Diefstal boodschappenmandjes
kost AH jaarlijks half miljoen
ontsiert
'Een koe met reclame
het landschap'
'Mijn vriendjes zijn veel beter'
Een schouderklop
in plaats van geld?
Het Gesprek van de Dag
'De scouts zijn allemaal
vlotte gozers en meiden'
Pechvogels
VRIJDAG 15 OKTOBER 1993
Per jaar verdwijnen zo'n twin
tigduizend boodschappen
mandjes uit de Albert Heijn
winkels. Dat levert de grootgrut
ter een schadepost op van een
half miljoen gulden. Daar moet
dus iets aan gedaan worden.
Het systeem dat bij de karretjes
wordt gebruikt, een gulden
borg, is te duur. De kosten daar
van wegen namelijk niet op te
gen de aanschafprijs van 25 gul
den voor zo'n mandje. En de
klant geen mandje aanbieden
kan ook niet, want daarmee be
nadeel je de klant die voor een
paar kleine boodschapjes liever
geen grote kar neemt. Albert
Heijn beschouwd de mandjes
dan ook als een service die aan
gehouden moet worden.
De meeste AH-winkels hebben
kassa- en ander personeel geïn
strueerd om op te letten of de
klanten de mandjes wel weer
netjes terug zetten. Maar klaar
blijkelijk weet de gewiekste be
zoeker toch met het mandje
door de mazen van het net te
kruipen. In Haarlem is het voor
de klanten verboden om de me
talen korfjes mee te nemen naar
buiten. Maar dat is een omstre
den maatregel, die nog niet veel
bijval heeft gekregen.
Waarom de mandjes zo geliefd
zijn is niet helemaal duidelijk.
„Ik denk dat het puur gemak
zucht is want op deze manier
hoeft men geen tas in te pak
ken. Wij missen wekelijks zo'n
vier tot vijf van die dingen.
Maar ik denk niet dat het goed
is als we ze voorgoed weghalen,
dan mist de klant een stukje
service. Ik zou niet weten hoe
het opgelost moet worden", al
dus een medewerker van een
AH- vestiging aan de Kopermo
len in Leiden.
Bordje
In Katwijk worden er per week
15 vermist. „Ja, ik weet dat niet
zeker want ik werk hier pas,
maar het ligt wel in die buurt.
Het enige wat wij doen en er
aan kunnen doen, is een bord
boven de mandjes hangen met
de vriendelijke vraag of de ge
bruiker ze weer wil terugzetten.
Natuurlijk letten de cassières er
op, maar die hebben ook ande
re taken, zoals u begrijpt. Ik
denk dat er alleen landelijk wat
aan gedaan kan worden".
Aanmerkelijk minder mandjes
verdwijnen er in Noordwijk.
Volgens de 'afdelingsmanager
kassa' van de vestiging aan het
Bonnikeplein gaat het om 20
vermissingen in het jaar. „Een
nette buurt, he. Maar waar
schijnlijker is dat het komt
doordat de meeste mensen hier
met de auto komen, dan heeft
het minder zin denk ik.
De meeste bedrijfsleiders zitten
met de oplossingen voor dit
probleem met de handen in het
haar. Moeten de mandjes afge
schaft worden, mag de klant er
niet meer mee naar buiten om
de boodschappen in de fietstas
te stoppen, of moet er op diver
se punten in een stad of dorp
een verzamelpunt komen voor
de mandjes, net als bij de karre
tjes. „Deze supermarkt trekt 50
uur uit om de verloren karretjes
weer op te sporen. Medewer
kers speuren rondom het filiaal
en in de wijk. De meeste wa
gentjes worden bij flats weer ge
vonden. Op sommige plekken
hebben we een terreintje waar
de mensen ze toch nog vast
kunnen maken", aldus de me
dewerker van het filiaal aan de
Kopermolen. Misschien is dat
ook een oplossing voor het pro
bleem van de verdwijnende
boodschappenmandjes.
Per jaar verdwijnen zo'n twintigduizend boodschappenmandjes uit de Albert Heijn winkels. foto loek zuyderduin
Opgeruimd struinden de pad
vinders in vroeger jaren door
bos en hei. In groten getale,
want het padvinderschap oe
fende in die tijd - we hebben
het over de bloeiperiode tot
pakweg de jaren zeventig - een
enorme aantrekkingskracht uit
op de jeugd.
Dat is nu niet meer zo. De Jam
boree Scouting Nederland, de
vroegere vaderlandse padvinde
rij, vindt het daarom hoog tijd
het eigen imago weer eens op te
vijzelen. Nog deze week begint
de jeugdvereniging, met altijd
nog 125.000 leden, met een re
clamecampagne. Het doel is
minstens 15.000 nieuwe leden
te werven.
Uit onderzoeken is gebleken dat
veel mensen er geen idee van
hebben wat scouting vandaag
de dag eigenlijk inhoudt. Bij de
term padvinderij kan men zich
veel meer voorstellen, maar die
geeft vaak een verouderd beeld.
De term werd daarom in 1973
officiéél afgeschaft en vervan
gen door scouting.
Rini Silvester is actief in het on
langs opgerichte Leids Scouting
Platform, waarin de negen ver
schillende groepen in de stad
elkaar vinden. Zij vindt de recla
mecampagne een heel goede
zaak. „Ik ben ooit eens boos ge
weest op iemand van een huis-
aan-huisblad. Die vergeleek de
jongens van de scouting met de
Hitlerjugend, de nazi-jeugd.
Nou, als iets het imago kapot
maakt is dat het wel. Er bestaat
nog steeds een vooroordeel.
Men is te laks om na te gaan of
het beeld klopt dat men heeft
van scouting."
Silvester wijt dat aan de veran
derde mentaliteit. „Ga jezelf
maar na. Er is altijd een periode
in je jeugd dat je tegen alles in
gaat. Bij de jeugd van de jaren
zestig, zeventig was dat in hevi
ge mate het geval. Ze schopten
tegen regels aan, hadden geen
respect meer voor gezag. Alles
wat maar een beetje te maken
had met discipline was taboe.
Scouting komt heel disciplinair
over."
Het is daarom tijd voor een her
nieuwde kennismaking. Uit een
wervende folder van het Leids
Scouting Platform staat onder
het kopje 'Wat wil de Scouting
bereiken?' het volgende:.Scou
ting wil graag dat: mensen en
kinderen elkaar respecteren,
kinderen leren dat samen din
gen doen leuker is dan alleen,
kinderen respect hebben voor
hun omgeving waaronder het
milieu, kinderen verantwoorde
lijkheidsgevoel voor elkaar heb
ben en elkaar helpen als dat no
dig is, kinderen zelfvertrouwen
hebben, kinderen inventief zijn
dus in staat zijn zelf problemen
op te lossen.
De activiteiten waarmee men
dat probeert te bereiken zijn
onder meer muziek maken,
speurtochten doen, dansen, to
neelspelen, brood bakken, trek
tochten, fotografie, de natuur
ontdekken, roeien, zeilen, ko
ken, knutselen en ga zo maar
door. Dat lijkt veel op de aloude
padvinderij, maar het is toch
heel anders, betoogt Silvester.
Al was het alleen maar om de
sfeer. „De kinderen zijn nu veel
zelfbewuster dan vroeger. Ze
mogen zelf meedenken, sugges
ties doen over wat er gedaan
wordt. De padvinder van vroe
ger bestaat dus niet meer. De
scouts zijn allemaal vlotte go
zers en meiden. Het zijn be
paald geen doetjes."
HERMAN JOUSTRA»
in het echt zo'n sprong laten
maken, net zoals die kleding
zaak echte koeien laat opdra
ven? „Ho wacht effe", lacht Pe
ter. „Ik dacht dat je het had over
een advertentie die bestond uit
een paar leuke fotootjes van
koeien. Maar die beesten lopen
dus echt in het rond met recla
me? Dat is dus shirtreclame.
Nou, dat vind ik niet verkeerd.
Het staat niet dp een vaste plek,
Hoera! Er is er weer een sociale
wetenschapper gepromoveerd
aan de universiteit. Aan de uni
versiteit van Groningen dit keer.
Drs G. van der Linden is zijn
naam. Hij ontdekte dat werkne
mers meer voldoening halen uit
een schouderklopje van hun
werkgever dan uit een loonsver
hoging. Bravo, wat een ontdek
king! CAO-onderhandelingen
zijn nu niet meer nodig. Of
toch?
„Nou, nou", reageert P. Bate
laan, secretaris van de FNV af
deling Leiden en omstreken.
„Dat zou ik toch niet durven
beweren. Ach, het is aardig om
te zeggen. Een goede werksfeer
is wel wat waard. Maar wat
moet je er nu meer over zeg
gen?"
„Misschien dat die Van der Lin
den zo een interessante acade
mische discussie weet te ontke
tenen. Morgen wordt er weer
wat anders beweerd. Dan staat
er een andere wetenschapper
op die zegt: een werkgever die
in snikken uitbarst en zijn per
soneel om hulp vraagt, dat
wordt gewaardeerd! De mensen
denken dan: goh, hij heeft ons
nodig. Dat vinden ze belangrij
ker dan een loonsverhoging, be
weert die andere wetenschap
per."
„Gelooft u nou werkelijk dat dat
in de praktijk zo gaat? Voor de
achterban van de FNV zal de
centenkwestie altijd een rol blij
ven spelen. Nee, als je het mij
vraagt is die uitspraak van Van
der Linden gewoon een losse
flodder."
Zover wil drs. R. Eijbergen niet
gaan, al heeft hij wel kritiek. Hij
is verbonden aan de vakgroep
arbeids- en organisatiepsycho
logie aan de Rijksuniversiteit
van Leiden en weet derhalve
wel het een en ander van on
derzoeken die er in de loop der
jaren zijn uitgevoerd op het ge
bied van personeelsbeleid. „Ik
ken de inhoud van zijn onder
zoek niet, maar de conclusie
lijkt mij toch vrij tendentieus."
Geld
Hij voegt daar aan toe dat ande
re theorieën de conclusie
slechts voor een deel onder
schrijven. „Voor een deel ja.
Een schouderklop wordt vol
gens die theoreën wel meer ge
waardeerd dan een loonsverho
ging, maar er is wel steeds spra
ke van een bepaald minimum
aan inkomen. Als iemand naar
zijn idee echt te weinig ver
dient, werkt het niet. Werkne
mers die aan de lopende band
staan zullen eerder geld noe
men als belangrijkste drijfveer
om te werken. Aan de andere
kant, het hoeft ook geen topin
komen te zijn. Als er maar aan
een bepaalde basisbehoefte is
voldaan."
„Het klopt wel dat waardering
en vrijheid van handelen heel
belangrijk zijn voor werkne
mers. Daarom kan het ook geen
kwaad dat er veel aandacht aan
het onderzoek van Van der Lin
den wordt besteed. Want in de
praktijk is het zo dat werkgevers
nog vaak denken dat ze werkne
mers het best kunnen belonen
met geld."
Ie hebt mensen die niet voor het geluk in de wieg zijn gelegd en
soms de raarste dingen meemaken: pechvogels dus. Het Gesprek
van Dag bombardeert met een zekere regelmaat een regiogenoot
tot 'Pechvogel van de week'.
Het Leidsch Dagblad verrast de uitverkorene met een mooie slag
roomtaart van banketbakkerij Van Dam. Vindt u dat uzelf voor deze
eervolle vermelding in aamerking komt, twijfel dan niet om met
ons contact op te nemen. Ook mag u familieleden, vrienden of bu
ren voor deze prijs nomineren. U kunt bellen tijdens de werkdagen
van 8.30 tot 16.30 uur op het nummer 071-356440. Ook kunt u
schrijven: Leidsch Dagblad, t.a.v. Het Gesprek van de Dag, Postbus
54, 2300 AB l eiden.
Leidencicir doet mee aan Nintendo Kampioenschappen
Ergens in het Gelderse Duiven
loopt een stel koeien met een
warme deken op de rug. Op
zichzelf nog niets bijzonders,
ware het niet dat deze deken
bedrukt is met reclame. Geen
reclame voor melk of boter,
welnee, de herkauwers adverte
ren doodleuk voor een kleding
zaak, zo bleek uit een foto in
een landelijk ochtendblad. Is
hier een trend gezet? Heeft deze
actie kans van slagen?
„Als de Melkunie een koe een
Mexicaanse deken zou om
slaan, zou dat leuk zijn", zegt
Peter van Bojangles, een kle
dingzaak in Leiden. „Maar een
kledingzaak...Ik vind het wel
grappig, maar ik zou toch zelf
geen koeien gebruiken om re
clame te maken. Want met re
clame probeer je toch je doel
groep te bereiken. Ik verkoop
kleding met een image. Of ei
genlijk: ik verkoop een image.
Merken als Vision en Home-
Boy. Voor jongeren die van sur
fen houden, of die een skate
board hebben. Sportieve jonge
ren. Ik zou bijvoorbeeld adver
teren met een foto van iemand
die een spetterende sprong
maakt met een snowboard bij
voorbeeld."
Een foto? Waarom niet iemand
de zaak. Zelf adverteren we op
klassieke wijze. Daar zijn we de
zaak ook naar, we verkopen
toch de wat traditionelere kle
ding. Een logootje bij de adver
tentie, een tekstje erbij. Meer
niet. Misschien ziet het er best
leuk uit hoor, met zo'n koe,
misschien slaat dat wel aan,
maar ik voel mij niet geroepen
op zo'n manier onze zaak onder
de aandacht te brengen."
D. Schuitemaker van de gelijk
namige kledingzaak in Katwijk
is niet te spreken over de recla
mecampagne in Duiven. „Op
vallend is het wel, maar zo zou
ik het nooit doen. Een koe met
reclame ontsiert het landschap.
Zwartbonte koeien en roodbon
te koeien zijn prachtige dieren.
Die staan mooi in een groene
wei. Die moeten geen deken om
met reclame."
„Je hebt wel mensen die met re
clame op hun buik lopen. Dat
kan heel goed. Maar die men
sen kunnen dat zelf bepalen.
Een koe kan dat niet niet. Arme
beesten! Zelf maken we nog
nauwelijks reclame in Katwijk.
De zaak is hier al zo ingebur
gerd. De mensen die hiernaar
toe komen, kopen bewust bij
ons."
In 'Het land van Ooit' worden
volgende week voor het eerst de
Nationale Nintendo Kampioen
schappen (NNK) gehouden.
Vlakbij het Brabantse Drunen
strijden 3000 'spelcompute
raars' om de hoofdprijs, een reis
voor vier personen naar de Ver
enigde Staten. Robin van der
Heiden (12) uit Leiden gaat ook
meedoen maar denkt niet dat
hij veel kans maakt op een prijs.
„Mijn vriendjes zijn over het al
gemeen veel beter in computer
spelletjes."
Robin is lid van de Nintendo-
fanclub en kon zich zo aanmel
den voor de wedstrijden. „Voor
mij is het begonnen als een
grap. Ik heb een Nintendo-
computerspel dus ik dacht: laat
ik meedoen. Het zou natuurlijk
heel leuk zijn om met mijn fa
milie naar Amerika te gaan,
maar er komen vast anderen
die veel beter zijn."
De deelnemers moeten binnen
300 seconden een zo hoog mo
gelijke score halen. Robin traint
ongeveer een half uur per dag.
Hij concentreert zich vooral op
het krijgen van extra levens, een
spelonderdeel waarbij veel pun
ten zijn te halen. „Je moet dan
tegen een blokje aanduwen zo
dat er een paddestoel uitkomt.
Die paddestoel moetje dan zien
te pakken, doe je dat, dan heb je
een extra leven."
De Leidse scholier heeft zich
nog geen voorstelling gemaakt
van het kampioenschap. „Ik wil
in elk geval met mijn familie in
Het land van Ooit kijken."
De organisatie van het evene
ment denkt dat er de hele week
zo'n 50.000 bezoekers op af zul
len komen. De 'computeraars'
kunnen niet alleen meedoen
aan de wedstrijden, ze kunnen
ook hun vaardigheden testen
op de nieuwste 'videogames'
waaronder een van Jurassic
Pare. Daarnaast is er nog een
apart kampioenschap op de ga
meboy, een kleine spelcompu
ter, waarvoor iedereen zich ter
plekke nog in kan schrijven. De
hoofdprijs is een reis naar Euro
dis ney.
„Zwartbonte koeien en roodbonte koeien zijn prachtige dieren. Die moeten geen deken om met reclame."
maar het is een wandelend ge
beuren. En dan nog wel een koe
ook! Dat is slim, heel slim. Een
superstunt. Ze hebben in elk ge
val de krant er mee gehaald."
C. Van Strien van de gelijknami
ge kledingzaak in Oegstgeest, is
wat voorzichtiger. „Ik zou er zelf
niet voor kiezen. Een koe ge
bruiken voor reclame en dan
nog wel voor kleding...Dat lijkt
me niet zo'n compliment voor
Robin van der Heiden: „Voor mij is het begonnen als een grap." foto jan holvast
De huidige scouting is heel anders dan de vroegere padvinderij.
foto archief