Glamourboy in verkiezingsstrijd Cultuur&Kunst Film Robert Altman neemt filmwereld op de korrel Weinig verschil tussen Washington en Hollywood Popcorn uit Hollywood DONDERDAG 29 OKTOBER 1992 Rechter verbiedt Duitse horrorfilm (1) berlun» Oude tijden herleefden in Duitsland, toen een Berlijnse rechtbank onlangs in een uitspraak het bevel deed uitgaan om alle bestaande kopiëen èn negatieven van een recente speelfilm te vernietigen. Rolprent in kwestie is de omstreden Nekromantik 2 van cult-regisseur Jörg Buttgereit. Hierin worden open en bloot necrofiele handelingen getoond. Weliswaar gespeeld, maar kennelijk schokkend genoeg om de gewraakte uitspraak te be werkstelligen. Regisseur Buttgereit heeft een reputatie voor ex pliciete gruwelen in zijn films, reden waarom met name de Beierse overheid hem al jaren probeert te vervolgen. Rechter verbiedt Duitse horrorfilm (2) berlun» De regisseur beroept zich op het recht van vrije me ningsuiting, en wordt hierin gesteund door verschillende filmcri tici. Zo noemde de Britse Guardian Buttgereit's werk 'subtiel en serieus'. De uitspraak komt op een moment dat 74 procent van de Duitsers van mening is dat de regering film, video en televisie strenger moet censureren. Nekromantik 2 maakt deel uit van een lijst van honderd titels die recent uit Duitse videotheken zijn verwijderd. Vooral expliciete horrorfilms moeten het ontgelden. Jörg Buttgereit heeft inmiddels het oorspronkelijk beeld- en ge luidsmateriaal van zijn films in veiligheid gebracht. FILMS IN LEIDEN 'The Player' in Het Kijkhuis Regisseur Robert Altman. film overzicht wilfred simons 'The Player' Van do t/m wo te zien in het Kijkhuis. Vrouwenkerkoorsteeg, Leiden Aanvang 19.30,21 45 Af en toe verschijnt er wel eens een film waarin Hollywood be lachelijk wordt gemaakt. Meestal is de kritiek niet erg fel; per slot van rekening moeten de producenten die op de hak wor den genomen, die de films ook betalen. Een regisseur die zo n satire wil maken moet dus voor zichtig zijn, of nog beter: in de rol van de hofnar kruipen. Zo'n rol is regisseur Robert Altman op het lijf geschreven. Hij kent de filmwereld van Hollywood namelijk als geen ander. Hij maakte er het gekon kel mee, het venijn, de jaloezie. Om zijn eigenzinnige filmstijl werd hij beurtelings zowel be wonderd als uitgekotst. In laatste instantie kon hij zijn films alleen nog maar maken in het alternatieve circuit, zoals Come Back to the Five and Dime Jimmy Dean, Jimmy Dean be wijst. Het is dan ook verrassend dat hij eerder dit jaar opnieuw een film kon regisseren voor een grote studio. En dan nog wel een bijtende film als The Player, waarin de filmindustrie het be hoorlijk moet ontgelden. Op merkelijk daarbij is, dat de ster ren in de rij stonden voor een vrijwel onbetaalde rol in de film; dat bewijst wel dat ook Jack Lemmon, Burt Reynolds, Julia Roberts, Robin Williams, Anjelica Huston en Susan Sa- randon nog een appeltje met 'Hollywood' te schillen hadden. Meestal komen ze niet eens prominent in beeld en heb je pas door dat je ze hebt gezien als ze allang weer weg zijn. Ansichtkaarten The Player is gebaseerd op een thriller van de Amerikaanse schrijver Michael Tonkins. Het uitgangspunt van zowel het FOTO EPA boek als de film is, dat je voor zichtig moet zijn met script schrijvers. Normaal gesproken is dat de arrogante filmprodu cent Griffin Mill (Tim Robbins) wel toevertrouwd, maar deze keer is hij toch vergeten om op een script te reageren. Nu wordt hij door de anonieme schrijver bestookt met ansichtkaarten. Mill is machtig in de studio, maar bang en onbeholpen in de buitenwereld. Uit pure angst besluit hij een onderzoekje uit te voeren naar de identiteit van de scenarist. Mill regelt een ontmoeting met schrijver David Kahane (Vincent d'Onofrio). Dat loopt uit op ruzie en uiteindelijk ver moordt hij de man. De boze dreigbrieven blijven echter ko men. Mill heeft dus de verkeer de te pakken en moet zich van een alibi voorzien, maar recher cheur Susan Avery (Whoopi Goldberg) gelooft hem niet zo erg. Tot overmaat van ramp eist de studiobaas ook nog dat Mill gaat samenwerken met zijn grootste concurrent Larry Levy (Peter Gallagher). Het vervolg is een tamelijk in gewikkeld verhaal, waarin de personen en de ontwikkelingen over elkaar heen buitelen. Mill begint iets moois met de wedu we van Kahane, doktert planne tjes uit om zijn rivaal Levy op een zijspoor te zetten en krijgt ook nog te maken met een schlemielige Europese script schrijver, die een film wil ma ken zonder sterren en zonder happy end. Ironisch genoeg heeft Altman enkele belangrijke Hollywood- wetten niet ter discussie gesteld. Hij laat de studiobaas zeggen dat een film een combinatie moet zijn van suspense, actie, romantiek en sex, bekroond met een positief einde. Altman handelt daar zelf ook naar. Toch heeft hij de filmindustrie gete kend zoals zij waarschijnlijk werkelijk is: benepen, angstig gesloten, vormelijk en arrogant op een domme manier. Bob Roberts: sterke satire op politieke circus in de VS Eerder deze maand werd het 30-jarig jubileum van Bob Dylan, 'de stem van een generatie' gevierd met een concert in New York. Tezelfdertijd vonden in de VS de televisiedebatten tussen de presidentskandi daten plaats, waarin de po litieke boodschap is vorm gegeven volgens de wetten van de televisiecommer cial. De satire Bob Roberts, van schrijver-regisseur- hoofdrolspeler Tim Rob bins, vormt een uiterst amusant en intelligent commentaar op beide ge legenheden, en daarmee op het huidig tijdsgewricht. recensie »j os de putter Bob Roberts. Te zien: Metropole 3, Den Haag Bob Roberts is een gladde self made multimiljonair, die behal ve op de effectenbeurs ook in de platenindustrie danig van zich doet spreken. Hij treedt op met gitaar en mondharmonica en meet zich het aura van de re bel aan, maar dan wel met rechtse teksten. Z'n eerste plaat heet The freewheeling Bob Ro berts, de tweede The times are changing back. Wie de hoezen van de eerste twee Dylan-platen kent ziet de gelijkenis, en we beseffen dat Tim Robbins zich heeft voorgenomen zoiets als een satirische geschiedenis van de egoïstische jaren tachtig te Tim Robbins als self-made multimiljonair die zich kandidaat stelt voor de Senaat schrijven, een tijdperk waarin elk gevoel van de door Dylan bezongen solidariteit werd te ruggedraaid. Robbins slaagt wonderwel in die opzet. Dat ligt voor een groot deel aan de verteltech niek; zoals Orson Welles deed in Citizen Kane, gebruikt Robbins een wat morsige journalist om 'achter' het door de media gre tig verspreide beeld van glamourboy Bob Roberts te zoe ken. Dat heeft ook een politiek belang, want de populaire pop ster stelt zich kandidaat voor de Senaat. Hij wordt terzijde ge staan door een duister heer schap met een verleden in de drugs- annex wapenhandel met Nicaraguaanse contra's. Tim Robbins toont de politie ke en mediawaanzin op ronduit meesterlijke wijze. Prachtig is de scène waarin Bob Roberts voor een uitzinnige menigte jas je-dasje-jongeren z'n zoetge vooisde liedjes ten gehore brengt; daarbij is een persiflage op Woody Guthrie's solidari teitslied This land is your land, dat nog altijd ten gehore wordt gebracht tijdens de Democrati sche Conventie. De versie van Bob Roberts heet This land was made for me, een lofzang op de mogelijkheden van de egoïst. Tegelijk pakt Tim Robbins uit met een reclamefilmpje waarin geïnsinueerd wordt dat de te genkandidaat voor het gouver neurschap een affaire heeft met de blonde, jeugdige vriendin van z'n kleindochter. Robbins geeft precies aan hoe dergelijke verdachtmakingen in de Ameri kaanse media een eigen leven gaan leiden; de zogenaamd 'ob jectieve' televisiejournaals mel den steeds opnieuw dat de kan didaat 'geplaagd wordt door het gerucht' over seksuele omgang met een minderjarige. Schandalen als Irangate en de Contra-affaire, het yuppiedom van de effectenhandel, de on zinnige verkiezingscampagnes, het ongekende materialisme en zelfs de moord op Robert Ken nedy het is allemaal in de film verwerkt. De vondst om dat te doen via een verhaallijn die refereert aan de loopbaan van 'de ultieme jaren zestiger' Bob Dylan werkt heel goed; de paro die op diens beroemde video waarin hij de tekstborden van Subterranean Homesickblues in een New Vorkse steeg bij de vuilnis gooit en bijvoorbeeld de referenties aan zijn mysterieuze motorongeluk zijn meer dan zo maar een reeks citaten. Robbins gebruikt ze om te laten zien hoe het staat met de idealen van een nieuwe generatie: die denkt al leen aan zichzelf en staat open voor de grootst mogelijke op lichters. Bob Roberts is niet alleen ver dienstelijk vanwege die onom wonden boodschap; hoofdrol speler Tim Robbins is alleen al vanwege de verve waarmee hij een gladjakker speelt de gang naar de bioscoop meer dan waard. Het is, kortom heel. heel lang geleden dat we een zo ster ke politieke satire uit de Vere nigde Staten mochten begroe ten. De herhaling van die bood schap is voldoende om Bob Ro berts een voorsprong in de opi niepeilingen te bezorgen. Al met al is de film Bob Roberts een trefzeker, onderhoudend en uitermate grappig commentaar op de Amerikaanse samenle ving sinds Reagan en Bush. Tim Robbins over zijn rollen in 'The Player' en 'Bob Roberts': INTERVIEW PI ETER VAN UEROP/CPD Het Festival van Cannes markeerde dit jaar de grote doorbraak van de acteur Tim Robbins via zijn hoofdrol in Robert Altmans bekroonde The Player. Deze film die de praktijken in Hollywood ge nadeloos aan de kaak stelt, ging enige weken geleden in Nederland in premiè re. Vandaag gaat Bob Roberts in roulatie: een politieke filmsatire, geschreven en geregisseerd door Tim Robbins, die ook nog de titelrol voor zijn rekening neemt. Het zijn twee nauw verwante films. Waar in The Player wordt aangetoond dat het ontbreken van visie of geweten in Hollywood een aanbeveling is voor suc ces, daar demonstreert Bob Roberts hoe een stinkend rijke folksinger, door slechts wat populistische kreten te sla ken, ruim baan krijgt naar de Ameri kaanse senaat. Tim Robbins: „Beide films hebben hoofdpersonages die karakterloos zijn, maar die tegelijkertijd een blank image hebben. Cleane jongens, die beiden schuldig zijn aan dingen die van hun ge zicht niet zijn af te lezen. Als je naar Washington gaat en je bekijkt die politi ci; de make-up die ze gebruiken, hun haarstijl, hun kleren, dan realiseer je je dat ook zij 'sterren' zijn in hun eigen wereld." „De kardinale vraag is waarom wij hen zo laten zijn. Waarom stemt het Amerikaanse volk op zulke mensen, voor zo ver er nog gestemd wordt. Dat niet-stemmen wordt uitgelegd als apa thie; onverschilligheid. Ik geloof dat men niet uit overschilligheid wegblijft bij verkiezingen, maar als teken van in telligentie. Men wil dit soort mensen geen vertrouwen schenken. We wach ten wanhopig op de komst van iemand die de waarheid zegt, die eerlijk is." „Om aan de macht te komen, moet je eerst bereid zijn concessies te doen. En of je nog integriteit en hart over hebt, op het moment dat je de positie bereikt hebt waar je eindelijk veranderingen kunt doorvoeren, dat is een heel span nende vraag. Ik denk dat in Hollywood een paar mensen rondlopen die daar toe in staat zijn. En ik hoop dat er ook een paar politici komen met dat vermo gen. Maar helaas is het systeem bij ons zo georganiseerd dat, teneinde gekozen te kunnen worden, je om te beginnen veel geld nodig hebt. Om aan veel geld U speelt in Bob Roberts een folksinger. Uw eigen vader was een folksinger. „Ja, ik ken die wereld. Maar mijn vader was geen réchtse folksinger. Bob Roberts is een rechtse bal. Een soort jeugdige uit gave van George Bush, maar met een gi taar. Er is ook wel een parallel te trekken naar Perot, hoewel ook die het tegendeel Is van jong. Maar vanwege het idee dat emand die eerst zo goed als onbekend is, even later in de opinie-peilingen blijkt te kunnen rekenen op dertig procent van de stemmen. Dat zegt wel iets over ons systeem. Ik ken hem niet persoonlijk, maar Perot is een populist. Iemand die alleen maar zegt wat de mensen willen horen. Ik weet nog steeds niet wat ik moet denken van Clinton." „Mijn film Bob Roberts kiest niet voor of tegen een van deze kandidaten. Hij gaat eigenlijk over alle drie. Deze film gaat over het politiek systeem dat we hebben. En hij gaat over muziek. En over de media. Wat we de laatste vijftien jaar hebben zien gebeuren is dat we ons meer laten sturen door oppervlakkige in drukken die we via de media van onze politici gekregen hebben, meer dan dat we ons verdiepen in politieke program ma's." „Ongeveer tien jaar geleden hebben de nieuwsprogramma's besloten om re kening te gaan houden met kijkcijfers, op dezelfde wijze als men dat ai gewoon was te doen met komische tv-series. Zo ging men het entertainment-gehalte be langrijker vinden dan nieuwswaarde. Op die manier heeft men afstand gedaan van het verantwoordelijkheidsprincipe dat in een democratie door de pers ge waarborgd dient te worden." U heeft het over Hollywoodproducers als sterren en politici als sterren. U bent in een paar jaar tijd als acteur zelf een ster geworden. Dat geeft ook een soort machtspositie. Hoe denkt u daarmee om te gaan? ..Ik zal voornamelijk doorgaan met te doen wat ik nu ook al doe. Ik heb tegen woordig inderdaad enige invloed. Niet veel. Maar ik heb Bob Roberts zelf kun nen regisseren. Ik heb ook andere pro jecten aangeboden gekregen, die ik wei gerde omdat ik het maken van deze film belangrijker, interessanter vond. Dit on derwerp kwam uit mezelf vandaan. Ik schrijf meestal vanuit kwaadheid en ik was kwaad vanwege de situatie die poli tici zoals Bob Roberts in het zadel helpt." 'Memoirs of art Invisible Manbeklijft niet hoofd. Dat stelt hem in staat om in de club regelmatig mooie vrouwen op te pikken waarmee hij, als het even mee zit, vervol gens fantastische seks heeft, zo laat hij ons in een voice-over weten. Om er droog aan toe te voegen dat hij geen vrienden heeft. De ommekeer in een dergelijk leventje kan niet uitblijven. Door een ongeluk in een ge bouw waarin hij met een kater ligt te slapen, wordt zijn 'mole- cuulopbouw verstoord'; Hallo- way wordt als gevolg van nucle aire straling onzichtbaar. En dat biedt Carpenter en zijn technici de kans de hele trukendoos met voorspelbare visuele effecten open te trekken. Verder geeft het de gelegenheid voor een nogal voyeuristische romance met de goedogende Alice (Daryl Hannah). Er is ook nog wat sus pense toegevoegd, want de ge heime dienst jaagt op de on zichtbare Halloway ('You can get us the Germans, the Japane se, the Saudi's'). Aan Halloway's voice-over die de stoere, cynische praatjes van privédetectives a la Humphrey Bogart persifleert en aan de zelfspot in de film is te zien dat de makers hebben geprobeerd het succes van de twee Fletcher-films met dezelfde Chevy Chase als onzinnige mis daadverslaggever te evena ren. Die poging is jammerlijk mislukt. RECENSIE »JOS DE PUTTER Memoirs of an Invisible Man. Te zien: Odeon 3. Den Haag Regelmatig ben je een film weer vergeten, zodra je de bioscoop uitloopt. Routineus gemaakt, onderhoudend op het moment dat je hem ziet, maar verder niets. Een consumptieartikel, popcorn uit Hollywood. Me moirs of an Invisible Man van regisseur John Carpenter is zo'n film. Alles klopt: mooie plaatjes, een strak verhaal, leuke special- effects, degelijk acteerwerk, aar dige grappen, maar niets ervan beklijft. John Carpenter is toch niet de eerste de beste: in het verleden tekende hij onder meer voor The Thing en het kassucces Halloweenmaar nu heeft de futloosheid ook bij hem toege slagen. Hoofdpersoon is Nick Hallo way (Chevy Chase), een beurs- klerk van rond de veertig die een prettig doch 'low profile' bestaan leidt. Zijn werk is saai, maar daar staat tegenover dat het goed betaalt. En omdat hij geen gezinnetje hoeft te onder houden, laat hij het breed han gen. Zijn vrije tijd brengt hij grotendeels door in de chique, besloten herenclub van San Francisco. Halloway is een charmeur, strak in het pak, ge voel voor humor, degelijk BIOSCOPEN Vrijgezel met 'verstoorde molecuulopbouw'. AMSTERDAM ALFA 1 tel 6278806 Bob Roberts 16 j.. dag 14. 19.30. 22. za zo 13 30. 16. 19 30, 22 ALFA 2 The player a I .dag. 14. 19.30,22 za zo 13 30. 16. 19.30,22 ALFA 3 Light sleeper 12dag. 14. 18.45. 21.30. za zo 13. 15.30, 18.45. 21.30 ALFA 4 Fried green tomatoes a l., dag. 14 18.45. 21.30, za zo 13. 15.30, 18.45.21.30 ALHAMBRA 1 tel. 6233192 Howards end a i dag. 14. 20.30, zo 13.30. 17.20.30 ALHAMBRA2 Basic Instinct 161 dag. 18.45. 21.30, do vr ma di ook 14 BELLEVUE CINERAMA tel. 6234876 Patriot Games 12 j dag. 14. 19.15, 22. zo 13.30. 16.15. 19.15, 22 CINERAMA 2 Universal soldier 16 j dag. 19.15, 22, ilovrmadi ook 14 CALYPSO 1 tel 6234876 Bitter moon 16 j., dag. 13.45, 18.45.21.30, zo 13.15, 16. 18.45. 21.30 CALYPSO 2 Night on earth 16 jdag. 13.45, 18.45. 21.30, zo 13.15. 16, 18.45. 21.30 CINECENTER-CINEMA CORALINE Li|nbaansgracht 236 tel. 6236615 Paris s' eveille 16 jdag. 14 30. 17, 19.30. 22 CINECENTER-CINEMA PEPPE-NAPPA Sweet Emma. dear Böbe 16 j.. dag. 14.30. 17. 19.30, 22.15 CINECENTER-PIERROT Tous les matins du monde al, dag. 14.30, 17. 19 30. 22.15 CINECENTER-CINEMA JEAN VIGO Delicatessen a I dag 14 30. 17 15 19.45, 22 CINEMA 1 INTERNATIONAL August Allebèplein 4 tel. 6151243 Boomerang a i .dag. 19,21.45, za zo ook 15 CINEMA 2 INTERNATIONAL Patriot Games 12 L, dag 18.45. 21.30, za zo 14 .30 CITY 1 Leidseplein tel. 6234579 Boomerang a i dag 14. 18.45. 21.30. zo 13. 15.45, 18.45.21.30 CITY 2 Strictly ballroom a l dag. 13.45. 19.21 30. zo 13.15. 15.45, 19. 21.30 CITY 3 Unlawful entry 16 j.. dag. 14.15, 18 45. 21.30. zo 13. 15.45. 18.45. 21.30 CITY 4 Batman a l dag. 14.15, zo 13. 15 45 Medecine Man a l., dag. 19,21.30 CITY 5 Alien 3 12 j dag. 14.15, 18.45. 21.30, zo 13. 15.45,18.45, 21.30 CITY 6 Lethal weapon 3 12 j.. dag. 14.15, 18.45, 21.30, ZO 13, 15.45, 18.45, 21.30 CITY 7 Memoirs of an invisible man a.L, dag 14.15. 19. 21.30, zo 13.15, 15.45, 19,21.30 DESMET Plantage Middenlaan 4a tel. 6273434 Bashu dag. 19, 22. zo ook 14 Pijnlijke onverschilligheid dag 20 Sweet Emma. dear Böbea dag. 21.15 Late night movie dag. 23 Gay Cinema za 24zo 16.15 KRITERION 1 Roetersstraat 170 tel 6231708 High heels dag. 17.30 The player dag. 19.45, 22 KRITERION 2 Five girls and a rope, dag 19.30, 21 45. di alleen 19.30 Urga dag. 17 15 Sneak preview di 22.15 RI ALTO 1 Ceintuurbaan 338 tel. 6623488 Van Gogh dag 20.30. zoook 15 Anilmotodag 18.45 RIALT0 2 Turks fruit dag. 18 Heimwee naar de dood vr t/m di 20 Cet obscur objet du désir vr t/m di 22 15 King Lear wo 20 THE MOVIES 1 Haarlemmerdijk 161 tel 6386016 Howards end dag. 18.45. 21.30. zo ook 14.30 THE MOVIES 2 Night on earth dag. 17.19 30. 22 THE MOVIES 3 Voor een verloren soldaat dag 1 7 Raise the red lantern dag 19 30 De Noorderlingen dag 1 7.22. zo ook 14.45 TUSCHINSKI 1 Reguhersbreestraat tel. 6262633 1492 Conquest of paradise 12 j. dag. 14, 20. zo 13, 16 45, 20 TUSCHINSKI 2 Strictly ballroom a I dag. 14 18 45. 21 30. zo 13.15, 16. 18.45. 21 30 TUSCHINSKI 3 Far and away a I dag 14. 20 30, zo 13 15. 17,20 30 TUSCHINSKI 4 Flodder in Amerika a I., dag 14. 18 45, 21.30, zo 13.15. 16. 18.45, 21.30 TUSCHINSKI 5 The hand that rocks the cradle 12 j., dag 14. 18.45. 21.30. zo 13.15. 16. 18 45.21.30 TUSCHINSKI 6 Housesittera I., dag. 14, 18 45. 21 30. zo 13 15. 16. 18 45.21.30. TUSCHINSKI CINEAC Terminator 2 12 j doorlopende voor stelling vanaf 11 DE UITKIJK Prinsengracht 452 tel 6237460 The best intentions 16).. dag 1915 Richting Engeland 16 j dag. 18. Het programma van de Leidse en Haagse bioscopen staat op de pagina 'Info'.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 25