'Er komt heel veel troep uit'
Op audiëntie
bij deTiollenkoning.
Neem de trein.
Cultuur&Kunst
Ongeïnspireerde Prince weet niet te boeien
Collages van verlangen
Serene rust bij verbouwing Rijksmuseum
DINSDAG 10 AUGUSTUS 1993
1-356472, plv -chef*
Foto- en Diasalon in Lisse
lisse In 't Huys Dever, aan dc Heerevveg 349a in Lisse, wordt tot
22 augustus de 28e Benelux Foto- en DiasaJon gehouden. In to
taal zijn 217 kleuren- en zwart/witfoto's van amateurfotografen
uit Nederland en België te bewonderen. In de kelder zijn ook di
a's te zien. De expositie is te bezichtigen op dinsdag tot en met
zondag van 14.00 tot 17.00 uur.
Kunstmarkt in Lisse
lisse» Op. het Vierkant in Lisse wordt zaterdag 14 augustus voor
de vijfde keer een kunstmarkt gehouden. Kunstenaars uit het
hele land brengen er hun werk aan de man en geven soms ook
demonstraties. De markt op het Vierkant is van 10.00 tot 17.00
Schilderijen van Thaise vrouwen
Amsterdam» In het Soeterijn (Tropenmuseum) in Amsterdam
worden in september schilderijen tentoongesteld van Thaise
vrouwen, gemaakt door Cora Mulder. De schilderes reisde in
1991 door Thailand en werd gefascineerd door de kleurrijke
bergvolken. Zij maakte er tekeningen en schetsen, die in Bang
kok werden geëxposeerd. Terug in Nederland heeft zij deze in
drukken verwerkt in een aantal schilderijen.
Expositie Japanse kunst
Amstelveen Japanse kunst staat tot en met 29 augustus centraal
in Museum van der Togt in Amstelveen. De expositie bestaat uit
een collectie Bonsai-boompjes, calligrafieën van Ishii Hotan
Tadashi en Sumi-E (inktschilderingen op rijstpapier) van Marjon
de Jong. Deze Nederlandse heeft zich gespecialiseerd in deze Ja
panse kunstvorm.
Oranjeboom Straatfestival Rotterdam
Rotterdam In Rotterdam vindt van vrijdag 20 augustus tot en
met zondag 22 augustus de zevende editie plaats van hel Inter
nationale Oranjeboom Straatfestival. Bij het Plein 1940 verrijst
een klein festivaldorp, compleet met circustenten, tribunes, ho
reca en terrasjes. Het programma omvat ruim 125 voorstellingen
van 30 internationale acts: muzikanten, clowns, acrobaten, fools,
dansers, goochelaars, acteurs, mimers, eenwielfietsers en pop
penkastspelers. Op vrijdag 20 augustus (14.00 uur) houden de
deelnemers een parade over de Coolsingel en de Lijnbaan. Alle
shows en het straatspektakel zijn gratis toegankelijk voor het pu
bliek, met uitzondering van de twee shows in de grote circustent
door de Amerikaanse superclown Avner the Eccentric.
Superclown Avner the Eccentric.
Sequential wil meer maken dan housebeukers
Sommige house-makers
houden het kleinschalig.
Ze kopen voor een paar
duizend gulden appara
tuur, installeren dat op de
slaapkamer tussen bed en
muur en gaan aan de slag.
Zo niet Ad de Feijter van
Sequencial: hij kocht een
Amsterdams grachtenpand
en richtte dat in tot een
complete muziekfabriek.
Waarin ook Erasure's Vince
Clarke een eigen filiaal
heeft: de 'Abba-esque EP',
een enorme Europese hit,
kwam grotendeels op de
benedenverdieping aan de
Herengracht tot stand. Net
als 'The Big Cahoona', de
cd waarop Sequencial
heeft willen bewijzen meer
te zijn dan een gezelschap
leveranciers van harde
house-hits. En van muziek
voor de beroemde Mazda-
commercials, ook dat nog.
AMSTERDAM JACOB HAAGSMA
„Ik heb tijden een dubbele baan
gehad." Ad de Feijter zucht als
of hij diezelfde dag nog Ver
schillende bazen moet dienen.
„Overdag bij een platenmaat
schappij, 's avonds en 's nachts
muziek maken. En toen dit
pand nog verbouwen. Dat heeft
me tien jaar van mijn leven ge
kost, maar nu zijn we ook heel
tevreden." Die baan heeft hij
achter zich kunnen laten, nu
het pand af is. Ad en zijn vrien
den kunnen er muziek voor
zichzelf maken, of anderen pro
duceren of remixen. Of de mu
ziek bij reclamespots doen, ook
leuk. „Leuker nog dan platen
Sequencial: „Zelf samples maken van brandend plastic of kokende macaroni, da's leuk."
maken, ergens." „Die reclame
jongens komen binnen met een
U-Matic-ba. J. 20 of 30 secon
den beeld, nou, verzin er maar
wat bij. Je moet in die tijd je
punt maken." En dat vergt
nogal wat creativiteit, geloof dat
maar. Spelen met geluid, vooral.
En Ad en secondant Edwin
Smidt (in Sequencial-verband
aangevuld met deejay Ardy
Beesemer) zijn er dan niet de
mannen naar om de vaste num
mers van de 'directory' met
BBC-geluidseffecten te plukken.
„Zelf samples maken van bran
dend plastic of kokende maca
roni, da's leuk. Die geluiden
hebben we op de cd ook wel ge
bruikt, ik kan het je zo aanwij
zen."
Ja, die cd, 'The Big Cahoona'.
Die heeft de goegemeente wel
verrast. Sequencial was immers
bekend geworden vanwege kei
harde house-hits als 'Cycades',
'Hellfire', 'Psychotronic'. Heuse
top-40-hits zelfs. Komen ze in
eens met een cd die zich 76 mi
nuten lang rustig op de bank
laat genieten! Of in de auto, of
tijdens de afwas. Want de te
neur is een stuk minder heftig
FOTO INGE BEKKERS
dan die hits. Die nog wel eens
langskomen, maar dan in flar
den, of radicaal omgewerkt naar
de 'huiskamerbeleving.'. Een en
ander is, uiteraard, zeer bewust
Sequencial behoorde tot de
eersten in Nederland die harde
house gingen maken. Goed, op
een gegeven moment gaat ie
dereen dat doen. Dan wordt het
nog tijd voor een album ook.
„We hadden heel gemakkelijk
alles singles op een cd kunnen
smijten, een paar extra num
mers erbij en klaar. Maar dat is
artistiek gesproken niet interes
sant. Met die cd wilden we laten
zien dat we meer in huis heb
ben dan die gimmickplaten."
Tijdsbeeld
'The Big Cahoona' is een zeer
luisterbaar album geworden.
Maar tegelijkertijd past de plaat
in een ontwikkeling, die zich
ook laat beschouwen als een
slim marketing-plan. Verove
ren, die markt. Zorg ervoor dat
niet alleen de liefhebbers van de
hardste house ofwel de 'gab
bers' in Sequencial raken, maar
ook mensen die muzikaal wat
verder zijn. „Zie het als opvoe-
ding", zegt Ad. „Die kids in de
koffieshops zullen de cd mis
schien te soft vinden. Maar ze
komen vast nog een keer terug.
Ik wil laten horen dat er meer is
dangebeuk."
„We werken bijna dag en
nacht", mag Ad dan ook rustig
zeggen. Maar toch, toch is het
zaak om de markt niet te over
voeren. Dat dat nu wel dreigt te
gebeuren is niet de schuld van
de Sequencial-stamboom. „Je
moet uitkijken dat je geen troep
uitbrengt. Daarmee kan je je
naam verschrikkelijk snel naar
de knoppen helpen. Als we wil
len kunnen we hier wel twintig
platen per week maken, maar
dat doen we niet. Anderen wel,
er komt verschrikkelijk veel
troep uit en dat houdt alleen
maar in dat de markt oververza
digd raakt. De goeien hebben er
ook onder te lijden. Je verkoopt
gewoon minder per plaat en je
ziet dat veel van die kleine la
bels, vooral als ze alleen dans
muziek doen, het momenteel
•moeilijk hebben."
RECENSIE RIK VAN DRUTEN
Concert Prince. Begeleiding: The New Power Generation.
Gehoord 9/8, Brabanthallen, Den Bosch, aldaar nog van-
Even leek het nog een ingetogen concert te
worden, maar al gauw werd duidelijk dat de
voornaamste trekken van Prince nog altijd
zijn nukken zijn. Tenzij His Royal Badness
zich vanavond bij de reprise in de Bossche
Brabanthallen ernstig revancheert, moet
zijn vierde bezoek aan Nederland als een
jammerlijke teleurstelling worden be
schouwd.
Aan het publiek lag het niet. De twintig
minuten die Prince op zich liet wachten,
werden gevuld met veelverwachtend hand
geklap. Ook The New Power Generation,
Prince's huidige, elfkoppige begeleidings
band, zette overtuigend 'My Name is Prin
ce' in en zou even overtuigend de tovenaar
uit Minneapolis blijven begeleiden. Net
zoals danseres Mayte Garcia tweeëneenhalf
uur lang over de imposant uitgelichte Büh
ne zou blijven stuiven.
Maar Prince had er kennelijk niet zo'n zin
in. Pas na vijf nummers, bij 'Irrisitable
Bitch' liet hij zich even van zijn hitsige kant
zien, goed voor een snelle stijging van de
temperatuur. Een gitaarsolo la Jimi Hen-
drix en een kernachtige uitvoering van
'Raspberry Baret' lieten nog een vertrouwde
Prince zien, maar daarna slaagde hij er met
boosaardig genoegen steeds weer in alle
tempo uit het concert te halen.
De spanning even opbouwen door het in
tro van 'Purple Rain' breed uit te spinnen, is
leuk, wachten met inzetten tot een licht
fluitconcert aanzwelt, is stomvervelend. De
matte, nimmer sprankelende uitvoering
van de inmiddels al bijna tien jaar oude hit
haalde ternauwernood het niveau van de
modale smartlap.
Maar toegegeven: Prince's songs zitten
stuk voor stuk stevig in elkaar en blijken
volop bestand tegen de tand des tijds. Ook
's mans vermogen om fantastische musici
om zich heen te verzamelen, blijft onaange
tast. Waarmee de lange pauzes die Prince
regelmatig inlaste, steevast gevolgd werden
door ijzersterk gespeelde swingers als een
super-funky '7', of het dankzij de vijf strak
spelende koperblazers en de dito geregis
seerde lichteffecten prachtige '1999'. Maar
waarom de show daarvoor eerst langdurig
op sterk water moest worden gezet, bleef
voor iedereen een raadsel. Het podium
werd gewoon tien minuten ontruimd en
een verklaring bleef uit.
Is het de mythe, die Zijne Majesteit in
stand wil houden? De aankondiging dat hij
stopt met het maken van platen? De myste
rieuze naamsverandering? Wie het weet,
mag het zeggen. Prince blijft zich in raadse
len hullen. Even raffelde hij 'Johnny' nog af
en verdween toen van het podium. Het on
uitspreekbare symbool dat zijn laatste cd
siert, vlamde op bezijden het podium. „This
is my name", meldde Prince vanuit de cou
lissen. En toen blies Prince het kaarsje uit.
Een nachtkaarsje, om precies te zijn.
Madonna-concert
in 80 minuten
uitverkocht
De Efteling heeft er een nieuwe attractie bij: 'Droomvlucht'. Een tocht die je het gevoel
geeft dat de wereld één groot sprookje is. Maar je kunt ook de Trollenkoning bezoeken, wildwa
tervaren en een ijzingwekkende rit met de bobbaan maken. Om maar enkele dingen te noemen.
Er is een aantrekkelijke NS-Dagtocht naar de Efteling met minstens 20% korting op de
treinreis naar Tilburg, de busrit naar de Efteling en de entree. Prijsvoorbeeld: 'vanaf station
Den Haag betaalt u f 55,-.
En voor kinderen van 4 t/m 11 jaar is er een speciale Railrunnerdagt'ocht, die ongeacht het
vertrekstation f 29,50 kost (incl. trein, bus en entree).
De NS-Dagtocht Efteling. 20% Korting op trein, bus en entree.
Australiërs kunnen kennelijk niet
genoeg krijgen van de Ameri-
1--rprps Madonna.
vhet
Madonna's
Australië, op 26
genoeg Mijgen van ue /uiieti-
kaanse popzangeres Madonna
Meer dan 52.000 kaartjesu~'
openingsconcert
'Girlie Tour' in t
november in Melbourne, waren
gisteren binnen 80 minuten uit
verkocht. De organisatoren be
sloten daarop tot een A'
concert op 27 november
tweede
BEELDENDE KUNST
29/8, wo t/m za 12-
do 19-21 uur, Centrum Beel-
Kunst, Hooglandse Kerkgracht
19-21, Leiden.
In de prachtige expositieruim
te van het nieuwe Centrum
Beeldende Kunst hangt recent
werk van Hein Vandervoort.
De grote doeken weerspiege
len herinneringen aan zijn rei
zen door Amerika. Het Ameri
ka van de machtige land
schappen, van koude meren
omgeven door hoge Douglas-
dennen, van blokhutten en
slaperige dorpjes. En, meer in
close-up, het Amerika van de
wegrestaurantjes met opgezet
te dieren tegen de wanden, ge
ruite blokhemden en krante
berichtjes die slechts reppen
van het plaatselijk gebeuren.
Het stoere, ongerepte Amerika
waar de snelheid nog niet
overheen is gegaan, en 'waar
het leven nog goed is'. Het zijn
de 'typisch Amerikaanse'
plaatjes, die vaak worden gé
bruikt vanwege hun toege
voegde sentimentele waarde.
ndervoort gebruikt de 'cli-
chébeelden' maar ontdoet ze
van hun banaliteit. Hij copi-
eert niet zonder meer. Zijn
schilderijen zijn eerder colla
ges van verlangen. Zonder eni
ge vorm van cynisme worden
de beelden gebruikt en ge
combineerd om een bepaalde
sfeer op te roepen. Zoals in
een herinnering verschillende
flarden door elkaar spelen, zo
verwerkt Vandervoort. in een
doek meerdere indrukken. Ze
zweven boven of achter elkaar
op het doek. Soms scherp ge
tekend, soms geheel of gedeel
telijk verdwenen achter grove
penseelstreken. Ook tekens en
teksten worden ingezet om de
sfeer binnen een werk uit te
diepen.
t geheel is dromerig, wat
versterkt wordt door het over
wegend bruine kleurgebruik
en de vaak sobere, bijna schra
le manier van schilderen.
Zoals in een schilderij waarin
een meer met hoge sparren
wordt uitgebeeld. Er staan en
kele Figuurtjes over uit te kij
ken. Het neigt naar sentimen
taliteit. De kitsch loert om de
hoek, maar krijgt geen over
heersende greep op het werk.
ndervoort wil de wereld uit
beelden waar hij zich toe voelt
aangetrokken. En hij wil een
schilderkundige uitdaging
aangaan door zichzelf beper
kingen in vooral kleurgebruik
op te leggen. Onderwerp en
schilderkundige uitdaging
moeten samenvallen. Hij
slaagt hier goed in. Zijn werk
is, in vergelijking met ouder
werk, eerlijker en-directer ge
worden. Alles wordt nu met de
kwast opgelost, waar vroeger
ook foto's verwerkt werden. En
- ook al blijft het sentiment
om de hoek gluren - dit ge
beurt op overtuigende en inte
gere wijze.
Dc zuidvleugel van het Rijks
museum in Amsterdam is sinds
begin maart gesloten voor een
ingrijpende renovatie. Vijf
maanden nadat de deur dicht
ging, zijn de meeste schilderijen
verdwenen. De afgebladderde
muren zijn, op een plaatje van
een naakte dame uit Playboy
na. kaal. In sommige zalen is
het donker, omdat de TL-bui-
zen zijn verdwenen. Wegens de
bouwvakvakantie ligt het werk
stil.
Op 1 januari 1994 start de
daadwerkelijke verbouwing, die
volgens planning twee jaar
duurt. Begin 1996 moet de zuid
vleugel zijn omgetoverd tot een
„apai
18e-
schilderkunst en
Aziatische kunst. De renovatie
kost 22 miljoen gulden en staat
onder leiding van architect Wim
Quist.
De afgelopen maanden zijn
onder meer besteed aan het op
slaan van de kunstwerken in de
pots. Een deel van de schilderij
en ging 'uit logeren' naar musea
in Alkmaar, Den Bosch, Leiden,
Venlo, Zwolle of Assen. Drie
schilderijen van Comelis Troost
gingen niet op reis. Ze zijn zo
groot dat ze niet door de deur
van de zuidvleugel kunnen. Het
museum wil daarom een grote
gleuf maken in de buitenmuur,
zodat de doeken het pand als
nog kunnen verlaten. Het wach
ten is nu op een vergunning van
Monumentenzorg om de muur
door te mogen breken.
Intussen staat Troosts werk,
deels in plastic verpakt, in de
Zuidvleugel. Het is er stoffig en
het ruikt er muf. Niet bepaald
de ideale situatie voor kostbare
schilderijen. Toch maakt dat
niet veel uit, zegt Edwin van
Huis, zakelijk adjunct-directeur
van het museum. „De klimato
logische omstandigheden in de
zuidvleugel waren de laatste ja
ren zo slecht dat de schilderijen
hier heel lang hebben gehangen
terwijl dat eigenlijk onverant
woord was", stelt hij. Een paar
maandjes meer maakt daarom
niet meer uit.
Het slechte klimaat van de
zuidvleugel was de belangrijkste
aanleiding voor de verbouwing.
Er moet een goede airconditio
ning worden aangebracht en
het (zon)licht moet beter wor
den gereguleerd, bij voorbeeld
via een computergestuurd la
mellensysteem. Ongeveer 60
procent van de totale investe
ring gaat naar het aanbrengen
van moderne installaties hier
voor. De bouw zelf kost volgens
Van Huis „slechts" acht miljoen
gulden. Met de verbouwing wil
het museum ook de „hokkerig-
heid" doorbreken. Het huidige
aantal van 33 zalen zal door het
neerhalen van enkele muren
worden teruggebracht tot 16.
