'Monumentale beeldhouwwerkjes' 'My Fair Lady'slijtvaste muziek Cobra in Witte Dlli' Expositie Hans Verhoef in Wassenaar Cultuur&Kunst Com nu met Sangh: mooie sterke toon Sterke arm: goeie longen IgZATERDAG 12 FEBRUAR11994 CHEF ANNEMIEK RUYGROK. 071-356472, PLV -CHEF JAN RUSDAM. 071 -356472 Cellini zoekt kunstenaars leiden Galerie Cellini in Leiden zoekt net afgestudeerde kunste naars en academieleerlingen die in hun laatste jaar zitten voor exposities in mei en september. De galerie houdt deze tentoon stellingen samen met De Burcht en de galerie Achter de Dom in Utrecht. Voor informatie en aanmelding: telefoon 134766 of tij dens de openingsuren van de galerie aan de Hooigracht 50 don derdag tot en met zaterdag van 14.00 uur tot 17.00 uur en zon dag van 13.00 uur tot 16.00 uur. Musical Cyrano in Carré Amsterdam amsterdam De musical Cyrano komt na een seizoen Broadway weer terug naar Nederland en is vanaf 15 maart te zien in Carré in Amsterdam. Bill van Dijk speelt de rol van Cyrano en Danny de Munk zal de rol van Christian vertolken. K&O in Leiden heeft kaarten voor de voorstellingen op vrijdag 22 april en vrijdag 6 mei. Er zijn slechts een beperkt aantal eerste rangs-kaarten. De kaarten voor de musical zijn tot 1 maart verkrijgbaar bij K&O aan de Oude Vest. Laurentius op zoek naar Rembrandt voorschoten In het Ambachts- en Baljuwhuis aan de Voor straat wordt op zondag 13 februari een lezing gegeven door de Rembrandtkenner Th. Laurentius. De lezing in de serie 'Am bachts- en Baljuwhuis op zondag' is getiteld 'op zoek naar Rem brandt'. Laurentius zal voornamelijk aandacht besteden aan het papieronderzoek. De lezing begint om 12.30 uur en is gratis toe gankelijk. Kristin Hersh in maart naar Nederland Amsterdam/Groningen/Rotterdam Zangeres en gitariste Kristin Hersh komt in maart voor drie concerten naar Nederland. Kris tin Hersh is vooral bekend geworden in de band Throwing Mu ses. Haar eerste solo-album, 'Hips and Makers' is akoestisch op genomen. Hersh treedt op in Paradiso Amsterdam op 12 maart om 22.00 uur en op 17 maart om 20.30 uur in de Oosterpoort in Groningen. Tenslotte speelt zij op 18 maart om 21.00 in Night- town in Rotterdam. Kaarten kosten 17,50 gulden. Expositie veelzijdig kunstenaar Chris van der Hoef in Penningenkabinet leiden. alice v Het Rijksmuseum het Koninklijk Penningenkabinet in Leiden toont van 15 februari tot 18 september het werk van medailleur, beeldhouwer en keramist Chris van der Hoef (1875-1933). Het is voor het eerst in Nederland dat zowel de penningen als het keramiek, de beelden en het grafisch werk van de kunstenaar in één expositie te zien zijn. de tentoonstelling is ingedeeld naar een aantal thema's, die steeds in zijn werk zijn terug te vinden. Antieke motieven, dier- motieven, kleur, sierlijke en so bere vormen zijn daar voorbeel den van. Van der Hoef begon eind vo rige eeuw met het maken van serviesgoed. Zijn werk was so ber vormgegeven en versierd, volgens de uitgangspunten van de Nieuwe Kunst. ,,Van der Hoef had als ideaal dat iedereen moest kunnen beschikken over goed vormgegeven gebruiks voorwerpen", vertelt Scharloo. „Daardoor kon het servies mak kelijk geproduceerd worden en ook betaalbaar zijn." Vanaf 1908 begint Van der Hoef met het maken van pen ningen. De eerste hebben een zacht, glooiend reliëf. „Het zijn prachtige penningen", aldus Scharloo. „De afbeeldingen zijn vlakvullend en spectaculair. Ze zijn duidelijk te onderscheiden van zijn latere penningen, die veel zwaarder, scherper en ge stileerder zijn." In deze kunst- :X'- "-ytev v?-. Van der Hoefs grote penningen uit het midden van de twintiger jaren worden tot zijn beste werk gerekend. „Het zijn echte beeldhouwwerkjes, met een monumentaal karakter", zegt M. Scharloo, directeur van het Penningenkabinet. „De massa en de vorm, daarin is Van der Hoef uniek." Het werk van Van der Hoef vormt ondanks de ver schillende genres die hij beoe fende een bijzondere eenheid. Stijlinvloeden van de Nieuwe Kunst en Art Déco en themati sche motieven zijn in al zijn verschillende kunstuitingen te rug te vinden. De tentoonstelling is in twee delen ingedeeld. In het linker gedeelte van de expositie zijn de objecten in chronologische volgorde tentoongesteld. Dit deel geeft een beeld van zijn ontwikkeling van sierlijke vor men aan het begin van zijn car rière naar steeds gestileerder werk later. Het rechter deel van De in het Penningkabinet tentoongestelde werken laten een duidelijke ontwikkeling van Chris van der Hoef zien. Deze penning maakte hij in 1921. vorm bleef Van der Hoef tot aan het einde van zijn leven actief. Op de tentoonstelling zijn nage noeg al zijn penningen te be wonderen. Vanaf de jaren twintig kreeg Van der Hoef aandacht voor grafisch ontwerpen. Hij ont wierp rijwielbelastingplaatjes, recensie li dy van der spek Concert van de Chr Oratoriumvereniging 'Com nu met Sangh' o I v Henk Gijzen, met vocale medewerking van het Brede- rode Consort uit Alphen a/d Rijn. de solis ten Jitske Steendam, sopraan. Sasja Hun- nego, alt. Frank Fntschy. tenor, Bas Ram- selaar, bas, Tijn van Eijk. orgel en het Randstedelijk 8egeleidingsorkest Gehoord 11 februari in de geref kerk te Sassen- 'Com nu met Sangh' vormde met het Alphense 'Brederode Consort' een gigantisch koor, waarin een opvallend grote sec tie mannen. Resoluut, met veel schallend koper opende het Randstedelijk Begeleidingsor kest het 'Dettinger te Deum' van Handel. Die power is in dit hele 'te Deum' aanwezig, beze geld door de pauken en tot zes maal toe door de bas in aria's of i in samenspel met het koor en andere solisten. Een overtuigen de start van het programma, al klonken de trompetten in de aanvang van louter enthousias me nog wat rommelig. Jammer dat het 'Kyrie eleison' van Haydn's 'Missa brevis' nét te laag werd ingezet, waardoor de toon een beetje sloom naar boven gleed. Het onvolprezen Randstedelijk was hier afge*- slankt tot een kleine strijkers- groep met het door Tijn van Eijk bespeelde kleine pijporgel. Het hoogtepunt in deze korte mis, met het sterk beknotte 'Credo' is de sopraanaria met de helde re, vitale orgelsolo waaraan dit werk zijn bijnaam van 'kleine Orgelmesse' dankt. Het geza menlijke koor had over 't alge meen een mooie sterke toon, met een goede balans tussen de vier stemsoorten. Bovendien was het in staat om homogeen pianissimo te zingen zoals in het 'Dona nobis pacem' Art Gallery Gérard in Wassenaar houdt van tot en met 20 februa ri een expositie van kunstschil der Hans Verhoef. De expositie geeft een overzicht van zijn werk van de afgelopen veertig jaar. Dertig tentoongestelde Vivaldi's feestelijke prachtig, werken zijn te koop. Verhoef is getoonzette 'Dixit Dominus' is- een letterlijke weergave van psalm 110 in kerklatijn met een vrije, bepaald niet Davidische, toevoeging 'Gloria Patri', de christelijke doxologie. Naast de lofzang op de God van Israël worden hier boude uitspraken gedaan over koningen verplet terd en heidense lijken opge hoopt. In deze dubbelkorige compositie staan ook twee or kesten tegenover elkaar, waar tussen zich een stuwende dia loog ontspint, afgewisseld met eensgezind samenspel. Orkest én koQr waren hier op hun best, goed articulerend en in volle vaart. De sopraan Jitske Steen- dam zong, na de pauze, bedui dend overtuigender in 'virgam virtutis' met de fraaie alt Sasja Hunnego. Overigens droegen alle solisten positief en eensge zind bij aan dit goed opgezette en mooie concert, solerend of in stralende duetten. vooral bekend door zijn stille vens met minutieus geschilder de vlinders. Hans Verhoef, geboren in Antwerpen, kwam op jeugdige leeftijd naar Amsterdam. Hij kreeg zijn eerste lessen van Han van Meegeren, maar ontwikkel de zijn talent voornamelijk zelf standig. Verhoef beheerst de techniek van de 17e eeuwse schilders, maar weet deze door eigentijdse kleuren een andere dimensie te geven. Naast zijn vlinders behoren ook prehisto rische thema's met dinosaurus sen, schaakborden met insekten en op edelsteen geschilderde stillevens tot zijn oeuvre. Een van de hoogtepunten uit zijn schildersloopbaan was een opdracht van de Amerikaanse industrieel Rockefeller. Deze Amerikaan was een verwoed vlinderverzamelaar en gaf Ver hoef de opdracht zijn uitgebrei de vlindercollectie te schilderen. Behalve vlinders behoren ook prehistorische thema's met dinosaurussen, schaakborden met insekten en op edelsteen geschilderde stillevens tot het oeuvre van Hans Verhoef. foto pr De expositie wordt vanavond officieel geopend. Het werk van Verhoef is vanaf morgen dage lijks te zien van 12.00 tot 17.00 uur. Art Gallery Gérard is te vin den aan de Rijksstraatweg 358. J J katwuka_. ,1. musical recensie kees groenenboom 'My fair lady' Engelstalige produktie met Tony Anholt (Professor Henry Higgins), Yvonne Brennan-Cnst (Eliza Doolittle). David Henry (Alfred Doolittle), Terence Bayler (Colonel Pickenng), Antonia Pem- berton (Mrs Pearce/Mrs Higgins). Ri chard Lake (Freddy Eynsford Hill) Gezien 8 februan. AT T Danstheater, Den Haag. Daar nog vanavond Verder RAI Congrescentrum, Amsterdam. 14 t/m 20 februari. De Doelen. Rotterdam. 1 t/m 5 De socialist George Bernard Shaw vertaalde in het begin van deze eeuw een verhaal uit de Griekse mythologie naar het toenmalige Engeland om iets duidelijk te maken over de soci ale misstanden in zijn tijd. Toen Alan Jay Lerner en Frederick Loewe in de jaren vijftig 'Pygmalion' van Shaw als uit gangspunt namen voor de mu sical 'My fair lady', hadden ze weinig boodschap meer aan dat engagement. Shaws pleidooi voor volksopvoeding was veer tig jaar later eenvoudigweg ach terhaald. Het was Lerner en Loewe vooral te doen om het amusement. Nog eens veertig jaar later lijkt ook dat standpunt achterhaald: de vooraanstaande musicalcomponisten leunen te genwoordig meer naar de dra matiek van Verdi dan naar de lichtvoetigheid van Offenbach. Maakt dat een voorstelling als die van het Amerikaans/Britse gezelschap dat nu door Neder land trekt hopeloos ouderwets? Nee, al zijn we inmiddels zo ge wend aan flitsende overgangen en technisch vernuft dat de show bij tijd en wijlen veel te traag is. Dat geldt vooral voor de dialogen, die ten onrechte in tact zijn gebleven en ook nog eens op een oppervlakkige ma nier worden gespeeld. 'My Fair Lady' zal nooit een zwaar psy chologisch drama worden, maar toch mist vooral Yvonne Galerie De Witte Duif in Katwijk houdt van 12 februari tot 26 maart een verkooptentoonstel ling Abstracte Kunst. Er is voor namelijk werk te zien uit de vijf tiger en zestiger jaren. De Witte Duif verkoopt onder meer zeef drukken van kunstenaars uit de COBRA-groep van Karei Appel. Op de expositie zijn twee zeefdrukken uit 1973 van Anton Rooskens te zien. Rooskens is mede-oprichter van de COBRA- groep. In zijn abstracte werken zijn menselijke en dierlijke Figu ren te herkennen. Van Comeille bezit de galerie een verzameling grafiek. Van Karei Appel is de abstracte 'Compositie' uit 'De kist van Karei Appel' te bewon deren. Galerie De Witte Duif wil het publiek ook kennis laten maken met minder bekende kunste naars. Op de expositie zijn olie verfschilderijen van Jan de Valk, Fon Klement en A. Haje te zien, maar ook mozaiëken van Paul van Solingen en textielkunst van Harry van de Boom. De galerie is alleen op zater dagen geopend, van 11.00 tot 13.00 uur en van 14.00 tot 17.00 uur. De prijzen van de te koop aangeboden kunstwerken vari eren van 90 tot 3000 gulden. De beroemde Ascot-scène in 'My Fair lady": als Yvonne Brennan-Christ zingt, klopt alles. Brennan-Crist (Eliza) de haar geboden kansen om tijdens emotionele momenten te ont stijgen aan een karikatuur. Het toneelbeeld maakt het er niet opwindender op. De boe kenkast annex gevelwand is een aardige vondst, maar in de loop van de drie uur durende show wil het oog ook wel eens iets an ders. En dat ook de Ascot-scène en het galabal zich afspelen te gen die achtergrond gaat net iets te ver. Bij de muzikale nummers pakt het respect voor het origi neel voordelig uit. Daarin blijkt hoe slijtvast de muziek van Loe we is. Gesteund door een uit muntend musicerend orkest doen de solisten alle recht aan klassiek geworden melodieën als 'I could have danced all night', 'With a little bit of luck', 'On the street where you live' en 'The rain in Spain'. Vooral Brennan-Crist is om ademloos naar te luisteren. Heeft ze als actrice haar beper kingen, zodra ze begint te zin gen klopt ólles. Ze heeft de per fecte stem voor Eliza: sierlijk en toch krachtig in de hoogte en met een eveneens volle klank in de lagere regionen. Tony Anholt, die een prima rol speelt als professor Higgins, is juist meer acteur dan zanger. Blijkbaar heeft hij goed geluis terd naar Rex Harrison, want zijn manier van zingzeggen lijkt sprekend op die van de beken- foto npa de film-Higgins. Met dien ver stande dat Anholt net iets muzi kaler is. Ook de bijrollen wor den uitstekend ingevuld. Met een eervolle vermelding voor David Henry, die beschikt over de ideale stem en het ideale postuur voor Alfred Doolittle, terwijl hij ook uitstekend ac teert. Een feest om na^r te luisteren en te kijken is het ensemble. In de Ascot Gavotte', bij voor beeld, maar bovenal in het uit bundige 'Get me to the church', waar de danskwaliteiten van het gezelschap worden uitgebuit. Niets meer en niets minder dan amusement, maar hoe schitte rend is dat als het met zoveel vakmanschap en raffinement wordt gebracht. recensie wunand zeilstra 'Tijdgeest' ('Blut am Hals der Katze') van Rainer Wemer Fassbinder door toneel groep Imperium. Regie Rob Vriens Ge zien: 11/2, theater Imperium a/d Oude Vest 33e, Leiden. Aldaar nog te zien t/m/ 26/2 In 'Tijdgeest' uit 1971 maakt Rainer Werner Fassbinder ge bruik van een soort collage-me thode die enigszins doet den ken aan de montagetechniek van Gerardjan Rijnders van de Toneelgroep Amsterdam. Een wezen van een andere planeet, Phoebe Zeitgeist gehe ten, begrijpt de taal van de mensen niet hoewel het de woorden heeft geleerd. Talloze miniscènes demonstreren dat taalgebruik vol holle frases en zelfbedrog. Er zijn drie delen te onderscheiden. Eerst worden er monologen gericht tot Phoebe die dat niet verstaat. Dan volgen dialogen, waarmee Phoebe zin netjes leert herhalen en tenslot te dialogen met Phoebe zelf, waarbij ze de geleerde zinnen verkeerd gebruikt. 'Stormramp te Borculo' is de titel van deze veel gestileerder penning die foto pr Van der Hoef in 1927 vervaardigde. gaspenningen, reclameborden en affiches. Ook gaat hij zich weer toeleggen op keramiek. Een zwart-wit servies uit deze periode laat duidelijk Art Déco- invloeden zien. Verder zijn op de expositie aardewerken dier- plastieken te zien en zijn ont werp voor een rijksdaalder, die echter nooit is uitgevoerd. De expositie van Chris van der Hoef wordt dinsdag 15 fe bruari geopend en is tot 18 september te zien in het Rijks museum Het Koninklijk Pen ningenkabinet. Het museum is van dinsdag tot en met zater dag van 10.00 tot 17.00 uur en op zon- en feestdagen van 13.00 tot 17.00 uur geopend. Toegang kost 5 gulden, kinde ren en 65-plussers kunnen voor 4 gulden naar binnen. La ter dit jaar is de expositie te zien in het Drents Museum in Assen en in het Museum voor Sierkunst in Gent. Eerste concert nieuw ensemble AMSTERDAM ANP Het Ensemble Neerlandica dat bestaat uit een vaste kern van acht professionele vocalisten, geeft op 13 februari in de Beurs van Berla- ge zijn eerste concert. Het ensemble richt zich voor het grootste deel op vocale muziek van Nederlandse componisten. Het is voor het eerst dat een ensemble zich bezighoudt met voca le muziek van Nederlandse bodem, vanaf 1400 tot heden, zegt Els van Moorsel, artistiek en zakelijk leidster van het nieuwe ensemble. Het eerste programma, 'Het Begin', biedt werk van onder anderen Ton de Leew, Daan Manneke en Marius Flothuis. Eén van de bijzonderheden van het ensemble is dat het zonder dirigent werkt. Wel zijn er vaste gastdirigenten als adviseur aan het ensemble verbonden. De eerste adviseur is Winfried Maczewski, dirigent van het koor van de Nederlandse Opera en het Amster damse Toonkunstkoor. Voordeel van het werken zonder dirigent in de traditionele zin van het woord, is dat het ensemble zelf bepaalt hoe iets wordt. muziek recensie susanne lammers Winterconcert van het Leidsch Politie Mu ziek Gezelschap o.l v. Jan Schut. M.m.v Ensemble Muziek Mozaïek. Gehoord 11/2 Stadsgehoorzaal Leiden Vierenzeventig jaar is het ge worden, het Leidsch Politie Mu ziek Gezelschap. Gisteravond speelde de brassband van de Leidse Hermandad zijn zwane- zang. Wie verwachtte dat het een avond vol weemoed zou worden vergiste zich. Geen graf stemming, geen neerslachtig heid. In plaats daarvan een ge dreven, gedisciplineerd, indruk wekkend orkest, dat opgewekte muziek speelde. Nu is hun ein de ook meer het begin van een 'privatisering', want onder een andere naam blazen ze gewoon verder. De repertoirekeuze was zon der meer gelukkig te noemen: afwisselende stukken van hoog niveau. De dynamische en rit mische kwaliteiten, de heldere frasering en de prachtige klank kleur maakten dat de zaal net zo geconcentreerd als de musici op het puntje van zijn stoel zat. En, wat misschien nog wel meer zegt, niet kuchte en proestte en hoestte. Volgens de 'speaker' zouden de Amerikanen meer dissonan ten verwerken dan de Engelsen. De Britse composities van Greg- son, zoals de Variations on Lau- date Dominum, warer eerder helder en ingetogener te noe men, met meer variatie in de dynamiek. Een groter verschil was te horen tussen de An gelsaksen en de 'continentalen': de toegift, een stuk uit de Lo hengrin van Wagner, deed in eens weer beseffen dat we naar een soort afscheidsconcert za ten te luisteren. Heel ingetogen, weemoedig. Maar in de finale werden we bijna de zaal uit- geranseld door sonore bassen en schetterend koper. De vraag bleef wel, waarom het LPMG versterking had ge- \Taagd aan Muziek Mozaïek. Het is een akelige gedachte dat dit enthousiaste koor misschien ter contrastering op het podium werd gepresenteerd. Bizarre maskerade bij Imperium theatervoor dit veeleisende stuk een passende enscenering te vin den. Het resultaat is gedeeltelijk geslaagd. Fassbinders faam van 'kitschproducent' die een veel heid aan stijlmiddelen door el kaar husselde, heeft kennelijk als inspiratiebron gediend. Er wordt in een flink tempo gespeeld, de constante scène- -wisselingen verlopen soepel en het (bij een dergelijke aanpak grote) gevaar van onoverzichte lijke rommeligheid is groten deels vermeden. Zwak daarentegen is, dat deze voorstelling vaak blijft steken op het niveau van te vette accen ten. Dan ontstaat er een bizarre maskerade die dank zij een bonte uitmonstering en dansjes op Duitse schlager op de pot sierlijke toer gaat. Fassbinders maskerade is dan te weinig ont regelend, er gaat te weinig kilte van uit en blijft te zeer een bui tenissige verkleedpartij. Boven dien raakt daardoor de centrale rol van Phoebe Zeitgeist onder gesneeuwd. Al valt natuurlijk wel zeer te waarderen dat Impe rium hiermee zijn nek heeft durven uitsteken. heel v de kast gehaald om van(jernenj ^We/iers^" Meesiergoudsnud - Horioger - Diamantair In- en verkoop - Taxaties - Ontwerp en reparatie in eigen atelier Centrum Leiden, Maarsmansteeg 21, naast V&D

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 19