'Bio-alcohol niet milieuvriendelijk9 Aantal zwaluwen vliegt achteruit in Nederland De goudplevier moet weer gaan broeden in Drente Over leven 'Te weinig verpakkingen aangepast aan het milieu' Vogelbescherming eist schadevergoeding voor 72 gestolen ooievaars VRIJDAG 31 JUL11992 6 Baas in eigen bus amsterdam Stickers op de brievenbus met teksten als 'geen on- geadresseerd reclamedrukwerk' zijn niet altijd effectief. Sommi ge bezorgers die snel hun folders, blaadjes en krantjes kwijt wil len. zien de tekst maar al te graag over het hoofd. De Vereniging Milieudefensie raadt in dat geval aan om het reclamedrukwerk terug te sturen naar de afzender, in de hoop dat die de bezorgers beter zal instrueren. Om dit te vergemakkelijken verkoopt de milieu-organisatie sinds kort zelfklevende adresstickers met de tekst 'Baas in eigen bus'. De afzender wordt daarin opgeroepen in het vervolg de boodschap op de brievenbus te respecteren. Vleesloze maaltijd in opmars boxtel Steeds meer mensen koken vegetarisch, zo signaleert het milieu-educatiecentrum De Kleine Aarde. De weekend-cur sussen 'Koken zonder vlees' zijn snel na aankondiging volge boekt, aldus de organisatie. Ook verzorgt De Kleine Aarde op aanvraag speciale cursussen vleesloos koken voor professionele koks. Het milieucentrum is nog op zoek naar meer mensen die vegetarische kookcursussen kunnen verzorgen. Belangstellen den kunnen zich opgeven bij De Kleine Aarde, telefoon 04116- 84921. Gft niet overal opgehaald breda Zo'n 45 procent van de Nederlandse gemeenten is bezig met het gescheiden inzamelen van groente-, fruit- en tuinafval (gft). Dit percentage neemt het komende half jaar toe tot 65 a 70 procent. Kleinere gemeenten lopen echter sterk achter met het inzamelen van organisch afval. Dit stelt het bureau Heliview Marketingservice na gesprekken met 145 gemeenten. Vanaf 1994 zijn gemeenten verplicht apart gft-afval op te halen en te verwerken. Heliview verwacht dat vijf a tien procent van de ge meenten deze datum niet zal halen. In de supermarkten is volgens Konsumenten Kontakt (KK) nog maar weinig te merken van een milieuvriendelijker verpak- kingsbeleid. Overheid en be drijfsleven hebben ruim een jaar geleden een convenant ge sloten, waarin werd afgespro ken de berg verpakkingsafval te rug te dringen en het herge bruik van materialen te bevor deren. Maar in de schappen van de grootwinkelbedrijven is vol gens KK niet veel veranderd. De consumentenorganisatie signaleert ook kleine verbeterin gen. Zo zijn de melkflessen en conscrvenpotten lichter gewor den. Er zijn krachtiger 'com- pact'-wasmiddelen te koop in kleinere verpakkingen, maar volgens KK was al tot introduc tie hiervan besloten voordat het convenant werd ondertekend. Het afgelopen jaar zijn er na- vulverpakkingen voor wasver- zachters, vloeibare wasmidde len en vaatwasmachinemidde- len op de markt gekomen. Kon sumenten Kontakt beschouwt dit echter niet als een vorm van hergebruik, omdat de navulver- pakking evengoed in de afval bak belandt. KK pleit voor het invoeren van één standaard-flacon met statiegeld voor wasmiddelen, schoonmaakmiddelen en shampoos. Volgens KK is dit zeer wel mogelijk. Ook verschil lende bierfabrikanten maken gebruik van één standaard sta- tiegeldfles, stelt de organisatie. Veel meer produkten moeten volgens KK in hervulbare ver pakkingen komen. Stichting Natuur en Milieu en Milieufederatie: De suikerindustrie en de Groningse busmaatschappij GADO zijn veel te positief over bio-alcohol als brandstof. Dit stellen de stichting Natuur en Milieu en de Milieufe deratie Groningen. De organisaties vinden dat de suiker bedrijven en de GADO de milieu-effecten van de nieuwe Groningse stadsbussen op bio-alcohol ('groene energie bussen') te rooskleurig voorstellen. dingsmiddelen gebruikt, aldus de organisaties. De produktie daarvan vergt veel energie. Ook zouden er grote hoeveelheden trekkerbrandstof nodig zijn bij de teelt. Bij elkaar is volgens de orga nisaties voor de teelt, het trans port en de verwerking van sui kerbieten omgerekend al tach tig procent van de energie no dig die de bio-alcohol uiteinde lijk oplevert. Het rendement is dus laag. Bij gebruik van graan zou de produktie van bio brandstof zelfs meer energie Bio-alcohol wordt gemaakt uit suikerbieten of andere land bouwgewassen. Volgens de milieu-organisaties is bio brandstof juist 'bepaald milieu onvriendelijk en economisch gezien een wanprodukt'. Vol gens de verklaring kost het ma ken van bio-alcohol uit suiker bieten al bijna evenveel energie als de brandstof later kan ople veren. Bij de teelt van suikerbieten worden kunstmest en bestrij- kosten dan opleveren. Daarbij komt volgens de or ganisaties dat het gebruik van kunstmest en bestrijdingsmid delen bij de teelt van landbouw gewassen flinke milieuproble men veroorzaakt. De produktie van bio-brandstof levert volgens Natuur en Milieu en de Milieu federatie Groningen daarom 'geen enkele bijdrage aan de verbetering van het milieu'. Ook is het spul veel duurder dan gewone brandstoffen, wat volgens de organisaties bete kent dat de teelt enorm moet worden gesubsidieerd. Zelfs bij van accijns vrijgestelde bio-al cohol zou de teelt alleen renda bel zijn als er zoveel mogelijk per hectare wordt geoogst. En dat zou weer een overmatig ge bruik van meststoffen en be strijdingsmiddelen in de hand werken. Door renovatie, kierenjacht en schoonmaakwoede Suikerbieten kunnen ook dienen als grondstof voor bio-alcohol. foto united photos de boer haarlem gpd Het aantal zwaluwen in Neder land lijkt nog groot, maar tellin gen wijzen uit dat deze behen dige luchtacrobaten op alle fronten terrein verliezen. De Nederlandse Vereniging tot Be scherming van Vogels maakt zich ernstig zorgen over de ach teruitgang van de huis-, boeren- oever- en gierzwaluw. Oorspronkelijk hadden zwa luwen rotsen en kliffen als hun natuurlijke leefomgeving. In de nabijheid van de mens vonden de vogels echter goede alterna tieven, zoals richels, kieren, ga ten en scheuren in daken en muren van gebouwen en onder dakgoten van huizen. Maar de tijden veranderden. Energiebe sparend Nederland ging op kie renjacht en propere burgers verwijderden nesten van de ge vels. Vooral de huiszwaluw heeft het moeilijk. In 1970 werd het aantal broedparen geschat op 70.000 a 100.000. In 1985 kwa men de tellers niet verder dan 25.000 50.000 broedparen. Sindsdien is het aantal verder gedaald. Vogelbescherming is een campagne gestart om de huiszwaluw voor Nederland te behouden. In de Achterhoek heeft dat er al toe geleid dat in woners van dorpen bij de Duit se grens 55 gulden krijgen als op hun erf minimaal twee paar tjes huis- of boerenzwaluwen hun nest bouwen en jongen groot brengen. Erik Wanders, coördinator van de Vogelbescherming-zwa luwencampagne: „Huiszwalu wen metselen hun nestkommen van klei bij voorkeur onder dak randen. Bij renovaties van oude gebouwen en door de moderne nieuwbouw is het aantal nest plaatsen sterk gedaald." Als zwaluwen onder een dakgoot nog wel een geschikt plekje vin den, wordt hun onderkomen bovendien nog veel te vaak van de gevel gehaald door bewoners die zo'n nest, met op de stoep zwaluwpoep, maar vies vinden. „Nesten weghalen is helemaal niet nodig. Je kunt onder de nesten een plankje bevestigen waar de poep op valt." Een ander knelpunt is het nestmateriaal: modder en klei. Huiszwaluwen zijn echte met selaars. Maar waar vind je in de moderne stad nog modderpoe len met specie? Vogelbescher ming denkt dit op te kunnen lossen door kunstnesten aan te bieden. Particulieren hangen die grij ze nestbolletjes 's winters op ge schikte plaatsen onder de dak rand. Als de zwaluwen in het voorjaar terugkeren, vinden ze hun bedje gespreid. Het succes is wisselend. Op enkele plaatsen worden de kunstnesten dank baar in gebruik genomen, op andere plekken blijven ze leeg. Waarom is nog onduidelijk. Zoals de huiszwaluw gebon den is aan stad en dorp, zo is de boerenzwaluw gebonden aan het leven op het platteland. Het aantal broedparen wordt ge schat op 100.000. Dat lijkt heel wat, maar het zijn er veel meer geweest. Boerenzwaluwen zijn de dupe van de moderne agrari sche bedrijfsvoering. Ze bouwen hun nesten in schuren, op zolders, of in stal len. Maar veehouderijen zijn moderne produktiebedrijven geworden. Met afgesloten stal len en gladde spanten. Je kunt er als boerenzwaluw niet meer in, voedsel is er nauwelijks en een nest ergens aan vasthech ten kan evenmin. Vogèlbescherming onder zoekt nu met geld uit een mede door de tekenares Marjolein Bastin gesticht Zwaluwenfonds hoe de binding tussen boeren zwaluwen en het boerenbedrijf in elkaar zit. Wanders: „Stel dat de beste plekjes voor boeren zwaluwen om te nestelen ver dwijnen. Nemen ze genoegen met andere, minder ideale nest plaatsen? Dat weten we niet." De oeverzwaluw (ongeveer 11.000 broedparen) is eigenlijk het minst van de mens afhanke lijk. Maar ook deze soort gaat achteruit. De oeverzwaluw is gebonden aan meanderende ri vieren en beken, met afkalving en steile wanden. In die steile wanden graven ze een nesthol- Maar oeverversterkingen en kanalisaties hebben van de wa teren in basaltblokken verpakte, doodse vaarroutes gemaakt. De meeste Nederlandse beken zijn gedegradeerd tot betonnen go ten voor de afvoer van hemel water. Oeverzwaluwen hebben tegenwoordig een klopboor no dig om een nestgaatje te ma- Een jonge boerenzwaluw wordt gevoerd met insekten. Evenals andere zwaluwsoorten Joopt het aantal boerenzwaluwen terug, foto united pho tos de boer martijn dejonce ken. Bij de hulp aan oeverzwa luwen wordt de klopboor ook echt gehanteerd. Op een aantal voor oeverzwaluwen aantrekke lijke plaatsen zijn kunstmatige, betonnen steile wanden ge plaatst, waarin gaten zijn voor- geboord. „De oeverzwaluwen accepteren dit alternatief', zegt Wanders. „Het is echter slechts symptoombestrijding. Er moet een structurele oplossing ko men: geef de rivieren en de be ken hun vrijheid terug." Een geval apart is de gierzwa luw, overigens geen echte zwa luwsoort. Om hoeveel broedpa ren het gaat is niet bekend, nauwkeurige tellingen worden bemoeilijkt door de geheimzin nige levenswijze. Gierzwaluwen maken hun nesten onder dak pannen en daklijsten, in muurs pleten, onder en tussen da- knokken. Aangenomen wordt dat het aantal gierzwaluwen flink is teruggelopen door de sloop en renovatie (dakisolatie) van oude gebouwen. Gierzwaluwen brengen hun leven grotendeels door in de lucht. Zelfs slapen doen ze waarschijnlijk vliegend. Alleen tijdens het broedseizoen heb ben ze regelmatig vaste grond onder de pootjes. Komen ze om wat voor reden dan ook op de grond terecht, dan kunnen ze niet meer opstijgen. Vandaar hun voorkeur voor hoge, oude gebouwen als broedplaats. Van af het nest laten ze zich als het ware naar beneden vallen. In de renovatiebouw wordt tegenwoordig enige aandacht geschonken aan de problemen van de gierzwaluw. Er zijn gier- zwaluwdakpannen en -nestkas ten beschikbaar, die tijdens de renovatie geplaatst kunnen worden. Maar lang niet altijd heeft dit succes. Wanders: „We weten nog ontzettend weinig van gierzwaluwen. Daarom richten we ons vooral op onder zoek. Welke eisen stelt de gier zwaluw aan zijn nestplaats? Pas als we daar achter zijn kunnen we doelgericht actie gaan voe- De Nederlandse Vereniging tot Bescherming van Vogels in Zeist heeft bij de rechtbank in Zutphen een schadeclaim van ruim 33.000 gulden ingediend tegen vier vogclhandelaren. De vier worden ervan verdacht vo rig jaar december 72 ooievaars te hebben gestolen uit ooie vaarsdorp Het Liesveld in Groot-Ammers. Van de 72 ooievaars werden er een week na de diefstal zestig teruggevonden in een weiland in friesland. Daarvan zijn er vier gestorven. Twaalf vogels worden nog vermist. De vogel handelaren uit Apeldoorn, Hau- le en Halerwijk moeten zich in september voor de politierech ter verantwoorden. Vogelbescherming vindt ech ter dat de verdachten de veroor zaakte schade moeten vergoe den. Volgens woordvoerder N. de Haan heeft Vogelbescher ming, als eigenaar van de ooie vaars, aanzienlijke schade gele den. Per vermiste of gestorven ooievaar eist de vereniging dui zend gulden vergoeding. Daarnaast wil Vogelbescher ming schadeloos worden ge steld voor de extra uren die zijn gemaakt en de beloningen die zijn uitgeloofd. „We vragen niet om smartegeld. Naar onze me ning is er sprake van een reële claim, gebaseerd op de werkelij ke kostenaldus De Haan. De diefstal bracht het fok- en uitzetprogramma van Vogelbe scherming in de war. De dieven of helers bleken namelijk de riij- gen van de dieren te hebben verwijderd, waardoor niet meer duidelijk was welke dieren fa milie van elkaar zijn. Ook het geslacht van de ooie vaars moest opnieuw worden vastgesteld door middel van chromosomenonderzoek. Vo gelbescherming wilde niet op de gok nieuwe paren vormen, omdat daarbij ook homokop pels kunnen ontstaan. De ver eniging ziet in het belang van het fokprogramma liever tradi tionele paren. Akkers omgevormd tot natuurgebied nieuw-balinge gpd Op Drentse maïsvelden, aardappelakkers en wei landen krijgt de natuur een nieuwe kans. Een deel van de gemeente Westerbork zal over tien tot vijf tien jaar onherkenbaar veranderd zijn; waar nu koeien grazen moet straks de goudplevier weer broeden. In de gemeente Westerbork ziet Drente er lief lijk uit. Geploegde akkers, afgewisseld met wei landen en plukjes natuur. In de verte schittert een gehucht in de zon. Vier natuurgebieden wil de Vereniging Natuurmonumenten door de aan koop van de tussenliggende landbouwgebieden samenvoegen tot een natuurterrein van 1100 hec- Het eerder ontgonnen gebied moet over tien tot vijftien jaar weer woeste grond zijn. De kaars rechte 'ontginningssloten moeten plaatsmaken voor de kronkelige beekjes die van oudsher de af watering voor hun rekening nemen. De Drentse hei komt hier opnieuw tot bloei. Klokjesgentiaan en zonnedauw krijgen hun natuurlijke vochtige omgeving terug. Natuurmonumenten wil geleidelijk beginnen met het afschrapen van de toplaag zwarte aarde tot een diepte van rond dertig centimeter. Dan, zegt districtbeheerder Reinier de Leeuw, worden ook de meststoffen en de fosfaten weggehaald. „Als je de akkers gewoon laat liggen duurt het wel honderd jaar voordat de grond door uitspoeling verschraald is", zegt hij. Deze techniek maakt het mogelijk landbouw gronden in een veel kortere tijd weer om te tove ren in woeste grond. „Voedselarme planten, hei de en heischrale grassen krijgen dan de ruimte. Ze kunnen zich weer ontwikkelen." Ook de oor spronkelijke vennen worden weer uitgegraven. Natuurmonumenten is al eigenaar van het Mantingerzand, de Martensplek, het Lentsche Veen en het Hullenzand. Voor de aankoop van de tussenliggende landbouwgebieden voert de ver eniging nu een actie. Er is 2,5 miljoen gulden no dig. Later wil Natuurmonumenten nog eens 400 hectare landbouwgrond aankopen, zodat het hele terrein van vijf bij ruim twee kilometer als één ge heel kan worden beheerd. Voor het eerst wordt een zo omvangrijk land bouwgebied weer ingericht als natuurterrein. Het plan Goudplevier (zo genoemd omdat rond Man- tinge in de jaren dertig de goudplevier voor het laatst in Nederland broedde) voorziet ook in de aanleg van stroken bos langs de randen van het gebied, als een buffer tegen de omliggende land bouwgebieden. Hier komen ook parkeerterreinen en recreatiestroken voor dagjesmensen. Het binnengebied blijft open. Het wordt een mozaïek van stuifzand, hei, schrale graslanden en struwelen, met hier en daar een vennetje of moe ras. Een enkele weg en nieuwe fietspaden moeten het centrale terrein openen voor de echte liefheb ber. Een landbouwer als Henk Eefting (52) ziet aan komen dat zijn boerderij straks alleen nog maar aan Natuurmonumenten verkocht kan worden. „Wij worden verdreven. Natuurmonumenten zegt dat alles vrijwillig gebeurt, maar ondertussen trekken ze wel een lijn om het gebied." Naast het bedrijf van veehouder Eefting vallen nog eens vier of vijf boerderijen geheel binnen het gebied. Zo'n 25 boeren langs de rand van het terrein dreigen een deel van hun grond kwijt te raken. Maar het uitgangspunt is, zegt De Leeuw, dat deze agariërs door ruiling van grond of ver plaatsing van het bedrijf in staat worden gesteld door te boeren. Eefting is sceptisch. „Het verplaatsen van een bedrijf kost veel geld. Een oud bedrijf boert nu eenmaal veel goedkoper dan een nieuw bedrijf. Wij vinden dat Natuurmonumenten daar ook re kening mee moet houden." Hij vindt dat de boe ren een goede prijs voor hun grond en opstallen moeten krijgen. Daarvan is hij nog niet overtuigd. Eefting beklemtoont dat hij niet tegen het plan Goudplevier is.«Toch blijft hij moeite houden met idee dat landbouwgrond plotseling weer natuur moet worden. „Met bloed, zweet en tranen is de grond aan de woestenij ontworsteld. Laat de boe ren toch de natuur onderhouden." Buiten wijst hij met een breed gebaar om zich heen: „Is dat geen mooie natuur?" Moeder-ooievaar met jongen in ooievaarsdorp Het Liesveld, foto anp

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 6