kkend naar de wintersport Een groen paradijs op een weerbarstige rots tie Toerisme VTERDAG 29 JAN UAR11994 REISBERICHTEN W. e|Fietsen in Zwitserland iij Kümmerley Frey is een fietskaart voor ietsers uitgekomen. Naast een aantal spe ciale rijwielroutes, zijn op de kaart die jen schaal heeft van 1 275.000 spoorlij- ïen aangegeven voor diegenen die fietsen met elkaar willen combineren, Zwitserland veel makkelijker gaat dan in Nederland. Op de achterkant EBo?van de kaart zijn de plattegronden opgeno- 7 men van veertien grote Zwitserse steden, kaart is verkrijgbaar bij de boekhandel. Egmonds Bloemenzee j Tot en met maandag, 31 januari in Eg- i mond: Egmonds Bloemenzee. Deze keer speciaal in het teken van de manifestatie 131 'De tulp 400 jaar in Nederland'. Wie de mooiste tulp maakt van materiaal dat op de èxpositie beschikbaar wordt gesteld, wint een voorjaars-rondvlucht boven de tulpen- imj i/elden. Egmonds Bloemenzee is te vinden gebouw 'De Schulp' in Egmond Binnen. 'oorke Hardlopend op vakantie de Flying Athletes Stichting is met brochure op de markt geko- Daarin aanbiedingen voor reizen naar van onder meer Londen (17 Moskou (3 september), Berlijn (25 Athene (30 oktober), New York en Honolulu (11 december), de reis, logies en een gegarandeerd krijgen de deelnemers indien op stellen ook instrictie- ïten a weekeinden op het sportcentrum Papendal. Verhalen in Nijmegen Verhalen vertellen is een kunst. Vooral ;inds de komst van de televisie, die in heel veel gezinnen het traditionele 'verhaaltje or het slapen gaan' heeft verdrongen. Om kunst in ere te houden en waar nodig nieuw leven in te blazen, wordt tot morgen, zondag 30 januari, in Nijmegen voor de vierde keer het Vertelfestival gehouden, "jveral in de stad komen studenten, al- ochtonen, een kapper, overheidsvoorlich- een professionele verteller (Peter Fa- ber) en welbespraakte debutanten aan het woord. Thema dit jaar: 'De Stad'. !r Het complete programma is onder meer erkrijgbaar bij het Stedelijk Cultureel Centrum, Ridderstraat 23, Postbus 578, 1500 AN Nijmegen, telefoon (080)273653. Stedenreizen -travel in Haarlem is begonnen ste denreizen te organiseren naar Warschau en Krakow in Polen. Ook is er een negandaag- ir St. Petersburg plus bezoek aan Kopenhagen, Stockholm en Helsinki. Alle trips worden uitgevoerd in bussen die bij elke NZH-stedenreis geheel zijn met Royal Class-stoelen. In de - 'touringcar-reizen voor alleengaanden' meer Brighton (Engeland)', Ron- (Italië) en Agiocampos (Griekenland) euwe bestemmingen opgenomen, het ANVR-reisbureau N DOBBELSTEEN zich Zelf vliegen 'ac Wie er wel eens van heeft gedroomd zelf achter de stuurknuppel van een vliegtuig te il zitten (in dit geval een Fokker F27, een Boeing 757 of een Boeing 767), kan terecht op Luchthaven Maastricht. Daar stelt de Friendship Simulation Company (FSC) nu ook niet-piloten in de gelegenheid een vlucht te maken in een professionele vluchtsimulator. Dat gebeurt onder leiding van een instructeur. Na uitleg over de mo derne cockpit en navigatiesystemen en der gelijke kan de deelnemer zelf een route kie zen. Die wordt vervolgens in de computer ingevoerd. Na een aantal vliegsystemen te hebben gecontroleerd 'vliegt' de deelnemer het gekozen traject van start tot landing. Het 'droogvliegen' is overigens niet goed koop. De prijzen beginnen bij 1100 gulden. Info: Afdeling rondleidingen van Luchtha- «lven Maastricht, Sportparklaan 11, tele- Weü|foon (04405)1950 (van 10 tot 22 uur). teisboek Noorwegen ij het Noors Nationaal Verkeersbureau is Jt jaarlijkse 'Noorwegen Reisboek' uitgko- len. De gids verschaft de lezer een schat fen informatie over uiteenlopende zaken 's de openingstijden van de Noorse ban- pen, de regels voor invoer van huisdieren, *e wijze waarop men het beste naar Noor- :gen kan reizen en de dat^ waarop de ddernachtzon kan worden gezien. Het eSsboek is geïllustreerd met meer dan 250 (eurenfoto's en kost 17,95. De gids is ver- Hjgbaar bij het Noors Verkeersbureau, Saxen Weimarlaan 58,1075 CE Amsterdam, telefoon (020)6710061, bij alle ANWB-kan- toren en in een groot aantal boekhandels. MADEIRA PAULINE V Madeira zoekt nieuwe aanbidders. Het Por tugese eiland voor de Afrikaanse kust wil zijn stoffige reputatie afschudden. Jonge mensen kennen het als een ouderwetse vakantiebe stemming, waar alleen senioren komen. De bewoners van het eiland hebben jong pu bliek tot nu toe ook niet aangemoedigd te komen, maar dat gaat veranderen. Wie van fraaie natuur, lekker weer en culturele eigen aardigheden houdt, kan met een gerust hart op die uitnodiging ingaan. De Portugezen ontdekten het vulkanische ei land in de vijftiende eeuw. Een onbewoonde, weerbarstige rots in de Atlantische Oceaan. Hoog in de bergen regent het veel, beneden schijnt elke dag een warme zon. Moorse slaven werden naar Madeira verscheept om een inge nieus stelsel van irrigatiekanalen aan te leggen, zodat het hele eiland nu groen en vruchtbaar is. De enorme verscheidenheid aan bloemen en bomen is Madeira's grote trots. De Engelsen schoten te hulp toen Napoleon het eiland dreigde te veroveren. Sommige En gelse families gingen nooit meer weg. De naam Biandy bijvoorbeeld duikt overal op. De Blandy's hebben een golfbaan, hun naam prijkt op taxi's en bussen en op de etiketten van flessen Madeira. Ooit. waren ze heer en meester in het dorp Monte, ten noorden van het hoofdstad Funchal. Hollende dienstbodes Moesten de Blandy's naar Funchal, dan na men ze plaats in een rieten bankje op een hou ten slede die door twee hollende dienstbodes vier kilometer bergafwaarts werd getrokken en geduwd. Toeristen kunnen een deel van dat tochtje nu nog maken. Het uitzicht vanaf de rieten bank is prachtig. Na een kleine kilome ter houden de mannen het voor gezien. Ze zet ten hun vrachtje voor de deur van een café af en worden daarna, met slee en al, per vracht wagen naar boven gebracht. Vroeger moesten ze hun werkgevers het hele eind ook nog eens omhoogtrekken. Gepensioneerde Engelsen die in de kolonia le in India hadden gewerkt, maakten op de te rugreis naar huis vaak een tussenstop op Ma deira. Ze bouwden er de eerste hotels. De tra ditie dat er vooral oudere toeristen komen, is volgens de bewoners zo ontstaan. Maar daar zijn meer redenen voor. De gemoedelijke be woners van het eiland houden niet van luid ruchtig uitgaanspubliek, dus er zijn slechts een paar disco's. Ook voor mensen met kleine kin deren is Madeira minder geschikt. Even naar het strand gaan is er niet bij, vanwege de rotsi ge kust. Strandgangers moeten de boot of het vliegtuig nemen naar het nabij gelegen eiland Porto Santo. Het is er wel erg mooi. In de bergen groeien bomen uit Japan, Mndeirn niet Australië en Zuid-Afrika die door iWuttcuu rllcl terugkerende emigranten werden oovrhiEt \jnnr meegenomen. Het ruikt er naar geóLriUU \UU1 de in overvloed bloeiende bloe- joilQC 967U1U6U men en kruiden. Enorme bergen J 5 <5 tropisch fruit liggen op markten te geuren. Alle families hebben wel een stukje landbouwgrond. Ze hebben de steile berghellingen in talloze kleine terrassen verdeeld, wat een schitterend uitzicht geeft. De dorpjes aan de kust en in de bergen heb ben elk hun eigen tradities en legendes. In Curral das Freiras zou een schat zijn begraven en in Ponta do Sol is naar verluidt nog nooit iemand ziek geweest. Gidsen die toeristische Schilderachtige haventjes, bustochten over de kronkelige bergwegen be geleiden, kunnen daar veel over vertellen. Zelf op onderzoek uitgaan kan ook. Bezoekers die niet op zien tegen rijden in de bergen kunnen een auto huren. Vanuit Funchal rijden echter tevens streekbussen naar de dorpen. Langs de noordkust is de weg zo smal, dat auto's elkaar niet kunnen passeren. Het is een schilderachtige route. Aan de ene kant een steile bergwand van waaruit watervallen op het autodak kletteren, aan de andere kant uitzicht op de zee in de diepte, die woest tegen de rotsen (en bij ruig weer over de weg) slaat. Aan de zuidkust is het een stuk vrediger. De zee kabbelt en het weer is altijd goed. Alleen in Funchal is er veel verkeer. In het havenkwartier aan de oostelijke kant van de stad hangt de authentieke, wat armoedige sfeer die zo karakteristiek is voor Portugese steden. De was hangt tegen de buitenmuren van de smalle huizen en de fado (Portugese liederen over verloren liefdes) klinkt uit de FOTO PAULINE V zijn in het verleden kolossale hotels met zwembaden gebouwd, pal tegen een fraaie ou de villawijk aan. Daar logeren de vaste gasten, die het eiland vaak al tientallen jaren bezoe ken. De overheid hanteert inmiddels andere maatstaven. Strenge regels moeten voorko men dat cultuurgoed het aflegt tegen het toe risme. Er komen wat kleinere, herberg-achtige hotels in de bergen voor mensen die wandel tochten langs de levadas (irrigatiekanalen) wil len maken. Het toerisme is de belangrijkste bron van in komsten geworden, zeker nu de emigratie wegvalt. Madeira was lange tijd overbevolkt en de bewoners die op Curasao of in Zuid-Afrika gingen werken, stuurden geld naar huis. Het geboortecijfer is echter gedaald en de werkge legenheid in andere landen neemt af. Nu er geen reden meer is om weg te gaan, zal de komst van nieuwe, jonge bezoekers de wel vaart van het eiland op peil moeten houden. Info: Portugees Nationaal Verkeersbureau, Stadhouderskade 57, 1072 AC Amsterdam, telefoon 0206750301. i het centrum van Funchal Gasten willen er graag 'bij horen' Gasten in hotels en restaurants willen in toenemende mate per soonlijk worden benaderd. Zij willen er graag 'bij horen'. Dat blijkt uit een trendonderzoek onder 5.000 gasten van horeca gelegenheden die deel uitma ken van de keten Relais Cha teau in 40 landen. De resultaten van dit onderzoek werden vori ge week bekendgemaakt in Bergambacht tijdens de viering van het 40-jarig bestaan van de horecaketen Relais Chateau. Uit het onderzoek kan verder worden opgemaakt dat het gastheerschap in de horeca steeds belangrijker wordt. Waar twee jaar geleden de Neder landse gasten de keuken nog als de belangrijkste reden voor een bezoek noemden, scoorden dit jaar 'charme en beleefdheid' nog hoger dan de 'cuisine'. Ook is er onder horecagasten een duidelijk toenemende behoefte aan een compleet produkt, zoals een combinatie van over nachting, diner en autoverhuur. Disney bouwt nieuw park De enorme verliezen van Euro- Disney ten spijt, gaat de Disney Corporation toch weer een nieuw attractiepark bouwen. 'Disney America' moet verrijzen in Prince William County in de staat Virginia, niet ver van Was hington. In het park wordt aan de hand van voorlopig negen verschillende thema's de ge schiedenis van Amerika verteld. Gedacht wordt onder meer aan een Indianendorp, een fort en een gecomputeriseerde scène uit de Amerikaanse burgeroor log. Het park moet een opper vlakte krijgen van 3000 hectare en zal in 1998 worden geopend. De stichtingskosten worden ge schat op 1,5 miljard gulden. Op Pad beurs voor actieve vakanties In de Statenhal van het Con grescentrum in Den Haag wordt op zaterdag 5 en zondag 6 fe bruari de jaarlijkse Op Pad- beurs voor actieve vakanties ge organiseerd. Er zal vooral veel aandacht worden besteed aan fietsen en wandelen, maar ook andere buitensporters kunnen op deze beurs terecht. De expo sitie is op beide dagen geopend van 10.00 tot 17.00 uur en naast vertegenwoordigingen van reis organisaties en verkeersbureaus is er ook een zogenaamd 'Reizi gers informeren Reizigers-ge deelte'. Verkeersbureau Turkije erkend Het Turks Nationaal Verkeers bureau is per 1 januari 1994 of ficieel erkend als lid van AN- TOR, de Vereniging van Buiten landse Verkeersbureau's in Ne derland. Het kantoor is geves tigd aan de Herengracht 451, 1017 BS Amsterdam. Telefoon nummer: (020)6244006. Val d'Isère beste skidorp Hel Franse skidorp Val d'Isère- Lac de Tigne (Espace Killy), is door de lezers van de Financial Times uitgeroepen tot het beste skioord van de wereld. Tweede werd Zermatt (Zwitserland) en derde Courchevel (Frankrijk). Batavia gaat in 1995 te water Het oude VOC-schip 'Batavia', dat in Lelystad tot in de finesses wordt nagebouwd, nadert z'n voltooing. De verwachting is dat de boot, die zeer veel toeristen trekt, in de eerste helft van 1995 te water zal worden gelaten. Dat meldt de NBT-koerier, het maandblad van het Nederlands Bureau voor Toerisme. Na de 'Batavia' zullen de scheepsbou wers beginnen aan de recon structie van 'De Zeven Provinci- ërt. het vlaggeschip Van admi raal Michiel Adriaenszoon de Ruyter. De continliiteit van de werf is daarmee voor jaren ze ker gesteld. Gouda dit jaar cultuurstad Gouda fungeert dit jaar als eer ste Zuidhollandse Cultuurstad. Het ligt in de bedoeling dat Dordrecht (1995), Delft (1996) en Leiden (1997) zullen volgen. Gedurende het hele jaar zal Gouda het middelpunt zijn van muziek- en dansvoorstellingen 1 I" "ïokzul- 1 Gouda len c extra worden belicht. Wisselen blijft een probleem. hun treinbed klimmen - met een voorkeur voor het middelste bed - trekken volwassenen aanzienlijk vroe ger dan ze gewend zijn de nachtkle ding aan. Of er dan geslapen wordt, is sterk van de persoon afhankelijk. Luidruchtig Onze directe buren hadden kennelijk vooral in het barrijtuig veel relaties. Ze kwamen regelmatig en luidruchtig even buurten. We lagen niet naast de bar, maar toch ta melijk dicht bij, zo dat onze coupé mocht meegenieten met de uitbundige groep passagiers zonder kinderen. Nu hadden we het ken nelijk nog redelijk getroffen, want uit verhalen en infor matie 'na afloop' bleek ons wel, dat de Alpen-expres rich- ting Oostenrijk vaak rumoeriger is dan de treinen naar Franse of Zwitserse bestemmingen. Tijdens de nachtrit naar Zeil am See wordt in het barrijtuig al een redelijk voorschot genomen op de après-ski voor jongeren. Over het comfort valt te twisten, maar zes man in een coupé vraagt wel wat organisatie, omdat de be schikbare bagageruimte krap aan is. Daarin is dit jaar verbetering geko men, omdat de 29 van de Duitse reis organisatie TUI overgenomen rijtui gen comfortabeler zijn en ruimer. Im mers die maken een coupé voor vier personen mogelijk. Dat zijn geklima- tiseerde couchettes, die aan minder schokkende treinen gekoppeld wor den. De late avond in bed was dus min der stil dan we gehoopt hadden. Het werd voor de groten in de coupé een nacht met veel wakker schrikken. Daar stond tegenover, dat de lange weg toch snel werd afgelegd, geen en kele aandacht voor de weg nodig was en de rit dus geen aanslag deed op de voorraad energie, die voor een skiva- kantie is vereist. Het ontbijt, na een veel te vroeg ontwaken van Mandy en an dere kinderen, die elkaar met onge kamde haren, een overdosis aan nieu we energie weer op zochten, was ver zorgd en voedzaam. Intussen hadden zich de eerste ber- gen gemeld. Meteen gevolgd door de eerste stops: Abc les Bains, Chamberry, Albertville. Moutiers, het gemoderniseerde en drukke station, dat ter gelegenheid van de Olympi sche Spelen van Albertville (1992) een facelift heeft gekregen, was voor ons het overstap-station voor de de bus naar Valmorel. Daar bleek het het 'wisselen' weer net zo problematisch te zijn als altijd: vertrekkende gasten moeten voor tien uur uit de apparte menten zijn verdwenen, de schoon maakploegen zijn vervolgens aan de beurt en de nieuwe gasten hebben geluk als ze reeds in de voormiddag Soms begint après-ski al in de trein hun tijdelijke huis mogen betrekken. Nog moeilijker ligt de situatie bij vertrek, want dan behoor jezelf tot de wachtenden, die pas tegen de avond hun trein voor de terugreis zien voor rijden. Al die tijd kan gewacht worden in redelijk comfortabele wachtruim ten in de Valmorel-appartementen. Ook dat zijn redelijk plezierige wacht- plekken voor kinderen, die nauwelijks kunnen verdwalen en er met elkaar kunnen ravotten: wat ze dan ook on vermoeibaar blijven doen met het groepje kinderen, dat ze van de kin derskilessen kennen. Terugreis De terugreis bleek minder vermoei end. Kinderen vinden hun weg weer, spelen gameboy of vertellen elkaar hun wederwaardigheden. Anders dan in het dorp, kunnen ze in de trein nauwelijks verloren raken. Vermoeid heid van wachten, spelen, een week skiles in den vreemde, laat ze als een blok in slaap vallen en ook ouderen hebben kennelijk de vermoeidheid voldoende in het lijf om toch te sla pen in de weer schokkende trein. Het gezelschap is ook rustiger dan op de heenreis. Buiten valt natte sneeuw en we prij zen ons gelukkig in dit weer niet de 1100 km lange rit per auto te moeten afleggen. Relatief fit komen we de vol gende morgen aan in eigen land. In Rotterdam stappen we over en neemt Mandy emotioneel afscheid van haar vriendje onderweg. Voor haar was het een groot en leuk avontuur. Met de trein naar de wintersport. Het wil de laatste jaren ondanks de inspanningen van diverse reisorganisaties niet echt van de grond komen. Waarom niet? Een onderzoek naar comfort tussen de rails. Rumoerig en toch comfortabel. Schutteren met beddegoed, maar wel ontspannen reizen. Buiten valt er natte sneeuw en binnen vraagt Mandy de steward hoe ze haar lakentje moet vouwen. 'Steward, we weten niet hoe het la kentje moet.' Ze was vier en een half jaar, heette Mandy en maakte met haar oma en opa voor het eerst een grote treinreis. Met de Franse Alpen Expres naar de wintersport in Valmo rel. De kleine Mandy loste het 'laken tjes-probleem' simpel op met een be roep op de langslopende steward, die nog voor de Belgische grens zijn ron de langs de treinstellen had voltooid. Terwijl voor ouderen zo'n eerste nachttreinreis vooral bestond uit schutteren en puzzelen met het be schikbare beddegoed en op het aftas ten van de kwaliteit van de medepas sagiers. Kinderen hebben daar minder pro blemen mee. Binnen de kortste tijd had Mandy haar maatjes in de andere coupé al gevonden. Het door de trein stellen banjeren op zoek naar avon tuur, wat aarzelend gevolgd door een van de grootouders, bleek al snel voor de kinderen aantrekkelijker dan de lange zit op de achterbank van een auto. Bovendien was er altijd nog de bewegingsruimte en mogelijkheden in de coupé zelf, de verkenning van de medepassagiers, de spelletjes en het grote avontuur van slapen bij de groten in een voortjakkerende trein. Als 'beertje' maar bij haar lag. Het schudden, bonken, piepen, knarsen en stoten van de trein was nauwelijks een dissonant bij het rit mische geluid van de voortsnellende trein. Ze viel al vlug in een diepe, zor geloze slaap, weggestopt onder het 'lakentje'. Bij volwassenen lag dat an ders. Waar kleine kinderen later in

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 27