Fignon heeft eindelijk
weer eens goede benen
Saamhorigheid is ver
te zoeken in ploeg Priem
'Het wielrennen moet veramerikaniseren'
Tour de France
Alex Zülle
kapt er nu
echt mee
DONDERDAG 16 JUL11992
19
LeMond handhaaft zich met moeite
Er werd, gistermorgen voor de start van ritnummer 11,
andermaal druk gespeculeerd in de Tourkaravaan. Op de
Place de la Cathedrale in Straatsburg was men reuze be
nieuwd wat de eerste bergtocht zou opleveren. Goed, de
Vogezen zijn de Alpen niet, maar de Grand Ballon, die als
laatste op het menu stond, was wel waardig genoeg voor
de eerste categorie bevonden.
MULHOUSE DICK HEUVELMAN
Bovendien werd er hier en daar
wat olie op het vuur gegooid
door lieden, die zich nog niet
hebben neergelegd bij de heer
schappij van de absolute topfa
voriet Miguel Indurain. Er stond
wat te gebeuren, wist Davide
Boifava, ploegleider van Chiap-
pucci's Carrera-team, heel ze
ker. Zijn 'poulain' was er klaar
voor. Boifava: „Claudio gaat de
komende dagen iedereen pijn
doen, te beginnen vandaag met
de etappe door de Vogezen.
Laat men nou toch eens ophou
den met te zeggen dat de Tour
al beslist is."
Boifava werd bijgestaan door
Roger Legaey, de directeur-
sportief van LeMonds Z-jon-
gens. „Net als Chiappucci is Le
Mond geen jongen die zich
zonder slag of stoot gewonnen
geeft." Veelbelovende praat,
dreigend ook voor Indurain, al
leen kwam er niets van terecht.
Chiappucci, nooit te beroerd er
een extra 'snok' aan te geven,
moest dit keer eens passen en
LeMond kwam zelfs van een
koude kermis thuis in Mulhou
se, waar Laurent Fignon, 31 in
middels, zijn steeds bleker wor
dende blazoen na lange tijd op
fleurde met een triomf van be
tekenis en zijn nieuwe sponsor
(Gatorade) een mooi 'stukkie'
reclame bezorgde.
Flet nieuws van de dag was
echter het bericht dat de hese
stem van Albert Bouvet, die de
Tourradio sinds jaar en dag be
dient, rond het middaguur pro
duceerde: „LeMond is gelost."
Het peloton was op dat mo
ment zo'n 90 kilometer onder
weg en net begonnen met de
beklimming van de Col de Ba-
genelles, met 915 meter hoogte
bepaald geen stevige 'jongen'.
Desondanks was-ie LeMond te
machtig en dat mocht toch wel
zeer verrassend worden ge
noemd.
Gewoon moe
zwakke dag ook nog van zadel
pijn en iets opgezette lymfldie-
ren. „Maar ernstig leek het alle
maal niet, het is onbegrijpelijk."
Niettemin ziet het er naar uit,
dat de sleet LeMond te pakken
heeft gekregen. Als 31-jarige
heeft zijn lichaam al flink wat
opdonders gekregen en de mo
tor, die vorig jaar al kuren be
gon te vertonen, lijkt zijn beste
tijd te hebben gehad.
De man, w
deed beloven, blijkt er halfweg
de Tour al doorheen te zitten.
Omdat de koers nimmer echt
hard werd gemaakt vooraan,
kwam de Amerikaan met de
schrik vrij en komt de rustdag
van vandaag voor hem als ge
roepen.
Met hangen en wurgen slaag
de de Yank erin terug te keren
in het eerste peloton, dat een
lange solo van Fignon bijna nog
verstierde. Veel puf om uitleg
van (negatieve) zaken te geven,
had LeMond niet. 'Ik ben ge
woon moe' was het enige wat
Greg the Crack kwijt wilde. Ver
moeid dus, waarna hij snel zijn
rugtas pakte om een eindje ver
derop, in een goed bewaakte
sporthal, zijn verzwakte lijf een
verfrissende douche te gunnen.
Buiten had ook ploegbaas Lege-
ay niet veel te koop. „De kracht
is zomaar uit zijn benen ge
vloeid, meer kan ik er ook niet
van zeggen."
Gregs vrouw Cathy repte eer
der op deze voor de famile
Ook de motoriek van Fignon is
niet meer wat het geweest is. De
man, die al op 22-jarige leeftijd
(1983) de Tour won, die presta
tie een jaar later herhaalde en
nadien gaandeweg slechter ging
boeren, had eindelijk weer eens
goede benen. „Het is lang gele
den dat ik zo'n goede dag heb
gekend", stelde de Parijzenaar
dik tevreden vast. „Daarom had
ik me voorgenomen wat te pro
beren. Alleen in de laatste tien
kilometer had ik het moeilijk.
Gelukkig had ik nog net genoeg
Met die triomf heeft Fignon
weer afstand genomen van
Jean-Paul van Poppel als meest
succesvolle renner van dit Tour
peloton. Na Van Poppels zege
in Straatsburg stonden beiden
op acht ritzeges. De Fransman
heeft er nu dus weer eentje
meer, hoewel het er voor zijn
gevoel vier meer zijn. Fignon:
„Ik heb ook drie ploegentijdrit
ten gewonnen en ik begrijp niet
waarom die niet worden mee
geteld. Daar heb ik toch ook
voor moeten fietsen."
Het laatste Toursucces van
Fignon dateert al weer van drie
jaar geleden, toen hij de etappe
van Bourg d'Oisans naar Vil-
lard-de-Lans op zijn naam
schreef. Fignon leek daar de ba
sis te leggen voor zijn derde
Tourzege, maar hij werd op de
meet in Parijs geklopt door Le
Mond, die voor de meest ener
verende apotheose zorgde uit
de rijke Tourhistorie. Nog nim
mer was er tussen de nummers
een en twee zo weinig verschil,
zegge en schrijve acht secon
den.
Fignon zal de Tour nooit
meer winnen en weet dat zelf
ook drommels goed. Vandaar
dat hij zich, uiteraard tegen een
vorstelijke vergoeding, heeft
verhuurd aan Bugno, die zo'n
ervaren rot dacht nodig te heb
ben om dichter bij Het Grote
Doel (het winnen van de Tour)
te komen. Het is zeer de vraag
of de Fransman hem het beslis
sende duwtje naar de hoogste
trede van het erepodium kan
geven. Vooralsnog lijkt Indurain
baas boven baas.
Veel had de boerenzoon uit
Villava gisteren niet te duchten
in de Vogezen. Hij offerde
slechts een ploeggenoot (Goros-
pe) op om het gat met de sole
rende Fignon binnen de perken
te houden en gunde de Frans
man verder het allerbeste. Op
voorspraak van zijn ploegleider
Echevarri gedraagt Indurain
zich niet als een veelvraat als
Merckx.
De Spaanse kampioen heeft
zich Anquetil, met wie Echevar
ri nog heeft gefietst, als voor
beeld laten stellen. Anquetil
huldigde als patron van het pe
loton het standpunt van 'leven
en laten leven'. Gunde ieder op
zijn tijd een prijs. Indurain is
ook de beroerdste niet, zoals
onlangs nog bleek in de Ronde
van Italië, die hij ook al domi
neerde. Grootmoedig stond hij
de Italianen Chioccioli en Gio-
vanetti winnende hoogstandjes
in de bergen toe. Beide heren
stelden dat zo op prijs, dat ze
Indurain op z'n kamer kwamen
bedanken voor de welwillende
medewerking. Een gebaar dat
Fignon, eigengereid en trots als-
ie is, zeker niet zal gaan maken.
TOUR IN CUFERS
ELFDE ETAPPE. STRAATS8URG - MULMOU-
SE: 1 Fignon (Fral 249.5 hm 6 30 49 (gem.
38,304 KmJu), 2 Dufaui (Zwi) 0 12, 3 Peder-
sen (Den), 4 Elll (Ita), 5 Konisjev (GOS). 6.
Delgado (Spa), 7. Leblanc (Fra), 8 Jalabert
(Fra) 0 22, 9 Chiappucci (Ita), 10 Keil» (lef).
11 Ohlrotto (Ita),
Arnould (Fre), 15 Chioccioli
nISpal, 17 Bugno (ita), 18.
Lino (Fra). 20 Thqumsse
21. Murguiatday (Spa), 22 Ledanois
Boyer (Fra),
(Nod), 21.
(Fra), 23 Tsiepeie (Ld).
(Spa), 28 Aloneo (Spa), 29 Penn
151.
Maassen, 172 en laatste Van Hooydonck
(Bel). Opgegeven: Leciercq (Fra), Sierra (Spa),
Capiot (Bel). Cubino(Spa) en Moreau (Fra)
ALGEMEEN KLASSEMENT: 1 Lino 48 32.59,
2. Indurain 1.27,1. Roche (Ier) 4 15. 4 Le
Mond 4 27, 5 Bugno 4 39, 6. Chiappucci
4 54, 7 Ledanois 6^2. 8 Perm. 6 44, 9 Del
gado 7.Q1, 10. Fignon 7.32, 11 Heppnef
(DuD 7 38, 12. Alcala 7 46, 13. Rué (Fra)
8 14, 14. Leblanc 8 34, 15 Breukink 8 38,
Ch.occ.oll 10 09, 19 Skibby (Den) 10 26, 20
Virenque (Fra) 10 35, 21 Hampsten (VSO
11.01. 22, Qoniales 11 32, 23 Arnouid
1 1 43, 24. Rookt 11 48, 28. Millar (Sch)
116 Van dor Poel 51 41, 123 I
Het shirt is glad gestreken, de handen kunnen in de lucht Fignon boekt eindelijk
165. Van Poppel 1 28.18. 167 W.inands
130 55, 169. Pieters 1 33 41. 172 en
laatste Quevedo (Spa) 2 03 54
PUNTENKLASSEMENT. I Jalabert 171 pun-
ni, 4. OhtrottT 116. 5 Komsjev 91* I. ChP
BEROKLASIEMENTi 1 Chiappucci 123 pun
ten, 2, Virenque 91,3 Chioccioli 80, 4 Mu-
guiaidey 67, 5. OOK (DuD 63, 6 Reue (Fra)
DAGPLOEOENKLASSEMINTi 1 Castorama
19 S3 23, 2. Amaya,
- p#ni|on(c 7 59
Harmeling rijdt
gehandicapt rond
Rob Harmeling rijdt gehandi
capt in de karavaan. Sinds vori
ge week vrijdag, toen hij ook
een van de slachtoffers van de
massale valpartij was, is zijn lin
kerbeen omzwachteld. Als be
scherming voor de diepe vlees
wond van anderhalve centime
ter, die niet gehecht kan wor
den. „Dat gebeurt pas na de
Tour. Eerder is niet mogelijk. Ik
moet verduiveld goed opletten
geen infectie op te lopen.
Voor Alex Zülle zit de Tour de
France erop. De 24-jarige 'Ne-
derzwitser' hoeft van zijn ploeg
leider Saiz de Tour niet meer
voort te zetten. Zijn eerste leer
jaar in de Ronde van Frankrijk
liep tot en met rit 11. Verder
gaan zou misschien nog één
bergrit kunnen, maar Saiz wil
voorzichtig zijn met het grote
talent uit Will.
Zülle ging gisteren nog één
keer heel diep. Hij dook te on
verdroten het gat in achter Fig
non, en toen dat niet bleek te
lukken zette' hij zich in voor de
groene trui van Jalabert. Kilo
meters reed het 'veulen' weer
op kop, tot hij kapot was.
Jammer dat hij de ronde nu
verlaat? „Het is beter zo. Mijn
tijd komt nog wel. Ik heb alles
gegeven, ik moet nu goed gaan
rusten. Ik ben tevreden dat ik
deze Tour heb kunnen starten.
Ik moet nog veel leren; de tac
tiek, dat is zeker het zwaarste
als het hard gaat. Het is heel
moeilijk, maar ik heb veel opge
stoken, en me ingezet voor de
ploeg. Nu is het aan de anderen
om Jalabert in het groen in Pa
rijs te brengen."
'Als Theunisse een kat was, schopte ik hem op het dak'
Nog een keer stampt Alex Zülle stevig op zijn pedalen. Zijn laatste optreden in de Tour van dit jaar.
MULHOUSE/PUTTE »CPD
Johan Lammerts is er voor het tweede achtereenvol
gende jaar niet bij, in de Tourploeg van Greg LeMond.
Hij is een proffenner van de B-categorie wiens wieier-
toekomst wordt bedreigd nu de klad in onder meer de
Nederlandse 'prof-cultuur' is gekomen. Renners kwij
nen, profploegen verdwijnen. Hoe kwetsbaar is de
huidige structuur van de internationale profwieler
sport? Johan Lammerts, bestuurslid van de WBW (de
vereniging van beroepsrenners) is realist. „Je hebt in
alles een periode van bergop en bergaf. Daar heb je
maar rekening mee te houden. Wij naderen nu het
dal."
„Door de loonexplosie van de laatste jaren, zijn de
kosten van een profploeg enorm gestegen. Nu de
markt zijn werk heeft gedaan, de prijs is opgedreven,
zal er een correctie volgen. Zo gaat het altijd. De we
reldeconomie stagneert. Een sponsor kan met zijn tien
miljoen reclamegeld het best naar de tv stappen, om
daar een goeie commercialronde te maken. Als je je
doelgroep nauwkeurig hebt bepaald, en er is een goed
produkt, dan is er bijna een garantie op succes." Doe
je dezelfde investering in bijvoorbeeld de wielersport,
dan mis je die zekerheid. Lammerts: „Ik weet ook wel,
dat in het jaar dat ik bij Panasonic reed, de Ronde van
Vlaanderen won, en de successen van de ploeg zich
opstapelden, dat de omzet in Nederland toen alleen al
steeg met 33 procent. Maar neem Tulip nu - een ploeg
van 4 miljoen, wat hebben die er voor teruggekregen?
Dat soort onzekerheden maakt een sponsor huiverig,
zeker als hij iedere gulden eerst moet omdraaien."
Dus moet het anders. „We zouden", zegt Lammerts
„naar een Amerikaanse opzet toe moeten. De hele
westerse wereld is bezig te veramerikaniseren, dus
waarom de professionele wielersport niet?"
Lammerts wijst op de typisch Amerikaanse sporten:
baseball, basketball, american football, icehockey.
Verenigd in resectievelijk de MLB, de NBA, de NFL en
de NHL. Alle vier bonden verkopen hun competities
aan commerciële tv-maatschappijen, tegen giganti
sche bedragen aan uitzendrechten, honderden miljoe
nen dollars per seizoen. De tv-stations kunnen zoveel
betalen, omdat ze rondom de wedstrijden commer
cials verkopen; sport als spiering om de kabeljauw te
vangen.
De tv-rechten vloeien rechtstreeks in de kas van de
bonden, die er een professioneel apparaat mee in
stand houden, dat het grootste deel van de inkomsten
verdeelt over de clubs. Al die clubs krijgen evenveel
geld, en houden zich op die manier in leven, kunnen
de salarissen betalen. Het is het basisinkomen dat
voortbestaan al bijna garandeert.
„Zoiets", zegt Johan Lammerts, zouden ze ook in de
wielersport moeten zien te verwezenlijken. De FICP,
of straks de UCI, verkoopt alle topwedstrijden van het
seizoen aan de tv, de rechten daarvan worden ver
deeld over de eredivisie van het wielrennen. Iedere
ploeg een miljoen of zeven."
Lammerts denkt dat de kwetsbaarheid van de prof-
wielersport daarmee tot een aanvaardbaar minimum
wordt teruggebracht, en dat het geld van de zich
steeds meer tot evenementen bepalende sponsor weer
vloeit naar de plaats waar het hoort: die van de ac
teurs, de renners, de ploegen.
Jesper Skibby spuwde demon
stratief op de grond. Cees Priem
stond enkele meters van de
Deen vandaan te vertellen dat
de sfeer binnen zijn ploeg zo
goed was. Dat geen sprake was
van twee kampen. De Zeeuw
kon echter niet op een waarheid
betrapt worden. Want het bo
tert al een tijd niet meer tussen
verchillende leden van het
team.
Skibby was gisteren zo laai
end dat hij zijn koffers wilde
pakken. Woedend was hij op
Gert-Jan Theunisse. Ziedend
omdat de Nederlander op de
Grand Ballon demarreerde, ter
wijl Konisjev vooruit zat en hij
als best geklasseerde renner van
TVM in moeilijkheden verkeer
de „Ik ga naar huis", brieste
hij. „Ik pak mijn spullen en wil
nooit meer iets met die man te
maken hebben", was zijn eerste
emotionele reactie. „Ik voel me
geflikt door Theunisse. Het is
stijlloos."
Zo ver kwam het niet, maar
gisteravond zal in hotel Prim-
evere te Dole heel wat afgepraat
zijn. Vandaag tijdens de rustdag
heeft Priem de tijd alle neuzen
in dezelfde richting te krijgen.
De ploeg van de Transport Ver
zekeringsmaatschappij is in
twee kampen verdeeld. Aan de
ene kant Konisjev, Skibby, Mei-
nert en Capiot, die gisteren af
stapte; aan de andere kant
Theunisse, Siemons, Wijnands,
Harmeling en in mindere mate
Millar die zich nergens iets van
aantrekt. Het steekt de buiten
landers vooral dat Theunisse op
alle gebieden een uitzonde
ringspositie inneemt. Zo heeft
hij zijn eigen verzorger in de
Tour, bepaalt zijn eigen pro
gramma en bepaalt vaak welke
lijngevolgd wordt.
Theunisse speelde de ver
moorde onschuld toen hij ge
confronteerd werd met de aan
tijgingen van Skibby. „De af
spraak was dat iemand van ons
van voren moest zitten. Ik kreeg
het signaal dat Konisjev was ge
lost, dat was voor mij het sein
aan te vallen", verklaarde de
kopman van TVM. „Het liep
echter niet naar wens. Als ik
goed was geweest, had ik het
gat moeten dicht rijden. Ik voel
de me sterk, maar dat bleek een
misvatting."
Skibby - tot gisteren derde in
het klassement - verloor tien
minuten en duikelde naar de
negentiende plaats. Maar nog
steeds voor Theunisse, die ech
ter het kopmanschap blijft opei
sen en dat ook houdt. ,,Ik denk
dat een gesprek de zaak oplost",
meende Priem. „Skibby is te ge
spannen, doodnerveus. Dat
kostte hem zondag in Koblenz
de overwinning. Niet het gebro
ken frame", vond Priem.
TVM is overigens de enige
Nederlandse ploeg die naar be
horen en vermogen presteert, in
talloze etappes bij ontsnappin
gen betrokken was. Desondanks
zijn de wrijvingen en de irrita
ties groot. De saamhorigheid is
ver te zoeken en gooide direc
teur Bos afgelopen weekeinde
vervolgens nog wat olie op het
vuur door op te merken: „Als
Theunisse een kat was geweest,
had Priem hem op het dak ge
schopt."
Priem ontkende zo kwaad te
zijn geweest, maar ontkende
ook niet deze uitspraak te heb
ben gedaan. „Ik was teleurge
steld dat de coup mislukte door
het domme feit dat ik te ver van
achteren reed om Meincrt te
waarschuwen dat hij op Theu
nisse moest wachten. Ik leef
niet met Theunisse in onmin."
Met Skibby wel, want dat kon
Priem niet tegenspreken. De
onvrede van de Deen was dui
delijk zichtbaar.
TOUR OP TV
Vrijdag 17 juli: twaalfde etappe, Dole - Saint-Qervais,
267,5 km. Start 09.00 uur, finish circa 16.40 uur.
De langste etappe als opwarmertje voor het zware werk In
de Alpen. Een urenlange dagtaak met twee tussensprints
en tal van klauterpartijen. Le Mont Salóve, na 187 km, is
met 1345 meter het hoogste punt in de route (1e catego
rie). Andere obstakels zijn de Cote de Montaigu (3e cate
gorie, na 55 km), Cote d'Onoz (3e categorie, na 78,5 km),
de Cote de Point B (4e categorie, na 107 km), de Cote
d'Echallon (2e categorie, na 116,5 km) en tenslotte de
slotklim naar Saint-Gervais Mont Blanc (3a categorie).
DOLE
FRANK- (j Taasenlèret il ÏTTTI
RIJK
la Saunter Hl Tm
Montaigu
Orgelet fTTTfl
Ono; FMTTÏ1
Oyonnai fTTTTl
Echalon HMTÏT1
SLtftVUS
Vallelry IHIffl
iieve it Mtm
jClum HHTffl
