Hel in de Haarlemmermeer Treinramp Opvang van gewonden loopt goed MAANDAG 30 NOVEMBER 1992 GEMEENTE HAARLEMMERMEER jBadhoevedÓrp Zwaanshoek HOOFDDORP;; Schiphol* fïs^y 'station Beinsdorp I Bedrijven- I terrein >/j -V p *Ri|senhout y/Burgerveon (Leimuiderbrug Trein naar Parijs zaterdag op zelfde plek uit rails gelopen De reis van mensen die dachten van Amsterdam naar Parijs te sporen, werd zaterdag al bij Hoofddorp tamelijk ruw onderbroken, foto hielco kuipers utrecht/hoofddorp jeroen smit Ook zaterdag ging het bij Hoofddorp al mis, zij het met veel minder efnstige gevolgen. Een rijtuig van de internationale reizigerstrein Amsterdam-Parijs liep zaterdag aan het eind van de middag uit de rails. Volgens de Spoorwegen liepen drie rei zigers daarbij zeer lichte ver wondingen op. Het ongeval van zaterdag gebeurde op dezelfde plek als de ramp van vanoch tend. Of er een verband is tus sen de twee gebeurtenissen, kon een NS-woordvoerder van ochtend nog niet zeggen. De reizigers richting Parijs zijn met bussen vervoerd naar Roosendaal. Daar konden ze een andere trein nemen. Tij dens de stremming bij Hoofd dorp werden de intercity's Am sterdam-Rotterdam omgeleid via Haarlem. In omgekeerde richting reden de treinen Gouda/Breukelen. Het ontspoorde rijtuig is terdagavond weer op de rails gezet. 'Harmeien' was ergste treinramp utrecht .anp de), bij Schiedam in mei'76 (24 doden, 11 gewonden), eveneens in '76 in Goes (7 doden, 7 ge wonden), in februari '78 bij Westervoort (1 dode, 25 gewon den), in augustus '78 bij Nijme gen (8 doden, 30 gewonden), in juli '80 bij Winssum (9 doden, 21 gewonden), in december '80 bij Warmond (2 doden, 3 ge wonden), in december '82 Dij Rotterdam (3 doden, 20 gewon den) en in juni '88 bij Rilland Bath (3 doden, 28 gewonden). Het ernstigste Nederlandse treinongeluk gebeurde op 8 ja nuari 1962 in Harmeien. Daar vielen 93 doden en 151 gewon den. Andere treinrampen met doden waren die in augustus 1964 bij Westervoort (5 doden en 52 gewonden), augustus '67 bij Beesd (2 doden, 7 gewon den), mei '71 bij Duivendrecht (5 doden, 34 gewonden), bij Driebruggen in april 73 (1 do- Op bedrijventerrein Graan voor Visch werd de eerste hulp verleend. Voor sommigen kwam die echter te laat. foto united photos de boer rob hendriks In allerijl is een loopbrug gelegd tussen de plaats van het ongeluk en het bedrijventerrein Graan voor Visch. foto united photos de boer rob hendriks Over de loopbrug werden de gewonden afgevoerd, foto united photos de boer rob hendriks „Het was in een fractie gebeurd. Ik zat achter in de trein. Het was behoorlijk druk. Normaal gesproken neem ik nooit deze trein, maar omdat er vertraging was nam ik deze. Voorbij Hoofddorp begon-ie plotseling te remmen en stond-ie in één keer stil. De wagon begon te schudden en ik dacht, oh god deze valt ook om", vertelt de 28-jari- ge Egbert Kruithof uit Zoetermeer, die vanuit Amsterdam op weg was naar Den Haag. hoofddorp allard besse maarten kuiper en john schoorl Voorzien van een bekertje koffie doet de Zoetermeerder trillend zijn relaas. „We waren er ineens uit. Het ging heel vlug. De kof fiejuffrouw begon te gillen. Die was helemaal hysterisch. Buiten heb ik nog een sjekkie voor haar staan draaien. Ik besef nu pas wat er is gebeurd. In mijn hoofd hoor ik de mensen weer gillen en schreeuwen. Het is echt on beschrijflijk. Er lagen er al een heleboel buiten de trein tegen de bomen en zo. Bebloed en met gebroken armen en benen. Ik ben direct gaan helpem om de mensen er uit te halen. Je weet echt niet wat je overkomt. Er zat een man bovenop die omgevallen wagon. Maar die konden we er niet uit krijgen, omdat hij bekneld zat. We kon den niets doen. Hij moest losge knipt worden. Je voelt je dan echt machteloos. Ik dank god op mijn blote knieën dat ik er levend vanaf ben gekomen." Bouwvakkers zaten vlak bij de plaats van het ongeluk net aan de koffie toen ze een enorme klap hoorden en lichtflitsen za- een. „Ik dacht dat de bouw- kraan naast onze keet was om gevallen". zegt metselaar J. Ver mont (38). „Maar toen we bui ten kwamen, zagen we dat het een trein was die op vijftig me ter van onze keet aan de over kant van een sloot op zijn kant lag. Mensen schreeuwden om hulp vanuit de gekantelde trein stellen. Ze riepen dat iemand ze eruit moest halen. Er heerste grote paniek. Een bebloede man zat tegen een treinstel. Her en der lagen mensen op het gras. Ze waren waarschijnlijk uit de wagon geslingerd." Vermont en andere bouwvak kers begonnen meteen te hel pen. „We zijn met een elek trisch snoer door de diepe sloot gewaad om bij de trein te ko men. Levensgevaarlijk was dat eigenlijk, maar daar denk je niet aan op zo'n moment. Mensen die vanuit de treinstellen om hulp schreeuwden, hebben we tot rust gemaand. We zeiden dat hulp onderweg was. Het werd daarna vrij snel stil. Passa giers die ongedeerd uit de ach terste wagons waren gestapt, begonnen direct de passagiers uit de voorste wagons te helpen. Zelf deden we wat we konden doen. We hebben een paar mensen onder afgebroken bo men uit gehaald. Daarna heb ben we onze bouwlampen op de treinstellen gericht en zijn we begonnen met het aanleg gen van een provisorische loop brug over de sloot." Als uiteengereten rupsen lig gen de twee wagons op zijn kant. Op het dak zijn gaten te zien. De zijkant is opengebar sten, ingedeukt. Brandweer mannen zakken om de beurt de wagons in en komen er weer uit. Vele mannen in uniform en verplegerskleding staan in groepjes voor de treinen. Wach tend tot er mensen uit deze in geblikte doodskisten kunnen worden gehaald. De andere vijf wagons zijn leeg en staan met uitzondering van de voorste normaal op de rails. De ongedeerde reizigers en de gewonden zijn hier al uit gehaald. Bulldozers staan aan de overkant en zijn bezig een provosorische brug aan te leg gen. Zand wordt in de sloot ge gooid. Mensen lopen met lege handen af een aan over de brug. In de sloot ligt een stukje wa gon. Het geel en blauw probeert boven water te blijven. Een brokstuk ellende. Een brandweerman holt over de brug. Hij is net in de wagon geweest, hij heeft de hel mogen aanschouwen. „Ik denk dat ze allemaal dood zijn." Hij loopt hard door. „We moeten nu wachten op de kraan. We kun nen er nu niet bij. Snijbranders hebben ook geen nut." Een ver bijsterde blik. „Zoiets heb ik nog nooit gezien." Wat hij precies heeft gezien, kan hij niet vertellen. Hij zoekt woorden, maar kan ze niet vin den en rent verder. Aan de over kant van het treinstel landt een helipkopter. Een man holt eruit. Iedereen haast zich. Alsof je met bedrijvigheid het wachten op de slachtoffers zinvol kan vullen. Honderd meter verder staan de ambulances, politiewagens en brandweerauto's. Wachtend op de ellende die onverbiddelijk komt. Stilte voor het inferno. Helikopters landden tegenover de treinstellen. Een lang, schrapend geluid alsof een shovel met alle kracht Overzicht van de ravage. over de grond gaat. Oorverdo vend, 'het geluid van een ramp'. Anders weet deze bouwvakker het geluid niet te beschrijven van het treinongeluk in Hoofd dorp. Maar hoe klinkt een ramp? Een man die net na het ongeluk in de trein is geweest, vertelt overal zijn verhaal. Hij heeft gedaan wat-ie kon, zegt hij, en probeerde met alle kracht mensen naar buiten te slepen. De onmacht staat in zijn gezicht geschreven. Hij trilt. En dan komt er die man aan. Achteloos bijna. Hij komt vanaf de voorkant van de trein aanlo pen met zijn vouwfietsje en het koffertje en wandelt over brug. Politiemannen begeleiden hem. Hij wurmt zich door de toe foto anp cor mulder Ook de 19-jarige metselaar Aad Vermont uit Leiden zat in de keet toen de klap viel. „Ik dacht dat de kraan op de keet terecht kwam. Ik dacht dit is het einde. Toen we naar buiten kwamen zagen we overal men sen liggen. We hebben direct de politie gebeld. Binnen tien mi nuten was die hier. Tegen de bomen lagen allemaal gewon den. Als je het ziet klap je hele maal dicht. Je weet niet goed wat je moet doen. Van datgene wat je doet, weet je niet of het genoeg is. Dit is echt niet nor maal." schouwers en maakt afwijzende bewegingen. Als hij bijna uit het zicht is en alweer op zijn fietsje stapt, is zijn achterkant te zien. Op zijn zitvlak zitten bloedvlek ken. „Je depkt niet dat zoiets kan gebeurenzegt Vermont. „Zo vlakbij, zo echt. Ook zijn collega P. Kuiken (35) is onder de in druk. „Je verwacht zoiets niet, staat er niet bij stil dat dit kan gebeuren. Zo'n ramp als in de Bijlmer, dat zie je op TV, dat raakt je niet zo. Maar dit is zo dichtbij." Toch is hij er, net als zijn collega Vermont, rustig on der gebleven. „Ik bleef vrij kalm en ben zo snel mogelijk gaan helpen. Maar een andere colle ga stond echt te shaken." foto united photos de boer rob hendriks De opvang van de 33 gewon den, van wie tien ernstig, van de treinramp bij Hoofddorp is van ochtend zonder problemen ver lopen. Alle slachtoffers waren om half elf opgenomen in zie kenhuizen in Haarlem, Amster dam en Leiden. Het Haarlemse Kennemer Gasthuis ving de meeste ge wonden op: 14 mensen, ver deeld over twee locaties. De rest van de gewonden ging naar het Spaame Ziekenhuis in Haarlem en Heemstede (acht slachtof fers, onder wie drie ernstig ge wonden), het VU-ziekenhuis in Amsterdam (vijf gewonden, van wie twee ernstig), twee naar het Amsterdamse Slotervaart Zie kenhuis, twee naar het Lucas en een naar het Academisch Zie kenhuis Leiden. Die laatste drie ziekenhuizen kregen alleen licht gewonde mensen binnen. Het ging daarbij vooral om botbreu ken. Het AMC in Amsterdam nam een gewonde op die niet in levensgevaar verkeerde, maar wel ernstig hoofdletsel had. De ziekenhuizen waren van ochtend vroeg al benaderd door de Centrale Post Ambulance vervoer in Amsterdam. Sommi ge ziekenhuizen riepen extra personeel op. Ze konden het aantal gewonden goed aan. Het Kennemer Gasthuis in Haarlem hoefde geen speciale maatrege len te treffen. Volgens directeur Van der Wal is slechts een van de 14 slachtoffers in zijn zieken huis er ernstig aan toe.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 2