'Alledaags,
maar niet
makkelijk'
MET 5/ KORTING
Rijnsburgse wint
pianoconcours
2 SL0GGI FOR MEN SUPS
Geslaagde 'La Bohème'
Cultuur Kunst
Doodsmotief nieuw leven ingeblazen
Dylan naar
Nederland
Voorstelling van Fact afgelast
DINSDAG 1 DECEMBER 1992
17
Keramiek en schilderijen
noordwukerhout» Schilderijen van Wim Zuideveld en keramiek
van Hans de Bruin zijn te zien op een expositie in de bibliotheek
van Noordwijkerhout. Zuideveld maakt figuratieven in pastel,
gewassen sepia, krijt, pen, aquarel en etsen. De Bruin werkt met
keramiek èn bronsglazuren. De tentoonstelling is tot 12 januari
geopend op ma., woe. en vr. van 14.00 tot 17.00 uur en van 19.00
tot 21.00 uur, op do. en za. van 10.00-12.30 uur.
Extra concert U2
Rotterdam De concerten van U2 op 9 en 10 mei in De Kuip zijn
uitverkocht. Daarom is er op 11 mei een extra concert. De kaart
verkoop daarvoor is al in volle gang.
De 21-jarige Rijnsburgse Nata-
sja Douma heeft zondagavond
het pianoconcours van de
Stichting Jong Muziektalent Ne
derland (SJMN) gewonnen. In
de categorie C voor piano (18
tot en met 21 jaar) behaalde zij
in de finale de tweede prijs. De
jury, onder leiding van Peter-
Tom Langelaar, kende dit jaar
in de vijftien categorieën slechts
drie eerste prijzen toe, omdat
slechts drie deelnemers het ver
eiste gemiddelde van minimaal
een negen behaalden. De 21-ja
rige Leidse Brigitte Bovée, die
ook uitkwam in de categorie C,
won de derde prijs.
Douma deed dit jaar voor de
derde keer mee. In 1990 won zij
ook al de tweede prijs op het
concours. Nationaal gezien is
de prijs van de SJMN de belang
rijkste die een pianist kan win
nen; Douma zegt van plan te
zijn om volgend jaar deel te ne
men aan internationale con-
Leidse Anneke Boot in Slot Zeist
Voor het eerst hangen er op de tentoonstelling in Slot
Zeist meer portretten dan landschappen. De schilderes
Anneke Boot nam drie jaar geleden nog geen portretop
drachten aan. Nu is ze ervan overtuigd dat het haar lukt
aan een portret een extra dimensie toe te voegen, waar
door het een schilderij wordt in plaats van louter een
portret. Overal heeft ze uitgebreid geëxposeerd: Parijs,
Londen, Monaco, New York, maar vreemd genoeg niet in
Leiden waar ze al zo'n 25 jaar woont.
Haar atelier kijkt uit over het
Rapenburg. Een mooie plaats
om te schilderen. Aan de wan
den hangen affiches van im
pressionisten. Haar stijl. Anneke
Boot is duidelijk beïnvloed door
Monet, Pissarro en Sisley en
toont verwantschap met de
Haagse school: Weissenbruch,
Breitnerenlsraëls.
„Strand en zee hebben voor
mij een grote bekoring. Zeker in
Frankrijk, met zijn grillige rots
kusten, boulevards, jachtha
vens, mooi geproportioneerde
badhokjes en ouderwetse vis-
sershandel. Ik probeer altijd on
derwerpen en composities te
vinden die niet nadrukkelijk
'mooi' zijn, maar een aantrek
kelijkheid hebben die niet zo
voor de hand ligt. De atmosfeer
in mijn schilderijen is door
gaans zonnig, maar wel verstild;
er komen niet veel mensen in
voor. Dat geldt zowel voor mijn
landschappen en sneeuwschil-
derijen als voor mijn strandtafe
relen".
De onderwerpen zijn krach
tig, maar een duidelijke bedrij
vigheid ontbreekt. Zelf zegt ze:
„Mijn onderwerpen zijn
meestal vrij alledaags. Maar niet
het gemakkelijke dromerige ap
pelboompje. Ik hou van onna
drukkelijke poëzie, van een
soort schoonheid op het tweede
gezicht."
Regelmatig trekt Anneke Boot
in haar auto door Nederland of
door haar favoriete Frankrijk,
langs rivieren, door wijngebie
den, langs de kust, over het
platteland en soms door steden.
Thuis, op haar atelier, in een
oud rustiek pand aan het Ra
penburg, worden de schetsen
uitgewerkt en op doek gezet.
Tegenwoordig schildert ze vrij
wel uitsluitend in olieverf.
Anneke Boot werd geboren in
Rotterdam (1945). Zij bracht
haar jeugd door in Pijnacker en
woont sinds haar studententijd
in de binnenstad van Leiden. Ze
is autodidact. Ze heeft eigenlijk
alleen maar tekenles gehad op
de middelbare school. In haar
studententijd bleef ze doorgaan
met tekenen en vervaardigde il
lustraties voor studentenbladen.
Later maakte ze ook gouaches
en olieverfschilderijen. Maar het
zou tot het begin van de jaren
'70 duren tot haar werk een bre
dere bekendheid kreeg.
Nu exposeert ze overal. Ook
in het buitenland is veel belang
stelling voor het werk van Anne
ke Boot. Op dit moment zijn
haar schilderijen te zien bij de
Parijse galerie Bruno Ract-Ma-
doux. Op de vraag waarom in
Leiden geen expositie, moet ze
het antwoord schuldig blijven.
„Ik weet het niet. Ik krijg hier
geen uitnodigingen en de gale
ries zijn misschien te klein voor
mijn werk. Wie weet lukt het
ooit nog eens."
Niet statisch
Het is al eerder ter sprake geko
men: op haar schilderijen staan
geen mensen. Waarom voelt ze
Anneke Boot „De atmosfeer in mijn schilderijen is doorgaans zonnig, maar wel verstild." foto holvast
zich nu toch aangetrokken tot
het maken van portretten? „Ik
had altijd een soort angst voor
het werken in opdracht. De vrij
heid om zelf te bepalen hoeveel
tijd ik nodig heb voor een werk
is heel belangrijk. Bij een por
tret had ik ook een heel statisch
beeld voor ogen. Maar toen
kreeg ik een opdracht van Hotel
Des Indes om een schilderij van
Mata Hari te maken. En ineens
ontdekte ik dat een portret ab
soluut niet statisch hoeft te zijn,
als je er ook de omgeving in be
trekt."
Anneke Boot wil dat de por
tretten niet alleen door de fami
lie mooi worden gevonden.
„Mijn werk moet dat element
ontstijgen. Ik ben ook geen fijn
schilder, die precies alle trekken
in een gezicht pakt. Ik werk gro
ver. Ik zet mensen op een luch
tige manier neer in een omge
ving. In gesprekken bestudeer ik
hun manieren en houdingen. Ik
bemoei me zelfs met hun kle
ding. Tot slot maakt een foto
graaf een fotoserie en dan ga ik
componeren". Geen familielid
mag dan over haar schouder
meekijken. Ze zet het werk bij
tijd en wijle weg om er afstand
van te kunnen nemen. Na drie
tot zes maanden is het doek af.
Een hele geslaagde opdracht
vindt ze zelf het familietafereel:
Een familieportret van Anneke Boot Twee zusjes en een broer in een overlegsituatie.
twee zusjes en een broer in een
overlegsituatie. Ze werken alle
drie in het hotel van hun vader.
„Het heeft een nochalante uit
straling maar is tegelijkertijd
ook heel precies. Een van de
zusjes heeft de benen over el
kaar geslagen en legt haar hand
onder de knie. Ze realiseerde
zich dat niet, maar toen ze het
foto» pr
schilderij zag, zei ze: 'Inderdaad
dat doe ik vaak'. Voor mijn ge
voel zijn het juist die subtiele
dingen die een portret gelijkend
maken."
(en 5,-korting op 3 Sogg Basis SSps en Stoggi Luxe Sips
voor dames). SJoggi for Men Sips zijn gemaakt van pIaQt
96% fijn katoen en 4% Lycra*. Ook na eindeloos wassen
bijvoi ze perfect iivofm Zit goed blijft goed.
'L'Air Hérédi
taire' van Jo-
han Creten.
foto
marc de haan
Bob Dylan viert komend jaar
zijn zesde lustrum als podi
um- en platenartiest. In dat
kader komt hij voor drie
shows naar Nederland. Op
15 en 16 februari treedt hij
op in Muziekcentrum Vre-
denburg in Utrecht, op 17 fe
bruari staat hij in het Mu
ziekcentrum Frits Pliilips in
Eindhoven. De voorverkoop
begint op 12 december.
fotbteö
OPERA
recensie* sam de jager
La Bohème, opera van Giacomo Puccini
naar een libretto van G Giacosa en L. Illi-
ca. Uitgevoerd De Nederlandse Opera
mmv Nederlands Philharmonisch Orkest.
Muzikale leiding: Hartmuth Haenchen.
Regie Pierre Audi Decor Michael Simon.
Kostuums: Jorge Jara. Belangrijkste solis
ten. Hey-Kyung Hong (Mimi), Patricia Ra-
cette (Musetta), Martin Thompson (Ro-
dolfo), Gaetan Lapem'ere (Marcello), Peter
Coleman-Wright (Schaunard), Hany Peet-
ers (Colline), gehoord: 30/11 Muziekthea
ter. Amsterdam, aldaar nog: 3, 9, 12, 15,
18,2123,29. MATINEE- 6 en 26 decem
ber.
Met La Bohème heeft De Ne
derlandse Opera een geliefd
werk op de rol genomen. De
grote aria's en duetten uit het
werk ontbreken op geen enkel
populair opera-concert. Tegelij
kertijd legt de populariteit van
de opera een claim op de uit
voerenden en meer bijzonder
op de regisseur. Muziektheater
directeur Pierre Audi heeft zich
met La Bohème voor het eerst
als regisseur gewaagd aan een
groots opgezet werk. Audi is
niet zo'n krachtpatser die opera
wel eens even naar zijn hand zal
zetten. Hij heeft tot nu toe wer
ken geregisseerd waarin het niet
al te wild toegaat. Intieme wer
ken waarin een evenwichtige
karakter-uitbeelding tot de mo
gelijkheden behoort. Met het
aanvaarden van de regie van de
door Puccini ook toneelmatig in
grote beelden opgezette La Bo
hème heeft Pierre Audi in zijn
loopbaan een absolute sprong
voorwaarts gemaakt.
Ondanks het boe-geroep na
afloop in de richting van Audi is
in het Muziektheater een zeer
aanvaardbare Bohème neerge
zet. Er zijn grote contrasten in
de scènes maar in één decor
speelt zich alles af en het blijft
nog begrijpelijk en aanvaard
baar ook. Centraal in het to
neelbeeld staat een brug, zo'n
mooie fin de siecle-brug; eron
der wonen de mensen om wie
het drama gaat, heerst intimi
teit. De brug vormt de verbin
ding naar de straat, maar is ook
een kille grens, de overgang van
leven naar dood.
Audi wordt bij de realisering
van zijn voorstelling in niet ge-
ringe mate bijgestaan door voor
het merendeel in de Verenigde
Staten geschoolde solisten. De
hoofdprijs gaat in dit verband
zonder twijfel naar de Ko-
reaaans-Amerikaanse Hei-
Kyung Hong die zowel qua zang
als acterend een prachtige Mimi
neerzette. Helaas trof zij Martin
Thompson tegenover zich. Hij
is niet afkomstig uit het opera-
vak en hoewel hij over een
prachtige en soms krachtige te
norstem beschikt, is het duide
lijk dat hij daarover nog niet de
klassieke beheersing heeft. Als
de heftig aan humeuren onder
hevige Rodolfo kampt hij dan
bovendien nog met de uitstra
ling van een sloffende zieken
fondsbode op maandagmorgen.
Ook gaandeweg de voorstelling
bleek hij die bleke handicap
niet te kunnen wegwerken. Met
Thompson wordt echt te veel
van de fantasie van de toe
schouwer gevergd.
In zeer brede gebaren voor
zag gelukkig dirigent Hartmut
Haenchen de voorstelling in het
spoor van Puccini van prachtige
muziek. Daarover valt niets te
klagen. Het Nederlands Philhar
monisch Orkest wint allengs
aan kleur en overtuiging. Haen
chen weet een mooie klank te
koppelen aan maximale onder
steuning van de zangers. Daar
door slaagt de voorstelling. Het
leidende koppel in het Muziek
theater heeft op die manier
zichzelf zeker waargemaakt.
beeldende kunst
recensie onno schilstra
Memento Mori, groepstentoonstelling di
verse kunstenaars; te zien t/m 20 decem
ber. do t/m za. 14.00-18.00 uur. zo.
14.00-17.00 uur, Galerie Stelling, Leiden.
'Memento Mori' is één van de
klassieke thema's uit de christe
lijke beeldende kunst. Het 'ge
denk te sterven' kent een lange
traditie van uitbeelding en een
hele verzameling symbolen van
menselijke sterfelijkheid. Motie
ven als knekels, doodshoofd
vlinders, kruisen en ruïnes wor
den als vanouds gebruikt als
waarschuwing om niet lichtzin
nig te leven. Dikwijls treedt
daarbij een vermenging op met
het meer berustende 'Vanitas'-
thema. Maar waar de verganke
lijkheidsvoorstellingen een
kalm, melancholisch karakter
hebben, daar is een echte Me
mento Mori verontrustend en
macaber van sfeer.
Met het leeglopen van de ker
ken, is ook het maken van tradi
tionele 'Memento Mori's' in on
bruik geraakt. Dat wil echter
niet zeggen dat het thema als
zodanig verdwenen is uit de
beeldende kunst. Galerie Stel
ling is op zoek gegaan naar he
dendaagse kunstenaars die op
hun eigen wijze de aloude
doodsmotieven nieuw leven in
blazen. Zo geven zeven expo
santen de komende weken zeer
gevarieerd en op passende wijze
uiting aan het eindejaarsgevoel.
Op de tentoonstelling zijn
schilderijen, beelhouwwerken,
objecten en installaties te zien,
waarin opvallend vaak een iro
nische ondertoon doorklinkt.
Zo maakte Danny Devos een
soort moderne crucifix, waarin
het kruis is vervangen door een
elektrische stoel en de dode
Christus door een foto van de
geëxecuteerde massamoorde
naar Ted Bundy. In plaats van
de stralenkrans is er een goud
kleurige motorkap van een
Volkswagen-kever om de stoel
geconstrueerd.1 De titel 'Bum
Bundy Down' is een eigentijdse
variant op het bijbelse 'Kruisig
Hem! Kruisig Hem!'
Mary Waters is vertegenwoor
digd met drie Kitsch-schilderij-
en die lijken te verwijzen naar
het pathetische ethisch reveil
van de Prerafaelieten aan het
eind van de 19e eeuw. Johan
Creten toont niets aan de ver
beelding overlatende variaties
op een schedel in een serie
plastische sculpturen. Ingetoge
ner is het werk van James Ross,
die een stel kleine schilderdoek
jes in kruisvorm heeft opgehan
gen, met daaroverheen een
transparante fotokopie van de
schedel-anamorfose uit het
portret van Hendrik de Achtste
van Hans Holbein.
Bob Negrijn levert de meest
verstilde bijdrage aan de exposi
tie. Negrijn bouwde in de gale
rie een complete rouwkamer,
van bovenaf verlicht door een
doorschijnende foto van uitge
bloeide bloemen. Naast de in
gang staan twee sobere stoelen,
centraal ligt een wollen tapijt
met daarop een houten um, De
vormgeving is eenvoudig en
doeltreffend. Het aardige aan
deze installatie is dat hij kan
worden gezien als tegenpool
van de ridicule wijze waarop de
doden in moderne rouwcentra
worden behandeld. Hoe het er
daar aan toegaat, laat Wanda
Tuerlinkx zien. Vier dia's tonen
de portretten van overleden be
jaarden: in zondags pak en ge
schminkt als etalagepoppen,
maar wel met die typische do-
dengrimas, waarin de eerste te
kenen van ontbinding al te zien
zijn. Denk eraan, zo is de dood:
lelijk en helemaal niet leuk.
Naar Cyrano via
Uitbureau K O
LEIDEN
Het Uitbureau van K O heeft
toegangskaarten voor negen
voorstellingen van de musical
Cyrano in het Haagse Congres
gebouw. De reeks voorstellin
gen rond de feestdagen begint
steeds om 20.15 uur. Op eerste
kerstdag en 3 januari is er een
matinee, terwijl op 19, 20, 26 en
27 december en op 2 en 3 janu
ari avondvoorstellingen zijn.
Kaarten voor deze musical,
waarin Bill van Dijck de titelrol
vertolkt, zijn verkrijgbaar bij K
O, Oude Vest 45.
Orkest kleiner
enschede gpd
Het Contactorgaan voor de Ne
derlandse orkesten (CNO) be
pleit een sterkte van 132 musici
voor het nieuw te formeren
Oostelijk Symfonieorkest Dat
aantal ligt aanzienlijk lager dan
de 145 man die minister D'An-
cona van wvc heeft genoemd
als streefgetal voor de fusie van
het Gelders Orkest (HGO) en
Forum Filharmonisch. Volgens
het Contactorgaan zijn de in
komsten van beide orkesten zo
gering dat een verdere inkrim
ping van het aantal musici ge
rechtvaardigd zou zijn. Een
commissie onder voorzitter
schap van Han Lammers brengt
de minister op korte termijn ad
vies uit over de orkestfusie in
Oost-Nederland.
Rotterdam gpdtot een artistiek bevredigend resultaat te komen.
„Wij werken met jonge regisseurs en ad hoc-spe-
lersgroepen. Als je dan ook nog eens een gecom-
De voorstelling 'Judith' van Friedrich Hebbel, die pliceerd stuk onderhanden hebt, loop je dit risico.
12 december bij Fact in première zou gaan, is af- Er waren wel mooie spelmomenten, maar een
gelast. Volgens woordvoerder Rob Klinkenberg is helder verhaal en een duidelijke vorm ontbra-
regisseuse Anny Verhoof er niet in geslaagd om ken."
