'Misschien heb ik
iets extra's'
Jim Courier wordt op gras
opeens een heel ander mens
Zonderop blameert zich
Sport
Krajicek krijgt nu zelf de wind van voren
MAANDAG 29 JUN11992
Jan Willem Lugthart wint vierde districtstitel in B
Graf komt met
de schrik vrij
LONDEN ANP
In twee ronden Wimbledon
had Steffi Graf drie games
verloren. Zaterdag verloor ze
er twaalf in een partij en ont
snapte ze tegen Mariaan De
Swardt in de verlenging aan
uitschakeling (5-7 6-0 7-5).
De stevig gebouwde speel
ster (21) uit Johannesburg
bezat de opslag van een ke
rel. „Ze serveerde zo goed",
aldus Graf, „dat ik er weinig
tegen kon uitrichten." Het
verlies van de eerste set in
spireerde de titelverdedigster
in de tweede. Ze stond acht
punten af en maakte in ne
gentien minuten gelijk (6-0).
In de derde stokte het ritme
en vond De Swardt haar eer
ste opslag terug. Tot 5-5
kwam Graf niet in de buurt
van een breekpunt. In de elf
de game stortte de condito-
neel zwakke Zuidafrikaanse
in. Ze verloor haar opslag op
love en Graf besloot het duel
professioneel, 7-5.
Graf is een van de acht ge
plaatste speelsters die zich
bij de laatste zestien schaar
den. Sanchez-Vicario (5),
Mary-Joe Fernandez (7),
Martinez (8), Manuela Ma-
leeva-Fragniere (9), Huber
(10). Novotna (11). Date (15)
en Wiesner (16) haakten on
vrijwillig af. Van de acht
nieuwkomers is de Australi
sche Godridge met haar 19
jaar de jongste en met haar
141ste plaats op de wereld
ranglijst de laagst geklasseer
de. Ze versloeg Maleeva-
Fragniere met 7-5 7-6. Onder
het achttal bevinden zich één
Japanse (Sawamatsu), één
Indonesische (Basuki) plus
Fendick, Zvereva, Gigi Fer
nandez, Halard en Frazier.
Winst Kuiper
Qualifier Olhovskiy schrijft geschiedenis op Wimbledon
GERRIT-JAN VAN GEEN
(oeland Kuiper presteerde het
listeren om na zijn veroverde
>2-titel van vorig jaar er dit jaar
Ie B2-zege aan toe te voegen.
)p eigen bodem was hij in de
nale van de districtskampioen-
chappen te sterk voor Ronald
honjein: 1-6 7-6,6-2.
Kuiper had zijn kunnen al
elenerder getoond door de papie-
ton<en nummer één Oscar Schoor-
kenijk in de kwartfinale een halt
jelïijje te roepen. Klein op zijn
onrjeurt was al eerder de baas ge-
3oeyeest over de andere getipte fi-
;en lalist Patrick Kleian.
n te Hoewel Klein dus genoegen
gehoest nemen met een tweede
er tlaats kon hij wel zeggen dat hij
h ieder geval deel heeft uit mo-
r°"pn maken van de mooiste par-
"Êj van het toernooi, dat was int
egers de halve finale tegen Rob
ert-Paul Hartwijk. Na twee tie-
teaks in de eerste twee sets
ac%)est er ook een aan te pas ko-
in de derde. Klein verover-
;r c% daarin een 6-1 voorsprong,
^weiaar leverde die ook weer in ie
le De volgende twee punten
n arraren echter weer voor hem
rê" adat een (uiteindelijk verloren)
ePtaale zijn deel werd.
vacr, pascaj jongmans behoefde
816 echts twee potjes te winnen
)ornDordat ze de titel bij de vrou-
tai in B2 kon veroveren. Na
e 'ta walk-over tegen Sandra
aas schakelde' ze de favoriete
Hïsssa Hillaert uit (6-0, 6-2). In
Pe finale was ook Nancy Faas
.Set tegen haar opgewassen,
y^ngmans was oppermachtig:
6-0. Albert Robben moest
l°eri Cl voor de tweede keer in
weken iemand voor laten
n%an in de finale. De winnaar
P in Lisse was dit keer niet op-
P^wassen tegen de uit het niets
pgedoken Quinten van Vliet.
^Van Vliet, afkomstig van de
j^azerswoudse TC, overrompel-
1 S de Nieuw-Venneper nadat
J? jij in de halve finale te sterk
maaas 8eb leken voor nummer
vee Sohail Moussavi (6-7, 6-4,
met ster^ sPe': 6-3,
ar lijn Buys liet er geen twijfel
ver bestaan dat ze het meeste
,'cht had op de districtstitel bij
3 vrouwen in Cl. Voor de
veede keer achter elkaar be
reed ze Lisette Faas in een fi-
ale. Vorige week op de Munnik
verde ze slechts twee games
i. Gisteren had ze het iets
eetaeilijker.
rrariDe eerste set was geen pro-
a J°!eem (6-1), maar ze moest nog
staVen knokken voor de tweede.
Dt 4-4 bleef Faas in het spoor
in haar opponente, maar
ietsoest de set uiteindelijk toch
1 ten lopen. Buys trok er nog
lein ren aan en bleef haar leeftijd-
voor: 6-4. Martine
en Jan-Pieter
waren de sterksten in
ach Dl-categorie. Griekspoor
eef Sandra Dekker voor (7-5,
terwijl Roeloffs andermaal
de Bruin van zich af-
i
aaf an Willem Lugthart zou dolgraag eens iemand ontmoe-
ten die hem het leven zuur maakt. Op de tennisbaan al-
dethans. De man die in het Leidse B-circuit oppermachtig
Ms en gisteren de vierde districtstitel in de wacht sleepte,
|asjzoekt naar een uitdaging. Maar die is niet voorhanden.
2°s Misschien moet Lugthart een keer tegen zichzelf spelen.
u! t IPEN ROB VAN PER ZANPEN^eel Leidse B-spelers zouden
graag zien dat Lugthart het ho
gerop zoekt. Want al jarenlang
zagen zij zonder al te veel suc
ces aan zijn stoelpoten. Volgens
Lugthart moet echter het ni
veauverschil tussen hem en de
rest niet worden overdreven.
„Bij mij gaat het ook niet van
zelf. Ik ben geen supertalent,
moet mentaal steeds bij de les
blijven. Tijdens de districtskam
pioenschappen kruipt er onbe
wust toch angst in mijn spel. Ik
mag hier niet verliezen, dat
spookt de hele week door je
hoofd. In feite zet ik toch steeds
weer mijn ego op het spel. Het
is niet zo vreemd dat ik in de
week voor de finale maar heel
matig heb gespeeld."
„Misschien dat het verschil
met de anderen vooral in mijn
mentale veerkracht zit. Onlangs
ben ik in Florida geweest bij de
Harry Hopman Tennis Acade
my waar ook mensen als Jim
Courier en Jennifer Capriati
trainden. Ze zijn daar vooral het
de tennismind bezig. Daar be
steden wij in Nederland veel te
weinig aandacht aan. In Florida
wordt geleerd om elk punt af
zonderlijk te spelen in een wed
strijd. Hoe vaak zie je niet dat
,,nci iijiu ine neenijk om tegen
te spelen", zegt de 27-
Jjarige Katwijker. „Hij moet altijd
^vinnen, zijn tegenstander mag
verliezen, dat is toch een prettig
.uitgangspunt? Er is er maar een
die af kan gaan en dat 'is Lugt-
jiart." Hij zegt het met veel ge-
ta.yoel voor realisme en cynisme,
.volgens de Zonnekoning van
jjiet Leidse tennis maken zijn
P "bpponenten te weinig gebruik
van de aantrekkelijke under-
dog-positie. „Ik zou het gravel
'Jtpvreten als ik tegen die Lugt-
5P tart stond, te vaak zie ik spelers
frin berusten als ze tegen mij
_anpn setje achterstaan. Maar
Qp-nisschien heb ik makkelijk pra-
hien'
i j Het verhaal van Jan Willem
ts rr1^*1311 's ^et ver^aa' van Let
en het servet. Hij
teeft zich er zelf ergens tussen-
n gemanoeuvreerd en beseft
Jat. De goedlachse tennisser is
jet B-niveau al lang ontgroeid,
j|«naar heeft geen zin om het A-
jircuit in te duiken. Veel kilo-
neters maken door heel Neder-
and en zijn tennislessen op Zee
,ercfn Duin opgeven, het hoéft voor
est^em allemaal niet.
Bionda Zonderop gooide haar reputatie te grabbel in de finale van de districtskampioenschappen.
FOTO HENK BOUWMAN
LEIDEN GERRIT-JAN VAN GEEN
TENNISMEDEWERKER
Soms wordt ze door het aanwe
zige publiek gekscherend 'Bion
da Donderop' genoemd. Giste
ren moet Zonderop het zelf ook
gevoeld hebben na haar verlo
ren districtsfinale (6-2, 4-6, 2-6)
tegen Marieke Bethlehem. Ik
moet zo snel mogelijk het B-cir
cuit in Leiden verlaten en me
op het landelijke A-circuit rich
ten, zal ze gedacht hebben.
Wat beide vrouwen in de fi
nale op de banen van Unicum
presteerden was een aanflui
ting. Als de finale borg moet
hebben gestaan voor het hoog
ste niveau in Leiden dan kan ie
dereen maar beter stoppen met
tennissen, want dan wordt het
nooit wat. Aan het adres van
Bethlehem mag niet aangebeld
worden om te zeggen dat ze er
geluk haar eerste districtstitel in
BI'pakte. De Alphense in Uni-
cumse dienst is tenminste van
goede wil en gaat voor de winst.
Dat ze haar eigenlijke niveau bij
lange na niet haalde is geen
punt. Zonderop daarentegen
moet zich doodschamen. Op ei
gen park als grote favoriete ge
start moet adel verplichten. Gis
teren verzuimde ze de districts
titel te pakken. Gewoon omdat
ze er geen zin in had.
Excuses zijn er niet voor de
wanprestatie die ze leverde. Als
je op het hoogste landelijke ni
veau wil gaan tennissen ten
minste niet. De districtskam
pioenschappen zijn nu eenmaal
een verplicht nummer. En die
titel had ze op haar sloffen
moeten pakken. Ze begon dan
ook wel sterk door de eerste set
met 6-2 te pakken. Wat zich
recht drama. Het leek wel of
Zonderop net was begonnen
met tennissen. Fore- en back
hands vlogen buiten de lijnen.
Volleys werden gemist om over
smashes nog maar niet te spre
ken. Bethlenem zag het alle
maal maar aan. Die ging ge
woon door met haar favoriete
baseline-spelletje. Af en toe
plaatste ze tusendoor een slim
dropshotje waar Zonderop zich
keer op keer op versloeg. De
Alphense hoefde zich dan ook
niet echt druk te maken naar
mate de partij zich vorderde.
Sluw haar kansen afwachtend
maakte ze de beslissende pun
ten, terwijl Zonderop in een
steeds dieper dal raakte. Menta
le veerkracht had de Ripse niet
om toch nog een laatste sprint
te trekken. De zege en titel na 6-
4 en 6-2 was dan ook terecht
voor de speelster met de beste
wil Won» Hip h»H Rpthlphpm
LONDEN ERIC DE BIE
GPD-VERSLAGGEVER
De 'wave' lijkt definitief zijn in
trede te hebben gedaan op
Wimbledon. Vorig jaar, toen
door de overtollige regen tijdens
de eerste week voor het eerst in
de geschiedenis van 'The
Championships' op de middel
ste zondag werd gespeeld, be
leefde de menselijke golf haar
première op de tribunes van het
centre-court. Zaterdag maakten
de ruim dertienduizend toe
schouwers, onder wie tweedui
zend 'queuers' die een nacht
wachten zagen beloond met
een 'special ticket', het weer ge
zellig.
Daartoe hadden ze ook alle
reden. Want na een vrij saaie
eerste week, waarin de topfavo
rieten nauwelijks kleerscheuren
opliepen, werd de 'Groene Ka
thedraal' zaterdag eindelijk eens
op zijn kop gezet. De Rus An-
drej Olhovskiy, de nummer 193
van de wereld en via de kwalifi
caties tot het hoofdtoernooi
doorgedrongen, was daarvoor
verantwoordelijk. In vier sets (6-
4, 4-6, 6-4, 6-4) versloeg de 26-
jarige Moskoviet de als eerste
geplaatste Jim Courier, die
daarmee zijn Grandslam-
droom (alle vier de grote toer
nooien in één jaar winnen) ruw
zag worden verstoord. Olhovs
kiy schreef geschiedenis, want
voor het eerst sinds 1968, toen
zowel profs als amateurs zich
konden inschrijven voor 'The
Fortnight', haalde een speler uit
het kwalificatietoernooi de topf
avoriet onderuit.
Emotieloos
verrassing aan de Church Road
sinds vijf jaar terug titelverdedi
ger Boris Becker in de tweede
ronde van Peter Doohan ver
loor. „Omdat ik vorige week op
Roehampton al de kwalificaties
heb afgewerkt en hier in de eer
ste ronde een zware vijfsetter
moest spelen (tegen Jonathan
Stark), voelde ik me vóór de
wedstrijd van vandaag erg moe.
Ik ben er ook zonder enige ver
wachting aan begonnen."
En dat pakte goed uit voor de
speler die onlangs tijdens het
grastoernooi in Rosmalen nog
voor Richard Krajicek moest
buigen. Olhovskiy liet tijdens
zijn eerste optreden op het cen-
hoog had gehouden, begon de
'hardhitter' toch langzaam aan
het huzarenstukje, dat in 1969
door Rod Laver voor het laatst is
volbracht, te denken.
Pieken
„Het is echter niet eenvoudig
om tijdens die vier toernooien
steeds te pieken. Mentaal en fy
siek gezien was ik klaar voor
Wimbledon. Ie moet echter ook
nog een heleboel geluk heb
ben", verklaarde de speler die
door zijn collega's wordt gezien
als de vooral in mentaal opzicht
sterkste tennisser van het cir
cuit.
Grand Slam-droom van
favoriete Amerikaan
spat als zeepbel uiteen
tre-court zien een uitstekende
service-en-volley-speler te zijn.
Hij had daarbij wel het geluk
dat Courier, die zijn 25 voor
gaande wedstrijden steeds win
nend had afgesloten en in die
ongeslagen reeks slechts drie
keer een set moest afstaan, één
van zijn mindere dagen kende.
„Dat kan gebeuren", besefte
de 21 jaar oude Amerikaan uit
Dade City. „Soms win je en
soms verlies je. Op sommige
dagen regent het ook
dat t
t het
reageerde op z'n
Russisch: emotieloos. „Ik heb
vandaag gewoon zo goed moge
lijk getennist. Dat was alles",
verklaarde hij na de grootste
geval. In het mannencircuit be
staan er niet zulke grote ver
schillen tussen de spelers. In
principe kan iedereen van ie
dereen winnen en dat is van
daag gebeurd. Maar morgen is
er weer een dag", aldus Courier,
die vóór Wimbledon halverwe
ge een Grand Slam was. Nadat
hij dit jaar in Melbourne en Pa
rijs op de slotdag de beker om-
Van Olhovskiy, die vandaag al
John McEnroe ontmoet, zullen
ze dat niet zo snel zeggen. Op
negenjarige leeftijd meldde de
goedlachse Rus zich aan bij de
befaamde legerclub CSKA Mos
kou. waar schaker Anatoli Kar-
pov nog wel eens een balletje
pleegt te slaan. Daar leerde hij
op banen van linoleum, waarop
ook de lijnen van een basketbal
en volleybaiveld waren uitgezet,
de fijne kneepjes van het ser-
vice-en-volley-spel. „Op die on
dergrond gaat de bal vreselijk
snel. Net als op gras." Al snel
behoorde Olhovskiy tot de beste
jeugdspelers in zijn land. Tij
dens de toernooien ontmoette
hij in de eindstrijd meestal ge
neratiegenoot Andrej Tsjesnok-
ov, die lid was van concurrent
Spartak. De twee totaal verschil
lende tennissers vochten menig
robbertje uit.
Viktor Jantsjoek, die Olhovs
kiy vanaf zijn juniorentijd heeft
begeleid en regelmatig als cap
tain van het Russische Davis-
cup-team fungeert, kan er hon
derduit over vertellen.
„Tsjesnokov was vanaf het be
gin af aan veel rustiger. Een
echte gravelspeler, die vanaf de
baseline geduld uitoefent. Olho
vskiy daarentegen is de serve-
volleyer pur-sang. Hij is be-
weeglijker. maar mentaal min
der sterk. Hij heeft iemand no
dig waarop hij kan steunen en
die hij kan vertrouwen."
Revolutie
De revolutie in de voormalige
Sovjet-Unie heeft volgens Olho
vskiy ook op sportgebied veel
goeds gebracht, maar hel kan
nog beter. Zo is hij zeker niet te
spreken over het belastingsys
teem (zestig procent van zijn
prijzengeld moet hij inleveren)
en draagt hij in het land waar
hij op dat moment speelt, een
deel van zijn inkomsten aan de
fiscus af. Een maand terug heeft
de Russische president Boris
Jeltsin zijn goedkeuring gegeven
aan een nieuw sport- en belas
tingsysteem. „Maar het zal erg
lang gaan duren voordat die
wetten zijn ingevoerd."
Na zijn zege op Courier kreeg
Olhovskiy een staande ovatie
van de toeschouwers, die ver
volgens snel hun blik op het
scorebord richtten. Op baan
één stond namelijk Engelands
tennishoop in bange dagen, Je
remy Bates, tegenover de Frans
man Thierry Champion. De
dertigjarige inwoner van Inn-
den zegevierde uiteindelijk in
vijf slopende sets (7-5, 6-4. 6-7,
4-6, 6-4) en werd zodoende de
eerste Engelse tennisser in tien
jaar die de vierde ronde van
Wimbledon bereikte. Buster
Mottram was ln 1982 de laatste
geweest.
Richard Krajicek gaat zware tijden tege
moet. De Engelse kranten gaven de Haag
se fiap-uit dit weekeinde een voorproefje
van hetgeen hij in de rest van zijn carrière
als tennisser nog kan verwachten. Zowel
de pulpbladen als de meer serieuze kran
ten gaven de twintigjarige speler naar aan
leiding van zijn uitspraak over het vrou
wentennis („De meesten zijn vette var
kens") een flinke draai om de oren.
Met zijn verklaring tijdens de persconfe
rentie na afloop van zijn uitschakeling is
voor Krajicek in principe de zaak afgedaan.
„Ik heb laten weten dat ik spijt had van die
vergelijking en duidelijk gemaakt wat ik
precies heb willen zeggen.'
Krajicek kan zich daarbij echter vergis
sen in de halsstarrigheid van de 'tabloids'
en niet te vergeten hun ongenuanceerd
heid. De Daily Mirror ging zaterdag nog
het verst en beeldde Krajicek met varkens
neus en puntoortjes af. Van de meer seri
eus te nemen Engelse dagbladen noemde
The Independent de kritiek van Krajicek
'stom' en 'onverantwoord'. Columnist Mi
chael Calvin van The Daily Telegraph had
vooral kritiek op het optreden van de Ted
Troostvolgeling tijdens de persconferentie
en vergeleek hem met 'een goedkope ko
miek in een tweederangs theater'. Verder
noemde hij Krajicek een 'anti held' en een
'macho'.
Vrijwel alle kranten gebruikten de reactie
van Navratilqva om de nummer twaalf van
het mannencircuit op zijn plaats te zetten
„Wat hij heeft gezegd, is een belediging
voor vrouwen", gaf de geboren Tsjechi
sche te kennen.
een speler na een paar verkeer
de ballen en 0-30 op zijn eigen
service helemaal de mist in
gaat? Je mag best even een dip
hebben, maar het moet niet uit
monden in een rampzalige pe
riode waarin je de ene game na
de andere inlevert. Het gaat er
om die knop om te zetten, dat
gaat me steeds beter af. Mis
schien ook een kwestie van er
varing. Aan de andere kant van
het net zie ik vaak dat spelers
net zo goed zijn als ik, maar ze
worstelen vreselijk met zichzelf
en kunnen zich niet over een
slechte game heenzetten."
Nagelkerken
Als voorbeeld had hij de dis
trictsfinale bij de hand, die hij
zojuist had gewonnen van Mare
Nagelkerken (7-6, 6-1). „Mare
speelde goed, ik speelde goed.
Ik denk dat het de beste Leidse
B-finale was van de laatste ja
ren. Maar dan komt de mentale
weerbaarheid. Mare verliest de
tiebreak (7-3, red.) en dan ga je
die tweede set in met het idee
dat je twee sets moet winnen
van ene Jan Willem Lugthart. En
dat hebben er inderdaad niet
veel gedaan, dus dat flitst door
je hersens, logisch."
Nagelkerken erkende dat hij
na die sterke eerste ronde even
een terugslag kreeg. Hij leverde
zijn service-game meteen in en
herhaalde dat op 0-2. Hoewel
hij nog terugbrak (1-3) keerde
het tij niet, want de Alphenaar
bedreigen, waarbij de strijd in
de eerste set zelfs gelijk op ging.
Maar Lugthart kan nog altijd op
gewenste momenten het spel
dirigeren en zijn slagen afwisse
len. Tegenstanders kunnen zich
moeilijk instellen op hem van
wege zijn plotselinge versnellin
gen en dodelijke drop shots. Er
is moeilijk vat op te krijgen en
de vechtende base-liner Nagel
kerken ondervond dat net als
FOTO HENK BOUWMAN
velen voor hem. 'Technisch en
taktisch sterk' zegt men over
Lugthart. Zelf zegt hij: „Ik heb
geen speelplan en dat is mijn
speelplan."
En na enig aarzelen wil de be
scheiden sportman uit het vis
sersdorp ook wel kwijt dat hij
gewoon een goede tennisser is.
„Nou ja, misschien heb ik wel
iets extra's."
zou geen game meer scoren.
Zijn aanloop naar de eindstrijd
was hoopvol geweest. 'Nagel
was op tik' zoals het heette en
met zijn overwinning op De
Munnik had hij bewezen in
vorm te zijn. „Tot aan vandaag
had ik nog geen set afgestaan in
de toernooien. In de finale
speelde ik weer goed, maar het
was niet voldoende. Niettemin
ben ik tevreden met de manier
waarop ik op de baan stond. Ik
kijk uit naar het, toernooi van
TEAN (vandaag begonnen, red.)
waar ik als eerste ben ge
plaatst."
Een Nagelkerken in grote
vorm was dus opnieuw niet vol
doende om Lugthart van de
troon te stoten. Het zegt alles
over de verhouding in de B-top
van het district. Hooguit kon de
voormalige Unicummer hem
Jan Willem Lugthart: „Bij mij gaat het ook niet vanzelf."
