Personeel Plus Beroepskeuzetest: voor wie het niet meer weet Vrouw als loodgieter \ollicitatieclub wingt tot regelmaat - JERDAG 26 SEPTEMBER 1992 29 - - Beroepskeuzetestbij het Arbeidsbureau. Omscholing. Een project. De Sollicitatieclub. Op weg naar een baan. fs de enveloppen en postzegels zijn gratis. Meedoen de Sollicitatieclub kost niets, is stimulerend en leidt gens de Arbeidsbureaus bij 70 procent van de werk eenden binnen drie maanden tot een baan. Bij de Jifitatieclub krijgen mensen in groepsverband trai- ig in het zoeken naar een baan. „Zodra je hier bin- istapt, voel je je verplicht om een brief te schrijven, jenover jezelfzegt een cursist, n Ghaidan (56) is op zoek naar werk. Hij moest in de zestig Irak als Kurdisch vluchteling verlaten en rkte als architect drie werelddelen, twee jaar hij in Neder- id. „De club is de taal en Weet nu hoe solli eren in Neder- zegt iaidan. „Een zwak dat ik niet st hoe ik moest efoneren. in het rieden had ik daar secretaresse or." Hij zit broe- rlijk naast Erik De'Sollicitatieclub'. Twee deelnemers In Lei- 'Ik weet nu waar ik sta Werklozen willen vaak graag aan de slag. maar waar moeten ze begin nen? Ze weten niet of het beroep dat ze uitoefenden wel het geschikte beroep is en wie nooit eerder in het arbeidsproces zat vraagt zich af: wat kan ik. voor welk beroep zou ik geschikt zijn? Met hetzelfde probleem kunnen mensen worstelen die al aan het werk zijn. maar niet op de goede plek. Het Regionaal Bureau Ar beidsvoorziening Kennemerland, Amstelland en Meerlanden kan mensen met zulke vragen een beroepskeuzeonderzoekaanbieden. Simone (31) deed zo'n test. „Ik weet r wie ik ben. waar ik sta en waar ik terecht wil ko men." In het Haarlemse arbeidsbureau, dat een apar te afdeling heeft met drie beroepskeuzeadviseurs, Beroepskeuzetest bij het Arbeidsbureau. Hier krijgen toekomstmogelijkheden n zegt adviseur V. YVillemse: „De meesten van onze cliënten heb ben geen werk. Maar we krijgen ook te maken met mensen die om medische redenen van baan moeten veranderen of omdat ze ruzie hebben op het werk, of omdat ze onder of boven hun niveau werken." Procedure Wie voor advies naar het ar beidsbureau gaat, krijgt een be middelingsconsulent toegewe zen. Die kan doorverwijzen naar de afdeling beroepskeuze. Particulieren (die niet ROTO" sollicitatietraining de oplossing. Het kan ook derts (23),^diede Lin'<s Sam Ghaidan, naast hemi Erik Esd- ajs werkzoekende zijn ingeschreven) kunnen zich zijn dat persoonlijke problemen zorgen FOTO JAN HOLVAST middelba detailhan- Ischool doorliep en in juni ontslag nam bij een su- rmarkt. „Het beviel me niet zo. Nu zoek ik iets in de ndel, maar meer op de achtergrond." Hij wordt zich de club van zijn sterke en minder sterke punten be- ist. ERSCHILLEND de Sollicitatieclub zijn de cursusgroepen van onge- er vijftien mensen zo verschillend mogelijk samenge- »ld. Man of vrouw, lang of kort werkloos, noog of laag igeleid, oud of jong. Iedereen is welkom, al wil men in iden het aantal academici 'een halt toeroepen'. 'oor hen is op het arbeidsbureau in Leiden een con- lent aangesteldzegt coördinatrice Judith Driessen. eerste club werd vier jaar geleden in Nederland op zet, die in Leiden is tweeenhalf jaar oud. eeds meer werkzoekenden vinden hun weg naar de illicitatieclubs. Op dit moment zijn er in Leiden zo'n gentig ingeschrevenen. Ongeveer elke drie weken irt er een nieuwe groep. Er is een wachtlijst voor en- Ie maanden. Coördinatrice Judith Driessen: „Wie ee wil doen moet een half jaar bij een Arbeidsbureau tan ingeschreven. Allochtonen en herintredende ouwen krijgen wel voorrang." et standaardprogramma van de Sollicitatieclub duurt Leiden drie weken. Elke week komen de cursisten durende vier middagen of vier ochtenden bij elkaar, ie eerste week draait het in de cursus vooral om de aag: wie ben ik, wat kan ik en wat wil ik? Driessen: „Je ilfbeeld moet positief zijn. Is soms moeilijk als je net ïtslagen bent, bij voorbeeld. En dat beeld moet op aarheid gebaseerd zijn, we gaan uit van de realiteit." EGELEIDING jdens de tweede cursusweek wordt uiteengezet hoe e Nederlandse arbeidsmarkt in elkaar zit. Driessen: „Je ?bt de open arbeidsmarkt. Maar zestig procent van de icatures wordt intern opgelost, zonder dat er een ad- irtentie wordt geplaatst. Hoe dring je binnen in die :sloten arbeidsmarkt? Ze moeten weten dat je er bent. us is open solliciteren het beste. Neem 'n accountant ie bij honderd bedrijven open solliciteert met een andaardbrief. Laat hij 96 afwijzingen krijgen, heeft hij >ch vier gesprekken." De derde week is aan het sollici- :ren zelf gewijd. „We nodigen dan onder meer perso- eelsfunctionarissen van grote bedrijven uit zij wei eren zelden. Het gesprek dat zij met elke eelnemer voeren wordt.op video opgeno- len en nabesproken." Voor het solliciteren aan dan allerlei materialen van postze- el tot tekstverwerkers ter beschikking, la de derde week worden deelnemers in 'erkgroepen verder begeleid. Ook hier vier eer per week. Toevallig is er deze middag tJlClQfldcil 6611 )'n werkgroep. Twee van de twintig aan wezigen hebben gehoord dat ze een tijdelij- baatl e baan krijgen. Ze trakteren op taart, voor en zit de Club er op. Een andere deelne- ler heeft geïnformeerd waarom hij is afgewezen. Weer en derde heeft een brief geschreven. Of een afwijzing ekregen. Of een tweede gesprek gehad. Na de inventa- satie op een bord bijgehouden kunnen de deel- emers deze middag weer verder. Cursiste Wendelien roogd, afgestudeerd cultureel antropoloog, heeft vooral ireaer leren denken in die groep. „Je zelf blijven moti- eren is moeilijk als je alleen thuis zit. Je bent hier ook iet constant het wiel aan het uitvinden. Je helpt el- aar." Volgende week heeft ze een gesprek. Deelnemer lad Keyzer (52) zegt dat het. ondanks de 'prima' club chter als oudere niet meevalt om aan werk te komen, lij solliciteerde met behulp van de club sinds januari ijftig keer. „Daarmee zit ik hier het langst. Bij de club eggen ze: het kömt, het kómt. Maar soms dan ontvalt ede moed wel eens", aldus Keyzer. die onder meer in- oper-verkoperbijeen handelsonderneming was. Soms hoor je dat jonge mensen gemiddeld acht jaar )ij een bedrijf blijven, nou, dan ben ik pas zestig." iUCCES eventig procent komt volgens een folder van de club chter binnen drie maanden aan het werk. Coördinatri- eDriessen: „Meteen lbo, mboofhbo-opleidinggaat iet sneller dan bij academici, die vaak op specifiekere lanen schrijven. Eind oktober hebben we de 250ste eidse cursist die een baan krijgt 'an de vier mensen die bij de Ix'idse Sollicitatieclub verken, komen er trouwens twee uit de club zelf voort, in Judith Driessen stuurde ooiteen open sollicitatie irief. n Leiden is de Sollicitatiedub gevestigd aan de Boom markt 3-1. te- rfoon (071) 12 28 41. In Alplten in het Arbeidsbureau. Prins Per- uirdlaan 10: telefoon (0172018 71 15. In Haarlem aan de Prins Hendrikstraat I. telefoon (023) 32 90 88. laten testen als daar tijd voor is. „Zitten we vol, dan verwijzen we door naar erkende instituten Die hanteren hetzelfde tarief en hebben globaal dezelfde werkwijze. Sommige mensen komen lie ver bij ons omdat ze het arbeidsbureau al ken nen." Een beroepskeuzeonderzoek kost 120 tot december maximaal 774 gulden, naar gelang het jaarinko-^^^H r on vrede op het werk. Dan moet je juist niet baan veranderen." Eerst naar huisarts, Riagg of een andere hulp verlener. luidt dan het advies. Adviseur L. van Belle: „Ik heb de indruk dat er piektijden zijn. In juli zitten veel mensen in de knoop." Maar denkt haar collega Willemse i de klant. Ingeschreven werkzoekenden het hangt ook van de adviseur af. „Ik ben heel betalen niets, als het arbeidsbureau i zoek nodig vindt. Tijdens een kennismakingsgesprek probeert de Inkkig op het werk.' t onder- confronterend, ik ga zulke dingen niet uit de weg. Als je niet lekker in je vel zit, word je ook niet ge- beroepskeuzeadviseur er achter te kot Blijkt uil het kennismakingsgesprek dat verder precies het probleem is. „Dat moet eerst helder onderzoek zinvol is dan volgt na een paar weken worden", zegt Willemse. „Soms is dat ge- de testdag. De klant zit dan een hele dag op het sprek al genoeg. We komen dan samen tot de arbeidsbureau vragen te beantwoorden. Is conclusie dat de cliënt met een beetje extra oplei- sociaal beroep het beste, ben je ambitieus of juist ding verder kan komen in hetzelfde werk. Soms is niet. nmelige of een strak georganiseer de werkkring het meest geschikt, hoe ga je met teleurstelling om? Het wordt allemaal duidelijk uit de ingevulde testformulieren. Die eigenschap pen zijn net zo belangrijk voor de keuze van een beroep als inzicht en vaardigheden. „In principe kijken we naar de capaciteiten, be langstelling, motivatie en persoonlijke geaardheid van de cliënt", zegt L van Belle. „Maar het test programma is voor iedereen anders. Blijkt dal ie mand graag de techniek in wil dan meten we vooral de technische vaardigheden. Loopt ie mand steeds vast in zijn werk dan kijken we meer naar de persoonlijke geaardheid. Hoe ga je met anderen om. hoe kijk je tegen jezelf aan? Zo hd len we met de cliënt een pakket samen." Een paar weken na de testdag volgt een tweede gesprek. De resultaten worden doorgenomen. „Kr komt geen toverformule uit. in de zin van: dit mod je worden", /egt Vtai Belle. „De uitslag ven de test dient als praatpapier. Wie fantastische c.i paciteiten blijkt te hebben maar de motivatie mist om lang achter de boeken te zitten, kan be ter geen SWMC opleiding gaan volgen Willem». „Laatst zat hier een vrouw die heel hoog scoorde op het medische en sociale vlak. Ze zou een fan tastisch maatschappelijk werkster kunnen wo den. Maar tijdens het gesprek zei ze: 'nee hoor. al die emoties, ik moet er niet aan denken Dan i> een beroep met zakelijke contacten beter gi schikt. Voorlichter of zo. Het kan ook zijn dat ie mand graag met mensen wil werken, maar vcrlr gen is. Die kan kiezen voor een beroep waarbii hij achter een balie zit. Dat geeft een veilig gevoel Zelfvertrouwen Simone liep vorig jaar vast in haar baan als soci aal-cultureel werkster. Ze hield van haar werk maar had steeds ruzie met een collega. „Ik ben naar het b« stuur gestapt, maar nieis hielp Voor mij was op het laatst niet meer duidelijk of het aan mi| lag of aan de organisatie. Ik wist niet hoe ik verder moest. Een andere baan zoeken was moei lijk; ik had wel ideeën over wat ik kon. maar ik was door die onflicten onzeker geworden over alles." Simone ging naar het arbeid» bureau. „Ik wilde weten voor hikt was en of mijn goede eigen aad zo sterk aanwezig waren Ik dacht dat ik heel goed kon organiseren, luisteren, beleid maken. Maar was dal wel zo?' Ze deed een scala van testen. „Vijf stuks. Alles kwam aan de orde: wat kun |e. wal vind je leuk? Ben je emotioneel, oppervlakkig? Ben je real iel. wil je leiding geven of juist niet? De uitslag klopte precies met wat ik al dacht. Ik werd helemaal en thousiast. Dat ik op papier kon zien wie ik wa» waar ik stond en welke eigenschappen in ontwik keling waren. Het gaf me veel zelfvertrouwen. Voor Informant- Regionaal Bureau Arbeidsvoorziening Kennemerland. Amstelland en Meerland) n Claus Slutem. u') HmrhmM|Am 023 13O30 Voor de rrgio leiden OnMerketkstraat 1. Leiden telefoon (071) 35 42 42 Voor de regio II mond Ken nemerhaf I. Heuennik telefoon welk werk ik g schappen i 'Zeventig procent vindt binnen drie MAAJAN MEUER om alles aan haar uit te leggen In april begon voor \striifdr stage bij het installatiebedrijf Breman in Haar lem. „Dat vond ik zó leukIedere dag ben je op een andere werkplek. j. hebt contact met de mensen Ik had meteen door dat dit het wel was. Van af dat moment vond ik het niet moei lijk meer om mijn keuze te verdedi gen. De Grafische mts viel voorgoed af. hoewel ik daar inmiddels wel was aangenomen Maai ik merkte dat dit voor haar OfJlSCltollig 1 en goed** vakkracht 'In het begin had ik er heel vee! moei te mee. Ik zakte van een hbo-oplei- ding naar een veel lager niveau. Dat moest ik niet alleen voor mezelf maar vooral ook voor mijn omgeving steeds weer verantwoorden. Totdat ik stage ging lopen. Toen wist ik dat ik niet an ders meer wilde." De 23-jarige Astnd van der Hel in Beverwijk begon vorig jaar september aan de om- scholing voor loodgieter Astrid van der Hei. Een vrouw ah loodgieter Via 'de omscholing' fQTO tJnrtedPhotos D een schot in de roos was „Ik deed een hbo-oplei ding voor jeugdwelzijns- werk. In mijn jaarstage waarin ik met moeilijk op voedbare kinderen en hun ouders te maken kreeg, merkte ik dat het niets voor mij was. Ik vond het psychisch veel te zwaar. Ik wilde liever met mi|n handen werken. Niet altijd binnen zit len. De Grafische mts leek me wel wat. Maar daar moest ik een jaar voor wachten. In dal jan wou B niet wer keloos blijven. Dat is niets voor mij." Kort Astrid las in de krant over een oplei ding in de installatietechniek met uit zicht op een baan. „Dat sprak me wel aan. hoewel het mc moeite kostte om er op te reageren. Ik kwam tenslotte vanuit een heel ander vakgebied Maar voor een jaar zou het me wei lukken, dacht ik." Zij nam contact op met het CW. het Centrum voor Vakopleiding voor Volwassenen in Haarlem. Daar kreeg ze te horen dat ze mee kon doen aan een project van het Regionaal Bureau Onderwijs en enkele installatiebedrij ven, waar mensen zonder werk een praktische opleiding krijgen Ze lopen daarna stage bij een bedrijf waar zc een grote kans hebben ook aangeno men te worden. „Ik wist helemaal niet waar ik aan begon. Ik kwam tussen mensen die liever werken dan leren I n waar vaak op wordt neergekeken \u weet Astrid dat het allemaal niet zo makke lijk is als ze wel dacht. Bij hel CW krreg ze praktijkbeoefening. En ëën dag per week theorieles op de streek school. „Ik kreeg daar vakken waar ik nog nooit iets mee te maken heb ge had. Bovendien draai je meteen een 40-urige werkweek om weer aan het ritme te wennen. Dat is vooral nodig voor mensen die een lijd werkloos zijn geweest, maar ik was s avonds ook bekaf." De opleiding duurde kon want het doel is de deelnemets zo gauw mogelijk weer in het arbeids proces te Vrijgen. Een nadeel hiervan vindt Astrid dat ze niet geschoold gr noeg op de werkvloer Invam. /e had zelf te wvinig basisvaardigheden en inzicht. En er i» niet altijd genoeg tijd op elk gebied i prachtig Want het is i beroep. De et onder de vloer, de andere keer werk je op het dak Maar hef is o<>k n Ik ben opgevoed al» meid nooit technisch inzicht gehad Daai loop ik nu wel tegenaan Dal mis ik Ik moet binnen het bedrijf de tijd krijgen om dat alsnog te ontwikkelen en da.it moeten mijn collega's ook het gedold voor op weten te brengen. Spierkracht mis ik ook. Maar ik merk al dat dit «li wei komt Ik ben BU sterker dan toen ik hier begon \siri<i.ii eersM nou Hreman -kwam werken Dat leverde wisselende reacties op. „Ik geloof dat ik me wel extra waar moei maken omdat ik een vrouw ben. /VI zullen de mannen dat nooit direct toegeven Maar de meesten houden wel rek» ning met me. Sommige dingen kan ik echt niet: dat is balen I n alles wordt op het vrouwzijn gegooid, terwijl ook jongens in het begin niet alles aan kunnen Verder Astrid laat het er niet bij zitten weet dat dit de baan is waarin zc v«-r der wil. Voorlopig betekent dat nog extra cursussen volgen. Vooral een avondcursus natuurkunde op mavo niveau vindt ze nu belangrijk De stichting Opleiding Installatie techniek is verantwoordelijk voor hei leergrdeelle cn begeleidt de deHnr mers aan het proje» t Astrid gaat nu nog een dag per week naar «1»- streek school In Beverwijk voor de theorie lessen. Als zc de hele opleiding van drie jaar heeft afgerond, i» zc assis tcnt-instaJIatiemonlcur „Maar <iaai na wil ik nog verder W.ml ik hoop een goede loodgieter tc worden, on danks het feit dat dit jaren gaat kosten en dat dit herriep zo'n laag aanzien heeft |e loopt m»-t vieze handen, vie ze kleren. Maar iedereen klaagt er over dat een gm-d»- loodgi»-i»-r steeds moeilijker te vinden tv' Informatie oner omuhohngunogrtt/k heden de regionale .ArhruLbwraui \oor Ken nemer land Amstelland en Meerlanden Han. Inter Mg 125 Haarlem, telefoon TÏ2V 15 63 OU «.■jpn leiden. Ommtrrksfiini Inden teér toon f071) K4J4J

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 29