'Ik wil geen eeuwige invaller zijn' Cultuur&Kunst Films Frans Weisz toch op Nederlandse Filmdagen Foto's Katharina Behrend verrassen WOENSDAG 16 SEPTEMBER 1992 21 Pierre Bayle-prijs voor Korteweg Rotterdam De Pierre Bayie-prijs, een in 1954 door de Rotter damse Kunststichting ingestelde prijs voor kunstkritiek, is dit jaar toegekend aan Ariejan Korteweg, Cyriel Offermans en Emie Tee. De prijs bestaat uit een bedrag van 5000 gulden en een her inneringspenning. Korteweg is als kunstredacteur, op het terrein van de dans en bewegingstheater, verbonden aan de Volkskrant. Daarvoor was hij kunstredacteur van het Leidsch Dagblad. De li teratuurprijs werd toegekend aan Cyriel Offermans, voor zijn bij dragen aan Vrij Nederland en De Groene, en de prijs voor de filmkritiek aan Emie Tee (filmtijdschrift Skrien). Studenten bouwen toren van bamboe eindhoven Beeldend kunstenaar Antoon Versteegde bouwt morgen samen met 200 bouwkundestudenten van de Techni sche Universiteit Eindhoven een momumentaal kunstwerk op het terrein van de universiteit. Het betreft een 40 meter hoge to renconstructie bestaande uit 6.000 drie meter lange bamboe stokken, touw, elastiek en rode en gele vlaggen. Het kunstwerk wordt opgebouwd ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de faculteit Bouwkunde. De bedoeling is dat het kunstwerk en kele weken blijft staan. Kunsten '92 komt met deltaplan Amsterdam De beweging Kunsten '92 heeft haar doelgroep uit gebreid tot musea, archieven, monumentenzorgen bibliotheken en besloten tot opstelling van een Deltaplan voor kunst, cultuur en cultuurbehoud. De protestbeweging tegen het Kunstenplan 1993-1996 van wvc bestond tot nu toe voornamelijk uit verte genwoordigersvan podiumkunstinstellingen. Het Deltaplan moet een alternatief voor het Kunstenplan worden. Het volgen de Kunstenplan moet, volgens de initiatiefnemers, meer dan een verdelingsplan voor te weinig geld geld zijn. Voorlopig geen Hammer in Ahoy' Rotterdam Het concert van de Amerikaanse rapheid Hammer dat op 13 oktober in het Rotterdamse Ahoy' zou plaatsvinden gaat niet door. Officieel is er sprake van uitstel in verband met de langere duur van zijn Amerikaanse toemee. Kaartbezitters wordt evenwel verzocht hun toegangsbewijzen in te ruilen bij de voorverkoopadressen. De speelfilms 'Het Gangster meisje', 'Leedvermaak' en 'Zwoele Zomeravond' van regis seur Frans Weisz worden toch vertoond tijdens de komende Nederlandse Filmdagen (NFD) in Utrecht. NFD-directeur Jac ques van Heijningen maakte dit gisteren bekend. De regisseur blijft evenwel bij zijn besluit om zijn film 'Op Afbetaling' niet te vertonen tijdens het filmfestival. Weisz heeft hiertoe besloten om actrice Kitty Courbois niet te benadelen, aldus Van Heij ningen. 'Leedvermaak' en 'Het Gangstermeisje' zouden te zien zijn in het kader van een retro spectief rondom de actrice. Weisz kondigde vorige week aan zijn speelfilms niet beschik baar te stellen voor de Filmda gen, uit protest tegen het feit dat 'Op Afbetaling' is uitgeslo ten van deelname aan de Grote Prijs van de Nederlandse Film, Het Göuden Kalf. Dat is ge beurd omdat de film eerder op televisie werd vertoond. Het on langs aangescherpte reglement van de Filmdagen bepaalt dat een film uitsluitend mag mee dingen naar Het Gouden Kalf als hij niet eerder op televisie te zien was. Tijdens de Nederlandse Film dagen worden in totaal 315 films vertoond, waarvan 122 meedoen aan de competitie. Het filmfestijn kost 1,2 miljoen gulden. Tweeënveertig procent is afkomstig van overheidssub sidies. De rest wordt gefinan cierd met sponsorbijdragen en eigen inkomsten. De sponsor heeft voor het eerst dit jaar ook een Filmprijs (15.000 gulden) ingesteld, die wordt uitgereikt aan jong, aanstormend talent. Sopraan Gail Gilmore na koerswijziging snel naar top operawereld De Amerikaanse sopraan Gail Gilmore bekent een beetje beschaamd dat zij van snelle sportwagens houdt en het liefst 230 kilometer per uur rijdt. Wie net heeft gehoord hoe zij zich met volle kracht vooruit naar de top van de operawereld zingt, verbaast zich daar helemaal niet over. Gilmore vertelt haar verhaal in een Amsterdams hotel waar zij een weekje verblijft als voorbereiding op een nieuw Nederlands optreden. Hondje Diva dribbelt opge wekt om haar heen en blijkt al net zo energiek als haar bazin. amsterdam fran^oise ledeboer Het gaat Gilmore duidelijk voor de wind. Nederland leerde haar vorig jaar kennen als Amneris in de 'Aïda', van Verdi, de succes volle operaproduktie waarmee producent Michiel van Weste ring volle zalen trok in de Sport hallen Zuid in Amsterdam. In juli zong zij Amneris nog in Ver ona, in oktober staat zij voor het eerst in de heilige hal van het Concertgebouw. Dan wordt ook haar eerste cd gepresenteerd. Van Westering heeft de sopraan bovendien aangetrokken voor de rol van Abigaille in Verdi's 'Nabucco', het nieuwe mam moetspektakel dat eind januari in première gaat in Sportpaleis Ahoy in Rotterdam. Spirituals De 42-jarige zwarte zangeres begon haar carrière als klein meisje in de kerken in Washing ton D.C. en New Orleans waar haar vader dominee was. De traditionele gospels en spiritu als staan nog steeds op haar re pertoire, evenals de 'Ameri kaanse' klassiekers van Gershwin. „Ik kan dat werk nu alleen nog als hobby zingen, maar het zal bij me blijven ho ren zoals het poetsen van mijn tanden", zegt ze melancholiek. Haar vader overleed drie weken geleden. Ze prijst haar ouders, haar moeder leeft gelukkig nog, voor hun grote steun bij de op bouw van haar carrière. Gilmore wilde eerst actrice worden, dacht daarna aan het muziekonderwijs, maar het bloed kroop toch waar het niet gaan kon: ze verhuisde naar Duitsland om haar geluk te be proeven als operazangeres van vooral dramatische rollen. „De arbeidsomstandigheden in Eu ropa zijn nu eenmaal beter. In Amerika is de muziekwereld enorm afhankelijk geworden van sponsors", vertelt zij over die keus. Haar woonplaats werd Frankfurt, dat een vliegveld heeft en bovendien vlakbij haar geliefde 'Autobahn' ligt. Haar eerste optredens had den plaats op de kleinere podia in Duitsland, maar al gauw kon het publiek haar ook tegenko men in het Metropolitan in New York, het Bolshoi Theater in Moskou, de Scala in Milaan en de Arena van Verona. Dat klinkt echter mooier dan het was, want Gilmore belandde daar alleen omdat zij altijd be reid was op het laatste moment in te vallen voor collega's die er om wat voor reden dan ook de brui aan gaven. Invaller „Ik deed wel veel ervaring op, maar was toch de eeuwige in valler. Dat maakte me goed ziek want zo kreeg ik niet de aan dacht die ik verdiende. Het kostte moeite om het roer om te gooien, maar ik accepteer nu al leen maar rollen in produkties waar ik vanaf het begin bij be trokken ben. Dat is me goed be vallen en heeft me zeker niet minder werk bezorgd." Gilmore vertelt verontwaar digd dat er inmiddels ook in Eu ropa een commercieel netwerk bestaat met nauwe banden tus sen producenten van geluids dragers en directeuren van the aters en festivals: „De produ centen hebben een grote vinger in de pap bij de keuze van de zangers voor nieuwe produk ties. Daardoor is het voor veel collega's onmogelijk een voet tussen de deur te krijgen en door te dringen tot het kleine kringetje gevestigde namen. Ze vragen altijd maar weer dezelf de mensen." De sopraan is een opvallend mooie vrouw met fel schitteren de ogen en kreeg ook nog eens te maken met dirigenten die haar graag in hun bed zagen be landen. ,Als je daar geen zin in hebt, kan dat ook nog eens een handicap zijn", zegt Gilmore berustend. Ze heeft ermee leren leven en weet dat dit ook vrou wen in andere beroepsgroepen overkomt. Haar succes als Amneris be zorgde haar inmiddels een cd- Vier opera 's in Ahoy ROTTERDAM CPD De Roemeense bariton Fduard Tumagain, de Amerikaanse mezzo-sopraan Gall Gilmore, de Italiaanse tenor Giorgio Tieppo en de Nederlandse bas Pieter van den Berg zijn de so listen tijdens de voorstellingen van Verdi's opera 'Nabucco', eind januari, begin februari in het Rotterdamse sportpaleis Ahov'. Michiel van Westering, de man achter de even grote als succesvolle Aïda-voorstellingen in de Maaspoort in Den Bosch en de Rai in Amsterdam, waar van de begroting al ver boven de twee miljoen gulden uitstak, heeft nu een vierjarenplan op tafel en een nog ruimer budget. Van Westering constateert te vreden dat zijn initiatieven heb ben geleid tot een structurele aanvulling op het Nederlandse opera-aanbod: ,,'Nabucco' is hier al jaren niet meer te zien geweest, dus kun je in alle rede lijkheid spreken van een pro duktie waaraan bij het publiek een bepaalde behoefte zal be staan.'' Zeker is dat Van Westering de komende vier jaar, telkens vanaf eind januari, grote opera-pro dukties in Ahoy' laat zien. Na bucco', van oorsprong een Bel gische produktie en daardoor de goedkoopste van de vier, gaat er op 29 januari in premie re en wordt op 31 januari en 2 februari herhaald Mocht de kaartverkoop voorspoedig ver lopen. dan zijn er naar alle waarschijnlijkheid ook voorstel lingen op 5 en 7 februari. In 1994 staat Bizets populaire 'Carmen' op het programma, met een stel paarden als (meest in het oog) springende figuran ten. De keuze voor 1995 is nog niet zeker, maar in 1996. wan neer Ahoy' het 25-jarig bestaan viert, dan zal Wagners Der Flie- gende Hollander' er aan moe ten geloven. „Bij 'Aïda' werd het decor gedomineerd door kilo's zand, en ik kan me eerlijk ge zegd geen toepasselijker 'Hol lander' voorstellen dan met een hoop water." De voorverkoop voor de 'Na bucco'-voorstellingen is begon nen bij de VW-kantoren. Te vens kan een bestelformulier worden aangevraagd bij Ahoy': 010-4812144. Amerika is de muziekwereld enorm afhankelijk geworden van sponsors." Gail Gilmore, met hondje Diva: „In foto cpd monique baan contract bij de Nederlandse producent Verdi Records. Ze beschouwt deze opname met aria's als een mijlpaal, want „zonder" tel je in het wereldje van operazangeressen niet echt mee. Op haar wensenlijstje staan natuurlijk nog meer cd's, maar vooral veel optredens „om mezelf en het publiek gelukkig te maken". Het concert van Gilmore met het Limburgs Symphonle Or kest in het Concertgebouw in Amsterdam heeft plaats op 25 oktober. Aanvang: 20.15 uur. Het fabrieksterrein van de Leidse stoommachinefabriek Monhemius en Haentjens met op de achtergrond de Zijlpoort. foto k. behrend/stichting nederlands fotoarchief de persoon van deze Katharina Behrend. beeldende kunstWas een modeme, intelligente en op artis tiek gebied begaafde vrouw. In de periode 1904- 1928 fotografeerde ze haar naaste omgeving, Katharina Behrend' Te zien: t/m 10/1 1993. di t/mzavan 10-17 n 13-17 uur; Stedelijk Museum De Lakenhal. Oude Singel 28-32. Leiden. Een mooie primeur voor Leiden. Want waar kan beter dan in Stedelijk Museum De Lakenhal voor het eerst een expositie over het foto-archief van Katharina Behrend (1888-1973) worden ge houden? Deze van oorsprong Duitse amateuifo- tografe woonde vanaf 1913 in Leiden. Zij liet prachtig fotomateriaal na waaronder negenhon derd glasnegatieven. De verzameling vormt een cultuur-historisch document van de eerste drie decennia van deze eeuw. De foto van de activiteiten op het fabriekster rein van de Leidse stoommachinefabriek Monhe mius en Haentjens, met op de achtergrond de Zijlpoort, brengt bij oudere Leidenaars herinne ringen aan het verleden naar boven, maar voor de meesten van ons is het al historie. De foto werd voor reclamedoeleinden gemaakt door Katharina Haentjens-Behrend, echtgenote van een van de directeuren. Wie dit beeld vergelijkt met de foto's van haar familie- en vriendenkring krijgt een in druk van verschillende facetten van het werk en r ook hanteerde zij de camera tijdens uitstap jes en reizen naar het buitenland. AJ geeft de aard van haar fotografische activiteit Katharina Behrend de status van amateurfotograaf, de foto's van het huiselijk leven zijn geen gewone 'kiekjes' maar een verslag, een persoonlijk relaas van een periode. Hoe reislustig de jonge Katharina Behrend was tonen de opnamen in Algerije uit 1906, de Alpen en Italië. Ontspannen poserende groepen in compositorisch sterk gekozen beelden zijn het re sultaat van een lichte vorm van ensceneren. Bijzonder zijn de benadering van het onder werp en de nauwkeurigheid waarmee Katharina Behrend haar fotowerk documenteerde. Het foto archief dat lange tijd door haar kleinzoon Walter Haentjens beheerd werd en nu deel uitmaakt van het Nederlands Foto-archief in Rotterdam, omvat naast talloze foto's, glasnegatieven, dagboeken en notitieboekjes waarin Katharina Behrend de pre- ciese gegevens vastlegde over plaats, tijd, onder werp, diafragma en belichtingstijd. De expositie brengt haar persoon, de plaatsen die zij bezocht en de stad waar zij meer dan dertien jaar woonde weer tot leven. Vignet De Stijl in trottoir Kort Galgewater LEIDEN CEES VAN HOORE Voor het pand Kort Galgewater nr. 4 in Leiden wordt in novem ber het vignet van het tijdschrift De Stijl uitgevoerd in witte en zwarte betonstenen. Theo van Doesburg, één van de oprich ters van De Stijl, woonde van 1916 tot 1922 op dit adres. Vijf enzeventig jaar geleden richtte hij daar, samen met Piet Mon driaan, Vilmos Huszar, J.J.P. Oud, Bart van der Leek, Gerrit Rietveld en El Lissitzky, het tijd schrift De Stijl op. Dit 'jubileum' wilden de Leidenaars J.W. Bruins (ontwerper), mevr. drs. C. Griep (kunsthistoricus), P. van Veen (architekt) en Ben Walenkamp (initiatiefnemer) herdenken met deze 'straat kunst'. De afdeling bestratingen van de gemeente Leiden brengt het vignet, dat permanent in het straatbeeld wordt opgenomen, aan. De firma Schouls, nu bezig met de restauratie van de Blauwpoortsbrug, is een van de sponsors van dit initiatief. Daarnaast bestaat bij de initi atiefnemers het plan om op de noord-oostgevel van de Meelfa briek aan de Leidse Zijlsingel met muurverf een werk aan te brengen van de Russische kun stenaar El Lissitzky. Het gaat om een werk dat ooit deel uit maakte van het in 1920 gecon strueerde beeldverhaal "Van de 2 kwadraten', gepubliceerd de 10 11 Ben Walenkamp bij het vignet van De Stijl, dat wordt aangebracht in het trottoir van het Kort Galgewater. „Leiden krijgt er voor een schijntje een internationaal aansprekend herdenkingsteken bij." foto jan holvast i De Stijl. Wanneer de benodigde gelden voor dit plan beschik baar zijn, zal het project medio november worden uitgevoerd. 'De Stijl' is, ook internationaal gezien, eén van de belangrijkste Europese kunststromingen ge weest. Vooral op het gebied van de schilderkunst en de archic- tectuur. Het zogenaamde Nieu we Bouwen heeft veel te danken aan deze richting. Omdat een van de oprichters van De Stijl in Leiden heeft ge woond, vindt initiatiefnemer Ben Walenkamp het des te vreemder dat het Leidse ge meentebestuur er bijna geen cent vóórwil uittrekken. .Alleen de afdeling bestratingen geeft medewerking aan ons plan. Die afdeling stelt de nodige man kracht beschikbaar, leiden krijgt er dus voor een schijntje een internationaal aansprekend herdenkingsteken bij. Ik begrijp die houding van de gemeente niet goed. Kunnen M MM r gens internationaal mee scoren en dan doen ze het niet. De Stijl is in de hele wereld bekend. Overal vinden we nog de sporen en invloeden van die stroming." „Het tweede initiatief, het plan om de gevel van de meel fabriek te Wschilderen met werk van El Lissitzky, komt vrij wel zeker van de grond. Het is nog best een gevaarlijke klus. We moeten een hangbruginstal latie huren waarin we kunnen werken, je weet wel, zo n soort geval dat glazenwassers In New York gebruiken. De noordoost- gevel is zo n 40 DM schat ik. Best link. Maar we zul len het wel klaren. Veel hoeft het allemaal niet te kosten. Ik ga dat samen doen met |.\V Bruins. Alleen de verzekering is hartstikke duur. Nu dus maar goed uitkijken d.u ik in.-i HH beneden sodemieter.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 21