure columnist recht te doen, alleen maar willen citeren uit de bun dels Zomer en Winter, waarin zijn onweerstaanbare schrijfsels zijn verzameld. Maar daar is dit stukje weer niet geschikt, te kort en te ontoereikend voor. Wat is Koos van Zomeren een gelukkig mens om iedere dag, zo sum mier en toch zo voltooid, zo sierlijk en zo geestig, zo gevoelig en zo samengebald, zo meedo genloos raak onder woorden te kunnen brengen wat ons be zielt. De roos raken met het scherpste wapen dat er is, een minimum aan taal. Op zulke meesterschutters moeten we zuinig zijn. En om zijn bood schappen niet te vergeten: één stukje voor het slapen gaan is al genoeg. Daar heb je geen hoofdkussen voor nodig. aan te vullen. Ze beweerden wel dat hun verhalen op oor spronkelijke manuscripten zijn gebaseerd, maar latere litera tuurvorsers konden daar wei nig bewijs voor vinden. Voor Van Leeuwen was Het verhaal van Aladdin en de wonderlamp een tussen doortje. Hij is nog tot de eeuw wisseling zoet met de vertaling van Duizend-en-een-nacht uit het Arabisch. Het is voor het eerst dat dit gebeurt, want tot nog toe verschenen er in het Nederlands boeken gebaseerd op Duitse, Engelse en Franse teksten. Deel één en twee van de serie van veertien zijn al uit. Aladdins verhaal was nog niet aan de beurt maar de uitgever besloot een graantje mee te pikken van de tekenfilrtiversie. Deze eerste produkten van Van Leeuwens titanenklus zijn heel aangenaam leesvoer. In het begin is het wennen aan het langzame verteltempo van deze eeuwenoude sprookjes, maar al snel trekken de boeken je een betoverende wereld in. Allerlei geesten, machtige vor sten, wonderbaarlijke gebeur tenissen en 'gewone' mensen met allerlei onhebbelijke ka raktertrekjes trekken aan het geestesoog voorbij. Ook is het wennen dat de vrouw die nacht na nacht haar leven weet te rekken met een vertelling bij De sprookjesachtige tekeningen die schrijver, dichter, schilder en li brettist Jean-Paul Franssens bij de wonderbaarlijke verhalen uit Dui zend-en-een-nacht maakte. illustratie uit het besproken boek Van Leeuwen geen Sheheraza- de maar Sjahrazaad heet. En het is even slikken bij de ze ongekuiste versie. Duizend- en-een-nacht is nog maar net begonnen of een vrouw gaat letterlijk op haar rug liggen en sommeert twee mannen de liefde met haar te bedrijven. Dames komen er so wie so niet goed af in de boeken. Ze zijn volgens de mannen de bron van alle kwaad vanwege hun overspeligheid. Dat hebben hun echtgenoten toch echt aan zich zelf te danken' want hoe vaak ik de strofe 'en hij bevre digde zijn lusten' niet ben te gengekomen. Geen wonder dat hun vrouwen het plezier buiten het echtelijk bed zoch- - Sonja Pos, Daglicht. Autobio grafisch boek over het dagelijks leven van een joods meisje van zes tijdens de fweede wereld oorlog. Pos (geb. 1936) wekt daarbij haar joodse familieleden tot leven, en beschrijft het ver scheurde bestaan van de overle venden. Contact, 222 pagina's, 29,90. - Graa Boomsma, Clio's ka mer. Historische spionagero man over een man, Bram de Winter, die in 1939 zijn leven begint te reconstrueren. Prome theus, 221 pagina's, 29,90. - Guido van Heuldonk, De vooravond. Roman over een succesvol zakenman, een head hunter, die een bijna dood erva ring heeft. Hij maakt vervolgens de balans op van zijn jachtige leven. De Arbeiderspers, 219 pagina's, 34,90. - Nadine Gordimer, Een we reld van vreemden. Roman waarin de jonge Engelsman Toby Hood vertegenwoordigt de uitgeverij van zijn familie in het Johannesburg in de jaren vijftig. Hij houdt zich verre van

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 13