Het verborgen prijskaartje van het plastic betaalgemak Keus in kaarten - - - - 503 ZATERDAG 12 DECEMBER 1992 ZATERDAGS" tf»K Vftfénttffo Vim tri r^nfW> w Vrenwüo $pnmfr»a**k Vé^vHe ^finiüae $p>1;tffc<ntk :-;> <-.> l 1 'Vmw.uïxi** >.-. i ar&fctiK' Sfwrt^fiK vV?i=ïv-n>^> *Sr verenigde spaarbank 4563 *S;M y.w óÉtOio VANAF VAUD FROM GCLOlG T/M OOOO THRU Bent u lid van een boekenclub of van een klaver- jasvereniging? Rijdt u auto, boekt u reizen, of heeft u veel verzekeringen bij dezelfde maat schappij? Kijk dan niet verbaasd als u binnen kort gratis of voor een vriendenprijsje een CRE DITCARD krijgt aangeboden. Als u bij de ANWB bent geabonneerd op de Internationale Reis- en Kredietbrief, krijgt u er binnenkort zeker een tje. Het moderne betaalgemak moet aan de man worden gebracht en dat gebeurt op voortvarende wijze. ANWB botst met consumenten bond over actie CEES VELLEKOOP ang heeft Nederland internationaal j j gezien achterop gelopen met de aanvaarding van plastic geld. De meeste Nederlanders vonden tot voor kort een pakje betaalcheques al ruim voldoende om hun geld op te maken. Zelfs de geldauto maat werd slechts schoorvoetend geaccep teerd. Maar de nieuwe betaalzeden gaan aan Nederland niet voorbij. De creditcard-maat schappijen vechten voor hun aandeel in een snel groeiende markt. Visa heeft op het eerste gezicht een grote slag geslagen. Dezer dagen krijgen de ruim 1 miljoen abonnees op de Internationale Reis- en Kredietbrief (IRK) van de ANWB een card van deze onderneming toegestuurd. Direc teur J. Coonen van Visa Nederland kan zijn voldoening over deze stunt nauwelijks ver bergen. Op het ogenblik zijn er ruwweg 320.000 Visa-kaarten onder de mensen. Als de ANWB-leden massaal toehappen, kunnen dat er over een paar maanden 1,2 miljoen zijn. Tot nu toe was Visa, wereldwijd de meest verbreide kaart, op de Nederlandse markt le lijk achterop geraakt. Concurrent Eurocard zette vorig jaar het miljoenste stukje plastic uit en groeit nog steeds als kool. Geen won der want Eurocard Nederland is een dochter onderneming van de gezamenlijke Neder landse banken, die alle gelegenheid hebben om deze kaart onder de aandacht van hun i*\/ P"jst dat aan als een van |i tic voordelen ten op/u h- Ef te van concurrent Euro- card, die het bedrag van de betalingen over het algemeen automatisch 'nl van de bank- of giro rekening. Dat geldt onder meer voor de Postbank- card, tot nu toe de meest verspreide credit card in Nederland. De voormalige postgiro timmert behoorlijk aan de weg met deze ei gen vorm van de Eurocard, waarvan er in middels al een dikke 400.000 in omloop zijn. Het streefcijfer voor volgend jaar is 500.000 en om dat te bereiken zet de Postbank voort durend mailings uit bij mensen die regelma tig inkomsten op hun girorekening hebben. Belangstellenden mogen de Postbank-Eu rocard zelfs een half jaar gratis proberen. Maar wie van dat aanbod gebruik maakt, moet wel binnen drie maanden besluiten of hij de kaart terugstuurt, want anders gaat de kredietwaardige re- keninghouders te brengen. Licentiehouder van Visa in Neder- WKÊ land is de Verenigde Spaarbank (VSB). Andere banken doen zacht gezegd niet veel aan de promotie van Visa, zodat de organisatie op andere ka nalen was aangewezen om kaarthouders te werven. Klanten van de reisorganisatie Hol land International bij voorbeeld kunnen een 'World Travel Card* aanschaffen met het be kende Visa-vignet. En wie ten minste vier verzekeringen bij Ohra heeft lopen, kan het plastic betaalgemak zelfs gratis krijgen. Aanvaring Die service aan de klanten kwam de verzeke raar overigens op een aanvaring met de Con sumentenbond te staan. De bond'vindt dat mensen bewust moeten kiezen voor een fgezien van de speciale kaar ten zoals klantenpassen, gaat ■het om vier maatschappijen Visa biedt naast de IRK-card drie andere soorten: De World card: 80 gulden per jaar (tweede kaart 35 gulden) vereist mini muminkomen 2.500 bruto per maand, bestedingsliroiet afhankelijk van inko men, maar meestal rond de 5.000 gul den. De Gold card: 145 gulden (extra kaart 90), inclusief uitgebreide reisverzekering, inkomen minstens 6.000 per maand, li miet minstens 25.000 gulden. De Co branded cards: Uitgegeven met partners. Kosten en voorwaarden vari- Eurocard Nederland brengt ook een aan tal van deze cobranded cards uit en kent daarnaast de zogenaamde bankkaarten, die door de bank met eigen kleuren logo worden uitgegeven. De prijs, limiet en inkomenseisen voor deze kaarten vari eren, maar komen gemiddeld neer op 40 gulden, 5.000 gulden en ruim 30.000 per jaar. De Gold card: 110 gulden per jaar (tweede kaart 55), limiet 15.000 gulden, inkomenseis bepaald door de bank, eventueel gekoppeld aan doorlopend krediet. De Zakenkaart is daarop een variant, speciaal voor zakelijk gebruik en door af name van meer kaarten vaak goedkoper. De Profile card: 330 gulden (tweede kaart 165), limiet vanaf 25.000 gulden, inkomen minstens 100.000 per jaar, V1P- service. Diners Club kent behalve zakenkaarten, waarvan de prijs en service in overleg met grote bedrijven wordt vastgesteld, in Nederland alleen de Priv card: 145 gul den (tweede kaart gratis), geen limiet, in komen minstens 60.000 per jaar, veel service en aardige extraatjes. American Express rekent als enige een entreegeld (65gulden). De Priv card: 130 gulden (tweede kaart 65), geen limiet, inkomen boven 60.000 per jaar. De Gold card: 350 gulden, inkomen bo ven 100.000 per jaar, geen limiet en meer kredietmogelijkhedcn plus luxe service extra's. nieuwe mogelijkheid om geld uit te geven en niet min of meer per ongeluk mogen worden opgezadeld met een extra kans om schulden te maken. Overigens zijn er tal van bedrijven en organisaties die hun relaties een credit card aanbieden. Eurocard heeft al van dit soort kaarten laten maken voor leden van de ANWB, de KNAC, voor klanten van de KLM, Mercedes Benz en tal van andere bedrijven. Het geeft status en een band met het pro- dukt, is de achterliggende gedachte. Maar dat was allemaal kruimelwerk verge leken met de Visacard van de ANWB, die overigens niet gratis is. Ook hier liet de Con sumentenbond een krachtig protest horen. Door hun klanten voor een 1RK ongevraagd een creditcard toe te zenden, gaat de toeris tenbond lelijk over de schreef, menen de hoeders van het consumentenbelang, die zich in die opvatting gesterkt voelen door een aanbeveling van de Europese Commissie. Er is tussen beide bonden uitgebreid ge bakkeleid over deze zaak, maar de toeristen bond is daarbij niet overtuigd geraakt, aldus hoofddirecteur mr. P. A. Nouwen. Voor hem is de uitgifte van de Visacard vooral een mo dernisering van de aloude reis- en krediet brief. Ruwweg 40 procent van de ANWB-le den koopt jaarlijks zo n 1RK. die naast een verzekering en een servicepakket in het bui tenland ook een stapel noodcheques voor onverwachte kosten in den vreemde omvat. „Wij kregen met regelmaat van onze leden te horen dat die cheques te weinig zijn en dat ze meer wilden hebben", betoogt Nouwen. „En het gaat dan wel om klanten die ik al ja renlang laediet geef via de cheques. Ik ben een vereniging en moet de leden de service geven waar ze om vragen. Daarom hebben wij afgelopen seizoen een proef genomen met 50.000 abonnees en daar is door bijna ie dereen positief op gereageerd. Vandaar dat wij deze service nu aanbieden aan al onze IRK-abonnees." Mede naar aanleiding van de protesten van de Consumentenbond is de voorlichting in middels uitgebreid. En ook kunnen de IRK- abonnees die de kaart niet willen, bellen met een gratis 06-nummer of gebruik maken van een gratis envelop. Wie de kaart wel laat ko men is niet verplicht om hem te gebruiken. Pas als de kaart gebruikt wordt voor een be taling, worden de kosten van 25 gulden per jaar in rekening gebracht. Ook-het risico van verlies en diefstal is gedekt. Het risico van misbruik door derden is in derdaad redelijk afgeschermd, erkent woord voerder H. Albeda van de Consumenten Creditcard voortvarend onder de aandacht gebracht bond. „Maar wie zo'n kaart ongevraagd krijgt, is natuurlijk niet beschermd tegen misbruik door hemzelf. Als iemand niet be wust gekozen heeft voor zo'n extra krediet- mogelijkheid, is er een grotere kans dat hij daar niet goed mee omgaat." Overigens is het aantal mensen dat in de fout gaat met plastic geld, niet alarmerend groot, vindt directeur H. Rip van het Bureau Krediet Registratie in Tiel. Bij dit BKR melden de banken en andere financiële instellingen alle schulden en kredieten in Nederland. Elke actieve creditcard komt dus ook in het be stand van 'Tiel'. Zelfs de zogenaamde klan tenkaarten, die worden uitgegeven door bij voorbeeld warenhuizen en winkelketens, gaan hier de computer in. Uiteraard registreert het BKR niet alle ge vallen van mensen die door het plastic geld in de problemen komen. „Maar in elk geval wordt jaarlijks niet veel meer dan een hand vol kaarten ingetrokken en dat is wel een aanwijzing", meent Rip. Hij heeft ook het sterke vermoeden dat op zich weinig mensen in de problemen komen door te kwistig ge bruik. „Mensen komen meestal in moeilijk heden door een combinatie van factoren. Ziekte, scheiding en verlies van hun baan spelen een veel grotere rol dan de grotere mogelijkheden om schulden te maken." Weinig problemen Zijn vermoeden wordt in grote lijnen beves tigd door directeur P. C. M. Duijndam van de Gemeentelijke Krediet Bank in Den Haag, fungerend voorzitter van de Vereniging voor Volkskrediet. „Als mensen in de problemen komen, is plastic money vaak een onderdeel van het probleem. Problemen ontstaan als mensen geen contant geld meer kunnen krij gen. Dan nemen ze hun toevlucht tot rood staan, cheques en tegenwoordig ook tot cre ditcards." Er komen kortom weinig mensen in ernsti ge problemen doordat er creditcards bestaan. Eerder kun je zeggen dat er mensen zijn die er door allerlei oorzaken niet in slagen om de tering naar de nering te zetten en die door zo'n kaart nog extra in de schulden belanden. Maar dat aantal is niet erg groot, ook al door dat de creditcard-maatschappijen hun nieu we aanvragers van een kaart even vooraf toetsen in Tiel. Dat is overigens niet gebeurd met die ruim 1 miljoen ANWB-klanten die nu ongevraagd een Visacard krijgen. Directeur Coonen van Visa Nederland erkent dat zijn organisatie met het binnenhalen van zo veel 'ongetoetste klanten' wel wat extra risico loopt. Maar bij de proef met 50.000 IRK-Visakaartenzijn vol gens hem nauwelijks ongelukken gebeurd. „En we moeten niet vergeten dat 99 procent van de Nederlanders goudeerlijk is." Hij wijst er op dat een organisatie als Visa er op gebouwd is om de gevolgen van fraude en te hoge kredieten te beperken. Wereldwijd beroemt de organisatie zich erop slechts 0,17 procent af te schrijven aan dit soort verliezen. Maar over het cijfer voor Nederland is Coo nen zeer discreet. „Dat publiceren wij niet", zegt hij zuinig. Bij deze massale uitgifte gaat het boven dien om kaarten waarmee standaard niet meer dan 2.500 gulden kan worden opgeno men. Tenzij de nieuwe kaarthouder een ho gere limiet wenst, maar dan wordt zijn finan ciële doopceel wel gelicht. Met de normale 'classic' kaarten van Visa is de limiet gemid deld het dubbele. Daarnaast zijn er nog zoge naamde 'gold'-kaarten, met meer service en een hoger besteedbaar bedrag. Maar daar voor wordt behalve een hogere jaarlijkse bij drage ook een minimaal inkomen van 6.000 gulden per maand gevraagd. Fikse rente Afgezien van de bestedingslimiet is de 1RK- card een gewone Visacard, die feitelijk werkt als een rekening-courant. De kaarthouder krijgt iedere maand de rekening. Als hij die binnen 21 dagen helemaal betaalt, wordt hem geen rente in rekening gebracht. Maar hij kan ook minimaal 10 procent betalen en de rest beschouwen als een krediet. Overi gens waarschuwt de consumentenbond dat het hier gaat om een dure kredietmogelijk heid. Zoals in de meeste gevallen is een per soonlijke lening of een doorlopend krediet bij een gewone bank voordeliger. Maar de klant kan ook vooruit storten en dan vergoedt Visa een fikse spaarrente op het tegoed, meldt directeur Coonen wervend. Hij bank er van uit dat het goed is bevallen en int volautomatisch de jaarlijkse bijdrage van 40 gulden. Dat feit krijgt in de wervende folder weinig aandacht. Overigens is het opvallend hoe de banken leuren met hun creditcards, per saldo toch een van de duurste manieren van betalen. Dat lijkt wat in tegenspraak met de actie 'Be taal op maat', waarmee de gezamenlijke ban ken proberen hun klanten aan te sporen tot efficiënt betaalgedrag. Behalve contant geld is bij voorbeeld ook de bankpas met pincode een flink stuk goedkoper dan een creditcard. „Wij adviseren onze klanten te 'pinnen' waar dat mogelijk is", aldus een woordvoer ster van de Postbank. Maar ze erkent dat die aanbeveling niet overtuigend klinkt zo lang de benzinestations twee kwartjes rekenen voor een betaling met pinpas. Als die klant zijn volle tank afrekent met een creditcard, kost hem dat niets extra, terwijl het bedrag bovendien pas ruwweg een maand later van zijn rekening wordt afgeschreven. De kosten van dit gemak worden bij lange na niet gedekt door de jaarlijkse bijdrage, die varieert van nul voor de relatiekaarten van clubs en bedrijven tot ruim over de 300 gul den voor de verschillende 'luxe' kaarten, die zijn voorbehouden aan mensen met inko mens boven de 100.000 gulden per jaar. Dure betaling De rekening is grotendeels voor de bedrijven die de kaarten accepteren. Het percentage dat zij moeten afdragen varieert tussen de 1,25 en 7 procent, met een gemiddelde van rond de 3 procent. Winkeliers en andere ne ringdoenden zijn daarom in het algemeen niet blij met de oprukkende creditcards, want zij betalen het gelag. Woordvoerder Albeda van de Consumentenbond verdenkt de ban ken er dan ook van dat ze om die reden on verdroten voortgaan om deze dure manier van betalen aan te prijzen. Rekeninghouders steigeren als ze moeten betalen voor cheques, overschrijvingen of an dere traditionele diensten, die altijd gratis zijn geweest. Maar hoewel het gebruik van een creditcard per saldo meer kost dan een bank ooit zou durven vragen voor de verwer king van een betaalcheque, zijn de ontvan gers bereid om die prijs te betalen. Zij bere kenen het wel door aan hun klanten. En zo krijgen de banken hun kostendekkend beta lingsverkeer. duurder dan ooit. maar met de hartelijke medewerking van hun klanten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 39