'Hilversum oord van de gestampte wijsjes' Marco Borsato: van kok tot zanger Rtv show 'De hele wereld gaat over op breedbeeld' WOENSDAG 19 AUGUSTUS 1992 Herman van Wijk van TV-Plus: anaf 1996 kijkt heel Europa naar breed- beeld-tv", roept Herman van Wijk. Ondanks alle sombere geluiden blijft de voor zitter van TV-Plus, het kleinste televisiestation van Hilversum, optimistisch. TV-Plus is een on derneming van NOS, NOB, Phi lips Nederland en PTT-Tele- com. Dat de breedbeeld-beel- den van de Olympische Spelen niet hebben gezorgd voor een stormloop van kopers naar de electronica-winkels, verbaast Van Wijk niet. „De industrie moet eerst zor gen dat de gemiddelde prijs van een toestel (nu nog variërend van 4000 tot 10.000 gulden) daalt tot zo n 2500 gulden. En wij werken er hard aan om een gevarieerd programmapakket te kunnen bieden. Dan breekt het door", voorspelt hij. Komende herfst wordt een landelijke campagne gevoerd om de kijkers uit te leggen dat er een groot verschil is tussen breedbeeld-tv en HDTV. Breed- beeld-tv biedt de beelden van bioscoopfilm-formaat van High Definition TV, maar de beeld scherpte is nog dezelfde als bij de gebruikelijke toestellen. HDTV, dat volgens de jongste voorspellingen pas in het jaar 2005 wordt ingevoerd, wordt door verdubbeling van het hui dige aantal beeldlijnen (van 625 naar 1250) superscherp. Het grote voordeel van de breedbeeldtoestellen is dat ook de niet met breedbeeldcamera's gemaakte programma's - dus alle huidige programma's - kun nen worden ontvangen, zij het met balkjes aan beide kanten van het beeldscherm. „Breedbeeld biedt watje ogen in werkelijkheid zien. In ons beeld is veel meer te bekijken. Kijk eens hoe mooi", roept Van Wijk terwijl zijn TV Plus-station de gouden Olympische race van Ellen van Langen herhaalt. TV-Plus toonde een eigen re portage van de huldiging in Ne derland van de Olympische me daillewinnaars. „Voorlopig blij ven dat uitzonderingen. Elke avond zenden we twee speel films uit. En op zaterdag de hele dag een Cineac-pakket van een uur ten behoeve van handela ren. En we hebben ook nog een pakket prachtfilms van de Rijks Voorlichtingsdienst. Stap voor stap gaan we steeds meer pro gramma's tonen die de omroe pen ons leveren. Alles wat we voor niks kunnen krijgen, zoals de Olympische Spelen, gaat er op." Startkapitaal Zijn station is niet alleen het kleinste van Hilversum, het is ook de eerste breedbeeldzender in Europa. „Dat komt omdat Philips in Nederland gevestigd is, en het initiatief zodoende wordt gesteund door het minis terie van economische zaken. We hadden de beschikking over een startkapitaal van vijftig mil joen gulden. Heel Europa kijkt naar ons. Toen ik laatst in het Belgische Kortrijk was kon ik er mijn eigen programma's zien." Als tv-station wil TV-Plus 'piepklein' blijven. In het NOB- centrum in Hilversum fungeert Cees Dorland (ex-AVRO-direc- teur) als directeur. Zijn perso neel bestaat uit twee admini stratieve krachten, twee pro grammamedewerkers van de NOS en een technische mede werker van NOS en Philips. Het TROS stuurt Herman Emmink Oud Plaatwerknaar huis Laatst sprak hij iemand die dacht dat Louis Davids een voetballer was. De praktijk leert hem keer op keer dat Nederlanders, om roepmedewerkers niet uitge zonderd, een opvallend gebrek aan historisch besef aan de dag leggen als het gaat om amuse mentsmuziek. Zelf hoeft Herman Emmink er niet direct voor te vrezen dat hij binnenkort met pakweg een wielrenner wordt verward. Noem zijn naam, tien tegen een dat vrijwel iedereen 'Tulpen uit Amsterdam' roept, een meezin ger die indertijd even het Wil helmus als volkslied dreigde te verdringen. Maar Herman Emmink wordt ook geregeld vereenzelvigd met 'Wie van de drie' en 'Muzikaal Onthaal'. Een veelzijdig type: zanger, radioman, entertainer. Sinds 1986 draait Herman Emmink in 'Oud Plaatwerk' uit eigen archief amusementsmu ziek uit de jaren twintig tot vijf tig. Maar niet meer voor lang. In september komt er na 271 uit zendingen een einde aan 'dit ouderwetse uurtje radio'. Daar mee verdwijnt ook, althans bij de TROS, de beschaafde radio stem van de man die de 'n' aan het eind van een woord nog durft uit te spreken en die zich consequent met een wellevend 'dames en heren' tot de luiste raar richt. Gericht publiek „Mijn sector is de amusements muziek, en dan met name de muziek uit de jaren twintig, der tig en veertig. 'Oud Plaatwerk' heeft niet zo'n grote luister dichtheid, maar er is een gericht publiek voor. Dat zijn de luiste raars die genieten van een op name van net Rosian-orkest van violist/dirigent Eddy Wales, een man die al bijna in de vergetel heid is geraakt." „Ik houd niet van het opgehe ven vingertje, maar op dit vlak is geschiedenis niet onze sterk ste kant. Dolf van der Linden, Bep Rowold, Pi Scheffer, wie kent deze orkestleiders nog? Ik heb net een programma opge nomen rondom Jan Cordu- wener. Ook hij heeft veel bete kend voor het Nederlandse mu ziekleven en de radio met zijn uitzendingen 'Pennies from Heaven', zijn begeleiding van artiesten, met zijn koor en zijn ihea terorkest." Als veertienjarige jongen be gon Herman Emmink met het verzamelen van 78-toerenpla- ten en daar is hij nooit mee op gehouden. Het resultaat van ongeveer vijftig jaar speuren en ruilen bevindt zich thuis in Hil versum. „Op de eerste verdie ping staat mijn platenarchief. Er staan er duizenden, alfabetisch geordend. Van de Amsterdamse Politiekapel tot aan Helmut Za- charias met daartussen Lou Bandy, Willy Derby, Vera Lynn en de orkesten van Victor Syl vester, Ti no Rossi en Willy Ber ing." In 'Oud Plaatwerk' contras teert zijn heldere en krachtige stemgeluid mooi met de licht omfloerste klanken van de 78- toerenplaten. Tussen zeldzame opnamen van 'meneer' Cor Steyn ooit vermaard als be geleider van Dorus alias Tom Manders als bespeler van het Tuschinsky-orgel en van Sky- masters-dirigent Pi Scheffer als vocalist, verschaft de program mamaker de luisteraar uitge breide informatie. „Mensen vinden het prettig als ik uitleg bij de muziek geef. Ik beschouw 'Oud Plaatwerk' ook als een informatief pro gramma. Dat kost voorberei ding, per week ongeveer drie dagen." Thuis, op de tweede verdie ping, diept Emmink biografi sche gegevens over platen en artiesten op uit zijn naslagwer ken over bands en orkesten. Uit discografieën en uit jaargangen van 'Onze lichte muziek', Tu- ney Tunes', 'Muziekparade' en de speciale 78-toerenuitgaven, het Duitse 'Vox auf achtund- siebzig' en 'De Weergever'. Wereldomroep Voor de Wereldomroep maakt Emmink een soortgelijk pro gramma onder de titel 'Tulpen uit Amsterdam', genoemd naar het lied waarmee hij van 1957 af nationale en wereldfaam („Maar een tulp is er nooit naar me genoemd") oogstte. Van oorsprong overigens een Duitse Schlager, onder de titel Tulpen aus Holland' gecomponeerd doorRalfAmie. Naar aanleiding van de We reldomroepuitzendingen krijgt Herman Emmink telkens schrif telijke bevestigingen dat luiste raars die muziek en wijsjes van vroeger graag horen. „Mensen vragen bijvoorbeeld naar het liedje van de Grebbeberg, dat ze in 1940 gehoord hebben. Of naar Het Nonnenkoor uit Casa nova, de operette van Johann Strauss. Ze houden van dat gen- Behalve dat Emmink muziek verzamelde, maakte hij ook al tijd muziek. Eerst op de xylo foon, later op de piano. Hij stu deerde piano aan het Amster damse Conservatorium. Van pedagoog Herman Hülsmann kreeg hij zes jaar lang zangles. Zijn radiocarrière begon in Menado op Noord-Celebes, het tegenwoordige Sulawesi. Daar, bij het militaire station Sario, mocht dienstplichtig soldaat Emmink in 1947 het geweer in ruilen voor de radiomicrofoon. In 1950 werd hij gedemobili seerd. Het zou tot eind 1953 du ren, voor hij bij de VARA werd aangenomen als omroeper. Later stapte hij over naar de AVRO. Bij die omroep presen teerde Emmink zeventien jaar lang live op zondagochtend 'Muzikaal Onthaal' („Die AVRO-kerk zat altijd vol") en elf jaar het televisieprogramma "Wie van de drie'. Daarnaast was hij omroeper en verslagge ver bij AVRO's Radiojournaal. Bij de TROS verzorgde de 'zin gende omroeper' o.a. 'Cafe Chantant', 'Pierewaaien' en 'Te gast bij Herman Emmink'. Pretenties Mensen gezelligheid en ont spanning bieden zonder al te veel pretenties is altijd zijn stre ven geweest. .Al in het begin van mijn AVRO-tijd viel ik een beetje buiten het vaste stra mien, omdat ik dingen deed waarvan ik veronderstelde dat die niet zo pasten in het strakke pak van de omroep in de jaren zestig. Als omroeper zei ik wel eens wat over een plaat of ik haalde de dominee van de och tendwijding even in de omroep- cel om alvast te praten over wat hij zou gaan zeggen na de vol gende plaat. Deed men vroeger niet. Maar het gaat er juist om de luisteraar te animeren, je moet die oortjes laten spitsen." Omdat zowel de VPRO als EO de A-status heeft verworven, moet de TROS op Radio 5 zend tijd inleveren. De consequentie hiervan is dat 'Oud Plaatwerk' wordt stopgezet. Herman Em mink vindt het een spijtige ont wikkeling. Niet zozeer voor zichzelf, maar vooral voor de luisteraar. „Van de week sprak een me neer op het Damrak me aan. Hij vond het jammer dat juist die muziek verdwijnt. Gebrek aan Herman Emmink: „Er is een gericht geld of zendtijd maken deze maatregel blijkbaar noodzake lijk en dan gaat een freelancer als ik eerder weg. De leeftijd speelt daarbij ook een rol en dat zou niet zo moeten zijn. Pia Beek zei een paar weken gele den- in een uitzending dat Né- derland zich niet zo instelt op oudere artiesten. Het is hier soms net een blik jonge honden dat je openschroeft, dat is ook leuk, maar het is niet het enige. Gelukkig zie je op Duitsland en Engeland nog wel eens grijze koppies." Er zijn in Nederland een paar uitstekende jazzprogramma's te horen op de radio, maar na het verdwijnen van 'Oud Plaatwerk' zal de amusementsmuziek niet of nauwelijks meer worden ge draaid. voorziet Emmink. „En wat krijg je ervoor terug? Met een Frans chanson, een Itali aans liedje of Hongaars-Roe fojo george verberne meense muziek kun je je onder scheiden, het is weer eens iets anders dan de magnetronmu- ziek die je overal en altijd hoort. Ik betrap me erop dat ik thuis tegenwoordig steeds vaker een plaat opzet. Hilversum wordt hef oord van de gestampte wijs jes." (Woensdagmorgen om 10.00 uur op Radio 5, tot en met 30 september) ZOGEZEGD Het voorbereiden van journalis ten op de praktijk van het medi um televisie heeft in Nederland geen al te hoge prioriteit. Kri tisch kijken naar de gemiddelde verrichtingen van vers op het scherm losgelaten krachten, is eigenlijk al voldoende om die stelling te kunnen staven. In De Journalist (het vakblad voor jour nalisten) doet een aantal presen tatoren van actualiteitenpro gramma's op tv hun ervaringen uit de doeken. ,,lk word van die eerste uitzen ding nog wel eens schreeuwend wakker. Nu ik er weer over praat lopen de rillingen wéér over m'n lijf. Je mag het ronduit een trau matische ervaring noemen. Van af het moment dat ik het teken kreeg dat de rechtstreekse uit zending was begonnen, heb ik volstrekte wartaal lopen uitslaan. Ik dacht dat ik ter plekke gek werd van de zenuwen. En ook de volgende uitzendingen waren vreselijk. Uiteindelijk hebben ze me moeten vervangen. Het was een duidelijk geval van in het diepe gegooid en volop verzo pen. "(Paul Witteman). „Ik had nog nooit live teksten ge lezen en niemand had mij verteld waar je dan zoal op moet letten. Na een slechte presentatie ging ik echt door de grond. Dan durf de ik de volgende dag niet over straat te lopen. Je staat in die strijd ook alleen. Bovendien was de sfeer in die tijd ook niet zo dat de collega's erg behulpzaam wa ren. Ik probeerde het falen op al lerlei manieren te compenseren. Ik slikte kort voor de uitzending aspro's en dronk zelfs een pilsje om rustiger te worden." (Ton Ver tind). „Ik ben destijds als verslaggever van het NOS Journaal te snel in het diepe gegooid. Zo ervaar ik het tenminste achteraf. Helaas gebeurt dat nu af en toe nog wei eens. Ik zie mensen zichtbaar of hoorbaar dingen doen waarbij ik denk: goh, had nog een tijdje ge oefend. Destijds was de procedu re bij het Journaal een twee- weekse cursus bij Santbergen en twee weken full-time oefenen. Daar kwam ik van terug met het frustrerende gevoel heleméal niets meer te kunnen." (Charles Groenhuijsen) „Eenzaam en angstaanjagend waren de eerste momenten als hoofdredacteur van het RTL 4 Nieuws. Er was geen apparatuur, geen mens, geen tv, niks. We moesten alles zelf uitzoeken. Ik ben ook totaal niet gecoacht. Ik wist wat een tv was en dat je er naar kunt kijken, maar daar hield de kennis mee op. Toen we gin gen uitzenden, hadden we nog nooit voor een camera gezeten. Ik vind het nog steeds een gods wonder dat we in die eerste da gen niet op een verschrikkelijke manier op ons bek zijn gegaan. (Rik Rensen) Paul Witteman wordt van zijn eer ste televisie-uitzending nog wei eens schreeuwend wakker. foto archief O inds ik in 1990 de Soundmix Show van V RTL 4 heb gewonnen, treed ik gemiddeld 25 keer per maand wel ergens in Nederland op. Ik ben de enige in Neder land, die een volledig Italiaans repertoire zingt". Sinds het win nen van de Soundmix Show is Marco Borsato full-time-zanger. De 26-jarige Marco Borsato zal volgende maand Nederland vertegenwoordigen op het der de Scheveningse Songfestival. Borsato werkt inmiddels aan zijn derde cd. „Voor de Sound mix Show had ik nog nooit voor publiek gezongen. Ik had een uitstekende naam als kok in Noord-Hollandse restaurants Marco Borsato: „De manier waarop ik het Italiaanse lied vertolk, spreekt ook vele Ne derlanders van jong tot oud aan." foto gpd opgebouwd en was daarmee zeer tevreden. Ook als school jongetje had ik nooit gedroomd van een zangcarrière." Bij wijze van grap had Marco zich begin 1990 laten inschrij ven voor een voorronde van de Soundmix Show. Marco: „Na mijn eerste optreden kwam er een warm en lang applaus uit de zaal. Mensen gingen zelfs staan. Ik was perplex. Ik had STRIPS BQLLEBOQM BOES nooit gedacht, dat ik zoiets te weeg kon brengen. En toen be sloot ik, dat ik artiest zou wor den. Ik ben meteen zangles gaan nemen." Zijn naam Marco Borsato is geen artiestennaam. „Borsato is de achternaam van mijn Itali aanse vader. En muzikaliteit heb ik ook niet van een vreem de: mijn vader werkt zijn hele leven lang al als pianist. Alleen of in een orkestje. Tijdens een tournee door Noord-Holland heeft hij mijn Alkmaarse moe derleren kennen." „Moeder heeft verder niets met muziek, maar ze ging wel mee naar de Soundmix Show: Thuis hing er natuurlijk door het werk van mijn vader altijd een muzikale sfeer. Mijn vader speelt al weer jaren in Italië. Na de scheiding van mijn ouders bracht ik lange vakanties bij hem door. Vandaar dat ik ook vloeiend Italiaans spreek." Dramatisch Na de Soundmix Show scoorde Marco al snel een hit: 'At this moment', zijn eerste single. Ook de volgende opname, 'Una donna cosi', was een groot suc ces. Marco: „Italiaanse vedettes komen er in het buitenland niet zo snel aan te pas. Elders in de wereld vindt het publiek het te dramatisch. Italianen leggen er veel gevoel en emotie in. Bo vendien is de opbouw van een Italiaanse song heel anders dan waar ook ter wereld „Maar de manier waarop ik het Italiaanse lied vertolk, spreekt ook vele Nederlanders van jong tot oud aan, merk ik dagelijks. Ik hoop dat ik ook in Italië zelf ooit succes zal heb ben. Maar dat ik ook Neder lands kan zingen zal ik in Sche- veningen laten horen: 'Opa' is een prachtig liedje. Trouwens, 99 percent van de teksten van mijn derde cd, die binnenkort uitkomt, heb ik zelf geschreven of bewerkt." Normaal-zanger Bennie Jolink opent museum-café in Zelhem Zanger Bennie Jolink van de Achterhoekse popgroep Nor maal keert op 24 oktober terug bij de band. Voorlopig neemt hij alleen promotionele werk zaamheden voor zijn rekening. Naar verwachting kan de zanger die in april bij een auto-ongeluk zijn elleboog verbrijzelde, pas weer in maart 1993, bij de start een nieuwe tournee, muzikaal optreden. De come-back in oktober valt samen met de opening van een geheel aan Normaal gewijd mu seum-café, De Dorstige Dalde- jer, in Zelhem. Tijdens deze ge beurtenis worden een nieuwe cd en een cd-single van Nor maal gepresenteerd. Het is de bedoeling dat de bezoekers van het Normaal-pand posters, de corstukken en andere - in een periode van 16 jaar - aan Nor maal gewijde relikwieën kun nen bekijken. Het museum-café zal worden gevestigd in het huidige onder komen van de groep (kantoor en studio) op het industriepark in Zelhem. De ruimte in het be staande complex wordt verbon den met de studio waardoor in de toekomst ook live-registra ties van optredens plaats kun nen hebben. De gemeente Zelhem heeft positief gereageerd op de plan nen van Normaal, al zitten er volgens een woordvoerder van de gemeente planologisch wat haken en ogen aan een horeca- vestiging op een industrieter- Herman van Wijk over dat de gemiddelde prijs van een toe NOB (leverancier van de techni sche apparatuur aan de omroe- pen)heeft een „eenvoudige breedbeeldstudio" ingericht. Van Wijk: „Voor evenemen ten als de Olympische Spelen trekken we enkele freelance krachten aan. In het geval van Barcelona waren dat Ruud ter Weijden, Jos Kuyer en Wilfred Genée. Dan heb je eigen com mentatoren. Zij maakten ook het verslag van de huldiging in Nederland. We willen piepklein blijven en de publieke omroe pen de gelegenheid geven 'dit vak te leren'. Omroepen, die hun programma's ook in breed beeld hebben laten opnemen, kunnen die produktie bij ons kwijt. En dat zal naar verwach ting steeds meer gaan gebeu ren, vooral als we de beschik king krijgen over reportage units en een compleet ingerich te studio." Via de kabel kunnen op het ogenblik meer dan twee miljoen kijkers op TV Plus worden aan gesloten. Van Wijk: „Op Rotter dam na zitten we vrijwel overal in de grote steden. Het Rotter damse kabelnet mist de techni sche kwaliteit die breedbeeld-tv eist. Maar alle netten van Case- ma, de grootste kabelmaat schappij van Nederland, ver zenden onze beelden. Via scho tels wordt heel weinig gekeken. t: „De industrie moet eerst zorgen tel daalt tot zo'n 2500 gulden/' foto gpd Nederland is geen schotelland, maar een kabeland." Uitwisseling Van Wijk weet dat er plannen zijn voor Eurovisie-breedbëeld- uitwisseling: „Volgende maand komt dat onderwerp weer ter sprake op een HDTV-symposi- um in Dublin. Ook in andere landen Engeland, Duitsland en Italië voorop wordt door publieke omroepen met breed- beeld-programma's geëxperi menteerd. Wij kunnen straks die in het buitenland gemaakte programma's ook laten zien. De commerciële omroepen kijken in heel Europa met argus-ogen toe. Breedbeeld-tv is veel duur der om te maken en bij de com mercie zitten ze dus niet te trappelen van ongeduld." Van Wijk deelt de mening van Philips dat de ontwikkeling van breedbeeld een grote vlucht gaan nemen. Hij is ervan over tuigd, dat de Europese Ge meenschap in november zal be sluiten ruim twee miljard gul den uit te trekken voor appara tuur en programma's. „Even als bij de introductie van televisie en de overgang van zwart-wit naar kleur heerst bij velen Twij fel aan de haalbaarheid. Maar let op: de hele wereld gaat over op breedbeeld."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 8