Oproep tot beschaafder gedrag in verkeer
'Wie gelooft niet in
bijzondere kracht?'
Rtv show
WOENSDAG 8 JUL11992
STARDOM
Mary Servaes, beter bekend als de
Zangeres Zonder Naam, overweegt
een come-back. Vijf jaar na haar af
scheid werkt zij met tekstschrijver
Jan-Simon Minkema aan nieuw re
pertoire.
Priscilla Presley herkent zichzelf
niet meer. De rijpe vrouw van nu
heeft niets meer gemeen met die jon
ge meid van toen. Geregeld vraagt de
46-jarige Priscilla zich af hoe ze in
dertijd dat leven naast Elvis Presley
heeft kunnen volhouden. Haar uiter
lijk alleen al, van Elvis moest ze eruit
zien als een speelpopje. En dan dat
absurde dagrooster: ontbijten 's
avonds om acht uur en dineren 's
morgens vroeg om zeven uur, haar
maag draait nu om als ze er al aan
denkt.
Edward Kennedy heeft blijkbaar
genoeg van zijn celibataire leven ge
vuld met uitspattingen. Ruim elf jaar
na zijn scheiding van Joan is de jong-
Mary Servaes: come back?
ARCHIEFFOTO CPD
ste Kennedy in het huwelijk getreden
met Victoria Anne Reggie.
Die Sinitta. Nog maar 27 jaar is de
zangeres van wereldhits als Toy Boy
en So Macho en dan al zo'n vermoei
end leven achter de rug. Jarenlang is
ze sex-aholic geweest, heeft ze on
langs opgebiecht. Ze deed het iedere
avond met een andere kerel, al zocht
Sinitta meestal toenadering tot een
van de dansers uit de groep. Totdat
ze zichzelf tegenkwam. Twee jaar ge
leden om precies te zijn stortte Sinit
ta in. De combinatie van seks, drank
en pop bleken haar even teveel. In
middels heeft de zangeres de crisis
aardig weten te overwinnen, ook al
omdat ze haar probleem van haar af
heeft weten te schrijven. In de song
'What's the matter with Sex' zijn al
haar ontboezemingen over haar in
spannende bestaan door de jaren
heen verwerkt.
Arjan Ederveen, beter bekend als
Theo van Thea, gaat op de solotoer.
Dat wil zeggen, zonder Thea maar
wel met de hond Trudie. De voorstel
ling waarmee hij publiek denkt te
kunnen trekken in het land gaat 'Ar
jan Ederveen en zijn teef Trudie' he
ten.
ZOGEZEGD
Bavo Galama: troost voor lelijke pubers.
ARCHIEFFOTO ANDRÉ BEEKMAN THEATERFOTOCRAFIE
Over twee weken word ik
achtenvijftig. Ik ben al bezig wat
af te bouwen. Populair zijn is
leuk, maar krampachtig popula
riteit blijven najagen door mee te
doen aan allerlei quizzen en spel
letjes krijgt iets triests. Als je een
jonge hond bent, is dat leuk, je
gaat naar veel premières en par
ty's, je laat je overal zien en ge
niet van de aandacht. Maar de
laatste jaren hoeft dat voor mij
allemaal niet meer zo. Bovendien
moet je zuinig zijn op je talent.
Voor je het weet is het publiek
verzadigd van je." (Willem Nijholt
in De Telegraaf)
„Vocale jazz, daar houd ik niet
van. Chet Baker is de enige uit
zondering, voor de rest moeten
ze hun bek dichthouden. Niks
tralalala; blazen, daar gaat het
om. Het instrumentale is wat ik
nou juist zo aantrekkelijk vind
aan jazz. Dat iemand zich weet
„Laatst liep ik op straat, riep een
mevrouw naar me: 'Ik dacht dat
u al dood was. Nou mevrouw,
heb ik geantwoord, als ik u daar
een genoegen mee kan doen wil
ik het wel proberen. Mensen
dwingen je te gaan inzien dat je
oud bent. Ik mag niet toneelspe
len, omdat mensen dat waanzin
nig vinden op mijn leeftijd. Dat
hoort niet. En daar moet ik me
blijkbaar naar schikken. Maar
dat doe ik niet, waarom zou ik?"
(De 82-jarige actrice Georgette
Hagedoom in TV-Magazine)
„Mijn moeder heeft wel eens ge
zegd: jij hebt wel een rare kop,
maar je verdient er goed geld
mee. Ik ben wat dat betreft de
troost voor lelijke pubers." (Bavo
Galama in de NCRV-Gids)
Bekende Nederlanders geven voorrang aan verstand
HILVERSUM GERARD VAN PUTTEN
In het verkeer vervreem
den sommigen totaal van
zichzelf. Achter het stuur
kunnen mensen onvermoed
onherkenbaar gedrag vertonen.
Tussen de wielen krijgen door
gaans vredelievende personages
soms een waas voor hun ogen
en manifesteren zich dan als
roekeloze wegpiraten. Voor me
nige Nederlander gelden brood
en gas op de plank als de voor
naamste geneugten des levens.
Weggebruikers worden met
zichzelf geconfronteerd in de
zevendelige serie 'Geef je ver
stand eens voorrang', die van
avond door de TROS in samen
werking met het 60-jarige Veilig
Verkeer Nederland, het ministe
rie van verkeer en waterstaat en
de stichting CBR op het scherm
wordt gebracht. Linda de Mol
presenteert de eerste en de
laatste uitzending, de andere af
leveringen worden 'gestuurd'
door de Jaap Jongbloed, Jack
van Gelder, Martijn Krabbé,
Mireille Bekooy en Léonie Sazi-
Deze als TROS-coryfeeën
aangekondigde bekende Neder
landers proberen al hun invloed
aan te wenden om de waanzin
van de weg halen. Daarnaast
willen ze het ledenbestand van
Veilig Verkeer Nederland een
lift geven van 50.000 naar
100.000.
„Zolang ik bij de TROS iets te
zeggen heb, zal ik ervoor zorgen
dat in onze programmering
ruim baan wordt gemaakt voor
acties ter bevordering van de
verkeersveiligheid", roept pro
grammadirecteur Cees den
Daas niet zonder pathos. „Per
soonlijk erger ik me mateloos
aan de verloedering op de weg.
Wegwerkers die bekogeld wor
den, een schande is het."
Documentaire
Geef je verstand eens voorrang'
is gefabriceerd bij John de Mol
Produkties. Achter de titel gaat
een reeks van zeven informatie
ve amusementsprogramma's
schuil met herkenbare, want
telkens terugkerende items. Ie
dere presentator afzonderlijk le
vert een documentaire bijdrage,
jaap Jongbloed bijvoorbeeld
gaat vanavond op stap met een
officier van justitie om de kij
kers te laten zien hoe het 'lik op
stuk'-beleid in de praktijk werkt.
Mirreille Bekooy is in een latere
aflevering voor de gelegenheid
ij
fff
ff vf
x.
Het presentatieteam van 'Geef je verstand een voorrang': Martijn Krabbé, J
nie Sazias, Jack van Gelder en Mireille Bekooy (v.l.n.r.).
bijrijder op een vrachtauto.
Léonie Sazias trotseert met
moeders en kinderen het voort
jakkerende verkeer. Ivo Niehe
praat met verkeersslachtoffers.
Martijn Krabbé gaat op sjouw
met jongere verkeersdeelne
mers en Iinda de Mol ten slotte
nam plaats in Porsche 29 van de
Algemene Verkeersdienst van
de Rijkspolitie.
Wat die snelle politiejongens
onderweg dagelijks aan onbe
nul en onfatsoen tegenkomen,
weet Linda de Mol na een dagje
surveillance nu pok. Tot haar
verbazing zag ze lieden achter
het stuur zitten, die van hun ge
zond niet weten. Althans daar
geen blijk van geven. Eens moe
ten ze aan de normen van de
Stichting Centraal Bureau Rij
vaardigheidsbewijzen hebben
voldaan, maar intussen zijn ze
er blijkbaar aan gewend geraakt
in het verkeer hun eigen regels
te bepalen. Neem die ene kerel
die door De Mol en haar bege
leider staande wordt gehouden.
Nee, meneer heeft er geen idee
van dat hij te snel heeft gere
den. De agent en mevrouw De
Mol moeten weten dat hij in de
zakenwereld zit. Ervan uitgaan
de dat de pakkans gering was,
had hij het gaspedaal maar eens
flink in gedrukt. Een helikopter?
Wat helikopter? Nee hoor, hij
heeft geen moment een heli
kopter boven z'n hoofd ver
moed en al helemaal niet dat
vanuit de lucht zijn snelheid wel
eens gecontroleerd zou worden.
Gehoord heeft hij de 'heli' ook
niet, de autoradio staat afge
stemd op het spetterende geluid
van Sky Radio en nou, dan weet
je het wel.
Geen rem
Op die ene bestuurder van een
bestelbus zit al helemaal geen
rem meer. Alsof het zo hoort
gaat hij tot verbijstering van De
Mol in z'n achteruit over de
vluchtstrook. Respect voor het
gezag, althans voor een ambte
naar in functie blijkt de achter
uitrijder niet te hebben. Op he
terdaad betrapt door tv-camera
of niet, deze vrije jongen gaat
gewoon door met telefoneren.
Het praatje van oom agent is
niet aan hem besteed, tijd is
tenslotte ook langs de weg geld
en dan kan een ouwehoerpraat-
je van zo'n Porsche-kwibus er
niet tussendoor. Dan maar 200
STRIPS
BOLLEBOOM
gulden boete.
„Als je de krant leest, kijk je
normaal gesproken over de be
richten van de verkeersongeluk
ken heen", is de ervaring van
Leo Janssen, uitvoerend produ
cent van de serie. „Maar als je
rechtstreeks geconfronteerd
wordt met de verkeersslachtof
fers en hun onverwerkte emo
ties gaan al die berichten voor je
leven. Ieder verkeersslachtoffer
dat door 'Geef je verstand'
wordt gespaard is meegeno
men."
De verborgen camera van
'Geef je verstand eens voorrang'
verklikt legio automobilisten die
door rood zijn gereden. En heeft
anderen ongemerkt bespied tij
dens het uithalen van onverant
woorde stunts en manoeuvres
die naderhand aanleiding zul
len geven tot felle discussies.
Onveilig
Bekende Nederlanders zijn ook
maar mensen, ook zij maken de
weg op z'n tijd onveilig. Zie de
Amsterdamse zanger Gordon
maar eens stuntelen als hij ach
teruit inparkeert. Tussen auto
en stoeprand gaapt een ruimte
ten minste een halve meter.
Ook twee andere
befaamde bezitters
van het rijbewijs
hebben zich op
nieuw laten onder
werpen aan het
theoretische en
praktische gedeelte
van het rijexamen.
„Hoe ze het er heb
ben af gebracht ver
tel ik lekker niet",
geeft uitvoerend
producent door te
zwijgen min of meer
prijs dat er ten min
ste een gezakte tus
senzit.
Over artiesten ge
sproken. Op de te
rugweg van enkele
schnabbels in het
land wil de concen
tratie nog wel eens
verslappen als het
nachtduister lang
zamerhand wordt
belicht door het
ochtendgloren.
Neem kennis van
enkele ontboeze
mingen:
Unda de Mol:
„Een paar maanden
geleden, 's Avonds
laat. Bek en bekaf.
Eindelijk kon ik naar huis. Ik
reed zoals het hoort op de rech
terbaan, keurig 120. Op een ge
geven moment zie ik voor me
twee rijen lichtjes opdoemen,
het leek wel alsof ik in een tun
nel kwam. Ik vond het wel wat
raar, maar bleef gewoon door
rijden. Toen ik er bijna bovenop
zat realiseerde ik me dat het een
vrachtauto was. Het scheelde
een haartje of ik was erop gevlo
gen. Op zulke momenten weet
je ineens weer hoe gevaarlijk
het verkeer kan zijn."(..)
Martijn Krabbé: „Ik kwam
van mijn werk, 4 uur 's nachts.
Ik moest nog een heel stuk naar
huis rijden. Moe. Slecht zicht.
Door de polder, maar goed,
geen mens op de weg. Ik ben
dus doodgewoon achter het
stuur in slaap gevallen. Kun je je
voorstellen hoe je wakker
schrikt als je de middenberm
raakt? Ik heb een ruk aan het
stuur gegeven, met als gevolg
dat ik achterstevoren weer de
weg op ging. Maar toen was die
auto niet meer te houden. Ik
ben over de kop geslagen en
half in de berm en in de sloot
terechtgekomen. En daar hing
ik ondersteboven in de veilig
heidsriemen met de kont van
de auto omhoog tegen een
boom. Ik ben eraf gekomen met
een boete. Tegenwoordig, als
het laat is, blijf ik overnachten
in een hotel."
Een niet onlogische vraag tot
slot. Zijn de dames en heren
TROS-coryfeeën zich dank zij
hun medewerking aan 'Geef je
verstand voorrang' aangezet tot
bewuster rijgedrag? „Tja, daar
zeg je zo wat", roept Jack van
Gelder lichtelijk schuldbewust.
„Ik moet zeggen dat ik tegen
woordig wel wat rustiger rijd,
maar dat heeft vooral met het
ouder worden te maken."
Sinds die dag dat ze namens
TROS en Veilig Verkeer Neder
land hulpagentje mocht spelen,
gespt Linda de Mol zich in de
gordel. „Pure gemakzucht dat ik
die dingen niet om deed. Maar
die dag zag een auto die hele
maal onder een vrachtwagen
was geschoven. De voorruit was
niet gebroken, maar zat vreemd
genoeg in een punt naar achte
ren. Had ik zonder gordel op de
plaats van de bijrijder gezeten,
ik zou naar voren zijn gescho
ven en ik had dan die ruit in
mijn gezicht gekregen. Mijn tv-
carrière had ik dan wel gedag
kunnen zeggen. Ik kijk dus nu
wellinker uit."
i 20.57 i
r °P
Straks gaat ze
alleen oversteken.
i lid. Bel or»-8842.
De verbazing voorbij bij Rasti Rostelli
Wie gefascineerd is door het ontastbare - hypnose,
telepathie, magie - kan dezer dagen zijn hajrt op
halen. Want Rasti Rostelli is in het land! Tijdens
zijn show laat hij het publiek kennismaken met het schijnbaar
onmogelijke. Mensen die over gloeiende kolen lopen, op glas
scherven ronddansen en probleemloos stijf als een plank tussen
twee stoelleuningen liggen, met de volle 90 kilo van de tovenaar
zelve er nog als extraatje bovenop. 'Je verstand zal weigeren te
accepteren wat je eigen ogen zien'. Panda ging naar de Neder
landse première van de Rasti Rostellishow in de Amsterdamse
Meervaart, waar hij nog tot en met 16 juli te zien is.
Het publiek is van heinde en
verre toegestroomd. De ver
wachtingen zijn hoog gespan
nen, de sfeer is een beetje ze
nuwachtig, lacherig. Er zijn erg
veel dikke mensen en ook veel
van een vrijwilligster uit het pu
bliek. Nog zo wat kleine doch
wonderbaarlijke acts, en dan
volgt het echte werk.
Beloning
nagelbijters en kettingrokers Rostelli vraagt mensen uit de
De Meervaart gekomen, zaal mee te werken
want een van de specialiteiten
van Rasti Rostelli is dat hij door
middel van hypnose iemand
van het roken of bijten kan af
brengen dan wel binnen veer
tien dagen zeven kilo aan ge
wicht kan laten verliezen. Onzin
en bedrog? „Nee, dat is het be
slist niet", zegt de
Meester. „Ik ben
geen goochelaar en
trucjes zijn er bij
mij niet bij. Uit stu
die en praktijkerva
ring heb ik geleerd
allerlei krachten die
in de mensen ver
borgen zijn, op te
roepen."
De lichten gaan
uit, tromgeroffel, en
daar is hij: Rasti
Rostelli. „Wie ge
looft er niet in bij
zondere krachten?",
vraagt hij het pu-
bliëk. Tien vingers
gaan omhoog. „En
wie gelooft er wèl
in?" Weer tien vin
gers. Hier klopt iets
niet, want de zaal is
tot de nok gevuld.
„Je moet wel geló
ven", zegt Rostelli.
„Geloven is heel be
langrijk. Als je 's
morgens opstaat en
je zegt tegen jezelf 'ik krijg een
Ferrari, ik krijg een Ferrari' (10
x), dan krijg je een Ferrari."
Er volgen een paar demon-
Het
Wereldje
PANDA DE
L'ISLE
aantal hypnose-experimenten.
Hij looft een beloning uit: wie
meewerkt zal na de show van
roken, nagelbijten of overmatig
eten af zijn. Geschreeuw, ge
klauter over stoelen, geduw, en
dan staat opeens vijfenzeventig
procent van het publiek te drin
gen op het podium.
Hier is iedereen
voor gekomen1. „Te
veel mensen, dat
gaat niet", aldus
Rostelli. Iederèen
boven de dertig jaar
moet het podium
weer af. De overge
bleven dikkerds en
paffers en bijters
zijn lacherig en ge
spannen als Rostelli
ze zorgvuldig instru
eert. De zaal wordt
tot stilte gemaand
en Rostelli brengt
zijn 'patiënten' on
der hypnose: „Je
hoort alleen nog
mijn stem. Je bent
gelukkig, je hebt
geen problemen. Je
hoort alleen nog
mijn stem. Je hebt
het allerheerlijkste
gevoel dat je ooit
gehad hebt. Je vliegt
hoog in de wolken.
Je "hoort alleen nog
mijn stem. Je bent diep in slaap.
Als ik in je ogen blaas ben je
wakker, knip en klik ik met mijn
vingers, dan slaap je weer in. Je
straties. Rostelli laat een meisje hoort alleen nog mijn stem."
een stukje papier vasthouden Totale rust op het podium, ie-
haar geloven dat het pa
pier heel heet wordt. Met een gil
laat ze het vallen. Stevig ge
blinddoekt beent hij vervolgens
zwaaiend met twee scherpe
messen over het podium, om
even later de messen feilloos
door twee citroenen te boren
die zich bevinden op de ogen
dereen is in diepe slaap. „Jullie
hebben verschrikkelijke dorst",
zegt Rostelli. Ik geef jullie een
heerlijke zoete perzik, eet die
op, dat helpt tegen de dorst."
Hij geeft alle gehypnotiseerden
een citroen in de hand. „Eet je
perzik op." Met smaak worden
de citroenen verorberd, met
schil en al. Rostelli blaast een
man wakker en vraagt hem wat
hij net heeft gegeten. „Een per
zik." Rostelli laat de citroenen
zien. „Nee", antwoordt de man.
Ik heb beslist een perzik gege
ten, een hele lekkere zoete per
zik."
Dit is nog maar een onschul
dig begin. De volgenden die
worden wakker gemaakt zijn tot
het geloof gebracht dat iedereen
in de zaal bloot is. Bij sommi
gen wekt dat groot enthousias
me, bij anderen schaamte.
„Pa", gilt een meisje, „wat doe
je nou? Trek vlug iets aan!" Het
leukste is een man die telkens
als Rostelli het cijfer 3 zegt,
denkt dat hij Tarzan is. Dan
springt hij op, slaat zich beu
kend op de borst en slaakt luide
jungleketen: „Woehoeawoe-
hoe!" „Waarom doet u dat?"
vraagt Rostelli hem.
„Ik ben Tarzan!"
„Maar denkt u niet dat de
mensen in De Meervaart mis
schien niet gediend zijn van uw
geschreeuw?"
„Ik bep Tarzan, koning van
de jungle, dus dan moeten ze in
De Meervaart niet zeuren."
Post-hypnotisch effect
Na twee werkelijk verbazing
wekkende'uren spreekt Rostelli
de bezwering uit dat er nu niet
meer gerookt, nagelgebeten en
overmatig gegeten zal worden
en wekt hij de gehypnotiseer
den uit hun slaap. De enigen
die direct te controleren zijn,
zijn de kettingrokers: unaniem
verklaren ze dat ze nog nooit
gerookt hebben en sigaretten en
andere rookwaar buitengewoon
vies en walgelijk vinden.
„Dit is een post-hypnotisch
effect," legt Rostelli me na af
loop van de show uit. „Die
mensen zijn er nü van over
tuigd dat ze nooit een sigaret
hebben aangeraakt, maar als ze
later thuiskomen en hun asbak
ken zien staan, dan komen hun
herinneringen terug. Maar ze
hebben absoluut geen ontwen
ningsverschijnselen. Dus er is
geen behoefte meer tot roken -
want het is niet je lichaam,
maar je geest die verslaafd was.
Dus als iemand dan toch weer
begint, is het omdat hij het wil,
niet omdat hij het niet kan la
ten." Hetzelfde geldt, verzekert
hij me, voor overmatig eten en
nagelbijten. Dus wie daar ern
stig onder lijdt: op naar De
Meervaart. U hoeft u slechts
twee uur door een volle zaal te
laten uitlachen en dan bent u
overal van af.
