Leiden Regio Langere dagen, schonere lucht dekler 'Kenne we lekker fikkie 'Ruimte voor tennispark in Stevenshor HtHMS Overdracht van Golden Tulip Hotel ongeldig verklaart ZATERDAG 15 AUGUSTUS 1992 REDACTIE: JANET VAN D !L FANGMANN ROY KLOPPER Het college van B en W voelt wel voor de aanleg van een ten nispark op een terreintje in het zuid-westen van de Stevenshof of in het buurtparkje aan de An ne Frankweg en de Rijndijk. Burgemeester en wethouders schrijven dit in antwoord op schriftelijke vragen van de CDA- raadsleden P. Biegstraaten en H. Kruijt. De beide christende mocraten klommen in de pen nadat een groep van 150 Ste- venshofbewoners belangstelling toonde voor een tennisparkje. Biegstraaten en Kruijt wilden van het college weten of het be reid was het initiatief te onder steunen. Burgemeester en wet houders zeggen de plannen waardevol te vinden, maar wij zen de plek die de initiatiefne mers zelf hebben bedacht af. Die willen de tennisbanen aan leggen in het grote wijkpark in de Stevenshof. Het college vindt echter dat dit stuk groen toe gankelijk moet blijven voor alle wijkbewoners. Het terreintje in het zuid-westen van de Ste venshof voorheen een op slagplaats voor biologische af breekbare stoffen en het buurtparkje bij de Rijndijk bie den meer mogelijkheden. John van der Born, een van de initiatiefnemers, zegt voorals nog niet ongelukkig te zijn met het antwoord van het college. Hij wil de voorstellen echter eerst goed bestuderen voordat hij een definitieve reactie geeft. Eerste woning Groenoord voor sloop aangekocht De gemeente gaat de woning Hansenstraat 11/11a aankopen met de bedoeling het tezijner- tijd te slopen. Het huis was 'on verbeterbaar' en met de bewo ners is overeenstemming be reikt over de aankoop. Als de gemeente eigenaar is, wordt het pand onklaar gemaakt. En als ook de belendende woningen zijn verworven, wil de gemeente overgaan tot sloop. Begin dit jaar ontstond rumoer in de wijk toen ideeën aan het Jicht kwa men om de hele wijk dratisch te veranderen en een groot deel te slopen. Nutsbedrijf en gemeente werken aan vervoersplan Voor en tegen, samen op het avontureneiland. Speeltuinvoorzitter Honsbeek Gemengde reacties op nieuw speeleiland sJifc de kinderen Karin, Kelly, Raimond, Mark e LEIDEN LOMAN LEEFMANS De kinderen zijn er blij mee. Een aantal heeft zelfs meege dacht over de vorm van het nieuwe speeleiland aan het ein de van de Maredijk. Maar voor- LogiCom Alpha COMPUTERS NETWERK SPECIALIST REPARATIE EN ONDERHOUD VAN ALLE MERKEN VELE MERKEN P.C.'s, PRINTERS EN SUPPLIES STANDAARDSOFTWARE BEU 01720-37 911 LogiCom Alpha bv Teken nu in voor de twaalfde, herziene druk. Binnenkort komt de twoalfde, herziene druk van de Grote Van Dale uit. De complete inventaris van de Nederlandse taal. Prijs van drie delen, inclusief cassette: f 285,-. Als u nü intekent bij de boekhandel, krijgt u f 30,- korting en betaalt u dus de intekenprijs van f 255,-. Zoek Je Een Woord. Pak De Van Dale. Verschijnt 31 aug. 1992 Ik teken nu in op de twaalfde, herziene druk van de Grote Van Dale en betaal 255.- in plaats van 285.-. Ik bestelexempla(a)r(en) en ontvang bericht bij ver schijnen. Naam en voorletters Adres Postcode en plaats Telefoonnummer Verzenden aan: De Kier. anrwoordnummcr 10342. 2300 WB Leiden - ccn postzegel is niet nodig. Telefonisch bestellen kan ook: 071-120885. Ik wil mijn bestelling afhalen in Leiden. Nieuwe Ri|n 4S Leiderdorp, Winkelhof 36 Oegstgecst, Passage de Kempenaerstraat 1 -5 zitter Honsbeek van de naastge legen speeltuin heeft zo z'n be denkingen: „Er is geen toezicht, en met die balken in het water is het gewoon wachten op on gelukken". Zijn 11-jarige zoon Mark denkt daar anders over: „Ik vind het prima, kenne we lekker fikkie steken". De speeltuinvereniging 'Rondom de Maredijk' maakt bij binnenkomst een frisse in druk. De speeltuigen zitten goed in de verf, het gras is kort, bankjes schoon en het hek in orde. De toezichthouder zit in zijn verwarmde hokje en speelt een potje 'patience' terwijl hij met overzichtelijke regelmaat uit het raam de speelplaats af speurt. Achter het hek ligt het in aanbouw zijnde nieuwe eiland waarvan de vijf meter hoge klimbomen al uitnodigend naar de kinderen lonken. „We hebben door de nieuw bouw op het Schuttersveld een grote 'punt' van onze speeltuin verloren. De gemeente vond ook, dat de oppervlakte aan speelruimte te klein was gewor den. Maar daarom zijn ze een avontureneiland gaan beden ken, zogenaamd voor de oudere jeugd. Maar 14-, 15-, 16-jarigen hebben hele andere interesses dan klimmen in een boom", verklaart Honsbeek. Wel denkt hij dat vooral jon gere kinderen, nu nog op de speeltuin met toezichthouder aangewezen, naar het avontu reneiland gaan: „Ik kan me dat wel voorstellen. Voor hen is het heerlijk. Mogen ze zelfs vuurtjes stoken. Maar er is geen bewa king en ik verwacht daar onge lukken", aldus Honsbeek. Bedacht De vijf meedenkers, Karin (11), Kelly (12), Raimond (15) Joyce (14) en Mark (11) de laatste twee zijn kinderen van Hons beek hebben onder supervi sie van Peter Bollen van de af deling groen het eiland bedacht. Ze kunnen zich de angst van hem wel voorstellen maar: „On gelukken kunnen overal gebeu ren", reageert Raimond laco niek. Ze kunnen niet wachten tot het eiland af is en bekennen dat ze er al stiekem hebben ge speeld: „Ja, de bruggen zijn er nog niet maar er liggen al een paar planken over het water waar je over kan", weet Karin. De noodzaak van zo'n eiland ontkent niemand. Joyce onder streept dat met: „Vlotten maken bij de bouw", als hun huidige speelactiviteit. Maar de speel tuinvereniging had het avontu reneiland liever onder hun be heer en toezicht gehad. Daar hebben de vijf voorlopig geen boodschap aan. Ze verkneuke len zich bij de gedachte van een boomhut, hangbruggen, riool buizen en waterklimrekken. „En geen wethouder hoor, de burge meester moet het openen", meent Mark. De andere vier knikken hevig van 'jawel'. NU GEOPEND en leuk om naar binnen te lopen! GALLERY UNICORN Haarlemmerstraat 305 Leiden De kop van de Haarlemmerstraat is heel gezellig! De kans bestaat dat de gemeente Leiden en de energie- en watervoorziening Rijnland (EWR) een werkweek van vier werkdagen van negen uur per dag gaan invoeren. Dit idee wordt gelanceerd in het vervoersplan waaraan ge meente en EWR werken. in het land meedoen. Het mi nisterie betaalt mee aan de uit voeringvan het plan. Met het vervoersplan willen de gemeente en het energiebe drijf bereiken dat er twintig pro cent minder autokilometers in het werkverkeer worden ge maakt. Ook wordt een vermin dering van tien procent van het aantal autokilometers in dienst reizen beoogd. Verder moeten de 110 dienstauto's en twee streekbussen van diesel of ben zine op gas overschakelen. In grote lijnen zijn er vijf ma nieren om de uitlaatgassen van ambtenaren en EWR'ers te ver minderen: de genoemde vier daagse werkweek, bevordering van het fietsgebruik, meer thuiswerken, stimuleren van collectief vervoer om het aantal 'auto-solisten' terug te dringen en zogenaamd flankerend be leid. Gedacht moet hierbij wor den aan minder parkeergele genheid en dichter bij werk wo- KOEVOET Voordeel van vier werkdagen negen uur is dat het woon werkverkeer met twintig pro cent wordt teruggedrongen. Nu alleen al is het EWR-personeel goed voor 92.660 kilometer per week. Als al die ritjes achter el kaar afgelegd zouden worden, zouden de werknemers weke lijks twee keer de wereld rond- Of de vierdaagse werkweek voor alle 2700 werknemers van gemeente en EWR moet gaan gelden, is nog onduidelijk. Bur gemeester en wethouders be slissen later deze maand over een rij 'heel concrete voorstel len', aldus ambtenaar M. Bek- ker, die nauw is betrokken bij het project. Bekker denkt dat de invoering van zo'n werkweek gecompliceerd kan worden met tal van organisatorische haken en ogen. „Maar het is de moeite van het proberen waard en de cao verzet zich er niet tegen." Leiden werkt al sinds 1990 aan een vervoersplan. Het Leid- se plan maakt deel uit van een proefproject van het ministerie van verkeer en waterstaat, waaraan ook 26 bedrijven elders Inmiddels is al het personeel twee keer geênqueteerd. De eerste keer ging het vooral om informatie over het huidige woonwerkverkeer te verzame len. de tweede keer werd de be reidheid gepeild om zich op een andere wijze naar werk te bege ven. De respons liet bij beide enquêtes te wensen over. Een herhaalde oproep bij EWR leid de tot een stijging van 10 tol 55 procent. Volgens Bekker geeft dat al aan dat het vervoersplan een 'hele toer' wordt. „Het lijkt alle maal simpel maar het auto-so- lisme is moeilijk uit te roeien. Velen beschouwen het meene men van of het meerijden met collega's als een inbreuk op hun privacy." Uit de eerste van twee enquê tes onder het personeel blijkt dat 40 procent van het EWR- personeel reeds op de fiets naar werk komt. Landelijk ligt dit percentage op 28. Het aantal autorijders is met 42,5 procent ongeveer zeven procent lager dan het landelijk gemiddelde. Zeven procent komt met de bus. Bij EWR raken steeds meer mensen ervan overtuigd dat er vooral veel meer aan carpooling moet worden gedaan. Dit kan eenvoudig omdat de meesten in de Leidse regio wonen, en er dus geen lange afstanden hoe ven te worden gereden om el kaar op te halen. Soortgelijke gegevens over dc gemeente ambtenaren zijn nog niet beschikbaar. Directeur Erica dreigt rechter in te schakelen LEIDEN WILLEM SPIERDUK Curator mr. M.C. Udink heeft een handeling van directeur A.H.F. Swaak van Erica vlak voor het faillissement van zijn bedrijf ongeldig verklaart. Swaak heeft de exploitatie van het Golden Tulip Hotel overgedragen van Erica Beheer aan de moedermaatschappij Erica UM Gruppe, die niet failliet is gegaan. Udink vindt dat het failliete bedrijf door deze transactie, die vlak voor het bankroet plaats had, is benadeeld. „Het is altijd beter om de exploitatie en het eigendom van het gebouw niet te schei den", stelt hij. Wettelijk heeft de curator het recht om de ongeldigheid in te roepen van handelingen waardoor de failliete boedel is benadeeld. Directeur Swaak zegt officieel nog niet op de hoogte te zijn van het standpunt van de curator. Wel laat hij doorschemeren de rechter in te scha kelen als de curator bij zijn standpunt blijft. Hij beklaagt zich er verder over dat Udink 'roddel- nieuws' in de wereld brengt. De curator liet al eerder weten dat hij door Swaak onjuist is voor gelicht over de eigendommen van het failliete Eri ca Beheer. Hij was daar door bestudering van ver schillende kadastrale registers in Nederland ach ter gekomen. Swaak bestrijdt dat er door hem on juist is gehandeld. „Wij zijn een keurig bedrijf dat de zaken op een nette manier wil afhandelen. Het is mogelijk dat de curator niet bekende eigen dommen heeft aangetroffen omdat het kadaster soms maanden achterloopt". Terwijl velen afreizen naar zonnige stranden of weidse bossen, verkennen redacteuren van deze krant plaatsen waar het leven gewoon doorgaat. Een vol geschreven ansichtkaart, niet uit een buitenland maar uit onopgemerkte plekken in Leiden. 'Op een klein stationnetje 's morgens in de vroegte'. De openingszin van dit oude kinderliedje is zeker van toepassing op Leidens tweede station 'Leiden Lammenschans'. Veertig keer per dag gaat er een trein naar Leiden, 44 keer boemelen twee stellen de andere kant op naar Utrecht en één maal, om 0.11 uur kunnen passagiers blijven zitten tot Den Haag. Door de grootse plannen van 'Leiden C.S.' en de komst van 'De Vink' is 'Lammenschans' niet meer dan een opstapplaatsje. Op het gele bord met blauwe letters staat keurig bij iederen tijdsaanduiding aangegeven dat de trein stopt op perron 1. Alsof er keus is. De hele 'time-table' is zowat overbodig. Een simpel bord met 'Naar Leiden om kwart voor en kwart over heel. En naar Utrecht om vijf voor half, en vijf voor heel' is voldoende, op een paar uitzonderingen na. Perron 1 is te bereiken via een steile, betonnen trap. Voor fietsers en rolstoelers is er een aantal jaren geleden ook een lange oprit gemaakt die buiten het gezichtsveld bij de Melchior Treublaan eindigt. En verder zijn er een nog een aantal voorzieningen getroffen voor wat comfort voor de spaarzame GROETEN UIT LEIDEN Eenzaam tussen ontelbare NS-folders Door de grootse plannen van 'Leiden C.S.' en de komst van 'De Vink' is 'Lammenschans' niet meer dan een opstapplaatsje. foto hielco kuipfrs reizigers. Een fleurige bloemenbak, hokjes tegen de regen, de onvermijdelijke klok, afvalbakken en afstempelautomaten. Verder sluiten het ruige struikgewas en de moderne, verlichte reclamebakken het spoor af van het scholencomplex richting Lammenschanspark. Hierdoor lijkt het station als op e< heuvel in plaats van eer spoordijk gebouwd. De stationshal is klein r groot genoeg om stemr laten galmen. Tegels op de vloer, kunststoffen zitjes en d graffiti is geprobeerd weg te moffelen. Achter een grote glazen wand zit de lokettist. Een leesboek, de radio, het koffiezetapparaat en ontelbare NS-folders als belangrijkste compagnons. Nu wordt duidelijk waarom het personeel hier altijd zo vriendelijk is als je een kaartje besteld. Het is hun enige aanspraak. Om 21.00 uur sluit het loket waardoor late reizigers zijn aangewezen op de conducteur. De trein van 14.44 komt langs. Er stappen drie mensen in en dertien uit. Voor die dertien is het te hopen dat ze een fiets hebben of richting Zuid West moeten. De meeste bussen sluiten namelijk niet zo goed op het treinverkeer aan. Daar moeten NS en NZH het toch maar eens over hebben. Tien minuten later verschijnt de trein de andere kant op. Niemand stapt uit maar wel twintig personen in, die in allerlei gaten als Bodegraven en Vleuten zullen aandoen voordat ze, vijfendertig minuten later in Utrecht belanden. 'leiden Lammenschans' straalt na het vertrek van de boemel een prettige nist uit vergeleken met naar grote broer aan de andere kant van de stad waar krioelende massa's zich dagelijks opdringen in de rij voor de kassa of op de perrons. Als ook het geluid van de 14.55 naar Alphen en 1 Jtre< hl niet meer hoorbaar is, blijft het lang leeg op l-ammenschans. Op een oude dame na. De trein gemist? Vergeefs op iemand gewacht? Nee, ze heeft de 53 traptreden nog net binnen de minuut afgelegd om bij het loket strippenkaarten voor de bus te kopen. 'Hakke, hakke, puf. puf. LOMAN LEEFMANS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 11