Kunst
'Al die heisa om
mij heen is best eng'
ewondering
99
Jan Hoet geen directeur Boymans
Recordpoging pianospelen
van Rotterdammer
rouden Notekraker
Voor Karin Bloemen
De Gentse museumdirecteur Jan Hoet wordt
geen directeur van het Rotterdamse museum
Boymans-Van Beuningen. Hoet, die eerder had
gezegd naar de functie te hebben gesolliciteerd,
heeft gisteren bevestigd dat de selectiecommissie
hem heeft laten weten dat hij niet in aanmerking
komt om de reeds vertrokken directeur Wim
Crouwel op te volgen.
Reden daarvoor is, volgens Hoet, dat de com
missie al te ver in een andere richting was gevor
derd. Maar er was ook een felle anti-lobby vanuit
het museum zelf ontstaan. Men vreesde dat de
bevlogen maker van tentoonstellingen met mo
derne kunst een slechte manager zou zijn. Nadat
Hoet in het Rotterdams Dagblad had gemeld op
uitnodiging te hebben gesolliciteerd gonsde door
de wandelgangen van Boymans en van het stad
huis voortdurend de mare dat Rotterdam zich op
kon maken voor een eigen Rudi Fuchs-achtige af
faire (Fuchs liet als directeur van het Haagse Ge
meentemuseum een miljoenentekort achter).
Hoet zegt niet teleurgesteld te zijn dat zijn be
noeming niet doorgaat. Hij vindt het een goede
zaak dat de sollicitatiecommissie ook een buiten
lander in beschouwing heeft willen nemen. De
naam van een andere kandidaat-directeur is nog
niet aan het Rotterdamse gemeentebestuur voor
gelegd. Verwacht wordt dat dit op vrij korte ter
mijn zal gebeuren.
Jan Hoet blijft voorlopig directeur van het Mu
seum voor Hedendaagse Kunst in Gent. De mu
seumdirecteur voert al jaren een verwoed gevecht
om de politici in Gent ervan te overtuigen dat zij
veel meer aandacht en geld aan de hedendaagse
kunst moeten geven. Hoet zegt overigens weinig
hoop te hebben dat dit snel zal gebeuren. Hij
blijft pleiten voor een nieuw museumgebouw
met een opvallende architectuur als symbool
voor de aandacht voor hedendaagse kunst. „Gent
kan niet eeuwig blijven toekijken met de nostal
gie van het verleden", aldus Hoet.
pONDERDAG 6 JANUARI 1994
Denise Jannah: „Een nieuwe wereld ontdekken, nieuwe paden inslaan? Dat wil ik ook." foto jos fielmich
me verbonden met dat num
mer, maar wilde het anders
doen. Op deze manier ga ik te
rug naar wat er in de geschiede
nis met zwarte mensen is ge
beurd, óók in Suriname en Cu
ba bijvoorbeeld."
Aanvankelijk stribbelde ze te
gen toen iedereen haar naar
New York wilde hebben want ze
vond het niet leuk voor haar
'vaste jongens'. Een van hen,
pianist Jack van Poll, gaf de
doorslag. „Het is heel normaal
om een 'working band' en een
'recording band' te hebben, ver
telde hij mij, en als ik de kans
kreeg met zulke mensen te wer
ken dan moest ik dat vooral
doen."
Dan, verzuchtend: „Maar je
moet nooit denken dat je er al
bent. Al die heisa om mij heen
is best eng. Je mag niets meer
fout doen, want je cd is toch in
New York opgenomen, met al
lemaal Amenkanen', weet je
wel. Dus de enige die nog op
zijn bek kan gaan, ben ik zelf."
Fonds podiumkunsten komt
steeds meer geld te kort
DEN HAAG ANP
Het Fonds voor de Podiumkunsten zegt steeds meer geld te
kort te komen om zijn taak, het subsidiëren van produkties,
goed te kunnen uitvoeren. Dat is volgens directeur Henk
Scholten opnieuw gebleken bij de toekenning van subsidies
voor produkties en festivals in het seizoen 1994-1995.
Het fonds heeft daarvoor nu bijna vijf miljoen gulden sub
sidie toegezegd voor 53 projecten. Dat is de helft van het aan
tal projecten dat het fonds positief heeft beoordeeld, voor de
andere helft was geen geld. Het fonds kwam daarvoor zeven
miljoen gulden te kort. In een eerdere ronde voor 1994-1995
werd 1,5 miljoen gulden toegekend aan 21 zomerfestivals en
theaterwerkplaatsen. Ook toen had het fonds twee miljoen te
weinig.
In zijn beleidsplan heeft het bestuur van het fonds minister
D'Ancona van WVC enkele maanden geleden gevraagd het
budget van tien naar ten minste vijftien miljoen gulden te
vei'hogen.
De beperkte middelen van het fonds wreekten zich volgens
directeur Scholten vooral in de sector toneel. Van de 32 aan
vragen konden slechts vier produkties worden gehonoreerd.
Grote schenking
Indiase miniaturen
voor Rijksmuseum
AMSTERDAM ANP
Het Rijksmuseum in Amster
dam heeft een schenking gekre
gen van 270 Indiase miniaturen
van de Amsterdamse internist
prof. dr. P. Formijne. De schen
king betekent volgens het mu
seum een „zeer belangrijke ver
rijking van de collectie Aziati
sche kunst". Het is de enige
particuliere verzameling op dit
gebied in Nederland van deze
omvang. De vroegste stukken
dateren uit de vijftiende eeuw,
de laatste uit de negentiende
eeuw. Het Rijksmuseum bezit
zelf ook een kleine collectie mi
niaturen.
De verzameling is de laatste
35 jaar bijeengebracht en biedt
een representatief overzicht van
de belangrijke onderwerpen en
de diverse scholen van de India
se miniatuurkunst. Een keuze
uit de verzameling Formijne is
in 1978/79 tentoongesteld in
het Rijksprentenkabinet van het
Rijksmuseum. In de toekomst
zal het museum opnieuw een
tentoonstelling ervan samen
stellen.
In de catalogus die bij de ex
positie hoorde, licht Formijne
het ontstaan van de collectie
toe. Tijdens een veiling in 1958,
werd hij getroffen door een aan
tal schilderijen uit India, die een
kunst vertegenwoordigden die
hij niet eerder had gezien. Het
werd „Liefde op het eerste ge
zicht" De eerste kennismaking
leidde tot een duurzame be
langstelling.
ROTTERDAM ANP
De pianist Tommie Meijer (37)
gaat op 1 maart in Rotterdam
het wereldrecord pianospelen
proberen te breken. Dat bete
kent dat hij 41 uur spelend ach
ter het toetsenbord moet door
brengen. Het huidige record
staat, zo meldt de Nederlandse
editie van het Guinness Book of
Records, op naam van J. Blom-
mendaal uit Doorn.
De Rotterdammer geeft les
aan de Dansacademie in de
Maasstad. In 1980 studeerde hij
af aan het Conservatorium. Ter
voorbereiding op de recordpo
ging zal hij „flink veel slapen".
Denise Jannah: 'ongehoord talent' in Leidse Schouwburg
Bloemen in haar nieuwe programma 'La Bloemen
8XMSTERDAM NPA
2be Nederlandse Toonkunstenaar&bond heeft de Gouden Notekra-
ter 1994 toegekend aan Karin Bloemen en Sexteto Canyengue. De
üternatieve onderscheiding" voor artiesten die het belang van le-
muziek onderstrepen wordt op 17 januari in het Amster-
oliLliamse Lido aan hen uitgereikt. Karin Bloemen heeft zich de afgelo-
k Jen seizoenen onderscheiden met haar theaterprogramma 'Karin
0 concert' en trekt nu door het land met het programma 'La Bloe-
0 inen'. Sexteto Canyengue dankt zijn uitverkiezing aan de geheel ei-
0 jen wijze waarop het de tango propageert.
Haar zangcarrière bevindt zich in een stroomversnelling.
Na succesvolle optredens in binnen- en buitenland, ze
maakte grote indruk op vrijwel alle Nederlandse jazzfes
tivals, en opnamen voor een tweede cd in New York, met
gerenommeerde Amerikaanse jazzmuzikanten, staat De
nise Jannah op zaterdag 22 januari met eigen kwintet in
de Leidse Schouwburg.
Ondanks laaiend enthousiaste
reacties van gezaghebbende
jazzcritici stond Jannahs agenda
de afgelopen tijd niet volge-
pland. „Zat ik hier 's zaterdags
op de bank tv te kijken. Best
leuk hoor, maar eigenlijk
schaamde ik me een beetje,
want een zangeres hoort op za
terdagavond niet thuis te zitten.
Vreemd genoeg kwam dat juist
door al die publiciteit. 'We
dachten: jou bellen we maar
niet. Jij gaat zo goed, je zal wel
in New York zitten.' Dat hoorde
ik achteraf."
Een uitgebreide collectie pla
ten, de piano met daarop de
prijzen die ze op concoursen
won, foto's van optredens aan
de muur, boeken over Miles Da-
vis, Tina Turner en jazztheorie
onder de salontafel... De
Utrechtse huiskamer van Deni
se Jannah is ingericht met mu
ziek Alleen een zestal knuffel
beren valt uit de toon. Een ge
sprek met Jannah blijft niet be
perkt tot praten over muziek;
regelmatig onderbreekt ze het
interview om naar de stereo-in
stallatie te lopen en haar bewe
ringen te ondersteunen met
klanken van collega's, zichzelf
of opnamen van jazzworkshops
die ze onlangs heeft gegeven.
Ze noemt zichzelf een laatbloei
er. In alles, zowel in het verza
melen van knuffelbeesten als
met het beginnen van een zang
carrière. Zingen deed ze thuis
altijd al, samen met haar zus
sen. Maar het besef dat ze daar
haar beroep van kon maken,
kreeg ze pas toen ze al een aan
tal jaren rechten studeerde in
Utrecht. Nu, op haar zesender
tigste, lijkt Denise Johanna Zee
fuik - zoals haar oorspronkelijke
naam luidt - de toppen van
haar kunnen te benaderen, hoe
wel ze zelf vindt dat ze nog
maar pas bezig is.
Een jaar geleden studeerde ze
officieel af aan het conservatori
um, tien jaar na inschrijving.
Zoals altijd, vertelt ze, kreeg de
praktijk ook tijdens haar studie
tijd voorrang. Zo schortte ze
haar studie anderhalf jaar op
voor het vertolken van de spe
ciaal voor haar geschreven rol
van Emma Washington in de
musical 'A night at the Cotton
Club'.
„Ik heb niet op het conserva
torium jazz leren zingen", be
nadrukt Jannah met klem. „Ik
heb alles uit de praktijk gehaald.
Maar op het conservatorium
leer je je stem kennen; wat ge
beurt er fysiek met je, hoe werkt
het allemaal?"
Ze beschouwt zich nog steeds
als een all round zangeres, maar
geeft toe 'helemaal wild' te zijn
van jazz. Op haar debuut-cd
'Take it from the top', op Stings
ballad
na gevuld met jazz-standards,
toont ze zich van een ingetogen
kant. Haar tweede album, 'A he
art full of music', dat onlangs
verscheen, is gevarieerder en
swingender. Toch is het weer
grotendeels jazz. „Maar ik heb
van begin af aan bedongen dat
ik de vrijheid wil houden voor
popprojecten."
Ze kan zich kwaad maken
over de beroering die is ont
staan rond de Amerikaanse
zangeres Rachelle Ferrell, die
het ene jaar triomfen vierde met
een pure jazzplaat en het vol
gende jaar werd uitgekotst, om
dat ze met een poprepertoire
voor de dag kwam. „Te zeggen
dat zo iemand de jazz heeft ver
raden, dat is een aantasting van
iemands integriteit. Jij eet toch
ook niet elke dag boerenkool?
Sommige mensen zijn zo puris
tisch, die staan nergens voor
open. Toen Miles Davis de pop
ging verkennen, vielen ze ook
over hem heen. Maar dat moet
toch kunnen, een nieuwe we
reld ontdekken, nieuwe paden
inslaan? Dat wil ik ook."
Billie Holiday
Voorlopig echter blinkt Jannah
uit met zeer persoonlijke inter
pretaties van jazz-standards,
zoals Billie Holiday's beroemd
ste nummer 'Strange Fruit'. Dit
rouwlied over een lynching in
het zuiden van de Verenigde
Staten staat ook op haar nieuwe
album en een eerste beluiste
ring leert dat haar uitvoering
gedurfder is dan ooit. Niet al
leen zingt ze het nummer - on
der begeleiding van enkel bató-
drums - hartverscheurend
mooi, ze heeft er ook een tradi
tioneel Surinaams gezongen ge
bed doorheen geweven. „Ik voel
'[n deze rubriek komen al of
niet bekende
j streekgenoten aan het
woord die, hetzij direct,
hetzij zijdelings met kunst
i en cultuur te maken
hebben. Ze praten over een
kunstvoorwerp, een
J kunstuiting waaraan ze
c bijzondere waarde
^hechten. Van de snuifdoos
u van oma tot het
grijsgedraaide muziekstuk
|n alles wat daar tussen zit.
Vandaag spreekt Dick
Vansink, eigenaar van het
Leidse jazzcafé The Duke
|en mede-organisator van
de Leidse Jazzweek die
zaterdag losbarst, zijn
[bewondering uit. ,,Ik houd
van ouwe rotzooi."
Die ouderwetse
^7^7 speelbakjes, ik heb
er hier drie aan de
muur hangen. Daar
ben ik echt gek op.
heb ze al 20,25 jaar. Op de
Dp getikt op een
lfcmmelmarkt. Die liep ik toen
Tlemaal af. Aarlanderveen,
faddinxveen, overal waar
jmmelmarkten waren liep ik te
|ruinen. Niet alleen voor die
akkies, hoor. Die kwam ik bij
peval tegen. Nee, voor alles. Ik
i dol op ouwe rotzooi,
e speelbakjes zijn van eind
beuforige eeuw. De ene, hier aan
le wand, daar kun je nog mee
pelen. Kijk, zo. Gooi je er een
ruiden in en dan trekje aan die
landel en dan gaat hij draaien.
laHet is een soort fruitautomaat,
lafie andere twee, daar kun je
tolletjes pepermunt mee
Jannen. Daar begin ik niet aan.
{/loet ik ze steeds bijvullen,
lafaar heb ik gaan zin in.
lavlaai ze staan wel leuk hier.
toen ik deze kroeg ging
r-tirichten, dacht ik meteen aan
LU lie speelautomaten. Die zijn
pooi als ornament. En
aa5atuurlijkaldie
liuziekinstrumenten. Daar ben
k ook al jaren geleden mee
iiegonnen. Toen dacht ik nooit
jfet ik ze ooit in een kroeg zou
jebruiken. Ik heb er zoveel dat
jk er nog wel een tweede tent
3pee kan inrichten. Ik krijg zo af
in toe ook een instrument van
qen muzikant. Zoals van Chris
ioene. Die had een keer een
^ttuk in z'n kraag en verkocht
2rie zijn gitaar voor een geeltje.
Hij hangt nu achter de bar.
siemand die hem van me
oj
kopen kan. Alleen Koene zelf,
die mag hem als hij dat wil voor
25 gulden terugkopen. Ik leen
ook wel eens instrumenten uit.
Er hing hier een bas, die heb ik
aan een jongen van 15 geleend.
Mag hij er bas op leren spelen.
Over een jaar of twee krijg ik
hem wel weer van hem terug.
Er hangen mooie instrumenten
bij. Hier die oude Barbadon uit
18-zoveel. Met dik stof erop. Die
is nog geklonken. Het komt
trouwens zelden voor dat een
muzikant zijn instrument
weggeeft. Dat is toch zoiets als
een vrouw voor zo'n man. Daar
ben je zuinig op.
Thuis heb ik ook veel oud spul.
Mooi antiek ook wel. Ouwe
kasten. Een stel baardman-
kruiken. Dat zijn kruiken uit
1500 met een mannetje met een
baard erop, vandaar de naam.
Frans gietwerk, klokken. Ik ben
echt gek op dat ouwe spul. En
m'n kinderen beginnen er nu
ook oog voor te krijgen. Ik heb
ook een enorme verzameling
antieke tegels. Als ik hier ooit
ophoud, duik ik daar in. Verder
heb ik nog een enorme
verzameling platen van Duke
Ellington. Wel vier- of
vijfhonderd. Ik ben een grote
fan van The Duke. Vandaar ook
de naam van m'n jazz-café.
Posters, ik heb er wel 1000.
Allemaal jazzposters. En alle na
oorlogse uitgaven van het jazz-
blad 'Ritme'. Dat is trouwens
wel leuk. De huidige eigenaar
van de Almondehoeve in
Oegstgeest adverteerde daarin
als eerste met schriftelijke
gitaarcursussen. Die man speelt
nu vaak hier. Leuk hè, zo'n
vijftig jaar later.
Ja, ik verzamel echt alles wat los
en vast zit. Veel oude boeken
ook. Ik hielp vroeger op de
Koornbeurs die man die
tweedehands boeken verkocht.
Daar kreeg ik geen geld voor,
maar ik mocht altijd een boekje
uitzoeken. Nu heb ik een hele
verzameling. Boeken uit 1600,
1700. Nee, ik doe er niks mee.
Maar ik vind het leuk
om ze te hebben.
Verkopen doe ik niks.
Ook die
speelautomaten niet.
Ik doe niks weg. Alles
wat ik weg doe ben ikd
kwijt. En geld maak j^
toch maar op.
s
