'Het is allemaal wel héél toevallig'
Een wrak geval met een rijke geschiedenis
Kinderen leren
dorp bekijken
Regio Leiden
PTT vergeet ook
apotheek Haanraadts
McDrive Leiderdorp blijft omstreden
Boekenactie: 17.000 gulden
DINSDAG 10 NOVEMBER 1992
Nieuwe auto gestolen
voorschoten Van een afgesloten terrein van een autobedrijf
aan de Voorschoterweg in Voorschoten is een gloednieuwe
Volkswagen Golf spoorloos verdwenen. Het voertuig dat 47.000
gulden waard is, is vermoedelijk afgelopen weekeinde gestolen.
De diefstal is gisteren pas ontdekt.
Inbraakpogingen Leiderdorp
leiderdorp» Inbrekers hebben gisternacht geprobeerd een deur
te forceren van een winkel aan de Statendaalder in Leiderdorp.
Dat lukte niet. Ook een woning aan de Ossenweide was doelwit
van inbrekers: maar ook hier vingen de daders bot. De deur aan
de achterkant van het huis was niet open te krijgen.
Voorschoten wint Zilveren Schaats
voorschoten De gemeente Voorschoten heeft van de Konink
lijke Nederlandse Schaatsbond, gewest Zuid-Holland, de Zilve
ren Schaats gekregen. Wethouder M. Breunesse heeft de onder
scheiding, die één keer per jaar door het gewest wordt uitgereikt,
in ontvangst genomen. De IJsclub Voorschoten had de gemeen
te voor de prijs genomineerd. Reden was de bijdrage van
100.000 gulden die de IJsclub van de gemeente ontving voor de
bouw van het nieuwe clubhuis. De Zilveren Schaats is te bekij
ken in de vitrine in de hal van het gemeentehuis.
CDA-ledenvergadering over TGV
leiderdorp» De ledenvergadering van de Leiderdorpse CDA-af-
deling praat op 12 november over de rijksweg A4 en de TGV. Het
Tweede Kamerlid M. van Vlijmen houdt een inleiding over de
verbreding van de rijksweg en de dreigende komst van de trein,
waarna de CDA-leden kunnen discussiëren. De vergadering be
gint om 20.30 uur in de Scheppingskerk aan de Van Poelgeest
laan.
Sassenheimse vleesverwerker getroffen door zware brand
Vervolg van voorpagina
F. van der Sijde, directeur van de afdeling verkoop van
J.G. van der Mey bv, bemant de telefoon. En die rinkelt
bijna onophoudelijk in het kantoor van de Sassenheimse
vleesverwerker. Collega's, klanten en leveranciers hebben
het nieuws op de radio gehoord en bellen met de vraag
wat er in hemelsnaam aan de hand is.
De schrik én de woede bij de
eigenaar van de gloednieuwe
Leiderdorpse apotheek Haan
raadts was groot toen hij on
langs het nieuwe telefoonboek
opensloeg en nergens zijn
naam vermeld zag. Zijn boze
telefoontjes richting PTT haal
den uiteraard niets meer uit
maar maakten wel duidelijk
wat er precies was misgegaan.
Haanraadts had bij de PIT vo
rig jaar schriftelijk om een ex
tra vermelding in het telefoon
boek gevraagd onder de noe
mer 'apotheken'. In plaats van
die vermelding verdween het
nummer 071-419196 in de
nieuwe uitgave helemaal, „Ge
woon een verkeerde interpre
tatie van een brief dus", zegt
een inmiddels berustende
Leiderdorper.
Inmiddels is de PTT voor
hem een advertentiecampag
ne begonnen om het nummer
toch onder de
brengen. De eerstkomende
maand zal de advertentie we
kelijks in het plaatselijk week
blad staan; de daarop volgen
de maanden tweewekelijks,
net zo lang tot er een nieuw
telefoonboek uitkomt waarin
Haanraadts naam ongetwijfeld
wel zal prijken.
Of het probleem door die
advertenties is opgelost, kan
Haanraadts nog niet zeggen.
„De meeste mensen weten me
uiteindelijk wel te vinden. Het
zij omdat ze mijn nummer in
de telefoonklapper hebben,
hetzij via 008 of de gemeente.
Maar optimaal is het natuur
lijk niet. Ik ga nu dus maar be
kijken in hoeverre er reële
schade uit voortvloeit. Zo ja,
dan klop ik opnieuw bij de
PTT aan.
AI eerder bleek dat twee
Leidse bedrijven niet in het te
lefoonboek waren opgeno
men: een glas- en schildersbe
drijf en een tandheelkundig la
boratorium.
sassenheim paul de vlieger
Van der Sijde steekt steeds ge
duldig zijn verhaal af. En niet
zonder emotie: Alles wat je in
al die jaren hebt opgebouwd zie
je in drie uur tijd naar de ver
dommenis gaan. Als ik naar
buiten kijk, springen de tranen
in mijn ogen", laat hij een klant
weten.
Een hal van 2500 meter op
pervlakte is compleet door het
vuur verwoest. „Het hart van
het bedrijf is weg", zegt Van der
Sijde, terwijl hij door het raam
naar de schade kijkt die nu, bij
het aanbreken van de dag, pas
echt zichtbaar wordt. „Koelcel
len, ketelhuizen, de hele ver
pakkingsafdeling, de voorraad
niet te vergeten - alles is één
verwrongen, kromgetrokken
beestenbende. Ik vind het wer
kelijk onvoorstelbaar. Er werd
net een nieuwe vriescel ge
bouwd, die was nog niet eens
klaar en nu is-ie al naar de
knoppen."
De dertig mensen die nor
maal gesproken in de hal wer
ken heeft de directie van Van
der Mey voor een deel naar huis
gestuurd. De rest is aan de slag
gegaan bij de andere vestigin
gen van het bedrijf, onder meer
aan de Wasbekerlaan in Sassen-
heim en in Zwanenburg. Direc
teur F. van der Mey: „We probe
ren zo goed en zo kwaad als het
gaat toch door te werken. De
drukke tijd komt er aan met de
kerst in zicht. Daarvoor werd zo
langzamerhand al een voorraad
opgebouwd, vandaar dat de hal
zo goed als vol met vlees zat:
honderd ton schat ik. Maar ge
lukkig zijn we niet de enigen die
in het vlees zitten. Er wordt ons
alle kanten hulp en ruim-
Toevallig
Een bijna net zo grote brand
woedde afgelopen zondag in
Voorhout op ongeveer een kilo
meter afstand. Denkt verkoop
directeur Van der Sijde aan
brandstichting? „Ach, iedereen
roept van alles natuurlijk. Want
het is wel héél toevallig, alle
maal. Maar ik kan daar echt
niks zinnigs over zeggen. Ik heb
zondag in Voorhout staan kij
ken. Toen dacht ik nog: zoiets
wens je je ergste vijand niet toe.
En twee dagen later ben je zelf
de klos. Maar goed, onze lieve
Heer heeft gezegd: 'Het wordt
nooit zo donker, of het wordt
weer licht'. Laten we daar maar
op vertrouwen."
De Sassenheimse brandweer
commandant D. Diekstra wil
over eventuele brandstichting
nog geen uitpraken doen. „Ik
kan daar uiteraard wel iets sug
gestiefs over opmerken, maar
het Sassenheimse vleesverwerkingsbedrijf J.G. van der Mey bv. foto hielco kuipers
daar schieten we verder weinig
mee op. Feit is wel dat er hier
een heleboel brandweerlieden
staan te blussen die twee dagen
geleden ook in Voorhout ston
den."
Politiewoordvoerder R. Colijn
zegt dat bij het onderzoek naar
de oorzaak van beide branden
ernstig rekening wordt gehou
den met de mogelijkheid dat er
een pyromaan in de streek ac
tief is. „Ons onderzoek is daar
op gespitst, maar bij elke brand
wordt overigens opzet niet uit
gesloten. Maar als er nou van
daag of morgen weer een grote
brand is, dan weet je het zo
goed als zeker."
Het onderzoek dat de techni
sche recherche naar de oorzaak
van beide branden doet, kan
volgens Colijn nog wel even du
ren. „De oppervlakte van de
door het vuur verwoeste bedrij
ven is in beide gevallen zo groot
dat het al een hele uitzoekerij is
om te bepalen waar de brand is
begonnen. En pas als we daar
achter zijn, kan aan het opspo
ren van een oorzaak worden ge
dacht."
leiderdorp liesbeth buitink
De bouw van het hamburgerrestaurant Mc
Drive aan de Persant Snoepweg is gisteren
met de kleinst mogelijke meerderheid
tien voor, negen tegen goedgekeurd door WD een meerderheid
de Leiderdorpse gemeenteraad.
De collegepartijen CDA en WD verwachten
niet dat het parkeerplaatsrestaurant teveel
auto's aantrekt, hoewel de McDrive volgens
de prognoses wekelijks 5000 automobilisten
van hamburgers en friet zal voorzien. „Elk
bedrijf zal extra verkeer aantrekken, maar
het is niet zo dat we een tweede Efteling
creëren", aldus G. Hogervorst (CDA).
De hamburgergigant stond al eerder op
de raadsagenda en ook toen haalde de Mc
Drive dank zij de stemmen van CDA en
tien stemmen.
De tegenstanders, D66, PvdA en Groen
Links, bezetten samen negen raadszetels.
D66, PvdA en Groen Links probeerden
gisteravond tenminste één CDA- of WD-
raadslid zo ver te krijgen dat ze tegen de
bouw van de McDrive stemmen. „Hebben
wij dan niets geleerd van het Meubelplein?
oreerde J. Janssen (Groen Links). „Het is
een onaanvaardbare milieubelasting voor
de wijk Holtlant en de wijken ertegenover",
probeerde ook V. Molkenboer (PvdA). Ook
verantwoordelijk wethouder H. Veldstra
(D66) protesteerde uitdrukkelijk tegen de
bouw.
De drie partijen die tegen de hamburger
gigant zijn, willen dat elke stap van het
bouwplan in de gemeenteraad wordt be
handeld. De kwestie zal de komende tijd
dus nog enkele malen in de raad terugke-
Roemruchte jaren van verdwenen koffietent 'Het Eiland van Ome Nick'
voorschoten miep de graaff
'Het Eiland van Ome Nick' is
weggevaagd. Dezer dagen ging
de Voorschotense koffietent
een halve eeuw pleisterplaats
van chauffeurs, vertegenwoor
digers én dorpsgenoten te
gen de vlakte. Functionele, ste
nen nieuwbouw komt er straks
voor in de plaats op de chique
plek in de schaduw van kasteel
Duivenvoorde. Alleen de naam,
dat het etablissement dankte
aan het feit dat het was omge
ven door een slootje, zal nog
doen denken aan het gammele
bouwsel.
Voorschotenaar Harry Perfors
(73) groeide via zijn schoonva
der Nic. Zonneveld in 'Het Ei
land' dat hij in 1959 van 'de'
ome Nick ovemam en beleefde
er tot zijn vertrek in 1970 'gou
den jaren'. Een terugblik op de
glorietijden van een koffietentje
dat tot in de verste uithoeken
van het land bekendheid ge
noot.
„Ja, de boel ligt nu plat en dat
doet je toch wel wat. Je vraagt je
ook af waar die huidige eige
naar aan begint om er zo'n
gloednieuw zakievan te maken.
Ik bedoel: Het Eiland was altijd
een ouwe keet, vooral in de be
ginjaren: meer dan een wrak ge
val van losse deuren was het
niet. Er kon acht man in en dan
was het vol. Je had in het begin
niet eens gas en licht. Water
haalde je bij een boer verderop.
De koffie kostte toen 5 cent, een
gevulde koek twee duppies."
„En neem nou de nieuw
bouw: ik vind het een waagstuk
hoor! Je zit ook nog 's vlakbij de
Gouden Leeuw, als dat spul er
straks staat kun je echt geen één
gulden vijfentwintig voor een
kop koffie meer vragen, en een
uitsmijter, dat kan ook niet
meer voor vijf gulden. Het is na
tuurlijk wel een fantastische
stand, dat blijft het. De bruilof;
ten die we er hebben meege
maakt, de vrienden die we er
hebben gekregen... het was vaak
zo vol dat de mensen moesten
staan. Zestig man in dat kleine
tentje!"
„En veel stamgasten, ze spra-
Voormalig eigenaar Hany Perfors voor de kaalslag langs de Voorschotense Veurseweg. Alleen de naam blijft. De koffietent van ome Nick wordt
fi gloednieuw, stenen onderkomen.
ken onderling gewoon een be
paalde tijd af dat ze bij Nick
zouden zijn. Ik woonde er na
tuurlijk ook zo ongeveer. Om
half zeven 's morgens stonden
ze al op de stoep. Je maakte
werkdagen van 's morgens
tot 's avonds zeven, en dat
ven dagen per week. Eigenlijk
moordenaarswerk. Maar goed,
m'n werk was m'n hobby, dus
het gaf niet."
Pony
„Komt een veehandelaar, ene
Kees Bouthoorn, binnen - met
een pony! Zegt hij: geef mij
maar een bakkie en zegt tegen
die pony: en wat wil jij? Tegen
mij weer: ik geloof dat hij een
gevulde koek wil. Geef ik die
koek, zegt Bouthoorn: nee, ben
morgens vijf je bedonderd, je geeft je klanten
er toch een schoteltje bij, hij
dus ook."
„Maar weet u wat het met die
humor is: die moet je zien,
proeven. Navertellen kan haast
niet."
„De laatste jaren werd het al
lemaal wat minder. Je kreeg te
maken met de I november-wet,
de controle op alcohol werd
veel strenger, vrachtwagen
chauffeurs liegen zo'n schijf
waarop het aantal gereden uren
werd geklokt. En de sfeer liep
terug.» De agressie van de men
sen werd groter. Vroeger had
den we nooit nergens ruzie om
in de tent. Die chauffeurs waren
èn goudeerlijk èn doodgoed. Ik
durf te stellen dat er nooit poli
tie hoefde te komen voor vecht
partijen of laveloze klanten of-
zo. Nee, de politie is er alleen
voor de inbraken geweest! Ik
heb in die 21 jaar precies geteld
foto» jan holvast
83 inbraken gehad. Soms drie
keer in tien dagen tijd. Verzeke
ren was er natuurlijk al lang niet
meer bij, dat begrijpt u."
„Ach, het werd routine.
Meestal was de ravage veel er
ger dan de schade, want veel te
halen was er niet. Kwestie van
opruimen en een nieuwe ruit
bestellen. De glazenmaker wist
van alle ramen precies de ma
ten. Heel wat keren heb ik er
niet eens politiewerk van ge
maakt."
„Eén keer belde de politie me
's nachts: ze hadden weer een
inbraak geconstateerd en de da
der zou nog in de tent zitten.
Wij er op af: zat er een jongetje
van 12,13 jaar. Gezakt voor één
of ander examen, weggelopen,
durfde niet meer naar huis, wil
de naar z'n opa in Den Haag en
had onderweg barstende hon
ger gekregen dus hier maar een
ruitje ingeslagen. Wat ik ermee
wilde, vroeg de politie. Ik zeg:
breng dat ventje lekker naar z'n
opa. Komt die opa drie dagen
later ongevraagd alle schade be
talen. Dat soort dingen vergeet
je nooit."
Erwtensoep
„Op een gegeven moment was
ik bijna 60, het werd allemaal
minder, en ik kreeg steeds meer
getob met personeel. In de
hoogtijdagen had ik vier man in
dat tentje staan! Maar het leek
wel alsof werken in een koffie
tent op een gegeven moment
iets minderwaardigs werd, zo
moeilijk werd het om mensen
te krijgen."
„Nadat ik de deur voorgoed
achter me heb dichtgetrokken,
ben ik nooit meer op Het Eiland
teruggeweest. Ik kijk met wee
moed terug op een tijd die fan
tastisch was, maar teruggaan:
nee. Zo zit ik nou eenmaal in el
kaar, wat geweest is, is ge
weest."
„Maar ik kan nu nog nergens
komen of ze klampen me aan:
bent u niet ome Nick? Ja, die
naam erfde ik van m'n voorgan
ger. Van de week nog, zegt de
visboer: hé, wordt het weer
geen tijd voor erwtensoep?
Want die erwtensoep van ons
was beroemd hoor! Nicks wate
rig spul, je lepel bleef er stijf
rechtop in staan. Ik heb 's met
een klant gewed, die had net
zo'n diep bord achter z'n kiezen
en twijfelde over een tweede,
dat, als hij er een derde bord
achteraan zou nemen, hij niks
zou hoeven afrekenen. Het
zweet stond op een gegeven
moment op z'n voorhoofd,
maar hij lepelde dat derde bord
ook leeg! Hoor je achteraf dat er
's avonds bij z'n vrouw ook
weer erwtensoep op het menu
had gestaan."
caroline van overbeeke
Je bent 11 of 12 jaar, je woont in
Oegstgeest en je zit op een ba
sisschool. Je loopt bijna dage
lijks een bekende route zonder
er acht op te slaan: je kunt de
weg van huis naar school en
omgekeerd inmiddels wel dro
men. Zo kom je door verschil
lende Oegstgeester straten en
loop je langs allerlei oude en
nieuwe gebouwen in het dorp.
Maar als je nou eens goed om je
heen kijkt, wat zie je dan? En
wat vind je ervan?
Dat is de centrale vraag van
een project van de Vereniging
Oud Oegsteest (VOO) voor de
kinderen van Oegstgeester ba
sisscholen. 'Kijk om je heen'
heeft als doel de leerlingen van
de hoogste klassen van de ba
sisscholen bewust te maken van
hun woonomgeving en de cul
turele en historische waarde
daarvan.
„Niet alleen oude Oegstgees-
tenaren hebben wat te vertellen.
Kinderen hebben ook een me
ning over het Oegstgeest waarin
zij wonen. Ook in het heden
daagse Oegstgeest zijn veel
plekken en plekjes die het be
waren waard zijn. Mooie of fijne
plekken, waar je nu 'gewoon'
speelt of loopt of fietst, maar die
misschien wel de monumenten
van de toekomst zijn", staat er
in de VOO-lesbrief voor de leer
lingen te lezen.
De voorzitter van de VOO, J.
de Soeten, vindt het belangrijk
dat kinderen zich bewust wor
den van hun eigen leefomge
ving. „Ons culturele erfgoed
blijft vele generaties lang be
waard. Ook nieuwe generaties
moeten kennis nemen van het
heden en het verleden door
goed om zich een te kijken. Ik
denk dat er in Oegstgeest ge
noeg te zien is voor kinderen.
Niet alleen monumentale ge
bouwen zijn interessant, maar
bij voorbeeld ook de
waarop de wegen zijn aange
legd: daarin kun je een bepaald
patroon ontdekken dat terug
voert naar een ver verleden. Het
is heel leuk om dat te ontdek
ken. En: jong geleerd, oud ge
daan."
Het gaat de VOO dus niet al
leen om gebouwen maar ook
om parkjes, straten, laantjes,
winkels. „Waarom vind jij het
de moeite waard dat iets wat
misschien pas kort geleden
werd gebouwd of aangelegd, er
over twintig of vijftig jaar nog
zal zijn? Zijn er dingen waarvan
je het zonde vindt als die ver
dwijnen? Zijn er misschien ook
dingen waarvan je vindt dat die
maar zo snel mogelijk moeten
verdijnen?", zijn enkele vragen
die de kinderen moeten beant
woorden.
Directeur H. Wegter van ba
sisschool Oudenhof-Bokke-
spring vindt het een zinvol pro
ject. „Zo leren de kinderen ook
een stukje historie van hun
dorp kennen, en er is hier ge
noeg te zien. Het is belangrijk
dat de eigen omgeving nu eens
centraal staat: zowel oude als
nieuwe gebouwen. Ik denk dat
de leerlingen dit
heel leuk zullen vinden. We
beginnen deze week met het
project."
Uiteindelijk moet het project
uitmonden in een werkstuk
waarin de kinderen tot uidruk-
king moeten brengen hoe ze te
gen hun omgeving aankijken en
wat ze belangrijk en 'sfeerbepa
lend' vinden. Het werkstuk mag
van alles zijn: een beschrijving,
een tekening, een plakwerk, een
collage of een maquette.
De bibliotheek aan de Home
ruslaan heeft een aparte hoek
met allerlei informatie boe
ken en tijdschriften ingericht
over de geschiedenis van het
dorp. De kinderen kunnen daar
achtergrond-informatie van
daan halen. Een selectie van de
werkstukken wordt in de kerst
vakantie in de biblitoheek ten
toongesteld.
voorschoten
De boekenmarkt, die de Am-
nesty-werkgroepVoorschoten-
/Wassenaar eind oktober in de
Laurentiusschool heeft gehou
den. heeft een bedrag opgele
verd van 17.000 gulden. Vorig
jaar, toen de boekenmarkt in
Wassenaar werd gehouden.
was de opbrengst 15.000 gul
den. Nu gaat de werkgroep
van Amnesty weer verder met
het 'gewone werk'. Elke eerste
dinsdag van de maand is er
vanaf 19.00 uur een schrijfa-
vond voor gevangenen in de
Dorpskerk in Voorschoten. In
formatie bij F. te Laak, tele
foonnummer 760364.
