'A'AÏ'J, bm - Grasveld of een gazon? Uit elkaar halen geen kunst maar dan... Je eigen medicijn altijd bij de hand Leven en wonen Veelkleurige tweedpakjes bepalend voor Rob Kroner MAANDAG 7 SEPTEMBER 1992 3_ TUIN Toen de chemische industrie nog niet de gifstoffen had bedacht om ons grasveld on- kruidvrij en grasgroen te maken en pas sant het milieu op erbarmelijke wijze aan te tasten toen hadden we het nog over grasvelden. Velden waarop gras groeide, met af en toe een onkruidje, maar wat zou dat! Op het ogenblik stellen veel zogenaamde tuinliefhebbers er een eer in om een soort biljartlaken in de buitenlucht er op na te houden. Dat zou prachtig zijn als ze dat op verantwoorde wijze zouden doen. Maar he laas, de echte gazonfreaks zijn doorgaans ook 'milieumisdadigers'. Om te beginnen maaien ze met een maaimachine die meteen ook alle afgemaaide gras in een grote zak opslaat. Geen sprietje blijft over. Daarmee verarmen ze hun grasveld op niet geringe wijze, want juist in de bovenste puntjes van het gras zitten de meeste voe dingsstoffen, met name zit er veel stikstof Om dit weer goed te maken gooien ze kilo's chemische mest op het arme gras dat welis waar mooi groeit, maar ondertussen zorgen die chemicaliën ervoor dat vrijwel alle mi cro-organismen, alle regenwormen, alle nuttige andere insekten het loodje leggen. Gevolg hiervan is dat eventuele organische resten die tussen de sprieten bliiven liggen niet meer verteren. Geen nood, dan verticu- leren we weer. Als dat alles gebeurd is komt het ergste: onkruid in het gras. Foei, dat moet weg! Nee, vooral niet wieden, ook al stikken we in de vrije tijd. Meteen een onkruidverdelgingsmiddel dat de allerlaatste sporen van levende wezens vlak onder het gras vernietigt. Het teveel van dit gif wordt, evenals het te veel aan gemakkelijk oplosbare chemische meststoffen, afgevoerd naar het grondwa ter. Daar kunnen onze kinderen te zijner tijd nog voor boeten. Wat dan? Het gras maar laten verwilderen? Nee, gewoon om de vijf dagen maaien en zoveel mogelijk gras laten liggen. Vooral met droog weer is het zo weg. Er zijn biolo gische grasvelden waar men het maaisel al tijd laat liggen en vrijwel niet hoeft te mest en. Verder af en toe wat biologische mest zoals bijvoorbeeld grasviano, een stikstof rijk mengsel van beendermeel en bloed meel. Ook wat goed verteerde stalmest of compost kan In de herfst alleen maar goed zijn. En hoe zit het met het vermaledijde on kruid? Is groen onkruid zo erg? Is een onkruidje hier en daarjuist niet heel natuurlijk en bo vendien het bewijs dat er milieuvriendelijk wordt gewerkt? Maar er zijn onkruiden die we niet mogen tolereren. Daartoe behoort de paarde bloem. Uitsteken die handel en dan heel diep. Ik heb de indruk dat het kleinste stuk je penwortel dat blijft zitten, toch weer kans ziet om aan de groei te gaan. Madelief is al een twijfelaar. Kiezen tussen hier en daar een lief bloempje of gras? Klaver en kruip- veronicp zijn ronduit lastig, evenals honds draf. Ze zijn meestal een teken dat het gras te weinig voeding, met name stikstof, heeft gekregen. Dus goed bijmesten en elke keer voor het maaien zoveel mogelijk losharken. En mos? Mos zal er altijd zijn in een scha duwrijke tuin en onder bomen. Goed mest en van het gras houdt mosvorming iets te gen. In geval van nood kan men het matig milieuvriendelijke middel ijzersulfaat toe passen. Anderhalf kopje op tien liter water op een regenachtige dag uitgieten over de aangetaste plekken. Veelal verdwijnt de kruipveronica dan ook. Maar nogmaals: be ter is om er niets aan te doen, want mos komt in de schaduw altijd weer terug. LEZERSVRAAG Mevrouw B. v. ROOY uit LEIDEN tobt met haar Araucaria araucana. Ze heeft deze 'apenpuzzel' zoals de boom ook wel ge noemd wordt, met oude stalmest bemest. Toen ging het mis: bruine naalden, takken dood. Op advies van een tuincentrum pro beert ze het nu met magnesiumpreparaten (bitterzout is óók een magnesiumzout). Als je het mij vraagt vind ik dat zonder grondonderzoek een gevaarlijk advies. Naaldgewassen, óók de Araucaria, vragen om vochtige, humusrijke grond, die best wat zuur mag zijn en liever niet basis (Ph boven 6). Als het mijn boom was, zou ik hem een dik ke afdeklaag van een mengsel van turf en Wat die verteerde stalmest betreft: daarvan werd ofwel te veel rond de voet van de plant gedaan, öf er was iets mis met de mest. Niet denkbeeldig in een tijd waarin onze land bouw bij het leven knoeit met allerlei gif stoffen. Wil mevrouw Van Rooy helemaal zeker zijn van de zaak, dan zal ze een grondmonster op moeten sturen naar een instituut voor rondonderzoek. Kostbaar, maar wel af- Een adres is: Centraal bodemkundig bu reau, postbus 807, 7400 AV Deventer, tel. 05700-20500. Komt er bij u al tuinierend of wandelend in de natuur een vraag op? Greet Buchner zal proberen voor u het antwoord te vin den. De vraag kunt u opsturen naar Dami- ate Dagbladen, Postbus 507, 2003 AP Haarlem La.v. de redactie LEVEN EN WO NEN. Puzzelontwerper Wim Zwaan 'staat' in Parijs' Puzzelmuseum Als Wim Zwaan (31) het over 'puzzelaars' heeft, bedoelt hij mensen, gezegend met een groot wiskundig inzicht die ingewikkelde houten con structies in elkaar zetten. En dan zodanig, dat ze met ge mak uit elkaar kunnen wor den gehaald, maar met heel veel moeite in hun oorspron kelijke vorm kunnen worden teruggebracht. Zwaan, scheepstimmerman van be roep, ontwerpt puzzels. In zijn woning staat een groot aantal van zijn bedenksels, maar ook die van collega's, uitgestald. «JEANETTESTUUROP In het Franse Puzzelmuseum, ge vestigd in een buitenwijk van Pa rijs, staan een stuk of twintig van zijn ontwerpen. Op het ogenblik legt Zwaan de laatste hand aan zijn ontwerp voor de vijfde internatio nale 'Hikimi houten puzzelwed strijd', die komende maand in ja pan wordt gehouden. Hij kan daar flink wat competitie verwachten, want alle gerenom meerde puzzelontwerpers zijn daar present. Twee jaar geleden was de inzending van de Neder lander Wil Strijbos de beste van de 130 inzendingen. Ook Zwaan acht zich niet kansloos. Integendeel, zelf is hij van oordeel een goed ontwerp in handen te hebben. Is het kostje van Zwaan derhalve ge kocht? Geen sprake van, zo blijkt uit zijn bewoordingen. „Ik zou er geen boterham mee kunnen ver dienen. Dat zou alleen lukken als een van je ontwerpen in plastic in produktie wordt genomen. En dat zal niet zo gauw gebeuren." Denkwerk Aan het maken van puzzels gaat veel denkwerk vooraf. Immers, een bepaalde vorm bedenken is wel aardig, maar wie zo'n ding heeft en 'weet hoe het zit', is uitgespeeld. Daarom moet een ontwerper zo veel mogelijk variaties zien te be denken, zodat de uiteindelijke be zitter heel lang met zijn speeltje bezig kan zijn. Zwaan heeft een heel eigen "JSC Wim Zwaan tussen een deel van zijn verzameling puzzels. werkwijze. Hij bedenkt ruwweg de vormgeving van de stukjes en be gint dan te knutselen. Probeert zo veel mogelijk 'polivormen' com binatiemogelijkheden te beden ken en uit te proberen. Van zijn ondervindingen tekent hij allemaal op. Pas als hij helemaal is uitge dacht, wordt het ontwerp gemaakt. Allerlei soorten hout kan hij ge bruiken om zijn ontwerpen vorm te geven. Soms koopt hij het mate riaal teak, beuken, grenen, me- ranti, iroko, merbau, wengé en limba soms vindt hij ergens iets van zijn gading. Want ook afval is bruikbaar. De puzzelaar doet het denkwerk in de huiskamer, maar het ruwe werk wordt in zijn speciaal hier voor bestemde werkruimte ge daan. Tenslotte komt er ondanks het gebruik van een fijngetande cirkelzaag, waarmee splinterloos te zagen is, veel stof vrij. „En het moet wel een gezonde hobby blij ven." Naar zijn zeggen is zijn vaar digheid in de afgelopen acht jaar gegroeid. „Wat ik vijf jaar geleden heb gemaakt, durf ik nu nauwelijks nog te laten zien." Tot nu toe is het gebleven bij denkwerk en ontwerpen. Houten puzzels zullen niet gauw in pro duktie worden genomen, verwacht Zwaan, omdat dat te duur zou zijn. Maar wellicht wordt zijn werk zo interessant, dat een fabrikant er brood in ziet het in plastic te laten uitvoeren. Grapje Al werkend aan het ene ontwerp, rijpt de vormgeving van het vol gende al weer. Is een puzzel een maal af, dan is de pret er af. Zwaan is ook wel in voor een grapje. Zo maakte hij eens een doosje van de tegenwoordig zeldzame houtsoort limba, waarin hij twee blokjes wengé 'verpakte'. Een begeleidend 'historisch' schrijven geeft uitleg. Er was eens een farao, Geomido, die door zijn architect werd ver blijd met zo'n doosje waarmee een piramide kon worden gebouwd. Oude puzzels Ook heeft hij veel belangstelling voor oude puzzels in hout en steen. Ze moeten er nog zijn, dat FOTO PAUL JANSSEN blijkt wel uit de verzameling die in Parijs staat uitgestald. Het maken van dergelijke puzzels stond vroe ger op het lesrooster van techni sche scholen. „Dus wellicht heeft iemand ergens op zolder nog iets staan op dat gebied. Daarin ben ik heel erg geïnteresseerd. Al puzzelend kwam Wim Zwaan in contact met collega's. Zo gaat hij straks voor het eerst naar een in ternationaal weekeinde van puzze laar. Zo'n treffen wordt benut om ervaringen uit te wisselen en soms veranderen meegebrachte puzzels van eigenaar. Sinds twee jaar is hij lid van de Nederlandse Kubus Club, die is opgericht na de introductie van de Rubik-puzzel. Weliswaar is die ra ge zo goed als voorbij, maar men heeft het aandachtsveld verbreed. Nu telt de club zo'n tweehonderd leden, van wie de helft uit het bui tenland komt. Er zitten Japanners bij, maar pok Finnen en Amerika nen. En onderling wordt er heel wat afgeruild. Kopje urine drinken heeft genezende werking 's Ochtends een kopje urine lijkt misschien niet de ideale manier om de dag te beginnen, maar Australische onderzoekers raden dit aan als een middel tegen jet lag (de lichamelijke effecten die optreden wanneer bij lange vliegtuigreizen grote tijdsverschillen moeten worden over brugd). Onderzoek aan de Universiteit van Ne wcastle in New South Wales heeft uitgewezen dat urine rijk is aan melatonine, het hormoon dat verantwoordelijk is voor het biologische dag- en nachtritme, aldus The Independent. Het drinken van urine direct na het opstaan, kal meert en verfrist het lichaam, waardoor het ge voel ontstaat een goede nachtrust te hebben genoten. De urine-therapie vormt een belangrijk on derdeel van de Ayurveda, het oude medische systeem uit India. De Britse arts en orthopedist Arthur Lincoln Pauls (63) drinkt al 20 jaar lang iedere dag zijn eigen urine. Hij is ervan over tuigd dat hij hierdoor zo gezond is. Hij gebruikt urine ook om de genezing van wonden te be vorderen. Ook aan patiënten schrijft hij de urine-thera- pie voor. Met name aan kinderen met astma, eczeem, slechte ogen en andere chronische aandoeningen. Eerst spartelen ze wat tegen, maar al snel merken ze dat het drinken van uri ne niet erger is dan het innemen van medicij- Urine bestaat grotendeels uit water, met als belangrijkste afvalstof urea, dat wordt gevormd bij de afbraak van eiwitten. Dokter Pauls: „Mensen vragen me vaak: hoe kan het goed zijn iets dat het lichaam zelf heeft afgestoten weer tot je te nemen? Mijn antwoord luidt dat dit voor een gezond lichaam inder daad geen nut heeft. Maar de meeste mensen functioneren lichamelijk niet optimaal. Zo wer ken bij veel mensen de nieren niet helemaal goed. Het gevolg is dat waardevolle minerale zouten en andere stoffen die het lichaam nodig heeft via de urine worden uitgescheiden. Door de urine weer op te drinken, kan de nierfunctie worden verbeterd." En dat het afschuwelijk zou smaken berust volgens Pauls op een vooroordeel. „We zijn op gevoed met het idee dat urine vies is en vol bac teriën zit, maar in feite is urine helemaal steriel wanneer het het lichaam verlaat. Het smaakt enigszins naar wat je het laatst hebt gegeten of gedronken. Ochtendurine smaakt wat zout en bitter, maar naarmate de dag vordert, wordt urine bijna smaakloos." Wie de urine-therapie wil proberen maar er toch enigszins voor terugschrikt, moet het vol gens Pauls eerst op zijn handen smeren om er aan te wennen. Als de eerste tegenzin is over wonnen, moet je proberen je gezicht en haren met urine te wassen. „Zo verzamel je moed", legt dokter Pauls uit. „Dan moet je in bad gaan zitten en het over je hele lichaam smeren, waarbij je jezelf voorhoudt dat het 'goddelijke nektar' is." Als je dan zover bent dat je het aandurft urine te drinken, moet je het eerst met wat vruchten sap vermengen. Geleidelijk aan kan je het dan onverdund gaan drinken. „Als het nieuwtje er eenmaal af is, zul je merken dat het 'recyclen' van urine een natuurlijke zaak wordt", belooft dokter Pauls. Als urine erg troebel is of vreemd ruikt, moet eerst de huisarts worden geraadpleegd. „Urine bevat zoveel natuurlijke genezende stoffen, dat wetenschappers bezig zijn deze stoffen in pil-vorm samen te brengen. Maar waarom zou je al die moeite doen als je je eigen genezende medicijn voortdurend bij de hand hebt?" Couturier Rob Kroner bouwt elk seizoen zijn collectie op rond een thema en dat wekt bewondering. Bewondering voor zijn eindeloze fantasie en het raffinement waar mee Kroner 'speelt'. Verschillende lengtes, kraagvormen, sluitingen, accenten en stofcombinaties ma ken dat de collectie toch een heel gevarieerde indruk maakt. Als basis voor zijn kleding ko mend seizoen koos hij een soepel getailleerd jasje met naden over de voorpanden (al dan niet met tus- sengestikte biezen), die beginnen bij de epauletten met uitstekende puntjes op de schouders en eindi gen bij de (klep)zakken of de zoom van het jasje. Hij toonde dergelijke jasjes, vari ërend in lengte van net op de heu pen tot royaal over de bovenbe nen, met een lange, platte punt- kraag, een kleine kraag of een ron de hals en met een overslagsluiting qf een sluiting middenvoor, me rendeels met grote goudkleurige knopen. Kroner liet de jasjes dragen op korte strakke rokken, op haast en- kellange vierbaansrokken met die pe splitten of lange wijde rokken, maar ook op soepelvallende band- Rob Kroner met 'zijn' bruid. plooibroeken met rechte pijpen. Voor zijn tailleurs gebruikte hij prachtige zwart/witte en veelkleu rige wollen tweeds of uni-kleurig flannel. Zeer elegant oogden de tweedstoffen in de aangesloten modellen, maar voor de jasjes met uitstaande geplooide schootjes wa ren ze misschien net iets te zwaar, waardoor het geheel wat pompeus aandeed. Ook de kleuren in de collectie van Kroner zijn het aanzien zeker waard; naast veel zwart en grijs ook signaalrood, appelgroen, fuchsia, shocking pink, paars en kobaltblauw. Zwart en goud domineren in zijn cocktail- en avondkleding, soms met een heldere accentkleur. Voor de namiddag hult Kroner z'n cliën- tèle onder meer in pakjes met strakke rokjes of met korte, bolle rimpelrokjes, dan wel in getailleer de jurkjes. En voor wie tijdens een gala-bal echt aller ogen op zich ge richt wil hebben, heeft Kroner een avondjapon met een soort hoepel van veren op de heupen. De bruid kan komende winter naar het stad huis in een Kröner-creatie van bleek goudkleurig brokaat met een wijde rok en een strapless topje met mouwen, die de bovenarmen vrijlaten. Herencollectie Voor het eerst toonde Kröner ook een serie herenkostuums en bla zers uit zijn nieuwe herenconfec- tielijn. Kröners kostuums zijn vrij traditioneel: grijze pakken in een Prince-de-Galles-ruit met een overslagsluiting met zes knopen. Voor de losse colberts koos hij, net als voor de vrouw, harde kleuren rood en kobaltblauw. Deze jasjes hebben een sluiting middenvoor en worden gedragen op royale zwarte bandplooibroeken. De combinaties krijgen nog een extra speels accent dank zij de bijpas sende, gedessineerde vestjes en de overhemden in een contrastkleur. KITTY VAN GERVEN REDACTIE: HENRIETTE VAN DER HOEVEN Tweede leven Dertien jaar geleden is door het milieueducatie- en voorlich tingscentrum De Kleine Aarde te Boxtel het 'hergebruiketiket' gelanceerd. Het is bedoeld om milieubewuste mensen in staat te stellen een gebruikte envelop als nieuw te gebruiken. Op het etiket staat de boodschap 'Spaart bomen en energie'. Vo rig jaar gingen er zo'n 5000 pak jes van zestig stuks de deur uit, goed voor het tweede leven van 300.000 enveloppen. Een pakje kost ƒ5,50, inclusief verzend kosten: (giro 52730 van De Klei ne Aarde, Boxtel, onder vermel ding 'hergebruiketiketten'). Kuurprodukt RoC heeft zijn serie alcoholvrije, hypo-allergene produkten uit gebreid met een kuurprodukt voor de gelaatsverzorging: con- ventré dynamisant. Het produkt moet drie weken worden ge bruikt, als de huid tekenen van vermoeidheid of verlies van vi taliteit vertoont. De amberkleu rige, niet vette gel is gevat in een flacon met druppelteller. Een druppeltje op het voor hoofd, de kin, de hals en beide wangen en daarna inmasseren. Jong Voor de vrouw van de jaren ne gentig is de geurlijn Samba No va ontworpen. De geur is opge bouwd uit mandarin, een com binatie van frisse witte bloemen en luxueuze geuren van bloe men als rozen en jasmijn, waar aan musk en amber zijn toege voegd. Naast een eau de toilette en een esprit de parfum vindt men in de lijn een douchegel, een bodylotion en een deodo rantspray en -stick. House House inspireerde Miss Sporty bij het samenstellen van de Back to school'-make-up, be staande uit acht kleuren lippen stift en nagellak. Stift en lak sa men kosten nog geen tientje. Op elke lippenstift en nagellak zit een actiesticker geplakt, waardoor de koper op een voor delige manier in het bezit kan komen van een 'Megamix-cd' met onder andere 2 Unlimited- Twilight Zone, C&C Music Fac- tory-Gonna make you sweet. Boek fuchsia's boek RECENSIE Fuchsia's In huls en tuin door Allan Waddington en Pulips Swin dells Uitgave J.H. Gottfner, Bloemendaal Een uit het Engels vertaald boek over fuchsia's in de meest uitge breide zin van het woord luis tert naar de naam Fuchsia's in huis en tuin. Een zeer fraai, van veel foto's en tekeningen voor zien boek met als enige nadeel dat het uit het Engels is. Voor tuinfuchsia's wordt er om deze reden wat al te optimistisch omgesprongen met de winter hardheid van deze planten. Die is in ons land, met temperatu ren tot min 20 in sommige win ters, niet van dien aard dat je er een haag van moet zetten. Maar afgezien hier van blijft er veel tuinplezier over met het kweken van niet winterharde fuchsia's. In dit boek handlei dingen om er bogen, leiboom pjes, piramides en zuilen van te maken. Een duidelijke bespre king, met afbeeldingen, van vele cultivars. Wat de behandeling aangaat: er wordt wel heel roy aal omgesprongen met chemi sche meststoffen en bestrij dingsmiddelen. GREET BUCHNER

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 6