Magna Carta profiteert van
revival akoestische muziek
P
Spitsvondige humor in 'Niemand de deur uit'
De keiharde aanpak van Rob van Rees
Rtv show
Chinese staatstelevisie
gooit geld over de balk
K 1
mmm
MAANDAG 14 DECEMBER 1992
Vrienden voor het leven maakt plaats voor gezinskomedie
HILVERSUM •SUSANNE'
Hij is een stripteke
naar die liever lui
dan moe is en
droomt van een carrière als
echte kunstenaar. Zij is zijn
steun en toeverlaat en houdt
het gezin draaiende. Samen
hebben ze twee bijna volwassen
dochters. Kortom: de familie
Prins. Een nieuw gezin in come-
dyland.
Het echtpaar Wouter en Els
en hun dochters Debbie en
Susan komen in de meest uit
eenlopende situaties terecht in
'Niemand de deur uit', de nieu
we Nederlandse comedyserie
die RTL 4 vanavond twaalf we
ken lang uitzendt.
In de eerste aflevering ziet de
kijker hoe de onderste etage van
de ouderlijke woning vrijkomt.
Debbie en Susan, gespeeld door
Marthe van der Noordaa en Na-
tasja Goedemans, hebben hun
zinnen gezet op de etage en we
ten pa er met de nodige moeite
van te overtuigen dat zij de juis
te bewoners zijn.
Wouter (Cees Heyne) houdt
zijn hart vast met twee zelfstan
dige en onafhankelijke doch
ters. Hij is vaak - volkomen ten
onrechte - overbezorgd. Hij
heeft zijn handen vol aan zich
zelf en zijn werk. Els (Henriëtte
Tol) moet hem voortdurend
achter z'n broek aanzitten.
Daarnaast wordt Wouter steeds
achtervolgd door uitgever Wie-
be, gespeeld door Rik Hoogen-
doorn.
'Niemand de deur uit' is ge
baseerd op de Engelse comedy
Keep It in the Family van Brian
Cooke. Cooke werd vooral be
kend met zijn series Man over
de vloer en George and Mildred.
Jack Gadellaa, Hans van Hulst
en Peter Römer tekenen voor de
Nederlandse versie van Keep It
in the Family.
Niemand de deur uit neemt
de komende twaalf weken de
plaats in van het populaire
Vrienden voor het leven. Pro
grammadirecteur Bert van der
Veer van RTL 4 legt uit dat zijn
omroep bewust die afwisseling
heeft gezocht. „Vrienden voor
het leven is een serie die je niet
het hele jaar elke week moet
uitzenden. We hebben gezocht
naar een nieuwe serie die qua
stijl bij Vrienden voor het leven
past."
Peter Römer die naast het
schrijverschap de regie van eer
ste zes afleveringen voor zijn re
kening neemt is razend enthou
siast over de serie, die in Ameri
ka onder de titel To close to
Comfort een groot succes werd.
Of de Nederlandse versie de po
pulariteit van Vrienden voor het
leven gaat evenaren moet nog
blijken. Aan de kwaliteit zal het
niet liggen. De acteurs zitten
stevig in hun rol en de humor is
spitsvondig. Aan het eind van
iedere aflevering komen de ver
wikkelingen die zijn ontstaan
tot een logische ontknoping.
(Eerste uitzending: vanavond,
20.30 uur, RTL 4)
'Niemand de dei
ter, Marthe van
ter Susan.
r uit', een 12-delige komedie met van links naar rechts: Cees Heyne als striptekenaar Wou-
er Noorda als dochter Debbie, Henriette Tol als moeder Els en Natasja Goedemans als doch-
FOTO HERMAN PIETERSE
STARDOM
Liefhebbers van het program
ma 'Cheers' zullen het binnen
kort zonder Bebe Neuwirth (Lillith)
moeten doen. Op eigen verzoek
heeft ze zich uit de serie laten
schrijven. De dame in kwestie
ziet meer in rollen in speelfilms.
Vooral nadat de speelfilm 'The
Green Card', waarin zij een rol
had, bij het Amerikaanse publiek
in goede aarde bleek te vallen.
Ze heeft het voor de bakker.
Het gaat hier om de popperige
assistente van Hans van der Togt
(Rad van Fortuin), Leontien Rui
ters. Zij heeft een rol in de nieu
we televisie-serie 'Vrouwenvleu-
gel', een drama-serie die gaat
over het leven in de Nederlandse
vrouwengevangenis. Ook Isa
Hoes alias Myriam uit 'Goede Tij
den, Slechte Tijden' speelt mee
in 'Vrouwenvleugel', maar dan
zonder al die vreemde attributen
in heur haar.
Filmacteur Charles Bronson
(70) is niet vies van een groen
blaadje. Dat blijkt uit het feit dat
hij smoorverliefd is op de 30-jari-
ge actrice Kim Weeks. Gelukkig
voor Bronson is het wederzijds.
Kim zit niet met het leeftijdsver
schil van 40 jaar. Het stel heeft
zelfs al trouwplannen.
Na bijna twee jaar stilte rond
Lisa Bonet, de ster van de 'The
Cosby Show', is zij weer terug in
het show- en filmwereldje. Zij is
begonnen met de opnamen voor
de film 'Bank Robber'. Daarin
speelt zij een wispelturige en op
geld beluste vriendin van een
man, die het voor haar over heeft
om een bank te beroven. Acteren
is in dit geval niet nodig. Het is
een rol die haar letterlijk op het
lijf is geschreven.
Voorlopig houdt BZN-zange-
res Carola zich bezig met haar
pasgeboren zoon Cornel en man
lief. Maar zoals het er nu naar
uitziet zal zij met BZN in februari
weer op de planken staan. Vol
gens haar is het moederschap
best te combineren met optre
dens. Het zit er dus dik in dat
paps de zorg voor de kleine op
zich moet nemen.
Jason Priestley, alias Brandon
Walsh uit 'Beverly Hills 90210'
kreeg voor het maken van een re
clamespot over spijkerbroeken
een bedrag van 1,5 miljoen gul
den. FOTO PR
Jason Priestley, beter bekend
als Brandon Walsh uit de serie
Beverly Hills 90210 is binnen
kort te bewonderen in een recla
mespot. De droomheld voor vele
vrouwelijke kijkers kunnen hun
hart ophalen. Brandon hijst
spot namelijk zijn sexy lijf in spij
kerbroeken. Twee dagen hebben
de opnamen voor deze recla
mespot geduurd. Hiervoor kreeg
Brandon het lieve sommetje van
1,5 miljoen gulden.
de
Al weken houden de kijkers
van 'The bold and the beautiful'
hun adem in. Kiest Ron Moss of
tewel Ridge nu voor Caroline of
voor Brooke. Deze week weten
we meer. In het dagelijks leven
heeft Moss al gekozen voor de
actrice Shari Shattuck. Honder
den liefdesbrieven en huwelijks
aanzoeken die dagelijks in de
brievenbus worden gepropt ten
spijt. Moss is voorzien. Dus de
dames hoeven 'niet meer in de
pen te klimmen
'We hebben veel invloeden van buiten het folk-genre opgedaan'
RIJSWIJK GPD
Chris Simpson e
Bij grote tournees wil Magna Car
ta wel eens uitdijen tot een echte
band. Maar bij kortere tours en
ook op de nieuwe cd 'Heartland' is MC een
duo: Chris Simpson en Linda Taylor, sinds
juli 1990 bovendien een echtpaar. Met de
kleine bezetting blijkt de groep terug bij het
begin in 1969. Chris: „Toen waren we met
drieman."
Chris is altijd de spil van de groep geble
ven. Hij schreef ook de nummers waarmee
Magna Carta wereldberoemd werd: The
Airport Song en Lord of the Ages. Chris:
„We hebben ontzettend veel van de wereld
gezien. In totaal hebben we in 151 landen
opgetreden. Maar soms wisten we helemaal
niet meer waar we waren. Je ging vanuit
een airconditioned vliegtuig in een aircon
ditioned Rolls naar een airconditioned hotel
om vervolgens op te treden in een aircondi
tioned theater."
„Sinds een paar jaar hebben we daar een
streep onder gezet. Als we nu op reis gaan,
willen we iets van het land zien. Dat bevalt
goed. Zo hebben we dit jaar een schitteren
de tournee gemaakt door het Midden-Oos
ten. We raakten zo geïnspireerd, dat we
toen het materiaal voor Heartland hebben
geschreven."
Pure muziek
Het roer is dus omgegooid, zoals dat voor
meer zaken geldt in het leven van Chris en
Linda. Zo hebben ze bijvoorbeeld ook be
sloten om Nederland als uitvalsbasis te kie
zen. Chris: „Hier bestaat waardering voor
akoestische muziek. Engeland is nog lang
niet zo ver. Het is alleen maar hip-hop, rap
en house wat de klok slaat. Er wordt nog
veel te veel naar onze zin met elektrische
instrumenten gewerkt. Groepen als Clan-
ned en Enya: op de radio hoor je ze nauwe
lijks."
„Misschien dat er langzaam iets gaat ver
anderen. Eric Clapton heeft ons een grote
dienst bewezen door z'n project Unplug
ged. Want de pure muziek blijft de essentie.
Ik moet vaak denken aan een optreden van
Simon en Garfunkel in 1973: twee jongens,
een met een gitaar en verder niets. En nie
mand in het publiek vroeg: waar zijn de
versterkers, waar zijn de laserstralen."
Toch heeft Magna Carta veel invloeden
van buiten het folk-genre opgedaan. Chris:
„Dat zie je bij veel artiesten die eind jaren
zestig en in de jaren zeventig populair wer
den: The Beatles, Dylan, noem ze maar op.
Allemaal zijn ze opgegroeid met rock uit
The States, maar ook met Frank Sinatra,
jazz en klassieke muziek." Chris maakt zich
wel eens zorgen over de huidige generatie
kinderen. „Ze horen niets anders dan die
ene muziekdreun."
Priester
Chris is afgestudeerd als priester van de An
glicaanse kerk. „Maar op een bepaald mo
ment ben ik naar mijn Dean gestapt en heb
gezegd: 'Father, ik zou heel erg graag met
mijn mijn gitaar de wereld intrekken.' En de
Dean zei: Dan moet jij dat doen. Ik heb
nooit spijt van dat besluit gehad."
Negen jaar geleden kwam Linda bij de
groep. Linda: „We waren allebei onafhanke
lijk van elkaar uitgenodigd bij een regionaal
radiostation. Chris hoorde mij zingen en hij
vroeg meteen of ik bij de groep wilde, ko-
Nu vormen ze samen het hart van de
band. Chris: „En zo wil ik het graag houden.
Als je met vijf mensen bent, heb je te ma
ken met vijf zeer uitgesproken meningen.
Nu zijn we maar met z'n tweeën en we zit
ten meestal op één lijn. Dat geeft een hoop
rust."
In het midden van de jaren tachtig was
het zelfs een beetje tè rustig rond de groep.
Chris: „Dat lag ook aan mij. Ik had het ge
voel dat ik was uitgeschreven. Wat ons heeft
gered is de komst van de cd. Opeens werd
ons elpee-werk opnieuw uitgebracht en die
cd's bleken, met name in Duitsland en:Ne-
derland, enorm te verkopen."
„Toen realiseerde ik me: er is dus kenne
lijk ook een nieuwe generatie bij wie onze
muziek aanspreekt. Toen ben ik weer gaan
schrijven en de uitnodigingen stroomden
binnen. Zelfs uit landen waarvan ik het he
lemaal niet verwachtte: Irak, Jordanië, Du
bai en Oman. De mensen waren zö enthou
siast."
Optredens: donderdag 28 januari Theater
De Meerse in Hoofddorp; zaterdag 30 janu
ari C.C. De Goote, Brielle; zondag 31 januari
Vrijthof, Enschede; woensdag 3 februari De
Oosterpoort, Groningen; donderdag 4 fe
bruari Schouwburg, Tilburg; vrijdag 5 fe
bruari De Bonkelaar, Sliedrecht; maandag 8
februari De Kleine Komedie, Amsterdam); j
dinsdag 9 februari C.C. De Vest, Alkmaar;
donderdag 11 februari Muziekcentrum,
Utrecht (kleine zaal); vrijdag 12 februari
Angora, Lelystad; zondag 14 februari C.C.
De Koornbeurs, Franeker; woensdag 17 fe
bruari Deventer Schouwburg, Deventer.!
Incest-slachtoffers- en daders worden in de hoek gedreven
HILVERSUM. GPD
-w-illend en woest bewegend
I met handen en benen ligt
Wil (44) op de grond. „Toe
maar. Sla hem van je af. Je wil het toch
niet? Of vind je het soms lekker?", roept
een vrouw haar toe. Wil trapt en duwt de
man die haar vasthoudt van zich af. Uit
geput blijft ze liggen.
Wil is incestslachtoffer en ondergaat
een keiharde behandeling van therapeut
Rob van Rees. De methode-Van Rees is
pijnlijk, bedreigend, soms angstaanja
gend maar bovenal omstreden. Rob van
Rees gaat er vanuit dat de pijn die in-
cestslachtoffers en daders hebben niet
alleen psychisch is, maar ook puur licha
melijk. Om die reden moet volgens Van
Rees niet alleen met de slachtoffers wor
den gepraat, maar de pijn moet letterlijk
uit het lichaam worden gehaald. Het li
chaam moet worden betrokken bij de
behandeling. Rob van Rees drukt zijn
cliënten letterlijk in de hoek.
De reguliere hulpverlening heeft veel
kritiek op zijn behandelingsmethoden.
Een psychotherapeut moet immers zijn
handen thuishouden, zeggen zij. Toch
lijkt Van Rees steeds meer vertrouwen te
winnen. Zo veroordeelde de rechtbank
van Breda onlangs een incestdader tot
het volgen van een behandeling bij Van
Rees.
Hier en Nu-verslaggeefster Nousjka
Thomas verdiepte zich een jaar lang in
de omstreden behandeling van Rob van
Rees. Voor de NCRV-serie Dokument
maakte ze de film 'De pijn na de daad',
die vanavond wordt uitgezonden.
Nousjka Thomas volgde de behande
ling van Wil (44), Truus (42), Marleen
(36) en Peter (50). Wil werd tussen haar
zevende en twaalfde jaar misbruikt door
haar opa en vrienden van de familie.
Truus is jarenlang misbruikt door haar
vader en Marleen werd al op zeer jonge
leeftijd slachtoffer van misbruik door
haar vader en rituele kindermishande
ling. Peter pleegde ontucht met zijn kin
deren. Van Rees heeft inmiddels zo'n
1200 slachtoffers en daders behandeld.
Voor velen van hen was hij de laatste
strohalm.
Nousjka Thomas beseft dat ze zich op
tik*.
Therapeut Rob Van Rees gaat er vanuit dat de pijn die incest-slachtoffers e
mei ijk.
glad ijs begeeft met de film, omdat de
therapie omstreden is. Van Rees is door
een cliënt zelfs aangeklaagd omdat hij
haar seksueel benaderd zou hebben. De
therapeut werd vrijgesproken en heeft
sinds die tijd een co-therapeut bij de be
handelingen en zet alles op de video. „Ik
ben ervan overtuigd dat Van Rees op een
zuivere manier bezig is en geen misbruik
maakt van de cliënten. Anders had ik het
programma niet kunnen en willen ma
ken." Voor Nousjka Thomas was De pijn
na de daad één van de zwaarste en
moeilijkste programma's die ze voor te
levisie gemaakt heeft. „Het heeft heel
veel indruk op mij gemaakt. Dat een
mens in zijn leven zoveel ellende mee
kan maken. Vreselijk. Dat een hele fami
lie een kind zoiets aan kan doen. Ik heb
zelf een kind van anderhalf jaar. Als ik
hem thuis zo zie zitten kan ik me niet
voorstellen dat zelfs zulke jonge kinde
ren al misbruikt worden. Er zijn de.afge-
lopen jaren al tientallen programma's
gemaakt over incest, maar dat heeft mij
er niet van weerhouden om het onder
werp aan te pakken. Zolang dit soort vre
selijke dingen gebeuren, moet er aan
dacht aan worden besteed."
(De pijn na de daad, vandaag, NCRV,
Nederland 1,23.00 uur)
HONG KONG YOLANDA SHARMA
In het Westen worden veel tele
visieprogramma's als 'rotzooi'
aangemerkt. Maar in China is
dat letterlijk 'het lot van veel
produkten van de staatstelevi
sie: ze eindigen in de vuilnisbak.
Daarmee gaat een derde van
het budget verloren.
In een zeldzame uiting van
kritiek op de staatsmedia meld
de het officiële 'Shanghai
Nieuwsblad voor Kunst en Cul
tuur' dat ten minste een derde
van het jaarbudget van de staat
stelevisie wordt verspild aan
programma's die nooit worden
uitgezonden. Sommige om po
litieke redenen, maar de meeste
programma's halen de
eindstreep niet omdat ze het
aankijken niet waard zijn.
„Elk jaar produceert de televi
sie-industrie in China vijfdui
zend programma's. Maar
slechts een fractie daarvan is
goed", schrijft het blad. „Vol
gens de meest voorzichtige
schatting gooit de industrie
jaarlijks voor 100 miljoen yuan
(18 miljoen dollar, red.) aan
programma's weg."
Hoofd-propaganda Li Ruihan
omschreef de Chinese staatste
levisie als vervelend en zonder
enige voeling met de werkelijk
heid. „Er is te veel waardeloze
rommel op de tv en dat toont
weinig respect voor de kijkers",
wordt Li geciteerd in het Hong-
kongse dagblad 'South China
Morning Post'. Li riep tv-sta-
tions op hun fantasie meer te
gebruiken en programma's te
maken waar gewone mensen
naar willen kijken.
Zo'n 700 miljoen mensen, 75
procent van de Chinese bevol
king, kijken dagelijks televisie,
zo blijkt uit officiële gegevens.
Dit enorme kijkersaantal wordt
bediend door de staatsomroep,
Chinese Centrale Televisie
(CCTTV), en 470 lokale omroe
pen.
Volgens de 'South China Mor
ning Post' liggen er honderden
door de overheid gefinancierde
programma's op planken te ver
stoffen, omdat de televisiesta
tions ze weigeren uit te zenden.
De meeste van die program
ma's zijn te slecht van kwaliteit.
Er zijn veel onderwerpen: die
niet openlijk mogen worden be
sproken, zeggen televisiemede
werkers in Zuid-China. Sorftmi-
ge kwesties liggen politiek te ge
voelig. Veel thema's moeten
worden 'afgezwakt'. Vaak is het
onduidelijk welke criteria de re
gering bij het censureren han
teert. Daardoor worden om
slechts vage redenen niet alleen
veel ideeën maar ook voltooide
programma's afgewezen voor
uitzending. Gevoelige onder
werpen zoals misdaad en ge
weld kunnen door de beugel,
maar zaken als prostitutie blij
ven taboe.
Zo zetten de autoriteiten het
team dat de populaire en prijs
winnende serie 'Meisjes van
buiten de stad' produceert
steeds meer onder druk orri. be
paalde passages weg te laten.
De serie draait om vijf meisjes
die vanuit hun geboorteplaats
in noord-China naar Guang
dong in het zuiden trekken om
te werken in i
briek.
Het team verdedigt zijn bro-
dukt met het argument dat de
serie „het politiek correcte" the
ma van economische hervor
ming in China bestrijkt. Maar
regisseur Shen Guanoi geeft toe
dat problemen als de uitbuiting
van werknemers en dorpse ach
terlijkheid niet mochten wor
den behandeld omdat „zij als
een belediging van het socialis
me konden worden be
schouwd."
