Platte grollen en lange videoclip
Eieren bakken op het trottoir
Cultuur&Kunst Films
Vuurvretende dichter en
tekenares met oogziekte
Ideale vrouw van Marco
Ferreri is gedateerd
DONDERDAG 18 JUN11992
Problem Child II en Kuffs: Gebrek aan respect
film
overzicht wilfred simons
Les Amants du Pont-Neuf Te zien vrij 19
t/m do 25 juni (dag. 19 en 21.15 uur):
Trianon-theater. Leiden. L'Ascenseur pour
l'Echafaud (De lift naar het Schavot). Te
zien van vr t/m ma (20 en 22.15 uur):
Kijkhuis, Leiden.
Liefhebbers van Juliette Bino
che (van The unbearable Light
ness of Being) kunnen hun hart
weer ophalen: in het Trianon-
theater draait volgende week
Les Amants du Pont-Neuf. De
kijkers kunnen dan meteen
eens een kijkje nemen in het
verwaarloosde, maar misschien
daarom juist zo prachtige Tria
non-theater. De bioscoop
ademt nog steeds de sfeer van
vroeger jaren; de geesten van
Humphrey Bogart en Ingrid
Bergmann zijn haast tastbaar in
die grotachtige, schemerige
zaal.
Bovendien heeft Trianon nog
een ander groot voordeel boven
'moderne' bioscopen: een
enorm filmdoek. En juist dat
filmdoek heeft Les Amants du
Pont-Neuf nodig. De Franse re
gisseur Leo Carax heeft name
lijk een tomeloze filmstijl, die
vooral op een groot doek goed
overkomt.
Les Amants... is een simpel
boy meets girl-verhaal. Alex (De-
nis Levant) en Michelle (Juliette
Binoche) ontmoeten elkaar in
de zomer van 1988 op de Pont-
Neuf in Parijs. Hij is een dichter,
die bij gebrek aan inspiratie zijn
geld verdient als vuurvreter op
het plein voor het Centre Pom
pidou, zij een tekenares die aan
een ernstige oogziekte lijdt. Zij
meent zeker te weten dat ze
blind wordt en wil nog één keer
in het Centre een zelfportret van
Rembrandt zien. Aangezien bei
den clochards zijn, maken zij
van de Pont-Neuf hun liefdes
nest.
Carax toont op overtuigende
wijze het harde Parijse leven.
Hij spiegelt de kijker een onge
looflijke weelde aan beelden
voor, die duizelig maakt en die
het perfecte decor vormt voor
de ontluikende liefde van de
FILMTIPS VOOR VOLGENDE WEEK
oslecht oomatig oooredelijk oooogoed ooooouitstekend
DANCES WITH WOLVES. KIJKHUIS OOOOO
Meeslepend epos van en met Kevin Costner. Een soldaat wordt in 1865 ver
bannen naar een buitenpost aan de Frontier van de Amerikaanse samenleving.
Hij komt in contact met de Sioux-indianen. die nog niet weten dat hun wereld
binnen luttele jaren zal verdwijnen. Film geeft prachtig beeld van de schoon
heid van de prairie, van heroïek en ongeveinste vriendschap.
MY GIRL .STUDIO, EURO 2 OOOO
Milde tearjerker van de Amerikaanse regisseur Howard Zieff. Het 10-jarige
meisje Vada (Anna Chlumski) mist haar moeder, die vlak na haar geboorte is
overleden. Als er een nieuwe man in haar vader's leven komt (Dan Ackroyd ont
moet Jamie Lee Curtis) wordt Vada jaloers. Als kort daarop ook nog haar vriend
je Thomas door een bijenzwerm om het leven komt, is de ellende compleet. Ge
lukkig komt het aan het einde toch nog een beetje goed.
BABAR EURO 1 OOOO
Film voor de allerkleinsten. Babar is een jonge olifantenkoning die niet altijd
even serieus met de etiquette omgaat. Hij blijkt zijn kroon echter meer dan
waard te zijn als het olifantendorp wordt overvallen door een horde gemene
neushoorns. De film is'leuk, bij tijd en wijle spannend en niet zoetsappig.
HET RODE KORENVELD. KIJKHUIS OOOO
Meeslepende film van de Chinese filmer Zhang Yimou. Een jong meisje is door
haar ouders als huwelijkspartner verkocht aan een rijke oude lepralijder. Geluk
kig slaagt een struikrover erin haar binnen drie dagen weduwe te laten worden.
Later begint zij een gepassioneerde affaire met een mooie jongeman. Zij lijkt
het geluk gevonden te hebben, maar dan vallen de Japanners het land bin-
SHINING THROUGH LIDO 2 OO
Linda Voss (Melame Griffith) is een half joodse, half Ierse secretaresse in het
New York van 1940. Vanwege haar talenkennis krijgt zij de opdracht in Berlijn
een soort vliegende bom te demonteren. De acteurs spreken een soort Engels
waarvoor de acteurs van 'Allo VW/ozich nog zouden schamen en het verhaal zelf
is ook om te huilen.
Dustin Hoffman (rechts) in 'The Graduate I'.
Hollywood Als het aan auteur Charles Webb ligt, zal er bin
nenkort een vervolg in de bioscopen verschijnen van The Gradu
ate, de filmhit uit 1967 die was gebaseerd op zijn roman. Webb
heeft over dezelfde karakters een tweede boek geschreven,
Given, en heeft te kennen gegeven geïnteresseerd te zijn in een
filmbewerking. Maar de produktiemaatschappij die destijds de
filmrechten van Webb kocht, zegt dat de auteur geen enkele
aanspraak kan maken op personages als Ben Braddock en Mrs.
Robinson. In het contract dat Webb destijds heeft afgesloten
zouden kleine lettertjes staan die de maatschappij tot de eige
naar maken van de in het boek beschreven figuren. Dit betekent
dat Webb weliswaar de geestelijke vader is van Mrs. Robinson,
maar verder geen invloed meer heeft over haar toekomstig doen
en laten in wat voor film dan ook.
FILMS IN LEIDEN
'Les Amants du Pont-Neuf in Trianon
twee clochards. Daarbij gaat hij
soms genadeloos te werk; er zijn
onvoorstelbare beelden te zien
van de grimmigheid die het le
ven in zo'n wereldstad tekent.
Zo filmde hij in een tehuis voor
daklozen schokkende scènes
die als documentair kunnen
worden omschreven. Toch is
Carax niet helmaal vrij te plei
ten van gewichtigdoenerij. De
kijker kan zich niet aan de in
druk onttrekken dat Carax voor
al wat lekkere plaatjes heeft wil
len filmen om de sfeer te verho
gen.
Levant en Binoche spelen
hun rollen bijzonder mooi.
Toch kunnen zij niet voorko
men dat zij aan het eind van de
film door Carax tot cliché-figu
ren worden gedegradeerd. Dat
komt doordat het verhaal zo'n
suffige wending neemt; de twee
moeten elkaar immers krijgen.
Waar het de vormgeving en
acteerprestaties betreft verdient
Les Amants du Pont-Neuf dus
wel het predikaat briljant, maar
het verhaal kan op die bena
ming geen aanspraak maken;
dat moet eerder irritant ge
noemd worden.
Nouvelle vague
In het Kijkhuis is volgende
week de beroemde film l'Ascen-
seur pour l'Echafaiid van Louis
Malle te zien. Malle maakte de
film in 1957 en hij werd er op
slag beroemd mee. Een interes
sant aspect van de film is het
gebruik van de stijl die niet veel
later als de nouvelle vague de
geschiedenis in zou gaan.
In TAscenseur... vermoordt
een man de echtgenoot van zijn
minnares. Hij weet de moord
op zelfmoord te doen lijken,
maar als hij de plek van de mis
daad heeft verlaten, raakt hij de
hele nacht vast in een lift. On
dertussen wordt zijn auto gesto
len en zwerft zijn minnares (Je
anne Moreau) zoekend door de
stad. Zij weet niet waar haar ge
liefde is en verdenkt hem van
ontrouw. Miles Davis maakte de
muziek bij de film. Hij improvi
seerde, terwijl hij naar de beel
den keek.
Wat steeds weer opvalt aan de
Hollywoodprodukties die bestemd
zijn voor een publiek tussen de 16
en 25 (het leeuwedeel van de bio
scoopbezoekers) is het totale ge
brek aan respect. De toeschouwer,
het verhaal, de kwaliteiten van de
acteurs, het kan de product-mana
gers die beslissen over het film
aanbod allemaal geen zier schelen.
Problem Child II is een goed voorbeeld
van de stand van zaken. Alweer een ver
volgfilm op een commercieel succes,
waarin niets anders gebeurt dan het op
nieuw uitmelken van de beproefde stan
daardsituaties. Die zijn zonder uitzonde
ring stompzinnig, onsmakelijk en seksis
tisch. Centraal gegeven is het onaange
paste gedrag van het jochie Junior. In de
handen van mensen die nog iets willen
vertellen, had dat kunnen leiden tot vro
lijke anarchie of een satirische kijk op de
wereld van de volwassenen. In het geval
van Problem Child levert het niets an
ders op dan platte grollen en slecht gere
gisseerde slapstick.
Wat te denken van een weerkerend
beeld van een hondje dat schuilgaat ach
ter de damp van z'n eigen excrementen?
Om maar te zwijgen van de portrettering
van twee hondenverzergers die een
vaarlijk serum tegen hondsdolheid ver
voeren; daar worden angsten voor inen
ting en enge ziektes zonder dralen in
verband gebracht met homoseksualiteit.
Voor het overige worden vrouwen be
stookt met kakkerlakken in het eten,
met sloopplannen. De bedoeling van dit
alles is dat pubers het gedoe van Junior
en z'n vriendinnetje Trixie steeds leuker
vinden.
De film Kuffs is gericht op een iets ou
der publiek, maar verder van hetzelfde
allooi. Christian Slater speelt een onver
hondsdolheid en plastische chirurgen antwoordelijke losbol, die z'n vriendin
netje in de steek laat op het moment dat
ze hem vertelt dat ze zwanger is. Wan
neer z'n oudere broer, een soort burger
wacht, vermoord wordt, besluit Kuffs
hem te wreken en meteen al het schuim
uit de buurt te verjagen. Al die heldhaf
tigheid is natuurlijk ruim voldoende voor
z'n vriendinnetje om hem te vergeven en
Kuffs zelf is door z'n ervaringen zoveel
wijzer geworden dat hij z'n taken als jon
ge vader aanvaardt.
Christian Slater, die door het beoogde
publiek vooral guitig gevonden moet
worden, heeft tot en met het bezoek van
het graf van z'n broer als enige regieaan
wijzing gekregen dat hij 'cool' en non
chalant moet zijn. Schrijver/regisseur
Bruce Evans tekende voor dit even lar
moyante als moralistische wanprodukt,
dat ook nog eens is verknipt tot een uit
gerekte clip op de maat van constant
dreunende hitmuziek.
Eind vorige week overleed de toonaan
gevende Franse filmcriticus Serge Da-
ney. Hij schreef dat de komst van de af
standsbediening (het 'zappen'), de vi
deoclip en de Hollywoodfilm die enkel
nog dient om hitjes en acteurs te 'plug
gen' de dood van de cinema markeren.
Zo groeit een generatie op 'zonder ge
voel voor het heden, zonder interesse
voor de toekomst, zonder besef van het
verleden.' Films als Problem Child en
Kuffs, die week in week uit op de biosco
pen worden losgelaten, zijn gemakkelijk
af te doen als oninteressante rotzooi.
Maar soms moet maar weer eens gezegd
worden wat het echt is: vergif dat het le
ven uit onze hersenen zuigt.
RECENSIE JOS DE PUTTER
La Came. Te zien vanaf vrij 19 juni Baby-
Ion 2, Den Haag
La Carne: Bizar maar niet verontrustend
B111 mompelt Francesca iets esote
risch dat ze heeft geleerd van
een Indiase goeroe, maar voor
het overige blijft het bij gelispel
en gekreun.
Ferreri verfilmt het allemaal
tamelijk sensueel (hoofdrol
speelster Francesca Dellera
leent zich daar ook goed voor)
maar kan uiteindelijk toch niet
maskeren dat hij dit verhaal
reeds te vaak verteld heeft. En
wat in de jaren zeventig nog
schokkend of vernieuwend was,
is dat nu niet meer. Ferreri's
beeld van man-vrouw verhou
dingen, waarbij het gebrek aan
communicatie en de mannelij
ke angst voor emoties bepalend
zijn en waarbij de vrouw altijd
een paradijselijke belofte verte
genwoordigt (want ondanks al
les is Ferreri overduidelijk ka
tholiek) lijkt inmiddels achter
haald.
In recente post-emancipatie-
films als Sea of Love en Basic In
stinct is de vrouw actief, sterk,
bedreigend, sexy en hoogst on
berekenbaar. Marco Ferreri kan
die ontwikkeling niet bijbenen.
Wellicht heeft La Carne daarom
een heel radicaal einde; ditmaal
zien we geen slotbeeld met een
vrouw die overleeft, alleen aan
het strand (dat was het handels
merk van z'n vroegere films),
maar besluit de man uit jaloezie
zich het vlees van de vrouw let
terlijk eigen te maken. Bizar is
het nog wel, maar verontrus
tend allang niet meer.
Marco Ferreri was decennia
lang een van de meest spraak
makende Italiaanse filmmakers.
Zijn beroemde 'vreetfilm' La
Grande Boeuffe werd in sommi
ge landen zelfs geboycot, terwijl
critici hem prezen als de defini
tieve afrekening met de hypo
criete burgerlijke moraal. Een
weerkerend thema in Ferreri's
films is de onmogelijke liefde
tussen man en vrouw; de man
is een futiel, egoïstisch en
schijnheilig wezen in vergelij
king met de onaantastbare
vrouw. Zij staat borg voor nieuw
leven, terwijl hij meestal weg
kwijnt in zelfbeklag en vernieti-
gingsdrang.
Ferreri's nieuwste, La Carne,
gaat over de ontmoeting tussen
Paolo (gescheiden, vol zelfme
delijden en op zoek naar spiri
tueel houvast, kortom de typi
sche Ferreri-man) en Francesca
(voluptueus, ongeremd en en
kel geïnteresseerd in de liefde
de ideale Ferreri-vrouw). Vol
gens het beproefde schema dat
we kennen uit onder meer
Chiedo Asilo, La Dernière Fem
me en Tales of Ordinary Mad
ness zonderen de twee zich af
van de wereld. In een verlaten
vakantiekolonie aan zee geven
ze zich over aan seks en eten,
liefst tegelijkertijd. Af en toe
Chad Lowe heeft de pech midden in de woestijn de poort van de hel te passeren.
Amerikaans debuut Ate de Jong alsnog uitgebracht
Normaal gesproken zou Highway to Hell nooit de
Nederlandse bioscopen hebben bereikt, ware het
niet dat de regisseur van deze low-budget horror
komedie Ate de Jong heet. Hij draaide de film
zijn Amerikaans debuut reeds in 1989, maar
onenigheid met de producent deed de film op de
plank belanden. Er waren artistieke meningsver
schillen in het spel, en De Jong heeft zelfs via de
rechter zijn gelijk proberen te halen. Maar in het
kielzog van De long's redelijk succesvolle Drop
Dead Fred mag Highwayhel nu alsnog proberen.
Highway to Hell is een typische direct-naar-vi-
deo produktie, met een mager verhaaltje over een
jongen (Chad Lowe, broer van) die de pech heeft
midden in de woestijn de poort van de hel te pas
seren. Zijn vriendin wordt meegenomen door de
op wacht staande Hellcop, zodat er voor hem niks
anders opzit haar achterna te reizen en te probe
ren samen te ontkomen.
Deze link naar het Orpheus-verhaal is eigenlijk
het enige element van niveau dat Highway to Hell
te bieden heeft. Ik vraag me werkelijk af wat De
Jong's creatieve meningsverschillen zijn geweest,
want de film maakt bepaald niet de indruk een
gemankeerd meesterwerk te zijn, of zelfs maar
een persoonlijke visie te hebben. Het script biedt
een enkele aardige vondst, zoals de handboeien
van de Hellcop die van echte ledematen gemaakt
zijn, of de snackbar waar de kok zijn uitsmijters
gewoon op het trottoir bakt. Binnen zitten Idi
Amin en Adolf Hitler broederlijk aan een tafeltje,
maar daar houden de grappen wel zo'n beetje op.
Wat de film vooral opbreekt is het kleine bud
get, en het onvermogen van de makers er het bes
te van te maken. Een groezelige art-direction had
wonderen gedaan, maar alles heeft de plastic le
lijkheid van een Roger Corman-produktie. Het
paleis van de duivel lijkt op wat het waarschijnlijk
is: een roze geschilderde parkeergarage. Dooie
momenten worden opgevuld met stunts, en voor
de liefhebber zijn er wat bloederige effecten,
maar het geheel straalt een creatieve desinteresse
uit. En het weglaten van de AC/DC song is na
tuurlijk een gemiste kans. Voor de carrière van De
Jong was het waarschijnlijk beter geweest wan
neer Highway to Hell gewoon op de plank was
blijven liggen.
Paolo (Sergio Castellito) zoekt spiritueel houvast bij Francesca (Frances
ca Dellera).
BIOSCOPEN
AMSTERDAM
ALFA 1 tel. 6278806
La Carne 16j.,zazo 13.30, 16.
19.30,22. dag. 14.19.30, 22
ALFA 2
Grand Canyon a.l dag 18.45,
21.30, zazo 13. 15.30. 18.45.
21.30
ALFA 3
Hamleta l dag. 14. 18.45. 21.30.
za zo 13.15.30, 18.45.21.30
ALFA 4
De Noorderlingen 12 j ..dag. 14,
19.30en22. zazo 13.30. 16.
19.30. 22
ALHAMBRA 1 tel. 6233192
Basic Instinct 16 j.. dag. 13.45.
18 45.21 30
ALHAMBRA2
J.F.K. 12).. dag. 14. 20
BELLEVUE CINERAMA tel. 6234876
Kuffs 12j.. dag. 13.45. 18.45.
21.30. zo 13.15,16. 18.45. 21.30
CINERAMA
Stop, or my mom will shoot al. dag.
14. 19.15. 22, zo 13.30. 16.15,
19.15, 22
CALYPSO 1 tel. 6234876
Final Analysis 12 j dag. 14, 19.15.
22. zo 13.30. 16.15, 19.15, 22
CALYPSO 2
Cape Fear 16 j., dag. 13.45, 18.45,
21.30.zo 13.15, 16. 18.45.21 30
CINECENTER-CINEMA CORALINE
Lijnbaansgracht 236 tel. 6236615
Urga 16.j., dag. 14.30, 17, 19.30,
22.15
CINECENTER-CINEMA PEPPE-NAPPA
Thelma Louise 16 j dag. 14.30.
17.15, 19.45.22.15
CINECENTER-PIERROT
Mississippi Masala a.l., dag. 14.30,
17. 19 30, 22
CINECENTER-CINEMA JEAN VIGO
Delicatessen a.l., dag. 14.30, 17.15
19.45, 22
CINEMA 1 INTERN, tel. 6151243
Basic instinct 16 j dag 18 45.
21.30, zazo ook 14
CINEMA 2 INTERNATIONAL
J.F.K. 12 j„ dag 20.15. zazo ook
14.30
CINEMA OSCAR tel. 5475175
J.F.K. 12j, vrzawo20
Pippi zet de boel op stelten a ,1 za zo
wo 14.30
CITY 1 tel 6234579
My girl a.l.. dag 14, 19. 21.30, zo
13.15.15.45. 19.21.30
CITY 2
Problem Child 2 a.l.. dag. 13.45, 19.
21.30, zo 13.15.15.45.19.21.30
CITY 3
Beethoven a.l., dag. 14,15. 19.
21.30. zo 13.15. 15.45. 19. 21.30
CITY 4
Free Jack 16 j.. dag. 14.15. 18 45.
21.30. zo 13. 15.45. 18 45. 21.30
CITY 5
Freddy's dead 16 j dag 14 15.19.
21.30. zo 13.15. 15.45. 19. 21.30
CITY 6
Startrek VI a.l., dag 13.45,18.45.
21.30, zo 13. 15.45, 18.45, 21 30
CITY 7
Highway to heil 16 j., dag. 14.15,
19,21.30, zo 13.15, 15.45, 19.
21.30
DESMET tel 6273434
A Idade Maior, dag. 21.45, zo ook
16 30
Nuitetjour, dag. 19. 21, zo ook
14.15
Trust dag. 19.45
Late night movie, dag. 23, zo 14
KRITERION 1 tel 6231708
Meidenfestival Alice in Wonderland,
dag 18,20,22
Kinderfilmtheater in Kriterion, (el.
6228206:
Reis naar Melonia, za zo wo 15
Sjakie en de chocolade fabriek, za zo
Pippi Langkous, za zo 13
De fluit met zes smurfen, za zo 13
Studio K
Meidenfestival Alioce in Wonderland
dag. 18,20, 22
RIALTO 1 tel. 6623488
Lola dag. 18, zo 13
Le charme discret de la bourgeoisie
dag. 20, 22.15. zo ook 15
Rialto kinderfilm:
Robin Hood zo wo 15, zo ook 13
RIALTO2
Pickpocket dag 18
Urga dag 19 45,22.15
THE MOVIES 1 tel 6245790
The inner circle, dag. 19.15.21.45,
zo ook 15
THE MOVIES 2
Raise the red lantern dag 17 30. 22
Voor een verloren soldaat dag. 20. zo
ook 15
THE MOVIES 3
Scream of stone dag. 17.45, 20. 22.
.vr ook 00.15. zo ook 15
TUSCHINSKI 1 tel 6262633
Basic Instinct 16j .dag 14, 18 45.
21.30. zo 13.15, 16. 18 45.21.30
TUSCHINSKI 2
Hook a.l., dag. 14, 20
TUSCHINSKI 3
The mambo kings a i dag. 14,
18 45. 21.30, zo 13 15. 16. 18 45.
21.30
TUSCHINSKI 4
Silence of the lambs 16 j. dag 14,
18 45,21.30, zo 13 15. 16. 18 45.
21.30
TUSCHINSKI 5
De Noorderlingen 12 j., dag. 18.45,
21.30, vr ma di do ook 14
Sneeuwwitje en de zeven dwergen
a.l., za wo 14, zo 13.15, 16
TUSCHINSKI 6
Shining through 12 j.. dag. 14,
18.45, 21.30. zo 13.15. 16. 18.45.
21.30
TUSCHINSKI CINEAC
Beethoven a I dag 14, 18 45.
21 30. zo 13.15, 16, 18 45.21.30
DE UITKIJK tel. 6237460
Edward II 16 j dag 22.1 5
Shadows and fog a I dag 18.45.
20 30
Babar. za zo wo 15
Daantje de wereldkampioen, za zo 13
Het programma van Leidse en
Haagse bioscopen staat op de
pagina 'Info'.
