U 3- Wel briefjes voor opa, maar niet voor de paus Projectontwikkelaar Erica failliet 'Nog maar geen souza van maken' Rijwielvierdaagse in Drenthe: 'Wie bint bliede dai der weer bint' Het Gesprek van de Zomerdag Geschiedenis Leidse kaas Stadsomroeper even terug DONDERDAG 16 JULI 1992 13 Zij reageerden zoals we van degelijke boeren kunnen verwachten: afwachtend. De Vereniging van Boeren Leidse Kaasmakers moeten nog maar allemaal zien wat de Europese bescherming van hun produkt oplevert. „We houden het nog maar op afstand", zegt de WarmonderT.P. Warmendam, voorzitter van de vereniging. „We willen eerst zien of dat allemaal wel gratis is. Wij hebben geen zin daar een hele souza van te maken voordat dat bekend is." Warmendam reageert kortom niet laaiend enthousiast op het besluit van de Europese commissie om regionale lekkernijen te beschermen. Streekgebonden culinaire waren kunnen daardoor aanspraak maken op exclusiviteit. Leidse kaas die in Edam is gemaakt, mag geen Leidse kaas heten. Dat wordt dus komijnenkaas. Het is een van de weinige eetwaren in Nederland die zo streekgebonden is en dus onder die regeling valt. De Leidse kaas mag met recht aanspraak doen gelden op het beschermingslabel 'appellation d'origine', omdat deze volgens een traditioneel, regionaal recept wordt vervaardigd. De kaasmakerijtjes bevinden zich alle rondom Leiden en de wijze van bereiden is nog puur ambachtelijk. Het wordt in een beperkt aantal winkels verkocht. Voor de makers van Leidse kaas valt nog te bezien of zij met de wet echt wat ópschieten. De oorzaak ligt in de slimme zet van de Vereniging van Boeren Leidse Kaasmakers. „Toen ik 14 jaar geleden voorzitter werd merkte ik dat iedereen eigenlijk zo maar zijn kaas Leidse kaas kon noemen. Daar hebben we een eind aan gemaakt door een octrooi op ons produkt aan te vragen. Sindsdien stempelen de aangesloten leden een merk in hun kazen met onder meer de twee Leidse sleutels". Dat kostte de leden overigens wel een lieve duit. „Dat was zo'n 8000 gulden, in die tijd een fiks bedrag. Daardoor kon niemand in de Benelux, Duitsland en Frankrijk gebruik maken van de naam Leidse kaas. Laatst vroegen het octrooibureau of we die bescherming ook in Spanje wilden hebben. Dat hebben wij maar niet gedaan. De kans dat J. Verhagen en S. Hoogeveen, Leidse kaasmakers uit Hazerswoude: „Het zou leuk zijn wanneer de Leidse kaas daardoor ook in andere landen wat beter wordt verkocht". zij daar Leidse kaas gaan maken schat ik niet erg groot." vertelt Warmendam op droge toon. Sinds de komst van het octrooi is de vereniging aardig gegroeid, van 9 naar 23 makers van de kruidige kaas. Deze komen op twee na allemaal uit de Leidse regio. Ook het Hazerswoudse kaasmakersbedrijf Hoogeveen is daarbij aangesloten.„Ach, het is allemaal wel leuk, dat Europese gedoe. Maar ik vraag mij af wat allemaal niet gaat kosten. Het zou leuk zijn de Leidse kaas daardoor ook in andere landen wat beter wordt verkocht", aldus S. Hoogeveen, stichter van het bedrijf. Volgens bedrijfsleider J. Verhagen, schoonzoon van Hoogeveen, is de laatste tijd weer wat meer vraag naar de FOTO BEN DE BRUYN Leidse kaas. „Dat hangt een beetje samen met de gezondheidscultus die steeds meer in zwang komt. Deze kaassoort is namelijk mager, het heeft de helft minder vet dan Goudse kaas," zegt Verhagen. Hoogeveen heeft vorig jaar met Over de herkomst van de naam Leidse kaas is niet veel Bekend. De Stichting Neder lands Voorlichtingsbureau voor Melk en Zuivelprodukten kan weinig informatie ver schaffen over de reden waar om de kaas met komijnen juist in de Leidse regio is gemaakt. Zelfs P.J.M. de Baar. bekend om zijn enorme parate kennis van de Leidse geschiedenis, kan niet zeggen wanneer de term Leidse kaas nu voor het eerst opduikt in geschriften. Volgens voorzitter Warmen dam van de Vereniging van Boeren Leidse Kaasmakers was er in de 17de eeuw geen zeeschip van de Verenigde Oostindische Compagnie dat zonder Leidse kaas richting ln- dië voer. In de gouden eeuw was deze magere kaassoort ideaal voor lange reizen. De volvette Goudse kazen zakten bij de tropische temperaturen als plumpuddingen in elkaar. De Leidse kazen zijn daarte gen echter bestand. Het was voor de zeelui de belangrijkste bron van eiwitten, zo stelt Warmendam. „Met name de boeren in de regio rond Leiden legden zich op de produktie van deze kaas toe. Het kenmerk van de kaas is dat het weinig vet bevat en lang houdbaar is. Om er nog een beetje smaak aan te geven deden de boeren in de leidse regio er wat komijnzaad bij". Later groeide volgens War mendam het gebied uit tot Haarlem en Delft. De produk tie kende hoogtijdagen in de Gouden Eeuw. toen enorme hoeveelheden Leidse kaas in de havens van Amsterdam en Rotterdam werden verkocht. Ook was de kaas met komijn zaad behoorlijk geliefd bij vis sers die wat langere tijd op zee bleven. Nu wordt de boeren Leidse kaas nog steeds voornamelijk in buurgemeenten van Leiden gemaakt. De ongeveer 23 ma kers van deze kazen zijn lid van de Vereniging van Boeren Leidse Kaasmakers die dit jaar haar 65-jarige jubileum viert. zijn kazen nog twee prijzen in de wacht gesleept bij wedstrijden in Zoeterwoude en in Oud Ade. De rood geverfde schijven, kenmerkend voor de Leidse kaas, werden gekeurd op smaak, geur, snijdbaarheid en het model. „Ja, en de komijnen moeten goed in de kaas zijn verspreid. Dus niet dat de mensen in een hap een bonk komijnzaad naar binnen krijgen. Da's niet zo goed voor de smaak", zegt Verhagen. Het is binnen de kortste keren duidelijk, Assen is de startplaats voor de snelle types. Als uitgedaagd door de TT schrijven hordes mensen zich in voor minstens zestig maar vaak ook honderd kilometer. Niks keutelen door het Land van Bartje op een fiets met terugtrapremmen en hooguit drie versnellingen. Niks stoppen bij elk terrasje om bij te tanken en vooral tegen alles en iedereen die passeert aan te kleppen. Want daar doe je het tenslotte allemaal voor, voor de contacten. 'Wie bint bliede dai der weer bint', staat er dan ook te lezen op een bord ergens onderweg in een plaatsje waar je met twee pedaalslagen doorheen fietst. Nee hoor, in Assen steken de Koga Miata racers en de Giant Hybrides met gel-zadels de kop op. Bereden door renners met zeemleer in de broek en bijpassende handschoentjes. Nog voor het verstrijken van de ochtend worden de meeste zo niet alle kilometers afgelegd. In stempelplaats Norg is het rond elf uur nog rustig. Het dorpje ligt dan ook halverwege de honderd en aan het eind van de zestig kilometerroute. Op de Brink-groen met kinderkopjes en een oude Romaanse kerk- is een markt ingericht. De plaatselijke omroep Norg geeft een minuut-tot-minuut- verslag van de gebeurtenissen. Twee renners hebben net hun stempeltje gehaald. Het blijken Sander Kool en Joost Straathof, twee vrienden uit Alphen aan den Rijn. Ze zijn rond half tien vertrokken en hebben er volgens de kilometerteller nu al 45,5 kilometer opzitten. Snelle jongens dus. met hun bagagedrager-loze racefietsen, aërodynamische helmpjes en dito outfit. De Drentse Vierdaagse rijden ze dit jaar voor het eerst. „Mwa. er lag een foldertje bij de fietsvereniging en toen zijn we maar mee gaan doen", zegt Sander alsof het hem ook maar overkomen is. Het kan hem niks schelen dat anderen denken dat racers als zij enkel hun voorwiel zien en niets van het schitterende Drentse landschap. „Ze praten maar een eind heen, ik kijk niet alleen naar mijn voorwiel", bromt hij onverschillig. De twee maken in en rond Alphen geregeld tochtjes van een kilometer of zestig. Dat is toch wat anders dan elke dag honderd kilometer. „Ach, we rusten wel goed uit hoor. zo vermoeiend is dat niet", stelt Bart vast. Van dat uitrusten zal vanavond waarschijnlijk niet veel komen want Joost viert vandaag zijn zestiende verjaardag. Snel door naar Assen en feesten dus. „Ja, we gaan nog wel even de stad in", zegt Joost met een blik alsof-ie er verder niet zoveel over kwijt wil. Een minuut later zijn de renners uit Alphen nog slechts twee vlekjes tussen het Drentse groen. De Norgse verslaggever blijkt niet te beroerd mensen uit Leiden en omgeving naar de radio-caravan te noden 'omdat hier een meissie van. wat voor een krant ook weer? oh, het Leidsch Dagblad staat die graag een kort intervjoetje met u wil maken'. Jammer genoeg melden zich niet veel sportievelingen uit het westen. Wel vier nietsvermoedende Leidse studenten die tijdens een weekje Drenthe toevallig in Norg terecht zijn gekomen en het woord 'Leiden' opvingen. Peter Paulus, Ron van der Ham, Esther Rozenboom en Wytzia Raspe hebben niks met de Vierdaagse te maken. „Maar we amuseren ons best hier", zegt Peter vrolijk. „Het is hier prachtig, ik zou wel zo'n boerderijtje willen hebben." Of hij het jammer vindt dat hij zijn fiets niet bij zich heeft? „Nou. nee hoor. Ik doe al mee aan de landelijke fietsdag. Vier dagen achter elkaar op de fiets is me een beetje te veel." wille ke hel) koop Het zou stil moeten zijn in de Hartebrugkerk. Maar hef is niet zo. De dikke kerkmuren kunnen de geluiden van de Haarlem merstraat niet tegenhouden. Radio Freewave verzorgt een uitzending vanaf de Leidse win kelstraat. De wereldlijke bood schap klinkt door tot in de dag kapel van de kerk. „Don'tyou worry", maak je geen zorgen, klinkt het uit de geluidsboxen. Maar er is geen mens die zich erdoor getroost weet. De dagka pel is leeg op dit uur van de dag, waarop de grote leider van de rooms-katholieke kerk in een Romeins ziekenhuis is geope reerd. Nog geen tweeduizend kilometer zuidelijker, in Italië, stromen de kerken vol. Zelfs op straat bidden mensen voor het geestelijken lichamelijk welzijn van de paus. „Ik denk dat het te maken heeft met de landsaard, de cultuur. Italianen zijn wat eerder ge neigd tot actie. Hollanders zijn behoudender en nuchterder. Bovendien zijn ze in Italië meer met de paus verbonden omdat hij ook de bisschop van Rome is", zegt pastoor H. Borgholt van de kerk H. Pius X in Alphen aan den Rijn. In de Alphense parochie wor den geen bijzondere diensten voor de zieke paus gehouden. „We bidden voor hem zoals we voor zo veel intenties bidden", aldus pastoor Borgholt. Dat heeft ook te maken met veran derende opvattingen, zo blijkt uitzijn relaas. „Tot halverwege de jaren zestig had de paus de alleenheer schappij. Hij was paus en hij zei wat er moest gebeuren. Tegen woordig hebben de bisschop pen een belangrijkere plaats." Denkt u vaak aan de paus? „Niet zo vaak. We zijn allemaal mensen en hier in de parochie zijn ook heel ernstig zieken. Ik kan ook weinig voor de paus doen, hij heeft zijn eigen geeste lijke verzorgers." Ook de parochie Sint Agatha in Lisse houdt geen speciale mis voor de zieke paus. „Je moet niet een soort paniekstemming opwekken. Vanochtend is wel voor hem gebeden", zegt pas toor F. Grol. Pastoor J. Velthuijse van de Sint Bonifatiusparochie in Alphen is ook niet van plan een speciale mis op te dragen. Maar de paus is toch heel belangrijk? „Dat ben jij ook", ^egt hij. „De ene kerk legt andere accen ten dan de andere. Wij zijn meer betrokken bij de activitei ten in de wereld en de maat schappij. De wereld is de paus niet, de wereld is: Afrika heeft honger. Maar andere kerken zijn meer roomsgezind. Mis schien dat de Lodewijkskerk op het Steenschuur in Leiden iets doet. Daar gaan mensen ook speciaal naar toe, zij zoeken die kerk op. Het is net als met boodschappen doen, iedereen haalt het ergens anders. Zo zoe ken mensen ook hun eigen blij de boodschap." Pastoor A. Vreeburg van de Leidse Lodewijkskerk vertelt echter dat ook in zijn parochie geen bijzondere activiteiten op stapel staan. „Het gaat goed met de paus, de operatie is goed geslaagd en de tumor is niet kwaadaardig. Als je iets bijzon ders wilt doen moet je mensen kunnen bereiken en we hoor den pas zondagavond van zijn ziekte. We hebben toen speciaal voor de paus gebeden en maan dagavond hebben we het rozen kransgebed aan de Heilige Va der opgeragen. Als het slechter was gegaan hadden we volgen de week wel een Heilige Mis voor zijn welzijn gehouden, die hadden we dan zondag kunnen aankondigen." De pastoor vindt het niet prettig te horen dat zijn parochie als wat meer roomsgezind bekend staat. „Wij zijn helemaal niet bijzonder, wij zijn doodgewoon de katholieke kerk en de paus is doodgewoon het hoofd van de roomse kerk. Nu onze geestelij ke vader ziek is, heeft iedereen daar mee te maken, de ene stro ming niet meer dan de andere. Het is erg jammer, die polarisa tie, en ik doe er niet aan mee." Rechts aan de muur van de dagkapel in de Hartebrugkerk hangen veel briefjes. Voor 'vre de en geen haat in de wereld', bijvoorbeeld. Een meisje vraagt aan 'lieve God' of ze verkering mag krijgen. „Dat mijn opa weer mag lopen", is een andere smeekbede. Voor de paus zijn vanuit Leiden echter geen brief jes naar de hemel gestuurd. leiden Voor een paar uur nam de Leidse stadsomroeper gisteren zijn oude plaats in op het bordes van het stadhuis aan de Bree- straat. De 69-jarige Jan Verplancke, voorma lig voorzitter van de Vereniging voor de Am bulante Handel, die voor deze gelegenheid als omroeper was ingehuurd, trachtte met lui de stem het rumoer van de braderie te over stemmen om de burgers kond te doen van besluiten van het gemeentebestuur en toeris tische informatie van de VW. Het kleine bordes was vroeger de plaats waar stadsomroepers de bevolking op de hoogte stelden van het laatste nieuws in de stad. Zijn terugkeer gisteren had te maken met de opening van een informatiecentrum van gemeente en VW in het stadhuis op de hoek van Koombeurssteeg en Breestraat. Dit centrum is echter alleen bij grote festiviteiten geopend. FOTO JAN HOLVAST Geen uitspraak in incest-zaak den haag/leiden De Haagse rechtbank heeft nog geen vonnis uitgesproken tegen een 60-jarige Leidenaar die wordt verdacht van incest. De rech- ter-commisaris moet eerst onderzoeken of het zin heeft de man een zware therapie op te leggen. Twee weken geleden eiste officier van justitie mr. M. Renckens drie jaar cel. waarvan twaalf maanden voorwaardelijk. De offi cier vond de feiten te ernstig voor een therapie. De man zou vijf van zijn zeven dochters misbruikt hebben. Bij de oudste dochter leidde de incest tot de geboorte van een dochter. Die was op haar beurt ook weer misbruikt. Er komt nu eerst een persoonlijkheidsonderzoek door een deskundige. Daaruit moet blijken of een therapie zin heeft. Dan volgt een nieuwe strafzitting waarna de rechtbank definitief von nis velt. De verdediging vroeg twee weken geleden om een the rapie. Een celstraf zou geen enkele zin hebben. AGENDA Schuld van bedrijf tot boven zes miljoen opgelopen DONDERDAG 16 JULI Leiden Kermis rond Molen de Valk. tot 22 00 uur. Strijkmuziek Trio Ibert, Pieterskerk hof. aanvang 20.30 uur. Rock Rollband Virgin Dreams ir Sus A ion. Oude V n 21.00 LEIDEN - Het gisteren vermiste kalf is teruggevonden. Het dier werd loslopend op het terrein van de Groenoordhallen aangetrof fen door de eigenaar, een 45-jarige man uit Nieuwpoort. Gisteroch tend werd het dier ontvreemd uit een veewagen op het parkeerter rein van de Groenoordhallen. VRIJDAG 17 JULI Kermis rond Molen de Valk. van 13.00 tot 22.00 uur Leiden Culinair, Pieterskerkhof, van 17.00 tot 22.00 uur. Flamenco-avond in de Taffeh-zaal van het Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28, aanvang 20.30 uur. 'No Gipsy, no Tipsy Party'. Arsenaal plein, aanvang 21.00 uur. Jazz Behind The Toll, jazzmuziek in de Warmondse horecagelegenheden van 21.00 tot 02.00 uur leiden willem spierduk Erica ïs failliet. Dë Haagse rechtbank heeft gisteren het bankroet van het Leidse bedrijf uitgesproken. Onderdelen van Erica verkeerden al in surséance van betaling. De projectontwik kelaar heeft een schuld van meer dan zes miljoen gulden aan de belasting, bedrijfsvereni ging en andere schuldeisers. De curator, de Haagse advocaat mr. M.C. Udink, acht het vrijwel uitgesloten c\at zij nog iets van hun geld zien. De bankiers, ABN/AMRO en Pierson, Heldring Pierson, ko men zonder kleurscheuren uit dit faillissement. Zij hebben hy potheekrechten op alle onroe rend goed van Erica. Als zij die rechten te gelde hebben ge maakt - het gaat om een bedrag van rond de 40 miljoen -, blijft er wellicht een schuld over van enkele tonnen aan deze ban ken. Daarvoor moet de direc teur van Erica UM Gruppe, A.H.F. Swaak, privé opdraaien. Officieel zijn twee onderdelen van de moedermaatschappij failliet, aannemingsmaatschap pij Erica en Erica Beheer. Dit faillissement houdt echter in dat Erica alle activiteiten kan staken. Het onroerend goed dat hij andere dochters is onderge bracht. wordt door de banken verkocht. Directeur Swaak heeft tot op het laatst gehoopt zijn bedrijf te kunnen redden. Hij wilde met zijn schuldeisers een regeling treffen. Die zouden 20 procent van hun vordering krijgen en het resterend gedeelte op het moment dat de onroerend goedmarkt zou aantrekken. De directeur van Erica ver wachtte vooral met het kantoor gebouw Schutterspoort aan de Schipholweg winst te kunnen maken. Toen mr. Udink twee weken geleden in de surséance van Aannemingsmaatschappij Erica als bewindvoerder bin nenstapte, kwam hij al gauw tot de conclusie dat die hoop ijdel was. Udink vroeg gisteren het faillissement aan van de twee Erica-dochters. Het Leidse be drijf kwam in de problemen toen de Zweedse partner Un- derhall Modernising Real Estate afhaakte. Volgens curator Udink lijkt het erop dat Erica op eenzelfde manier slachtoffer is geworden van de ingestorte onroerend- f;oedmarkt als andere Neder- andse vastgoedbedrijven die in de problemen zijn geraakt. Ingewijden echter sluiten niet uit dat er geld uit Erica is over- gesluisd naar privé-ondeme- mingen van Swaak. Udink kan daar weinig over zeggen. „Als dat vermoeden bestaat, dan roep ik crediteuren bij de On dernemingskamer van de Am sterdamse rechtbank op een verzoek te doen om een enqué- De curator ziet nog enige hoop voor de crediteuren als Swaak zijn privé-vermogen zou aannpreketL »Het staat hein na tuurlijk vrij om de crediteuren zelf te betalen. Swaak heeft zich tot nu toe het lot van de schuld eisers aangetrokken. Hij heeft al eerder voorstellen gedaan voor een crediteuren-regeling waar- bil hij een beroep op zqn algen geld deed". Directeur Swaak was niet voor commentaar bereikbaar, hij is met vakantie.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 13