Beeldentuin
in park van
Endegeest
'Ik dank alles aan Chick Corea'
Eva schilt haar appeltje na de zondeval
Cultuur&Kunst
BEL ONS SNEL
LEIDSCHE SCHOUWBURG
WOENSDAG 30 JUNI 1993
Expositie in Voorhouts gemeentehuis
voorhout» Gerda Waterreus exposeert tot 15 september haar
acryl-schilderijen en werken in gemengde technieken, in de hal
van het gemeentehuis van Voorhout. De tentoonstelling is be
zichtigen tijdens de kantooruren van het gemeentehuis.
Eenmalig concert van Deep Purple
rotterdam Deep Purple komt voor een eenmalig concert naar
Nederland. Op 3 november staat de groep, bekend van de mega
hit 'Child in Time' in de originele bezetting in Ahoy' Rotterdam.
Deep Purple laat tijdens het optreden in Nederland ook nieuw
materiaal horen, want de groep brengt volgende maand een
nieuw album uit. De kaartverkoop voor het concert begint aan
staande zaterdag op de bekende voorverkoopadressen.
Tuinfeesten Haags Gemeentemuseum
den haag In het kader van de reeks kleine tentoonstellingen laat
het Haags Gemeentemuseum tot en met 22 augustus 25 prenten
zien onder de titel 'Tuinfeesten'. Genre-scénes en bijbelse en
mythologische onderwerpen die zich afspelen in fraaie tuinen
vormen in de beeldende kunst een thema met een rijke traditie.
Dikwijls benadrukt de weelderige achtergrond daarbij de slecht
heid van de mens, want in tuinen kunnen naast planten ook
zonden tot bloei komen. Voorbeelden van verschillende tuinen
van vermaak zullen op de tentoonstelling te zien zijn.
en stel - telefonisch - uw eigen
THEATERABONNEMENT
voor het nieuwe seizoen samen.
Een aantal produkties is in
abonnement uitverkocht, maar er is
nog plaats voor heel wat
aantrekkelijke voorstellingen.
Aan de hand van ons
seizoenprogramma bepaalt
u uw wensen.
Per telefoon kunnen wij deze al dan
niet vervullen.
Op werkdagen zijn wij te bellen tussen
12.00-14.00 uur: 071-131941.
Ook voor informatie of toezending
seizoenprogramma.
'auteursrechten'
voor artiesten
en producenten
den haac anp
Naast componisten en tekst
schrijvers krijgen per 1 juli
ook producenten van mu
ziekopnames en uitvoerende
artiesten, zoals poppenspe
lers en circusartiesten, recht
op een vergoeding, als hun
produkt in het openbaar
wordt gespeeld. Ook om
roeporganisaties krijgen ex
clusieve rechten over hun
produkties. Dat is het gevolg
van de wet op de naburige
rechten, die 1 juli in werking
treedt.
Met de wet worden, vol
gens de Stichting ter Exploi
tatie van Naburige Rechten
(SENA), de rechten van ar
tiesten formeel erkend. Ne
derland is volgens de SENA
één van de laatste Europese
landen die tot ratificatie
overgaat.
De bescherming van de
'auteursrechten' loopt vol
gens de wet 50 jaar vanaf het
moment dat de uitvoering
heeft plaatsgevonden, de ge
luidsopname is. gemaakt of
het televisie-programma is
uitgezonden. Worden de
produkten in het openbaar
gebruikt in cafe's, winkelcen
tra of door omroepen dan
moet daarvoor worden be
taald.
Volgens de SENA maken
ongeveer 300.000 lot 400.000
instanties gebruik van mu
ziekopnames. De organisatie
verwacht dat deze jaarlijks in
totaal enkele tientallen mil
joenen guldens zullen gaan
betalen.
Oorspronkelijk
werk van Turk
maakt indruk
beeldende kunst
recensie annemiek ruygrok
Jacques Turk 2. werken op papter te Tien
tot 12/7. ma t/m vr 10-17 uur. zo 13-17
uur in kunstsalon Pnncehof. Rapenburg 8-
10, Leiden
Ontmoetingsplaats bevolking en patiënten
In het park van psychiatrisch ziekenhuis Endegeest is een
begin gemaakt met de aanleg van een beeldentuin. Bur
gemeester S. Scheenstra van Oegstgeest heeft deze week
het eerste, bronzen, beeld 'New Past' onthuld van kun
stenaar Henk Visch. Het beeld kostte 32.000 gulden. Dat
bedrag is bij elkaar gekregen door de ideële stichting Ac
quest uit Leiderdorp.
Acquest Zorgsponsoring luidt
de offieële naam van de nog
jonge stichting. Doel is om de
'zwakkeren' in de samenleving
wat meer plezier en gezelligheid
in het leven te geven. Voorzitter
van Acquest is het Leidse WD-
raadslid L. Driessen-Jansen.
„Alle leuke dingen voor zwakke
groepen als gehandicapten, ou
deren en psychiatrische patiën
ten worden tegenwoordig weg-
bezuinigd. Die leuke dingen
proberen wij via sponsors weer
terug te krijgen."
De beeldentuin is het eerste
grote project dat Acquest aan
pakt. Driessen heeft er een de
gelijke verantwoording voor ge
schreven. „In dagen van reces
sie moet je bij het bedrijfsleven
met een sterk verhaal komen.
Anders krijg je niets", zegt ze.
De beeldentuin krijgt daarom
van Acquest meer betekenis
dan alleen een lollige. Park en
beelden dienen als onmoetings-
plaats tussen de bevolking van
Oegstgeest en Leiden en de psy
chiatrische patiënten van de kli
niek. Integratie is het sleutel
woord. „Gezonde mensen ra
ken zo tneer vertrouwd met de
bewoners van Endegeest. Dat
gaat de angst voor psychiatrie
hopelijk tegen. Bovendien helpt
het de patiënt makkelijker terug
te keren naar de gewone maat
schappij."
En dat is volgens Driessen be
paald geen loze doelstelling,
want naar verwachting doet in
het jaar 2000 een op de vier Ne
derlanders een beroep op de
geestelijke, gezondheidszorg.
„Geen rooskleurig beeld."
Acquest neemt de tijd voor
het project. De beeldentuin
moet in 1997 klaar zijn, het jaar
waarin Endegeest precies een
eeuw bestaat. Maar dat is hele
maal afhankelijk van de finan
ciering. Acquest strijkt in elk
geval geen winst op. Alles gaat
non profit."
Aan het comité van aanbeve
ling van Acquest zal het niet lig
gen. Daarin hebben belangrijke
mensen zitting als directeur ge
neraal welzijn, J. Richelle, van
het ministerie van WVC, schrij
ver Maarten Biesheuvel, wet
houder A. Kohlbeck van Oegst
geest, de Leidse burgemeester
C. Goekoop, WD-fractieleider
F. Bolkestein en de europarle
mentariërs Machteld von Ale-
mann en Jessica Larive. Voorts
is directeur J. Bolten-Rémpt van
museum De Lakenhal artistiek
adviseur voor de beeldentuin.
Het beeld 'New Past' van kunstenaar Henk Visch bedoeld om de 'zwakkeren' in de samenleving wat meer
plezier te geven. foto hielco kuipers
Bluesgitarist
John Campbell
overleden
new york »cpd
Naar nu pas bekend is gewor
den, is op 13 juni in zijn huis in
New York de Amerikaanse
bluesgitarist en -zanger John
Campbell overleden. Campbell,
die in maart nog een succesvol
le tournee door Nederland
maakte, stierf aan een hartstil
stand.,
John Campbell speelde al een
kwart eeuw blues in Amerika
voordat hij twee jaar geleden
een platencontract kreeg bij een
grote maatschappij. Met name
in Nederland waren de twee
platen die hij maakte, 'One Be-
liever' (1992) en 'Howlin' Mer
cy' (1993), in blueskringen een
groot succes. Campbell speelde
harde gitaarblues in de lijn van
John Lee Hooker, maar deed
dat op een akoestische gitaar.
John Campbell is 41 jaar gewor
den.
beeldende kunst
'De kleine rode ridder' van Rob Steenhorst, I
berg.
recensie irene van beveren
Expositie schildenien en tekeningen van
Rob Steenhorst, di t/m za. 9-18 uur. do.
9-21 uur, eerste zo. v/d maand 12-17 uur,
tot 15/7, galerie Bleijenberg. Breestraat
113. Leiden.
Eva schilt haar appeltje na de
zondeval. Natuurlijk heeft ze
haar schaamte bedekt. En om
dat ze met haar tijd moet mee
gaan, heeft ze inplaats van vij
gebladeren een geblokte och
tendjas omgeslagen. Achter
haar is het verloren paradijs,
een abstract schouwspel van
heldere pastelkleurige vlakken.
Eva is geschilderd door de
Leidse Rob Steenhorst die het
portret overigens geen 'Eva'
heeft genoemd, maar neutraal
'een appeltje schillen'. De sfeer
in het schilderij is zo onwerke
lijk dat de fantasie er gemakke
lijk van op hol slaat.
Vrijwel alle schilderijen en te
keningen van Steenhorst, die te
zien zijn bij galerie Bleijenberg,
bezitten die kracht. In onwe
zenlijke maar toch herkenbare
ruimtes doemen demonen op
achter vrouwen. Een bootje
stoomt met volle kracht vooruit
zonder hulp van motor of roei
spanen. Mensen van diverse
pluimage komen met klokken
bij de klassieke poort van een
ommuurde ruimte. Elders vech
ten twee gedrochten voor zo'n
zelfde poort en ligt een klok in
een bootje.
Alle symboliek duidt erop dat
het leven, en wat daarna komt,
belangrijk is in het werk van
Steenhorst. De klokken staan
voor de tijd die. onverbiddelijk
door tikt. Het leven gaat voorbij
en sommige geportretteerden
belanden daarna in een gemo
derniseerde versie van het
bootje dat in vroeger tijden de
doden naar de onderwereld
bracht. Of ze komen voor een
arcadische poort die toegang
geeft tot een onduidelijke ruim
te: het lijkt een paradijselijke
tuin, maar er staat ook een pijp
in die op een schoorsteen lijkt.
Bij Steenhorst is de toegang
naar hemel of hel blijkbaar de
zelfde.
De Jaren vijftig en zestig her
leven in zijn voorstellingen met
transistorradio's en mannen in
pakken met hoeden. Alles tot in
de kleinste details geschilderd.
Kledingmotieven en rimpels,
niets is weggelaten. Het brengt
het werk van magisch realisten,
als Pyke Koch, in herinnering.
Zeker als je 'De gele kamer' be
kijkt, waarbij een spookachtige
figuur met een geel gezicht een
niets vermoedende vrouw lijkt
te belagen. De tekeningen be
zitten die detaillering in veel
mindere mate. De geportret
teerden zijn daar verworden tot
schetsmatige karikaturen, soms
surrealistisch weergegeven,
zoals op 'Radiobericht' waarop
een man de andere kant uitkijkt
dan zijn schaduw.
De verhoudingen binnen
Steenhorsts voortstellingen
kloppen niet altijd. Soms zijn
hoofden te groot voor de rom
pen. Storend is dat niet. Het
geeft de tekeningen een humo
ristisch effect en de schilderijen
de kracht van naïef werk. On
overtroffen blijft echter de ap
peleetster. Vanwege de onwe
zenlijke sfeer en de meesterlijke
schildertechniek. De stofuit
drukking van de wollen och
tendjas is voortreffelijk. Steen
horst heeft dat in zijn andere
werk niet weten te evenaren.
Ook de gezichtsuitdrukking is
van hoog niveau. Eigenlijk ver
dient deze raadselachtige Mona
Liza een beter plaatsje dan ach
terin de galerie.
Al Di Meola combineert jazz met klassieke en ettiische muziek
Het lijkt of hij wat vingers mist
als hij joviaal de hand van de in
terviewer schudt. Maar zijn
rechterhand is volkomen in
tact. Als hij even later onderuit
gezakt in zijn Arnhemse hotel in
een luxe stoel hangt, blijkt dat
hij alleen maar een plectrum
tussen zijn vingers geklemd
hield. Hij laat het dingetje niet
los. Hij wil wel praten, maar de
gitaar staat binnen handbereik.
Van tijd tot tijd pakt hij het in
strument om er zijn fameuze
razendsnelle riffjes uit te roffe
len.
Al Di Meola- ziet uit naar zijn
concert op het North Sea Jazz
Festival. De in 1954 geboren
Amerikaan wil graag een revan
che voor zijn North Sea-optre-
den van vier jaar geleden. „Ik
speelde er met Birelli Lagrene
en Larry Coryell. Maar ze had
den ons programmeerd op een
tijdstip waarop het publiek al
naar bed was en we hadden
problemen met het geluid."
Dit jaar komt hij naar Den
Haag met World Sinfonia, de
band waarmee hij zich op het
vlak van de akoestische muziek
beweegt. „Dertien jaar geleden
begon ik akoestisch te spelen.
Voor mij was het de manier om
tot een muziekvorm te komen
waarin ik jazz-improvisatie,
klassieke en etnische muziek
kon combineren."
Drummer
„Mijn eerste instrument was
drums. Toen ik een jaar of drie,
vier was, nam mijn vader me
mee naar een taptoe. Dat maak
te een enorme indruk op me. Ik
kreeg ook een klein drumstel.
Soms denk ik wel eens dat ik
van nature eigenlijk een drum
mer ben. Nog steeds zit ik voor
mezelf weieens te trommelen.
Al vrij jong ging ik ook accorde
on spelen. Accordeon was een
instrument dat er een beetje
bijhoorde bij immigranten."
„Ik kreeg mijn eerste gitaar
toen ik acht was. Een akoesti
sche. een Japans stuk afval. Ik
narq les bij een jazzgitarist-,
waarom weet ik niet. Hij liet me
gitaristen horen als Johnny
Smith, Tal Farlow, Barney Kes-
sel en Kenny Burrell. Door hem
ben ik naar die mensen gaan
luisteren. Maar ik hield eigenlijk
helemaal niet van jazz. Ik hield
van pop. ik was helemaal weg
van The Ventures."
Chick Corea
„Vanaf het moment dat ik een
gitaar had. wist dat ik dat ik gi
tarist zou worden. Er was geen
twijfel mogelijk. En het gebeur
de ook zo. Ik ging muziek stu
deren op Berkelee en op mijn
negentiende werd ik beroeps
musicus. Dat was toen Chick
Corea me vroeg voor zijn band
Return To Forever. Dat Chick
me benaderde, was een droom.
Hij was mijn idool in die tijd.
Twee jaar heb ik bij hem ge
speeld. Aan hem dank ik het feit
dat ik zelf begon te compone
ren, iets waarvan ik absoluut
niet wist of ik het kon."
„Of ik veel aan Chick Corea te
danken heh? Alles. Ik dank alles
aan hem. Ik was negentien,
toen hij me op het podium
haalde. Ik was nog een kind. Hij
zag kennelijk iets in mij, waar ik
me niet bewust van was. Muzi
kanten van die leeftijd zijn al
leen maar bezig met luisteren
en oefenen. Andere aspecten
van het leven, komen helemaal
niet aan de orde. Spelen en stu
deren, daar vulde ik mijn leven
mee."
In 1980 werd Al Di Meola ge
vraagd zijn oude idool Larry
Coryell op te volgen in een trio
met de gitaristen John McLaug
hlin en Paco De Lucia. De plaat
'Friday Night in San Francisco'
werd met anderhalf miljoen
verkochte platen een van de
best verkochte gitaarelpees.
„Ik heb Paco en John in geen
tien jaar gesproken, maar ik
hoorde dat er plannen zijn om
het trio nieuw leven in te bla
zen. Een hoop zakenlui zullen
het zeker willen, want er zal het
een en ander te verdienen zijn.
Aan de ene kant lijkt het me
schitterend, maar aan de ande
re kant zie er tegen op. Het was
zo intensief. Ik heb er nog
nachtmerries van."
Al Di Meola's World Sinfonia
speelt op vrijdag 9 juli in het
Tuinpaviljoen in het kader van
North Sea Jazz Festival.
Al Di Meola: „Ik kreeg mijn eerste gitaar toen ik acht was. Een akoestische, een
Japans stuk afval." foto»gpd
Van Jacques Turk hoorden en
zagen we na lange tijd weer
eens iets toen hij vorig jaar in
kunstsalon Princehof recent
werk exposeerde. Kennelijk
heeft het succes van deze ten
toonstelling de Leidenaar geïn
spireerd tot het opvoeren van
zijn produktie. want 'Jacques
Turk 2' bestaat uit louter nieuw
werk.
Bekende, op oude meesters
geaspireerde thema's, zoals
'Storm op het meer' en 'Jezus in
de lempti'. komen fail) lork
steeds terug. Vooral 'Jezus in de
Tempel' - evenals 'Storm op het
meer' vrij bewerkt naar Jan Lie-
vens - lijkt wel een voorstudie
van de meester zélf. Turk schil
den en tekent op hrum p.ipier
Met behulp van witten of weg
lating ontwikkelt hij in enkele
gevallen werken vol reliëf. Zoals
het geval is in het groepsportret,
waarop twee figuren een kind
tussen hen in omarmen. De vol
wassenen op dit portret zijn
met dikke verfstreken neerge
zet. terwijl het kind nauwelijks
is uitgewerkt. Slechts een paar
(witte) verfstrepen en potlood
lijnen geven de contouren aan
en de figuren eromheen steken
scherp af tegen dit ijle figuurtje
dat zij lijken te beschermen
Opvallend in Turks ontwikke
ling is een werk vfcn een half
naakt figuur, half zittend op een
canapé. 'Diva' is de titel en de
vtouw in groen en wit. tegen
een donkere achtergrond, lijkt
uit haar zittende houding op te
willen staan om iets tegen het
publiek/de schilder te willen
zeggen. Knap treft Turk hier de
stof van haar doorzichtige ge
waad. Die stofuitbeelding ge
bruikt hij ook in 'Het bal', een
schilderij met danseressen dat
geïnspireerd lijkt op 'De ballet
les' van Degas. Het is zeker niet
zo minutieus uitgewerkt, zoals
Degas indertijd deed. maar
niettemin de moeite van het be
st houwen waard.
Het grappigst, ook al door de
opstelling, is wel 'De open
deur'. Avaarop een man een
deur als een pak lijkt te hebben
aangetrokken. Het schilderij
hangt vlak naast de - open -
deur van de tentoonstellings
ruimte en het uitnodigende
armgebaar van de man lijkt een
welkom voor het publiek
Turk maakt heel oorspronke
lijk werk. soms. en veel 'vrij
naar'-composities. Sommige
van die laatste zijn best knap.
zoals 'Het hal' en 'JeZUS m de
tempel'. Toch is Turk op zijn
best als hij zelf onderwerpen
verzint en uitwerkt. 'Diva' en
'De open deur', maar vooral het
'Groepsportret' maken daarom
de meeste indruk.
