Leids Barok Festival: er zit muziek in 998949 81*1 Cultuur&Kunst Katelijne Damen speelt minpunten geheel weg Zeldzame vaas op veiling Leiden inspiratiebron voor componisten Ella swingt voor Harlem Vlot spel in zwak stuk bij Imperium DIEROS pakt uit Foto's van 'andere' Hillegom David Bowie trouwt stilletjes in Lausanne MAANDAG 4 MEI1992 REDACT* «CmvANHOOOf «ANNCMiCKltirvCBO* TMf' i Roos. Jack Vecht, Karla mnga. Carl Ridder* e a Gezien: 2/5. Schouwburg. Leiden Wat 'Een leeg huis' van Marga Minco actueel maakt, is het ge vecht met de onuitwisbare her innering aan de Tweede We reldoorlog. De roman uit 1966 en de toneelbewerking daarvan bij het Theater van het Oosten tonen het ontheemde bestaan van twee joodse vrouwen die de oorlog hebben overleefd. Hun denken wordt bepaald door schuldgevoelens omtrent dat overleven, door verbijstering over wat er is gebeurd, door vertwijfeling over de vraag hoe nu verder te kunnen leven en door verbittering over het onbe grip van een naoorlogse maat schappij die het liefst zo snel mogelijk wil vergeten. Bij wie met dergelijke ervarin gen moet leven, vervaagt het tijdsbesef tussen heden en ver leden. Boek en toneelstuk wer ken dan ook onophoudelijk met flashbacks. Die overgangen tus sen verschillende tijdsniveaus zijn vaak abrupt en lichtelijk verwarrend, zodat nogal wat van de concentratie van de lezer respectievelijk toeschouwer wordt gevergd. Dat is heel be wust gedaan, want op die ma nier worden we als het ware een heel klein beetje deelgenoot van de verwarring in tijd en plaats die voor de hoofdpersoon ken merkend is. Het geheel is der halve op te vatten als een leg puzzel waarvan langzaam maar zeker alle stukjes op hun plaats vallen. Bij het boek is dat sterker dan bij het toneelstuk. Juist om dat alles tot een voorstelling van een kleine twee uur is gecom primeerd, kun je alle gebeurte nissen als een gelijktijdigheid opvatten, hetgeen beter bij de ervaringswereld van hoofdper soon Sepha lijkt te passen. Al die beelden zitten immers tege lijkertijd in haar hoofd. Niet voor niets is er tot driemaal toe dezelfde sleutelscène die de te rugblikken oproept. Dat deze scène steeds anders wordt ge speeld, heeft te maken met het feit dat ook deze scène door herinneringen achteraf wordt gekleurd. Deze constructie van een aangrijpend verhaal is ingewik keld genoeg. Daarom is het jammer dat regisseur Leonard Frank door regievondsten (zoals een modeshow van toenmalige haute couture) en een merk waardig toneelbeeld de verwar ring onnodig heeft versterkt. Plaats van handeling is een wa renhuis begin jaren vijftig, van waaruit associatief de verschil lende lokaties worden aange duid. Gelukkig speelt Katelijne Damen deze minpunten geheel weg. In haar tot de verbeelding sprekende vertolking is Sepha de alle aandacht opeisende hoofdpersoon die een kwets baar, geraakt, woedend, uitda gend en zelfs wel eens onrede lijk slachtoffer is. De rest is hier aan ondergeschikt. Amsterdam Een van de meest opvallende voorwerpen die komende woensdag bij Sotheby's Amsterdam zal worden geveild, is een zeld zame blauw-wit gedecoreerde Japanse vogel kooi-vaas daterend van omstreeks 1700. De vaas heeft in het midden een kooiconstructie met daarin twee porseleinen fazanten. Het voorwerp heeft ooit deel uitgemaakt van de beroemde Dresder-collectie, bijeengebracht door Augustus de Sterke. De verwachting is dat de vaas tussen de 40.000 en 60.000 gulden zal opbrengen. foto anp Eerste editie een succes, maar programmering kan beter muziek In twee Leidse kerken, de Waalse kerk en de Pieterskerk, werd de afgelopen week het eerste Leids Barok Festival gehouden. Gedurende één middag en vier avonden kon men in deze kerken genieten van goed tot zeer goed mu sicerende ensembles. Zij speelden op authentieke instru menten of op kopieën daarvan, die een goede indruk ge ven van de muziekpraktijk uit lang vervlogen eeuwen. Het beluisteren van deze instrumenten was echter niet alleen een intellectueel genoegen: de gekozen muziek had meestal zoveel kwaliteit en de musici speelden zó overtuigd en muzikaal, dat ook het hart van de luiste raars meer dan eens werd geraakt. een overtuigend programma kan presenteren, verdient zon der meer een pluim. Authentie ke instrumenten hebben name lijk grote beperkingen. Ze klin ken vaak zacht en weinig ex pressief. Sinds de negentiende eeuw zijn wij eraan gewend ge raakt dat muziekinstrumenten dynamiek hebben (dat wil zeg gen dat zij zowel hard als zacht kunnen spelen). Maar het clave- cimbel produceert maar één vo lume en in een ensemble moe ten de andere instrumenten (cello, riool, fluit en zang) zich daaraan aanpassen. Erik van Bruggen, één van de organisatoren van het festival en cantor/organist van de Waalse Kerk, bespeelde woens RECENSIE WILFRED SIMONS Leids Barok Festival van dins dag 28 april tot en met zaterdag 2 mei. Optredende ensembles: Resolut Ensemble (28/4), de monstratieconcert van Erik van Bruggen op clavichord (29/4). I Musica di Rheno o.l.v. Jed Wentz (30/4), Karei Smagge, clavecimbel/forte-piano en Zita Börscöck. sopraan (1/5), Acade mie de l'Eglise Wallonne de Leyde o.l.v. Erik van Bruggen (2/5). Gehoord: Waalse Kerk (28/4 - 1/5) en Pieterskerk (2/5), Leiden Wie met deze instrumenten dagavond voor een select pu bliek een kopie van een acht- tiende-eeuws clavichord. Het was een openbaring om naar deze lang in vergetelheid ge raakte voorloper \an de piano te luisteren. Het clavichord kan. net als de piano, zachter en har der spelen en het was daarom in de zeventiende en achttiende eeuw zeer populair. De forse omvang van het instrument staat in schril contrast met het geproduceerde volume; dat is namelijk heel klein. Zelfs in het toch krappe zijzaaltje van de Waalse Kerk moesten de onge veer veertig bezoekers de oren spitsen om Van Bruggens spel IS Kunnen horen. Grote indruk maakte op mij het spel van Karei Smagge. die samen met de sopraan Zita Börscöck vrijdagavond in de Waalse Kerk optrad. Vooral zijn spel op de clavecimbel vond ik heel goed. Hij speelde rustig en beheerst, waardoor hij een per fecte controle kreeg over het toch vaak wat zenuwachtig ma kende instrument. Het was een verademing om naar te luiste- Alleen maar lof dus voor het Leids Barok Festival? Toch niet. Het 'Resolut I nsemblr' sp»-eldr veertiende- en vijftiende eeuw- se muziek. Dat deed het En semble heel goed. maar de bij dra ge past met in een Barok Festival. Enkele malen kwam ook Havdn op het programma voor. die naar mijn mening geen barok componist is BOr vendien ontbrak j.S. Bach, toch (if Barok-componist bij uitstek, vrijwel geheel. Volgens een woordvoerster van de organisa tie. Astrid Knaape. is er te wei nig geld om ÉN te HdkO M aanzien van het programma. De organisatie kan wel de ensem bles huren, maar moet zich te vreden stellen met wat zij op hun repertoire hebben staan Als gevolg hiervan kwamen er alleen doorgewinterde liefheb bers. die van iedere barok-com ponist wel genieten. Dat zijn er in Leiden een stuk of vijftig en aan het eind van de week kende ik ze allen, tenminste van ge zicht. Het moet mogelijk zijn om een groter publiek naar zo n festival te lokken door beter te programmeren Dat kan alleen als de organisatie programma- eisen stelt aan de ensembles en hiervoor zal zij fondsen moeten Als die waarden wordt voldaan, heeft een l>eids Barok Festival naar mijn idee toekomst. Eindelijk was het dan zo ver! Het tweede concert in het pro ject 'Made in Leiden' oorspron kelijk gepland op 11 april, was wegens ziekte van de zangeres uitgesteld naar later datum. On danks sqmbere verwachtingen was de Waag gisteren practisch uitverkocht. Daar was het the ma van de avond debet aan: de Leidse componist Burckhardt Söll houdt regelmatig open huis voor collega's uit binnen- en buitenland. 'Zo ontstond de laatste jaren een groot aantal gevarieerde composities, geïn spireerd door het verblijf in Lei den. Op enkele stukken na be vatte het concert louter premiè res. Verschillende componisten waren aanwezig om de doop van hun eerstelingen bij te wo nen. Het eerste deel van het concert liet zich aanhoren als een spannend boek. Het nieuwe en tot dan toe 'ongehoorde' ver oorzaakte een plezierige en enigszins opgewonden ver wachting. Sopraan Djoke Wink ler Prins is een voortreffelijk pleitbezorgster voor deze recen te muziek. Een pakkende ope ning vormden drie liederen van David Loeb met zeer suggestie ve, muzikale beelden ontleend aan de natuur. Het meest tot mijn verbeelding sprak een werk bestaande uit bijdragen van verschillende componisten: 'Teksten van schilders op mu ziek gezet'. Door de grote afwis seling en de beknopte omvang van de onderdelen was dit een zeer onderhoudende reeks klankbeelden. De keus van de teksten was uiteenlopend; een briefkaart die behalve een zeer persoonlijk bericht ook een ver zoek om geld bevat. Kort en zéér intens verklankt door Rita Hijmans. Een bijna hallucine rende compositie van Cord Meijering op een gedicht van Michelangelo. Lyrische ver zuchtingen van Paul Klee en Burckhardt Söll. Het geheel om lijst met de verrassend speelse en humorvolle visie van Volker Blumenthaler op onder andere' Piranesi en Dürer. Het ensem ble Entente Musicale bestond stuk voor stuk uit voortreffelijke musici. Alle componisten had den de mogelijkheden van dit ensemble benut. Toch leek het er op dat de vocale werken een grotere formele, innerlijke sa menhang vertoonden dan de instrumentale. Indrukwekkend was het slot: Little Requiem van Söll. Muziek bij een ooggetuigeverslag van de deportatie van Joodse wees kinderen naar kamp Treblinka. Muziek doortrokken van bange en onbestemde gevoelens, zoals die soms zichtbaar zijn op foto's van dezelfde taferelen. Conclu sie: Leiden blijkt zeker een in: spirerende stad te zijn. NEW YORK» Hoewel ze inmiddels aardig op leeftijd is gaf Ella Fitzgerald zaterdag een eenmalig concert in de New Yorkse Radio City Music Hall. De opbrengst van het concert is bestemd voor de restauratie van 28 huisjes in de Newyorkse wijk Harlem. foto ap THEATER RECENSIE WUNAND ZBLSTRA Ammy Dean. Ammy Oar>' van W Gracryfc door toneelgroep impenum Re gie Tide van Haaste* Spe MaraU van der Berg. Annemane Kloosman. Thea We«e*ng flen de Jong. Marjolein fuv Mamka Kromhout en Stefan van der Huht Geren 1/5. Microtheiter le«den Aldaar nog te r»en 7. 8. 9. 14. 15 en 16/5 Vroeger vormden ze de fan club van filmster James Dean. Twintig jaar na diens dood ko men de zes vrouwen weer hij een. Het weerzien tijdens ae reünie levert al gauw onge wenste herinneringen en pijnlij- ke ontboezemingen op Het le ven heeft inmiddels zijn tol ge rist En zo clichématig als dit klinkt, zo is ook het stuk. Eén van de reünisten beweert zelfs dat lames Dean de vader van haar zoon limmy Dm zou zijn. Ooit heeft ze namelijk een nietszeggend figurant en rolletje gespreid in de film 'Giant'. Tij dens de opnamen zou ze zwan gS zijn geraakt Het ziet rr naar uit dat niemand dat ooit ge loofd heeft. Nu worden de din gen gewoon hardop gezegd. Ook al lijkt dit allemaal drake rig en vreselijk voorspelbaar, spelers en regisseuse hebben, er desondanks een onderhouden de voorstelling van gemaakt. Blijkt maar weer eens dat een zwak gegeven door inspirerend spelers treffend getypeerd zonder in wordt door de Ellen de long heeft de moei lijkste ml Als zij in het stuk haar ware identiteit prijs geeft, schuwt ze goedkope effecten rn daardoor blijft ze geloofwaardig. Opvallend is verder het komi schr talrnt van Marjolein .mm- die zelfs van de meest onbenul lige opmerking ren \oltn-th-r kan maken. Een leuke regie san Tilde van Haaster die hiermee haar afstu deerproject voor de opleiding spd en regie' heeft gemaakt lammer alleen dat ze met enke le flashback-scènes niet echt goed raad wist. Eén bepaald personage wordt namelijk soms door twee spelers vertolkt De mise-en-scènc die dat duidelijk moet maken, is wat slordig en geeft (li spelers /lhth.iar Ir weinig housast. Bovendien eindigt ze met een te lang uitgesponnen playback nummer. Begrijpelijk dat ze wil laten zien dat drie reünisten na alle ontboezemingen toch nog een dierbare herinnering willen ophalen. Na één minuut is de l>edoeling daarvan duidelijk Doorgaan betekent afzakken naar playbackshow-niveau. Concert voor Möller: 325.000 gulden AMSTERDAM Het concert dat gisteravond ter nagedachtenis van de in 1989 vermoorde vioolbouwer Berend Möller is gegeven in het Concertgebouw in Am sterdam heeft 325.000 gul den opgebracht. Möller werd vermoord bij een roofoverval op zijn huis. De opbrengst van het concert gaat naar het Foster Parents Plan. InÓnzegkÖ0"* OHU Qf jhüjIL TI. I >AIJNAJAS mmWfil TAST0U tgroa WITTE PUNTEN SPINAZIE fi «Tlll/C LENDESMAKEN driNn4lC ACUAVT V STUKS set2kuipjes HEEL POND ucnMIXI ELDERS t.59 BUONS ELDERS LS9 SUOMS I ELDERS TfSU ONS HEEL KILO LAUSANNE (DRA) De Britse rockster David Bowie is op 24 april in Lausanne in stilte getrouwd met het Somalische model Iman. ..Ik heb David Bo wie en Iman Abdulmadjid in de echt ver bonden", bevestigde Michel Perret, ambte naar van de burgerlijke stand in Lausanne. Het paar en de getuigen brachten slechts enkele minuten in het stadhuis door, maar werden door een ander paar gefotografeerd. David Bowie droeg een zwart pak met een roos in zijn knöopsgat en Iman had een crèmekleurige jurk aan en een boeket in haar hand. De 46-jarige Bowie, die een huis heeft in tausanne, bood afgelopen maart zijn tien jaar jongere toekomstige echtgenote een kasteel in Ierland aan met een waarde van bijna 7 miljoen gulden. Hij is van plan zich daar met haar terug te trekken en zijn da gen door te brengen als hereboer. Beiden zijn gescheiden. Bowie heeft een zoon van de Britse mannequin Angie, Zo- wie (19 jaar), en Iman heeft een aochter, Zulekha (12 jaar). Nog dit jaar moet er een film uitkomen waarin beiden acteren. LEERDAM Het Nationaal Glasmuseum in Leerdam heeft naar eigen zeggen de belang rijkste aankoop uit haar ge schiedenis gedaan Het gaat om een monumentale vissenkom, het grootste stuk vorm geblazen glas dat ooit door een kunste naar is ontworpen. De kom da teert uit 1924. is ontworpen door Chris Lebeau en werd des tijds gemaakt bij de Glasfabriek leerdam. De vissenkom is af komstig uit dt OOibCtH Knfcn berg. zondag 13-17 uur Tote it 17 IT Wilde Zwetsloot een confronta- Hillej RECENSIE NlCOli ROEPERS 'Arrsterdam-Hargorv straatleven' er 'Compovöes mei tulpen' vjn fotograaf Geri Zwetsloot en Kumienaar Artuf ZoUer b| de KutturV Raad van Itaegom. pr Ire- neUan 16. FAIVgom Opêntngsöjden maandag t/m donderdag op Kantooruren, De reis per bus van Leiden Hillegom is in dit jaargetij de aangenaam en zeer kleurrijk. De felgekleurde stroken bloe men op het land lijkon ÉÜH1H kleurromposiries, in het zon licht danst het rood. paars en geel in de lucht. Het doel is een fototentoonstelling over Hille- duidelijk dat de fotograaf een ander Hillegom voor ogen had. dan de bollenbewonderende toeristen die in de bus zaten. Geek Zwetsloot fotografeerde de afgelopen jaren straatbeel den in Hillegom en Amsterdam. Deze zwart/wit foto's plaatste hij per twee in een lijst Zo ont stond er een serie van Amster damse straatbeelden en één van Hillegomsc. Vanwaar deze combinatie? Zo ja. waarom combineerde hij dan niet een Amsterdams beeld met een Hillegoms in één lijst? Ook de keuze van de twee foto s in een lijst is zeer onduidelijk. Veelal is er sprake van dezelfde lokatie of hetzelfde gebouw, maar gezien uit een ander standpunt Bij andere foto's zou dit ook het geval kunnen zijn. maar dit is door de toeschouwer niet te herkennen of controle - Ook is Zwetsloot niet conse quent in zijn onderwerp keuze ln Amsterdam, dat een minder heid van de foto's beslaat, maakte hij veel meer portretten van mensen op straat dan in de Hillegom serie, waar de nadruk ligt op de troosteloze wegen met hier en daar een eenzaam, foeilelijk pand Oftewel het Hil legom dat je in de bollen tijd even vergeet. Pijnlijk scherp wordt hierdoor het verschil in sfeer van beide plaatsen gete kend De Amsterdamse foto's zijn ondanks de rotzooi, de armoede en de vuiligheid, vrolijke beel den van een gezellige stad mei ved verschillende moeilijker, de bevolking lijkt de troosteloosheid van de omgr- ving te hebben overgenomen Vermoeiend en volstrekt over bodig zijn de vreemde came rastandpunten die Zwetsloot meent in te moeten nemen om een sjsannrndr foto te maken. Alle kikvorsperspectieven, groothoeken en st huingeno- men composities leiden de aan dacht alleen maar af van ren onderwerp dat dit soon kunst- matige toepassingen niet nodig heeft Boven op de galerij is van 7 wet sloot een andere serie te zien die hij maakte in nauwe sa- menwerking met kunstenaar Artur /oller Dat Zwetsloot technisch goed met (ommaten aal om kan gaan hadden we be neden al gezien en dit bewijst de serie 'Composities met tul pen' ook. Zoller maakte r hulp rd tape een wit fono die Zwetsloot fotö> grafeerde Met is ren perfect staaltje van grafische vormge ving grworden. zeer geschikt voor reclamedoeleinden of an dere grafische, maar in eik gr val l kunsten. huln van echte tulpen, verf en gekleurd tape composities op

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 9