Alleen ambassade geeft een feestje De man van de bogen Zoekactie containers afgeblazen Verdachte moord vrijuit Het Gesprek van de Zomerdag D.C. Steures uit Leiderdorp 'Het wordt wel weer een keer droog hoor' Tiplijn WOENSDAG 15 JUL11992 DE ERGERNIS VAN... 'Franse feestdag net Koninginnedag' Geen blauw-wit-rode vlaggen, geen dansende mensen op straat, geen jacht op wilde een den, geen vuurwerk. Le quator- ze juillet, dé feestdag van Frank rijk, ging in de Leidse regio on gemerkt voorbij. Alleen op het Franse consulaat in Amsterdam en op de ambassade van Frank rijk in Den Haag werd gisteren op bescheiden wijze feest ge vierd. Pierre Brisson uit Wassenaar vindt het maar niets dat hij zich niet in het Franse feestgewoel kon storten. De Fransman woont 35 jaar in Nederland, maar zorgt er altijd voor dat hij op 14 juli in Parijs is. Vooral om 's ochtends naar het défilé op de Champs-Elysées te kunnen kijken. „Ik vind het wel een pro bleem dat ik er nu niet ben. En mijn tweede probleem is dat ik het in Nederland niet op de te levisie kan zien." Om de dag nog een beetje goed te maken, toog hij 's avonds naar de am bassade in Den Haag. Richard Guerrand uit Wasse naar legde de uitnodiging van de ambassadeur naast zich neer. Hij bezocht de receptie op het consulaat, omdat dat nu eenmaal in Amsterdam is ge vestigd. Kon hij daarna nog met wat vrienden de hoofdstad in, om 'spontaan' het Franse feest verder te vieren. Guerrand is er niet zo rouwig om, dat hij giste ren niet in Frankrijk was. „Een andere keer vier ik wel weer feest in Parijs. Het leven is lang", zegt hij laconiek. Leiderdorper Mare Bouriche had gisteren wel wat anders aan Vuurwerk bij de Eiffeltoren ter gelegenheid van 14 juli, dè nationale feestdag van Frankrijk. foto anp zijn hoofd dan de herdenking van de bestorming van de bas tille. De Franse kok is namelijk net vader geworden. Vandaar dat hij ook niet zoals andere ja ren naar de Franse ambassade ging. „We zijn de hele dag met de baby bezig." „Ik ben de hele dag aan het stu deren", zegt mevrouw Francine Lepage uit Lisse. Ze ging, voor het eerst sinds ze zich in 1972 in Nederland vestigde, 's avonds wel naar het consulaat. „Het is de eerste keer dat ik uitgeno digd ben. Waarom weet ik ook niet." Andere jaren ging ze op de nationale feestdag naar het Concertgebouw. „Maar er was dit jaar geen aardig concert." Af en toe viert ze toevallig va kantie op 14 juli in Frankrijk. Maar voor de feestdag gaat ze niet speciaal terug. Ze houdt er niet zo van. „Ik heb het een paar keer meegemaakt en dat vind ik wel genoeg. Ik heb dan ook beslist niet het gevoel: was ik daar maar." De nationale feestdag lijkt een beetje op de Nederlandse ko ninginnedag, vertelt ze. Hoewel er wel spelletjes worden gedaan die in Nederland onbekend zijn. In het dorpje in Bretagne, waar zij regelmatig komt, is bijvoor beeld de jacht op wilde eenden nogal in zwang. De eenden, die niet kunnen vliegen, worden losgelaten en het is de bedoe ling dat mensen de beesten achterna zwemmen en ze pro beren te vangen. „Ik hou er niet zo van", benadrukt de Franqai- se nogmaals. Wassenaarder Michel Guerin denkt daar wat anders over. „Ik zou het wel leuk vinden om in Frankrijk te zijn vandaag, om de feesten bij te wonen in de plaats waar ik een huis heb. Maar ik heb helaas maar een beperkt aantal vakantiedagen." Voor Mare Chofflet, ook woon achtig in Wassenaar, was het ergste leed gisteren al geleden. Hij treurde namelijk het meest om het feit dat hij maandag avond niet in Frankrijk was. Op de avond van de 13e barst het feest al goed los, zegt hij. „Dan danst iedereen op straat." Maar veel heimwee naar zijn vader land had hij gisteren nou ook weer niet. „Ik vind het niet echt een speciale dag. Wel een beetje voor Frankrijk, maar niet voor mezelf." Gisteravond ging ook hij naar de Franse ambassade. „Dan kom ik daar ook eens." JANET VAN PUK» Geen belangstelling voor reis naar Alpe d'Huez Door gebrek aan belangstelling gaat de reis komend weekeinde naar Alpe d'Huez niet door. De ze krant wilde haar lezers dit jaar de mogelijkheid bieden om voor een zacht prijsje de rit naar deze top in de Alpen van nabij mee te maken. Volgens reisor ganisator jan de Wit Autocars zijn er echter tot nu toe te wei nig aanmeldingen binnengeko men. De redactie van Het Gesprek van de Zomerdag vertrekt daar entegen wel naar de Alpen om verslag te doen van streekgeno ten die de koninginnerit van de Tour de France gaan bekijken. Twee redacteuren lopen daar, duidelijk herkenbaar aan hun Het-Gesprek-van-de-Zomer- dag-t-shirt, rond om hun bele venissen op te tekenen. „Op aanplakbiljetten van de La- kenfeesten komt regelmatig de naam 'Pieterskerkplein' voor. Dat plein bestaat echter hele maal niet. Er wordt een deel van het Pieterskerkhof mee bedoeld. Ik heb het al aangekaart bij de VW, die zouden dat doorgeven aan hun superieuren. Ik kan twee redenen bedenken waarom de naam Pieterskerk plein wordt gebruikt. In de eer ste plaats als onderscheiding van het andere deel van het Pie terskerkhof aan de andere kant van de kerk. Ten tweede associ eert men Pieterskerkhof mis schien met kerkhof en vindt men dat onprettig. Ik woonde vroeger in Den Bosch. Daar heb je het Kruis broedershof. dat werd vaak om gevormd tot Kruisbroeders plein. Mijn ouders hebben zich daar altijd met hand en tand te gen verzet. Ik treed nu in hun voetsporen." De rijwielvierdaagse in Drenthe, deel twee Nog maar vier maanden oud en dan al meefietsen in de Drentse Rijwielvierdaagse. Dat zullen niet veel kinderen kunnen zeg gen. Milou Wolvers uit Sassen- heim wel, als ze tenminste al had kunnen praten. Veilig on der de regenjas van moeder Edith Wolvers van der Ploeg, rijdt zij de veertig kilometer vanaf Hoogeveen mee. Samen ook met haar zus Nathalie, die weer bij oma Van der Ploeg op de bagagedrager mag. Het is nog vroeg en het giet. De drie generaties Van der Ploeg hebben zojuist de routes en het eerste stempeltje gehaald. Het ruikt naar regenpakken in de 'stempeltent' en zo ziet het er ook uit. Vreemd genoeg lijkt het niemand iets te kunnen sche len. „Het wordt wel weer een keer droog hoor", klinkt het optimis tisch vanonder de groene capu chon van oma Van der Ploeg. Ze kent het klappen van de zweep i dus ook het striemen van de regen. Ze doet al voor de twaalf de keer mee. Regen is niet erg, als je maar je maatregelen neemt, vindt ze. Plastic zakken, dat is de remedie. „We fietsten eens in de buurt van Meppel. Daar heb je zo'n enorm water gebied, de Weerribben. Links, rechts, onder, boven, qveral was water. Eenmaal in Blokzijl, moest iedereen gaan winkelen voor droge sokken en schoenen. Behalve ik, ik was de enige met plastic zakken rondom mijn voeten en ik was dus ook de enige die droog was gebleven.' Intussen worden de rijen bij de stempelposten korter en korter. De meeste regenpakken zijn al op de fiets gestapt om de tocht te aanvaarden. Hé, daar heb je Kees Schilperoord! Oh nee, het is jan Spijker uit Leiden. Zonder loden postcape maar met bril is hij naar de tent gestuurd om voor de hele familie, zijn vrouw en zwager en schoonzus De Geus, routes en stempels te ha len. „Het dooit", zegt hij, zijn ge zicht afvegend met de hand doek om zijn nek, alsof hij zijn veertig kilometer al achter de rug heeft. „Wat maakt mij die regen nou uit. Niet zo pessimis tisch hoor, daarboven is het zonnig. Ja, nou kijkje raar, maar ik heb vroeger veel gevlogen. Ook als het slecht weer was. Dan zei ik tegen mijn zoons 'boven die wolken is een prach tig blauwe hemel'. Ze geloofden het pas toen ik ze een keer naar die hoogte mee nam. Nou, goeie reis hoor!" en met een jo viale zwaai is Spijker verdwe nen. WILLEKE HEUKOOP ledereen ergert zich wel eens aan een be richt in de krant. Maar een ingezonden brief is weer te veel van het goede. Laat ons weten wat u irriteert, wat uw boosheid of teleur stelling is. Of heeft u misschien gewoon een tip over iets opmerkelijks en niet alledaags wat zich in uw buurt afspeelt? U kunt daar voor terecht bij onze tiplijn of fax. Wellicht komt uw reactie op de pagina 'Het Gesprek van de Zomerdag'. U kunt ons op werkda gen bellen van 8.30 tot 16.00 uur. Ons tele foonnummer is 071-161440, het faxnummer is 071-161488. De nieuwe Zijlpoortsbrug in Leiden bestaat uit niet minder dan 75.000 stenen. Verreweg de meeste daarvan zijn neergelegd door Kees Neven uit Schoonho ven. De metselaar - 'Een echte vakman', zegt opzichter D. van den Noort van de gemeente - is sinds maart zo'n beetje elke dag bij de Zijlpoort aan het werk. 's Ochtends om een uur of ze ven doet hij de rubberen be- schermkap om zijn knie, hij trekt een leren handschoen aan en gaat aan de slag. Over pu blieke belangstelling heeft hij niet te klagen. Elk uur van de dag staan mensen te kijken. Ze zien hoe de brug weer in oude stijl wordt opgebouwd. „Het is hier leuker dan middenin de polder." Neven geniet van de Leidse klus. Hij heeft het gevoel dat hij met iets bijzonders bezig is, met een karwei 'dat je waarschijnlijk maar een keer in je leven doet.' „Dit komt maar zelden voor. Het is ambachtelijk werk. An ders dan huizen metselen, wat ik al doe vanaf mijn zestiende jaar." Vooral het metselen van de tien bogen aan de zijkant van de brug was geen alledaags werk. Neven zette halve stenen - op een speciale, ambachtelijke ma nier gemaakt in een Belgische steenfabriek - op de houten, ronde hulpconstructie. Was to taal een week bezig met het maken van een boog. „De eer ste viel niet mee, je moet er even voor oefenen." Het ging ook allemaal wat lang zamer, de metselaar kwam niet aan zijn gemiddelde van 700 stenen per dag. „Het vereist wat meer aandacht, omdat het hal ve cirkels zijn." Er ligt geen steen fout. Als Ne ven te veel of te weinig specie onder de steen heeft gesmeerd, dan haalt hij hem weg. Dat is het moeilijkste aspect van het vak, zegt hij, de specie doseren. „Het duurt wel een jaar alvo rens je dat goed kunt." Zo eens in de drie dagen overkomt het hem ook nog wel, dat hij denkt: 'nou, dat kan beter'. De tien bogen zijn inmiddels klaar en nu is Neven bezig met het metselen van het dek van het vaste deel van de brug. Nog 2000 stenen, dan zit het er op. „Ik hoop donderdagavond klaar te zijn, vrijdag begint immers de bouwvak." De brug is waarschijnlijk eind september gereed, maar Neven komt na de vakantie niet meer terug in Leiden. „Alleen mis schien als toerist. Dan loop ik een keer over de brug." Q 0MERZWEET Metselaar Kees Neven uit Schoonhoven: „Het is hier leuker dan middenin de polder." foto loek zuyderduin Bergers vinden kabels en vaten De zoekactie in de Coupépolder In volle gang: de zeecontainers bleven spoorloos. Vervolg van voorpagina ALPHEN AAN DEN RUN LETTY STAM Stalen kabels en zo'n tien vaten met onduidelijke inhoud. Dat is de oogst van een dag boren naar twee zeecontainers in de Alphense Coupépolder. De pro vincie heeft besloten de bakken te laten voor wat ze zijn. Alle verdere speuracties zijn afgebla zen, aldus A. Kleij, waarnemend hoofd bodemsanering van Zuid-Holland gisteren tijdens een persconferentie op het Alp hense stadskantoor. Alphenaar H. Heemskerk heeft twaalf jaar geleden twee bakken de grond in zien gaan. Omdat er geruchten gingen dat de containers gifgassen zouden bevatten, heeft Zuid-Holland die verklaring serieus genomen. Na aanwijzingen van Heems kerk zijn elektro-magnetische metingen uitgevoerd. Die we zen inderdaad op metalen ob jecten. Gistermorgen om zes uur begon ingenieursbureau Iwaco de boringen naar de con tainers. Twaalf uur later werd onverrichterzake de operatie voor altijd afgeblazen. De werknemers hebben vijf gaten geboord in een gebied van 25 bij 40 meter. „Dat is ruim om het hart heen waar die piek is gemeten die op een hoe veelheid staal wees", vertelt J. Groen, namens Iwaco technisch leider van de operatie. „We zijn door gegaan tot zes meter diep. Verder graven had geen zin om dat daar het grondwater liep. We hebben tot zo'n negen me ter diepte metingen verricht maar geen stalen object aange troffen." Volgens Groen is het in theo rie mogelijk dat de containers dieper liggen. „We zaten op bij na zo'n tien meter diepte met de metingen. Dat is niet ver van de onderkant van de belt. Daar onder heb je gewoon klei of zand." Bij de boringen is een aantal stalen vaten naar boven gehaald. „In totaal zo'n stuk of tien. En we vonden erg veel ka bels. De inhoud van de vaten is niet bekend. Dat wordt onder zocht en binnen een week ver wachten we de analyses." Bij de boringen zijn geen gif tige gassen ontsnapt. „Eén keer kregen we de indicatie dat er iets zou vrijkomen", vertelt Groen. „Dat i£ direct nagetrok ken en dat bleken ook weer koolwaterstoffen te zijn. Ben zeen, tolueen en xyleen komen bij elk boring vrij. We hebben hier geen hoge concentraties aangetroffen. Ook de tempera tuur bleef constant. Het was steeds zo'n 15 a 16 graden." Volgens provincieman Kleij bewijst de mislukte operatie 'dat het moeilijk is om te graven in je geheugen'. „We gaan niet terug naar de getuige met de vraag of hij wellicht nog een an dere plaats weet. Dan kun je de hele stort wel af. We sluiten daarom de zaak af." De operatie foto BEN DE BRUYN heeft de provincie zo'n ander halve ton gekost. Niet duidelijk is wat de gemeente Alphen kwijt is aan het dagje boren. DEN HAAG/LEIDEN» De rechtbank in Den Haag heeft vandaag de 31- jarige verdachte van de Bosrode-moord vrijge sproken van doodslag. Er was zes jaar cel tegen hem geëist. De man werd er van verdacht dat hij in Leiden in oktober vorig jaar opzettelijk de 35-jarige L. Cornelisse met een zakmes had doodgestoken. De rechtbank acht dit niet bewezen en heeft de man onmiddellijk in vrijheid gesteld. De verdachte kreeg in de nacht van 11 op 12 oktober 1991 ruzie op de Bosrode met Cornelisse. Die zou hem hebben uitgescholden en discrimi nerende uitlatingen hebben gedaan. Daarop ont stond een vechtpartij, nadat Cornelisse de man had klemgereden. De verdachte' zou ettelijke stompen hebben gekregen en door Cornelisse naar de keel zijn gegrepen. Tijdens de zitting af gelopen vrijdag verklaarde de Leidenaar dat hij daarom uit zelfverdediging met zijn zakmes stak. Hij vernam pas later uit de krant dat de man dood was. Cornelisse overleed op weg naar het ziekenhuis. Er waren geen directe getuigen. Vol gens de rechtbank is er onvoldoende bewijs dat het slachtoffer door het handelen van de verdach te om het leven is gekomen. De zaak Cornelisse heeft de Leidse politie heel wat hoofdbrekens bezorgd. Precies een half jaar duurde het onderzoek. Een politiebericht na de journaals en uitvoerige aandacht leidden aanvan kelijk niet tot aanhouding van een dader. Voordat de 31-jarige werd aangehouden die nu is vrijge sproken, werden al drie arrestaties verricht. Van deze verdachten had niemand iets met de zaak te maken. de ruiler

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 13