Russinnen bedreiging huwelijk in Turkije TNO op jacht naar makaken voor AIDS-onderzoek Extra Een klein aapje, de varkensstaartmakaak, zou wel eens voor een enorme stap kunnen zorgen in het onderzoek naar de bestrijding van Aids. In het Amerikaanse Seattle hebben onderzoekers varkensstaartmakaken kunnen infecteren met het AIDS-virus. Dat was nog nooit eerder gebeurd. De opwinding is groot. Alom is een stormloop ontstaan op dit kleine aapje, dat voor wetenschappelijk onderzoek zo'n belangrijke rol kan spelen. Ook Nederland laat zich niet onbetuigd. De Neder landse Organisatie voor Toegepast-Natuurwetenschappelijk Onderzoek, beter be kend als TNO, wil met spoed twintig aapjes uit Indonesië laten komen om het hu zarenstukje uit Seattle te herhalen en er zelf verder mee aan de slag te gaan. De rol van de aap in het Aidsonderzoek. Ze benen driftig heen en weer in hun kooien. Andere zit ten juist doodstil in een hokje en staren wat voor zich uit. Of ze luieren in een grote autoband. Bezoekers bespugen ze rigoureus met een mond vol water. En het lijkt alsof er een schaterend gelach opgaat wanneer er weer zo'n straal raak is. RUSWUK. BEN MAANDAG CPD Bij TNO in Rijswijk zitten op dit moment 120 chimpansees ach ter de tralies, om proeven te on dergaan, onder meer voor AIDS-onderzoek. Zo'n honderd meter verderop huizen nog 1100 rhesusapen, voor dezelfde doeleinden. Speciaal voor het wetenschappelijkonderzoek naar AIDS is op het TNO-terrein l pas een geheel nieuw paviljoen gebouwd, voor onderzoek en verblijf, voorzien van de mo dernste faciliteiten. Kosten: 11 miljoen gulden. Als het aan TNO ligt, krijgen de chimpansees en de rhesusapen binnenkort in het Primatencen trum gezelschap van een ande- f re soort: de varkensstaartmaka- 5 ken, waarmee in de Verenigde Staten zulke verrassende resul taten zijn geboekt in het onder zoek naar AIDS. Al jaren worden er experimen ten gedaan met apen, om iets verder te komen bij het zoeken naar een vaccin tegen de ver oorzaker van AIDS, het HIV-vi- rus. Een middel dat het virus kan afhouden van zijn verwoes- Itende werking. „Het eerste wat je doet wanneer je niet weet hoe zo'n virus tekeer gaat, zoals bij besmetting met HIV, is kij ken hoe het werkt bij de naaste verwant van de mens, de chim pansee", zegt prof. dr. J.J. Haaijman, directeur van het In stituut voor Toegepaste Radio biologie en Immunologie van TNO. „Dat hebben wij hier in 1982 al gedaan. En wat blijkt? De aap wordt wel met het virus geïnfec teerd, maar krijgt geen AIDS. Hij draagt het virus bij zich, zonder dat er iets gebeurt. Nu, na tien jaar heeft hij er nog steeds geen last van. Internatio naal gezien zijn er nu 100 chim pansees met het virus besmet, geen van die dieren heeft AIDS". Afweermechanisme De chimpansee heeft blijkbaar een soort afweermechanisme, dat het HIV-virus ervan weer houdt actief te worden. „Ik zie de chimpansee daarom als een hoopgevende factor in de na tuur", zegt Haaijman. „Je moet dus onderzoeken wat er bij de chimpansee verantwoordelijk voor is dat het dier geen AIDS krijgt. Vervolgens kun je dan proberen de mens iets van van dat beschermingsmechanisme mee te geven". Dat is één weg en daarvoor is de chimpansee van belang. Maar de wetenschap wil ook graag volgen hoe het ziekteproces precies in z'n werk gaat en on derzoeken of er tijdens dat pro ces niet iets is te doen. Daarom is er, hoe wreed het ook klinkt, behoefte aan apen met AIDS. Probleem is: die zijn er niet. Of toch. De rhesusapen verto nen soms een ziekte, die angst vallig veel overeenkomsten heeft met de menselijke vorm van AIDS. De apen krijgen dat echter niet door het HIV-virus, maar door het verwante, maar alleen bij apen voorkomende SIV-virus, dat nogal van HIV verschilt. Tegen SlVkan, zo bleek vier jaar geleden, een vac cin worden gemaakt, dat werkt. Maar of die kennis ook is toe te passen op mensen, blijft de vraag. SIV en HIV blijven ten slotte van elkaar verschillen. Vandaar dat er dringend be hoefte is aan een aap die kan worden geïnfecteerd met het menselijke AIDS-virus, HIV. Volgens onderzoekers uit het Amerikaanse Seatüe is die aap nu dan eindelijk gevonden: de vooral in Indonesië levende var kensstaartmakaak. Deze apen soort, gekenmerkt door z'n krul staart, is wel te besmetten met HIV, zo ontdekten ze in Seattle. Dat was, behalve bij de chim pansee, nog nooit vertoond. Tot nu toe vertonen de makaken, evenals de chimpansee, geen ziekteverschijnselen. Maar toch, ZATERDAG 7 NOVEMBER 1992 593-fff - Eindelijk een aapje dat geinfecteerd wordt door het virus Prof. dr. Haaijman bij de Rhesusapen van TNO: 'Kijken hoe AIDS werkt bij de naaste verwant van de mens.' de verrassing was compleet. Rode oortjes De onderzoeksresultaten wer den bekend tijdens het in Am sterdam gehouden AIDS-con- gres. „Wij hebben het artikel waarin dat allemaal stond na tuurlijk met rode oortjes gele zen", zegt Haaijman. „En we konden in hun bevindingen geen fouten ontdekken". Haaijman wilde meteen van die apen hebben voor TNO. „Ik heb enkele Amerikaanse pri matencentra gebeld", zegt de onderzoeker. „Maar daar kon niemand meer een varkens staartmakaak missen. Die had den ze nu allemaal nodig voor AIDS-onderzoek". Aan staatsse cretaris Gabor schreef hij een brief om de EG-ban op de im port van apen uit Indonesië tij delijk op te heffen, voor dit spe ciale geval. Intussen ging hij ook de vader landse dierentuinen af, om te kijken of daar misschien nog wat exemplaren gemist konden worden. Een dierentuin, waar van de naam angstvallig geheim wordt gehouden, schonk TNO drie van deze makaken om on derzoek mee te doen. De drie zitten voorlopig in Rijswijk in quarantaine, in afwachting van een uitspraak van de dierenex- perimentencommissie, die moet beoordelen of het onder zoek op de apen wel ethisch is verantwoord. „Met die drie kunnen we wat eerste proeven doen", zegt Haaijman. „Maar aan drie van deze apen hebben we niet ge noeg. We hebben er zeker twin tig nodig". Pas met zoveel apen kan een populatie worden ge sticht waarmee TNO verder kan experimenteren. Bestoken Wat wil TNO nou precies met die varkensstaartmakaken? Haaijman: „Bloed afnemen en in kweek brengen. Vervolgens dat bloed met HIV bestoken en kijken of het virus ook in de cel len is terechtgekomen. En de volgende stap is het virus in de dieren te spuiten om te kijken of ze inderdaad AIDS krijgen". TNO wil dus kijken of ze in Se attle gelijk hebben. „Maar", zegt Haaijman, „wij willen ook kijken of de dingen die we bij de rhesusapen hebben gevonden, van toepassing zijn op de var kensstaartmakaken. En ook zijn we er ontzettend in geïnteres seerd omdat we onze gegevens over onze chimpansees, die geen last hebben van de ziekte, kunnen vergelijken met die van de makaken. Dat is wat wij er aan toevoegen. Ik denk dat het vaccinonderzoek met sprongen vooruit zal gaan met deze proe- Daarbij komt nog een prakti sche reden. De chimpansee is een beschermd dier en kost door zijn omvang veel geld om te onderhouden. De vakens- staartmakaak is een niet be dreigde diersoort en daardoor een stuk goedkoper. Apenvakbond Inmiddels is er uit de hoek van de 'apenvakbond' Pro Primates een storm van protest opgesto ken tegen de mogelijke invoer van varkensstaartmakaken in Nederland. De vereniging vindt dat als er al geëxperimenteerd moet worden, dat moet gebeu ren met in gevangenschap ge fokte apen. Pro Primates' vreest een slachting onder de apenpo- pulatie, ten behoeve van onder- zoekdoeleinden. Haaijman is duidelijk over die kritiek. „Ze verzetten zich tegen het invoeren, nog voordat de ontheffing er is. Laat die er eerst maar eens komen. En verder, om aan zelfgefokte dieren te ko men, moetje toch érgens be ginnen. Dat ziet Pro Primates toch ook wel in". Haaijman, van oorsprong bio loog en sinds vorig jaar bijzon der hoogleraar in de immuno- technologie aan de Rotterdam se Erasmus universiteit, gelooft heilig in zijn onderzoek. „Je hebt te maken met een zó wis pelturig virus dat zó afhankelijk is van zijn gastheer, dat je er niet aan ontkomt dat op leven de wezens te onderzoeken. Die wisselwerkingonderzoeken, tussen virus en organisme, dat lukt je niet in een reageerbuis je". Geen borst of bil is veilig voorde grijpgrage mannenhanden Aan deze Russinnen met blote armen hebben de Turkse vrouwen een enorme hekel, KARS-TRABZON-IGHDIR JESSICA LUTZ GPD Burgers uit het zuiden van de vpormalige Sovjetunie over spoelen Oost-Turkije sinds in 1988 de grens met Georgië en een paar maanden geleden ook de grensovergang met Nak- hitsjevan, de Azerbajdjaanse enclave in Armenië, geopend werd. Met oude adressen in de hand gingen families aan weerskanten naar elkaar op zoek. De Turkse mannen zijn dol op de vrouwelijke toeristen en onder de Turkse Azerbajd- zjanen herleeft de droom van Turan, één groot Turks rijk. Maar de onmoeting is niet zo romantisch als gedacht werd. Vermoeid zitten de vrouwen achter hun handelswaar op de door de gemeenten ingestelde 'Russische markten'. Ze verko pen blikken lepels, poppen, plastic bloemen, en zichzelf. Met de opbrengst kopen ze le vensmiddelen, vooral suiker en chocola. De meesten zijn hele maal niet Russisch en komen uit Georgië of Azerbajdzjan, maar er zijn er ook die uit de Oekraïne of zelfs uit Siberië ko men. Slechts een enkele vrouw is vergezeld van haar echtge noot. De dames met blote ar men, diepe décolletés en veel make-up willen niet gefotogra feerd worden, want „als hun man ze zo zou zien, beging hij een moord". Noodzaak Tatarava uit Stavropol heeft medelijden met hen. Volgens haar prostitueren de vrouwen zich uit noodzaak: ze moeten geld verdienen om hun kinde ren thuis te voeden. Ze spreekt wat Turks omdat haar grootou ders begin deze eeuw uit Kars geëmigreerd zijn. Ze verkoopt aardewerk. Met de opbrengst daarvan koopt ze kleding en schoenen om thuis te verhan delen. Olga en Natasja verdienen in Oekraïne 30 dollar per maand als ingenieur. De reis naar Tur kije kostte hen meer dan een salaris. Om naar Istanbul door te kunnen reizen, verkopen ze hun ringen en oorbellen in één van de illegale goudwinkeltjes die schuilgaan achter kleding zaken. De eigenares wrijft in haar handen: ze krijgt per dag zo'n 60 tot 70 van dit soort klan ten, de zaken gaan goed. De Ge orgiër in dienst van haar buur man heeft economie gestu deerd in Leningrad en beseft dat hij voor een hongerloontje werkt, maar, zegt hij, „vergele- kem met wat ik thuis verdien, is dit een kapitaal". Knooppunt De burgemeester van de haven stad Trabzon ziet een grote toe komst weggelegd. „Nog voor het Zwarte-Zeeverdrag voor Economische Samenwerking ondertekend werd, hadden wij hier al een vrije handelszóne opgericht. Trabzon wordt de belangrijkste haven van de Zwarte Zee. Er zijn plannen voor een weg van hier tot in Irak, over Armenië, Nakhitsje- van, Azerbajdzjan en Iran. Ons vliegveld wordt uitgebreid. Als het conflict tussen Armenië en Azerbajdzjan opgelost is, wor den we via de Donau het knooppunt tussen Europa en het Midden-Oosten!", vertelt hij opgetogen. Nu al begint de stad migranten uit Oost-Anatolië aan te trekken. AIDS De secretaris-generaal van de Kamer van Koophandel heeft gemengde gevoelens over de kofferhandel, zoals de verkoop van de Sovjet-kitsch genoemd wordt. Het stimuleert weliswaar de consumptiedrift, maar van wat de kofferhandelaars verko pen, zal niemand rijk worden. „Toch mogen we niet klagen", vindt hij, „want er zit weer be weging in de markt. „De echte zaken worden gedaan in hout, steenkool en metaal. Voor een deel wordt dat betaald met sui ker, chocola en leer, voor een deel ook in harde valuta. Op aanraden van de Kamer worden de prijzen nog ver onder het wereldgemiddelde gehouden, „tot ze zich een plaats in de markt veroverd hebben". In de lokale Turkse pers wordt regelmatig melding gemaakt van een uitbarsting van ge slachtsziekten in de regio en schande gesproken van het ver val der zeden, veroorzaakt door de immorele toeristen. De be stuurders maken zich hier niet al teveel zorgen over. Beide par tijen hebben honger, de 'Rus sen' economisch, de Turken, opgesloten in de zeer traditio nele maatschappij, naar sex. Het volk wordt voorgelicht via spandoeken over de straten, pa nels en brochures die de geva ren van AIDS breed uitmeten en condoomgebruik stimuleren. Met de geslachtsziektes valt het wel mee, zegt een ambtenaar van de Provinciale Gezond heidsdienst, alhoewel over AIDS nu nog niets te zeggen is en hij geen gegevens heeft van de pri- vé-klinieken. Onder de prostitu- ées zijn door de Dienst nauwe lijks ziekten geconstateerd en zij verwijten juist de Turken de dragers te zijn. Het risico van verspreiding bestaat echter wel, want veel getrouwde mannen gaan vreemd. Alhoewel de meeste ziektes eenvoudig te be handelen zijn, is een periode van onthouding vereist. En hoe vertel je aan je vrouw dat je niet met haar naar bed kan? Het grootste probleem volgens de arts, is de verstoring van de so.- ciale orde. Slaan „Hé madame, sex?", fluisteren de mannen in de havensteden iedere blondine toe, terwijl ze met geld wapperen. Geen borst of bil is veilig voor de grijpgrage handen van de mannen die van heinde en verre op de vermaar de schoonheden afkomen, tot grote verontwaardiging van de degelijke burgers. In Sinop is een Commissie ter bestrijding van Geslachtsziektes en Prosti tutie opgericht, de politie van Rize heeft een uitgaansverbod vanaf 11 uur 's avonds gelast voor de Russische toeristen, overigens tot woede van de de tailhandel. Ook nemen de burgers het heft in eigen hand, zoals een Trab- zonse lampenhandelaar toe zicht: „Zo nu en dan slaan we de mannen die zich niet netjes ge dragen". De vrouwen in Hopa hebben zich op televisie be klaagd over het feit dat hun mannen niet meer thuis komen en in Kars hebben ze de oorlog verklaard aan de Russinnen: ze spugen hen in het gezicht en „Sinds ze gekomen ziin, is ons huwelijksleven kapot", vertelt Hamide, moeder van twee kin deren en echtgenote van een taxi-chauffeur. „Mijn man zegt dat hij niet met ze omgaat, dat hij laat thuis komt door zijn werk, maar ik kan hem niet ge loven." Het verhaal van de douane-be ambte in Sarp, de grensover gang met Georgië, komt op het zelfde neer: „Toen ik op het vliegveld in Istanbul werkte, verkeerde ik dagelijks in het ge zelschap van stewardessen. Daar zei mijn vrouw niks van, maar nu is ze in dit godverlaten oord komen wonen omdat ze me niet vertrouwt. Ik heb hier het lachen verleerd", zegt hij en voegt er met glimmende ogen aan toe: „Maar ze zijn wel mooi, de Russinnen". Mythe Er is onderscheid tussen Russen en Oekraïners, die om hun eu ropeesheid gewaardeerd wor den, en Georgiërs en Azerbajd- zjanen, die grof en onbehouwen gevonden worden. Alleen in Sarp en in Artvin, een tussen steile bergen ingeklemd stadje dat tot 1921 een centrum vorm de in Georgisch gebied, wordt met trots verwezen naar het ge- zameiijk verleden. Een Turkse Georgiër vloekt omdat hij 25 dollar moet betalen om de grens over te kunnen, maar be kent ook dat hij al 3 keer stie kem gegaan is. De Turkse regering heeft deze belasting voor bezoekers aan de Turkse republieken en en door gaande reizigers naar Georgië verlaagd van 100 naar 25 dollar. Voor de Azerbajdzjanen heeft niemand een goed woord over. De mythe van 'onze Turkse broeders' is in ieder geval aan de Zwarte Zee in duigen geval len. Het zijn pooiers en al spre ken ze Turks, ze begrijpen geen J snars van de Islam. Zelfs de Turkse Azerbajdzjanen in Kars en Ighdir, aan de Armeense en j Iraanse grens zijn het erover eens dat hun Azerbajdzjaanse verwanten voor niet veel deu gen. Ze kunnen niet werken, al leen maar wodka drinken, wordt meewarig gezegd. BRUG Het ligt op ieders lippen, hoe in mei de beroemde Brug der Hoop naar Nakhitsjevan open ging. En masse begaven nieuwsgierige Turken zich er heen en tronen er een arm, in geslapen volk aan, dat hen ont ving in hun huizen, want hotels waren er niet. Ontroerd door dit warme onthaal, hebben de Turkse Azerbajdzjanen besloten zich te ontfermen over hun broeders en het is een komen en gaan van familieleden voor wie, zo mogelijk, een Turkse identiteitskaart 'geregeld' wordt. Deze vaderlijke bezorg- heid wordt met een glimlach ondergaan door Ali, die achter zijn hand fluistert: „Ik heb wod ka op mijn kamer, maar dat ver tel ik ze niet. Die Turken met hun eeuwige thee, het komt me de strot uit!" Na 1920 hebben de Armeniërs en Grieken in Kars en Ighdir plaatsgemaakt voor de Azerba jdzjanen, die zichzelf nog steeds zien als bewakers van de Turkse eenheid en culturele waarden, die van alle kanten bedreigd worden. Maar als het Westen zich er nou eindelijk eens niet mee bemoeit, dan zal binnen kort een grote federatieve Turk se staat verrijzen, aldus een ta pijtenkoopman in Kars. Complot Niet alleen het Westen is er ech ter op uit het geluk van de Tur ken te verstoren: Sji'itisch Iran heeft de oorlog tussen Armenië en Azerbajdzjan uitgelokt om dat het een hekel heeft aan soennieten, hierin gesteund door het altijd stokende Ameri ka en christelijk Rusland dat Ar j menië bewapent en de Azerba jdzjanen dronken voert om ze onder de duim te houden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 29