Keytown vermaak
voor groot publiek
Al
IMJ
Gospelconcert ten onder
in kakofonie van geluid
Cultuur&Kunst
De Appel breekt records
3-DAAGSE SUPERKOOPJES
Roos op dreef
CHTERGROND
uitvoering motetten in Pieterskerk
JAZZWEEK
MAANDAG 17 JANUARI 1994
Concert voor vluchtelingstudenten
leiden Het concert door het Nederlands Studenten Orkest op
woensdag 19 januari in de Stadsgehoorzaal komt voor een deel
ten bate van de Stichting voor Vluchteling-Studenten. Het overi
ge deel van de opbrengst gaat, zoals gebruikelijk, naar de stich
ting AVO, voor gehandicapte studenten. Het orkest, dat elk jaar
opnieuw wordt samengesteld, telt honderd leden. Elk jaar krijgt
een componist, mede gesteund door het Fonds voor de Schep
pende Toonkunst, een compositie-opdracht van het NSO. Dit
keer is Roel van Oosten uitverkoren. De solist tijdens het concert
is pianist Frank Peters. Concertmeester is de violiste Saskia Vier-
sen. De aanvang van het concert is 20.15 uur.
Spinselen bij Wellus-Nietus
voorschoten Connie de la Mar brengt komende week in Pop
pentheater Wellus Nietus de voorstelling 'Spinselen'. De voor
stelling, voor kinderen vanaf 4 jaar, is woensdagmiddag 19 janu
ari om half drie. Kaarten zijn te reserveren via telefoon 071-
618361.
Met K&O naar Kees de Jongen
leiden/den haag Voor wie de voorstelling indertijd in Leiden
heeft gemist, is er gelegenheid om 'Kees de Jongen' alsnog te
zien: op 1 en 2 februari in de Koninklijke Schouwburg in Den
Haag. Toegangskaarten voor deze voorstellingen zijn op het Uit
bureau van K&O, Oude Vest 45, te koop. Het toneelstuk Kees de
Jongen in bewerking van Gerben Hellinga naar de gelijknamige
roman van Theo Thijssen was in 1970 een theaterhit en is ook
nu nog zeer actueel. De 'live' muziek is van Willem Breuker.
Wim Brouwers (Kees 2), Margot van Doorn en Joop de Bont (Kees 1)
in de voorstelling 'Kees de Jongen' van de Stichting Kunstwerk.
foto pief weyman
Aan de wanden prijken enorme posters met afbeeldingen
van grote helden die ooit op het North Sea Jazz Festival
speelden. Armstrong, Basie, Brubeck. Is het de bedoeling
dat de allure van dit Haagse festival op deze manier moet
afstralen op het Keytown? Iedere vergelijking gaat volle
dig mank. Het jaarlijks avondje jazz in de Stadsgehoor
zaal dreigt af te glijden naar een avondje amusement met
muzikale omlijsting. Een blik op het programma laat zien
dat de bands voor het merendeel al te beluisteren waren
op "het Keytown van vorig jaar of op het jazzfestival in
Noordwijk van afgelopen september. Wat dat betreft dus
weinig nieuws onder de zon.
den haag npa
Bij toneelgroep De Appel zijn ze
wat verongelijkt. De cijfers van
de toneelgezelschappen die af
gelopen week bekend werden
gemaakt onthulden een forse
groei van het aantal bezoekers.
Maar de toch spectaculair te
noemen cijfers van het Haagse
gezelschap werden niet ge
noemd.
Vandaar dat De Appel maar
zelf een persbericht de wereld
instuurde: 'De Appel trekt re
cord-aantal bezoekers', zo
meldt het gezelschap trots. En
de cijfers bewijzen zijn gelijk.
Kwamen er in 1992 25.000 men
sen naar de voorstellingen van
Erik Vos c.s., vorig jaar waren
dat er maar liefst 65.000. De
groei wordt vooral verklaard uit
het tegenvallende bezoek in het
seizoen 1991-'92, toen De Appel
jubileerde en met het daarvoor
gekozen programma slechts
weinigen aansprak. Daarnaast
waren Trilogie van het zomer
verblijf en Zoals het U lijkt in de
regie van Vos dit seizoen een
doorslaand succes, waarvoor de
mensen als in tijden van weleer
uit het hele land naar Schéve-
ningen kwamen. De Appel
noemt 1993 zelf een buitenge
woon succesvol jaar.
Overigens blijkt het andere
grote Haagse gezelschap, het
Nationale Toneel, het ook al
veel beter te doen dan de jaren
daarvoor. De Kleine Zielen, de
door de kritiek unaniem gepre
zen voorstelling naar aanleiding
van het gelijknamige boek van
Couperus, is vrijwel uitverkocht.
De Koninklijke Schouwburg, dat
het Nationale Toneel onderdak
biedt, is tevreden.
leiden dick hermsen
Daarbij komt dat grote namen
ontbreken. De sfeer is overigens
uitstekend, dus de mensen blij
ven toch wel komen. Maar met
deze programmering komt de
status 'Internationaal Jazz Festi
val' wel in een schemerig dag
licht te staan. Wil dit een mu
ziekfestival van niveau blijven,
dan zal er eens goed naar de
opzet moeten worden gekeken.
Niet alleen de armoedige pro
grammering verdient aandacht,
maar rondlopend op het festival
blijkt er meer niet in de haak:
degelijke programmaboekjes
ontbreken, de concerten wor
den niet of nauwelijks aange
kondigd en te veel piano's zijn
niet goed gestemd.
Ondanks al deze kritiek waren
de mensen toch in groten getale
naar de Stadsgehoorzaal geko
men voor een gezellig avondje
uit. Het festival vierde zijn der-
Anita Wiersma
wint concours
Zangeres Anita Wiersma is op
de eerste plaats geëindigd in de
strijd om de 'ISW-Leids Jazz Ta
lent Award 1994'. De afgelopen
week heeft de Waag in het teken
gestaan van dit talentencon
cours. Gestreden werd om een
beker, een geldbedrag, maar
vooral om de eer. Het was dit
jaar voor het eerst dat het feno
meen plaatsvond, maar als het
aan de organisatie ligt, wordt
het een terugkerend onderdeel
van de jazzweek.
Volgens de jury, bestaande uit
Jan Siere, Fred Gorter en Gerard
Driessen, beschikte de winnares
over een imponerend stemge
luid en had ze een uitstekende
timing. Gitarist Martijn van Iter-
son kreeg een speciale vermel
ding. Hij mag zich nu al scharen
onder de meesters en is het sta
dium van 'aankomend talent' al
lang yoorbij, aldus het juryrap
port.
de lustrum en daarom had de
organisatie ook 's middags de
poorten maar eens open gezet
voor iedereen die maar even
binnen wilde wandelen. Er was
gezorgd voor een gezellig pro
gramma waarbij de big band
van Frits Landesberger het Key
town Festival 1994 swingend
opende.
Het avondprogramma begon
om acht uur met bands in vijf
zalen tegelijk. Alhoewel de
slechte akoestiek van de grote
zaal blijkbaar als een gegeven
wordt geaccepteerd, is de am
biance evan uitstekend geschikt
voor jazzconcerten. De zaal
heeft een warme uitstraling en
alle toeschouwers hadden, me
de dankzij de tribune, goed
zicht op het podium. Heel suc
cesvol waren in deze zaal optre
dens van The Climax Jazz Band
met zangeres Jean Shy, speciaal
uit Frankrijk de Harmojazz
den De een na laatste dag van de Leidse Jazzweek, was onder meer bestemd voor big bands. In de Waag gaven zij beurtelings een staaltje
i hun kunnen ten beste, zoals hier de Frits Landesbergen Big Band. Hoogtepunt van de zaterdagmiddag was een optreden van The Ambassa
dors, de big band van de in Duitsland gestationeerde US Airforces. De West Coast Big Band (uit Voorschoten), dit jaar winnaar van het Big Band
Festival tijdens de Lakenfeesten, durfde de vergelijking met de 'grote broer' trouwens best aan. foto hielco kuii
Dixieland Jazzband en uit Rus
land de Uralsky Jazzband. Aan
het eind van de avond bleek de
dansvloer te klein om de
dansliefhebbers allemaal een
plaats te geven. Bernard Berk
hout met zijn Swingmates bege
leidde voor deze gelegenheid
zangeres Deborah Brown. Deze
combinatie gaat uitstekend sa
men. De zangeres beschikt over
een fenomenaal stemgeluid,
warm en met veel intentie.
Het orkest, met de inmiddels
nationale beroemdheid Cor
Bakker aan de piano, speelde
solide en zeer muzikaal. Een re
gionale band met groeiende
faam is Mistura. Zij spelen
swingende Latin-muziek en
doen dat zeer professioneel.
Natuurlijk ook aandacht voor
het steviger repertoire. Rob
Hoeke vertegenwoordigde als
vanouds de boogie woogie op
een manier zoals alleen hij dat
kan. En zoals gebruikelijk weer
veel succes voor zangeres Gina,
die met haar energieke uitstra
ling, haar krachtige stemgeluid
en haar 'Band of Blues' voor het
nodige vuurwerk zorgde.
Concert: 'Internationaal
Keytown Jazz Festival', met
o.a. Bernard Berkhout en the
Swingmates, Gina's Band of
Blues, Harmojazz Dixieland
Jazzband, Rob Hoeke Boogie
Blues Band, Deborah Brown.
Gezien: 15/1, Stadsgehoorzaal,
Leiden.
recensie ken vos
Toon Roos Kwintet mft Martijn van Iter-
son. Gehoord 15/1 in de Waag, Leiden.
In het kader van het 'meer toe
gankelijke' beleid van de stich
ting Jazzpodium Hot House,
paste het programma van de
laatste avond van de jazzweek
in de Waag zaterdagavond uit
stekend. Na het gedegen, maar
behoudende optreden van
drummer Max Bollemans groep
Soulmax, was het de beurt aan
een aangepaste versie van Toon
Roos fusion-groep. In plaats
van de vaste gitarist van de
band, Peter Tiehuis, was het al
tamelijk rijpe talent Martijn van
Iterson aangezocht naast de in
middels wereldberoemde Karei
Boehlee.
Toon Roos, in de band spe
lend op zowel tenor- als so
praansax, had gekozen voor een
strakke ritmiek die weinig over
liet aan het toeval. Na het derde
stuk, een fraaie ballad van Boe
hlee en Van Iterson, kwam de
fusiontrein echt goed op gang
om een kwartier later in het
goed funky getimede 'Snakes'
van Marcus Miller een voorlo
pig hoogtepunt te bereiken. De
tweede set vertoonde een ver
gelijkbare opgaande lijn. Deed
het begin ondanks aanspreken
de composities van Boehlee c.s.
nogal routineus aan, tegen het
einde draaide de band weer op
volle toeren.
Een overvolle Hartebrugkerk vormde gisteren het decor v
St. John's Jazz Pilgrims speelden uitstekende solo's.
Stan Lokhin en de St. John's
Jazz Pilgrims. Gehoord 16/1 in de Harte
brugkerk, Leiden.
De Hartebrugkerk puilde letter
lijk uit van de liefhebbers voor
het Gospelconcert. Dat was een
positief punt. Tegen het einde
van het concert had de gedre
venheid van de Resurrection
Singers een groot deel van het
publiek enthousiast aan het
swingen en klappen gekregen.
Hier kom je voor: om je te laten
aanvuren en het ritme door je
heen te voelen gaan.
Toch duurde het nog wel
even voor het koor eruit haalde
wat erin zat. Hun eerste optre
den kwam nog niet volledig uit
de verf. Weliswaar kwamen de
dames heerlijk swingend op in
hun goudkleurige blouses en
had de dirigent meteen mijn
sympathie door zijn aandoenlijk
brede figuur. Maar tussen de di
verse solisten en de geluidsin
stallatie boterde het voorlopig
nog niet. Dan hadden de solo
blazers van de St. John's Jazz
Pilgrims meer geluk met de
akoestiek. Vooral de trompetten
speelden uitstekende solo's. De
Pilgrims schijnen altijd binnen
pretjes te hebben en dat ver
sterkt hun speelplezier maar dat
maakt het ook leuk om naar
hen te luisteren.
Tijdens het tweede optreden»"
van de 'Singers' zong de ene na
de andere solist zeer geïnspi
reerd met het koor als achter- ff
grond en tegenstem. De stem
van de bariton was aangenamer
dan het wat geknepen, hoge ge- fj
luid van de tenor. Zakte ik eer- J
der in het programma wel eens i
weg, nu was dat afgelopen. Vol- 1
le aandacht voor de schitteren
de prestaties van de Singers. Al
leen.. die geluidsinstallatie!
Moét dat nu zo hard in een kerk J
met galmende akoestiek? Alle
geluiden lopen in elkaar over I
om aan het eind te ontaarden in 1
een onbegrijpelijke kakofonie.
Wie kan daar nu genoegen mee
nemen?
I door: Dick Hermsen
Onduidelijke koers jazzconcours.
Bij de afgelopen zaterdag ge
houden 'ISW-Leids Jazz Talent
Award 1994' kwam Anita
Wiersma als meest belovend
talent naar voren. Het is een
uitslag waarbij je je kunt afvra
gen hoeveel waarde je eraan
moet hechten.
Voor alle duidelijkheid: het is
niet de bedoeling de kwaliteit
van de vocaliste aan te vechten.
Bovendien kan worden gezegd
dat het een goede zaak is, dat er
op deze manier aandacht wordt
besteed aan jong, aanstormend
talent. Toch moet de
organisatie zich in alle gerede
afvragen of de opzet van dit
concours geslaagd is geweest.
Kun je met recht een winnaar
aanwijzen als het gaat om vijf
genomineerden die allen een
ander instrument bespelen,
zich presenteren in een
volkomen verschillend genre en
bovendien een andere
achtergrond qua muziek
opleiding hebben Het feit dat
Anita Wiersma wint en Martijn
van Iterson het slechts met een
vermelding moet doen, werpt
op zijn minst vraagtekens op.
Als commentaar geeft de jury
dat de zangeres nog
ongeschoold is en de gitarist al
een volledige opleiding achter
de rug heeft. Is hij daarom
minder talentvol? Hooguit kun
je zeggen dat de één een
aankomend talent is en de
ander zich al een plaats in het
circuit heeft verworven. In dat
geval had de organisatie hem
niet moeten nomineren. Een
ander aspect is de stijlkeuze. De i
enige deelnemers die feitelijk
jazz hebben gespeeld zijn
Martijn van Iterson. Simon
Rigter en Erik van der Luyt voor
de helft van zijn programma.
Nu is er niets op tegen om ook i
randstijlen bij het concours te
betrekken, integendeel zelfs,
maar om een vergelijking
mogelijk te maken zal er in dat i
geval moeten worden gewerkt I
met categorieën. Wil dit
concours een serieus karakter j
krijgen, dan zal de organisatie
moeten kiezen voor een
éénduidig genre en voor
genomineerden die aangemerkt
kunnen worden als 'aankomend
talent'. Dit om in het vervolg
teleurstellingen te voorkomen.
In de Pieterskerk wordt op 23
januari, door het Leids Vocaal
Ensemble, een unieke uitvoe
ring gegeven van enige motet
ten uit de eeuwenoude koor
boeken van de kerk.
De koorboeken, ook wel mo-
tetboeken genoemd, dateren uit
de 16de eeuw. De muziek zelf is
yan nog oudere datum, te we
ten het eind van de 15de eeuw.
De bijzondere boeken zijn in
bezit van het Leids Gemeente
archief.
Drs. E. Jas houdt op 23 janua
ri een lezing over de koorboe
ken van de Pieterskerk. In aan
sluiting op de lezing zal een
unieke muzikale uitvoering
plaatsvinden. Onder leiding van
Theo Goedhart zal het Leids Vo
caal Ensemble motetten van
Clemens non Papa, Johannes
Lupi, Nicolas Gombert en Phi
lippe Verdelot ten gehore bren
gen.
De voordracht van Jas is de
eerste van een drietal Pieters
kerklezingen die op de vierde
zondag van de maanden janua
ri, februari, maart en april wor
den gehouden. Volgende
maand (27 februari) is de beurt
aan P.J.M. de Baar die ccn voor
dracht houdt over 'Klops, kos
ters, grafmakers en ander per
soneel, beroepen uitgeoefend ir
de Pieterskerk in de 17de er
18de eeuw'.
Op 27 maart spreekt prof. dr
J van den Berg over 'De relatie
tussen de Pieterskerk en de uni
versiteit, met name in de 18d<
eeuw'. Tenslotte houdt, op zon
dag 24 april. dr. G.J.R. Maat eer
lezing over 'Graven in de Pieter
skerk, een terugblik op de op
gravingen van 1979-1980'. Dt
aanvangstijd is steeds 14.00 uui
en de toegangsprijs bedraagt 5
gulden.
