7 Zonder vorm van proces ZATERDAG 9 ME11992 ZATERDAGS Bestaan er Israëlische eenheden in burger die gezochte personen liquideren? Een soort Middenatnerikaanse doodseskaders? Veel Palestijnen zijn er van overtuigd dat deze eenheden in de afgelopen maanden een politiek en psychologisch wapen zijn geworden in de bezette gebieden. Van het praktisch nut ervan is bijna niemand overtuigd: „Voor iedere gedode activist staan drie anderen op. 'In het internationale recht staat nergens wat voor tenue een soldaat moet dragen' Een jonge Palestijn zoekt dekking achter e r als.Israëlische grenstroepen het vluchtelingenkamp Shawfat binnenvallen. AD BLOEMENDAAL Steeds vaker worden gezochte Palestijnen standrechtelijk geëxecuteerd In de vroege middag van de 21ste april verstoorde geweervuur de landelijke rust van het dorp Allar, in het noorden van de westelijke Jordaanoever. Vanuit het raam van zijn hooggelegen huis zag een dok ter Israëlische soldaten rennen op een zand weg, ongeveer een kilometer verderop. Hij haastte zich naar zijn nabijgelegen praktijk, trok een witte jas aan en arriveerde een paar minuten later met een verpleegster bij de plaats van het incident. Drie soldaten, van wie één in burger, sleepten het lichaam van een jonge Palestijn aan de benen omhoog langs de zandweg in de richting van hun schuilplaats, een leegstaand en vervallen huis. Het einde van 'Zwarte Panter' Ayman Majadbi. Sinds de afgelopen zomer heeft het Israëli sche leger zijn acties tegen militante Pales tijnse activisten sterk opgevoerd. Als Palestij nen vermomde speciale arrestatieteams on der codenamen als Duvdevan (Kers) en Shimshon (Samson) kwamen vorig jaar zo mer in het nieuws toen de Israëlische televi sie voor het eerst beelden van een operatie mocht tonen. De legerleiding, die tot dan toe had gezwegen over het bestaan van de een heden, was tot de conclusie gekomen dat meer publiciteit een afschrikwekkend effect zou kunnen hebben en de verwarring in het Palestijnse kamp zou kunnen vergroten. In die laatste opzet is ze zeker geslaagd. In de bezette gebieden opereert nu een keur aan gewapende burgers: agenten van de bin nenlandse veiligheidsdienst, kolonisten, Zwarte Panters, Rode Adelaars, collabora teurs, leden van speciale arrestatieteams en soms ook soldaten van reguliere eenheden. Volgens een veel vertelde anekdote werd eerder dit jaar in Hebron een groep gemas kerde, leuzen schilderende Palestijnen bena derd door een andere groep, eveneens ge maskerd. ,,Waar zijn jullie van?" vroeg hun leider. „Fatah" was het antwoord. „Wij ook," was het antwoord, waarop de maskers afgin gen. Beide groepen bleken te bestaan uit ver momde Israëlische soldaten. Collaborateur De 2 -jarige Ayman Majadbi, 'de martelaar van Allar', was in ieder geval een echte Zwar te Panter. Cellen van de Panters, sympathise rend met Jasser Arafats Fatah-organisatie, opereren onafhankelijk van elkaar, vooral in het noorden van de Westelijke Jordaanoever. Ze concentreren zich op het verhoren, mar telen en doden van collaborateurs en andere Palestijnen 'die afwijken van het nationale pad'. Niet meer dan naar schatting de helft van hun slachtoffers werkte daadwerkelijk samen met de Israëlische bezetters. Er vallen even veel doden als gevolg van onderlinge strijd tegen 'Rode Adelaars', de activisten van het Democratisch Front, of de Islamitische Ha rnas. Soms hebben de moorden een louter criminele achtergrond. Van de meeste Palestijnse militanten staan de namen op de Israëlische lijst van gezochte personen. Ze zijn meestal actief in de nacht. Overdag verschuilen ze zich in grotten in het ruige heuvelland'in de omgeving van plaat sen als Jenin en Tulkarem. Soms komen ze naar hun woonplaats om hun familie bezoe ken en proviand in te slaan. Als plaatselijke collaborateurs er dan tijdig in slagen het leger te waarschuwen, loopt het met een Zwarte Panter slecht af. Ayman Majadbi had op de ochtend van zijn sterfdag, vlak voor de schietpartij, een douche genomen in het huis van een vriend. „Hij had sterk de indruk dat hij in de gaten werd gehouden", vertelt de vriend, die net als de dokter geen enkel^ behoefte heeft aan de onthulling van zijn identiteit. Beiden beweren op gezag van 'ooggetui gen in het dorp' dat Ayman, die een pistool op zak had, zonder waarschuwing vooraf werd doodgeschoten door een in burger ge klede scherpschutter, een van de militairen die zich verscholen hielden in de huis. Niettemin zijn er aanwijzingen dat de vriend in gezelschap was van Ayman, toen deze zich na de wasbeurt op weg begaf naar zijn ouderlijk huis, aan de andere kant van het dorp. Dokter noch vriend zijn bereid de 'ooggetuigen' te vragen hun verhaal te vertel len. De plaats waar Ayman overleed, blijkt bij na tweehonderd meter verwijderd van het huis waar de militairen zich hadden verscho len. Dat maakt het verhaal over de scherp schutter er niet waarschijnlijker op. Waarom zou iemand van zo'n afstand schieten op een doel dat naderbij komt? Het verleent alleen maar meer geloofwaardigheid aan de versie van het leger, die spreekt over een achtervol ging. Ook berichten in de Palestijnse pers op de dag van het incident, gebaseerd op bron nen in het dorp, maken melding van militai ren die achter een Palestijn aan renden. Doodseskaders Bestaan er Israëlische eenheden in burger die gezochte personen liquideren? Een soort Middenamerikaanse doodseskaders? Veel Palestijnen zijn er diep van overtuigd. Faisal al-Husseini, de belangrijkste politieke leider in de bezette gebieden, belegde eind maart een persconferentie waarop hij bekendmaak te dat Israël gezochte Palestijnen standrech telijk executeert, in plaats van ze gewoon te arresteren. Hij verspreidde een lijst met acht tien namen van Palestijnen, aan wie in de voorafgaande vier maanden op die manier de doodstraf zou zijn voltrokken. Zes van hen zouden slachtoffer zijn geworden van specia le eenheden. Zijn conclusie was dat het hoog tijd is dat de Palestijnse bevolking onder be scherming van VN-troepen wordt gesteld. Uit de woorden van Husseini blijkt hoezeer de speciale eenheden in de afgelopen paar maanden een wapen zijn geworden in de po litieke en psychologische oorlogsvoering. Volgens cijfers van het leger zijn tussen 1 ja nuari en half april 13 Palestijnen bij arresta tie-pogingen om het leven gekomen. In to taal zijn in die periode 1400 mensen aange houden, van wie er 200 voorkwamen op de lijst van gezochte personen. De militaire commandant van Israëls cen trale district, waaronder de Westoever ressor teert, is generaal-majoor Danny Yatom. Hij legt er de nadruk op dat voor alle eenheden die opereren in de bezette gebieden in uniform of in burger dezelfde schietin- structies van kracht zijn. Een paar maanden geleden zijn die instructies verscherpt. Yatom: „De terreur nam toe en steeds meer terroristen liepen met vuurwapens rond. Daarom hebben we striktere en duide lijker orders uitgevaardigd, die gelden voor situaties waarin gevaar dreigt voor het leven van soldaten. Ik wiJ niet in bijzonderheden treden over de orders, want dat kan alleen maar negatieve gevolgen hebben. Het zou de terroristen helpen bij het uitvoeren van hun aanvallen als ze precies zouden weten wat de orders zijn." Wie bereid is bij zijn oordeel feiten mee te wegen, kan alleen maar tot de slotsom ko men dat de arrestatieteams niet speciaal zijn ingesteld om gezochte Palestijnse activisten te liquideren. Het valt moeilijk aan te nemen dat leden van de eenheden tweehonderd keer hebben misgeschoten. De 13 Palestijnen die tussen 1 januari en midden-april zijn gedood, hebben zich vol gens het leger actief verzet tegen hun arresta tie door ofwel een wapen te trekken ofwel te vluchten. Die lezing is niet in alle gevallen even geloofwaardig, maar dat betekent niet dat er voor leden van de speciale eenheden orders gelden die hen in staat stellen naar be lieven te doden. Moordenaar Luitenant-kolonel Moshe Fogel, legerwoord- voerder, is ervan overtuigd dat Israëlische soldaten alles in het werk stellen om te voor komen dat het uiterste gebeurt. „Het maakt niet uit hoeveel bloed aan iemands handen kleeft. Ook al gaat het om de meest geweten loze moordenaar die je je kunt voorstellen, hij mag eenvoudig niet worden doodgescho ten alleen omdat hij een crimineel verleden heeft. Hij moet worden opgepakt en voor de rechter gebracht. Dat is wat de speciale een heden het afgelopen jaar honderden malen hebben gedaan. Slechts in een fractie van al die gevallen is er geschoten." De schietinstructies van het leger en de uitvoering ervan in de praktijk, worden scherp in de gaten gehouden. De belangrijk ste mensenrechtenorganisaties in Israël en de bezette gebieden de Palestijnse Al-Haq en de Israëlische B'tselem komen zeer bin nenkort met publicaties over het onderwerp. Zoals mag worden verwacht van een Pales tijns instituut, zal het rapport van Al-Haq strijdvaardig van toon zijn. Maar in geen van beide documenten zullen de Israëlische ar restatieteams zonder meer worden omschre ven als liquidatie- of executiepelotons. Bij AJ-Haq wijst men er op dat het gebruik van de speciale eenheden het laatste half jaar sterk is toegenomen. Volgens onderzoeker Riziq Shuqair is in 1991 van het totale aantal door het leger gedode Palestijnen 30 procent om het leven gekomen bij acties van in bur ger opererende arrestatieteams. Sinds het be gin van dit jaar is dat percentage opgelopen tot vijftig. Shuqair zegt dat niet alleen gezochte per sonen het slachtoffer zijn. „Er zijn gevallen bekend van Palestijnen die zijn doodgescho ten terwijl ze leuzen stonden te schilderen, soms zonder waarschuwing vooraf. Onze stu die zal aantonen dat de speciale eenheden sinds 1988 actief zijn. In het begin van de In tifada heb ik verschillende-malen gewapende soldaten in burger demonstranten zien aan vallen en verwonden." gebeeld met een Kalashnikov op de schou der. Legerwoordvoerder Fogel gelooft geen woord van de ooggetuige-verldaringen. Hij wijst er op dat de mensen, die zeggen de ar restatie te hebben gezien, zonder uitzonde ring tot de cluimula, de familieclan, behoren. in de versie van het leger werd Khaled, na te zijn gewaarschuwd, eerst in een been ge schoten, waarna hij. op de grond liggend, een geladen pistool richtte op een lid van de grenspolitie. De chamula houdt vol dat de soldaten het wapen onder zijn bed hebben gevonden, nadat hij ongewapend was ge vlucht. Meningsverschillen tussen de legerwoord- voering en Palestijnse organisaties over acties van speciale eenheden hebben vaak het ka rakter van een welles-nietes discussie. De verwarring wordt nog vergroot doordat niet alle in burger opererende soldaten tot arres tatieteams behoren. Soms gaat het om agen ten van de binnenlandse veiligheidsdienst, de Shabak. of politie. „In het internationale recht staat nergens wat voor tenue een sol daat moet dragen", stelt Fogel vast. Reputatie Executie Volgens Shuqair is het voorgekomen dat ar restanten na hun aanhouding zijn doodge schoten. Hij noemt als voorbeeld de in de Pa lestijnse pers breed uitgemeten zaak-Fah mawi. De 19-jarige Zwarte Panter Khaled Fahmawi ontvluchtte op 12 maart via een raam het huis van zijn zwager in Jenin, toen een eenheid van de grenspolitie (in uniform) hem in het holst van de nacht kwam arreste- Volgens huisgenoten en buren is hij op een paar honderd meter van het huis aangehou den en later geëxecuteerd. Persbureaus ver spreidden de volgende dag een foto waarop zijn 17-jarige echtgenote - in de Palestijnse pers geprezen als 'de jongste weduwe van een martelaar' een affiche toont waarop Khaled in een krijgshaftige houding staat af Een terreinverkenning leert dat de zand vlakte die in Tulkarem bekend staat als het gemeentelijk stadion, een opvallende gelijke nis vertoont met de luchtplaats van een ge vangenis voor zwaargestraften. De buiten rand van het veld is een anderhalve meter hoge betonnen muur, waarboven ijzerdraad is gespannen. Twee meter naar binnen, vlak langs het speelveld, staat een twee meter hoog hek van dik gaas, met daar bovenop prikkeldraad. Het door de legerwoordvoerder gesigna leerde gat is nergens te bekennen. Misschien heeft Ghanem. in paniek geraakt door de ver schijning van het arrestatieteam, geprobeerd een uitgang te bereiken. Maar dan had hij nog over de buitenmuur moeten klimmen. De kans op ontsnapping was klein en als het leger een paar mensen buiten het stadion had neergezet was een geslaagde vtucht hele maal uitgesloten geweest. Fanatiek De Israëlische mensenrechtenorganisatie B't selem heeft zich de afgelopen jaren een pro fessionele reputatie verworven. De groep be schikt over een kantoor in Jeruzalem en een wijdvertakt net van informatiebronnen, zo wel binnen de Palestijnse gemeenschap als in het leger. Na'ama Yashuvi leidt het onderzoek naar het optreden van de speciale eenheden. In het rapport dat de organisatie binnenkort publiceert zal het woord 'executie' niet voor komen, voorspelt ze. „Maar we beschikken wel over aanwijzingen dat de speciale eenhe den niet in alle gevallen tot het uiterste zijn gegaan om een verdachte levend in handen te krijgen." Voor een voorbeeld daarvan gaan we op nieuw naar het noorden van de Westelijke Jordaanoever, het belangrijkste operatieter rein van de Zwarte Panters Op 22 maart van dit jaar was de al een jaar door de Israëli's ge zochte Jamal Rashid Ghanem (23) zo onvoor zichtig zijn schuilplaats te verlaten om met het team van zijn woonplaats Shuweikeh een voetbalwedstrijd te spelen tegen een elftal van de naburige stad Tulkarem. In de loop van de match verscheen een vier man sterk t arrestatieteam op het veld. waarschijnlijk ge tipt door een collaborateur. Volgens Palestijnse ooggetuigen begreep Jamal onmiddellijk dat het om hem te doen was. Hij verschool zich achter de lijnrechter, terwijl de overige spelers in paniek weg vluchtten. Toen ook de lijnrechter het haze- pad koos, werd de ongewapende Ghanem neergeschoten. Hij overleed korte tijd later in een ziekenhuis. In de lezing van het legeT probeerde Ghanem te ontvluchten. Woordvoerder Fogel: „Toen hij in de richting van een gat in de omheining rende, trachtte een van de sol daten zijn benen te raken Maar helaas trof hij een vitaal lichaamsdeel. I>at was triest voor ons, maar natuurlijk vooral voor hem en zijn familie." Een Palestijnse medewerker van een bekende internationale organisatie („daarom liever geen naam") meent dat de fanatieke jacht op gezochte personen Israël uiteindelijk zal schaden, „laten we eerlijk zijn", zegt hij, „de mensen in de bezette gebieden hebben hun buik vol van organisaties aLs de Zwarte Pan ters. die bij nacht en ontij mensen uit hun huis halen, martelen en om het leven bren gen op beschuldiging van collaboratie Maar nu de bevolking ervan overtuigd be gint te raken dat het Israëlische leger op acti visten jaagt en ze zonder pardon doodschiet, begint ze partij te kiezen voor 'hun jongrns'. Toen de familie van Ayman Majadbi in Allar condoleantie-visite ontving kwamen er drie jongens langs van een jaar of zestien Twee droegen een pistool en de derde had ren jachtgeweer. Ze kondigden plechtig aan dat ze martelaar Ayman zouden wreken. Voor ia- dere gedode activist staan drie anderen op." Die theorie wordt door sommige Israëli sche militairen onderschreven, al gaat nie mand zo ver daar de conclusie aan tr verbin den dat de strijd tegen de Zwarte Panters moet worden beëindigd. Hoeveel namen er voorkomen op de lijst met gezochte perso- MD I oA M m.-t bÉni maar in de Ivrae- lische pers wordt een aantal van vijfhonderd genoemd. Bovenaan staat de leider van de Zwarte Panters. Achmed Awad Kamel, een volksheld in zijn woonplaats Jenin. Hij wordt beschuldigd van het martelen en vermoor den. met ctgen hand of via handlangers, van dert ig mede Palestijnen Hei agressievere beleid van de speciale eenheden heeft ervoor gezorgd dat in de af gelopen paar maanden veertig gezochte per sonen zich hebben overgrgrvrn. al behoren maar weinigen daarvan tot de harde krm. Veelal zijn het onder dnik gezette familiele den of dorpshoofden die de jongens ertoe bewegen de strijd op te geven Maar een hoge officier stelt nuchter vast dat dit soort capitulaties alleen een succes vormt In de psyc hologische oorlogsvoering en weinig praktische betekenis heeft. „Het kan nog jaren duren voor we de laatste Zwar te Panter of Rode Adelaar in handen heb ben." Een Israëlische soldaat houdt een drietal Palestijnen buiten de poorten met de viering van Onafhankelijkheidsdag, afgelopen donderdag. i Jeruzalem in verband FOTO'tPA

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 37