'Polder niet weggegeven'
Nog één keer swingen bij Ton Bakker
'Noem je dit
aanrommelen?'
Regio Leiden
Actie voor
Somalia en
Joegoslavië
Romeinse
restanten in
Valkenburg
Leiderdorper boos over
aanleg 'onnodig' fietspad
Automobielbedrijf
krijgt vergunning
MAANDAG 28 DECEMBER 1992
MIEP DE GRAAFF UESBETH 8UITINK ASTRID VA
WILFRED SIMONS CAROLINE VAN OVERBEEKE
SP wil jeugdhonk buiten centrum
voorschoten De Socialistische Partij in Voorschoten is tegen de
bouw van een jongerencentrum in een dichtbevolkte wijk in de
gemeente. Daarbij doelt de partij op het oude centrum en de
wijk Bijdorp.
De bewoners daar hebben in het verleden al 'buitensporig veel
problemen' gehad met het toenmalige jongerencentrum de Lin-
denhoeve, aldus de SP. Dat schrijven de socialisten in een brief
aan de gemeenteraad van Voorschoten.
De partij zegt 'op zich' geen problemen te hebben met met de
komst van een jongerencentrum in Voorschoten, maar dat on
derkomen zou moeten komen in een 'dunbevolkt' gedeelte van
het dorp. In de brief geeft de partij geen suggesties voor een ge
schikte plek.
Gemeentesecretaris Hordijk vertrekt
oegstgeest De Oegstgeester gemeentesecretaris P. Hordijk ver
trekt. Hordijk gaat in april 1993 bij de provincie Noord-Brabant
werken. Hij werkte in totaal zo'n zeven jaar bij de gemeente
Oegstgeest, waarvan ruim vier jaar als de hoogste ambtenaar.
Hordijk wordt in Noord-Brabant hoofd van de afdeling 'ruimte
lijke ordening buitengebieden'. „Ik ga me daar bezighouden met
de verhoudingen tussen landbouw, bebouwing en milieu. Ik heb
heel plezierig in Oegstgeest gewerkt, maar ik wil nu graag ergens
anders kijken", aldus Hordijk.
De Voorschotense CDA-wethouder F. ten Have heeft al
les gedaan wat hij kon om de Papenwegse polder voor
bebouwing te behoeden. Daarover is de Voorschotense
politiek het eens. Ten Have valt niets te verwijten, maar
de stuurgroep die zich met de plannen heeft beziggehou
den des te meer, menen de fracties.
ningbehoefte. Daarvan zouden
er 2400 in de Voorschotense Pa
penwegse polder moeten ko
men indien vliegkamp Valken
burg als bouwlocatie afvalt.
voorschoten judy nihof
De commotie rond de onlangs
verschenen nota van de stuur
groep Leidse regio lijkt alweer
verstomd. Maar de verontwaar
diging in Voorschoten is er niet
minder om. In de nota deed de
stuurgroep Leidse regio, waarin
naast Voorschoten nog vijf an
dere gemeenten zijn vertegen
woordigd, voorstellen voor het
bouwen van ruim 8000 wonin
gen om te voldoen aan de wo-
Hoewel de vooruitzichten
voor Voorschoten somber zijn,
staat de rol van de Voorscho
tense wethouder Ten Have in
de stuurgroep niet ter discussie,
menen alle fracties in de ge
meente. De Voorschotense poli
tiek is ervan overtuigd dat Ten
Have het in de stuurgroep goed
heeft gehandeld en niets heeft
nagelaten om de voorstellen
voor bebouwing van de Papen
wegse polder af te wenden. Ook
vinden de fracties het verstan
dig dat Ten Have niet uit de
stuurgroep is gestapt, toen dui
delijk werd dat de Papenwegse
polder - van meet af aan voor
Voorschoten absoluut niet be
spreekbaar - op het lijstje van
voorstellen voor bouwlocaties
kwam te staan. Had Ten Have
dat wel gedaan, dan was dat
nog nadeliger voor Voorschoten
geworden, denken de fracties.
„Nu heeft hij zelf nog kunnen
bijsturen, mét behoud van de
standpunten van Voorschoten",
vindt CDA-fractievoorzitter W.J.
Valkenburg. En zo denken ook
de WD en Groen Links erover.
„Als hij er uit was gestapt, had
hij helemaal geen greep meer
gehad op de voorstellen. Hij
heeft zich nu verzet tegen be
bouwing van de Papenwegse
polder en dat heeft hij prima
gedaan", vindt P. Dordregter,
fractievoorzitter van de PvdA.
„Nee, Ten Have heeft de Papen
wegse polder niet weggegeven."
Ook Y. Molenkamp (D66) vindt
het te ver gaan om Ten Have
iets te verwijten. „Hij kon aan
het begin niet voorzien dat het
zo zou lopen", aldus de fractie
voorzitter van de democraten.
De kritiek van de fracties richt
zich dan ook meer op de han
delwijze van de gehele stuur
groep. „Dat lijstje had er ge
woon nooit mogen komen",
vindt Molenkamp. Zij stelt vast
dat de Leidse regio gewoon vol
is en dat er een spreiding moet
komen van woon- en werkgele
genheid naar gebieden buiten
de regio. Een oplossing voor de
woningnood zou Molenkamp
dan ook willen zoeken in de
omgeving van Almere. Dordreg
ter is het ermee eens dat de
stuurgroep bepaalde locaties
nooit ter sprake had moeten
brengen. Volgens Dordregter
had de discussie in een veel rui
mer kader moeten worden ge
voerd. „Want er is nu helemaal
niet gekeken naar het Groene
Hart. Bouwen langs de spoor
baan naar Alphen, bij Hazers-
woude en Koudekerk is een
goede mogelijkheid.
VRIJE TUD
Amnesty
De Zoeterwoudse afdeling van
Amnesty International houdt
vanavond een schrijfavond in
het activiteitencentrum Ons
Huis aan de Schenkelweg. Aan
vang: 20.00 uur.
Kerstontbijt
Voetbalvereniging SJZ houdt
morgen om 9.00 uur een ker
stontbijt voor leden en familie
van leden. Diezelfde dag begint
om 12.00 de klaverjasmarathon
die twaalf uur duurt. Aanmel
den kan bij het clubhuis van
SJZ. De kosten voor deelname
bedragen 20 gulden.
noordwukerhout
Twee leerlingen van het Leeu
wenhorst College in Noordwij-
kerhout zijn begonnen met een
actie om bij bedrijven uit de
streek geld los te peuteren voor
het voormalige Joegoslavië en
Somalia. „Wij vinden het echt
nodig dat we zelf iets proberen
te doen aan de toestanden
daar", zegt Irani Admiraal (17)
die de afgelopen week met stu
diegenoot Roos Snel (18) talloze
telefoontjes pleegde. Inmiddels
heeft het duo 2500 gulden op-
Oegstgeestenaar moet Tolhuis afstoten
oegstgeest annet de jong
Twee jaar lang heeft Roel Werk
hoven zijn hele hart en een
smak geld in de renovatie van
het Oegstgeester tolhuis gestort.
Nog voordat het werk klaar is,
heeft hij het pand in de verkoop
moeten gooien. In arren moede,
want hij kan het geld voor de
inrichting niet meer opbrengen.
De monumentencommissie
weigerde hem een subsidie om
dat hij zich niet aan de eisen
heeft gehouden en maar wat in
het pand heeft 'aangerommeld'.
„Kijk nou eens om je heen.
Noem je dit aanrommelen",
zegt Werkhoven verontwaar
digd. „Je kan nergens een huis
vinden dat zo perfect wordt op
geleverd als dit. Moet je die ven
sterbanken zien, helemaal van
binnen uit opgebouwd, zoals ze
dat vroeger deden. Ze zouden
nu eens moeten komen kijken
van de gemeente. Er is hier echt
niet geprutst."
Medio '91 bracht de monu
mentencommissie van Oegst
geest Werkhoven een inspectie
bezoek. De leden kwamen tot
een vernietigende conclusie.
„Een kenner ziet reeds van ver
re dat de puntjes niet op de i ge
zet zijn," meldde het commis
sierapport. Werkhoven haalt
zijn schouders op. „Ze kwamen
hier binnen toen er nog niet
eens een dak op zat. Ik was
nauwelijks begonnen met de
verbouwing."
Superstrak
Inmiddels is de verbouwing zo
goed als voltooid. Het huis ziet
er 'superstrak' uit, zoals Werk
hoven zegt. „Je kan bij wijze van
spreken biljarten op mijn pla
fond." Werkhoven zegt al een
gegadigde voor het Tolhuis te
hebben gevonden. Wie dat is,
en wat hij voor het pand wil be
talen, wil hij niet kwijt. Minder
in elk geval dan de vraagprijs
van 399.000 gulden. Werkhoven
zou er niets wijzer van zijn ge
worden. „Natuurlijk heb ik er
wel wat aan verdiend, maar als
je kijkt naar de uren die ik in de
verbouwing heb gestoken, kom
ik niet eens aan een tientje per
uur."
Als alles anders was gelopen,
was Werkhoven zélf met vrouw
en kinderen in het tolhuis gaan
wonen. De subsidie van 50.000
gulden werd op grond van de
inspectie door de monumen
tencommissie ingetrokken. Het
gevolg daarvan is dat Werkho
ven nu met vier leningen zit en
Roel Werkhoven legt de laatste hand aan de verbouwing van 'zijn' tolhuis.
geen geld meer heeft voor de „Had ik het maar", verzucht dereen heeft het maar over het
inrichting. Werkhoven. „Mijn vrouw wil tolhuisje, maar het is toch ge-
Ietwat geëmotioneerd kijkt hij hier niet eens meer komen. Ze woon een complete villa."
naar de nieuwe blank eiken had zich er op verheugd hier Werkhoven kan er nog steeds
vloer die de toekomstige eige- met onze vier kinderen te gaan niet over uit dat zijn toekomst-
naar in het huis gaat leggen, wonen. Ook voor de ruimte. Ie- plannen in de war zijn geschopt
foto'jan holvast
door de monumentencommis
sie, die volgens hem onjuist
heeft gehandeld. „De burge
meester zit ook in die commis
sie. Die weet niet eens hoe een
spijker er uit ziet."
valkenburg»
peter van der hulst
Het moest een bezoek aan het
strand worden, maar een wan
deling langs de branding zat er
die middag niet in. De autorit
van Alphen aan den Rijn naar
de kust werd snel afgebroken
toen het oog van Muriël van
Riel op een grote hoop zand op
de Valkenburgse gemeentewerf
viel. De grond, zichtbaar vanaf
de provinciale weg waarover zij
en Erik van der Most reden, was
de aanleiding voor een middag
je archeologisch speuren in Val
kenburg. „Als we een hoop
grond zien dan moeten we er
ook in graven", aldus de Alp-
hense amateur-archeologen.
Meestal levert het niets op,
maar in Valkenburg deden de
Alphenaren hun mooiste vondst
tot nog toe.
In de keuken van hun flat in
Alphen aan den Rijn raken Mu
riël en Erik weer enthousiast als
zij de oudheidkundige voorwer
pen tonen die zij onlangs in de
hoop zand op de gemeentewerf
van Valkenburg aantroffen.
Munten (waaraan bij sommige
exemplaren de versteende
houtresten nog kleven), een
nauwelijks vierkant te noemen
dobbelsteen van bot en een nog
redelijk intact zijnde mantel
speld.
„Toen we op de gemeente
werf aankwamen, staken de Ro
meinse munten en scherven uit
de hoop zand", herinnert Erik
zich. De grond was afkomstig
van de Valkenburgse Midden
weg waar enkele weken geleden
een nieuw riool is aangelegd.
„We zijn daar vervolgens naar
toe gereden maar de hele weg
was al weer bestraat. Heel jam
mer. Waarschijnlijk heeft er na
melijk een gebouw gestaan."
Muriël bewijst haar theorie
met het tonen van stucwerk dat
met rode verf was beschilderd.
Volgens haar kan zoiets alleen
maar bij een gebouw zijn ge
bruikt. De amateur-archeologen
hadden dan ook graag gezien
dat de werkzaamheden waren
stilgelegd. „Nu hebben we
slechts losse vondsten die niet
van wetenschappelijk belang
zijn. Maar als het op de plek
was aangetroffen waar de grond
vandaan kwam, was het moge
lijk om verbanden te leggen."
Zoals in voorgaande vondsten
in Valkenburg. Erik: „Ik ben
bang dat er veel meer in die
rioolslurf heeft gelegen. Daar
hadden we bij moeten zijn."
Leiderdorper S. Gorter kan er
niet over uit. Het pas aangeleg
de fietspad tussen de Langen-
dijkdreef/Van Lennepdreef-
/Heinsiuslaan in Leiderdorp is
volgens hem een totaal overbo
dige voorziening. Volgens hem
zijn er te weinig fietsers die van
het pad gebruik maken. Daar
om zit het Gorter dwars dat
voor de aanleg van het rijwiel
pad een stuk groen van 300
vierkante meter moest wijken.
Het Staringpad en het inmid
dels gerealiseerde fietspad vor
men de kortste verbinding voor
fietsers en voetgangers tussen
de woonwijk Binnenhof en het
winkelcentrum Winkelhof. Toen
er nog geen fietspad was, werd
het Staringpad veelvuldig door
fietsers gebruikt. Aan die situa
tie moest volgens de gemeente
een eind komen. Maar volgens
Gorter waren het voornamelijk
scholieren die over het voetpad
reden. „De scholen in de buurt
zijn inmiddels afgebroken en
daarmee is het probleem van
zelf opgelost". Voor de school
gebouwen komen seniorenwo
ningen in de plaats. „Nou, ik
kan me niet voorstellen dat er
veel ouderen zijn, die van de
fiets gebruik zullen maken", al
dus Gorter.
Toen het fietspad dreigde te
worden aangelegd, stapten vele
omwonenden naar de gemeen
te met bezwaarschriften. De ge
meenteraad verwierp de bezwa
ren, en het duurde niet lang
meer of het fietspad lag er. In
tussen liet Gorter het er niet bij
zitten en stapte naar de Raad
van State, waar de zaak vandaag
is behandeld. Wat Gorter nog
het meeste steekt is de arrogan
te houding van de gemeente.
„Ondanks de protesten van de
bewoners zijn ze gewoon met
de aanleg begonnen
leiderdorp marieta kroft
Omwonenden hebben tever
geefs bij de Raad van State ge
protesteerd tegen het afgeven
van een hinderwetvergunning
door de gemeente Leiderdorp
aan Automobielbedrijf Rijnland
BV. Het verzoek van de familie
Bossers om de gemeente te ver
bieden de vergunning af te ge
ven, is afgewezen.
In het aan de Van der Valk-
Boumanweg gelegen bedrijf
worden auto's verkocht en gere
pareerd. Bovendien worden er
benzine en andere brandstoffen
verkocht. De familie Bossers
vindt dat het bedrijf te veel la
waai maakt. Ook de hogedruk-
reiniger geeft overlast door de
damp die bij het spuiten ont
staat.
In de hinderwetvergunning
wordt echter opgenomen dat de
reiniger alleen mag worden ge
bruikt als er geen vloeistof of
damp naar buiten kan worden
verspreid. Bovendien, zo had
een vertegenwoordiger van het
autobedrijf tijdens de zitting
opgemerkt, wordt hogedrukrei
niger binnenkort grotendeels
overbodig.
Voor de Raad van State vorm
de dat genoeg redenen om de
gemeente Leiderdorp groen
licht te geven voor de afgifte van
de vergunning. Voor de familie
Bossers staat de mogelijkheid
open om via een zogenoemde
bodemprocedure het afgeven
van de hinderwetvergunning zo
mogelijk te verhinderen. Bos
sers was vanochtend niet be
reikbaar voor c
wassenaar
miep de graaff
Het bloed kruipt waar het niet
gaan kan. Deze maand is het al
weer vier jaar geleden dat Ton
Bakker de gelijknamige, roem
ruchte bar-dancing aan de
Rijksstraatweg sloot. De ge
meente Wassenaar zat op het
pand te azen om het met de
grond gelijk te maken. Hetgeen
begin '93 eindelijk gaat gebeu-
Ton Bakker had daar vrede
mee; hij vond het ook wel welle
tjes na 27 jaar, voorafgegaan
door tientallen jaren wegcafé in
hetzelfde pand, dat zijn vader in
1928 bouwde. En wat doet die
zelfde Ton Bakker, inmiddels 67
jaar geworden? Hij laat vaten
bier aanrukken om de hele
buurt op oudejaarsavond weer
deugdelijk te kunnen ontvan
gen. In de kelder van zijn huis
op de hoek Maaldrift/Ammon-
slaantje zit een professionele
bar weggestopt. Een knus, lek
ker duister exemplaar, en toch
van dusdanige afmetingen dat
er heel wat mensen in kunnen
worden 'weggestouwd'. Uiter
aard volgestopt met tientallen
voorwerpen die uit 'de' Ton
Bakker afkomstig zijn. Gekke
voorwerpen, maar ook de com
plete pokerbar van toen plus de
piano.
De entourage leent zich als
geen andere voor een knallend
eindejaarsfeest, maar ook zon
der de aanwezigheid van die
bar zouden Ton en Riet Bakker
waarschijnlijk niet meer onder
dat buurtfeest uit komen. Bak
ker ietwat berustend aan de
vooravond van kerst: „Maanden
van tevoren komen ze me al
vragen of het nog doorgaat, dat
feest. Tja, we hebben het ge
daan vanaf het moment dat de
zaak dicht was en dergelijke tra
dities moet je maar handhaven,
temeer daar we toch uit de ho
reca komen. Zo gaan die din
gen."
Dus zijn behalve de bar, ook
de garage, woonkamer en oprit
Ton en Riet Bakker in hun eigen bar, weggestopt onder hun eigen woning. Op oudejaarsavond wederom het domein van omwonenden, die inmid
dels op het buurtfeest rekenen. Na tientallen jaren de roemruchte bar-dancing aan de Rijksstraatweg te hebben gedraaid, kan Bakker met die tradi
tie niet meer breken. foto jan holvast
van de familie Bakker tussen 31
december en 1 januari urenlang
geblokkeerd door vijftig, zestig
of zeventig Wassenaarders. Ook
bij die gelegenheid zullen de
openingstijden, conform die
van de 'oude' Bakker, zeer ruim
zijn. De bar-dancing dankte im
mers een groot deel van de gro
te regionale bekendheid aan het
feit dat 'ie tot vier uur 's nachts
open was. Bakker had die ver
gunning destijds persoonlijk
losgepeuterd van Molly Geert-
seman, in die dagen Wasse
naars burgemeester (Molly
kwam zelf trouwens ook graag
een biertje drinken bij Ton Bak
ker).
Moeilijkheden zijn daarover
in al die jaren nooit geweest,
zegt Bakker terugkijkend. Pro
blemen met omwonenden
evenmin. Echt vreemd is dat
niet. Bakker is van het type
'every inch a gentleman'. Een
héér. Smetteloze blauwe blazer,
galante manieren - geen won
der dat het gemeentebestuur
van het villadorp het wel met
hem kon vinden. Nu nog komt
er van de voormalige horeca-
man geen kwaad woord over de
gemeente over de lippen, al
vindt hij het bepaald geen suc
ces dat zijn pand al die jaren
langs de drukbereden Rijks
straatweg staat te verkrotten.
„Nee, want het is toch je ei
gen naam die daar onlosmake
lijk aan verbonden was. En voor
jezelf is het ook vervelend, ik
bedoel: het pand gaat zo van je
af. Het was veel beter geweest
als het meteen maar was ge
sloopt. Maar goed, daar heb ik
natuurlijk niets meer over te
zeggen. We hebben op een ge
geven moment wel die naam
eraf gesloopt."
Tevreden
Ton en Riet Bakker kijken met
voldoening op die tropenjaren
terug. Vooral in de beginjaren,
toen de Leidse en Noordwijkse
horeca-gelegenheden soms al
om twaalf uur 's nachts sloten,
was de aanloop naar de stek
aan de Rijksstraatweg enorm.
Concurrentie hadden de Bak
kers ook vanuit het Wassenaar-
se niet want hun dar-dancing
bleef al die jaren de enige die
tot vier uur 's nachts mocht
doordraaien.
Riet Bakker: „Er waren avon
den dat we 500 man telden. Ja,
die kwamen niet allemaal tege
lijk hoor, met 300 was de tent
wel vol. En het leuke van de
bar-dancing van ons was toch
eigenlijk wel dat jong en oud er
kon komen. Je zag er piepjong
spul, maar ook veertigers en
vijftigers. Dat ging allemaal
goed." Ton Bakker: „De laatste
jaren verhardde het wat, maar
dat was overal in de horeca.
Echt problemen hebben we ook
toen niet gehad. Misschien ook
omdat we er zelf altijd bijble
ven. Ja, voordat je dan thuis
bent, is het zes uur 's ochtends
natuurlijk. Maar ik bedoel maar
de bovenbuurvrouw, toen al dik
in de 80, vond het jammer dat
we stopten. Ze miste de muziek
om bij in slaap te vallen."
Er gaat nu nog praktisch geen
dag voorbij of de Bakkers wor
den over hun bar-dancing aan
gesproken. Er dwarrelt ook re
gelmatig een trouw- of geboor
tekaartje in de bus van voorma
lige klanten die elkaar bij hem
hebben leren kennen.
„Ik sprak eens een man die
zei: nadat jij ermee bent opge
houden, ben ik maar getrouwd
en heb ik een kind genomen. En
laatst belde er nog een vrouw
die regelmatig met een hele
groep zussen en schoonzussen
kwam, gewoon lekker een
avondje uit met de meiden. Ze
had begrepen dat de zaak werd
voortgezet, maar we moesten
haar dus teleurstellen. Die vrou
wen hadden na vier jaar nog
geen andere 'stek' gevonden.
Tja, dergelijke uitgaansgelegen
heden zijn er in de omgeving
inderdaad niet echt meer."
Is er voor de Bakkers met hun
eigen bar dan geen taak meer
weggelegd? Een ietwat ver
schrikte Bakker: „Nee, nee hoor.
Ze vragen het vaak genoeg hier
in de buurt, maar laten we het
maar alleen bij oudejaarsavond
houden."
