Nederlander eet garnaal van lage kwaliteit Over leven noorderhaaks Noorderhaaks kent alleen vogelgekrijs Onbewoond eiland is nog zonder bestemming DONDERDAG 23 JULI 1992 7 Envelop binnenstebuiten gekeerd haarlem „En wat te zeggen over hergebruik van enveloppen op déze manier?", meldt Kitty Nikkels uit Overveen op een kaartje, dat zij verstuurt in een opnieuw gebruikte envelop. Zij geeft en veloppen een tweede leven door ze binnenstebuiten te vouwen, waardoor een gaaf nieuw exemplaar ontstaat. „Spaart zelfs aan koop en fabricage van een sticker", stelt ze onweerlegbaar vast. Het effect van een gekeerde envelop is bovendien uiterst verras send, omdat ze aan de binnenkant vaak met prachtige patronen zijn bedrukt. Lezing bij De Kleine Aarde boxtel De Kleine Aarde houdt zondag 9 augustus een lezing over de teelt en toepassing van kruiden in tuin en keuken. Ciel Broeckx vertelt over het zelf kweken, drogen en bewaren van kruiden. De kruidentuin van De Kleine Aarde dient als levend il lustratiemateriaal. Aanvang 11 uur, kosten negen gulden, zelf lunchpakket meenemen. Meer informatie bij Maria Resink, tel. 04116-84921. Injectiespuiten niet in de vuilnisbak haarlem» Injectiespuiten mogen niet in de vuilnisbak en horen ook niet bij klein chemisch afval. Wie zichzelf om gezondheids redenen thuis injecties moet geven of laten geven heeft een spe ciaal afvalprobleem erbij. Waar moeten de wegwerpspuiten en - naalden na gebruik heen? Het gaat landelijk om tienduizenden stuks per jaar. Inleveren bij de apotheek kan niet meer. Deze voerde de spuiten af als klein chemisch afval, maar deze depots mogen sinds kort geen bacteriologisch besmet afval zoals injec tiespuiten aannemen. In Noord-Holland en Utrecht wordt al on derzoek gedaan naar de meest wenselijke wijze van afvalverwer king. Van de kant van het ministerie zijn suggesties gekomen toch de apotheker in te schakelen voor het inleveren, de GG en GD, de huisarts of de groothandel die de spuiten levert. Legergroen krijgt inhoud den haag Het legergroen krijgt inhoud en betekenis. De Ko ninklijke Landmacht gaat vierhonderd milieufunctionarissen opleiden met de bedoeling om in 1995 het milieu voor een kwart minder met vervuiling te belasten. Het gaat om gewone militai ren die scholing krijgen in milieuproblematiek. De milieufunc tionaris moet fungeren als vraagbaak voor zijn eenheid. Hij moet een interne milieuzorg opzetten en toezien op naleving van de milieuwetgeving. Vraagtekens bij afbreekbaar plastic Amsterdam Milieudefensie vestigt de aandacht op een onder zoek van de Cornell-universiteit in New York naar de afbreek baarheid van plastic. Volgens dat onderzoek wordt er van vrijwel alle soorten plastic niets afgebroken. Alleen de kunststof PHB/P- HV is biologisch afbreekbaar. Volgens Milieudefensie konden fa brikanten tot nu toe makkelijk 'afbreekbaar' bij hun produkten zetten, omdat het toch niet te onderzoeken was. gebiologeerd Zelfs dieren doen aan seks. Het zal u niet verbazen, gezien de hoeveelheid dieren die u dage lijks ontmoet, vrijwillig of on vrijwillig. Die beestjes ontstaan niet door een geheimzinnig sa menspel van ldei en rivierwater, zoals de Egyptenaren ooit ge loofden. Ze worden verwekt door middel van mannelijk sperma en vrouwelijke eicellen. Wat u misschien wel verbaast is dat veel dieren zo overspelig zijn als de pest. Vogelsoorten, die verondersteld werden ten minste voor een seizoen mono gaam te zijn, zoals pimpelme zen, zeekoeten of zwaluwen, blijken nageslacht op te leveren dat onmiskenbaar op vreemd gang duidt. De broedse vrouw tjes worden vaak dagelijks een aantal malen bevrucht door an dere mannetjes dan hun vaste partner als die even niet oplet. En zeker niet altijd tegen hun zin. DNA-fingerprinting is de techniek die dit aan het licht heeft gebracht. Met zo'n 'vin gerafdruk', zo genoemd omdat het genetisch patroon van ieder levend wezen uniek is, valt met grote zekerheid vast te stellen wie de ouders zijn. En binnen een legsel duiken vaak verschei dene vaders op. Waarom paren die 'trouwe' vrouwtjes met verschillende he ren? Tja. De vraag is eerder: waarom niet? Toen de weten schappelijke studie der natuur in de vorige eeuw serieus op gang kwam gold de Victoriaan se moraal. Men was preuts en hield niet van losse zeden. De natuur moest als een voorbeeld voor het menselijk gedrag die nen, de natuur was immers rein en blank, vooral die schattige vogeltjes, die zo leuk konden fluiten. Het was onvoorstelbaar en ongepast dat die stelselmatig zouden rondneuken. Nu het bewijs van het overspe lig gedrag inmiddels waterdicht is, kunnen we onze Victoriaanse idealen laten varen en toegeven dat zelfs het fraaist fluitende vo- Dl%LLt^Al ]A,)A...ee*sr M£«iSo«, dande looD6iltz<i tx weTieopNtMinem mu utee 'N en^uvteuè cmj/w! 6Aat oie euiuerf dam wet o\i(e Elders afgekeurde partijen in Nederland gedumpt De kwaliteit van de Noordzee- en tropische garnalen in Nederland staat op een laag peil. De Keuringsdienst van Waren concludeert na onderzoek, dat hier de laagste kwaliteit garnalen binnenkomt. In tegenstelling tot ande re Europeanen is de Nederlander niet bereid veel geld voor deze delicatesse te betalen. Partijen garnalen die in andere landen niet worden toegelaten, kunnen nog mak kelijk in Nederland worden gedumpt. niet diepgevroren, maar met grote hoeveelheden conserveer middelen bewerkt. Dat zijn on der andere benzoëzuur, sorbi- nezuur, zout, azijn en melkzuur. De som van al deze stoffen mag niet meer dan één procent be dragen bij gepelde garnalen en een half procent bij ongepelde garnalen. Twintig procent van door de Keuringsdienst van Waren on derzochte monsters heeft een De Noordzeegarnalen worden aan boord gekookt en gekoeld opgeslagen. Daarna worden ze met de hand gepeld in landen waar dat goedkoop kan: Polen, Marokko en mogelijk ook straks in de voormalige Sovjet-Unie. Kleine partijen worden machi naal en met de hand gepeld in Volendam en Stellendam. De Noordzeegarnalen worden conserveermidde len dat hoger is dan één pro cent. Ondanks het rijkelijk toe passen van deze middelen blijkt toch dat de kiemgetallen van deze garnalen hoog zijn, wat betekent dat de kans op bederf groot is. Ook zit er wel eens het niet toegestane conserveermid del citroenzuur in de garnalen. De Keuringsdienst noemt het opmerkelijk, dat de Nederland se producent wel degelijk in staat is Noordzeegarnalen met veermiddelen te exporteren naar landen als Frankrijk en Duitsland. Daar mogen de gar nalen maar 0,4 procent van de ze middelen bevatten. Technisch is het mogelijk gar nalen te bewaren met drastisch minder conserveermiddelen, zo heeft het Instituut voor Visserij- produkten van TNO enkele ja ren geleden aangetoond. Daar voor is een betere hygiëne aan boord van de schepen een ver eiste en het gebruik van ijs noodzakelijk. Toch hebben de visproducenten voor conser veermiddelen op grote schaal gekozen, omdat de garnalen langer houdbaar moeten blijven vanwege de steeds grotere reis afstanden. Anders dan de Noordzeegar- naal wordt de tropische garnaal in Azië en Zuid-Amerika gevan gen, ter plaatse gepeld, gekookt en ingevroren. Nederland im porteert jaarlijks uit Azië zo'n 14,6 miljoen kilo. De behande ling van de tropische, in het wild gevangen garnaal levert hoog risico van bederf op. De garnalen worden met kleine bootjes gevangen, in een primi tief pelschuurtje zonder stro mend water en sanitaire voor zieningen rauw gepeld en naar de fabriek gebracht. Daar wor den ze gespoeld met gechlo reerd water, kort gekookt en dan ingevroren. Dat levert garnalen op met een laag kiemgetal, maar toch van bacteriologisch slechte kwaliteit. De Keuringsdienst kan dat nagaan door het gehalte aan indol te meten. Indol is een afbraakprodukt dat door tropi sche bederfflora wordt gepro duceerd bij temperaturen rond de dertig graden. Het gehalte vertelt alles over de hygiënische omstandigheden bij het verwer ken van garnalen. Indol blijft in het voedsel aanwezig, zelfs na koken, bestralen en invriezen. De Keuringsdienst stuit regel matig op partijen garnalen met te hoog indolgehalte. Verder wordt er met de tropi sche garnaal nog aardig wat ge rommeld. De diverse keurings diensten in het land noteren de toevoeging van kleurstoffen, smaakversterkers, eerder ge noemde conserveermiddelen en suiker om de zure smaak van citroenzuur te compenseren. met de gekweekte s beter. Een kwart r consumptie be stemde tropische garnalen wordt gekweekt. De dieren wor den 's nachts gevangen bij wat lagere buitentemperaturen en gekoeld met ijs naar de fabriek vervoerd. Omdat deze behande ling de garnalen duurder maakt, zijn ze voor de Nederlandse markt niet interessant. Co Loerakker en Piet Zeeman geitje maar op één ding uit is: het verkrijgen van een zo ge zond en gevarieerd mogelijk na geslacht. Dat wil zeggen dat het mannetje tijdens de geslachts daad goed moet presteren en ook daarna voortdurend op zijn tellen moet passen, anders ko men er kapers op de kust. Het vrouwtje geeft dan de voorkeur aan sperma van blijkbaar wat flinkere partners. Dat geeft wel- licht gezondere jongen (de vaste partner draait trouwens wel mede op voor het grootbrengen van het nest). DNA-finger printing berooft ons van weer een illusie over die lieflijke na tuur. En het kan nog erger wor den. Weet wel zeker wie uw vader is? Een onderzoek onder mensen bracht onlangs aan het licht dat van de (uiteraard ano niem gebleven) deelnemers liefst tien procent niet afstamde van de opgegeven vader. In één flatblok liep de score zelfs op tot dertig procent. Ja, maar dat is een of ander buitenland, dat zul je hier niet zien gebeuren. Nee, dat dachten we van die vogel tjes ook. ff ^Verboden dit gebied aan te landen en of te betreden indien bij - de m2™ekazerne Erfprins een rode vlag is gehesen C.F, Art 461 wetb. v. strafr. Levensgevaarlijk terrein wegens onontplofte munitie, opkomend water drijfzand, enz, Verblijf ainier voor eigen risico Schipper Jan van Dijk telt vogels op Noorderhaaks. FOTO MARTIJN DE JONGE THEO VAN DER KAAU Beschutting is er niet. Begroei ing nauwelijks. Er bestaat ge vaar van drijfzand en beschie ting door de marine. Toch is het eiland Noorderhaaks, gelegen in de Noordzee tussen Texel en Den Helder, elk jaar rustplaats voor duizenden vogels en het biedt de mens alle verlokkingen van een onbewoond eiland. Jan van Dijk, kapitein van het motorschip Phoca, meldt vanuit de werkhaven van Texel de be stemming Noorderhaaks aan de havendienst. Er komt geen veto vanwege het schieten met scherp vanaf de kust bij Huis duinen, dus met een gerust hart licht hij het anker. Via Marsdiep, Molengat en Razende Bol naderen we het ei land. Vanaf het schip is de bran ding goed te zien die de kale zandplaat van alle kanten in sluit. De Phoca kan vanwege ondiepte niet te dichtbij komen, daarom leggen we de laatste vijftig meter af in een rubber boot. Het allerlaatste stukje sop pen we blootsvoets door de branding. Dan staan we op het onbewoonde Noorderhaaks. Zeven kilometer lang, een ki lometer breed. Vogelgekrijs en geruis van de branding. Volgens de dreigende tekst op een groot bord hadden we hier niet mo gen staan, als er bij de marine kazerne aan wal een rode vlag is gehesen. Vanaf hier is dat on mogelijk te zien. Rode vlag of niet, volgens het bord kunnen we toch beter direct rechtsom keert maken vanwege het ge vaar van onontplofte munitie, opkomend water en drijfzand. Volgens Jan van Dijk loopt het zo'n vaart niet. Als kind kwam hij hier al met zijn vader. De laatste jaren groeit de zandplaat aan de zuidzijde duidelijk aan. Alleen in de winter loopt het ei land bij noordwesterstorm en springtij volledig onder water. Misschien dat het eiland daar om op bijna geen enkele kaart van Nederland staat Zeeraket, een pionierplant op Noorderhaaks. ven. Noorderhaaks is het do mein van de vogels. Vandaag zijn er zilvermeeuwen, mantel meeuwen, rose grutto's, zilver plevieren, goudplevieren, wul pen, grote sterns, visdiefjes en drieteenstrandlopers. Aan de vloedlijn groepen mannen sa men met wijde zwarte capes om. Het zijn aalscholvers met uitgespreide vleugels. Die zijn nat geworden bij het vissen en moeten drogen. De onvermijdelijke lege rum- fles zonder brief, stukken visnet en bossen touw. Verder is Noor derhaaks opvallend schoon. De rust wordt af en toe verstoord door een laag overkomende he likopter van de marine. De vo gels negeren het zware geronk volkomen. Als bij toverslag gaan ze toch allemaal opeens de lucht in. Geen vogel die op de grond blijft zitten. Dan moet er een ro ver in de buurt zijn. Inderdaad zeilt er even later een bruine kiekendief over op zoek naar prooi. Noorderhaaks lijkt bezaaid te zijn met ondergestoven unifor mpetten. Die hebben niets met de marine van doen, eerder al les met het vrije spel van wind en water. Het zijn zandzuiltjes, zandhoeden of zandpaddestoe- len die vaker voorkomen op on gerepte stukken strand, vooral op de Waddeneilanden. Het verschijnsel komt door de regen die via kanaaltjes een weg zoekt door het zand de bodem in. De wind blaast het drooggebleven zand weg en er blijft een fraai gevormde, stevige kegel over. Dat is de pracht van Noorder haaks, want begroeiing is er FOTO MARTIJN DE JONGE vrijwel niet. Alleen op de noord punt staan wat pionierplanten zoals bosjes zeeraket. Ze zijn gegroeid uit zaad dat door de zee vanaf het vasteland is mee gevoerd. Er groeit ook wat bie- starwegras en helmgras, dat stuifzand vast kan leggen waar door primaire duintjes ont staan. Wat heeft Noorderhaaks ver der nog te bieden als kandidaat natuurmonument? Een gestran de coaster, die helaas meters onder het zand ligt en natuurlijk zeehonden die hier vaak liggen uit te blazen. Die willen geen nieuwsgierige mensen in hun buurt. Daarom laten ze hun ei gen onbewoond eiland vandaag links liggen en wij nemen ge noegen met hun sporen op het zand. Ingenieurs zijn druk in de weer met plannen om land op te spuiten in de Noordzee voor het bouwen van huizen. Er is een plek in Noord-Holland, waar voor een dergelijk project men selijk handelen overbodig is. De zee zelf werkt hard aan de tot standkoming van Noorder haaks, een gestaag groeiende zandplaat, zuidwestelijk van Texel in de Noordzee. Op uitnodiging van de con troledienst voor de Waddenzee van het ministerie van land bouw, natuurbehoud en visserij neemt de redactie van 'Over Le ven' samen met fotograaf Mar- tijn de Jonge een kijkje op Noorderhaaks, officieel grond gebied van Texel. Bestem mingsplannen voor dit onbe woonde eiland zijn er nog niet. Er gaan stemmen op het groei ende land te beschermen door het tot natuurmonument te ver klaren. Dat betekent meer werk voor Ian van Dijk, schipper van de Phoca, die ons naar Noorder haaks brengt. „Het is niet ver boden om op Noorderhaaks aan land te gaan. Als het na tuurmonument wordt mag dat niet meer van half mei tot begin september ter bescherming van de vogels. Wij moeten daar toe zicht op houden", zegt Van Dijk. Het ministerie heeft drie con troleschepen voor de Wadden zee. Van Dijk vaart met een col lega tot het wantij van Terschel ling en tot vijf mijl de Noordzee op. Zij zien erop toe dat in de rustgebieden voor zeehonden helemaal niemand komt. Van Dijk: „Wij zitten dagelijks op het water. De schepen ken nen ons. Er zijn veel zaken die we moeten controleren, zowel van de recreatievaart als van de beroepsvisserij. Vooral visserij zaken komen steeds meer naar ons toe. Dat doen we samen met de Algemene Inspectie Dienst die de vissers aan wal controleert." De controledienst van het mi nisterie speelt een belangrijke rol in het onderzoek naar de aanwezigheid van kokkels en mosselen in de Waddenzee. In de niet aflatende strijd tussen vissers en eidereenden om deze delicatessen bepaalt het minis terie de hoeveelheden die opge vist mogen worden. „We hebben pas weer onder zoek afgerond naar de hoeveel heden kokkels, mosselen en mosselzaad in de Waddenzee", zegt Van Dijk, „Er is een rap portage gemaakt en er zijn monsters opgestuurd. Daarna wordt bepaald hoeveel en waar er gevisd mag worden. Het verrichten van klussen voor Natuurmonumenten en het tellen van vogels zijn even eens taken van de controleurs. Eens in de maand telt Jan van Dijk op het vogelrijke Noorder haaks, waar bovendien vaak zeehonden liggen. Er zijn opnieuw zorgen over de zeehond. Uit dit deel van de Waddenzee zijn de berichten gunstig, maar collega's hebben onlangs veertig dode dieren in de Oostelijke Waddenzee ge meld. Van Dijk: „Dat is raadsel achtig, want het dodelijke virus is onder controle. Het onder zoek naar de oorzaak is nog niet afgerond."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 7