Koninginnedag op Java Woordenboek ZATERDAG 13 JUNI 1992 Of het ech t het grootste woor denboek ter wereld is, weet ik nier. Volgens de brochure die ik deze week kreeg in ieder geval wel. Het is het Woordenboek der Nederlandsche Taal en daar hebt u ruim tweeenhalve meter in uw boekenkast voor nodig. Ik heb het nog eens met de duimstok nagemeten: twee meter en 64 centi meter om precies te zijn. vorig jaar op een veiling gekocht zodat we toen niet met vakantie zijn geweest. Het zijn 36 delen en het is nog steeds niet helemaal af Er wordt wel hard aan gewerkt, ieder jaar komt een nieuw stukje klaar Op 't ogenblik zijn ze ge vorderd tot en met 'wet'-'wijs'. Als alles goed gaat, is het hele alfabet compleet in het jaar 2000. De aanleiding voor die brochure Is het feit dat de uitgever. SDU in Den Haag. binnen kort een eenmalige goedkope paperback-edi tie laat verschijnen, altijd nog goed voor 3.1495.-- bij voorintekening (na verschij ning in september 1795,--). Maar wel een stuk goedkoper dan de grote editie, die ook nog steeds nieuw te koop is en circa 12.000.-- kost Ook als u dat geld er niet voor os-er hebt. of geen ruimte in de kast voor 36 dikke paper backs: dit Woordenboek der.NederIandsche Taal is en blijft een imposant monument van onze taal De plannen dateren al van 1851 en de eerste aflevering verscheen in 1864 In 1882 was het eerste deel compleet: van A tot Ajuin. Voorin het eerste deel is ook een lijst van intekenaren opgenomen. Daar zien we onder vele anderen ene P L Mclz, hulpnn derwijzer te Geertruidenberg. een zekere I joa. machinist te Abbenbroek en L Veerman, boekhandelaar te Heusden (7 exemplaren). Menigeen zal destijds met beseft hebben waar hij aan begon en toen deel na deel bleef uitkomen zullen heel wat abonnementen op gezegd zijn. want het was niet meer te beta len voor een eenvoudige hulponderwijzer uit Geertruidenberg of machinist te Abbenbroek Trouwens ook de samenstellers van het eer- ■te uur, Matthias de Viiat en L A it Winkel zullen niet gedacht hebben dat hun enorme woordenboek pas in het jaar 2000 klaar zou zijn. Zijn er dan zo ongeloofljk veel Nederlandse woorden? Wal staat er allemaal in die 36 de len, straks wellu hl I enorme onn.ing van dit woordenboek, meestal kortweg WNT genoemd, zit 'm eigenlijk niet in het aantal verschillende woorden, als wel in de uitvoe righeid waarmee de woorden besproken worden. Want we krijgen niet alleen de bete kenis plus allerlei uitdrukkingen en spreek woorden maar bovendien de vroegere bete kenissen en ook de nu niet meer bestaande uitdrukkingen en gezegden. Het WNT be strijkt de periode vanaf ongeveer 1600. zodat we ook woorden en uitdrukkingen kunnen opzoeken uit de tijd van Vondel. Vader Cats. )an Luycken. Belje Wolff en Aagje Deken, Bil- derdijk en Potgieter. Toen de vries en Te Winkel er in de vorige eeuw mee begonnen, was het de bedoeling de hele periode van 1600 tot heden te behan delen. Maar de volgende generaties redac teuren zijn daarvan teruggekomen. Toen eenmaal duidelijk werd dat het een karwei van lange duur zou worden, zodat er in onze eeuw al doende weer veel nieuwe woorden bij kwamen, waardoor de eerste delen al weer achterhaald zouden zijn voordat de Z bereikt werd. toen is besloten om geen nieu we woorden van n.i 1320op t<- nanMO Ii> t WNT bestrijkt dus de periode van 1600 tot 1920. Als u onverhoopt uw vakantie al geboekt hebt: gewoon gaan Het Woordenboek der Nederlandsche Taal kan ook in do biblio theek geraadpleegd worden. Ramelan Bekkema, de jonge Oeroeg in de film van Hans Hylkema. foto pieter van Wimpels in de kleur van ons vorstenhuis. Vlaggetjes en lampionnen op staken wor den tot papperige repen gereten door lauw aanvoelende slagregens. De aarde gloeit nog feller oranje dan hij van nature al is. Het is Koninginnedag. Zodra het droog wordt begint het te dam pen in het dal en wordt het snel benauwd. Nevelslierten kruipen over de sawahs en theevelden en trekken omhoog naar de flan ken van de berg Gedé. Maar de feestende oranjeklanten onder hen Jeroen Krabbé en Marjon Brandsma laten zich niet frustre ren in hun vreugde ter meerdere eer en glorie van de jarige vorstin. Op de veranda van de plantagewoning Pa rakan Salat krijgt iemand het lumineuze idee om met het hele gezelschap te gaan zwem men in een nabij bergmeer. Al begint de avond te vallen en hangt er onheil in de lucht, men maakt zich reisvaardig en bestijgt een open Mercedes met museumwaarde. Het mag duidelijk zijn dat we het niet heb ben over de koude Koninginnedag die Ne derland ruim een maand geleden liet zaklo- pen met twee truien aan. We hebben het over een snikhete Koninginnedag die over een jaar in de bioscoop te zien zal zijn en die verondersteld wordt zich zo te hebben afge speeld op tropisch Java. In de jaren dertig wel te verstaan, want tegenwoordig zijn de ver jaardagsfeestjes van de Hollandse vorstin nogal uit zwang geraakt in die contreien. Herstel Dat was anders in de tijd dat Hella Haasse haar jeugd doorbracht in Nederlandsch-Indië (zoals het «toen nog heette) en logeerde op dezelfde plantage, een klein uur rijden van Sukabumi, waar nu regisseur Hans Hylkema zijn camera opgesteld heeft staan. Een groep van twintig Soendanese vrou wen, in schitterend witte gewaden, zit op een graskant geduldig te wachten om te kunnen figureren in een scène waarvoor vandaag geen tijd meer zal zijn. Want de avond valt snel in Sukabumi en ook de tropische stortre gens kennen geen genade met Europese draaischema's. Maar de ongewone hoeveel heid neerslag voor deze tijd van het jaar de eigenlijke moesson-tijd is lang en breed voor bij zorgt wel dat het landschap er oneindig veel lieflijker en groener bijligt dan Hans Hylkema het zich ooit gedroomd kan heb ben. Hylkema verfilmt Oeroeg, het 'boeken weekgeschenk' van 1948, waarvan toen nog geraden moest worden wie die roman eigen lijk geschreven had. Willy Corsari misschien, of Kathinka Lannoy, Maurits Mok wellicht of toch Hella S. Haasse? Het was laatstgenoem de dus. Dezelfde plantage vormt trouwens ook de locatie waar mevrouw Haasse haar nieuwe roman De Heren Van De Thee gesitueerd heeft. Ten behoeve van de film is een ploeg decorateurs wekenlang bezig geweest om Pa rakan Salat te herstellen in vroegere 'tempo doeldë'-luister. De vloeren en muren zijn ver nieuwd. Er is een dakkapel bijgebouwd. De buitenkant kreeg een degelijke schilderbeurt. In de tuin, omzoomd door bananebomen en kokospalmen, zijn bloemenborders, een fon teintje en zelfs een tennisveld aangelegd. Aangepast 'Oeroeg' is een van de bekendste romans uit de moderne Nederlandse literatuur. Ook omdat het zo makkelijk leesbaar is en lekker dun, ontbreekt het werk op vrijwel geen en kele boekenlijst van middelbare scholieren. Maar de kenners zullen opkijken van de ver filming. Omdat Hylkema er in nauwe samen werking met scenarist Jean van de Velde en met de zegen van mevrouw Haasse er een zeer vrije bewerking van heeft gemaakt. Toen de roman geschreven werd, in 1947, vormde 'ons Indië' nog geen afgesloten Verfilming van 'Oeroeg'in een zeer vrije bewerking Het is een raadsel waar op die nogal geïsoleerde plek op Java de honderden inlanders vandaan zijn gekomen, die dag in dag uit vanaf een klein landweggetje over de heg de filmver richtingen gespannen volgen. Koddebijers proberen te voorkomen dat de nieuwsgierigen tot in het blikveld van de camera zullen opdringen. Een minuscule uitspanning doet voortreffelijk zaken met zoetig ruikende versnaperingen. Verslaggever Pieter van Lierop op de set van de film 'Oeroeg', naar de roman (boekenweekge schenk 1948) van Hella S. Haasse. ;n Krabbé: 'Ik begin het moment te naderen, vrees ik, dat ik zal ten kiezen tussen acteren en schilderen, want het gaat met alle eigenlijk veel te goed.' foto dijkstra bvwillem ten veldhuys hoofdstuk. De kolonie stond in vuur en vlam en de schrijfster keek terug op een verleden vol verwarring. Hartroerend schetste ze de bijzondere band tussen een Hollandse jon gen (niet bij naam genoemd) en diens in landse vriendje Oeroeg. Samen waren ze op gegroeid, maar onafwendbaar noodlot dreef hen uiteen, tot ze na de tweede,wereldoorlog beiden volwassen geworden tegenover elkaar komen te staan als vijanden tegen wil en dank. Hans Hylkema: „Ik zie het verhaal als een metafoor. De ik-persoon van het boek staat voor ons, Nederlanders. En voor mij is Oeroeg eigenlijk Soekamo. Ik heb het altijd vreemd gevonden dat in 45 jaar tijd nooit een Nederlandse film gemaakt is over de dekolo nisatie van Indië. Alleen Ben Verbongs De Schorpioen ging er een heel klein beetje over. Ik heb zeker zes jaar met dit project rondge lopen en ik kan niet zeggen hoe aangenaam het gevoel is dat we nu eindelijk aan het op nemen zijn." Het open einde van de roman getuigde an no 1947 van zowel wijsheid als terughouden de subtiliteit, maar zo n einde is volgens Hans Hylkema niet te handhaven voor een filmpubliek dat weet hoe de gespannen ver houdingen nadien hun beslag hebben gekre gen in de onafhankelijkheid van Indonesië. De filmmakers, die nog een maand voort moeten in dat land. lopen niet te koop met hun meningen over het recente ontwikke lingsgeldconflict. Maar ze.lijken er niet rou wig om te zijn dat het 'Pronk-incident' een actuele extra lading geeft aan belangrijke ne venthema's van de film: het onbegrip en de arrogantie van de Hollander tegenover de trots van de Javaan. De film zal aandacht ge ven aan de politionele acties en schokkende scènes bevatten die de wreedheid tonen waarmee geprobeerd is het onafhankelijk heidsstreven in bloed te smoren. En Oeroeg zal er van worden beschuldigd de vader van zijn jeugdvriend te hebben vermoord. Coproductie Op de set worden de scènes uit de verschil lende perioden door elkaar opgenomen, 's Morgens zijn Ramelan Bekkema (als de jonge Oeroeg) en Joris Putman (als de even jonge ik-figuur, voor de film Johan gedoopt) in de weer bij het tennisveld, waar Oeroeg door andere blanke jongetjes tot 'ballenjongen' benoemd wordt. Dezelfde avond is Johan tien jaar ouder geworden en neemt, nu ge speeld door Rik Launspach, afscheid van zijn vader: Jeroen Krabbé. Johan gaat in Neder land studeren. Vader en zoon zullen elkaar nooit meer terugzien. Verbluffend zo overtui gend als Krabbé in wit tropenpak een hoeki ge, zestigjarige planter tot in details neerzet. „Sukabumi was een van de liefste plaatsen in de Preanger tegen de helling van de Gedé gebouwd, in een heerlijk koel klimaat, en ui teraard met veel hoogten en diepten, maar vol bekoorlijke huizen, vol groen, met een karak teristieke grote aloen-aloen. een zindelijke Chinese wijk vol nieuwe toko's en ook de bui tenbuurten met de inlandse woningen idyl lisch en getuigend van welstand. Dit citaat komt niet bij Haasse vandaan, maar is uit Het Land Van Herkomst, van Eduard Du Perron die eveneens een deel van zijn jeugd in Sukabumi gewoond heeft. Zijn beschrijving evenwel klopt nog steeds aardig met het stadje waar anno 1992 een blanke wandelaar nog opzien baart en waar het straatbeeld gedomineerd wordt door 'dokars' (kleine ponykoetsjes) en fraai beschilderde 'becaks' (tot rijdende fauteuils omgetoverde bakfietsen). In Sukabumi zijn. verspreid over drie hotels, de medewerkers aan de film 'Oeroeg' ondergebracht. Meest bekende acteurs uit de cast zijn Jeroen Krabbé, Josée Ruiter ('dolblij dat ik eindelijk weer eens in een film mag meespe len'). Martin Schwab (pas afgestudeerd aan de toneelacademie en nu debuterend als de oudere Oeroeg), Rik Launspach, Peter Faber, Marjon Brandsma en de in België plotseling populair geworden Tom van Bauwel. De aanwezigheid van Belgen op Java lijkt verwonderlijk. De verklaring is dat de film 'Oeroeg' een negen miljoen kostende copro duktie betreft waarin naast Nederland (45 procent), ook België (45 procent) en Duits land (10 procent) deelnemen. Paul Voorthuy- sen (van o m. Mijn Vader Woont in Rio) is de Nederlandse producent, met Erwin Provoost (van onder andere de films van Urban us en Dominique Deruddere) als zijn Belgische col lega. De Belgen brengen ook nogal wat technici in. zoals hun best gereputeerde cameraman. Walther vanden Ende. Voor de Zuid-Neder landers zijn de aanpassingsmoeilijkheden op Java aanmerkelijk groter dan voor de Noord Nederlanders. Voor de Hollanders, gewend immers aan de Indische keuken, vormt de catering op de set een voortdurende bron van smakelijke verrassingen. Maar De Belgen kregen het zo moeilijk met die scherp gekrui de kost dat ze in een 'wok' olie gingen verhit ten om eigenhandig frieten te bakken. Klachten Filmen in de tropen: het is wel even wennen. De nachtelijke zwempartij, een sleutelscène in het drama, werd niet bij Sukabumi ge draaid, maar in de buurt van Cirebon, 30 ki lometer van lakarta. Voor men er daadwerke lijk aan de slag ging heeft de Indonesische produktieleider op zijn knieën gelegen en ge beden om de geesten van het meer te bezwe ren. Het schijnt te hebben geholpen. Het vlot met de nachtelijke zwemmers is voorbeeldig omgeslagen en Oeroegs vader is volgens plan verdronken. Zonder dat er ook in het echt ongelukken van gekomen zijn. Minder verrukt is men van de exotische ef fecten die de klimatologische wisselbaden, de soms verzengende zon, de muskieten en we lig tierende salmonellabacterieën hebben op de gezondheid van de Europeanen. Buikloop, plotselinge koortsen, huidverbrandingen en zonnesteek zijn maar een paar van de klach ten die de Belgische crew-arts overuren be zorgt. Een keer moest hij een Brusselse jour nalist tot bedaren zien te krijgen die een nacht lang vergeefs had geprobeerd een monstrueus grote pad uit zijn hotelkamer te verjagen. De enige die zich in Sukabumi honderd procent 'senang' schijnt te voelen, is Jeroen Krabbé. Maar hij is dan ook een routinier die ook al eens in Zimbabwe gefilmd heeft, in de moerassen van Florida en op een eiland in de Stille Zuidzee. Jeroen Krabbé: „Ik geniet hier met volle teugen. Met de beelden die ik hier zie. de kleuren, de fantastische landschappen kan ik straks maanden vooruit voor mijn schilderij en. Zoiets heb ik ook wel nodig, want ik kri|g volgend jaar een heel grote expositie in Lon den en zal daarvoor veel nieuw werk moeten maken. Ik begin het moment te naderen, vrees ik. dat ik zal moeten kiezen tussen acte ren en schilderen, want het gaat met alle twee eigenlijk veel te goed. Maar hier op lava is het lekker ontspannend. Dat verrukkelijke eten alleen al. Maar ook de mensen met wie ik werken moet. deugen heel erg. Dat heb ik ook wel eens anders meegemaakt. Bijzonder Speciaal plezierig vind ik het om samen te acteren met Rik Launspach. Die speelt de ou dere Johan. mijn zoon. Rik is een jonge ac teur die een heel grote toekomst kan hebben. Een opvallend talent. Hij doet me hevig den ken aan de jonge Paul Newman." „Ik heb er een vast vertrouwen in dat 'Oeroeg' een heel bijzondere film wordt. Ik geloof dat ze verbaasd waren toen ik meteen 'ja' zei tegen deze rol. Maar ik vond het zo'n verdomd goed scenario. Dat is natuurlijk het belangrijkst. Dan wil ik desnoods een rolletje spelen van een paar minuten, zoals ik in A World Ajxirt heb gedaan. Overigens is mijn vaderrol in de film 'Oeroeg' belangrijker dan in het boek het geval was. In het boek blijkt die man de oorlog niet te hebben overleefd, maar in de film wordt hij vermoord. Het wordt een cruciaal element in het drama wie die moord gepleegd heeft en waarom. Mijn personage is een wat contactgestoor de man. Alle interesse die hij heeft, zit in de plantage en in de thee. Kinderen zijn er om netjes op te voeden: streng en rechtvaardig Nooit er bij stilgestaan dat een kind zieleroeT selen kan hebben. Maar het is een man uit de vonge eeuw. Iemand die niet wil dat zijn zoon zich met de inlanders bemoeit, want in landers zijn er om jou te dienen. Er wordt zo'n kerel beschreven in De Heren Van De Thee F.n daar heb ik hem eigenlek op geba seerd. die Hendrik. Een stugge Hollander in een geïsoleerde situatie Geen rotzak maar typisch zo iemand zoals veel van die Nederlanders hier geweest zijn. Ze hebben nooit de moeite geno men om de inlanders te begrijpen."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 43