mïmïj Katoen niet zo 'puur natuur' Omstreden jacht op duinree Over leven CONFERENTIE MILIEUTIPS Ongeboren doornhaai DONDERDAG 11 JUN11992 9 voncav.' sse vc EIGEN WUS Milieuvriendelijkheid van kleding is afhankelijk an gebruikte grondstoffen en beliajidelingen Fles of pak, pot of blik? Tja, daar sta je dan, als milieu bewuste burger. Met alle aan dacht die er is voor Rio de Ja neiro en het begrip duurzame ontwikkeling, moet je wel extra bewust boodschappen doen. Duurzame ontwikkeling dus. Geen dingen doen die de latere generaties schade toebrengen. Het is zoals gebruikelijk: om tien voor zes de Albert Heijn in om in vliegende vaart bood schapjes te doen. Beginnen maar bij de zuivelafdeling. Fles sen en pakken melk staan ge broederlijk naast elkaar. Het laatste onderzoek, of beter ge zegd het ontbreken ervan, schiet door mijn hoofd heen. Pakken leveren afval, maar fles sen moeten worden gereinigd. Wat was nou ook alweer het beste? Glas oogt beter, dus dat maar gepakt. Bij de koffie is de keuze een stuk makkelijk al spelen hier niet eens zozeer de milieu- als wel menselijke overwegingen de hoofdrol. Max Havelaar koffie dus, daar krijgen die arme boer tjes tenminste fatsoenlijk voor betaald. Bruine koffiefilters lukt ook nog wel, maar dan de thee. Sinds kort zijn er allerlei heerlij ke smaakjestheeën: sinasappel, bosvruchten, kaneel, citroen. Verrukkelijk, maar alle zakjes zijn afzonderlijk verpakt. Een thee-speciaalzaak is niet voor handen, dus toch maar ge zwicht. Verder maar weer. Op weg naar de vruchtesappen (allemaal in plastic gecoate kartonnen pak ken) passeer ik de diepvriesaf deling. Wél makkelijk, die spin azie uit de diepvries. Niets was sen, snijden en hakken maar zó de pan in. Nee, besluit ik, dat is je reinste energieverspilling. Te rug naar de groentenafdeling en een kilootje versespinazie ge raapt. Bij de blik- en potgroenten slaat de twijfel weer toe. Wat is beter: kapucijners uit glas of uit blik? Glas is herbruikbaar, dus kies ik daarvoor. Het valt niet mee milieubewust te zijn: het den ken alleen al kost veel tijd. Bo vendien weet ik bepaalde din gen gewoon niet en is er niet eenvoudig achter te komen. Wattenstokjes van hout of van plastic, lucifers of een duurza me maar kunststof gasaanste- ker, tandpasta uit een blikken of plastic tube? Vragen en nog eens vragen. Maar kom, er moeten gewoon boodschappen worden gedaan, duè het volgende pad in. WC- papier met gezellige bloemetjes straalt de kopers tegemoet. Zuchtend pak ik het meer Ver antwoorde maar ongezellige en soms behoorlijk pijnlijke grijze schuurpapier, kringloop wc-pa- Regeringsleiders en staats hoofden uit alle delen van de wereld buigen zich op dit mo ment op de milieu-topconfe rentie in Rio de Janeiro over de toekomst van de aardbol. Ne derland en een aantal andere Westerse landen zullen op deze top pleiten voor een zoge noemde duurzame ontwikke ling, waarbij verdere economi sche groei niet ten koste mag gaan van het milieu. Maar hoe ziet de praktijk van alledag er uit? Redacteuren van deze krant doen verslag van hun pogingen om in het dagelijks leven het milieu te ontzien. Monica Wesseling doet van daag de boodschappen. pier geheten. In dezelfde straat staat keukenpapier. Daar doe ik dus niet aan mee. Een lapje dat geregeld met de was meegaat, werkt net zo goed. Limonade is met dit warme weer geen overdreven luxe. Exota is niet meer. Pet-flessen is het fenomeen van deze tijd. On langs iets gelezen over het her gebruik ervan. Ging dat goed of juist niet? Het scheelt wel veel gewicht, dus de plastic fles gaat in de kar. De snoepafdeling is uiterst aan lokkelijk, maar lijkt voor een milieubewuste consument ver boden terrein. De koekjes liggen knapperig in hun pvc-verpak- kingen te wachten: drop zit in aluminiumzakken en de kauw gomstukjes zitten afzonderlijk verpakt in papier met zijn tienen in een pakje en met drie pakjes in een aluminium stripje verpakt. Ach, de drogist heeft losse drop, de bakker koekjes en kauwgom kan ook in zakjes. Een stem kondigt aan dat het bij zessen is en Appie Heijn gaat sluiten. Rap naar de kassa. Zelf meegebrachte boodschappen tassen, dat ligt ten minste lekker voor de hand. Op weg naar huis (op de fiets!) realiseer ik me weer eens dat ik het eigenlijk ook allemaal niet weet. Duur zaam leven, de natuur sparen, het milieu ontzien: het blijft een gok voor de gewone burger. monica wesseling» Milieubewust kleren kopen is heel moeilijk. Er wordt veel te weinig informatie gegeven over de produktiewijze van de kleding. Simpelweg voor katoen, linnen of wol kiezen omdat dit natuurprodukten zijn, is niet altijd de beste weg. Bij de teelt van katoen worden veel chemische be strijdingsmiddelen gebruikt, schapen worden met uiterst milieuonvriendelijke middelen behandeld tegen parasie- leiden monica Dat constateert de Consumen tenbond na een uitgebreid on derzoek naar de milieubelasting bij produktie en gebruik kle ding. Hoewel er wel veel te ver beteren valt aan sommige pro- duktiemethoden, dringt de Consumentenbond er met na me op aan de informatie aan de klant te verbeteren. De milieuvriendelijkheid van kleding is afhankelijk van de ge bruikte grondstoffen en de be handelingen die die grondstof fen hebben ondergaan. Natuur produkten zoals katoen, linnen en wol, en halfsynthetische ve zels zoals viscose en acetaat die worden gemaakt van cellulose uit planten, verdienen de voor keur. Ze passen binnen het be grip duurzame ontwikkeling. Je kunt immers katoen en linnen telen, schapen en zijderupsen fokken en celluloseproduktie- planten aanplanten. Syntheti sche vezels als polyamide, poly- propeen en polyester worden gemaakt van aardolie en dat is niet herwinbaar. Katoen lijkt puur natuur, maar zonder nadelen is het ook weer niet. Voor één T-shirt is ongeveer 10 vierkante meter ka toen nodig: wereldwijd is zo'n dertig miljoen hectare land- Het Nederlands wagenpark ver bruikt elk jaar ongeveer hon derd miljoen liter motorolie. Uit onderzoek is gebleken dat mo torolie veelal te snel wordt ver verst. De oliefilter geeft goed aan hoe vuil de olie is. Motorolie mag nooit het riool worden gegooid. Een liter motorolie kan duizenden liters drinkwater vervuilen. De afgewerkte olie is chemisch af val en moet dan ook bij de che- mocar worden ingeleverd. Afge ven bij het depot van de ge meente is ook mogelijk: elke werkdag van 8.30 tot 11.30 en van 13.30 tot 16.00 uur en op zaterdag van 13.00 tot 16.00 Noordzee» Een ongeboren doornhaai op het dek van een vissersboot. Het jong werd door vissers op de Doggersbank met voedselzakje en al uit de buik ge haald van een volwassen doorn haai. Zij was verstrikt geraakt in de netten. Moeder belandde op de visafslag, het jong werd ge voerd aan de zeevogels. De doornhaai komt vrij alge meen voor langs de Nederlandse en Belgische kust. De kleine haai heeft een grijze rug, witte buik en een stekel voor beide rugvinnen. Hij wordt maximaal een meter lang. Hij voedt zich met onge wervelde bodemdieren en kleine platvis. De haai is absoluut niet gevaarlijk v De doornhaai is eierievend ba rend. De eieren ontwikkelen zich in de moeder tot kleine visjes. De jongen groeien door het voedsel zakje leeg te eten. FOTO MARTIJN DE JONGE bouwgrond met katoen beplant. Volgens de Consumentenbond neemt de katoenteelt bijna een vijfde van het totale verbruik aan bestrijdingsmiddelen voor haar rekening. De gevolgen daarvan zijn ondermeer te zien bij de plantages rond het Aral- meer (GOS) dat in een zout- woestijn is veranderd. Vieze stoffen Bij de produktie van (halflsyn- thetische stoffen komen allerlei min of meer giftige stoffen vrij. Omdat het merendeel van de produktie in het buitenland plaats vindt, is niet helemaal duidelijk hoe 'vies' deze pro- duktiemethoden zijn. De bond heeft een lijstje samengesteld van meest de milieubelastende vezels. Daartoe behoren acryl, katoen (zoals nu geteeld), mod- acryl, nylon, polyurethaan en viscose). Uit milieuoogpunt zijn de be handelingen die de vezels on dergaan minstens even belang- Het reinigen van kleding kan erg milieubelastend zijn. De Consumentenbond raadt aan geen kleren te kopen die alleen met chloorhoudende stoffen kunnen worden gereinigd. foto hielco kuipefis rijk. Er wordt nogal wat gedaan om moderne, handig wasbare, weinig kreukende en spierwitte kleding te krijgen. Volgens de Consumentenbond zijn vooral verven, kreukherstellend dan- wel krimpwerend maken, ble ken en rot-, schimmel- of mot- werend maken uit den boze. Dit zijn niet alleen erg belastende behandelingen, maar boven dien veelal overbodige. Glan zend of waterafstotend maken, katoen sterken en wol voller maken is veel minder erg. Als proper volkje wassen we onze kleren nog al eens. Zeep is niet best voor het milieu, maar is heilig als het wordt vergele ken met sommige chemische reinigingsmiddelen zoals chloorfluorkoolwaterstoffen en andere chloorhoudende midde len. De Consumentenbond raadt aan als het enigszins mo gelijk is geen kleding te kopen De consument moet meer in formatie krijgen, vindt de orga nisatie. De katoen van het merk Bo Weevil is biologisch ver bouwd dus daar is niks mis mee. De milieubelasting van al Ie andere kleding is in elk geval voor de consument niet een, twee. drie te achterhalen. Dat moet beter. Zure regen Autorijden of niet scheelt een slok op een borrel in de milieu vervuiling. Bijna een kwart van de zure regen wordt veroor zaakt door het autoverkeer. Niet alleen het aantal kilonmeters, ook de snelheid is van invloed op de mate van vervuiling. Als u 100 kilometer per uur rijdt in plaats van 120 kilometer, dan scheelt dat 40 procent in de uit stoot van schadelijke stoffen. Een groot deel van het Neder landse bos is al ten dode opge schreven. Neem eens wat vaker de fiets. File Bijna driekwart van de werken de bevolking gaat met de auto naar het werk. De rest pakt de fiets of het openbaar vervoer. Een flink deel van de automobi listen staat dag na dag weer in de file. Niet direct een gezonde plaats om te zijn: de automobi listen ademen de viezigheid van hun voorgangers in. Probeer eens een alternatief voor de au to te vinden. Als het openbaar vervoer te veel tijd kost, rijdt dan met een collega mee. Dat scheelt benzine en vuile gassen. vogelenzang» richard mooyman De jacht op de duinree is weer geopend. De komende maan den worden in de duinen tussen Zandvoort en Noordwijk weer zo'n 35 reebokken afgeschoten ondanks grote protesten van natuurbeschermers. Ook het publiek kan doorgaans niet veel begrip opbrengen voor het af schieten van deze prachtige, sierlijke dieren. Verslag van een avondje mee. De waterleidingduinen lijken op deze zwoele avond eerder een parkeerterrein dan een na tuurgebied. Bij de ingang Oase in Vogelenzang staan tientallen auto's te schitteren in het zon licht. Een enorm aantal sporters loopt zich in de duinen in het zweet. „Ach, het lijkt drukker dan het is", zegt hoofd natuurbeheer van de Gemeentewaterleidin gen Amsterdam H. Verdonk. „De meeste sporters blijven toch in de buurt van de in gang." En inderdaad, al snel is er geen trainingspak meer te bekennen. Er ontvouwt zich een uitgestrekt, vrijwel verlaten du inlandschap. Verdonk heeft gezelschap van duinopzichter Huub Adank. De heren gaan uit veiligheidsover wegingen nooit alleen op jacht. Als de één door het vizier kijkt en op het schouderblad van een ree richt, houdt de ander in de gaten of er zich niet per ongeluk een verdwaalde trimmer rich ting schootsveld spoedt. De die ren zijn dood voordat ze het weten, zegt Verdonk. Het geluid van het schot bereikt hen pas nadat de kogel zijn dodelijke werk heeft gedaan. Verdonk en Adank turen langs met struweel bedekte duintoppen en infiltratiekana len. Erg optimistisch over deze eerste reebokkenjacht van het seizoen zijn ze niet. Het is veel te warm. We mogen al blij zijn als we een paar reeën zien. Het komt vaker voor dat ze twee, drie of zelfs vier keer achterel kaar op jacht gaan zonder een schot te lossen' Loerend door de voorruit ver- j j» i/t Nieuwsgierigheid wint het van angst. Een reegeit blijft staan voor de fotograaf. FOTO MAR tnrJDf JONGE volgen ze hun weg. Ze ontken nen niet dat ze graag op jacht gaan „NatuuilqK brengt de jacht spanning mee. maar het zorgen voor een goede wild stand is een stuk interessanter dan het schieten zelf', zegt Ver donk. In een steeds zwaarder druk kende hitte beginnen kikkers aan een massief kwaakconcert. Nachtegalen wedijveren in hun harde, welluidende zang. Een buizerd scheert langs. Dan staat Verdonk plotseling boven op de rem. De Verrekijkers gaan om hoog. Op een duintop zijn twee reeën verschenen. Hun vacht glanst roodbruin in de avond zon. Nietsvermoedend lumme len de dieren rond. Het zijn 'smalreeën', dieren die vorig jaar zijn geboren. Het jeugdige geitje moet zo te zien niets heb ben van de onbeholpen avances die de jonge bok maakt. De buks blijft onaangeraakt. De slungelige dieren hebben niets te vTczen, want ze zijn nog veel te jong. Even verderop, aan de oever van een kanaal, eindelijk een volwassen bok. Verdonk en Adank veren op. Maar het dier is kerngezond en kan met een jaar of drie bepaald geen ouder dom worden aangewreven. Ver der dan maar weer, op zoek naar een bok met een georoken pooi die eerder lengi de bin- nenduinrand is gezien. Waar schijnlijk op de vlucht voor re creanten tegen een hek geknald. Verdonk en Adank verlatcn'hun auto en beginnen -een sluip tocht door een stuk dichtbe groeid duin. het geweer bij de nand. Er is haast geboden, want het wordt nu snel donker. Het duo houdt plotseling stil. fluis tert even en gaat dan over op gebarentaal. Een kurkdroge twijg gooit roet in het eten Op geschrikt door het gekraak flit sen een paar reeruggetjes langs. Weg. Zo te zien waren de dieren overigens zeer goed ter been. Verderop klinkt een soort ge kef. Honden? Nee, het zijn de gevluchte reeën die zo hun soortgenoten voor de ongenode gasten waarschuwen Zonder veel hoop zetten de twee hun sluip)* in voon rattan wis pen, muggen zoemen, maar geen ree laat zich meer betrap pen. Een roodborstje riedelt een slaapliedje. Die kreupele reebok krijgen ze de volgende keer wel GEBIOLOGEERD Kwallen tegen kernenergie! De kerncentrale bij Borssele kreeg laatst een blokkade vanuit to taal onverwachte hoek. Geen bebaarde of betheedoekte hu- manoiden met spandoeken voor het hek. maar weekdieren in de afvoer. 'Kwallen verstop pen kerncentrale' kopte een krant. En laat de ME ze maar eens terug zien te vinden! Dit was pas een van de eerste milieu-acties die ons vanuit het dierenrijk te wachten staan. On ze Rio-joumalist: „Uit door gaans betrouwbare bron heb ben we vernomen dat momen teel duizenden jaguars uit het Amazonegebied oprukken naar Rio de Janeiro. Zij vormen de voorhoede die de snelwegen moeten vrijmaken voor miljoe nen rode bosmieren die de luxe hotels gaan bezetten. Vertegen woordigers van een handvol zeldzame vogelsoorten houden al een week lang de sluitspier krampachtig gesloten om tij dens het grote offensief in een klap het vliegveld onbegaan baar te maken. Walvissen heb ben toegezegd de haven van de stad te zullen blokkeren. Woordvoerders van het onder grondse termieten leger laten weten dat de ondermijning van het stadscentrum vrijwel een feit is. Men wacht op het start schot." „Het wordt straks een slachting, daar op het milieu-carnaval in Rio. Alle vluchtwegen zijn ge blokkeerd, de congresgangers kunnen geen kant op. en van genade zal geen sprake ziin. En wie zal het de dieren kwalijk ne men? Het is tenslotte een bui tenkansje. Dertigduizend leden van de milieumafia bijeen, der tigduizend leden van de verga der jetset, dertigduizend milieu-welzijnswerkers die met hun salarissen en onkostenver goedingen negentig procent van alle milieubudgetten ops lokken. lui die net zo lang ge dragen door tonnen brandstof rond de globe vliegen en rap porten opstellen tot het milieu tot de laatste boom gerooid is Het carnaval in Rio geeft ook de term 'bevlogen' een extra bete kenis. Er zullen ongetwijfeld slachtoffers vallen onder de die- .Dec ngresgangers vrrde- Die gewapende digen zich. Die gewapend»- bodyguards en gepantserde Merccdessen hebben ze niet voor niets laten invliegen. En de zevenduizend journalisten gaan hun biert jes met mes.* herpe precisie legen op het gedierte dat hun hotelbar aanvalt En ze zullen verslaggrven tot de laatste druppel Ze zagen zojuist nog een tapir die (Onze excuses. Het schijnt dat de verbinding met het Rio v.i kanticoord is verbroken)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 9