'Hoog tijd om ons te bezinnen op toekomst' 'Het is uit het leven gegrepen' Rtv show 'Het weer is juist het populairste item' Vrolijke documentaire over tienerseks in de jaren vijftig VRIJDAG 11 SEPTEMBER 1992 14 SIRE maakt een kwart eeuw ideële reclame DELfT GERARD VAN PUTTIN SIRE bekleedt een kwart eeuw een hoogst opmerkelijke, zeg maar vorstelijke positie in de reclame- en mediawereld. Ga maar na: in bedrijfstakken waar begrippen als tijd en geld in de hoogste versnelling wor den uitgesproken, staan door gaans zeer zakelijk ingestelde bedenkers van pakkende recla meslogans 'om niet' de Stich ting Ideële Reclame ten dienste. Het scheelt niet veel of ook de STER en de dagblad- en tijd schriftuitgevers rollen de loper uit teneinde SIRE gratis recla meboodschappen te laten uit dragen. Voor geen prijs zal Wil lem Nijholt zich inlaten met commerciële activiteiten, maar voor het goede doel is de acteur wel bereid reclame te maken. Hier te lande wordt sinds 30 augustus 1967 commercie op non profit-basis bedreven. Tal van campagnes, die menigeen tot nadenken hebben gestemd, zijn door de jaren heen op de bevolking losgelaten. „Niet zon der resultaat, ik durf te stellen dat SIRE wel degelijk invloed heeft op de samenleving", zegt bestuurslid Ko Touw, per 1 ja nuari opvolger van secretaris- /penningmeester Lou de Haan. SIRE voorzag ouderen van jeugdig elan door ze als 65-plus- sers volwaardig in de maat schappij te positioneren. Indi rect leidde de campagne die aandacht vroeg voor het donor codicil tot een aanzienlijke aan was van het landelijke donorbe stand. Met flitsende teksten werden maatschappelijke pro blemen als kindermishandeling, drugs en alcoholmisbruik be spreekbaar gemaakt. In niet te missen advertenties werd de epilepsie-patiënt als volgt voor zien van een volstrekt normaal referentiekader: Kan iemand met epilepsie kardinaal worden? Jazeker, als ie maar niet pro testant is. Onderscheiding De spot 'Ik ben doof waarin Willem Nijholt een voorname rol speelde, haalde binnen de ADCN, de club van Nederlandse art directors, ooit de hoogste onderscheiding. Maar de eer lijkheid gebiedt op te merken dat niet alle SIRE-campagnes in de prijzen vielen. De leuze die bijvoorbeeld de huidtransplan tatie onder de publieke aan dacht bracht, werd achteraf ten kantore van SIRE in Amsterdam lichtelijk betreurd. Advertenties beloofden een gave huid na een transplantatie, maar met die tekst werden naar het oordeel van een dermatoloog te hoge verwachtingen gewekt. Het 25 jarig-bestaan van SIRE werd gisteren in de Aalsmeerse amusementsfabriek van Joop van den Ende opgeluisterd met een majestueus, grotendeels door sponsors gefinancierd feest. „De opnamen ervan wor den zaterdagavond door RTL 4 uitgezondenkondigt Touw het programma 'SIRE doet stof opwaaien' aan. „Koos Postema, een oud-bestuurslid van ons, presenteert dit speciale pro gramma, waarvan je kunt zeg gen dat het een oneigenlijke SI- RE-activiteit is. Normaal ge sproken praat SIRE immers over activiteiten van anderen, voor de verandering vond men het nu nodig eens over èns te pra ten. Joop van den Ende kennen de zal er heel wat amusement in zitten, ook al omdat hier in Nederland mensen meestal niet bereid zijn langer dan drie mi nuten naar gesproken woord te luisteren." Feitelijk is SIRE een Neder landse afgeleide vanJiet Ameri kaanse Advertising Council of America, dat 50 jaar geleden het leven zag als War Advertising Council. Na het Japanse bom bardement op Pearl Harbour besloten geklofte reclamejon gens hun gezamenlijke creativi teit te investeren in een spraak makende wervingsactie. Met veel raffinement werden ver pleegsters aangespoord tot het verlenen van hand- en span diensten aan het Amerikaanse Rode Kruis. Na de Tweede We reldoorlog maakte de organisa tie als Advertising Council of America zich sterk voor gelijke burgerrechten, terwijl zonder winstoogmerk onder meer ook propaganda werd gevoerd voor verkeersveiligheid en voor brandpreventie in bossen. Goed entree „In Nederland is het allemaal begonnen met een tentoonstel ling in drukkerij Siegfried in Amsterdam", weet Touw van overlevering. „Daar werd inder tijd werk geëxposeerd van het American Council of America. Er ging toen stemmen op in de trant van: verdomme, waarom tentiecampagnes, maar ten bu- rele komen ook stromen aan vragen van allerlei instanties om meer bekendheid te geven aan een of ander doel. Een verzoek daartoe moet dan wel geheel en al voldoen aan de toetsingscri teria, zoals die zijn omschreven in de stichtingsstatuten. Het onderwerp moet van algemeen belang zijn. Het onderwerp moet ge schikt zijn voor massacommu nicatie. Het mag niet gaan om een directe ledenwerfactie. Het onderwerp mag geen po litiek karakter dragen en dag bladen geen abonnees kosten. Touw: „Een belangrijk aspect is dat er bij de betrokken instantie absoluut geen geld beschikbaar is om campagne te voeren." Het effect van een campagne is moeilijk te meten, beseft Ko Touw. TTians loopt de actie- Wellevendheid. Striptekenaar Eric Schreurs, de geestelijke va der van Joop Klepzeiker, heeft belangeloos een zaterdagse au towasser geportretteerd in z'n spie en span glimmende gezins auto. Maar meneers gevoel voor reinheid blijft zo te zien beperkt tot de wekelijkse wasbeurt; de straat heeft hij toegedekt met de nalatenschap van ten minste zes weken rookgenot. De gewe tensvraag die wordt opgewor pen luidt: Bent u er ook zo één die z'n auto lekker schoon houdt Waarna tamelijk moralistisch volgt: eerst denken, dan doen. SIRE als opvoeder, maar of een Bestuurslid Ko Touw van SIRE: zorgen over de toekomst. kan dat hier niet worden ge daan." Een vijftal doorknede copy writers liet het niet bij woorden. Onder hen bevond zich de be denker van de legendarische slogan 'Het bier is weer best', de inmiddels overleden Henny Janssen. Met name hij is het ge weest die SIRE als verspreider van ideële reclame een goed en tree wist te verschaffen in zijn uitgebreide relatiekring. Behal ve bij De Telegraaf (Touw: „Je zou toch zeggen dat het er daar best af kan") kan SIRE overal z'n zegje kwijt in reclameblok ken en op advertentiepagina's. Persoonlijk initiëren mede werkers van de stichting adver- foto cees zorn op zich aardig affiche tot een meer betamelijk straatgedrag leidt, is vooralsnog ook Touw niet helemaal duidelijk. „Ter gelegenheid van dit jubi leum hebben we de campagne 'Europa' gelanceerd. Doelgroep is de jeugd van 13 tot 16 jaar. Natuurlijk weten we dat kinde ren op die leeftijd wel andere zaken aan hun hoofd hebben, maar toch hopen we ze wat meer bewust te kunnen maken over de betekenis van Europa. Aan deze campagne hebben louter 25-jarigen meegewerkt, art directors die door de Vereni ging van Erkende Advertentie- bureau's zijn geselecteerd. Maar in hoeverre zoiets scoort, nog- STRIPS BOLLEBOOM BENT U ER OOK ZO ÉÉN DIE Z'N AUTO LEKKER SCHOON HOUDT? EERST DENKEN. DAN DOEI maals dat is moeilijk meetbaar. Neemt niet weg dat in de geval len dat we in advertenties een telefoonnummer hebben ver meld de desbetreffende instan ties meer werden gebeld dan anders." Zelfonderzoek Bij SIRE passen ze ervoor om zelfgenoegzaam achterover te leunen. Regeren is vooruitzien. Intem wordt er wel degelijk ge anticipeerd op de toekomst. Zal SIRE de komende 25 jaar de vertrouwde koninklijke behan deling ten deel blijven vallen? Of wordt het allemaal minder? Nu nog kan de stichting zichzelf aardig bedruipen dank zij alle donaties, pro deo geleverde diensten en vrijwilligers. Alleen de part-time secretaresse is een betaalde kracht. Maar de advertentiemarkt staat onder druk, al wat er van daag de dag aan niet redactio nele paginaruimte kan worden verkocht is meegenomen. Hoof den exploitatie van dagbladen hebben voorzichtigjes bepaalde signalen uitgestraald. Heel vriendelijk, maar een goed ver staander heeft maar een half woord nodig om enige zelfon derzoek te plegen. Touw: „We moeten ons wel degelijk bezinnen op hoe het verder moet met SIRE. We vra gen ons af of drukkers tot in lengten van jaren bereid zullen zijn dure affiches te vervaardi gen. De factor arbeid is het niet, menigeen is graag bereid voor niets het een en ander te doen. Maar je hebt te maken met kos tenstijgingen. Een tv-film ma ken, daar gaat heel wat geld in zitten. Daarbij komt nog dat de spoeling betrekkelijk dun is, in die zin dat we vanuit de dag bladwereld geluiden hebben opgevangen dat naast SIRE wel 40 instanties regelmatig aankloppen voor kosteloze me dewerking. Nederland is nu eenmaal een land van comités." „Ik heb er begrip voor dat ie dereen graag zelfstandig wil blijven. Daartegenover staat dat het niet meer zo makkelijk gaat om binnen het verband van een Rotary Club iets gedaan te krij gen, nu de kranten meer op de kleintjes moeten letten dan vroeger. Hier en daar is de wens geuit om alle ideële reclame in de toekomst via SIRE te laten lopen, maar de vraag is of wij daaraan kunnen voldoen. Ideële reclame kanaliseren, betekent voor ons de organisatie aanpas sen. Personeelsuitbreiding. Dan kom je onherroepelijk voor de vraag te staan waar het beno digde geld vandaan moet ko men. Het antwoord daarop zal, vrees ik, niet binnen een week gevonden worden." (SIRE doet stof opwaaien, morgenavond om 21.50 uur op RTL 4) HAARLEM GERARD V wachten dat er ook contact is geweest met de re dactie van het Jeugdjournaal. Maar nee, nie mand hier heeft haar ooit gesproken." Bij toerbeurt gaan medewerkers van het Jeugdjournaal maandelijks het land in om schoolkinderen aan de hand van videobeelden te vragen naar hun mening over de inhoud van het programma. Van der Wulp: „Als mevrouw De redactie van het Jeugdjournaal is niet erg on der de indruk van het wetenschappelijke gehalte van de doctoraalscriptie 'Het Jeugdjournaal na der bekeken'. Onderzoekster Diane de Roy van Zuydewijn ondervroeg in het kader van haar on derzoek kinderen van twee Amsterdamse scho- len in de leeftijdsgroep tussen 10 en 12 jaar. Haar schrijft dat niet alle informatie beklijft, heeft voornaamste bevinding was dat het Jeugdjour- gelijk. Kinderen zeggen ons ook geregeld dat niet naai veel kinderen voorbij Het merendeel van de kinde ren vond het tv-programma over het algemeen wel leuk, maar de boodschap kwam lang niet altijd over. En in het weerbericht zou de doelgroep al helemèal niet zijn geïnteresseerd, aldus De Roy van Zuydewijn. „Ik wil niemand onderuit halen, maar dit on derzoek komt me erg dun voor", eageert Gerard van der Wulp, hoofdredacteur van het NOS-jour- naal. „Eerlijk gezegd twijfel ik aan de weten schappelijke waarde èrvan. Mevrouw heeft de leerlingen van 3 klassen ondervraagd over de in houd van 3 uitzendingen, terwijl wij per jaar 310 Jeugdjournaals maken. Ze heeft ergens in haar rapport vermeld dat de redactie van het Jeugd journaal er niet altijd van is doordrongen dat de informatie niet goed overkomt. Als iemand zoiets vermeldt in een doctoraalscriptie, zou je ver- Van der Wulp kraakt onderzoek jeugdjournaal alles blijft hangen of wordt be grepen. Het probleem van beeld en geluidinformatie is dat ze schillende grootheden In ons jargon heet dat 'schaar'. Het eerste dat aankomende tv- joumalisten wordt geleerd is beeld- en geluidinformatie zo veel mogelijk op elkaar af te stemmen. Maar niet altijd lukt dat, hoezeer we ook ons best doen." Dat het weer kinderen in de leeftijdsgroep van 10 tot 12 jaar totaal koud zou laten, zoals 'Het Jeugdjournaal nader bekeken' wil doen geloven, wijst Van der Wulp van de hand. „Ik hou niet van afkraken, maar deze conclusie staat toch echt haaks op de bevindingen van het NlPO-onder- zoek dat wij ter gelegenheid van het tien jarig- bestaan van het Jeugdjournaal onder 1000 repre sentatieve kinderen hebben laten houden. Het weer kwam als het populairste item naar voren." HILVERSUM GPD Puntborsten in strakke truitjes, een preek van vader over iets te veel lipstick, het verborgen gevaar van blootblaadjes en een heupwiegende Elvis. Seks in de jaren vijftig in Amerika. Onschuldige tieners tasten de grenzen van het acceptabele af. Ze zitten gevangen tussen het staartje Victoriaanse zelfbeheersing en het begin van een periode waarin het toegeven aan seksuele gevoelens nieuw is. Voor regisseur Obie Benz was dat in 1988 aanlei ding genoeg om een vrolijke documentaire te maken over het seksleven van jongeren in de jaren vijftig. 'Heavy petting' wordt zondagavond door de VPRO uitgezonden. Fragmenten uit oude documentaires en speelfilms als 'Rebel without a cause', worden afgewisseld met openhartige bekentenissen van tieners die inmiddels bekende Amerikanen zijn. „Eerst kussen met je mond dicht, dan kussen met je mond open. Daarna haar borsten betasten met bh en dan haar borsten betasten zonder bh." David Byrne, zanger van de Talking Heads, kan verlegen gelach niet onderdrukken bij zo veel openheid. Hij is niet de enige. De jeugdherinneringen in Heavy Petting zijn eigen lijk te snel gemonteerd. Onderwerpen als masturbe ren, feestjes, afspraakjes maken, voorbehoedsmidde len en ongewenste zwangerschappen volgen elkaar in hoog tempo op. Een keurige schoolmeester legt zijn jongens uit dat een seksblaadje op het eerste gezicht misschien spannend en onschuldig lijkt, maar dat het wel degelijk gevaarlijk is. „Als je ze leest, krijg je een verkeerde kijk op seks." Een onschuldig tienermeisjes krijgt een preek van vader als hij ziet dat ze naar een feestje gaat met een dikke laag lipstick. „Je hebt veel te veel lipstick op voor een meisje van jouw leeftijd. En naar wat voor een feestje ga je eigenlijk? Waarom heb je je vader daar niets over verteld?' Er lijkt weinig veranderd sinds de jaren vijftig (Heavy Petting, zondag, Nederland 2,22.16 uur) r klinkt iets van weemoed door I .om het einde van zijn successerie JÊL^^ 'Zeg 'ns AAA', wanneer Chiem van Houweninge toegeeft dat er na dertien jaar gewoon een moment komt waarop je moet besluiten te stoppen. „We vonden dat het nu maar moest gebeuren", zegt hij. 'Zeg 'ns AAA' behoorde de afgelopen ja ren tot de absolute top op de Nederlandse televisie. Volgens Van Houweninge heeft het succes van de VARA-serie alles te ma ken met de manier waarop het dagelijks le- meestal wordt een groot aantal schrijvers ven van de hoofdpersonen beschreven bij een serie betrokken." wordt. „De verhalen staan dicht bij de ge wone, dagelijkse dingen." De belevenissen van Mien en Koos Dob belsteen en van het doktersechtpaar Lidy van der Ploeg-Hans Lansberg en hun aan hang vormen niet zomaar een televisieserie. Het doek valt voor Mien Dobbelsteen en dokter Lydia van der Ploeg, hun echtge noten en aanhang. Na dertien jaar komt er een einde aan de televisie-serie 'Zeg 'ns AAA'. De serie, die vrijwel constant tussen de 20 en 25 procent van de kijkers trok, telt dan 216 afleveringen. De schrijvers, Chiem van Houweninge en Alexander Pola, wisten elke keer opnieuw een afge rond verhaal te leveren, met tachtig 'moppen'. Voordat de creativiteit dreigt op te drogen, wordt er definitief een punt achter 'Zeg 'ns AAA'gezet. Hoogtepunt Voor de 78-jarige Pola betekent het einde van 'Zeg 'ns AAA' tevens het einde van een uitzonderlijke carrière, met onder meer het radio-programma 'Negen heit de klok', de i trage start - en veel kritiek van de NCRV-produktie 'Farce Majeur' en dertien zoals altijd betweterige critici - ontstond jaar 'Zeg 'ns AAA'. „Je kunt Zeg 'ns AAA e, met fikse Van Houweninge en Pola kunnen niet, beter om te praten c carrière noemen", zegt Pola met de nodige understatement. „Eigenlijk is het zoals bij soap-opera's als 'Goede Tijden, Slechte Tijden' en 'Medisch Centrum West' „ouwehoeren op bekende thema's", zoals Van Houweninge dat omschrijft. Bij 'Zeg niet zo belang rijke afsluiting van een niet zo belangrijke carrière. Ik til er niet zo zwaar aan." Pola grossierde in blijvertjes: 'Negen heit de klok' hield het tien jaar vol, Farce Majeur AAA' gaat het er niet om het verhaal voort zelfs (met een onderbreking) twintig jaar e te zetten door mensen erin te schrijven, en dan nu de dertien jaargangen 'AAA', er weer uit te halen en drama's te beden- einde kwam steeds op een hoogtepunt. elke keer een afgerond Pola. „Ik weet niet hoe we het hebben vol gehouden. Het is eigenlijk een wonder. Het Pola: „Het is een soort feeling om te we ten wanneer het moment komt van ophou- beginnen, anders kun je niet fris blijven." Voor 'AAA' duurde het enige maanden gebeurt nergens op die manier, want voordat het definitieve besluit viel. „We be- Alexander Pola: „Soms dacht ik: ik ben eigen lijk gek met m'n 78 jaar." foto roland de bruin typisch Nederlandse comedy-serie, met hoogstens de amusante afsluiting van een gonnen er in de loop van de tijd over te pra ten. Een dergelijke gedachte ontstaat lang zaam. De VARA wilde wel doorgaan, maar ik word een dagje ouder en dan wordt het toch wel te veel." En hij vervolgt: „Van tijd tot tijd dacht ik 'ik ben eigenlijk gek met m'n 78 jaar..." Opluchting te schrijven, en dan nu de dertien jaargangen 'AAA'. Het Pola: „Ik denk dat de kracht van 'Zeg 'ns AAA' is dat dezelfde twee mensen de karak ters ontwikkelden. Chiem is een wonder, een creatief talent. Ik zorgde, als handige Dat lukte wonderwel, volgens Alexander den. Dan moet je besluiten iets anders te vakman, voor de afmakers. Maar na enige ------tijd zag je niet meer wie wat deed. Je leert van elkaar." De serie is nadrukkelijk uit het leven ge grepen. De gebeurtenissen worden niet bedacht, maar doen zich ook in het werkelijke leven voor. Een grote in breng bij het zoeken naar 'kleine, gek ke dingetjes' had Marina de Vos, echt genote van Chiem van Houweninge en vanaf het begin bij de serie betrokken. Pola: „Zij kwam steeds met nieuwe ideeën." Op 26 september wordt de 200e af levering van 'Zeg 'ns AAA' opgeno men. Het is de laatste die Van Hou weninge en Pola samen hebben ge schreven. Voor Chiem van Houwenin ge gaat het werk voorlopig gewoon door. Hij werkt aan een speelfilm en ontwikkelt een nieuwe serie. En verder is er nog 'Oppassen', de nieuwe serie bij de VARA die hij begon met Pola. Er komen de komende twee jaar nog ze ker veertig afleveringen bij. Voor Pola breekt een tijd aan van nietsdoen en veel lezen. Hij sluit niet uit dat er toch wel weer eens een stuk uit zijn handen komt. „In mij steekt de behoefte om mij van tijd tot tijd te ui ten, het liefst via een microfoon. Als ik weer wat gaan doen, dan doe ik dat het liefst met een jonger iemand. Zo blijk ik fris. Als ik dat niet zo welover- De personen die 'Zeg 'ns AAA' populair hebben gemaakt Mien en Koos Dobbelsteen en het dokters- wogen gedaan had, was ik al lang ver- paar Lidy van der Ploeg en Hans Lansberg. •archieffoto stoft, versteend, of verkalkt." Schrijvers zetten na 13 jaar een punt achter 'Zeg 'ns AAA

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 14