'Meer woningen in Groene Hart' 'Ze gaven mij overal de schuld van' 'Mijn man zag alleen maar een paar hielen' Ondernemer van het jaar zit vast Hele slierten gajes - zelfs getrouwde mannen Het Gesprek van de Dag/Randstad Ministerie: geen woningnood 14 DINSDAG 4 JANUAR11994 Nationale Woningraad vindt open gebied 'niet heilig' REGIO» PAUL V Als de gemeenten in het Groene Hart écht meer wonin gen willen bouwen, moeten ze snel zijn. Wijzend op de dreigende woningnood en inspelend op de komende verkiezingen, kunnen ze landelijke politici mooi vragen om woningbouw in het Groene Hart niet langer af te remmen. er duur en vaak vervuild. „Als we wachten tot die wo ningbouwlocaties echt wat wor den, hebben we voor het eerst sinds de oorlog weer woning nood in Nederland", vreest de NWR-directeur. „Het aantal mi granten overtreft de verwach tingen, het geboorteoverschot groeit en er wonen steeds min der mensen per woning. Niet bouwen is vooral zonde omdat kopers en investeerders zéér ge ïnteresseerd zijn, gezien de lage rentestand." Maar waarom het Groene Hart? „We moeten niet langer doen alsof het gebied heilig is", begint Kempen. „We moeten .ook bedenken dat er heel aardi ge vrije-sectorwoningen kun nen komen, die weer kunnen leiden tot de broodnodige door stroming vanuit goedkope huur- of koopwoningen." Aan tallen woningen of bouwloca- Dat stelt directeur B. Kempen van de Nationale Woningraad (NWR), een koepel van woning corporaties. Hij pleit niet voor volbouwen van het hele gebied, maar denkt wel dat 'een wijkje hier en daar aardig kan helpen in Nederland'. „Laat de landelij ke politici maar eens langsko men en verantwoording afleg gen waarom ze de woningnood laten stijgen." Officieel zit er een rem op de woningbouw in het Groene Hart, het gebied tussen de vier grote steden. Na 2005 mag het inwonertal er niet meer groeien, tot die tijd slechts mondjes maat. Het Rijk wil het gebied zo groen mogelijk houden en het wonen bij het werken concen treren: rond de grote steden dus. De problemen blijken daar echter groot: de bouwgrond is ties kan en wil hij niet noemen: „Daar moeten gemeenten maar mee komen." Burgemeester M. Boelen van Rijnwoude voelt er weinig voor om de discussie aan te wakke ren. „Als vragende partij ver zwak je je onderhandelingsposi tie alleen maar. Laat het Rijk maar komen. Dan stellen wij onze voorwaarden wel." Zo eist de burgervader dat de polders van 'zijn' kernen Bent huizen, Koudekerk en Hazers- vvoude gevrijwaard blijven van hoge flats en grote bossen. Hij wil goed openbaar vervoer, voorrang voor de eigen bewo ners en geen hoge-snelheidslijn voor de TGV: „Want", zo ver klaart Boelen de harde opstel ling richting Rijk, „wie zich brandt, moet op de blaren zit ten." Dat woningbouw in het Groe ne Hart steeds meer bespreek baar wordt, begrijpt hij goed. „Reken maar na: een vierkante meter grond kost hier zo'n 15 gulden, bij de grote steden hon derden guldens. Tuinderijen moeten daar worden uitgekocht en verplaatst en er is veel bo demvervuiling." Er is geen woningnood en die komt er ook niet. Zo reageert het ministerie van Vrom op de waarschuwing van directeur Kempen van de Nationale Woningraad. Hoewel de voorspellin gen over het tekort aan woningen in de meest sombere prognoses uiteenlopen, zijn de Wo ningraad en Vrom het er wel over eens dat het tekort aan huizen in 1995 rond de 200.000 zaT liggen als er niet snel wordt gebouwd. Dat de bouw nu niet snel genoeg gaat, komt doordat de de plaatsen in de buurt van de grote steden die zijn aangewezen voor grootschalige nieuw bouw, pas bebouwd kunnen worden als er we gen en vooral spoorlijnen zijn aangelegd. „Want anders kruipt iedereen gelijk weer in zijn auto en dat is niet de bedoeling", licht de woordvoer der van Vrom toe. „Bovendien zijn er nogal wat bouwplaatsen die licht vervuild zijn en eerst moeten worden schoongemaakt." Daarnaast wil minister Alders van milieu kos te wat kost voorkomen dat het Groene Hart van Holland wordt volgebouwd. Bouwen in de re gio, ver van de grote steden, is volgens hem geen oplossing omdat er dan weer te veel wordt gereisd, waardoor het milieu verder wordt be last. Helderse zakenman verdacht van drughandel HELDER/UMUIDEN In 1990 riep de Ondernemers Vereniging van Den Helder hem nog uit tot 'ondernemer van het jaar'. Zijn vloot groeide zó snel dat het Helderse bedrijfsleven een onderscheiding op zijn plaats vond. Nu zit de zaken man vast. De recherche be stempelt hem als hoofdver dachte in een organisatie die drugtransporten op touw zette. „Ik kan het ook nog steeds niet geloven of begrijpen", rea geert directeur C. Leeuw van MCD. Dit bedrijf nam de suc cesvolle firma van de 42-jarige Helderse zakenman over. Een 'fusie' op de dag na zijn arresta tie. Aanwijzing na aanwijzing sij pelde binnen bij het Alkmaarse bureau van de regiopoliüe Noord-Holland Noord. De za kenman zou handelen in verdo vende middelen. Sindsdien hield een ploeg van twaalf speurders de activiteiten van de scheepvaartondernemer en zijn organisatie in de gaten. Het recherchewerk kwam af gelopen donderdag tot een cli max toen een tien man sterk ar restatieteam van de waterpolitie voor de kust van IJmuiden de visserskotter Erva enterde. Op de kotter werden echter geen drugs gevonden. Bij deze actie werden vier op varenden gearresteerd. Dezelfde middag deed de politie huiszoe king bij de 42-jarige hoofdver dachte in Den Helder, bij een 40-jarige inwoner van Bergen en een 49-jarige Rotterdammer. Rechercheurs hielden ook dit drietal aan. Inmiddels zijn ook administratieve gegevens van de hoofdverdachte in beslag ge nomen en volgden huiszoekin gen in Schiedam, Assen en tien andere plaatsen in bij elkaar vijf provincies. „Het was donderdag de dag om toe te slaan omdat het vaar tuig toen voor de Noordhol landse kust terechtkwam", ver telt politiewoordvoerder G. Ha- geman. „We verdenken de groep rond 4e Helderse ver dachte al maanden van deelna me aan een criminele organisa tie. Het transport van vorige week was niet de eerste duistere zaak waarbij ze waren betrok ken." Vanuit Alkmaar werd voor dit onderzoek samengewerkt met de douane, de kustwacht en di verse andere Nederlandse poli tiekorpsen. Voor het werk op zee schakelde het onder zoeksteam vorige week de IJ muider post van de politie te water in. Op welk punt het mis ging, is nog onduidelijk, maar dat de observaties stuk liepen, staat nu als een paal boven wa ter. Hageman: „Enkele van de verdachten verklaarden na hun arrestatie dat ze het vermoeden kregen dat de politie ze op het spoor was. Daarop hebben ze de hasj voor de Spaanse kust gedumpt." Vier verdachten hebben inmiddels toegegeven dat zij drugs wilden aanvoeren. Bij de Helderse Ondernemers Vereniging (HOV) is het even slikken. Een collega die pas nog zo glorieus in het zonnetjes was gezet als uitmuntend voorbeeld voor het bedrijfsleven? Een man die zijn bedrijf zo explosief kon laten groeien? En die zit in de cel? HOV-secretaris B. Schrijver: „Van deze verdenking schrik ik me kapot. Maar je kunt zoiets bij zo'n verkiezing natuurlijk nooit vóór zijn. Drughandel komt soms bij lieden boven wa ter van wie je het absoluut niet verwacht." Vervoerbedrijf in problemen AMSTERDAM Het Gemeentevervoerbedrijf Amsterdam (GVB) moet geen 55 maar bijna 85 miljoen gulden structureel inleveren ten gevol ge van bezuinigingen van het Rijk. Die voorspelling deed di recteur B. Smit van het GVB gis teren in zijn nieuwjaarstoe spraak. Hij kondigde daarin ver zelfstandiging aan. Onder het personeel is daartegen hevig verzet gerezen. De afgelopen jaren zijn er al honderden banen verdwenen door bezuinigingen. Hoe het nieuwe bedrag moet worden in gevuld is nog onduidelijk. Het aantal reizigers zal moeten groeien, aldus Smit. Groei is mogelijk door onder meer tram en bus sneller te maken en door de reeds aangekondigde uit breiding van het metronet. Amsterdams bedrijfsleven pessimistisch AMSTERDAM NPA Vooral het buitenland moet een beter beeld krijgen van Amster dam. Dat zei voorzitter R. de Vilder van de Amsterdamse Ka mer van Koophandel gisteren in zijn nieuwjaarsrede. Hij denkt vooral aan het beter 'verkopen' van het drugbeleid. Bovendien moet er meer geld uit Den Haag komen voor de openbare veilig heid in en bereikbaarheid van de stad. Aanleiding voor deze uitspra ken is de zorgelijke economi sche situatie in de hoofdstad. Het afgelopen jaar daalde de omzet van het bedrijfsleven met gemiddeld 2,4 procent. Lande lijk was die daling een vol pro cent lager. Ook op het gebied van de export doet Amsterdam het minder goed dan andere re gio's. En de werkgelegenheid daalt er sterker dan elders. De Vilder toonde zich voor het eerst sinds jaren pessimis tisch over de toekomst. „Dat er een duidelijk en definitief her stel zal plaatsvinden is uit de nu beschikbare cijfers niet op te maken." De een kust zijn geliefde, de ander zoent zijn buurman. Als de klok twaalf heeft geslagen, en het nieuwe jaar is aange broken, is het voor even vrede op aarde. Voor veel mensen al thans, maar niet voor ieder een. Want er zijn altijd lieden die dat moment juist aangrij pen om er een grote puinhoop van te maken. Ze trekken een spoor van vernieling door stad en land, niets en niemand ont ziend. Ook dit keer was het weer raak in de regio Leiden. Een aantal slachtoffers en oog getuigen doet op deze pagina verslag van hun ervaringen. Elke Leidenaar weet het inmid dels: tijdens de jaarwisseling is het 'bal' in de Leidse Marnix- straat. Dan trekt het schorrie morrie de stoute schoenen aan. Dan vliegen straatstenen door de lucht, vatten auto's vlam en sneuvelen ruiten. En terwijl het gespuis zijn gewelddadige feest je viërt, zien de buurtbewoners sidderend toe. Daarom ook willen twee vrou welijke ooggetuigen van de ge beurtenissen rond deze jaarwis seling hun naam liever niet in de krant. Het rapalje, dat ook dit keer weer flink huishield, zou wraak kunnen nemen, ze daarom voor het gemak maar Annie en Jannie. „Met oud en nieuw kom ik niet buiten", zegt Annie. „Het vuur werk steken we ook altijd in de tuin af. We durven gewoon de straat niet op." Dat durft Jannie ook niet. Ster ker nog: ze doet de gordijnen dicht om maar niets van de alle vernielingen te hoeven zien. „Mijn man en ik raken behoor lijk overspanden als oud en nieuw nadert", zegt ze. „Elk jaar is het vreselijk. Vorige keer nog hebben ze de ruit van onze voordeur ingegooid. D'r lag een steen op de trap. En een vrouw uit de straat moest een paar jaar geleden naar het ziekenhuis omdat een bom te gen haar been was geslagen. Die ketste af van een agent. Die moest ook naar het zieken huis." Agenten, weten de beide vrou wen, vormen vaak het doelwit tijdens de relletjes. Jannie: „Daarom voel ik me helemaal niet zo lekker als er toevallig een paar voor ons raam staan. Als er een steen naar ze gegooid wordt en ze stappen opzij, zeilt dat ding zo door o r bin- Annie: „Auto's voor de deur, dat is ook niks. Als ze die in de fik steken houden onze ramen het niet. Dit jaar kwam er iemand om half zeven een oude jeep brengen, aan een sleepkabel. Toen wist ik al dat ze die 's avonds in de fik zouden steken. Volgens mij doen ze dat ook ge woon om de verzekering op te lichten." „Vorig jaar stond dat ouwe lijk nog voor de deur. Van dat wijf ig Hij is er zelf nog niet helemaal achter. Is hij nou dader of slachtoffer? Een twintigjarige Voorschotenaar haalde zich de woede van een flink aantal buurtbewoners op de hals toen hij - maar ook anderen - een vreugdevuur ontstak op de krui sing Van Helsdingenlaan/Van der Houwendreef. De politie moest erbij komen om de boel te sussen. De brandweer greep overigens niet eens in, het vreugdevuur vormde geen be dreiging voor de omgeving. Op de plek van het brandje is in middels praktisch niets meer te zien, op een grote zwarte vlek op de straat na dan. „Achttien pallets, net zo veel kerstbomen en acht autoban den", somt de jongen op. „Maar van die autobanden zijn er maar vier verbrand. De anderen hebben we van de stapel ge haald. Moest van de politie. We hebben sowieso ook meer din gen van de stapel afgetrokken. Want het vuur werd op een ge geven moment wel erg hoog. Zo'n vier meter, denk ik. En dat was niet echt de bedoeling." Oudejaarsnacht was hij zelf om twee uur naar binnen gegaan. „Ik kreeg overal de schuld van. Als iemand een pak vuurpijlen op het vuur gooide, kreeg ik de woedende reacties. Ik was echt niet de enige, die daar liep. De anderen zijn tot zeven uur 's ochtends doorgegaan, heb ik gehoord." „Ik heb de hele nacht niet gesla pen", verzucht een buurman die over zijn auto gebogen staat.. „Een vuurtje stoken mag wat mij betreft maar dit was geen vuurtje meer." Hij wijst naar de motorkap. „Allemaal roetvlek ken en die moet ik er af zien te krijgen." De man vond anders Een paar brandende autobanden, wat pallets en een stel kerstbomen zorgden voor eei tense Van Helsdingenlaan en Van der Houwendreef. De buurtbewoners vonden het n dan de brandweer dat er wél een gevaarlijke situatie was ont staan. „Ons huis had er geen last van. de wind stond gelukkig goed. Maar die huizen aan de overkant, daar waar die bomen „De zijn hier blijkbaar veel gewend", zegt de moeder van de twintigjarige. „Ik kreeg ook allemaal commen taar, dat het een schande was. Ik wist niet eens dat er wat aan de hand was. We wonen hier nog niet zo lang maar ik hoorde dat dit soort dingen de jaren hiervóór nooit voorkwamen." De twintigjarige: „De volgende dag heb ik alles netjes opge ruimd, natuurlijk." Zijn moeder: „Kijk, hij heeft nog zwarte sok ken." De buurman: „Dat hij de boel heeft opgeruimd is nog een pluspuntje." De twintigjarige: „Volgend jaar ga ik maar eens aan de politie vragen of er niet een veldje is uit Oegstgeest. Ik wilde dat ding weg hebben, maar toen wou-ie ineens niet meer rijden. Heeft een man hier uit de buurt hem nog weg moeten duwen. De buurtbewoners zelf zetten de auto's ook elk jaar bij de Groen- oordhallen voor de zekerheid. Meestal al om een uurtje of zes, halfzeven." Want dan begint het al te broei en. Dan komen de jongeren aanzetten. Ze kletsen wat met elkaar op het hekje aan het eind van de straat bij de Willem de Zwijgerlaan. Ze doen luidruch tig en de baldadigheid straalt er vanaf. „Ze komen van alle kan ten", zegt Jannie. „Hele slierten gajes. En echt niet alleen uit de ze buurt hoor." „Nee", vult An nie aan. „Er zitten zelfs grote kerels tussen, getrouwde man nen uit de Merenwijk. En ook ouders hier in de buurt doen mee. Die zeggen tegen de kin deren: kijk uit jongens, politie, lopééé! De politie doet wel z'n best, maar ze kunnen niks be ginnen tegen dat gajes." Ach", verzucht Annie verder, het is een hel. Al kun je af en toe ook wel lachen. Dit keer stond de broek van een jongen in de fik. Eigen schuld, denk ik dan." „Het is verschrikkelijk", zegt Jannie. „Ze rijden met auto's door het vuur. Ze vernielen stoplichten. En er lopen zelfs kleuters tussen met gigantische zakken vuurwerk. Maar aan de andere kant. Ik hoef er niet om te verhuizen. Ik woon hier nu zeventien jaar. Die relletjes zijn traditie geworden met oud en nieuw. Maaralleen dón. Verder gebeurt hier niks." HERMAN JOUSTRA waar we dit kunnen doen. Of misschien doe ik het helemaal niet meer." De buurman: „Ik denk dat ik maar eens ga vragen of ze hier niet een open plek voor kunnen aanwijzen. Ze zitten op een vandalisme- gevoelige plek. Daar zijn de winkeliers aan het Katwijkse Hoornesplein zich uitermate van bewust. Niet voor niets sluiten ze het winkelcentrum ieder jaar met oud en nieuw hermetisch af met dikke hou ten platen. Deze jaarwisseling mochten de voorzorgsmaatre gelen echter niet baten. Balda dige jeugd trok een schot voor een ingang weg en deed een rondje langs de winkelruiten. Zo sneuvelden twintig ruiten door putdeksels en trottoirte gels. De ruiten zijn inmiddels zo goed als allemaal gerepa reerd. Maar de winkeliers vra gen zich nu al af wat hen vol gend jaar te wachten staat. Eén van hen: „Ik was hier aan wezig maar ik heb niemand gezien. De ruit van de voor deur werd ingeslagen en voor dat we er naar toe waren gelo pen. waren die vandalen weg. Mijn man was er het eerste bij en die zag alleen nog tnaar een paar hielen." De vrouw wil niet met haar naam in de krant. Ze is bang voor repres- sailles. „Straks komen ze nog een keer langs", aldus de Haar nering was deze jaarwis seling voor het eerst mikpunt van vandalen. „We zitten hier nu twintig jaar, nooit last ge had. Maar het is hier wel erg geweest. Voordat het plein zo'n zes, zeven jaar geleden werd afgesloten, waren de rui ten van de drankwinkel, die hier toen nog zat, ieder jaar aan de beurt." De middenstander heeft kri tiek. Op het functioneren van de politie wel te verstaan. Met de vorming van het regiokorps heeft de hermandad volgens haar geen zicht meer op 'de ri sico-plaatsen'. „Ik bei] teleur gesteld", zegt ze. „Ik weet dat er maar een beperkt aantal politiemensen beschikbaar is, maar zet ze dan wel op de kar dinale punten. Toen we hier nog gewoon gemeentepolitie hadden, surveilleerden agen ten hier altijd in de buurt. Maar nu kwam de ME toen het te laat was." Ook bij supermarkt Van Vliet was het raak. „Eén ruit inge gooid met een putdeksel", zegt bedrijfsleider C. Westdijk. „Die voorzorgsmaatregelen, die we hier altijd treffen met oud en nieuw zijn heel hard nodig. Tot vorig jaar waren de maatregelen altijd voldoende. Maar nu, met de verandering van gemeente- naar streekpo- litie was de beveiliging een stuk minder. Misschien is men niet meer zo goed op de hoog te van mogelijke brandhaar den." Westdijk is van plan een af spraak te maken met de poli tie. „Al dan niet samen met de winkeliersvereniging om te kijken of er niet beter bevei ligd kan worden." Aangifte heeft hij inmiddels al gedaan. „Sowieso voor de verzekering en zo'n aangifte kan ook altijd van pas komen als ze iemand oppakken. O, er zijn een paar jongens opgepakt? Dat wist ik nog niet." Over te weinig politie-sure- veillance durft voorzitter J.G. Pijnaker van winkeliersvereni ging Hoornesplein geen uit spraken te doen. „Ik was er niet bij met oud en nieuw, dus daar kan ik geen zinnig woord over zeggen. Maar we gaan wel in gesprek met de politie. Eens kijken of we dit volgend jaar kunnen voorkomen." Het risico van vernielingen is - zo weet hij - wellicht wel te verkleinen, maar uitsluiten is onmogelijk. „We lopen hier meer risico dan in bijvoor beeld Katwijk aan den Rijn. Dat heeft te maken met de buurt. Er woont hier allerlei slag mensen. Ik moet een beetje voorzichtig zijn maar als er iets geheurt in Katwijk is het vaak in de Hoornes. Niet alleen hier op het plein, hoor. Er zijn op de Hoorneslaan ook verkeerslichten en telefooncel len vernield. En twee auto's in de brand gestoken." De visserskotter Erva waarmee volgens justitie drugs werden gesmokkeld. FOTO UNITED PHOTOS DE I

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 15