'Dit was de laatste keer;
tenzij ze me weer vragen'
Rtv show
'De geschiedenis van Het Land van
Ooit' is een wonderlijk verhaal
Hoeveel krediet krijgt de soamedy?
'The Bold The Beautiful'
trekt steeds meer kijkers
MAANDAG 11 ME11992
Logan voorgoed mister Songfestival dank zij triomf Linda Martin
MALMO THEO HAKKERT
Hartverscheurende
taferelen achter de
schermen, een on
geëvenaard grillig verlopen
puntentelling, een defecte ge-
luidslijn, waardoor Nederland
tijdens het eind van de telling
verstoken bleef van commen
taar, een redelijk tevreden
Humphrey Campbell, vreselijke
afstraffingen voor met name
Duitsland en Zweden, maar bo
venal natuurlijk een legendari
sche derde overwinning
van Johnny Logan, wiens com
positie 'Why me' door Linda
Martin naar de overwinning
werd gezongen. Het 37ste Euro
visie Songfestival had weer alles
in zich..
Het was de avond van 22 ver
liezers en één grote overwin
naar: Ierland. Terwijl de van de
zenuwen trillende Ralph Siegel,
de Duitser die zelf zo overtuigd
was van de overwinning, zijn
van teleurstelling ingestorte
vrouw naar de uitgang probeer
de te loodsen, stond de Ierse
equipe het Hollandse 'olé, olé'
te schreeuwen. Bij gebrek aan
gewone woorden om de vreug
de over de winst tot uiting te
brengen.
Mijn ambitie
Linda Martin kwam niet verder
dan: „Dit was mijn ambitie. Ik
heb gerealiseerd wat ik altijd al
heb willen halen. Ik ben op deu
ren blijven kloppen. En soms
gaan ze open."
Johnny Logan, die vooraf in
deze krant al verklaarde dat
'Why me' het te kloppen lied
zou zijn, bracht het niet verder
dan groeten aan zijn vader en
zijn kinderen. Met twee eigen
overwinningen in 1980 en 1987,
een tweede plaats in '84 (Linda
Martin zong toen lagans com
positie 'Terminal 3') en nu met
de winst van 'Why me', is Logan
echt uitgegroeid tot Mister
Songfestival.
Hij kondigde tussen een paar
Trots houdt de Ierse Linda Martin de trofee omhoog.
slokken champagne dan wel
aan nooit meer iets voor het
Songfestival te willen doen,
maar in dezelfde zin nog relati
veerde hij dat weer met: „Tenzij
ik gevraagd word."
Voor Linda Martin betekent
de winst in Malmö een enorme
opsteker voor een niet bijster
grootse carrière tot nu toe. „Een
200 procent-gelegenheid er nu
iets van te maken," vond ze zelf.
De overwinning van Ierland
tekende zich pas laat af. Linda
Martin kreeg van de eerste drie
jury's maar acht punten. Turkije
en Griekenland gaven haar ver
volgens de volle mep van twaalf
punten en later ook Malta. De
landen rond de Middellandse
zee sleepten haar er doorheen.
Het waren vooral de zes tienen
die ze kreeg die de doorslag ga
ven. De Engelse inzending
kreeg zelfs vier keer twaalf pun
ten, maar Michael Ball kwam
uiteindelijk zéstien punten te
kort. Het was toch opvallend
hoe goed dit jaar de Engelstalige
liedjes het deden. Malta -na af
loop uitzinnig van vreugde -
haalde een mooie derde plaats
met het Engelse 'Little child'.
Op de nummers 4, 5 en 6 ein
digden de in eigen taal gezon
gen liedjes van Italië, dat twaalf
punten kreeg van Nederland,
Griekenland en Israël.
Teleurstellend
Uiteindelijk was er maar één fa
voriet die volledig de boot miste
en dat was Duitsland. Een scha
mele 27 punten waren er voor
Wind, dat er waarschijnlijk be
ter aan had gedaan het lied niet
als een duet, maar als solo-stuk
van zangeres Petra Scheeser te
brengen.
Helemaal teleurstellend ver
liep het festival voor de Scan
dinavische landen. Denemar
ken werd nog twaalfde, Noor
wegen echter achttiende en
Zweden en Finland eindigden
onderaan. Vooral voor Zweden,
dat het Songfestival perfect had
georganiseerd, was de avond
een hard gelag. Nooit eerder
werd een gastland zo slecht met
punten bedeeld als dit jaar. De
Zweedse krant die binnen een
uur na het bekend worden van
de uitslag de eerste exemplaren
'De geschiedenis van Het Land van Ooit' is een
lang en wonderlijk verhaal. Het eindigt met de
betovering van Wildebras en Rondalia, Graaf en
Gravin van Ooit. Beiden veranderen in zwart-
nekzwanen, waarna de Gouverneur het bestuur
over het zeer kindvriendelijke landje over
neemt. Over al deze en nog heel veel andere ge
beurtenissen gaat deze zesdelige dramaserie,
die de VARA gaat uitzenden.
De serie is het afgelopen voorjaar opgeno
men in het gelijknamige kasteelpark tussen
Drunen en Vlijmen. Er doen ruim tachtig ac
teurs en actrices aan mee, tien paarden en zelfs
een bionische vechtstier.
Het verhaal begint met de onfortuinlijke zee
heer en zijn dekzwafkertje, die met hun schip
Tune' ergens in de buurt van Nieuw Zeeland
zijn verdwaald. Hun schipbreuk heeft de 'Yurre'
rechtop met de steven omhoog in het lief
lijke landschap van Ooit doen belanden. De
precieze toedracht van het ongeluk blijft duis
ter.
Gelukkig trekt Madelieve, jonkvrouwe van de
hoogste stand zich het lot van beide zeelieden
aan. Zij licht de mannen in over de toestand
waarin 'Het Land van Ooit' zich bevindt. En
over het feit dat de geschiedenis ervan dermate
treurig is, dat geen Ooiter deze kan opschrijven.
Hun tranen wissen het geschrevene steeds weer
uit. Maar zeeheer en dekzwalkertje-willen deze
taak best op zich nemen, al was het alleen maar
om zelf te snappen waar zij zijn terechtgeko-
(De geschiedenis van Het land van Ooit, dins
dag 12 mei, 17.14 uur, Nederland 2)
foto anp
van de zondageditie al in de ijs
hal had liggen, opende dan ook
met het prettige nieuws dat de
Zweedse ijshockeyers de finale
van de wereldkampioenschap
pen hadden bereikt.
De 37-ste editie van het Song
festival betekende ook het af
scheid van Frank Naef, de EBU
chef die sinds 1978 nauwgeze
de puntentelling heeft geleid
Geëmotioneerd liet hij zijn fes
tival achter. Hij kreeg bloemen
van Carola, de winnares va
rig jaar, die tijdens de punten
telling door haar stoel zakte.
Ierland heeft nu het recht he
festival volgend jaar te organise
ren. Voor de derde keer ir
twaalf jaar. dat gaat in de papie
ren lopen. Het hoofd van de Ier
se delegatie kon dan ook
garanderen dat Ierland het
doet. Gaat het wel door dan
gaan de gedachten er naar ui
om het festival in Cork te hou
den. De vraag is echter of Cork
een televisie-evenement, waar
800 miljoen mensen naar ke
ken, qua accommodaties en in
frastructuur wel aan kan.
'Wijs me de weg'
wordt uitgebouwd
tot een musical
MALMO THEO HAKKERT
Net als Gerard loling in
1988 eindigde Humphrey
Campbell op de negende
plaats bij het Eurovisie
Songfestival. „Ik had ge
hoopt op .een plek bij de
eerste tien. Gewenst was
een plaats in de top 5, maar
ik ben heel erg tevreden,"
was zijn eerste reactie na
afloop.
Campbell kondigde
meteen aan dat 'Wijs me de
weg', het lied van Edwin
Schimscheimer, zal worden
uitgebouwd tot een musical
onder die titel. „Pin me niet
vast op een datum, maar
over drie a vier jaar moet
die op de planken staan."
Het is nog te vroeg om
over de rollen in de musical
te praten, maar wat
Humphrey Campbell be
treft, die in de musical The
Cotton Club zong, komen
zijn broers Carlo en Ben er
zeker voor in aanmerking.
„De cellen en de bellen
hebben het fantastisch ge
daan," sprak hij cryptisch.
Met de cellen doelt hij Ben,
die bacteriologisch analist
is en met bellen op Carlo,
conciërge op een school in
Amsterdam.
„Het is een enorme pres
tatie van hen om zo uit het
niets op dit internationale
niveau te opereren. Zonder
bühne-ervaring.
Ik ben heel trots op ze."
Humphrey was meer dan
tevreden over het Neder
landse optreden. „Het ge
voel op het moment zelf
was goed.
Ik voelde me lekker en het
liep ook lekker." De samen
werking met Schimschei
mer is wat hem betreft een
blijvende. Vandaar ook het
idee voor de musical. „Om
dat ik nog steeds geloof in
wat ik gedaan heb."
Zelf had Campbell gegokt
op een overwinning van
Griekenland, Italië of Cy
prus.
„Maar ik heb een rare
smaak, hoor. Italië was
goed, prachtig. Het heeft
een grote muzikale indruk
op mij gemaakt."
CLOSE UP
Gerard van Putten
HILVERSUM
Liefhebbers van de soap-serie
'The Bold The Beautiful' kun
nen hun hart ophalen. RTL 4
heeft 260 nieuwe afleveringen
aangekocht van de serie rond
de families Forrester en Logan.
De serie wordt vrijwel dagelijks
om 15.30 uur uitgezonden en
trekt steeds meer kijkers. Vooral
bij oudere vrouwen is de serie
enorm populair.
In de Verenigde Staten is 'The
Bold" al meer dan vijf jaar een
doorslaand succes. Daar is men
inmiddels toe aan de 1.300ste
aflevering. Hoewel de serie
moet opboksen tegen populaire
soaps die al tientallen jaren
draaien, scoort 'The Bold' hoog.
Momenteel wordt de serie in 22
landen uitgezonden, waaronder
Spanje, Griekenland, Duitsland,
De bankier is meer mens geworden
en minder de rechtschapen notabel
van weleer. Het bankgeheim is ook
niet meer wat het is geweest. Maar anders dan
bij sommige bankinstellingen is tot dusver bij
de 'Vereenigde Algemeene' geen zwart geld in
de witwas gestopt. Dan nóg zou je als kleine
spaarder er toch niet aan moeten denken dat
het loslippige zootje ongeregeld van 'De Veree
nigde Algemeene' de zorgvuldig opzij gelegde
duiten in beheer hebben. Daar een persoonlijke
lening afsluiten, zou ongetwijfeld betekenen
dat de hele Financiële santekraam op straat
kwam te liggen. Dat kwekt maar aan tegen alles
en iedereen, de totale (jorpsroddel gaat er over
de balie en gewerkt wórdt er nauwelijks. Je zou
een dergelijk bankfiliaal bijna een overval gun-
Maar goed, de VARA heeft 'De Vereenigde Alge
meene' als een knaller van een primeur op de
tv-kijkers afgevuurd. Hooggeëerd publiek, wij
presenteren u de soamedy. De wat? De soame
dy, dat houdt het midden tussen een soap en
een comedy. Een verhaal met een lange adem.
dat van het ene naar het andere grappig be
doelde voorval boemelt. Een en ander voltrekt
zich in stilte; de serie is zonder publiek opgeno
men en de VARA heeft zich godlof ook
niet verlaagd tot het gebruiken van ingeblikte
lachers. Derhalve zal het gelach echt van de kij
kers moeten komen. Maar of ze in de huiska
mers plat gaan voor de 'Vereenigde Algemeene'
is nog maar de vraag.
Eindredacteur Jan Rutger blijkbaar is ook de
VARA niet meer in staat die hockeyvoornamen
buiten de deur te houden Achterberg mikt
op een kijkdichtheid van 2,5 miljoen kijkers en
een dikke zeven als waarderingscijfer. Alleen
dan mag het schrijversduo Gerrit Mollema en
Gerrit de Jager straks een vervolg breien aan de
serie afleveringen die nu uitzendklaar op de
plank liggen. Nou jongens, verzin het maar! Of
het zover komt is een tweede.
Mollema en De Jager moeten over een boven
matig ontwikkelde duim beschikken, afgaande
op de absurditeiten die in de eerste afleverin
gen van 'De Vereenigde Algemeene' zijn geëx
poseerd. Het is waar. de bank is al lang niet
meer het exclusieve domein van gortdroge, on
kreukbare, nooit lachende en altijd brildragen-
de cententellers. Los van de wetenschap dat
centen niet meer worden geslagen bij de Rijks
munt in Utrecht heeft het uiterlijk van de bank
een frivoler aanzien gekregen. Soms zonder
knellende stropdas probeert de bankier zich
vandaag de dag te profileren als de sportieve
meedenker van z'n cliëntèle. Antracietgrijs en
donkerblauw schijnen nu ook in de bankwereld
uit de mode; het mantelpakje is als een stoffe
lijk anachronisme weggehangen.
Maar als instituut is de bank nu ook weer niet
zo ingrijpend veranderd dat volslagen verknipte
dorpsidioten met de centen van de cliënten
mogen gaan goochelen. Waarom gaan Neder
landse scriptschrijvers altijd weer van de ner
gens op gebaseerde stelling uit dat humor uit
sluitend en alleen kan worden aangedragen
door van die karikaturale typetjes? Het schijnt
hier altijd weer komischer te moeten dan ko
misch, met het gevolg dat het lachen menige
kijker zal vergaan.
Neem alleen die dwaas van een filiaalhouder
maar. Onvoorstelbaar dat ze op het hoofdkan
toor van 'De Vereenigde Algemeene' een vol
waardige zakkenwasser zo lang op de gewich
tigste bureaustoel van het filiaal hebben laten
zitten. Aardige man, daar niet van, maar abso
luut niet geschikt om een geldwinkel te runnen.
Misschien dat een dergelijk type op z'n plaats is
als paljas in een pretpark, maar in de bankwe
reld zijn ze gelukkig nog niet zover om Blauw-
boeren verantwoordelijke functies toe te ver
trouwen. En ze zullen wel gek zijn het zover te
laten komen, anders zou het er op een kwade
dag nog van komen dat de bank bij zichzelf in
het rood komt te staan.
Maar in dit filiaal van de 'Vereenigde Algemee
ne' kan het allemaal maar. Goed, het hoofdkan
toor heeft een streberig nufje naar de provincie
gestuurd teneinde op termijn orde op zaken te
stellen. Maar dat gaat natuurlijk niet zomaar,
anders zou de soamedy al aan z'n einde toe zijn
nog voor die goed en wel op gang is gekomen.
Dus blijft Blauwboer, ondanks al het stiekeme
gezaag aan z'n stoelpoten, zitten waar hij zit.
Meneer is nog lang niet aan de vut toe. En
daardoor kan nota bene de jongste bediende,
baliemedewerkster Simone, gewoon doen waar
ze zelf zin in heeft. De klant aan de balie treft
het slecht als madame toevallig telefoon heeft.
Zakelijk gesprek? Daar doet dat kwebbelende
kreng niet aan, de disco daar gebeurt het. On
der de baas z'n tijd praten over oogcontact met
een stuk van een knul is veel spannender dan
een of andere geldinlegger te woord te staan. In
het normale bankverkeer zou dat kind binnen
de kortste keren aan de andere kant van de ba
lie komen te staan, want wat heb je aan derge
lijke de kantjes er van af-loopsters?
Ongeloofwaardig allemaal en daardoor worden
op zich goede acteurs in een rol geperst waar
mee weinig valt te beginnen. Hoeveel naturel
Titus Tiel Groenesteege en Karin Bloemen ook
stoppen in hun creatie, het blijven typetjes. Ka
rikaturen. Net niet Lanting, om het anders te
zeggen.
Vanuit het medewerkersbestand van 'De Veree
nigde Algemeene' hebben al hoopvolle en tege
lijk twijfel verradende stemmen geklonken. „De
serie moet nog groeien."
Maar het vervelende is dat programmamakers
lang zo veel krediet niet krijgen als rekening
houders bij een bank. Bij de televisie laat het
proces van kapitaliseren zich absoluut niet ver
gelijken met de vermogensaanwassende wer
king van een spaar/groeirekening bij een bank.
Een tv-programma moet snel rendement ople
veren, anders wordt het opgeheven.
Denemarken, Taiwan en Brazi
lië.
De productie van de serie is
een familieonderonsje. Produ
cent en schrijver van 'The Bold'
is William J. Bell. Samen met
zijn vrouw schrijft hij zo'n 250
afleveringen per jaar. De twee
zonen van de familie Bell zijn
de zakelijke directeuren van de
maatschappij. Dochter Laura
Lee is actrice en speelt in 'The
Young and the Restless', ook
een Bell-produktie die het goed
doet in Amerika.
Bijna alle opnamen voor 'The
Bold" worden gemaakt in de
studio, waar de Bells hun eigen
woonkamer hebben laten na
bouwen. Zelfs het uitzicht dat
de Bells vanuit hun huis hebben
op Los Angeles is op decors na
geschilderd. De buitenopnamen
vinden plaats in hun tuin.
Baliemedewerkster Simone, een kwebbelende nietsnut en filiaalhouder Blauwboer is meer op zijn plaats
als paljas in een pretpark. foto kippa
Weer 260 nieuwe afleveringen over het wel een wee van de familie For
rester. FOTO
