Expositie 'uit bewondering'
Serie lezingen
kunstnijverheid
Cultuur&Kunst
Martin van Dijk: hemelbestormer
«M»
ZIEKTEKOSTEN? BETER AF BIJ DVZ!1
'Romeo en Jeannette' onder de maat
Mooie muziek, zwakke dans
19
Het winkelpand heeft de eer om
vijftien dagen lang dienst te
doen als galerie. Daarna krijgt
het zijn oude functie weer te
rug. De grote witte muren en de
vele ramen maken de ruimte tot
een ideale plaats om schilderij
en op te hangen voor publiek.
Binnen is het lekker rommelig
en ruikt het naar verf. „We had
den het geluk dat we deze ruim
te zolang mochten gebruiken",
vertelt Marlies, studente aan de
kunstacademie in Den Haag.
.Als je exposeert in een echte
galerie moet je een deel van de
opbrengsten van verkochte
werken afstaan."
De voorbereiding vergde veel
organisatie, tijd en energie.
Marlies: „Bij de opstelling heb
ben we geen echte richtlijnen
aangehouden. We hebben er
voornamelijk op gelet dat de
schilderijen qua kleur en tech
niek bij elkaar passen."
Tussen de schilderijen staan
beelden van apen, zebra's en
schapen op hoge standaards: de
keramiek van oud-burgemees
ter Bonnike. Hij noemt het 'de
goedkoopste bezigheid die er
bestaat'. „De klei kost maar een
paar gulden per kilo. Voor de
rest heb je alleen een mesje en
wat spateltjes nodig." Ook vindt
hij het erg spannend. „Vanmor
gen heb ik nog snel even geke
ken hoe een beeldje uit de oven
is gekomen. En ja, het was ge
lukkig nog heel. Ze worden ge
bakken op 1040 graden en wil-
Marlies' èn T. Korbee'; de signering op het drieluik geeft aan dat het een co-produktie is van Marlies en Toos Korbee. foto dk.k hocewoninc
len door de hoge temperatuur
nog wel eens knappen."
De oud-burgemeester hield
zich tijdens zijn ambtsperiode
al bezig met tekenen. Niet in
zijn vrije tijd, want die had hij
bijna niet. Voornamelijk tijdens
vergaderingen en lange tele
foongesprekken was hij regel
matig aan het tekenen. Pas in
1989, na zijn pensionering,
raakte Bonnike verslingerd aan
keramiek. „Ik ben een echte
laat-bloeier. Na mijn pensioen
ben ik pas cursussen gaan vol
gen. Als je een drukke baan
hebt gehad, heb je na je pensio
nering ontzettend weinig te
doen. Het is belangrijk om daar
al een aantal jaren vantevoren
over na te denken. Mensen
doen dat veel te weinig."
In z'n eentje exposeren zou
Bonnike nooit doen. „Op de
eerste plaats zou je dan ontzet
tend veel werk moeten hebben.
Bovendien is keramiek maar
een bijzaak, je moet het altijd
samen met schilderijen of teke
ningen exposeren. Alleen maar
beeldjes vind ik een beetje iel. Ik
zou niet weten wat ik dan met
die grote witte muren zou moe
ten doen."
Die muren hangen nu vol met
olieverf-schilderijen, grafieken
en aquarellen. Opvallend is het
drieluik met abstracte vormen
en felle kleuren, een co-produk
tie van Marlies en Toos Korbee.
„Ik heb ooit samen met drie
vriendinnen aan één schilderij
gewerkt", vertelt Toos. „De een
zette de lijnen op, een ander
mocht daar iets aan toevoegen
en weer een ander mocht alles
veranderen wat ze niet mooi
vond. Het liep uit op een ont
zettende ruzie."
Meningsverschillen met
dochter Marlies heeft ze tijdens
het schilderen niet gehad. „Dat
Galerie Stelling had naar zijn
zeggen aanvankelijk geen inte
resse voor zijn werk. De arto-
teek ook niet. Want hij stond
niet ingeschreven als erkend
kunstenaar bij de gemeente.
Maar inmiddels heeft hij een
tweede succesvolle expositie bij
Bleijenberg. Bij de opening ze
ven doeken verkocht en opties
op een paar andere.
Martin van Dijk (1963) wan
delt de galerie binnen. Een on
opvallende, slanke jongen.
Lichtrode spijkerbroek en een
blauw jack aan. Niet direct het
type gevierde kunstenaar. Be
scheiden neemt hij felicitaties
in ontvangst. Blij met zijn suc
ces, maar bang om dat hardop
te zeggen. Nuchter reageert hij:
„Volgend jaar kan het voorbij
zijn. Vinden mensen een zwart
schilderij boven de bank mooi
er."
Van Dijks werk bij Bleijenberg
laat zich het best omschrijven
als een feestelijke explosie van
kleuren. Het is grotendeels de
vrucht van een aantal regenach
tige dagen in Parijs, die de schil
der in een allesbehalve miezeri
ge omgeving moet hebben
doorgebracht. De lichtstad
bruist op zijn doeken. Nauwe-
lijks als zodanig herkenbaar
wervelen menselijke gestalten
rond in een helder schijnsel dat
is weergegeven in wit en geel.
Kleur, lichtweergave, bewe-
'Rosslo' (Lissabon) door Martin van
ging en een sterk geabstraheer
de figuratie vormen sleutelbe
grippen in Van Dijks werk.
Daarbij komt een 'zebrapad-
motief regelmatig terug. En ook
een blokpatroon, wat iemand in
het gastenboek deed schrijven:
„Leuk al die theedoekjes Mar-
Onwillekeurig dringt zich een
Sptogafwandon
glas en spiegels
Glazen maobalan
■Vtutna*
Tafals volgens model u,ww^,t a
Motiufrtr.kn
Alles uit eigen atelier TaMoon: 071 - 21 80 SS
9ijk. AFBEELDING PR
vergelijking met Willem van
Scheijndel op. Van Dijk:, Willem
en ik hebben naast elkaar een
atelier op het Rapenburg. We
zien elkaar dagelijks. Beïnvloed
ben ik niet door hem. Wel geïn
spireerd. Maar overeenkomsten
tussen zijn werk en het mijne
zie ik zelf niet. Ik werk acry ldoe
ken af met olieverf en Willem
doet dat de laatste tijd niet
Nadere inpectie van beider
werken leert dat Van Dijk wat
betreft de verfbehandeling gelijk
heeft. Die is bij hem expressie
ver. volumineuzer en minder
vlak dan bij Van Scheijndel.
„Te gek."vindt Van Scheijndel
het werk van zijn buurman, zo
staat in het gastenboek te lezen.
Hij wenst Van Dijk succes toe.
Iets wat deze jonge hemelbe
stormer op dit moment nauwe
lijks meer nodig heeft
is volgens mij echt uniek", vindt
Toos. „De manier waarop je een
schilderij maakt is zo persoon
lijk dat je al gauw overhoop ligt
met de anderen. Je moet elkaar
heel goed kennen en ongeveer
dezelfde smaak hebben." Mar
lies: „We hebben samen een
atelier en vragen eigenlijk altijd
advies aan elkaar. Vaak is het
moeilijk om precies uit te leg
gen wat ik niet goed vind aan
een schilderij van mijn moeder.
Dan zou ik zo de kwast willen
pakken om het zelf te verande
ren. Toen we samen dat schil
derij maakten kon dat tenmin
ste."
Overeenkomsten tussen het
werk van Toos en Marlies zijn er
duidelijk. Beiden maken ge
bruik van felle kleuren, wilde
kwaststreken en abstracte figu
ren. Marlies: „Vaak zien men
sen niet wie van ons twee een
schilderij gemaakt
heeft. Zelf zien we het verschil
natuurlijk wel. Mijn moeder
heeft al meer een eigen stijl. Ik
ben nog veel aan het experi
menteren. Ik vind het bijvoor
beeld niet erg als een keer iets
mislukt en ik het moet weggooi
en. Mijn moeder wel. Toos:
„Marlies werkt sneller. Ik zoek
nog vaak naar lijntjes. Ook ben
ik minder snel tevreden. Als ik
een schilderij heb weggegeven
en ik zie het later terug, komt
het voor dat ik het niet meer
mooi vind. Dan zeg ik: doe dat
schilderij maar weg, dan krijg je
wel een nieuwe."
De expositie aan de Prins
Bernhardstraat 72 is geopend
van maandag t/m vrijdag van
13.30-17.00 uur, zaterdag
13.30-16.00 uur, donderdag
avond 19.00-21.00 uur en op
afspraak.
De wereldtentoonstelling van
1851 in Londen is een van de
onderwerpen van de lezingen
cyclus "Van kunstnijverheid tot tekenis
industrieel ontwerpen' die het
NUT in het Voorschotense Am-
bachts- en BaJjuwhuis organi
seert. Kunsthistorica E. Rein-
hartz belicht tijdens drie dia-le
zingen de geschiedenis van
kunstnijverheid, vormgeving en
design. De lezingen op 10,16 en
24 november, krijgen op 9, 16
en 23 februari een vervolg. Dan
wordt onder meer aandacht be
steed aan de betekenis van het
Duitse Bauhaus.
Tijdens de wereldtentoonstel
ling van 1851 werd het publiek
voor het eerst op grote schaal
geconfronteerd met nieuwe
technologieën en de produkten
van de massafabrikatie. In de
eerste lezing wordt aandacht
besteed aan de ideën van de
Engels cultuur-filosoof lohn
Ruskin (1819-1900) en de op
vattingen van de hervormers
van de Engelse Arts and Crafts
beweging. Belangrijke Neder
landse kunstenaars, onder wie
II. Berlage en J. van den Bosch,
lieten zich daardoor inspireren.
De Art Nouveau in Nederland
(1885-1914) komt in de tweede
lezing aan bod. Speciale aan
dacht wordt besteed aan de Bel
gische kunstenaar Henry van de
Velde (1863-1957). Hij is een
van de grondleggers van het in
dustriële ontwerpen omdat hij
een brug heeft geslagen tussen
de ideën en vormen van een
drietal stromingen in de interi
eurkunst: de Arts Crafts bewe
ging, de Art Nouveau en het
moderne industriële ontwerp.
De Art Déco- voorwerpen uit
de periode 1919-1940 vormen
het onderwerp van de derde le
zing. Aandacht wordt besteed
aan het werk van glasontwerper
A. Copier. Zijn industriële ont
werpen in glas. zoals het Gil-
deglas uit 1930, hebben grote
invloed gehad.
De tweede serie van drie le
zingen wordt gegeven in febru
ari 1993. Daarin staan het Duit
se Bauhaus, de Amsterdamse
Nieuwe Kunstschool en de be-
diverse Nederlandse
industrieel ontwerpers sinds de
jaren vijftig centraal.
Informatie of aanmelding
voor de lezingen, die steeds om
acht uur 's avonds beginnen:
071-616582.
De rode draad in 'SAXdances'.
de nieuwe voorstelling van
Dansproduktie. wordt gevormd
door indrukwekkende saxo-
foonmuziek, waaruit de veelzij
digheid van dit instrument
mooi tot uitdrukking komt.
Saxofonist Leo van Oostrom le
vert hiermee een krachtige bij
drage aan deze voorstelling, die
uit drie verschillende choreo
grafieën bestaat. Het idee was
om twee verschillende dansstij
len te combineren, namelijk die
van Cunningham en die van Li-
món. Het is jammer dat dit
boeiende uitgangspunt zo wei
nig resultaat heeft opgeleverd.
Het eerste stuk. 'Cooper's Bill'
van Guido Severien was een
druk, rommelig geheel met veel
dode momenten Een choreo
grafie maken betekent de con
sequenties van elke eenmaal
gekozen beweging waarmaken.
In 'Cooper's Bill' was daarvan
geen sprake. In de bewegingen
kon ik vrijwel geen samenhang
ontdekken. Dikwijls li.p d.
dans dood in zomaar wat lopen.
Op zichzelf is daar niets op te
gen, maar uit de dans was vol
strekt niet duidelijk waarom een
bewegingsreeks op die manier
doodliep. Dansproduktie staat
erom bekend een synthese te
maken tussen dans en andere
kunstvormen, vooral muziek.
Maar hoe de dans in deze cho
reografie op de muziek reageer
de. ontging me geheel. Op som
mige momenten ging de dans
gelijk op met de felle drum- en
saxofoonmuziek. maar dan
werd het er alleen maar rom
meliger op. Het tempo was
soms zo hoog, dat de tijd niet
kon worden genomen om de
bewegingspatronen geheel af te
werken.
'Moths to a flame', een duet
van choreograaf lohn Taylor,
gedanst door Nanda Leenders
en Guido Severien. begon veel-
iw
Dansproduktie bracht gisteravond 'SAXdances', waarin choreografen
dansen en dansers een choreografie bedenken. foto»
belovend met mooie, wijde, op
de vloer gerichte bewegingen,
een fraaie opvoering van het
tempo, aangedreven door in
drukwekkende bassaxofoonsto
ten. Maar de spanning daalde al
snel. De eenheid van de bewe
gingen verdween: wat de dan
sers met elkaar te maken had
den werd hoe langer hoe ondui
delijker en ook hier liep de dans
vele keren dood in lopen, wach
ten of zitten.
De mooiste bijdrage aan dit
programma was 'lohn C' van
Btanca van Dillen. Het is grin-
spiretrd door de (ompmmt
lohn Cage, en vooral diens uit
spraak 'I have nothing to say
and I am saying it. and that's
poetry'. We zien hier een duct
w.iann iets gebeurt MM d«-
danser (John Taylor) en de dan-
seres (Esmeralda Koopman). Ze
hebben een heel verschillend
karakter. Taylor danst aards en
krachtig. Koopman dromerig,
zweverig en in zichzelf gekeerd
De danser straalt fascinatie uit
voor de danseres, aanbidt haar.
schnkt soms zelfs van haar.
maar er komt een overbrugging
van de afstand tussen hen tot
stand. De tegen gestel de tempe
ramenten heoben elkaar uitein
de! ijk begrepen
De kosten van de gezondheidszorg blijven stijgen
Daardoor zullen ook de premies van de meeste ziek
tekostenverzekeringen omhoog gaan. DVZ Verzeke
ringen doet dat slechts bij hoge uitzondering: zo gaat
de toch al scherpe premie voor de Direct Effect Polis
van DVZ dit jaar nlfil omhoog!
VRAAG GRATIS OFFERTE AAN!
DVZ is specialist in ziektekosten verzekeren. Dat levert voordelen op voor
u als consument. Een voorbeeld: de premie voor de populaire Direct
Effect Polis begint al bij 25,85 (excl. wettelijke heffingen). Waarbij u
toch een brede dekking heeft. Bovendien kunt u kiezen uit verscheidene
eigen-risicobedragen. Vraag met de bon een vrijblijvende offerte aan. Dan
rekenen we u voor wat u kunt besparen! Of bel: 01718-29881!
j Ja, ik wil zo snel mogeh/k een gratis otterte ontvangen
j Stuur mij ook uw mtopakket Mkttkosterrvemktnngtn
I «drac.
j pottcode/wpl:
j telefoon leeftiK) mwi Ift vrouw
leeftiKl kinderen f 2.34
Zend den bon in een enveloppe aan DVZ Antwoordnummer
14029 VK Katwijk [en postaegel is niet nodig
Bezoekersaantal
Haags museum
op dieptepunt
DtNHAAG'GZP
Het Haags Gemeentemuseum
heeft de rente negrn maanden
van dit jaar sk*hts jMM
zoekers grirokkm. terwijl er op
/I-kf-r 100 000 bezoekers over
hef hele jaar grrrkend wordt
Vaststaat dat dit 'streefgetal'
niet gehaald wordt De gennge
belangstelling van het publiek
voor bet museum wordt gewr
ten aan het beleid van de huidi
ge directeur Rudi Fuchs die
sinds 1984 in het (icmccntemu-
srum dc scepter zwaait.
Er is nog hoop dat het bezoe
kersaantal in de loop van no
vember en december wat zal
aantrekken door de belangstel
ling Wkor het W.ngr vsrt g.
opende Museum in het voor-
matige Koninklijke Paleis aan
het lange Voorhout dat deel
I uitmaakt van het Haags Ge-
meentemuseum
Voordat Fuchs aantrad, werd
het Haags C>rmeentcmuAoeum
veel drukker bezocht. Het kwam
voor dat er meer dan 200 000
mensen kwamen kijken naar
echte publiekstrekkers. Fuchs ts
san het organiseren s an dergr
Itjke massale exposities afge
stapt en koos ervoor om van het
Haagse musrum een collectie
museum te maken.
THIATtR
RECENSIE WUNANO ZBISTRA
'Romeo en Jeannette' van Jean Anou*>
doe* toneelgroep Impenum Rrg* «rU-
Vng/bewertong Ruud Wenen Genen
6/11. M«crott**te* Loden Aldaar nof te
«n t/m 21/11
In 'Romeo en leanette' heeft de
Franse schrijver Anouilh sterke,
onvergetelijke karakters gescha
pen'. Aldus omschrijft Imperi
um in het programmaboekje de
hoofdpersonen van de nieuwe
produktie. Helaas lukt het de
spelers niet om die opvatting in
het toneelspel zelf waar te ma
ken. De acteerprestaties halen
bij lange na niet het niveau dat
noodzakelijk is om het stuk van
de grond te tillen.
Aan het begin zien we in
plaats van karakters eendimen
sionale typetjes die kluchtig en
houteng overeind proberen te
blijven. Misschien is dat precies
de bedoeling De \Taag is dan
alleen, wat )e uitgerekend daar
mee in dit stuk bereikt? Het ant
woord hierop blijft de voorstel
ling schuldig
Drie hyperkeurige mensen
komen in een Ma Flodder-gezin
terecht. Een netjes verzorgde
lulia wil haar superbrave Ro
meo en diens in oerdegeh|k
mantelpakje gehulde schoon
moeder aan haar asociale (ami
lieleden voorstellen. De ex
tremen zijn flink uitvergroot.
Het onbegrip over en weer lijkt
dan ook dolle pret te beloven.
Dat feest gaat niet door deze
conventionele Romeo kiest niet
voor lulia maar voor dc vrijge
vochten Jeannette. Of die keuze
werkelijk definitief is. vormt het
strijdpunt van de voorstelling
En wat doet Jeannette? Regis
seur Ruud Wesads is er. vooral
wat de tekstbehandeling betreft,
niet m geslaagd om hl I
ten van dat conflict tot de ver
beelding te laten spreken De
meeste spelers hebben kenne
lijk te weinig ytamrtng n
blijven op het niveau van de
goéde bedoelingen steken
f< m wÊm Mh Wmé hat
misschien ter compensatie, te
sterk in uiterlijkheden Zo laat
hij de lulia-venolkstcr bijna een
half uur lang rotzooi opruimen.
Zo ook het stromen v.in de re
gen en het ruisen van de zee
worden nadrukkelijk onder dc
aandacht gebracht Het levert
jammer genoeg betrekkelijk
weinig op.
Moeder, dochter èn oud-burgemeester Noordw ijk
Het lijkt misschien een
vreemde combinatie. Een
expositie van een moeder
samen met haar dochter
èn de oud-burgemeester
van Noordwijk. Uniek is
het in elk geval wel. Uit be
wondering voor eikaars
werk besloten Toos Kor
bee, haar dochter Marlies
en oud-burgemeester J.
Bonnike om hun creaties
samen te brengen in een
oud winkelpand aan de
Prins Bernhardstraat in
Noordwijk. De expositie
werd afgelopen donderdag
door burgemeester J. Sluijs
geopend en duurt tot en
met zaterdag 21 november.
NOORDWUK INGE RUIGROK
