Zomerse verfrissing voor bij de koffie Smaak 'Broodje gezond' afgekeken van Britten en Scandinaviërs Mais nooit in zout water koken Garnaal WOENSDAG 19 AUGUSTUS 1992 MENU VAN DE DAG Cannelloni a la Greque (zie onderstaand recept) Frisse groene salade Stokbrood of pistoletjes Nodig: 500 g rulgebakken lamsgehakt, 50 g ontbijtspek in reepjes; 16 stuks voorgekook te cannelloni; zakje giroskruiden, 2 eetl. ko kos; 100 g boter; 1 gesnipperde ui; 1 vleesto maat; 90 g geraspte oude kaas; 50 g bloem; 6 dl melk; zout; peper. Fruit in een pan op een matig vuur de ge snipperde ui; het ontbijtspek in ong. 40 g boter. Meng er de tomaat, ontveld en stuk ken gesneden door. Voeg het rul gebakken lamsgehakt, de giroskruiden en de kokos aan het mengsel toe en meng alles goed doorelkaar. Voeg peper en zout naar smaak toe. Voeg als laatste een deel van de ge raspte oude kaas toe. Smelt voor de saus ong. 50 g boter in een pan. Voeg al roerend de bloem toe en blijf roeren tot een glad mengsel ontstaat. Giet er al roerend 6 dl koude melk bij en laat de saus 5 minuten koken. Vul intussen de 16 voorkookte cannelloni met het vleesmengsel en leg de- ze in een beboterde ovenschaal. Breng de saus op smaak met peper en zout en giet deze over de cannelloni. Strooi er de rest van de kaas over en gratineer de cannelloni in het midden van een voorverwarmde oven van 175 graden C. in ongeveer 45 mi nuten goud bruin. Per persoon: 4495 kilojoules, 1075 kiloca lorieën, 45 g eiwit, 71g vet g 64 g koolhy draten. Lamsragoüt met gele paprika en papaja (zie onderstaand recept) Risotto of saffraanrijst Nodig 600 g lamsschouder; 80 g boter; 2 grote uien; 2 gele paprika's; 1 papaja van ong. 300 gram; 4 dl bouillon; 2 dl crème fraiche, zout, peper, i Snij het lamsvlees in grove blokjes en kruid ze met zout en peper. Maak de uien schoon en snij ze in halve ringen. Halveer de papri- i ontdoe ze van de zaadlijsten. Snij de ;a's in blokjes. Schil de papapja en haiveer hem in de lengte. Verwijder het zaad en snij een helft in reepjes van 'n halve centimeter breed en 3 cm lang. Snij het res tant in dikke plakken. Braad de blokjes lamsschouder totdat ze mooi bruin ge kleurd zijn. Neem het vlees uit de braad pan. Fruit vervolgens in de braadboter de ui, paprika's en papajaschijven (de reepjes bewaren voor de garnering. Voeg de bouil lon toe en breng het geheel aan de kook. Doe nu de blokjes vlees terug in de braad pan en breng het geheel opnieuw aan de kook. Doe het deksel op de pan en stoof het in ong. 35 minuten zachtjes gaar. Voeg 5 minuten voor het eind van de stooftijd de crème fraiche toe en laat het geheel zonder deksel; iets inkoken. Per persoon: 2810 kilojoules, 670kilocalo- rieën, 31 g eiwit, 57g vet 10 g koolhydra ten. Lamskerrie (zie onderstaand recept) Gekookte krielaardappels Witte bonen Nodig: 500 g lamspoulet; 100 g boter; 1 gro te ui; 2 teentjes knoflook; 1 rode paprika; mespuntje gember; 2 theel. kerrie; thijm; laurierblad; zout; peper; 1 eetl. citroensap; 2 eetl. yogurt. Zout en peper het vlees. Smelt de boter in een braadpan en fruit daarin zachtjes het vlees met de kleingesneden ui; knoflook; in reepjes gesneden paprika, gemberpoeder, kerrie, thijm en laurier. Roer alles goed door. Voeg dan in de plakken gesneden to maten, citroensap yogurt en zoveel water of bouillon dat het vlees net onder staat toe. Laat het geheel ong. 50 min. stoven met een deksel op de pan. Roer het regematig door. Per persoon: 2000 kilojoules, 480 kilocalo rieën, 25 g eiwitten, 40 g vet, 5 g koolhy draten. Alle recepten zijn bedoeld i>oor vierperso- LIEVELINGSRECEPT Nodig: pak zilver vliesrijst; 500 gram sperziebonen; 3 uien; 500 gram runderge hakt; 4 eetlepels ket jap; 1 theelepel laos; 1 eetlepel ketoembar; 1 eetlepel sambal man is; zout, peper; 3 eetlepels suiker. lava s de neus uit, „Dit recept is uit noodzaak geboren schrijft C. VAN LEEUWEN UIT HAARLEM. „Ofhet uit een kookboek komt weet ik niet maar het recept is al jarenlang in de fa milie. Driemaal per week verse sperzie bonen uit eigen tuin vandaar deze heerlij- SAJOUR TOEMIS BOONTJES Fruit de uien en kook de sperziebonen net niet gaar. Kook de rijst. Voeg aan de uien een halve liter water en het gehakt toe. Ver kruimel het gehakt. Voeg de ketjap, loas, ke toembar en sambal toe. De bijna gare sper ziebonen toevoegen en het geheel laten sudderen tot de sperziebonen gaar zijn. De suiker toevoegen en zout en peper naar smaak. Serveren met de gekookte rijst. Hebt u ook een lieivlingsrecept stuur dit dan aan Damiate Dagbladen. Postbus 507,2003 PA Haarlem, t.a.v. redactie 'Smaak'. De inzender van het geplaatste i een VVV-cadeaubon van f25,- toegezo/ In Engeland tijdens de va- kantie werden we herin- K nerd aan een geliefd gebak |E> uit mijn jeugd dat thuis I een beetje in het vergeet- i boek was geraakt: "citroen pie". Lemon Meringue Pie is een fris gebak dat, ijs koud geserveerd bij de kof fie, op een warme zomer dag zo heerlijk smaakt, dat ik graag mijn favoriete re cept geef dat dateert uit 1932, maar dat ik pas in 1954 aantrof in een onaan zienlijk boekje met lokale recepten tijdens een ver blijf in New Orleans. Daar- na ben ik het eigenlijk nooit meer in een kook boek tegengekomen. Citroen pie, een oud Angelsaksich gebak Toch is citroen pie" heel populair in de Verenigde Staten en in Engeland. Je ziet het in die landen in vrijwel iedere tea room op de kaart. Wel is de uitvoering altijd weer anders. Vaak is de citroenvul ling in de vorm van een custard ge maakt. Mary Moore Bremers recept uit New Orleans gaat echter uit van een mengsel van bloem en maizena. Het resultaat is naar mijn mening beter. Wel moet u de juiste hoeveelheden aanhouden want anders wordt de vulling te slap of te vast. Voor piedeeg is varkensniervet eigenlijk de beste vetsoort maar met koude boter wordt ook een goed resultaat bereikt. Reuzel is minder geschikt omdat daarin naast niervet ook andere, minder soepe le varkensvetten worden verwerkt. De hoeveelheden zijn voor een taart vorm met een middellijn van ongeveer 23 centimeter. De pie is een tamelijk plat gebak met een fruitige vulling die qua vorm een beetje lijkt op de vlaai en in Angelsaksische landen even beroemd als de vlaai bij ons. Alle soorten fruit worden in Engeland en de Verenigde Staten in pievormen verwerkt, maar de lemon me ringue pie is heel bijzonder en staat het hele jaar door op de kaart. DEEG Ingrediënten voor het deeg: 1 kop bloem, 1/3 kop koude boter, een mes puntje zout en een paar Iepels ijswater. Bereiding van de deegkorst: Zeef de bloem met het zout in een kom en snijdt er met twee messen de koude boter door. Blijf snijden tot u een fijnkorrelige massa hebt gekregen en zet die dan weer een half uurtje in de ijskast. De volgende handeling is kort: voeg zoveel ijswater aan het mengsel toe dat u er met een spatel een samenhangend deeg van kunt maken. Raak niets aan met de handen want het deeg moet koud blijven om een bros gebak te krijgen. Zet het dus zo no dig nog even terug in de ijskast als u er met de spatel een bol van hebt gemaakt. Rol het deeg na afkoelen snel uit op een met bloem bestrooid werkblad en leg het op de buitenkant van de ronde pievorm. Prik met een vork wat gaatjes in de deeg- laag tegen het opbollen en bak de deeg- korst in een op 180 graden voorver warmde oven lichtbruin. VULLING We maken nu de vulling waarvoor we nodig hebben: twee koppen kokend wa ter, vier eidooiers, twee koppen suiker, de fijngehakte schil van twee citroenen en het sap van drie citroenen, vier eetle pels bloem en vier eetlepels maizena, een halve theelepel zout en twee eetle pels boter. Bereiding: vermeng de ge zeefde bloem, maizena en zout en giet daar al roerend het kokende water bij. Roer goed zodat er geen klontjes over blijven en kook het mengsel op een laag pitje of nog beter in een pannetje dat u in een grotere pan zacht kokend water zet, zolang tot het er transparant uitziet. Roer suiker en eidooiers tot de suiker is opgelost en voeg ze dan met het citroen sap en de citroenrasp toe aan de bloem- /maizenamassa en blijf nog een paar mi nuten goed roeren boven een zacht vuurtje. Mochten er nog klontjes zijn overgebleven dan is dat niet zo erg, want dan zeeft u de massa gewoon, voordat u de vulling in de deegkorst stort. Intussen klopt u de vier overgebleven eiwitten op met een lepel suiker. Giet het stijfgeklop te eiwit op de vulling en zet de pie in de vorm in de oven onder de grill totdat de eiwitpieken bruin kleuren. Laat de pie afkoelen en zet het gebak voor het serve ren nog een uurtje in de koelkasL Als er één rage is die de broodjesza ken een impuls heeft gegeven, dan is het wel het broodje gezond. Het be stond eigenlijk al lang, maar een jaar of tien geleden gaf men er een naam aan en sindsdien prijkt het met groen versierde bolletje ook al op ie dere menukaart van het bedrijfsres taurant, de cafetaria, het eetcafé of de brasserie. Wie het broodje gezond uitvond, is niet bekend. In ons land was het in de jaren zestig al 'in' plakjes to maat, radijsjes of komkommer op een boterham met kaas te leggen. Volgens culinair schrijfster Wina Bom hebben we dat een beetje afge keken van de Engelsen. „Daar is de sandwich altijd belegd met wat dun ne plakjes komkommer en wat blaadjes sla. En in het befaamde Londense hotel The Ritz is de kom- kommersandwich je van het. In de jaren zestig kregen we in Nederland ineens de smorrebrod-rage, ook alle maal op elkaar gestapelde boter hammetjes met saladegroente ertus sen", weet Wina Bom. Niet eenvoudig Volgens Wina Bom is het maken van een goed broodje gezond niet zo eenvoudig: „Wil je een goed broodje gezond maken, dan moet je dat wel erg zorgvuldig doen. We leggen er al gauw teveel op of ertussen. Het broodje of de boterham wordt, bij voorbeeld door een overdaad aan to maat, al gauw klef. Ik moet dat soort broodjes wel eens beoordelen, maar ik ben er niet altijd even enthousiast over. Zonde van het broodje". Het beleggen van brood en brood jes met wat sla of komkommer had destijds ook een praktische functie. De groente zorgde ervoor dat de be legde boterhammen, die we in het bekende plastic trommeltje meena men naar ons werk, mals bleven. Trend Het 'gezond maken' v Samenstelling van 'Broodje gezond' ligt niet vast foto» ar chief europese landen. In Frankrijk wor den broodjes doorgaans niet met rauwkost belegd, maar vergezellen versgebakken bolletjes of stukken brood wel iedere maaltijd. Wonder wel kende Italië vroeger wel iets dat voor een broodje gezond zou kun nen doorgaan. Wina Bom: ..Ik herin ner me dat men er brood met ge kookte groente belegde. Ik heb er wel eens een koetsier gezien die een brood at dat met gekookte en goed uitgeknepen spinazie en uiringen was belegd". Maar hoe gezond is eigenlijk het broodje gezond Het broodje gezond behoeft in naam niet te voldoen aan richtlijnen ten aanzien van bijvoorbeeld het vetgehalte. Waar andere produkten uiterst voorzichtig moeten omgaan met de term 'gezond', kan men het broodje waaraan dat label hangt kennelijk naar eigen inzicht beleg gen. Het is niet ongebruikelijk dat de spijskaart je lekker maakt met een broodje brie 'gezond' of een broodje paté 'gezond'. Hoe echter het beleg de bolletje wordt genoemd, op zich zelf is het broodje gezond. Middenamerikaanse plant paste zich in Europa goed aan 'Zea Mays Saccharata', zoals suiker maïs officieel heet, komt oorspron kelijk uit Midden-Amerika; dank zij het fantastische aanpassingsvermo gen van de plant is teelt in koelere klimaten (zoals het onze) heel goed mogelijk gebleken; toch wordt er el ders in Europa weinig suikermaïs ge produceerd. Spanje is onze enige noemenswaardigeconcurrent. Een mooie opbrengst moet echter wel aan zeer specifieke voorwaarden voldoen: de suikermaïs kan namelijk pas geoogst worden als de zoge noemde 'kolfbaard' (zijde achtige draden die uit de kolf hangen) volko men bruin en uitgedroogd is. De nog door blad omgeven korrels zijn dan melkrijp, d.w.z. op hun allerzoetst en -sappigst. Om smaak en kleur te waarborgen worden de kolven met blad en al geoogst en verpakt. Dit laatste gebeurt meestal per twee stuks op de bekende paarse schaal tjes, waar folie strak omheen ge spannen wordt. Het optimaal bewaren en schoon maken van suikermaïs is, net als de oogst, gebonden aan enkele gulden regels, zij het wel zeer eenvoudige: ontdoe, tenzij ze meteen genuttigd gaan worden, de kolven niet direct na aankoop van hun beschermende bladeren; de korrels verliezen anders hun sappigheid en gaan zonder meer rimpelen. Bewaar ze daarom ook liever niet langer dan twee da gen in de koelkast. Schoonmaken gebeurt door de bladeren weg te pellen, de draden te verwijderen en de harde stengel zo dicht mogelijk tegen de kolf aan weg te snijden. De bereiding op zich is afhankelijk van hoe men maïs het liefst eet: gaat het alleen om de kor rels. dan snijdt men ze met behulp van een scherp mesje van de kolf af, en kookt ze in 5 tot 20 minuten (al naar gelang het dikte) gaar. Echter nooit ofte nimmer in zout water! De groente wordt er ronduit taai van. Zouten na bereiding kan uiteraard wel. Maïs uit 't vuistje is, zeker bij kin deren, een grote favoriet en in het barbecue-seizoen het toppunt van gemak; de kolven laat men in het blad op het rooster goudbruin roos teren, tandestokers aan weerszijden voorkomen blaren. En dan nog een grote klodder roomboter, mmm! Succotash Wil men echter eens iets anders, dan is 'succotash' een heerlijk alternatief: een Indiaans gerecht, waarbij sper zieboontjes, stukjes bleekselderij, paprika, ui en maïskorrels te zamen in één pan worden gaargekookt. Na- Alle ingrediënten voor succotash bijelkaar. fot dien wordt het gerecht op smaak af- geknipte peterselie, gemaakt met een klontje boter, pe- nieuwe aardappeltjes per en zout, paprikapoeder en fijn- varkensvlees. Lekker met ;n een stukje Met enige verba zing las ik afge lopen week het bericht dat de garnaal bezig is om te verdwijnen uit onze kust wateren. De zee is te schoon, zo stond er in het artikel. Door de zuivering van het afvalwater stroomt er vrijwel geen fosfaat houdend water via de rivieren meer naar zee. Enderzijds een gunstig bericht, waarmee wordt bewezen dat de krachtige in spanning om milieuverontreini ging tegen te gaan, vruchten af werpt. Eiwitrijk fosfaat is echter de grootste voedselbron van de vissen en schaal- en schelpdie ren in zee. Geen wonder dat de gamalenvissers in rep en roer zijn en zelfs spreken van een dramatische terugval. Gelukkig neemt het Rijksinstituut voor visserijonderzoek een groot schalig project ter hand om het wel en wee van de garnaal langs de Nederlandse kust te analyse- De gamaal is een klein schaal dier met tien poten. Alleen het achterlijfje is gevuld met vlees. Ze zijn er in vele soorten en kunnen in twee hoofdgroepen worden verdeeld. Garnalen die in gematigd tot koude zeeën kunnen leven en garnalen die zich het lekkerst voelen in war me tot tropische wateren. Deze laatste soort is betrekkelijk nieuw op de markt en is tiental len jaren geleden ontdekt in de Golf van Mexico, op een diepte van 800 meter. Behalve de smaak is er ook uiterlijk verschil tussen beide groepen. Bij de koud-zee-gamalen bevinden de eitjes zich aan de buitenkant van het lijf en bij de 'warme- zee-garnalen binnenin. Garnalen worden na de vangst over het algemeen direct ge kookt in zeewater of water met zout. Dan veranderen ze ook van kleur. De Hollandse garnaal is in rauwe toestand doorzichtig en krijgt na het koken pas de zo bekende bruinachtig-roze kleur. Vergeleken met de 35 soorten die over de hele wereld worden gevangen, is de Hollandse gar naal vrij klein, drie tot acht cen timeter. De Noorse garnaal, ook heel bekend, is over het alge meen een stuk groter en heeft ook een meer roze-rode kleur. Kijken we naar de 'tropische' garnaal dan kunnen lengtes worden bereikt van maar liefst 15 tot 20 centimeter. Die grote garnalen worden ge makshalve ook wel scampi of gamba genoemd. In Frankrijk heet deze reuzengamaal langoustine, niet te verwan-en met langouste, een stekelige hoom kreeft. Alhoewel het krantebericht, waarvan in aan het begin mel ding maakte, best alarmerend mag worden genoemd, neem ik niet aan dat de Hollandse gar naal geheel zal verdwijnen. Er zal vast en zeker wel een milieu vriendelijke oplossing voor wor den gevonden, daarin heb ik al le vertrouwen. Het zou toch heel jammer zijn als deze deli catesse. die puur natuur, met wat zelfgemaakte mayonaisse het best tot zijn recht komt. van de menukaart zou verdwijnen. JOHN BEEREN, eigenaar van de Bokkedoorns, een met twee Michelin-sterren gedecoreerd restaurant in de duinen van Bloemen daal Meerval Officieel heet hij Clarias gariepi- nus. Wij noemen hem meerval. Hij heeft bijzonder positieve ei genschappen. Zo zorgt de hech te visvleesstructuur ervoor dat de vis bij de verschillende berei dingsmethoden niet uiteenvalt. Alle bereidingswijzen zijn toe te passen. De smaak is zacht. Het vetge halte is laag en bestaat voor 75 procent uit meervoudig onver zadigde vetzuren. Het eiwitge halte is hoog. Een belangrijk deel van het meerval-aanbod wordt gerookt. Gerookte meer val is een ware delicatesse.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 7