'MPLA steelt en Unita moordt' Angolezen oogsten slechts granaten en mijnen PRHSAEIRO OS JXIMGOLAIMOS Feiten &Meningen Kuito heet Kuito, Kuito heet Bie President José Eduardo dos Santos, gewezen marxist met een nieuw imago Savimbi, rebellenleider met twee gezichten ZATERDAG 26 SEPTEMBER 1992 Angola maakt zich op voor de eerste grote stappen richting democratie. Volgende week dinsdag en woensdag mogen 4,8 miijoen Angolezen naar de stembus. Voor het eerst kunnen ze uit meerdere partijen kiezen. Maar de twee belangrijkste, de MPLA en Unita, stonden elkaar niet zo lang geleden nog naar het leven. Het is niet uitgesloten dat de verliezer opnieuw naar de wapens grijpt. Regering en verzet Angola overtuigd van eigen overwinning LONDEN KARL MAIER De campagne voor Angola's eerste verkiezingen is een les in surrealisme en soms ook een zeer ge vaarlijke zaak. In het centrale hoogland ligt Kuito, althans zo noemt de regeringspartij MPLA de stad. Het is de naam die ze in 1975 van de MPLA-regering heeft gekregen na de onafhankelijkheid van Portugal. De (voormalige) verzetsbeweging Unita houdt vast aan Bie, de naam uit de koloniale tijd. Tijdens een campagnebezoek van president Dos Santos vorige week zaterdag was Kuito gewoon Kuito. Honderden troepen van het regeringsleger beheersten het vliegveld en het centrum vulde zich met duizenden MPlA-aanhangers Ze kwamen voornamelijk uit de stad zelf, droegen nette schoenen en broeken. Dos Santos, die eruit zag als een staatsman en het voor hem kenmer kende warme stemgeluid liet horen, sprak zijn ge hoor in het Portugees toe. In zijn toespraak stond 'de zekere toekomst' centraal, de hoeksteen van zijn campagne. Na afloop van de bijeenkomst vertrok hij in een Mercedes. De volgende dag was het de beurt aan Unita en werd Kuito, Bie. Soldaten van het voormalige ver zetsleger namen het vliegveld over, aanhangers plakten de stad vol met affiches en Unita-leider Savimbi sprak een bijeenkomst van militante par tijleden toe. De Unita-aanhangers kwamen vooral van het omliggende platteland, waar Ovimbundu, en niet Portugees, de voertaal is. De meesten droegen geen schoenen en hadden het verweerde gezicht van boeren die de kost verdienen op het land. Sa vimbi, met een Unita-hoed op en een T-shirt ge spannen over zijn formidabele buik, sprak in het Ovimbundu over verandering. Aan het einde van de bijeenkomst rende hij, geflankeerd door zijn lijfwachten, 100 meter door de menigte, zoals een bokser die heeft gewonnen de ring verlaat. Tegen die tijd waren de emoties hoog opgelopen. MPIA- en Unita-aanhangers ruzieden over het lot van drie Range Rovers die die dag door de re gering waren binnengevlogen. De voertuigen be vatten tien gloednieuwe machinegeweren en mu nitie. Wat Unita betreft maakten de Range Rovers onderdeel uit van een complot van het MPLA om Savimbi te vermoorden, het MPIA hield vol dat ze nodig waren voor de veiligheid van Dos Santos tijdens zijn geplande bezoek aan het platteland. Maar die dag was Kuito weer even Bie en de Uni ta-aanhangers staken de voertuigen in brand. VERTALING LUUTJE NIEMANTSVERDRIET Zijn ingetogen toon heeft de Angolese president losé Eduardo dos Santos laten varen, nu hij voor het eerst sinds zijn ambtsaanvaarding in 1979 ver kiezingen moet winnen om aan de macht te blijven. In gezelschap van zijn vrouw reist Dos Santos stad en land af om vuurspuwende speeches te houden tegen zijn aartsrivaal, Unita-leider Jonas Savimbi. „De Unita zal niets anders dan inti midatie, terreur en angst bren gen", houdt hij zijn gehoor voor. De president heeft aan zijn imago gesleuteld op advies van een Braziliaans public rela tions-bureau. Sinds hij de marxistisch-leninis- tische ideologie vaarwel heeft gezegd en de markteconomie heeft omarmd, geniet Dos San tos veel vertrouwen bij interna tionale diplomaten en zakenlie den. Zij lijken aan hem de voor keur te geven boven de veran derlijke Savimbi. Dat hij vrede wist te sluiten met de Unita, kwam Dos Santos' po pulariteit onder zijn eigen land- President José Eduardo dos Santos. genoten zeer ten goede. Bij te rugkeer uit Lissabon, waar het verdrag werd ondertekend, be groette hem een 300.000-koppi- ge menigte, die hem bejubelde en scandeerde „Dos Santos heeft gewonnen". Die euforie is inmiddels voorbij. De Angolezen zijn erachter dat lang niet alle aan de oorlog toe geschreven problemen tot een einde zijn gekomen nu de strijd is gestaakt. Corruptie is het handelsmerk van de partij- en regeringsbureaucratie gewor- FOTO AFP ALEXANDER JOE den.De mensen kijken toe hoe in de haven nieuwe auto's wor den uitgeladen voor hoge partij functionarissen. Zelf kunnen ze op de markt de dagelijkse bood schappen nauwelijks betalen. 's Avonds durven ze amper hun huis uit. Het geweervuur dat op straat is te horen, is bewijs van een snel toenemende criminali teit. Met elke geïmporteerde au to en elk schot worden Dos San tos' kansen om Angola's eerste gekozen president te worden kleiner. Na 16 jaar burgeroorlog kwam vorig jaar mei voor Angola eindelijk de lang verwachte vrede. In Lissa bon tekenden de leiders van de regerende MPLA (de Volksbeweging voor de Bevrijding van Angola) en de verzetsbeweging Unita (Nationale Unie voor de Totale Onafhankelijkheid van Angola) onder het toe ziend oog van kolonisator Portugal een historisch vredesakkoord. De verkie zingen van volgende week zijn een uitvloeisel van de overeenkomst, maar de oude rivalen moeten nog wennen aan het idee dat de oorlog voorbij is. LUANPA-DEN HAAG ANP-IPS Zo pleegden Unita-strijders in de aanloop naar de verkiezin gen aanslagen op de ordetroe pen en hielden zij eerder deze week nog tien leden van de pre sidentiële garde gegijzeld. lonas Savimbi, de populistisch Unita- voorman die eindelijk zijn grote dag ziet naderen, riep zijn aan hangers een paar dagen geleden nog op de oproerpolitie „een lesje te leren". President José Eduardo dos Santos, die zich nadrukkelijk profileert als man van de vrede, heeft Savimbi herhaaldelijk ver weten „met geweld de macht te willen grijpen" en uit te zijn op een nieuwe oorlog. Gedesillu sioneerde MPlA-strijders rea geerden op hun beurt echter fel toen Unita een partijkantoor opende in Malanje, traditioneel een bolwerk van de MPLA. Bij de schietpartij die volgde, vielen acht doden. Grote twee Aan de verkiezingen doen be halve Unita en MPLA nog zes tien partijen mee, maar ae wer kelijke strijd gaat tussen de gro te twee. De andere partijen heb ben veel te weinig voorberei dingstijd gehad om in het enor me land 33 keer zo groot als Nederland kiezers te winnen. Volgens de kieswet hebben de 18 geregistreerde partijen dage lijks recht op tien minuten tele visie- en twintig minuten radio- zendtijd. De kleine partijen gaan echter zo gebukt onder ge brek aan financiële middelen en politieke ervaring dat zij er veel al niet in slagen hun zendtijd te Een dorpshoofd draagt op een Unita-verkiezingsbljeenkomst een traditioneel 'Kijinga'-hoofddeksel e shirt met een afbeelding van Unita-leider Jonas Savimbi. FOTO LUSA vullen. „Het ontbreekt ons ten enen male aan kantoorruimte en propagandamateriaal", al dus Lucas de Oliveira van de so ciaaldemocratische PSD. „Wij opereren vanuit onze woonhui zen. Net als de andere nieuwge vormde partijen hebben we grote problemen." Door dit gebrek aan voorlich ting heerst alom onbekendheid met de politieke ideeën en plannen van de kleinere partij en. De MPLA en Unita zijn dan ook ieder overtuigd van hun ei gen overwinning. Dos Santos is er op basis van recente opinie peilingen zeker van dat hij zo'n 80 procent van de kiezers achter zich heeft staan. Maar ook Sa vimbi verwacht na eigen pei lingen 80 procent van de stemmen te zullen winnen. Intussen heeft de Angolese be volking genoeg van aUe propa- gandastrijd. ,,Ik kan zelfs het nieuws niet meer zien", zegt een vrouw die anoniem wil blij ven. „Ik word doodziek van hun gevecht en wil gewoon mijn ei gen leven weer kunnen leiden." Waarnemers De Verenigde Naties hebben een 500 man sterke waarne mers groep naar Angola ge stuurd (Unavem-2) die toezicht houdt op de uitvoering van het vredesakkoord en de organisa tie van de verkiezingen. De waarnemers kunnen echter on - mogelijk het hele land (inclusief de exclave Cabinda), waar 10 miljoen mensen wonen, contro leren. Ter vergelijking: Bij de overgangsperiode in 1990 in buurland Namibia, met een be volking van één miljoen men sen, waren meer dan 6.000 VN- medewerkers betrokken. De demobilisatie van de naar schatting 185.000 manschappen van de MPLA en Unita, van wie er 65.000 zullen worden opge nomen in een nieuw nationaal leger, ligt hopeloos achter op het schema. Ook zijn nog lang niet alle wapens ingeleverd, zoals in het vredesakkoord was vastgelegd. In Luanda doen hardnekkige geruchten de ron de dat Unita een leger achter houdt in het binnenland. „Dat is heel goed mogelijk", zegt een VN-waarnemer. „Het land is ge woon te groot." De MPLA heeft op zijn beurt nog duizenden manschappen gestationeerd in de exclave Ca binda, die aan de Zaire-of Congorivier in de republiek Congo ligt. Cabinda is goed voor 80 procent van de olie- produktie van Angola. Het Front voor de Bevrijding van Cabinda (FLEC). dat vindt dat de exclave veel te weinig heeft geprofiteerd van de olie-indu strie, heeft de strijd de laatste dagen opgevoerd. Unita heeft zien wijselijk niet uitgesproken over het lot van de exclave als zij aan de macht komt. De keus is dinsdag aan de 4,3 miljoen kiesgerechtigden. Op een muur in Luanda staat te le zen: 'MPLA steelt en Unita moordt'. Dat is het dilemma voor de kiezers. Unlta-leJder Jonas Savimbi. ARCHIEFFOTO GPD LEONIE V LUANDA VICKY FINKEL Jonas Malheiro Savimbi. aarts vijand van president Dos Santos en zijn tegenstander bij de aan staandepresidentsverkiezingen, is in het Westen altijd dc favo riete Afrikaanse verzetsleider geweest. Britse Conservatieven in het Lagerhuis ontvingen Sa vimbi met alle eer en op het Witte Huis was hij een graag gc- ziene gast. De Unita-leider werd §ezien als dc heldhaftige strijder ie vocht tegen de door de Sov jetunie en Cuba gesteunde MPLA-regering. Maar een IJnita-deskundige heeft eens gezegd dat de leider van de Nationale Unie voorde Totale Onafhankelijkheid van Angola (Unita) twee gezichten heeft. Aan de ene kant is Savim bi een intellectueel die in ver schillende talen prachtig kan spreken over filosie en interna tionale politiek. Aan de andere kant schuwt Savimbi geen enkel middel in de machtsstrijd met zijn rivalen. Tijdens de 16-iarige burgeroorlog specialiseerde de UniP zich in het leggen van mijnen rondom dorpen. Door deze tactiek heeft Angola het hoogste aantal geamputeerden ter wereld. Jonas Savimbi profileert zichzelf als een ziener, een strateeg en een militair leider. Zijn per soonsverhcerlijking is in het verleden wel vergeleken met de cultus rondom de Noordko- reaanse leider Kim II Sung en de ie president Ceauces- Savimbi voerde een schrikbe wind onder zijn naaste mede werkers. Unita leden die het waagden kritiek op hem te ui ten, riskeerden hun leven. Pe dro tegenwoordiger in het buiten land, ondervond dat aan den lij ve. In 1991 werd hij samen met zijn vrouw en kinderen ver moord. Savimbi hoopt dat dinsdag zijn dertig jaar oude droom werke lijkheid wordt en hij gekozen wordt tot president van Angola. Of de rebellenleider zijn demo- crtitische beloftes zal nakomen, blijft de vraag. Zijn reactie op tegenstand binnen de Unita be looft weinig goeds. AMSTERDAM MAARTEN KUIPER Angola had een van de wel varendste landen ter wereld kunnen zijn. Onder de grond liggen enorme voorraden dia mant, goud, zilver, koper, ijzer, uranium, olie en fosfaten. Daarboven werden eens koffie, katoen, suiker en tabak ver bouwd. Maar het enige wat er nu wordt geoogst, zijn grana ten en landmijnen. Angola staat slechts op één gebied bo venaan: het is het land met de meeste geamputeerden ter we reld. Op 31 mei vorig jaar kwam een einde aan de oorlog die Angola zo ernstig heeft verminkt. Die dag ondertekenden de strijden de partijen een vredesakkoord. Het voorzag in internationale controle op een staakt-het-vu ren, de integratie van regerings troepen en guerrillagroepen in een nieuw leger en de verkie zingen die aanstaande dinsdag en woensdag worden gehou den. Als officiële' beginjaar voor de oorlog in Angola geldt 1975. De Portugese kolonie kreeg in no vember van dat jaar zijn onaf hankelijkheid. De nieuwe Por tugese burgerregering de An jerrevolutie had net een einde gemaakt aan het fascistische bewind van achtereenvolgens Salazar en Caetano vond het na 15 jaar strijd met de verzets bewegingen MPI A, FNLA en Unita wel welletjes. Juist het feit dat men in delen van het leger genoeg kreeg van dc koloniale oorlog was de vonk die de An jerrevolutie ontstak. Dc Volksbeweging voor de Be vrijding van Angola (MPLA) on der leiding van Agostinho Neto was de eerste die de wapens had opgepakt. De verzetsbewe ging werd in 1956 opgericht en begon in 1961 de gewapende strijd tegen de Portugezen. En kele jaren later vond de oprich ting plaats van het Nationale Zestien jaar lang woedde in Angola een van Afrika's bloedigste oorlogen. Front voor de Bevrijding van Angola (FNLA). FNLA-lid Jonas Savimbi begon in 1966 zijn ei gen beweging: de Nationale Unie voor de Totale Onafhanke lijkheid van Angola (Unita). Gewoonte De aftocht van de Portugezen was voor Angola het begin van veel nieuwe ellende. Met de Portugezen vertrok ook de ge meenschappelijke vijand. Voor de drie verzetsbewegingen was dat aanleiding elkaar te gaan bestrijden. Terwijl de Portuge zen nog hun koffers aan het pakken waren, trokken de ver zetsbewegingen vanuit verschil lende windstreken de hoofdstad Luanda binnen. Met behulp van een Cubaanse interventiemacht slaagde de linkse MPLA erin de op het Westen georiënteerde FNLA en Unita daarna weer uit de stad te verdrijven. Wat begon als een ordinaire burgeroorlog, ontaardde al snel in een veldslag in de Koude Oorlog. Het aantal Cubaanse militairen in het land werd op gevoerd tot 40.000 en Moskou stuurde wapens en adviseurs. Washington, dat al lange tijd goede contacten had met FNLA en Unita. liet dat niet op zich zitten. Via de inlichtingendienst CIA voorzag het beide groepe ringen van geld. wapens en huurlingen. Hulp kwam daar naast uit de buurlanden Zaïre en Zambia en uit Zuid-Afrika. dat in het naburige Namibia de touwtjes in handen had. Maar de grootschalige hulp kon niet voorkomen dat de MPLA de overhand kreeg. Zuidafri- kaanse interventietroepen leden in het zuiden van het land een smadelijke nederlaag tegen een Cubaanse legermacht. Unita en FNLA werden verdreven en MPLA-leider Neto stelde zich aan het hoofd van een nieuwe Angolese regering. Guerrilla-leger Eind jaren zeventig krabbelde Savimbi's Unita met hulp van Zuid-Afrika en de CIA weer op. Vanuit het onherbergzame zuidoosten van Angola hervatte hij de strijd, ditmaal tegen Ne- to's opvolger, José Eduardo dos Santos. Savimbi's guerrillaleger groeide in de loop van de jaren tachtig uit tot 80.000 man, het MPI A regeringsleger tot 100.000 man. Enorme veldsla gen werden uitgevochten, waar van sommige in omvang de Noordafrikaanse veldslagen uit de Tweede Wereldoorlog over troffen. Het regeringsleger en de Cu banen waren het sterkst op de grond. Maar hun offensieven te gen de Unita liepen steeds weer stuk op de sterke Zuidafrikaan- se luchtmacht. De Russische MiGs van de MPlA-luchtmacht werden geneutraliseerd door de Stinger-luchtafweerraketten die de Unita van de Verenigde Sta ten kreeg. In 1988 kwam de omslag. Bij Cuito Cuanavale versloegen de Cubanen het Zuidafrikaanse le ger opnieuw. Het aantal Zuid afrikaanse slachtoffers in de oorlog was toen zb ver opgelo pen dat Pretoria besloot zijn be trokkenheid bij het conflict te verminderen. Voor de MPLA kwam de overwinning echter te laat. Het einde van de Koude Oorlog had haar ingehaald. Vernieling Toenadering tussen de Verenig de Staten en de Sovjetunie leid de eind 1988 tot het Akkoord van New York: Cuba en Zuid- Afrika zouden zich uit Angola terugtrekken. Washington en Moskou hun hulp verminderen. FOTO» AFP» WAL TER DHLADHLA De MPLA zag in dat hij de strijd tegen de Unita niet op eigen kracht kon winnen. Het was het begin van een langzaam proces van toenadering, dat via enkele mislukte alckoorden uiteindelijk leidde tot het vredesakkoord van 1991. De vernieling die de strijd heeft achtergelaten, is enorm. De to tale schade bedraagt 50 miljard gulden, de buitenlandse schuld nog eens 20 miljard. 300.000 mensen kwamen om het leven, 80.000 raakten invalide. Het land gaat gebukt onder armoe de en heen de hoogste sterfte onder pasgeborenen ter wereld. Bovendien staat een grootscha lige hongersnood voor de deur. Angola begint volgende week aan een nieuw hoofdstuk in zijn geschiedenis. Het zal echter nog generaties duren voordat de lit tekens van het vorige zijn uitge- CONGO 'cabinda* ZAIRE Damba Caunguia Locapa N daiatando Cambundi s Catembo rPorro^rnboim?? a WaXu Kuigo *Andu Bailundo Hu«nb^>=^Kuii Cazombo :8enguela' Cangamba Menongu Lubango^ ZAMBIA Change Xangongo

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 2